Mapa Kultury

Pobrano z portalu Mapa Kultury
02.12.2011
Pałac w Żaganiu
____________________________
autor: Andrzej
Dawna siedziba książąt żagańskich została wzniesiona pod koniec XIII wieku. W 1299 roku Konrad II
podarował obiekt, który wybudował jego brat, zakonowi świętego Augustyna, a sam zarządził
postawienie nowej siedziby. Pierwotny kształt budowla uzyskała w 1495 roku (wcześniej zniszczył ją pożar, po którym kazał ją
odbudować Jerzy Saksoński). Wtedy był to czworokąt z dziedzińcem wewnętrznym i wieżą. Jednak
kolejny właściciel – Albrecht Wallenstein – uznał, że przebuduje zamek w manierystyczną rezydencję
typu palazzo in fortezza, którą dodatkowo otoczy fosa. Projekt miał sporządzić włoski architekt Vicenzo
Boccaccio. Wallenstein postanowił nawet zburzyć 70 domów, by z pałacu roztaczała się piękna
perspektywa. Prace przerwała jednak śmierć właściciela.
W kolejnych stuleciach rezydencja przechodziła zmienne losy. Pod koniec XVIII wieku otrzymała
klasycystyczny wystrój, a w jej wschodnim skrzydle urządzono salę koncertową i teatr, w którym
występowali włoscy aktorzy i śpiewacy.
Złoty czas dla żagańskiego pałacu to okres panowania Doroty de Talleyrand-Perigord, księżnej de Dino
(1844–1862). Bywali tu wtedy wybitni artyści, naukowcy i politycy, między innymi Alexander von
Humboldt czy Ferenz Liszt.
Pierwsza połowa XX wieku to z kolei najczarniejszy okres w historii rezydencji. W latach 20. sprzedano
znaczną część mebli, część obrazów wywieziono lub przekazano w depozyt do muzeów. W 1935 roku
pałac został skonfiskowany przez władze III Rzeszy. W czasie drugiej wojny światowej mieścił się tu
szpital wojskowy. Po 1945 budowlę wykorzystywano jako spichlerz i magazyn. Były też plany, by po
remoncie utworzyć tu klub oficerski, ale z nich zrezygnowano.
Dopiero w 1972 roku pałac wpisano na listę obiektów o szczególnej wartości. Do 1983 roku trwały
prace konserwatorskie, a po ich zakończeniu powstał tu Żagański Pałac Kultury. Na parterze
ulokowano bibliotekę, a na piętrze pałac ślubów. strona 1 / 1