łukasz maciąg - Chór Uniwersytetu Szczecińskiego
Transkrypt
łukasz maciąg - Chór Uniwersytetu Szczecińskiego
W PROGRAMIE JOAQUÍN RODRIGO Ciąża Concierto de Aranjuez na gitarę i orkiestrę (1939) skończyła się niestety poronieniem. W trakcie gdy jego małżonka, po przebytej tragedii, dochodziła w szpitalu do siebie, Rodrigo spędzał noce samotnie, mozolnie notując CZĘŚCI: alfabetem Brailla (w ciemności; od 6 roku życia I. Allegro con spirito był niewidomy) tematy i fragmenty składające II. Adagio się na Concierto. Impulsem dla osławionego III. Allegro gentile i niezwykle popularnego tematu z drugiej części były chwile wielkiej radości płynące z miesiąca W 1938 roku Joaquín Rodrigo został zaproszony przez Uniwersytet w Santander w celu przeprowadzenia mistrzowskiego kursu kom- miodowego, gdy wraz z żoną spacerował po królewskich ogrodach Aranjuez. Rodrigo swoim koncertem złożył hołd pozytorskiego. W czasie powrotu do swojego dwóm świetnym osiemnastowiecznym twórcom rodzinnego Paryża (późnym wrześniem tego późnego baroku, tj. Domenico Scarlattiemu oraz samego roku) kompozytor spotkał się ze swoim Padre Antonio Solerowi, którzy podczas swych kolegą, cenionym gitarzystą Reginem Sáinzem wizyt na półwyspie Iberyjskim, zainspirowani de la Mazą. Dołączył do nich także wielki znawca lokalną przyrodą oraz społecznością, pozostawili i entuzjasta muzyki Marquéz de Bolarque, który nieco swojej świetnej spuścizny w Hiszpanii. zasugerował Joaquínowi napisanie koncertu Concierto de Aranjuez jest także pewną swoistą na gitarę i orkiestrę. Jednocześnie De la Maza formą interpretacji przez Rodriga stylu klasy- wyraził wielką chęć prawykonania tej kompozycji cznego (neoklasycyzmu), w której zestawił formy, w Madrycie, pod dyrekcją świetnego baskijskie- harmonię oraz treść tematyczną, na wzór stoso- go dyrygenta Jesúsa Arrambarriego. Rodrigo wany przez kompozytorów klasycznych. podszedł do tematu niezwykle entuzjastycznie Koncert w swojej strukturze wykazuje ty- i w krótkim czasie miał zamiar przystąpić do powo klasyczny układ części. Bazuje na formach pracy. Po powrocie do Paryża czekało na niego z osiemnastego wieku, zwykle trójdzielnych, jednakże mnóstwo pracy w związku z przygo- w których części skrajne są żywe i dynamiczne, towaniami drobnych recitali, harmonizowaniem natomiast środkowa jest wolniejsza i bardziej i orkiestrowaniem utworów na zamówienie oraz stonowana. Część pierwszą rozpoczyna ritor- ukończeniem kom- nello (w formie interludium gitarowo − orki- pozycji. Z tych właśnie powodów pracy przy estrowego), które prowadzi do rozwinięcia Concierto de Aranjuez nie rozpoczął przed i kulminacji formy tematycznej. Powraca ono 1939 rokiem. W tym samym czasie jego żona pod koniec części, prowadząc do kolejnego, dru- Kamhi spodziewała się pierwszego dziecka. giego rozwinięcia treści muzycznej, apogeum wcześniej rozpoczętych i właściwego finału. Ritornella stanowią swoiste „centra dźwięczności” dla solisty, umożliwiając skontrastowanie wybranych wątków muzycznych względem siebie. Podobnie jak u klasyków, część pierwsza ma formę sonaty, prowadzonej w metrum 6/8. Progresje harmoniczne są proste, natomiast frazowanie krótkie i precyzyjne. Wyraźnie słyszalna jest równowaga pomiędzy solo a tutti oraz dialog prowadzony pomiędzy gitarą a orkiestrą. Część II i III wykazują charakter wariacyjny. Opierają się na podobnym temacie muzycznym. Adagio skupione jest wokół sentymentalnego motywu muzycznego opartego na triolach, rozwijanego w szeregu modulacji oraz z wykorzystaniem różnych technik gitarowych. Pierwsze przeprowadzenie tematu jest prowadzone przez orkiestrę. W dalszej części jest on powtarzany naprzemiennie. Następnie Rodrigo umieścił szereg wariacji z tzw. błędnymi nutami, wprowadzającymi dozę świeżości w obrębie klasycznej harmonii, na której zbudowano całą kompozycję. Podobnie jak w pierwszej części, motyw melodyczny w Allegro gentile jest „wąski”, z nieco wyraźniejszym zróżnicowaniem rytmicznym. Doskonale słyszalny jest dialog prowadzony pomiędzy solistą a orkiestrą. Radosny temat muzyczny, oparty na triolach, złożony jest z kilku krótkich, stale narastających fraz. Jest on rozwijany w szeregu transpozycji, modulacji i odwróceń, prowadząc do spokojnego, stonowanego zakończenia całości. GEORG FRIEDRICH HÄNDEL Psalm Dixit Dominus HWV 232 (1707) CZĘŚCI: I. Dixit Dominus Domino meo II. Virgam virtutis tuae III. Tecum principium IV. Juravit Dominus V. Tu es sacerdos VI. Dominus a dextris tuis VII. De torrente in via bibet VIII. Gloria Patri Jerzy Fryderyk Händel był niezwykle utalentowanym i pracowitym człowiekiem, który jeszcze przed swymi 20 urodzinami miał ugruntowaną reputację klawesynisty, organisty oraz rokującego wielkie nadzieje kompozytora. Jak wielu ambitnych muzyków z jego czasów, w 1707 roku udał się do Włoch, gdzie miał nadzieję zapoznać się z ówczesną operą oraz rozpocząć swą karierę jako kompozytora scenicznego (na nieszczęście Händla, w czasie jego pobytu w Rzymie, opera została zakazana dekretem papieskim). We Włoszech na przełomie XVII i XVIII wieku miała miejsce eksplozja geniuszu wielkich talentów (instrumentalistów, wokalistów) muzycznych, nie mających sobie równych w ówczesnej Europie, wliczając w to Vivaldiego, Corellego, Scarlattiego czy też Caldarę. Händel przyjechał do Rzymu ze swej rodzinnej Saksonii w wieku zaledwie 22 lat. Od pierwszej chwili został bardzo dobrze przyjęty przez rzymian. Miasto w jego czasach pełne było kontrastów, począwszy od przepełnionych dzielnic biedoty, kończąc na bogatych, strojnych domach Händla z okazji przybycia do Włoch. Chciał antycznego kościołami, on za wszelką cenę zabłysnąć swoim talen- placami oraz pałacami. Pomimo, że Rzym formal- tem i udowodnić, że pod względem sztuki nie nie był pod rządami papieża, olbrzymią rolę na ustępuje włoskim mistrzom, a wręcz przewyższa miejscu odgrywały bogate rody kardynalskie ich pomysłowością, wigorem, duchem oraz Ottobonich, Pamphillich i Colonnów, a także techniką rodzina markiza de Ruspoli, księżna Krystyna zespołowi chóralnemu są niespotykanie wysokie, Szwedzka oraz królowa Polski, żona Jana III nawet w stosunku do późniejszej twórczości Sobieskiego Maria Kazimiera z rodu d’Arquien. Händla. Warto odnotować, że Bach, który był Niezwykłym jest fakt i dowodzi olbrzymiego jego rówieśnikiem, do roku 1707 nie napisał nic talentu politycznego Händla, że młody luteranin o porównywalnym nawet zaawansowaniu tekstu z Saksonii był zdolny zdobyć patronat i wsparcie muzycznego. finansowe kilku możnych rodzin z Rzymu. twierdzą wręcz, że dopiero monumentalna Msza Rzymu, z licznymi kompozytorską. Niektórzy Wymogi krytycy stawiane muzyczni Historia opracowania psalmu Dixit Dominus h–moll, nigdy nie wykonana za życia Bacha, związana jest z zamówieniem kardynała Colonny, może w wielu swych fragmentach równać się który poprosił Händla o napisanie muzyki na pracy wykonanej przez Saksończyka. Dixit Domi- okazję nabożeństwa Nieszporów Karmelitów, nus doskonale demonstruje zatem händlowską obchodzonego tradycyjnie w lipcu, w kilku rzym- wiedzę w zakresie kontrapunktu, harmonii, skich kościołach karmelickich. Psalm skompo- inwencji melodycznej oraz dramatyzmu scenicz- nowany przez wielkiego Saksończyka był jednym nego, którą wykazywał już w tak młodym wieku. z kilku dzieł napisanych specjalnie na powyższą Opracowanie przez niego dzieło przeznaczone okazję. Jerzy Fryderyk ukończył go w kwietniu jest na pięcioczęściowy zespół wokalny (SSATB) 1707 roku, kilka miesięcy po swoim przybyciu oraz instrumentalny (podwójne skrzypce, pod- do Włoch. Jest to zarazem jego najstarszy wójne altówki, basso continuo). Fragmenty wokal- rękopis, jaki się zachował w oryginale do czasów ne wykazują charakter wybitnie instrumentalny współczesnych. Podczas swego ponad trzyletnie- − są one często dublowane przez smyczki. go pobytu we Włoszech Händel dopisał ponadto Pod względem muzykologicznym psalm ten (w latach 1707/1708) opracowanie muzyczne pełen jest dramatycznych kontrastów, zarówno psalmów Laudate Pueri oraz Nisi Dominus, które pomiędzy oraz w obrębie poszczególnych części. formalnie weszły w skład Nieszporów Karmeli- Saksończyk bardzo dużą uwagę przywiązuje do ckich. Część fragmentów powraca u Händla, odpowiedniego rozłożenia słów w obrębie po- w nieco zmienionej formie w Utrech Te Deum, szczególnych fraz muzycznych. Poszczególne Anthemie Koronacyjnym nr 10 oraz w oratorium części utworu oplecione są melodią cantus fir- Deborah. mus (śpiewu stałego chorału gregoriańskiego), Psalm w wielu fragmentach charaktery- złożoną z długich nut, wobec których kompozy- zuje się ekstremalnymi efektami muzycznymi, tor poprowadził dekoracyjne w swym charakte- zarówno w zakresie obsady instrumentalnej jak rze towarzyszące linie melodyczne. Po energi- i chóralnej. Jest to odbiciem ekscytacji młodego cznej, żywiołowej części pierwszej, ma miejsce elegancka i spokojna aria przeznaczona na alt solo, a następnie kolejna równie piękna i liryczna aria sopranowa, oparta na powtarzających się EPILOG Gdy Felix Mendelssohn−Bartholdy po raz we wszystkich głosach triolach. Dramatyzm i nie- pierwszy pokój powraca w części czwartej, w której kontrast wypożyczył rękopis psalmu by zrobić własną w obrębie wolnych i szybkich sekcji chóralno– kopię – mówi się, że przed odłożeniem na półkę instrumentalnych połączony jest z silną chro- ucałował dopiero co przepisany egzemplarz… odwiedził Anglię w 1829 roku, matyką oraz wyraźnymi dysonansami. Część piąta ma formę skomplikowanej i szybkiej fugi opartej na temacie Melchizedeka. Kolejny fragment psalmu jest najdłuższy. Tekstowo składa opracował: Łukasz Maciąg się na niego piąty i szósty werset. W części tej, w zakresie akompaniamentu smyczkowego, słyszalne są wyraźne wpływy muzyki Corellego. Fraza Judicabit in nationibus, stanowiąca łącznik pomiędzy kolejnymi częściami, posiada charak- PSALM 110 ter gęstego, szybkiego fugata, które raptownie Psalm 110 jest jednym z najczęściej przytacza- zanika na rzecz wielokrotnie powtarzanego nych w obrządku kościelnym. Przedstawia on przez chór słowa ruinas. Całość prowadzi do naj- Chrystusa jako świętego proroka, króla wszyst- bardziej niezwykłego, „pirotechnicznego” frag- kich narodów. Ma on charakter „bojowy”, ment psalmu, złożonego z serii perkusyjnych zwracając uwagę na wielkie zwycięstwo Chrys- akordów wywoływanych przez chór na tej samej tusa nie tylko nad swoimi ziemskimi wrogami, sylabie. Całość ma charakter wyraźnie militarny, ale także nad szatanem i jego dziełami. obrazujący miażdżące zwycięstwo Chrystusa nad swoimi wrogami. Część siódma stanowi błogie rozładowanie nagromadzonego napięcia, prowadzonego w duecie solistek z towarzyszeniem capelli tenorowo−basowej. W dwuczęściowym finale powraca cantus firmus, wokół którego Händel poprowadził szereg błyskotliwych figuracji głosów towarzyszących. Dzieło wieńczy długa, złożona, a zarazem szybka fuga wokalno − instrumentalna, oparta na zwrocie et in saecula saeculorum. PSALM 110 Dixit Dominus domino meo (w przekładzie Jana Kochanowskiego; Psałterz Dawidów) Rzekł Pan do pana mego swym głosem łaskawym: Dixit Dominus Domino meo: Siądź mi po boku prawym, Sede a dextris meis, Aż twe nieprzyjacioły, złupione ze zbroje, donec ponam inimicos Jako inszy podnóżek dam pod nogi twoje. tuos scabellum pedum tuorum. Na kraj świata rozciągnę z Syjonu wielkiego, Virgam potentiae tuae emittet Dominus ex Sion: Władzą królestwa twego, dominare in medio inimicorum tuorum. A ty na wszytki strony używaj praw swoich, Rozkazując w pośrzodku nieprzyjaciół twoich. Czasu ruszenia twego przy tobie, swym panie, Tecum principatus in die virtutis tuae, Twój lud chętliwie stanie: in splendoribus sanctis. Lud w cnotach okazały, świetny w pobożności, Ex utero ante luciferum genui te. Rosa różanej zarze, krew twojej młodości. Przysiągł Pan, a za Jego żal nie chodzi słowem; Juravit Dominus et non paenitebit eum: Tyś Melchisedechowem Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Porządkiem kapłan wieczny; Melchisedech. Pan przy boku twoim Na wieki, Dominus a dextris tuis, Pan tyranny zetrze w gniewie swoim. confregit in die irae suae reges. Sąd swój rozciągnie, pola trupami okryje, Iudicabit in nationibus: Implebit ruinas, Książę możne zabije, conquassabit capita in terra multorum. Krwią płynącą będzie pił wodę patokową, De torrente in via bibet, Przeto nieba dosięże wysokiego głową. propterea exaltabit caput. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto, jak była na początku, teraz i zawsze, Sicut erat in principio, et nunc, et semper, i na wieki wieków. Amen. et in saecula saeculorum. Amen. SOLIŚCI WARCISŁAW KUNC Dyrygent Dyrygenturę studiował w Akademii Muzy- Dokonał licznych nagrań płytowych, jak cznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie pod i archiwalnych, m.in. dla wydawnictwa DUX kierunkiem prof. B. Madeya i H. Czyża. nagrał opery Stanisława Moniuszki Paria Absolwent studiów podyplomowych Uniwer- oraz Flis, nagrodzone w 2009 i 2010 roku sytetu Jagiellońskiego w zakresie Prawa autor- w Paryżu Złotym Orfeuszem przez paryską skiego, wydawniczego i prasowego. Académie du Disque Lyrique. Zarejestrował W sezonie Wrocławskiej. 1989/90 latach także Verbum nobile. dyrektor Jako dyrygent gościł w Austrii, Niemczech, Rosji, Hiszpanii, Litwie, Szwajcarii, Włoszech w oraz wielu miastach Polski. 1991/92 1990–93 Opery Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, równocześnie sezonie W dyrygent dyrygent Filharmonii Szczecińskiej. W latach 1992–2004 oraz 2007– 2011 dyrektor Opery na Zamku w Szczecinie. Sprawował kierownictwo muzyczne w ponad 50 spektaklach operowych, operetkowych i musicalach. Zainicjował Letnie Sezony Operowe, organizowane od 1993 roku na dziedzińcu Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. Jest twórcą Wielkiego Turnieju Tenorów Opery na Zamku. Od 2008 r. jest profesorem dyrygentury Akademii Muzycznej w Poznaniu. Za osiągnięcia w dziedzinie artystycznej oraz managementu kultury otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń. ANDRÁS CSÁKI Gitara Urodzony w 1981 r. w Budapeszcie. Jest jed- Do roku 2011 zdobył 24 nagrody, m.in. nym z najbardziej aktywnych i utalentowanych pierwszą na 51 Międzynarodowym Konkur- gitarzystów swojego pokolenia. Lekcje gry sie Gitarowym w Tokio (2008 r.), I miejsce na na gitarze rozpoczął w wieku 11 lat. 42 Konkursie Gitarowym im. Michele Pittalugi W 1996 roku przyjęty do Konserwatorium w Alessandrii (2009), I miejsce w 2010 roku na Muzycznego im. Beli Bartóka w Budapeszcie. Międzynarodowym Od 2002 r. kontynuuje studia w Akademii im. Nikity Koshkina w Kalkucie oraz pierwszą Muzycznej im. Ferenca Liszta, którą kończy nagrodę z wyróżnieniem w 2007 roku. Gitarowym im. Juliána Arcasa w La Herra- W 2009 r. wyróżniony nagrodą Junior Prima, natomiast w 2010 Márciusi Ifjak Prize. Od 2012 roku pobiera stypendium muzyczne USC Thornton School of Music. W zakresie gry na gitarze kształcił się u najlepszych węgierskich pedagogów, m.in. u prof. na Konkursie Międzynarodowym Gitarowym Konkursie dura. Zdobył ponadto drugą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Artystycznym GFA w USA oraz na 45 Międzynarodowym Konkursie Gitarowym im. Francesca Tarregi (2011), a także I miejsce na 12 Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Juliána Arcasa. Józsefa Eötvösa, Ede Rotha oraz Sándora Szil- Koncertował m. in. w Austrii, Kanadzie, Chile, vágyiego. Od 1995 bierze regularny udział Czechach, Francji, Grecji, Niemczech, Japonii, w międzynarodowych kursach mistrzowskich, Norwegii, Słowacji, Hiszpanii, Włoszech, Wene- prowadzonych przez Odaira Assada, Manuela zueli i Stanach Zjednoczonych. Poza recitalami Barrueco, Leo Brouwera, Abela Carlevaro, Cos- solowymi jest cenionym kameralistą. tasa Cotsiolisa, Aniella Desideria, Zorana Dukica, Ma na swoim koncie nagranie dwóch płyt Pablo Marqueza, Thomasa Müllera – Peringa, Ju- CD. Od 2005 roku prowadzi klasę gitary w Kon- dicaëla Perroya, Angela Romero, Davida Russella, serwatorium Muzycznym im. Béli Bartóka oraz Kovátsa Barna oraz Vásáry’ego Tamása. w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta Międzynarodową karierę muzyczną rozpoczął w Budapeszcie. Od tego czasu prowadzi również w 1999 roku wygraną w XXVI Międzynarodowym kursy mistrzowskie w zakresie gry na gitarze Konkursie Muzycznym im. dr. Luisa Sigalla (m.in. w USA, Estonii, Francji, Grecji, Rumunii w Chile. oraz na Węgrzech). KATARZYNA OLEŚ – BLACHA Sopran koloraturowy W 2001 r. ukończyła Wydział Wokalno– w Bydgoszczy oraz La Traviata G. Verdiego, gdzie Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie. kreowała tytułową Violettę i Ariadna na Naxos Jest R. Straussa (debiut w roli Zerbinetty) w Operze adiunktem przy Katedrze Woka- listyki AM w Krakowie. We wrześniu 2006 roku został jej nadany tytuł doktora w dziedzinie sztuk muzycznych – wokalistyce. Krakowskiej. Współpracuje z wieloma teatrami operowymi oraz filharmoniami w Polsce i zagranicą. Jest laureatką wielu krajowych i międzyna- Z zespołami Oper w Bydgoszczy, Łodzi, Gdańsku, rodowych konkursów i festiwali. Między innymi Szczecinie odbyła kilka tournée po Austrii, w 2010 r. została laureatką III nagrody w katego- Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i Szwaj- rii głosów żeńskich na VII Międzynarodowym carii, goszcząc w takich salach, jak: Festspiel Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki und Kongresshaus w Bregenz, Theater am Aegi w Warszawie. w Hannoverze, Philharmonie w Berlinie, Philhar- Jest solistką Opery Krakowskiej, gdzie debiutowała w 2001 r. partią Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie W. A. Mozarta. należy uznać następujące Rotterdamse Schouwburg w Rotterdamie. W Za szczególnie ważne w dorobku młodej sopranistki monie w Monachium, Gewandhaus w Lipsku, kręgu zainteresowań artystycznych Katarzyny Oleś–Blachy znajduje się również role: muzyka dawna, oratoryjno–kantatowa i kame- Rozyna (Cyrulik sewilski G. Rossiniego), Lucia ralna. Dowodem na to są liczne koncerty (Gwałt na Lukrecji B. Brittena, Opera Krakowska, na terenie kraju i za granicą (m.in. Kraków, polska prapremiera), Gilda (Rigoletto G. Verdie- Warszawa, Wrocław, Szczecin, Katowice, Stutt- go), Olympia (Opowieści Hoffmanna J. Offenba- gart, Wolfsburg, Innsbruck, Linz, Hannover, cha), Sophie (Kawaler srebrnej róży R. Straussa) Berlin, Monachium, Regensburg, Fulda, Graz, oraz oczywiście najczęściej wykonywana przez Strasburg, Szanghaj). O wszechstronności woka- nią partia Królowej Nocy (Czarodziejski flet W.A. listki świadczy ponadto fakt, iż chętnie wykonuje Mozarta). Partią Łucji (Lucia di Lammermoor G. utwory współczesnych kompozytorów, a także Donizettiego) debiutowała w Operze Narodowej muzykę gospel i negro spirituals. w Warszawie. Ostatnie premiery z jej udziałem to Napój miłosny G. Donizettiego, w którym wystąpiła w roli Adiny na deskach Opery Nova MONIKA KORYBALSKA Mezzosopran Urodzona w 1985 r. w Bydgoszczy. Stu- Lasu J. Hnatowicza, Jadwiga w Strasznym dworze dentka dyplomowego roku studiów magister- S. Moniuszki, Suzuki w Madame Butterfly skich Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii G. Pucciniego, Zofia w Halce S. Moniuszki oraz Muzycznej w Krakowie w klasie śpiewu dr Katar- Echo w Ariadnie na Naxos R. Straussa. zyny Oleś–Blachy. W latach 2001 – 2007 W maju 2011 r. wykonała partię Dorabelli współpracowała w operze W. A. Mozarta Cosi fan tutte (scena z chórem Opery Nova w Bydgoszczy. Jeszcze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krako- przed podjęciem studiów wokalnych, w 2006 r. wie, Noc Teatrów 2011), a w marcu 2012 – partię zadebiutowała partią I Chłopca w Czarodziej- II Damy w Czarodziejskim Flecie Mozarta. skim flecie W. A. Mozarta. W tym samym roku, We wrześniu 2011 brała udział w XXX Festi- podczas Festiwalu Mozartowskiego w Salzburgu, walu Bolońskim, gdzie wraz z zespołem Cappella wykonała partię Geniusza w Kamieniu filozoficz- Augustana wykonywała motety J. S. Bacha. nym W. A. Mozarta. Była jedną z pomysłodawczyń sceniczno – koncertowego wykonania Dydony i Eneasza H. Purcella w reżyserii Avishaya Hadari w teatrze W maju 2011 r. zdobyła wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Imricha Godina. Na swoim koncie ma współpracę z takimi Łaźnia Nowa podczas Nocy Teatrów w 2010 dyrygentami r. w Krakowie, gdzie wykonała partię Dydony. W. Kunc, D. Vermeulen, D. Binetti, T. Tokar- W grudniu 2010 r. wystąpiła w solowych partiach czyk, S. Perłowski, Ł. Borowicz, E. Volynsky, (Wróżka, Junona) koncertowego wykonania M. Figas, M. Messori. Swój warsztat wokalny The Fairy Queen H. Purcella, pod batutą kształci, uczestnicząc w licznych kursach wokal- P. Eswooda, a w kwietniu 2011 w realizacji sceni- nych, m.in. u prof. Ryszarda Karczykowskiego, cznej opery. prof. W 2009 r. zadebiutowała na deskach Opery Krakowskiej rolą Kate Pinkerton w Madame Butterfly G. Pucciniego. Od tego czasu powierzono jej takie partie, jak Mercedes w Carmen G. Bizeta, Cenerentola w balecie Kopciuszek do muzyki G. Rossiniego, Motyl w bajce Księga Evy jak T. Blahovej, Kozłowski, prof. prof. Małgorzaty Walewskiej. Paula P. Wajrak, Eswooda, MARCIN GARGAŁA Tenor Urodzony w 1985 roku w Toruniu. Od wczes- Jako solista występował m. in. na deskach nego dzieciństwa związany z chórem działającym Opery Nova w Bydgoszczy, w Filharmonii Pomor- przy Katedrze toruńskiej, z którym odbył liczne skiej w Bydgoszczy, Dworze Artusa w Toruniu. tourneé, m.in. po Polsce, Niemczech, Włoszech, Koncertował również w Gdańsku, Chełmnie, Francji, Szwajcarii, Belgii i USA. Szczecinie, Goleniowie, Nowogardzie i Toruniu. W 2010 roku ukończył studia magisterskie na wydziale Muzycznej w Wokalno–Aktorskim Bydgoszczy pod Uczestniczył w kursach mistrzowskich u prof. Akademii H. Łazarskiej oraz prof. T. Żylis-Gary. W dorobku kierunkiem ma nagranie płyty CD (2008) z pieśniami Rafała prof. Piotra Kusiewicza. Kłoczko. Jest stypendystą Marszałka Województwa Kujawsko–Pomorskiego. ŁUKASZ MACIĄG Bas Urodzony w 1985 roku w Kielcach. Zain- Od 2010 r. związany z Chórem Wydziału teresowania związane z muzyką dawną rozwija Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwer- od 10 roku życia. W dzieciństwie związany sytetu Szczecińskiego. Od 2011 pobiera lekcje ze śpiewu u byłej solistki Opery w Szczecinie Szczecińskimi Słowikami, później także z Salezjańską Szkołą Organową w Szczecinie. mgr Iwony Górewicz. JOHANNES GESSNER Realizacja basso continuo Urodzony w 1984 roku w Marburgu. Praktyki kantora odbył w Melsungen. Od 2010 roku pełni funkcję kantora i organisty Od 2004 roku studia w zakresie Muzyki Kościelnej w Kościele Najświętszej Marii Panny w Pase- w Herford. Egzamin B zdany w 2008 roku, nato- walku. Na organach gra od 17 roku życia. Przez 3 miast A w 2010. Pracował jako muzyk kościelny lata śpiewał w Chłopięcym Chórze z Windsbach, w Bad Oeynhausen–Rehme oraz w Oeting- gdzie jednocześnie uczył się gry na tubie i puzo- hausen. Jest organizatorem i wykonawcą recitali nie. Egzamin C w zakresie gry na organach zdał organowych w Kościele Najświętszej Marii Panny w Schlüchtern. w Pasewalku. TADEUSZ BUCZKOWSKI Dyrygent i dyrektor artystyczny Chóru WNEiZ Związany ze szczecińską chóralistyką sytetu Szczecińskiego. Z zespołem tym w ciągu od ponad 50 lat. Najpierw jako członek Chóru pięciu lat działalności zdołał opracować bardzo Politechniki Szczecińskiej (od 1961 r.), a następnie szeroki i wymagający repertuar, między innymi od roku 1963 jako instruktor muzyczny, a potem utwory autorstwa W.A. Mozarta, J. Haydna, II dyrygent zespołu u boku prof. Jana Szyrockie- G.F. Händla, W. Kilara, C. Orffa oraz M. Jasińskiego. go. Z Chórem Politechniki Szczecińskiej, jako Dyrygując Chórem WNEiZ zdobył wyróżnienie dyrygent, koncertował w Niemczech i na Kubie, na a także na różnych estradach krajowych, między i Pastorałek w Będzinie w styczniu 2009 roku, innymi w Filharmonii Narodowej w Warszawie a kilka miesięcy później, nagrał płytę kolędową oraz Filharmonii Szczecińskiej. Był współtwórcą Witaj gwiazdko złota. W 2012 roku, pod jego płyty Srebrne dzwony do tekstu Ernesta Bryla kierunkiem, zespół został laureatem srebrnego i muzyki Katarzyny Gaertner. Przygotowany pasma na VII Ogólnopolskim Konkursie Kolęd przez niego Chór Politechniki Szczecińskiej brał i Pastorałek w Chełmnie. XV Ogólnopolskim Festiwalu Kolęd udział w koncercie Nieszpory Ludźmierskie Jana Za swoją działalność muzyczną Tadeusz Bucz- Kantego Pawluśkiewicza na światowej wystawie kowski był wielokrotnie nagradzany, m. in. przez EXPO’98 w portugalskiej Lizbonie. Prezydenta W latach 1966 – 1972 oraz 1988 – 2005 współpracował jako instruktor i dyrygent ze Szczecińskiem Chórem Chłopięcym Słowiki. Od roku 1987 jest kierownikiem artystycznym i dyrygentem szczecińskiego Chóru Senioralnego Rapsodia, którego aktualną siedzibą jest Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie. Z chórem tym dwukrotnie zdobył Grand Prix na Ogólnopolskim Przeglądzie Artystycznego Ruchu Seniorów w Bydgoszczy. Od roku 2006 jest współtwórcą, kierownikiem artystycznym i dyrygentem Chóru Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwer- Rzeczypospolitej Polskiej (Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski), a także przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis). KAMERALIŚCI SZCZECIŃSCY Zespół Kameraliści Szczecińscy istnieje od Kameraliści występują przeważnie na terenie 2008 roku. Tworzą go muzycy ze szczecińskich Niemiec, współpracując z niemieckimi kantorami instytucji wspólne- i wykonując muzykę wokalno–instrumentalną go muzykowania w różnych konfiguracjach, za zachodnią granicą (m. in. w Pasewalku począwszy od orkiestry kameralnej, poprzez i Brüssow) oraz w Szczecinie (np. Weihnachts orkiestrę barokową z rozbudowanym basso Oratorium J. S. Bacha wystawione w grudniu continuo, na orkiestrze symfonicznej kończąc. 2011 r.). muzycznych, spragnieni W zależności od potrzeb, z zespołem Założycielką zespołu i jego koncertmistrzem współpracują muzycy z Berlina, Warszawy, Poz- jest szczecińska skrzypaczka i kameralistka − nania, Katowic, Łodzi i Gdańska. Ewa Pukos. CHÓR WYDZIAŁU NAUK EKONOMICZNYCH I ZARZĄDZANIA UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO www.chor.szczecin.pl Chór i Wydziału Zarządzania Nauk Uniwersytetu Ekonomicznych Szczecińskiego został powołany do życia w październiku 2006 r. Zespół miał zaszczyt reprezentować środowisko muzyczne województwa zachodniopomorskiego na Ogólnopolskim Festiwalu z inicjatywy dr. Tadeusza Buczkowskiego oraz Kolęd i Pastorałek w Będzinie w 2009 roku. ówczesnego dziekana WNEiZ prof. Edwarda W trakcie Jubileuszowej XV edycji tego festiwalu Urbańczyka. Trzon zespołu stanowią studenci, Chór WNEiZ zdobył wyróżnienie. Rozśpiewani absolwenci oraz pracownicy Wydziału Nauk Eko- ekonomiści byli również trzykrotnie ambasado- nomicznych i Zarządzania. Pracują z nami także rami polskiej kultury w trakcie odbytych tourneé studenci i pracownicy innych wydziałów oraz zagranicznych. osoby z innych uczelni wyższych w Szczecinie. W latach 2009 − 2011 Chór WNEiZ W ciągu zaledwie pięciu lat swojego istnienia koncertował dla publiczności w Belgii, Niem- zespół opanował bardzo szeroki i wymagający czech, Francji i Szwajcarii. Najważniejszymi repertuar, w którym znajdują się kompozycje występami w trakcie wyjazdów były koncerty m. in. W. A. Mozarta, J. Haydna, G. F. Händla, w obu siedzibach Parlamentu Europejskiego, W. Kilara, D. Bortniańskiego, M. Gomółki, w Brukseli i Strasburgu, gdzie dla licznie zgro- Wacława z Szamotuł, J. Busto oraz C. Orffa. madzonej grupy parlamentarzystów i zaproszo- Szczególnie ważne miejsce w repertuarze chóru nych gości, chórzyści mieli zaszczyt zaśpiewać zajmują utwory szczecińskiego kompozytora − najpiękniejsze polskie kolędy. Marka Jasińskiego. WNEiZ srebrnego pasma na VII Ogólnopolskim Konkur- było nagranie pierwszej profesjonalnej płyty z Niewątpliwym sukcesem Chóru sie Kolęd i Pastorałek w Chełmnie. W kwiet- repertuarem kolędowym, zatytułowanej Witaj niu Chór Akademicki Wydziału Nauk Eko- Gwiazdko Złota. nomicznych i Zarządzania US wystąpił z Mszą W maju 2010 roku, z okazji dwudziesto- Nelsońską w Filharmonii Berlińskiej. Zespołowi pięciolecia Uniwersytetu Szczecińskiego, zespół towarzyszyło ponad 1000 chórzystów z Niemiec, wykonał wspólnie z chórem ówczesnej Katedry Francji, Danii oraz Szwecji, Rundfunk – Sinfonie- Edukacji Koronacyjną orchester Berlin oraz Rundfunkchor Berlin. W. A. Mozarta. Rok później, w maju 2011, z okazji Koncert prowadził szef chóru berlińskiego, jeden Jubileuszu pięciolecia istnienia, zespół wspólnie z najlepszych dyrygentów chóralnych w Europie z chórem, orkiestrą i solistami Opery na Zamku − Simon Halsey. Artystycznej Mszę w Szczecinie wykonał Mszę Nelsońską J. Haydna. W styczniu 2012 roku chór został laureatem PROWADZĄCY: DYRYGENT I DYREKTOR ARTYSTYCZNY ZESPOŁU: dr Tadeusz Buczkowski EMISJA GŁOSU: Iwona Górewicz AKOMPANIAMENT I NAUCZYCIEL GŁOSOWY: dr Natalia Kałucka NAUCZYCIELE GŁOSOWI: Zofia Koniarska Hubert Kiszka Łukasz Maciąg ZARZĄD ZESPOŁU: Hubert Kiszka − prezes Mariusz Stemporowski − wiceprezes Mirosław Król – management Piotr Rawski − webmaster Skład osobowy Chóru Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego w 2012 roku: SOPRANY ALTY Natalia Chlibyk Olga Bielska Katarzyna Frankowska Iwona Frankowska Ewa Hłond Marta Gaładyk Marta Jakubek Diana Głąb Laura Jartyś Marta Halamus Anna Klimkiewicz Katarzyna Kiszka Aleksandra Pstrągowska Zofia Koniarska Justyna Redmann Magdalena Łoś Daria Sawczuk Katarzyna Mikołajczyk Anna Smyj Aleksandra Nowakowska Aleksandra Stankiewicz Adrianna Orska Agnieszka Wackoni Anna Różańska Marta Wackoni Ilona Sadzewicz Joanna Waszkiewicz Aleksandra Szepiet Kamila Wojciechowska Katarzyna Wojniłko TENORY BASY Jakub Cieszyński Benedykt Chałubiński Robert Graużul Wojciech Czepukojć Ewelina Hałun Krzysztof Kościński Hubert Kiszka Mirosław Król Marcin Kiszka Andrzej Kucharski Jakub Krawczyk Łukasz Maciąg Jacek Kwiatkowski Daniel Nowacki Arkadiusz Łabuz Tomasz Olechwir Bartosz Startek Piotr Rawski Mariusz Stemporowski Paweł Zając