Pobierz

Transkrypt

Pobierz
Życie według Nino
reż. Simone van Dusseldrop
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE
DLA NAUCZYCIELI
SPIS TREŚCI
1. Informacje o filmie. (str. 2)
2. Scenariusz lekcji wychowawczej (lub wychowania do życia w rodzinie czy języka polskiego). (str. 3)
Temat: Rozmawianie o… wszystkim.
INFORMACJE O FILMIE
NOTA O FILMIE
Tytuł: Życie według Nino (Het leven volgens Nino);
Reżyseria: Simone van Dusseldorp;
Scenariusz: Urszula Antoniak;
Zdjęcia: Lennert Hillege;
Scenografia: Florian Legters;
Obsada: Rohan Timmermans, Koen de Graeve, Rifka Lodeizen, Arend Bouwmeester, Ronald Goedemondt;
Kraj i rok produkcji: Holandia, 2014, film aktorski;
Czas trwania: 80 minut.
NOTA O REŻYSERZE
Simone van Dusseldorp (ur. 1967) – holenderska reżyserka filmowa i telewizyjna. Autorka produkcji
takich jak Het (krótki metraż, 2000), Żaby i ropuchy (2009) czy Diep (2005), który został nagrodzony na
festiwalu w Genewie. W 2014 roku jej film Życie według Nino został uznany za najlepszy film dla dzieci na
festiwalu Cinekid w Amsterdamie.
O FILMIE
Życie według Nino? Zagubiony tata, zbuntowany starszy brat, pustka po nagłym odejściu mamy.
No i królik Bobby – najlepszy przyjaciel, któremu Nino opowiada o swoich problemach
i wysłuchuje króliczych komentarzy na każdy temat. Tak, wysłuchuje, ponieważ ma dar… rozmowy
ze zwierzętami.
Życie ośmioletniego Nino wywraca się do góry nogami z dnia na dzień. W nagłym wypadku ginie jego mama.
Nino, jego starszy brat i tata próbują odnaleźć się w pustce, którą po sobie zostawiła. Każdy z nich na swój
sposób stara się zbudować na nowo swój świat. Ale trudno im się porozumieć. Dlatego powiernikiem Nino
staje się królik Bobby. To z nim chłopiec może szczerze rozmawiać o wszystkim. Czy uda mu to z rodziną? Czy
kiedyś jeszcze on, brat i tata będą umieli spędzać wspólnie czas, być dla siebie oparciem i tworzyć szczęśliwy
dom? Życie według Nino to wyjątkowy film, w którym wzruszająca historia opowiedziana jest z wyczuciem i
dużą dozą humoru. Autorką scenariusza jest Urszula Antoniak, reżyserka znanych polskim widzom filmów
Codeblue czy Nic osobistego. Simone van Dusseldorp, reżyserka filmu: „Czasem trafiam na projekty, które do
mnie pasują i od razu wiem, że powinnam je realizować. Życie według Nino to właśnie jeden z nich. Rzadko
bywam tak wzruszona po przeczytaniu scenariusza. Wiele z nich porusza temat radzenia sobie z żałobą, ale
ten wyróżnił się energią i humorem”.
SCENARIUSZ LEKCJI WYCHOWACZEJ (LUB WYCHOWANIA DO ŻYCIA
W RODZINIE, JĘZYKA POLSKIEGO)
KLASY IV-VI
Opracowała:
Temat: Rozmawianie o… wszystkim.
CELE LEKCJI
Po lekcji uczeń powinien:
 dostrzegać problemy poruszone w filmie – kłopoty bliskich, trudności w podjęciu rozmowy;
 prowadzić dyskusję w grupie i na forum;
 prowadzić rozmowę, aktywnie słuchać;
 argumentować, wypowiadać się na dany temat;
 umieć interpretować tekst piosenki;
 wiedzieć, co sprzyja rozmowie.
METODY I FORMY PRACY



dyskusja, rozmowa moderowana z pytaniami kluczowymi,
praca w grupach,
praca w parach.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE

film Życie według Nino, reż. Simone van Dusseldorp, Holandia 2014.
CZAS
1 godzina lekcyjna
PRZEBIEG LEKCJI
1. Wprowadzenie do lekcji. Nauczyciel nawiązuje do obejrzanego przez klasę filmu Życie według Nino.
Opis filmu:
Nino ma wspaniałą rodzinę, dobre relacje z rodzicami i starszym bratem. Całe jego życie zmienia się, gdy
mama ginie w wypadku. Nino, Lucas i ich ojciec nie mogą się z tym pogodzić. Każdy z nich zamyka się
w swoim świecie. Nino odkrywa , że posiada dar rozmowy ze zwierzętami. Jego królik staje się
powiernikiem największych sekretów. Czy rodzinie uda się pogodzić z nową rzeczywistością i odnaleźć
wspólny język?
2. Dyskusja moderowana. Nauczyciel podejmuje z uczniami dyskusję dotyczącą trudnych tematów,
o których boją się/wstydzą/nie potrafią rozmawiać z najbliższymi, ze swoją rodziną.
 O czym trudno jest porozmawiać z najbliższymi, z mamą, z tatą?
 Czy zdarzyło wam się zacząć rozmowę i jej nie skończyć, przerwać w trakcie lub zmienić jej przebieg,
ponieważ zauważyliście, że jesteście źle odbierani lub ktoś może poczuć się urażony?
 Jakie tematy łatwiej poruszyć z rówieśnikami?
 Jakie sytuacje utrudniają nawiązanie rozmowy? W jakich sytuacjach nie potraficie/nie potrafilibyście
nawiązać z kimś rozmowy? Czy możecie wymienić takie przykładowe sytuacje i wyjaśnić, dlaczego są
one waszym zdaniem problematyczne?
Nauczyciel może zapytać uczniów, czy ktoś chciałby pods umować dyskusję.
3. Ćwiczenie zespołowe. Nauczyciel dzieli klasę na 4 grupy (ok. 5-6 osób). Dwie grupy pracują nad jednym
zagadnieniem, dwie nad drugim. Wyniki pracy mają zostać zaprezentowane w formie plakatu.
I temat: Co to znaczy być dobrym rozmówcą?
II temat: Co to znaczy być dobrym słuchaczem?
4. Podsumowanie ćwiczenia. Liderzy grup prezentują wyniki pracy. Zadaniem nauczyciela jest wsparcie
uczniów w wychwyceniu wspólnych elementów. Wyniki pracy uczniów powinny przyjąć formę swoistego
kodeksu dobrego słuchacza i dobrego rozmówcy.
Uwaga! Dla nauczycieli, którzy chcieliby wykorzystać technologie informacyjno-komunikacyjne podczas
lekcji, ten fragment można zrealizować z wykorzystaniem aplikacji TeamUp, która pozwala na losowy
podział uczniów na grupy oraz z Google Docs, który pozwala na pracę grupową i na zbieranie wyników w
jednym dokumencie. Tutaj równie dobrze mogą sprawdzić się programy do Map Myśli.
5. Praca w parach. Uczniowie w parach mają za zadanie porozmawiać ze sobą – stosując wskazówki
wypracowane w poprzednim ćwiczeniu – na dowolny, wybrany przez nich temat. Nauczyciel może też
narzucić temat rozmowy.
6. Podsumowanie ćwiczenia. Nauczyciel pyta uczniów o ich odczucia: jak im się słuchało, jak czuli się jako
rozmówca, co sprzyjało rozmowie, a co przeszkadzało?
7. Podsumowanie lekcji. Dobrym podsumowaniem lekcji może być zawieszenie w widocznym miejscu
w klasie kodeksu dobrego rozmówcy i dobrego słuchacza. Nauczyciel dziękuje uczniom za lekcję.