Pobierz
Transkrypt
Pobierz
Życie według Nino reż. Simone van Dusseldrop MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DLA NAUCZYCIELI SPIS TREŚCI 1. Informacje o filmie. (str. 2) 2. Scenariusz lekcji wychowawczej (lub wychowania do życia w rodzinie czy języka polskiego). (str. 3) Temat: Rozmawianie o… wszystkim. INFORMACJE O FILMIE NOTA O FILMIE Tytuł: Życie według Nino (Het leven volgens Nino); Reżyseria: Simone van Dusseldorp; Scenariusz: Urszula Antoniak; Zdjęcia: Lennert Hillege; Scenografia: Florian Legters; Obsada: Rohan Timmermans, Koen de Graeve, Rifka Lodeizen, Arend Bouwmeester, Ronald Goedemondt; Kraj i rok produkcji: Holandia, 2014, film aktorski; Czas trwania: 80 minut. NOTA O REŻYSERZE Simone van Dusseldorp (ur. 1967) – holenderska reżyserka filmowa i telewizyjna. Autorka produkcji takich jak Het (krótki metraż, 2000), Żaby i ropuchy (2009) czy Diep (2005), który został nagrodzony na festiwalu w Genewie. W 2014 roku jej film Życie według Nino został uznany za najlepszy film dla dzieci na festiwalu Cinekid w Amsterdamie. O FILMIE Życie według Nino? Zagubiony tata, zbuntowany starszy brat, pustka po nagłym odejściu mamy. No i królik Bobby – najlepszy przyjaciel, któremu Nino opowiada o swoich problemach i wysłuchuje króliczych komentarzy na każdy temat. Tak, wysłuchuje, ponieważ ma dar… rozmowy ze zwierzętami. Życie ośmioletniego Nino wywraca się do góry nogami z dnia na dzień. W nagłym wypadku ginie jego mama. Nino, jego starszy brat i tata próbują odnaleźć się w pustce, którą po sobie zostawiła. Każdy z nich na swój sposób stara się zbudować na nowo swój świat. Ale trudno im się porozumieć. Dlatego powiernikiem Nino staje się królik Bobby. To z nim chłopiec może szczerze rozmawiać o wszystkim. Czy uda mu to z rodziną? Czy kiedyś jeszcze on, brat i tata będą umieli spędzać wspólnie czas, być dla siebie oparciem i tworzyć szczęśliwy dom? Życie według Nino to wyjątkowy film, w którym wzruszająca historia opowiedziana jest z wyczuciem i dużą dozą humoru. Autorką scenariusza jest Urszula Antoniak, reżyserka znanych polskim widzom filmów Codeblue czy Nic osobistego. Simone van Dusseldorp, reżyserka filmu: „Czasem trafiam na projekty, które do mnie pasują i od razu wiem, że powinnam je realizować. Życie według Nino to właśnie jeden z nich. Rzadko bywam tak wzruszona po przeczytaniu scenariusza. Wiele z nich porusza temat radzenia sobie z żałobą, ale ten wyróżnił się energią i humorem”. SCENARIUSZ LEKCJI WYCHOWACZEJ (LUB WYCHOWANIA DO ŻYCIA W RODZINIE, JĘZYKA POLSKIEGO) KLASY IV-VI Opracowała: Temat: Rozmawianie o… wszystkim. CELE LEKCJI Po lekcji uczeń powinien: dostrzegać problemy poruszone w filmie – kłopoty bliskich, trudności w podjęciu rozmowy; prowadzić dyskusję w grupie i na forum; prowadzić rozmowę, aktywnie słuchać; argumentować, wypowiadać się na dany temat; umieć interpretować tekst piosenki; wiedzieć, co sprzyja rozmowie. METODY I FORMY PRACY dyskusja, rozmowa moderowana z pytaniami kluczowymi, praca w grupach, praca w parach. ŚRODKI DYDAKTYCZNE film Życie według Nino, reż. Simone van Dusseldorp, Holandia 2014. CZAS 1 godzina lekcyjna PRZEBIEG LEKCJI 1. Wprowadzenie do lekcji. Nauczyciel nawiązuje do obejrzanego przez klasę filmu Życie według Nino. Opis filmu: Nino ma wspaniałą rodzinę, dobre relacje z rodzicami i starszym bratem. Całe jego życie zmienia się, gdy mama ginie w wypadku. Nino, Lucas i ich ojciec nie mogą się z tym pogodzić. Każdy z nich zamyka się w swoim świecie. Nino odkrywa , że posiada dar rozmowy ze zwierzętami. Jego królik staje się powiernikiem największych sekretów. Czy rodzinie uda się pogodzić z nową rzeczywistością i odnaleźć wspólny język? 2. Dyskusja moderowana. Nauczyciel podejmuje z uczniami dyskusję dotyczącą trudnych tematów, o których boją się/wstydzą/nie potrafią rozmawiać z najbliższymi, ze swoją rodziną. O czym trudno jest porozmawiać z najbliższymi, z mamą, z tatą? Czy zdarzyło wam się zacząć rozmowę i jej nie skończyć, przerwać w trakcie lub zmienić jej przebieg, ponieważ zauważyliście, że jesteście źle odbierani lub ktoś może poczuć się urażony? Jakie tematy łatwiej poruszyć z rówieśnikami? Jakie sytuacje utrudniają nawiązanie rozmowy? W jakich sytuacjach nie potraficie/nie potrafilibyście nawiązać z kimś rozmowy? Czy możecie wymienić takie przykładowe sytuacje i wyjaśnić, dlaczego są one waszym zdaniem problematyczne? Nauczyciel może zapytać uczniów, czy ktoś chciałby pods umować dyskusję. 3. Ćwiczenie zespołowe. Nauczyciel dzieli klasę na 4 grupy (ok. 5-6 osób). Dwie grupy pracują nad jednym zagadnieniem, dwie nad drugim. Wyniki pracy mają zostać zaprezentowane w formie plakatu. I temat: Co to znaczy być dobrym rozmówcą? II temat: Co to znaczy być dobrym słuchaczem? 4. Podsumowanie ćwiczenia. Liderzy grup prezentują wyniki pracy. Zadaniem nauczyciela jest wsparcie uczniów w wychwyceniu wspólnych elementów. Wyniki pracy uczniów powinny przyjąć formę swoistego kodeksu dobrego słuchacza i dobrego rozmówcy. Uwaga! Dla nauczycieli, którzy chcieliby wykorzystać technologie informacyjno-komunikacyjne podczas lekcji, ten fragment można zrealizować z wykorzystaniem aplikacji TeamUp, która pozwala na losowy podział uczniów na grupy oraz z Google Docs, który pozwala na pracę grupową i na zbieranie wyników w jednym dokumencie. Tutaj równie dobrze mogą sprawdzić się programy do Map Myśli. 5. Praca w parach. Uczniowie w parach mają za zadanie porozmawiać ze sobą – stosując wskazówki wypracowane w poprzednim ćwiczeniu – na dowolny, wybrany przez nich temat. Nauczyciel może też narzucić temat rozmowy. 6. Podsumowanie ćwiczenia. Nauczyciel pyta uczniów o ich odczucia: jak im się słuchało, jak czuli się jako rozmówca, co sprzyjało rozmowie, a co przeszkadzało? 7. Podsumowanie lekcji. Dobrym podsumowaniem lekcji może być zawieszenie w widocznym miejscu w klasie kodeksu dobrego rozmówcy i dobrego słuchacza. Nauczyciel dziękuje uczniom za lekcję.