3 Fizyka, Chemia . Podstawy inżynierii procesowej, Aparatura

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska
Nazwa programu
kształcenia
(kierunku)
inżynieria środowiska
Poziom i forma studiów
Specjalność:
Urządzenia i instalacje sanitarne
Ścieżka dyplomowania:
Nazwa
przedmiotu:
Ochrona powietrza
Kod przedmiotu:
Ś13401
Punkty ECTS 1)
3
Rodzaj
przedmiotu: 0)
obowiązkowy
Liczba godzin w
semestrze:
Semestr:
3
C- 0
L- 0
W - 15
Przedmioty
wprowadzające
Wpisz przedmioty lub "-"
P- 15
Ps- 0
studia I stopnia stacjonarne
S- 0
Fizyka, Chemia . Podstawy inżynierii procesowej, Aparatura
procesowa, Meteorologia,
Student winien posiadać umiejętność: - miejętnośc rozumienia zjawisk i procesów zachodzących w
Założenia i cele atmosferze; zasad działania, projektowania i stosowania urządzeń oraz technologii chroniących
przedmiotu: jakośc powietrza atmosferycznego.
Wykład - pisemne kolokwium; Ćwiczenia projektowe - obrona ustna przygotowanego projektu
ochrony zmian jakości powietrza powodowanej pracą zakładu przemysłowego
Forma zaliczenia
Wykłady. 1. Klasyfikacja rodzajów i źródeł zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego, emisja,
unos, imisja. Kryteria stosowane do określania zagrożeń jakości powietrza. Normy jakości powietrza
atmosferycznego.
2. Zanieczyszczenia pierwotne i wtórne, naturalne oraz oraz antropogenne. Znaczenie lotnych
związków organicznych w zagrożeniu ozonem przygruntowym.Oddziaływanie trwałych związkow
organicznych, na jakość powietrza atmosferycznego.
3. Przenoszenie zanieczyszczeń na dalekie odległości. Zastosowanie modelu Pasquilla do
określania zasięgu imisji ze źródeł punktowych. Uwarunkowania meteorologiczne rozprzestrzeniania
się zanieczyszczeń.
4. Rola freonów w zubażaniu warstwy ozonowej. Charakterystyka ekologiczna freonów . Mechanizm
efektu cieplarnianego. Gazy pogłębiajace efekt cieplarniany.
Treści
5. Zachowanie się pyłów i aerozoli w powietrzu, podstawowe pojecia. Urządzenia odpylające.
programowe: (odpylacze suche, mokre).
6. Technologia unieszkodliwiania zanieczyszczeń w gazach odlotowych - absorbery, adsorbery,
termodopalacze, biopłuczki, metody kriogeniczne, utlenianie na mokro.
7. Zanieczyszczenia komunikacyjne powietrza i metody ich minimalizacji. Międzynarodowe
Konwencje i Protokóły ograniczające emisje. Ekologicznie czyste i wysoko sprawne technologie
spalania paliw stałych
8. Zasady pomiaru emisji i emisji zanieczyszczeń w powietrzu i gaza odlotowych, podstawowe
urządzenia i metody analizy
Projekt Wykonanie projektu ochrony jakości powietrza zagrożonego eksploatacją obiektu
komunalnego
.
Efekty
kształcenia
EK1
EK2
EK3
EK4
Zapisać minimum 4, maksimum 8 efektów kształcenia
zachowując kolejność: wiedza-umiejętności-kompetencje.
Odniesienie do kierunkowych efektów
2)
Stosować czasowniki z podanego niżej zbioru. Każdy efekt
kształcenia 3)
kształcenia musi być weryfikowalny.
Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę
ogólną obejmująca kluczowe zagadnienia z zakresu
kształtowania i ochrony środowiska
Potrafi identyfikować i formułować proste zadania inżynierskie
o charakterze praktycznym charakterystyczne dla ochrony
środowiska
Korzysta z technologii informacyjnych, zasobów Internetu
oraz innych źródeł do wyszukiwania informacji, komunikacji
oraz pozyskiwania narzędzi wspomagających pracę inżyniera
ochrony środowiska
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i
skutki działalności inżyniera, w tym jej wpływ na środowisko, i
związaną z tym za wspólnie realizowane zadania
K_U23
K_U23
K_K02
15 x 1h =
15
15 x 1h =
15
Przygotowanie do zajęć projektowych
10 x 1h =
10
Realizacja zadań projektowych
5 x 2h =
10
Udział w wykładach
Bilans nakładu pracy studenta (w
godzinach)
K_W15
Udział w zajęciach projektowych
Przygotowanie do zaliczenia wykładów i obecność na nim
20
Przygotowanie do zaliczenia zajęć projektowych i obecność na zalczeniu
20
RAZEM: 1)
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+20h+20h=70
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym
15h+10h+10h+20h+20h=75
90
ECTS 4,5)
70
2,5
75
2,5
1). J. Konieczyński, Oczyszczanie gazów odlotowych, Politechnika Śląska, Gliwice, 2005.
Literatura
podstawowa:
2.) J. Kośmider, B. Mazur-Chrzanowska, B. Wyszyński, "Odory", PWN, Warszawa 2002.
3.) J.Warych, “Oczyszczanie przemysłowych gazów odlotowych”
PWN, Warszawa, 2000r.
4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 kwietnia 2011r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji
(Dz. U. 2011, Nr 95, poz. 558), Rozdz. 6, Zał. nr 8, 9.
5. Rozporządzenie MŚ z dnia 26.01.2010 w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu
(Dz. U. z 2010 r. Nr 16 poz. 87).
1.) Mirosław Szklarczyk ;”Ochrona atmosfery”. Wydaw. Uniw. Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn ,
2001,
Literatura
uzupełniająca:
nr efektu
kształcenia
2). J.Warych, “Oczyszczanie przemysłowych gazów odlotowych” PWN, Warszawa, 2000r.
3). J. Warych, Aparatura chemiczna i procesowa, OWPW, Warszawa, 2004,
4). J. Jarosiński „ Techniki czystego spalania”, PWN, Warszawa, 1996.
5.) Cheremisinoff P.N., Young R.A. , Pollution Engineering Handbook, Ann Arbor Science,
Michigan, 1976.
forma zajęć (jeśli jest więcej niż
jedna), na której zachodzi
weryfikacja
metoda weryfikacji efektu kształcenia
EK1
kolokwium zaliczające wykład
W
EK2
sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń projektowych
P
EK3
dyskusja nad projektem z ćwiczeń, obserwacja pracy na zajęciach
P
EK4
EK5
EK6
EK7
EK8
dyskusja nad projektem z ćwiczeń, obserwacja pracy na zajęciach
P
Jednostka
realizująca:
Katedra Systemów Inżynierii
Środowiska
Osoby prowadzące:
dr inż. Krzysztof Nytko, mgr inż. Tomasz
Kiełbasa
Data opracowania
programu:
25.01.2012
Program opracował(a):
dr inż. Krzysztof Nytko