SOBOTA SUCHYCH DNI ADWENTU

17 grudnia 2016 r. – Sobota
SOBOTA SUCHYCH DNI ADWENTU
Sabbato Quattuor Temporum Adventus - II classis
17grudnia 2016r. kolor szat fioletowy - Sobota Suchych Dni Adwentu. (2. kl.) Msza wł., bez Gloria i Credo, prefacja
zwykła. NB. W Mszach konwentualnych oraz w Mszach, w których udziela się święceń, zawsze należy odczytać wszystkich 5
lekcji z ich modlitwami i wersetami; w innych Mszach, tak ze śpiewem jak czytanych, można odmówić tylko pierwszą modlitwę, która odpowiada Oficjum, z Flectamus genua, oraz pierwszą lekcję z jej wersetami, następnie mówi się w zwykły
sposób Dominus vobiscum, Et cum spiritu tuo, Oremus i drugą modlitwę bez Flectamus genua. Opuściwszy następne lekcje
z ich wersetami i modlitwami, natychmiast czyta się ostatnią lekcję, czyli epistołę (KR 468).
Albo: [Biała] Msza wotywna Rorate (wolno odprawić jedną Mszę) – Gloria, 2. modlitwa: Wspomnienie soboty Suchych Dni Adwentu, bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
Obchód Suchych Dni kończył się w Rzymie wigilią, czyli czuwaniem przez noc z soboty na niedzielę, poświęconym
modlitwie i czytaniu Pisma św. Pozostałością tej wigilii są modlitwy i lekcje zachowane w pouczającej części Mszy św. Sobota Suchych Dni zimowych przez kilka wieków była jedynym dniem, w którym udzielano święceń. Takie obecnie udziela
się w tym dniu święceń niższych i wyższych. Dlatego należy się dzisiaj modlić za przyjmujących święcenia. Lekcje wyjęte z
proroka Izajasza wysławiają wielkość Zbawiciela i Jego dzieła. Św. Paweł uczy o powtórnym przyjściu Chrystusa. W
ewangelii słyszymy głos Jana Chrzciciela, nawołującego do przygotowania dusz na przyjście Pana. We Mszy konwentualnej oraz we Mszy ze święceniami odczytuje się wszystkie modlitwy i lekcje. Natomiast w innych Mszach po 1 graduale można odmówić Dominus vobiscum i drugą modlitwę bez Flectamus genua, po czym bezpośrednio czyta się 6 lekcję.
2 klasy
Szaty fioletowe
INTROITUS:
Ps 79,4.2
Przyjdź i okaż nam Twe oblicze, Panic, który siedzisz Veni, et osténde nobis fáciem tuam, Dómine, qui
na Cherubach, abyśmy byli zbawieni.
sedes super Chérubim: et salvi érimus.
Ps 79,2
Ps. Pasterzu Izraela, posłuchaj: Ty, co jak trzodę wie- Qui regis Israël, inténde: qui dedúcis, velut
dziesz ród Józefa. V. Chwała Ojcu.
ovem, Ioseph. V. Glória Patri.
ORATIO 1:
Boże, Ty widzisz, że cierpimy wskutek naszych nie- Deus, qui cónspicis, quia ex nostra pravitáte afprawości, racz nas pocieszyć łaską Twego nawiedze- flígimur: concéde propítius; ut ex tua visitatióne
nia: Który żyjesz.
consolémur: Qui vivis.
Iz 19,20-22
LECTIO 1:
Prorok zapowiada, że poganie poznają prawdziwego Boga i będą Mu służyli.
W one dni wołać będą do Pana przed trapiącym,
i pośle im zbawiciela i obrońcę, który ich wybawi. I poznają Pana w Egipcie, i poznają Egipcjanie Pana w ów
dzień, i będą Go czcić ofiarami i darami, i będą składać śluby Panu i oddadzą. I skarze Pan Egipt karą,
i uzdrowi go, i nawrócą się do Pana, i da im się ubłagać, i uleczy ich Pan Bóg nasz.
In diebus illis: Clamábunt ad Dóminum a facie
tribulántis, et mittet eis salvatórem et propugnatórem, qui líberet eos. Et cognoscétur Dóminus ab Ægýpto, et cognóscent Ægýptii Dóminum
in die illa: et colent eum in hóstiis et in munéribus: et vota vovébunt Dómino, et solvent. Et
percútiet Dóminus Ægýptum plaga, et sanábit
eam: et revertántur ad Dóminum, et placábitur
eis, et sanábit eos Dóminus, Deus noster.
GRADUALE 1:
Ps 18,7.2
Jego wyjście na krańcu nieba się zaczyna, a jego obieg A summo coelo egréssio eius: et occúrsus eius
aż po kraniec niebios.
usque ad summum eius.
V. Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego ob- V. Cæli enárrant glóriam Dei: et opera mánuum
wieszcza nieboskłon.
eius annúntiat firmaméntum.
ORATIO 2:
Wszechmogący Boże, od dawna gniecie nas w niewoli Concéde, quaesumus, omnípotens Deus: ut, qui
jarzmo grzechów; spraw, prosimy, aby nas wyzwoliło sub peccáti iugo et vetústa servitúte deprímiupragnione nowe narodzenie Jedynego Syna Twojego; mur; exspectáta unigéniti Fílii tui nova naKtóry z Tobą.
tivitáte liberémur: Qui tecum.
LECTIO 2:
Prorocza; wizja błogosławieństwa czasów mesjańskich.
Przyroda bierze udział w radości.
To mówi Pan: Rozraduje się ziemia, rozweseli się pustynia, i zakwitnie jak lilia. Rodząc rodzić będzie,
i rozraduje się weseląc się i chwaląc; chwała Libanu
dana jest jej, ozdoba Karmelu i Saronu; oni ujrzą
chwałę Pańską i ozdobę Boga naszego. Wzmocnijcie
ręce opadłe, a kolana omdlałe pokrzepcie! Rzeczcie bojaźliwym: Wzmocnijcie się, a nie bójcie się; oto Bóg
wasz przywiedzie pomstę odpłaty, Bóg sam przyjdzie
Iz 35,1-7
Hæc dicit Dóminus: Lætábitur desérta et ínvia,
ei exsultábit solitúdo, et florébit quasi lílium.
Gérminans germinábit, et exsultábit lætabúnda
et laudans: glória Líbani data est ei: decor
Carméli et Saron, ipsi vidébunt glóriam Dómini,
et decórem Dei nostri. Confortáte manus dissolútas, et génua debília roboráte. Dícite pusillánimis: Confortámini, et nolíte timére: ecce,
Deus vester ultiónem addúcet retributiónis:
Deus ipse véniet, et salvábit vos. Tunc aperién-
i zbawi was. Wtedy się otworzą oczy ślepych i uszy
głuchych będą otwarte. Wtedy wyskoczy chromy jak
jeleń i rozwiązany będzie język niemych; bo wytrysły
wody na puszczy i potoki w pustyni. A która była sucha, będzie jeziorem i spragniona — źródłami wód. To
mówi Pan wszechmogący.
GRADUALE 2:
Tam
słońcu
namiot
swój
wystawił,
ono
jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty.
V. Jego wyjście na krańcu nieba się zaczyna, a jego
obieg aż po kraniec nieba.
tur óculi cæcórum, et aures surdórum patébunt.
Tunc sáliet sicut cervus claudus, et apérta erit
lingua mutórum: quia scissæ sunt in desérto
aquæ, et torréntes in solitúdine. Et quæ erat
árida, erit in stagnum, et sítiens in fontes
aquárum: ait Dóminus omnípotens.
Ps 18,6n
In sole pósuit tabernáculum suum: et ipse
tamquam sponsus procédens de thálamo suo.
V. A summo coelo egréssio eius: et occúrsus eius
usque ad summum eius.
ORATIO 3:
Oto zasmucają nas własne złe czyny; prosimy Cię, Pa- Indignos nos, quaesumus, Dómine, fámulos tuos,
nie, napełnij nas radością z przyjścia Jedynego Syna quos actiónis própriæ culpa contrístat, unigéniTwojego: Który z Tobą.
ti Fílii tui advéntu lætífica: Qui tecum.
LECTIO 3:
Iz 40,9-11
Odkupiciel to potężny Bóg, a zarazem troskliwy pasterz.
Hæc dicit Dóminus: Super montem excélsum
To mówi Pan: Wstąp na górę wysoką, ty, który zwia- ascénde tu, qui evangelízas Sion: exálta in forstujesz wesołą nowinę Syjonowi; podnieś mocno głos titúdine vocem tuam, qui evangelízas Ierúsalem:
twój, który opowiadasz wesołą nowinę Jeruzalem; exálta, noli timére. Dic civitátibus Iuda: Ecce,
podnoś, nie bój się! Mów miastom judzkim: Oto Bóg Deus vester: ecce, Dóminus Deus in fortitúdine
wasz! Oto Pan Bóg w mocy przyjdzie, a ramię Jego véniet, et bráchium eius dominábitur: ecce,
panować będzie; oto zapłata Jego z Nim, a dzieło Jego merces eius cum eo, et opus illíus coram illo.
przed Nim. Jak pasterz trzodę swą paść będzie, ra- Sicut pastor gregem suum pascet: in bráchio suo
mieniem swym zgromadzi baranki i na łorio swe pod- congregábit agnos, et in sinu suo levábit, Dóminiesie On, Pan Bóg nasz.
nus, Deus noster.
GRADUALE 3:
Panie, Boże Zastępów, odnów nas i okaż Twe oblicze,
abyśmy byli zbawieni. V. Wzbudź, Panie, Twą potęgę
i przyjdź nas zbawić.
ORATIO 4:
Spraw, prosimy, wszechmocny Boże, aby nadchodząca
uroczystość Syna Twego zaradziła naszym brakom
w życiu doczesnym i zjednała nam nagrodę wieczną.
Przez tegoż Pana.
LECTIO 4:
Cyrus, król perski, który uwolnił Izraelitów z niewoli babilońskiej, jest typem Chrystusa, który nas wybawił z niewoli
grzechu.
To mówi Pan pomazańcowi memu, Cyrusowi, którego
prawicę ująłem, aby podbić przed nim narody,
a grzbiety królów obrócić, i otworzyć przed nim wrota,
a bramy nie będą zamknięte: «Ja przed tobą pójdę
i sławnych na ziemi poniżę, wrota miedziane skruszę
i zawory żelazne połamię. I dam ci skarby ukryte i tajemnice kryjówek, abyś wiedział, żem ja Pan, który
mianuję imię twoje, Bóg Izraelów. Dla Jakuba, sługi
mego, i Izraela, wybranego mego, nazwałem cię imieniem twoim; upodobniłem cię, a nie poznałeś mnie. Ja
Pan, a nie ma więcej, oprócz mnie nie ma Boga. Przepasałem cię, a nie poznałeś mnie, aby wiedzieli ci, którzy są od wschodu i którzy od zachodu, że nie ma
oprócz mnie. Ja Pan, a nie ma innego, tworzący światło i stwarzający ciemność, czyniący pokój i stwarzający zło: ja Pan, który to wszystko czynię! Niebiosa,
spuśćcie rosę z góry, a obłoki niech zleją
z deszczem Sprawiedliwego. Niech się otworzy ziemia
i zrodzi Zbawiciela, a sprawiedliwość niech wzejdzie
zarazem: ja Pan stworzyłem go».
Ps 79,20.3
Dómine, Deus virtútum, convérte nos: et osténde
fáciem tuam, et salvi érimus,
V. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni, ut
salvos fácias nos.
Præsta, quaesumus, omnípotens Deus: ut Fílii
tui ventúra sollémnitas et præséntis nobis vitæ
remédia cónferat, et praemia ætérna concédat.
Per eundem Dominum.
Iz 45,1-8
Hæc dicit Dóminus christo meo Cyro, cuius
apprehéndi déxteram, ut subiíciam ante fáciem
eius gentes, et dorsa regum vertam, et apériam
coram eo iánuas, et portæ non claudéntur. Ego
ante te ibo: et gloriósos terræ humiliábo: portas
aereas cónteram, et vectes férreos confríngam.
Et dabo tibi thesáuros abscónditos et arcána secretórum: ut scias, quia ego Dóminus, qui voco
nomen tuum, Deus Israël. Propter servum meum
Iacob, et Israël electum meum, et vocávi te
nómine tuo: assimilávi te, et non cognovísti me.
Ego Dóminus, et non est ámplius: extra me non
est Deus: accínxi te, et non cognovísti me: ut
sciant hi, qui ab ortu solis, et qui ab occidénte,
quóniam absque me non est. Ego Dóminus, et
non est alter, formans lucem et creans ténebras,
fáciens pacem et creans malum: ego Dóminus
faciens omnia hæc. Roráte, coeli, désuper, et
nubes pluant iustum: aperiátur terra, et gérminet Salvatórem: et iustítia oriátur simul: ego
Dóminus creávi eum.
GRADUALE 4:
Wzbudź, Panie, Twą potęgę i przyjdź, aby nas zbawić.
V. Pasterzu Izraela, posłuchaj: Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa. Zabłyśnij, który siedzisz na Cherubach, przed Efraimem, Beniaminem, Manassesem.
ORATIO 5:
Prosimy Cię, Panie, wysłuchaj łaskawie modlitwy ludu Twego, a gdy słusznie cierpimy za grzechy nasze,
niech nas pocieszy Twoje miłościwe nawiedzenie: Który żyjesz.
LECTIO 5:
Poważną przeszkodą do zbawienia są nasze namiętności,
które wykorzystuje szatan i świat. Jak Anioł łagodził płomienie ognia, tak Chrystus uśmierzy nasze namiętności
i wybawi nas od zła.
W one dni Anioł Pański zstąpił z Azariaszem i z towarzyszami jego w piec i wyrzucił płomień ognia z pieca,
i uczynił wśród pieca jakby wiatr rosisty przewiewający, a płomień rozchodził się nad piecem na czterdzieści
dziewięć łokci, i wypadł, i popalił tych Chaldejczyków,
których znalazł koło pieca, sługi królewskie, którzy
podniecali ogień. (Azariasza i jego towarzyszy) nie dotknął się wcale ogień, ani ich nie zasmucił, ani żadnej
przykrości nie uczynił. Wtedy ci trzej jakby jednymi
usty chwalili i wysławiali, i błogosławili Boga w piecu
mówiąc:
GRADUALE 5:
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych:
i chwalebny, i sławny na wieki. I błogosławione prześwietne imię Twoje, które jest święte: i chwalebne,
i sławne na wieki. Błogosławiony jesteś w świętym
przybytku chwały Twojej: i chwalebny, i sławny
na wieki. Błogosławiony jesteś na świętym tronie Królestwa Twego: i chwalebny, i sławny na wieki. Błogosławiony jesteś dla Boskiej władzy i rządów Twoich:
i chwalebny, i sławny na wieki. Błogosławiony jesteś,
który siedzisz na Cherubach, a wzrokiem zgłębiasz
przepaści: i chwalebny, i sławny na wieki. Błogosławiony jesteś, który się unosisz na skrzydłach wichru
i chodzisz po falach morskich: i chwalebny, i sławny
na wieki. Niech Cię błogosławią wszyscy Aniołowie
i Święci Twoi: i niech Cię chwalą i sławią na wieki.
Niech Cię błogosławią niebiosa, ziemia, morze,
i wszystko, co się w nich znajduje: i niech Cię chwalą,
i błogosławią na wieki. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu: i chwalebnemu, i sławnemu
na wieki. Jak była na początku i teraz, i zawsze, i na
wieki wieków, amen: i chwalebnemu i sławnemu na
wieki. Błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych: i chwalebny, i sławny na wieki.
Ps 79,3.2
Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni, ut salvos fácias nos.
V. Qui regis Israël, inténde: qui dedúcis, velut
ovem, Ioseph: qui sedes super Chérubim, appáre
coram Ephraim, Béniamin, et Manásse.
Preces pópuli tui, quaesumus, Dómine, cleménter exáudi: ut, qui iuste pro peccátis nostris afflígimur, pietátis tuæ visitatióne consolémur:
Qui vivis.
Dn 3,47-51
In diebus illis: Angelus Dómini descéndit cum
Azaría et sóciis eius in fornácem: et excússit
flammam ignis de fornáce, et fecit médium fornácis quasi ventum roris flantem. Flamma
autem effundebátur super fornácem cúbitis
quadragínta novem: et erúpit, et incéndit, quos
répperit iuxta fornácem de Chaldaeis, minístros
regis, qui eam incendébant. Et non tétigit eos
omníno ignis, neque contristavit, nec quidquam
moléstia íntulit. Tunc hi tres quasi ex uno ore
laudábant, et glorificábant, et benedicébant Deum in fornáce, dicéntes:
Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum.
Et laudábilis et gloriósus in saecula. Et benedíctum nomen glóriæ tuæ, quod est sanctum. Et
laudábile et gloriósum in saecula. Benedíctus es
in templo sancto glóriæ tuæ. Et laudábilis et
gloriósus in saecula. Benedíctus es super
thronum sanctum regni tui. Et laudábilis et gloriósus in saecula. Benedíctus es super sceptrum
divinitátis tuæ. Et laudábilis et gloriósus in
saecula. Benedíctus es, qui sedes super Chérubim, íntuens abýssos. Et laudábilis et gloriósus
in saecula. Benedíctus es, qui ámbulas super
pennas ventórum et super undas maris. Et
laudábilis et gloriósus in saecula. Benedícant te
omnes Angeli et Sancti tui. Et laudent te et gloríficent in saecula. Benedícant te coeli, terra,
mare, et ómnia quæ in eis sunt. Et laudent te et
gloríficent in saecula. Glória Patri, et Fílio, et
Spirítui Sancto. Et laudábili et glorióso in saecula. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper:
et in saecula sæculórum. Amen. Et laudábili et
glorióso in saecula. Benedíctus es, Dómine, Deus
patrum nostrórum. Et laudábilis et gloriósus in
saecula.
ORATIO6:
Boże, któryś złagodził płomień ognia dla trzech mło- Deus, qui tribus púeris mitigásti flammas
dzieńców, spraw łaskawie, aby nas, sług Twoich, nie ignium: concéde propítius; ut nos fámulos tuos
pożarł płomień namiętności. Przez Pana.
non exúrat flamma vitiórum. Per Dominum.
LECTIO 6:
2 Tes 2,1-8
Oczekiwanie ostatecznego przyjścia Chrystusa napełnia nas Fratres: Rogámus vos per advéntum Dómini noufnością wbrew naporowi zła, które wzmoże się w ostatnie
stri Iesu Christi, et nostræ congregatiónis in ipdni.
Bracia: Prosimy was przez przyjście Pana naszego Je- sum: ut non cito moveámini a vestro sensu,
zusa Chrystusa i przez nasze z Nim połączenie, aby- neque terreámini, neque per spíritum, neque
ście nie dawali się tak rychło zachwiać w umyśle wa- per sermónem, neque per epístolam tamquam
per nos missam, quasi instet dies Dómini. Ne qu-
szym ani też pozwolili się zastraszyć czy to przez ducha, czy przez naukę, czy też przez list rzekomo przez
nas posłany, jakoby nadchodził dzień Pański. Niechaj
was nikt nie zwodzi żadnym sposobem, bo (dzień ten
nie nadejdzie), dopóki pierwej nie przyjdzie odstępstwo i nie ukaże się człowiek grzechu, syn zatracenia,
który się sprzeciwia i wynosi nad wszystko, co zowią
Bogiem, albo co odbiera cześć Boską, tak że zasiądzie
w świątyni Bożej podając się za Boga. Czyż nie pamiętacie, że będąc jeszcze u was, to wam mówiłem? A wiecie, co go teraz powstrzymuje, dopóki nie będzie objawiony czasu swego. Albowiem tajemnica bezbożności
już się dokonywa, gdy tylko ten, co ją teraz powstrzymuje, ustąpi. A wtedy ukaże się on bezbożnik,
którego Pan Jezus zabije tchnieniem ust swoich i zatraci blaskiem swego przyjścia.
TRAKTUS:
Pasterzu Izraela, posłuchaj: Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa.
V. Zabłyśnij, który siedzisz na Cherubach, przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem.
V. Wzbudź, Panie, Twą potęgę i przyjdź nas zbawić.
EVANGELIUM:
Roku piętnastego panowania Tyberiusza, gdy Piłat
Poncjusz zarządzał Judeą i Herod był tetrarchą Galilei, a Filip, brat jego, tetrarchą Iturei i krainy Trachonickiej, gdy Lizaniasz był tetrachą Abileny, za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza stało się słowo Pańskie do Jana, Zachriaszowego syna, na pustyni.
I przyszedł do całej krainy Jordanu, głosząc chrzest
pokutny na odpuszczenie grzechów; jako napisano w
księdze mów Izajasza proroka: «Głos wołającego na
pustyni: gotujcie drogę Pańską, torujcie ścieżki Jego.
Wszelka dolina będzie wypełniona i każda góra
i wzniesienie zniżone będą. Krzywe drogi staną się
proste, a ostre wygładzone będą i każdy człowiek ujrzy
zbawienie Boże».
OFFERTORIUM:
Raduj się wielce, córko syjońska! Wołaj radośnie, córko
Jeruzalem! Oto do ciebie przychodzi twój Król: On,
sprawiedliwy i Zbawiciel.
SECRETA:
Prosimy Cię, Panie, wejrzyj łaskawie na tę ofiarę,
niech nas utwierdzi w Twojej służbie i wyjedna zbawienie. Przez Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Prawdziwie godnie jest to i sprawiedliwie, słusznie
i zbawiennie, byśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie
czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty
Boże. Przez Chrystusa Pana naszego. Przez Niego Majestat twój wychwalają Aniołowie, wielbią Panowania,
ze drżeniem czczą Mocarstwa. A wspólnie z nimi
w radosnym uniesieniu sławią Niebiosa, Moce niebieskie, i błogosławione Serafiny. Dozwól, błagamy, aby
i nasze głosy przyłączyły się do nich i ze czcią uniżoną
wymawiały:
is vos sedúcat ullo modo: quóniam nisi vénerit
discéssio primum, et revelátus fuerit homo
peccáti, fílius perditiónis, qui adversátur, et
extóllitur supra omne, quod dícitur Deus aut
quod cólitur, ita ut in templo Dei sédeat osténdens se, tamquam sit Deus. Non retinétis, quod,
cum adhuc essem apud vos, hæc dicébam vobis?
Et nunc quid detíneat, scitis, ut revelétur in suo
témpore. Nam mystérium iam operátur iniquitátis: tantum ut, qui tenet nunc, téneat, donec de
médio fiat. Et tunc revelábitur ille iníquus,
quem Dóminus Iesus interfíciet spíritu oris sui,
et déstruet illustratióne advéntus sui.
Ps 79,2n
Qui regis Israël, inténde: qui dedúcis, velut
ovem, Ioseph.
V. Qui sedes super Chérubim, appáre coram
Ephraim, Béniamin, et Manásse.
V. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut
salvos fácias nos.
Łk 3,1-6
Anno quintodécimo impérii Tibérii Caesaris,
procuránte Póntio Piláto Iudaeam, tetrárcha
autem Galilaeæ Heróde, Philíppo autem fratre
eius tetrárcha Ituraeæ et Trachonítidis regionis,
et Lysánia Abilínæ tetrárcha, sub princípibus
sacerdotum Anna et Cáipha: factum est verbum
Domini super Ioannem, Zacharíæ filium, in deserto. Et venit in omnem regiónem Iordánis,
praedicans baptísmum pæniténtiæ in remissiónem peccatórum, sicut scriptum est in libro
sermónum Isaíæ Prophétæ: Vox clamántis in
desérto: Paráte viam Dómini: rectas fácite sémitas eius: omnis vallis implébitur: et omnis moris
et collis humiliábitur: et erunt prava in dirécta,
et áspera in vias planas: et vidébit omnis caro
salutáre Dei.
Zch 9,9
Exsúlta satis, fília Sion, praedica, fília Ierúsalem: ecce, Rex tuus venit tibi sanctus et Salvátor.
Sacrifíciis præséntibus, quaesumus, Dómine,
placátus inténde: ut et devotióni nostræ
profíciant et salúti. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem
maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia
exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
COMMUNIO :
Słońce wschodzące wśród mroków nocy jest obrazem Chrystusa, który w Eucharystii przychodzi rozproszyć nasze
ciemności.
Weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega; jego wyjście na krańcu nieba się poczyna, a jego obieg aż po
kraniec niebios.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, Panie, Boże nasz, aby święte tajemnice,
które ustanowiłeś dla zapewnienia naszego zbawienia, stały się zbawiennym lekarstwem dla życia doczesnego i przyszłego. Przez Pana.
Ps 18,6n
Exsultávit ut gigas ad curréndam viam: a
summo coelo egréssio eius, et occúrsus eius
usque ad summum eius.
Quaesumus, Dómine, Deus noster: ut sacrosáncta mystéria, quæ pro reparatiónis nostræ munímine contulísti; et præsens nobis
remédium esse fácias et futúrum. Per Dominum
.