WODA DLA WODY Dla uczniów w County Durham podjęcie działań

Transkrypt

WODA DLA WODY Dla uczniów w County Durham podjęcie działań
Artykuł został przetłumaczony dzięki uprzejmości Social Enterprise Magazine, www.socialenterprisemag.com.uk.
Wszelkie prawa zastrzeŜone.
WODA DLA WODY
Dla uczniów w County Durham podjęcie działań, mających na celu pomoc dzieciom z Afryki
Zachodniej w otrzymaniu dostępu do czystej wody nie oznaczało jedynie zgromadzenia
funduszy, lecz stworzenie zupełnie nowego przedsiębiorstwa. Spotkała się z nimi Louise Tickle.
Zaczęło się od tego, Ŝe uczniowie dziewiątej klasy w Fyndoune Community College dowiedzieli się, iŜ
dzieci w Ghanie nie mają dostępu nie tylko do przyzwoitej edukacji, ale nawet do czystej wody. Kiedy
odkryli osiemnaście miesięcy temu, Ŝe dzieci takie jak oni w jednym z krajów Afryki Zachodniej
pokonują kilometry, by przynieść brudną wodę, zanim dotrą na lekcje, zdecydowali, Ŝe muszą podjąć
jakieś działania.
Tak narodził się pomysł stworzenia Water Works. “Sprzedawanie wody dla wody”, jak to ujmuje
piętnastoletnia dziś Sandy Kaur Bassi. Weszła ona w skład pierwszej ekipy, która wymyśliła plan
sprzedawania wody mineralnej kolegom ze szkoły, by w ten sposób zebrać pieniądze na studnię ze
słodką wodą dla uczniów w Ghanie. Sprzedawanie wody mineralnej w szkole wydawało się być
sensownym pomysłem biorąc pod uwagę badania, które dowodzą, Ŝe dobre nawodnienie w połączeniu
ze zdrowym odŜywieniem się ma duŜe znaczenie dla wyników w nauce.
Tak więc grupa czternastu uczniów, wspierana przez nauczycielkę Lyndę Dixon, stworzyła
przedsiębiorstwo społeczne, za sprawą którego ich krzywa postępów w nauce szybko wzrosła.
Na początku skontaktowali się oni z organizacją charytatywną WaterAid, która przysłała im płyty DVD z
filmami ukazującymi problem braku wody w Afryce. Pokazawszy filmy na apelu, wybadawszy, czy
szkoła będzie chciała kupić wodę mineralną i zaraziwszy innych entuzjazmem do pomysłu Water
Works, ekipa uczniów zabrała się za rozmowy z miejscowymi przedsiębiorcami.
“Musieliśmy znaleźć dostawcę, który by nam sprzedał hurtowo wodę”, wyjaśnia szesnastoletnia Chesely
Summers.
“Na początku oznaczało to jednak wyjście ze strefy, gdzie czuliśmy się wygodnie”, śmieje się Sandy.
“Kiedy zdaliśmy sobie sprawę, Ŝe pani Dixon nie zrobi tego za nas, wpadliśmy w panikę. Myśleliśmy, o
nie, proszę niech pani za nas podzwoni! Ale ona powiedziała, Ŝe dalej będziemy musieli to robić sami.”
W końcu Charlotte Burn, dziś szesnastoletnia, zebrała się na odwagę i podniosła słuchawkę. Łatwo
zapomnieć, jak onieśmielające moŜe to być dla czternastolatka: Charlotte musiała przebić się do
właściwej osoby, wytłumaczyć propozycję transakcji ekipy i wynegocjować cenę, warunki płatności i
szczegóły dostawy. “Byłam bardzo zdenerwowana, ale napisałam sobie ściągawkę i przećwiczyłam
setki razy, co mam powiedzieć, ale potem, kiedy juŜ rozmawiałam przez telefon, oczywiście nie
skorzystałam z tego!”, tłumaczy. ”Zaczęło mnie to rajcować, kiedy w końcu dodzwoniłam się do Angie w
Abbey Well, która zgodziła się zaopatrzyć nas wodę za 0 pensów za butelkę.”
Po skontaktowaniu się z organizacją wspierającą przedsiębiorstwa Changemakers, która pomogła
Water Works w opracowaniu dla nich modelu przedsiębiorstwa społecznego, uczniowie wynegocjowali
poŜyczkę od szkoły (obecnie spłaconą) na zakup towaru i zaczęli sprzedaŜ wody początkowo za 50
pensów za butelkę. Przy małej konkurencji wokół szkoły, butelki wkrótce zaczęły opuszczać półki.
Niestety wiele z nich po poróŜnieniu trafiło na ziemię. Dzięki wprowadzeniu nowej polityki cenowej,
zgodnie z którą butelka była sprzedawana za 70 pensów, a za butelkę zwracano 20 pensów, problem
został rozwiązany, a co obrotniejsi uczniowie dojrzeli nawet w tym okazję na zarobienie poprzez
zbieranie butelek, zyskując tym samym na ofercie 20 pensów.
Zyski zaczęły narastać, ale przed ekipą Water Works leŜał teraz problem stert zwróconego plastyku.
Musiała ona zapoznać się z moŜliwymi rozwiązaniami i rozpocząć współpracę z prywatną firmą
recyklingową, która zajęła się ich śmieciami.
Artykuł został przetłumaczony w ramach projektu „W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej” finansowanego
ze środków Inicjatywy Wspólnotowej Equal
Artykuł został przetłumaczony dzięki uprzejmości Social Enterprise Magazine, www.socialenterprisemag.com.uk.
Wszelkie prawa zastrzeŜone.
Do chwili obecnej firma Water Works osiągnęła zysk w wysokości 2 500 funtów, sam w sobie
imponujący. Od tego czasu nawiązano stosunki ze szkołą podstawową Adum Banso w Ghanie, która
wkrótce otrzyma własną studnię dzięki zarobionym pieniądzom. Jednak wyniki Water Works są o wiele
większe. Uczniowie zaplanowali przedsięwzięcie, złoŜyli zamówienie, przeprowadzili kontrolę towaru i
sprzedaŜ detaliczną w swoim wolnym czasie, po drodze zdobywając waŜne umiejętności osobiste i
handlowe.
Zdecydowali się na stworzenie teczki i złoŜenie jej do konkursu Changemakers o nagrodę ASDAN
Social Enterprise Award. Wymagało to poświęcenia sześćdziesięciu godzin pracy i spędzenia tygodnia
wakacji letnich na zebranie dowodów świadczących o znaczeniu ich pracy. Od tego czasu wygrali
równieŜ nagrodę Princess of Wales Award for Young People.
Dziś, jakieś osiemnaście miesięcy później projekt przechodzi zmiany. Pod okiem nauczycielki Lyndy
Dixon, ekipa Water Works przekazała swoją firmę handlową młodszym uczniom. Ekipa, która pociągnie
ich społeczne przedsiębiorstwo to grupa, która wzięła udział w konkursie Future Business Magnates w
zeszłym roku, wygrywając z innymi startującymi szkołami.
Ich projekt zakładający stworzenie przedsiębiorstwa społecznego zajmującego się sprzedaŜą zdrowej
Ŝywności w wyspecjalizowanym sklepiku szkolnym jest właśnie realizowany; jeszcze w tym semestrze
‘Zdrowa Półka’ rozpocznie detaliczną sprzedaŜ batoników zboŜowych, ciepłych zup, toreb owoców i
oczywiście wody mineralnej, choć tym razem w róŜnych smakach. Przedsiębiorstwa, czy to społeczne
czy nie, muszą się zmieniać i przystosowywać do rynku; ostatnio w szkole zainstalowano wodotryski z
wodą pitną, więc popyt na wodę mineralną gwałtownie spadł. Obecnie półki sklepiku kuszą nie tylko
zwykłą wodą, ale teŜ zestawami mineralnej wody o smaku cytrusowym, mandarynkowym, gruszkowym,
brzoskwiniowym i owoców leśnych. Woda jest naturalna i bez dodatku cukru, co chętnie podkreśla
ekipa Future Business Magnates. I Cieszy się wzięciem u uczniów, którzy inwestują pieniądze w swoje
kubki smakowe, pomimo wodotrysków wodą pitną, sprzedaŜ wciąŜ rośnie.
Członkowie Water Works skupią się w tym roku na egzaminach, ale to, czego się nauczyli zostanie
przekazane nowej grupie uczniów, istniejącym od roku ‘Water Babes’.
Projekt stworzenia przedsiębiorstwa społecznego był dla uczniów waŜną podróŜą, mówi Lynda Dixon.
“Godne podziwu było to, jak podnieśli słuchawkę, Ŝeby porozmawiać z duŜymi firmami, pracowali pod
presją czasu i nabywali umiejętności w komunikacji”, mówi z dumą.
“To oczywiste, Ŝe ich motywacja brała się nie tylko z chęci robienia pieniędzy”, dodaje. “RóŜnica
pomiędzy przedsiębiorstwem społecznym a konwencjonalną firmą polega moim zdaniem na pasji –
chodzi nie o robienie pieniędzy dla samego robienia pieniędzy, ale dla osiągnięcia czegoś bardziej
namacalnego”.
Tłum. Marta Kolankiewicz
Artykuł został przetłumaczony w ramach projektu „W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej” finansowanego
ze środków Inicjatywy Wspólnotowej Equal

Podobne dokumenty