Busko opis przebudowa gaz - 21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo

„TERMOINSTAL” 32-067 Tenczynek , Rudno 235
Inwestycja:
21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny SP ZOZ
28-100 Busko Zdrój ul. Rzewuskiego 8
Nr. ewid. działki 127 , obręb 013 Busko Zdrój
Inwestor:
21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny SP ZOZ
28-100 Busko Zdrój ul. Rzewuskiego 8
Temat:
Projekt wykonawczy przebudowy istniejącego gazociągu do
budynku nr.22 .( w istniejącej trasie).
BranŜa:
Instalacje sanitarne
Opracował:
inŜ. Witold Zwolski
Upr. UAN 339/89
MAP/IS/2040/01
Paweł Długopolski
Waldemar Walaś
Sprawdził:
inŜ. Kazimierz Domagała
Upr. UAN.327/84
MAP/IS/5187/01
Styczeń 2009 r
2
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
A.
CZĘŚĆ OPISOWA
1. Podstawa opracowania
2. Zakres opracowania
3. Stan istniejący
4. Opis budowy przyłączy gazowych
4.1. Trasa projektowanego przyłącza
4.2. Uzasadnienie średnicy gazociągu
4.3. Dane o przyłączu gazu
5. Ocena warunków i ustalenie kategorii geotechnicznej obiektu
6. Realizacja przyłącza gazu z rur polietylenowych
7. Próba szczelności
8. Uwagi końcowe
9. Zestawienie podstawowych materiałów
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
B.
1. Plan sytuacyjno-wysokościowy
2. Profil podłuŜny pzryłącza gazociągu
100/500
ZAŁĄCZNIKI
1. Warunki przyłączenia do sieci gazowej
w skali 1:500
1:
3
OPIS TECHNICZNY
1. Podstawa opracowania
- aktualny podkład geodezyjny
- aktualne warunki przyłączenia do sieci gazowej wydane przez Karpacką Spółkę
Gazownictwa Sp. z o.o. w Tarnowie , Oddział – Zakład Gazowniczy w Kielcach
pismem 501/O/WP2/139/08 z dnia 23.09.2008 r.
- wizja lokalna w terenie i ustalenia dokonane z Inwestorem
- aktualne normy i przepisy
2. Zakres opracowania
Projekt obejmuje swym zakresem projekt wykonawczy przebudowy istniejącego
przyłącza gazociągu niskiego ciśnienia do budynku nr.22 – budynek projektowanej
kotłowni gazowej - w trasie istniejącego gazociągu na terenie :
21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny SP ZOZ 28-100 Busko Zdrój
,ul. Rzewuskiego 8 , Nr.ewid. działki 127 , obręb 013 Busko Zdrój.
Zakres inwestycji sprowadza się do wyniany istniejącego gazociągu.
Wymieniany odcinek gazociągu projektuje się z rur polipropylenowych typ SDR 17.6
PE 80 o średnicy 160 x 14.6 mm .
W opracowaniu uwzględniono zalecenia wydane przez dostawcę gazu a zawarte
w warunkach technicznych zasilania.
3. Stan istniejący
W rejonie budynku 22 – budynku projektowanej kotłowni przebiega obecnie gazociąg
niskiego ciśnienia DN 75 z rur PE . Jest on jednak niewystarczający dla zapewnienia
zapotrzebowania gazu dla projektowanej kotłowni i zgodnie z warunkami wydanymi
przez dostawcę gazu w warunkach technicznych zasilania wymaga wymianie na
większy tj. DN 160 PE w trasie istniejacego gazociągu.
Źródłowym gazociągiem jest gazociąg DN 169 PE biegnący wzdłuŜ budynku nr.19.
4. Opis budowy przyłącza gazowego
Projekt wykonawczy przebudowy istniejącego przyłącza gazociągu niskiego ciśnienia
do budynku nr.22 – budynek projektowanej kotłowni gazowej - w trasie istniejącego
gazociągu opracowano zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 30
lipca 2001 roku w sprawie warunków jakim powinny odpowiadać sieci gazowe
( Dz. U Nr 97, poz.1055 ) oraz z uwzględnieniem obowiązujących norm, przepisów i
rozporządzeń.
4.1 Trasa projektowanego przyłącza
Trasę projektowanego przyłącza gazowego przedstawiono szczegółowo na
załączonym planie sytuacyjno-wysokościowym . Obejmuje ona odcinek od pkt.1. w
rejonie budynku nr.19 , do pkt.8 tj. punktu pomiarowego zamontowanego na ścianie
budynku 22 czyli projektowanej kotłowni . Trasę praktycznie wyznacza przebieg
istniejącego gazociągu DN 75 PE w miejscu którego ułoŜony zostanie nawy gazociąg.
W stosunku do trasy istniejącego gazociągu wprowadzono drobną korektę na odcinku
pkt.3 do pkt.4 , która pozwoli na uniknięcie kolizji z przebiegajacym w sąsiedztwie
kablem elektrycznym.
4
Projektowany przyłącz gazu z rur polipropylenowych typ SDR 17.6 PE 80 o
średnicy 160 x 14.6 mm zostanie ułoŜony w terenie o nawierzchni nieutwardzonej,
głębokość jego posadowienia będzie wynosić średnio 1.10 m.
Trasa projektowanego przyłącza gazowego nie koliduje z Ŝadnymi drzewami i
krzewami ozdobnymi.
Całość prac związanych z budową przyłącza prowadzona będzie na terenie właściciela
czyli : 21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny SP ZOZ 28-100 Busko
Zdrój ,ul. Rzewuskiego 8 , Nr.ewid. działki 127 będącą własnością inwestora zadania.
4.2 Uzasadnienie średnicy przyłącza
Średnica projektowanego przyłącza gazociągu jest zgodna warunki przyłączenia do
sieci gazowej wydanymie przez Karpacką Spółkę Gazownictwa Sp. z o.o. w
Tarnowie , Oddział – Zakład Gazowniczy w Kielcach pismem 501/O/WP2/139/08 z
dnia 23.09.2008 r. i jest to gazociąg z rur polipropylenowych typ SDR 17.6 PE 80 o
średnicy 160 x 14.6 mm
4.3 Dane o przyłączu gazu
Projektowany odcinek przyłącza gazowego jest w terenie zaliczanym do pierwszej
klasy lokalizacji. Szerokość strefy kontrolowanej, której linia środkowa pokrywa się
z osią gazociągu wynosi 1,0m.
NaleŜy wykonać go z rur polietylenowych ( kolor Ŝółty ) HD PE80, o średnicy
DN 160x14.6, szereg SDR 17.6 o duŜej gęstości ( 0,94 – 0,96 g/cm3), posiadających
znak budowlany, współczynnik bezpieczeństwa c=3, wg normy ZN-G-3150/1996.
5. Ocena warunków i ustalenie kategorii geotechnicznej obiektu
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia
24.09.1998 r. w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia obiektów
budowlanych ( Dz U. nr 126, poz. 839, §7. pkt.1-1c ) oraz po wizji w terenie
i rozpoznanie warunków gruntowych stwierdzam, iŜ przedmiotowy obiekt budowlany
kwalifikuje się do pierwszej kategorii geologicznej.
Przedmiotowy gazociąg zostanie posadowiony na głębokości średnio1,10 m, a zatem
nie zostanie przekroczona określona, §7. pkt.1c powołanego wyŜej rozporządzenia
graniczna dla tej kategorii geotechnicznej i rodzaju obiektu głębokość wykopu.
W związku z powyŜszym nie zachodzi konieczność opracowania dokumentacji
dotyczącej ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia obiektu.
Ponadto stwierdza się zgodność warunków gruntowych w terenie z przyjętymi do
posadowienia w/w gazociągu.
6. Realizacja przyłącza gazu z rur polietylenowych
Prace ziemne – przed rozpoczęciem robót ziemnych trasę gazociągu winien wytyczyć
uprawniony geodeta, a po dokonaniu montaŜu ( na otwartym wykopie ) wykonać
pomiar powykonawczy przebiegu trasy.
Projektowany przyłącz gazu naleŜy ułoŜyć w bliskim sąsiedztwie gazociagu
istniejacego .
Wykop naleŜy prowadzić zgodnie z PN-B-06050, normą BN/8836-02 oraz przepisy
zawarte w Zarządzeniu nr 47 Ministra Przemysłu z dnia 09.05.89 ( Dz. Urz.
5
Ministerstwa Przemysłu nr 4 z dnia 31.08.1989 r w
technicznych wykonania i odbioru robót sieci gazowych ).
sprawie
warunków
Przewiduje się prowadzenie prac ręcznie w sąsiedztwie uzbrojeń, na pozostałych
odcinkach mechanicznie.
Projektowany przyłącz gazu naleŜy ułoŜyć w bliskim sąsiedztwie gazociagu
istniejacego i po jego zmontowaniu istniejacy gazociąg rozebrać i usunąć.
Przed przystąpieniem do robót naleŜy odkopać istniejący gazociąg w miejscu
przewidywanego włączenia dla ustalenia faktycznej głębokości jego ułoŜenia.
Średnia głębokość ułoŜenia gazociągu winna wynosić ok. 1.10 m w dowiązaniu do
głębokości istniejącego gazociągu DN75 PE .
Dno wykopu naleŜy wyrównać. Przewiduje się podsypkę piaskową minimum 10 cm
oraz zasyp 10 cm warstwą piasku ponad górną powierzchnię rury przewodowej,
pozostałą część zasypu wykonać ziemią z wykopu bez kamieni oraz ostrych
przedmiotów.
Niewielkie ilości ziemi jakie pozostaną po zasypaniu wykopu będą rozprowadzone na
terenie działki umoŜliwiając wyrównanie terenu po budowie.
Nie przewiduje się przemieszczania mas ziemnych.
· Roboty montaŜowe – do budowy gazociągu naleŜy uŜyć rur polietylenowych
( kolor Ŝółty ) HD PE 80, szereg SDR 17.6, o średnicy DN 160x14.6 posiadających
znak budowlany, współczynnik bezpieczeństwa c=3, wykonanych wg normy ZNG-3150/1996, łączonych metodą zgrzewania elektrooporowego przy zastosowaniu
atestowanych kształtek. Rury uŜyte do budowy winny być oznakowane fabrycznie
w sposób trwały w odstępach co 1 m.
Oznakowanie powinno zawierać oznakowanie: nazwę producenta /skrótowo/ - napis
GAZ- średnicę rury i grubość ścianki np. 160x14.6 rodzaj polietylenu –dzień ,
miesiąc i rok produkcji /datę produkcji/ - numer maszyny produkującej rury-numer
normy.
Technologia łączenia rur i kształtek polietylenowych przewiduje się jedyną metodą
zgrzewania elektrooporowego. Zgrzewanie to jest procesem, który usprawnia łączenie
rur polietylenowych ograniczając do minimum wpływ czynnika ludzkiego na jakość
wykonanych połączeń. Kształtki do zgrzewania elektrooporowego posiadają wtopioną
cewkę z drutu, która po podłączeniu do źródła prądu rozgrzewa się uplastyczniając
powierzchnie łączone. Technologia zgrzewania elektrooporowego tj. wielkość
napięcia, czas zgrzewania itp. jest właściwa dla danego wytwórcy kształtek i opisana
w instrukcjach fabrycznych. Przed zgrzewaniem rury naleŜy odpowiednio
przygotować tzn. obciąć prostopadle wewnętrzne krawędzie pozbawić zadziorów,
zewnętrzne zaokrąglić i wyrównać a z miejsc usunąć warstwę utlenioną.
Odległość pomiędzy zewnętrzną powierzchnią gazociągu przebiegającego ziemią
i skrajnymi elementami innego uzbrojenia terenu ( przy ich równoległym przebiegu )
nie mogą być mniejsze mniej niŜ 0,4m a przy skrzyŜowaniach lub zbliŜeniach nie
mniejsze niŜ 0,2 m.
W przypadku krzyŜowania się gazociągu z uzbrojeniem podziemnym ( kable
energetyczne, kanalizacja ściekowa i teletechniczna mająca połączenie
z pomieszczeniami dla ludzi itp. ) lub przy zbliŜeniach z innym uzbrojeniem
podziemnym naleŜy stosować się do rozwiązań podanych w PN-91/M-34501 p.t.
„SkrzyŜowania gazociągów z przeszkodami terenowymi”.
Całość robót montaŜowych wykonać zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Gospodarki z dnia 30.07.2001r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać sieci gazowe ( Dz. U. Nr 97, poz. 1055 z dnia 11.09.2001r.).
Po zakończeniu prac montaŜowych gazociąg naleŜy przedmuchać spręŜonym
powietrzem a następnie przystąpić do jego zsypywania. Winien być zasypany
piaskiem drobnoziarnistym warstwami starannie ubijanymi.
6
Przed zasypaniem (na otwartym wykopie) geodeta winien wykonać pomiar
powykonawczy jego przebiegu.
· Znakowanie gazociągu – znakowanie gazociągu naleŜy wykonać zgodnie z normą
Zakładową ZN-G 3001 do 3004 z 2001r. Trasa przyłącza winna być oznakowana
taśmą lokalizacyjną i ostrzegawczą wg ZN-G-3002 – 3001. Taśmę lokalizacyjną t.j.
Ŝółtą taśmę znakującą z tworzywa sztucznego o szerokości 0,4 m z drutem
identyfikacyjnym lub przewód lokalizującym miedzianym naleŜy ułoŜyć wzdłuŜ
rurociągu w odległości ok. 5 cm nad nim.
Końcówkę taśmy lokalizacyjnej lub przewodu lokalizującego miedzianego naleŜy
wprowadzić do wnęki na kurek sferyczny.
Taśmę ostrzegawczą naleŜy ułoŜyć nad rurociągiem w odległości 0,4 m nad nim.
Przewiduje się równieŜ oznakowanie tabliczkami znakującymi wg ZN-G-3004:2001
zamocowanymi do trwałych elementów zagospodarowania terenu.
Wysokość mocowania tabliczek znakujących ok. 1,5 m nad poziomem terenu.
· Układanie taśmy ostrzegawczej
Taśmę ostrzegawczą naleŜy układać w odległości 0,4 m nad gazociągiem.
Zaleca się, aby głębokość ułoŜenia taśmy ostrzegawczej względem poziomu terenu
wynosiła :
- co najmniej 0,3 m na terenie zabudowanym,
- co najmniej 0,7 m poza terenem zabudowanym.
Zaleca się trwałe łączenie ze sobą poszczególnych odcinków taśmy ostrzegawczej.
poziom terenu
taśma ostrzegawcza
0,3 m na terenie
zabudowanym,
0,7 m na terenie
niezabudowanym
taśma lokalizacyjna
0,4 m
Gazociąg
z tworzywa
sztucznego
· Ustalenie kontrolowanej strefy ochronnej
Dla gazociągów układanych w ziemi i nad powierzchnią ziemi operator sieci
wyznacza na okres eksploatacji gazociągu strefy kontrolowane, których linia
środkowa pokrywa się z osią gazociągu. W strefach kontrolowanych nie naleŜy
wznosić budynków, urządzać stałych składów i magazynów, sadzić drzew oraz nie
powinna być podejmowana Ŝadna działalność mogąca zagrozić trwałości gazociągu
podczas jego eksploatacji.
Szerokość strefy kontrolowanej, której linia środkowa pokrywa się z osią gazociągu
dla gazociągów niskiego i średniego ciśnienia wynosi 1 m.
7
7. Próba szczelności
Do przeprowadzenia próby szczelności moŜna przystąpić po uzyskaniu pozytywnego
wyniku sprawdzenia jakości połączeń.
Próbę szczelności naleŜy przeprowadzać przy pomocy spręŜonego powietrza lub gazu
obojętnego zgodnie z PN-92/M-34503, oraz Zarządzeniem nr 47 Ministra Przemysłu
z dnia 9.05.1989r ( Dziennik Urzędowy Ministerstwa Przemysłu Nr 4 z dnia
31.08.1989r w sprawie warunków technicznych wykonania i odbioru robót
budowlanych sieci gazowych).
Obliczenie napręŜeń obwodowych w gazociągu
Gazociąg z rur polietylonych SDR 17.6 PE 80 , średnica 160 x 14.6 mm
Maksymalne ciśnienie robocze Pr = 0.5 Mpa
NapręŜenia obwodowe w gazociągu przy ciśnieniu maksymalnym roboczym 0.5 Mpa
i grubości scianki gazociągu wynosić będą :
Σ = P x [ ( De min – Ey min ) : 2 x Ey min ] MPa
Gdzie :
P – maksymalne ciśnienie robocze /Mpa/
De min – minimalna średnica zewnętrzna /mm/
Dy min – minimalna grubość ścianki /mm/
NapręŜenia w ściankach wynoszą :
R = 0.5 x [ ( 160 – 14.6 ) : 2 x 14.6 = 2.48 Mpa
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki – Dziennik Ustaw Nr 97
z dnia 11 września 2001 r , poz. 1055 par.7.3 napręŜnia obwodowe gazociągu z
tworzyw sztucznych wywołane max ciśnieniem roboczym nie powinny przekraczać
iloczynu wartości minimalnej Ŝądanej wytrzymałości i współczynnika projektowego
0.5 dla pierwszej i drugiej klasy lokalizacji .
Minimalna Ŝadana wytrzymałość MRS wynosi dla rur SDR 17.6 klasy PE ,
MRS=0.8MPa.
Współczynnik projektowy zgodnie z Dziennikiem Ustaw Nr 97 z dnia 11 września
2001 r , poz. 1055 par.7.1 wynosi 0.5 a więc wartość napręŜeń w gazociągu nie
powinna przekraczać wartości równej 8.0 MPa x 0.5 = 4.0 MPa.
Wyliczone napręŜenia w ściankach rur przy maksymalnym ciśnieniu roboczym
gazociągu wynoszą 2.48 MPa stąd naleŜy uwaŜać , Ŝe warunek jest spełniony.
Przebieg próby szczelności winien być zapisany na taśmie manometru rejestrującego,
posiadającego aktualną legalizację. Ocena wyników próby zgodnie z wymogami w/w
normy. Czas próby szczelności powinien wynosić 24 godziny. Po zakończeniu próby
szczelności przeprowadzonej z wynikiem pozytywnym naleŜy sporządzić protokół
podpisany przez uczestników próby tj. kierownika budowy i przedstawiciela dostawcy
gazu.
8
8. Uwagi końcowe
· Prace w sąsiedztwie istniejącej sieci gazowej naleŜy przeprowadzać ręcznie w
uzgodnieniu i pod nadzorem Rejonu Eksploatacji Sieci .
· Całość prac związanych z realizacją przyłącza gazowego winien wykonać
koncesjonowany zakład zatrudniający osoby posiadające uprawnienia budowlane w
zakresie gazownictwa.
· Inwentaryzację geodezyjną powykonawczą przyłącza gazowego winien wykonać
uprawniony geodeta.
· Zagazowanie wykonanego odcinka gazociągu dokonuje wyłącznie dostawca gazu
po dokonaniu odbioru końcowego w oparciu o dostarczone przez inwestora
dokumenty tj.
1/ projekt budowlany powykonawczy
2/ dokumentację powykonawczą geodezyjną klauzulowaną.
3/ protokół odbioru próby szczelności
4/ protokół odbioru izolacji.
5/ uprawnienia zgrzewaczy, spawaczy itp.
9. Zestawienie podstawowych materiałów
1. Przejście PE/Stal z elektromufą DN160/DN150
2. Rura z polietylenu szeregu SDR 17.6 PE80 koloru Ŝółtego
posiadającego znak budowlany wg normy ZN-G-3150
DN 160 x 14.6 mm
3. Rura stalowa czarna bez szwu DN150, L=3mb
z izolacją.
4. Mufa elektrooporowa PE
5. Taśma ostrzegawcza z tworzywa sztucznego
6. Drut miedziany (przewód lokalizacyjny rurociągu)
7. Tabliczki znakujące
8. Zasuwa ze skrzynką uliczną DN150
szt. 1
mb 185
szt. 1
szt. 2
mb 200
mb 200
szt. 5
szt. 1
UWAGA :
Materiały wyliczono w oparciu o podkład sytuacyjny bez uwzględnienia dodatku na
odpady zuŜycia materiałów w trakcie montaŜu przyłącza (dla rur PE przyjąć
w wysokości około 5 – 7%).