Farmakoterapia ³agodnego rozrostu gruczo³u krokowego z

Transkrypt

Farmakoterapia ³agodnego rozrostu gruczo³u krokowego z
Choroby stópprzeciwbakteryjnej aktywnoœci soli srebrowej sulfadiazyny
Porównanie
Pochodne
i maœci
chinoliny
propolisowej
o aktywnoœci
w gojeniu
przeciwnowotworowej
...
Nr 7-8/2007
Farmakoterapia ³agodnego rozrostu
gruczo³u krokowego z uwzglêdnieniem
preparatów pochodzenia roœlinnego
Dr n. med. Andrzej Gryglewski,
Klinika Œw. Katarzyny w Krakowie
Specjalista proktolog
Jedną z najczęstszych chorób, które występują
wśród mężczyzn po 50-tym roku życia jest łagodny
rozrost gruczołu krokowego (BPH – od ang. Benign
Prostatic Hyperplasia). Wraz z wiekiem obserwuje się
nasilenie zachorowalności na to schorzenie – i tak po
50. roku życia do łagodnego rozrostu gruczołu krokowego dochodzi u około połowy mężczyzn, zaś w wieku lat 80 zmiany o tym charakterze obserwuje się już
u ponad 80% mężczyzn. Istotą choroby jest powiększenie gruczołu krokowego, które powoduje dokuczliwe, nasilające się zaburzenia funkcji oddawania
moczu. Dolegliwości te upośledzają jakość życia dotkniętego nimi mężczyzny, zaś utrzymujący się stan
przeszkody w oddawaniu moczu z biegiem czasu doprowadzić może do niekorzystnych zmian anatomicznych i czynnościowych w obrębie dróg moczowych
(głównie pęcherza moczowego i nerek). Schorzenie
często obejmuje osoby zniedołężniałe. Choroba powoduje miejscowe powikłania w postaci zatrzymania
moczu i krwotoku z dróg moczowych, daje też przerzuty do węzłów chłonnych i kości.
W przebiegu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego dochodzi do wzrostu liczby oraz wielkości komórek gruczołowych i komórek włókien mięśniowych
w jego obrębie. Powoduje to, z kolei zwiększenie się
objętości narządu. Ponieważ procesy te dotyczą komórek prawidłowych, mówimy o zmianie łagodnej,
czyli nie mającej charakteru nowotworowego złośliwego, a więc łagodny rozrost stercza nie jest nowo
nowo-tworem złośliwy
m.
złośliwym.
Sposób postępowania z pacjentem zależy od jego
wieku i wielkości guza nowotworowego. W leczeniu
należy się jednak bardziej kierować czasem przeżycia
chorych niż wiekiem biologicznym.
Po 50 roku życia mężczyznom zaleca się badania
przesiewowe. Zdecydowane kroki należy przedsięwziąć
w przypadku chorych mających nowotwór klinicznie
jawny, czyli guz o objętości 1 cm 3, u których czas
przeżycia przewiduje się na ponad 10 lat. Powinni
"
Farmaceutyczny
Przegl¹d Naukowy
oni od razu zostać objęci leczeniem czynnym. U pozostałych przeprowadza się wywiady i badanie przedmiotowe. W przypadku podejrzenia, należy oznaczyć
stężenie antygenu swoistego dla gruczołu krokowego
(PSA), wykonać badanie ultrasonograficzne z biopsją. Po stwierdzeniu raka stercza, konieczna jest scyntygrafia kośćca i tomografia komputerowa (jeśli stężenie PSA wynosi 10 ng/ml i więcej).
Najczęstszy sposób leczenia u osób w wieku podeszłym to hormonoterapia. Jest ona łatwa, skuteczna, nie wywołuje działań niepożądanych.
Rozróżnia się trzy formy hormonoterapii – kastrację chirurgiczną, przyjmowanie doustne estrogenów,
stosowanie analogów LH-RH.
Kastracja chirurgiczna jest prostym zabiegiem do
wykonania w trybie ambulatoryjnym Jej wadę stanowi ryzyko operacyjne. Zaletami doustnych estrogenów
są: proste dawkowanie i niska cena. Ich przyjmowanie stwarza jednak ryzyko zaostrzenia choroby niedokrwiennej serca, udaru, zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej. Analogi LH-RH: leuprolelina i goserelina, zapewniają leczenie nieoperacyjne i odwracalne. Mają jednak wysoką cenę i stwarzają konieczność leczenia do końca życia. Objawy niepożądane
wspólne dla wszystkich wymienionych sposobów leczenia to uderzenia gorąca, możliwa impotencja i osłabienie libido.
U pacjentów, u których nie nastąpiła poprawa
można dołączyć antyandrogeny: flutamid, nilutamid,
bikalutamid. Obniżają one stężenie PSA i powodują
regresję zmian. Nie wykazano jednak różnicy w śmiertelności, porównując leczonych samą hormonoterapią a hormonoterapią z uzupełnieniem powyższymi
lekami. Obecnie prowadzi się próby z przerywaną
blokadą hormonalną za pomocą analogów LH-RH i antyandrogenów. Wykorzystuje się przy tym zjawisko
obumierania komórek w wielu cyklach.
Zmiany histologiczne (niezłośliwe powiększenie gruczołu krokowego) o charakterze rozrostu
Farmakoterapia ³agodnego rozrostu gruczo³u krokowego ...
występują już u mężczyzn po 50 roku życia (50%).
Mimo wielu niesprecyzowanych danych i wątpliwości dotyczących etiologii łagodnego rozrostu
stercza, wiadomo iż niezbędnym jest hormonalna
czynność jąder oraz proces starzenia się (częstość
występowania BHP wzrasta wraz z wiekiem).
W grupie m
ężczyzn po 70 roku życia 15% spośród
mężczyzn
ają
cierpiących na łagodny rozrost stercza dotyk
dotykają
dotkliwe następstwa, jakie przynosi rozrost gruczołu.
Z danych statystycznych wynika, że u osób pomiędzy 70 a 79 rokiem życia, prawdopodobieństwo
zatrzymania moczu w ciągu 4 lat wynosi 8,75%. U 7%
z ostrym zahamowaniem moczu następuje spastyczność pęcherza.
Objawami choroby są: oddawanie moczu w nocy,
przerywany lub rozdwojony słaby strumień, niekiedy
krwiomocz i towarzyszący ból. Przystępując do diagnozy należy dokonać badania per rectum i ewentualanie zlecić oznaczenie PSA. Pomocnym może się ok
okazać wywiad chorobowy (IPSS), badania laborato
laborato-r yjne (analiza i posiew moczu, stężenie mocznik
mocznikaa
i kreatyniny w surowicy krwi), uroflowmetria, ultrasonografie czy urografia. W przypadku bolesnego oddawania moczu, wskazana jest cystoskopia, by
wykluczyć raka pęcherza moczowego, kamicę pęcherza, nowotwór in situ czy śródmiąższowe zapalenie
onpęcherza. Ważnym czynnikiem jest również kkonsultacja urologiczna.
Przy ustalaniu leczenia duże znaczenie ma wielkość gruczołu krokowego. Przy leczeniu w łagodnym
rozroście gruczołu krokowego zaleca się doustnie finasteryd i leki á-adrenolityczne.
Reasumując postępowanie diagnostyczne mające na celu rozpoznanie łagodnego rozrostu gruczołu
krokowego można stwierdzić, iż powinno ono obejmować:
arski czyli rozmowę z pacjentem na
• wywiad lek
lekarski
temat występujących objawów, ich częstości i stopnia nasilenia; bardzo przydatny jest tu kwestionariusz punktowej oceny tych parametrów (I-PSS –
ang. International Prostatic Score System); zastosowanie kwestionariusza ułatwia obiektywizację
dolegliwości pacjenta oraz umożliwia późniejsze
ich monitorowanie;
• badanie palcem przez odbytnicę (tzw. badanie
per rectum); umożliwia ono ocenę wielkości gruczołu krokowego i ewentualnych nieprawidłowości w jego budowie (konsystencja, gładkość powierzchni, bolesność)
"
Farmaceutyczny
Przegl¹d Naukowy
Nr 7-8/2007
• badanie ultrasonograficzne (USG)
(USG); pozwala ono
ocenić wielkość i kształt prostaty oraz określić
objętość moczu pozostającą w pęcherzu po mikcji
• pomiar siły strumienia moczu (badanie przepływu cewkowego, tzw. uroflowmetria), określające
objętość oddanego moczu w jednostce czasu (ml/
sek.);
• badania laborator yjne
yjne:
– badanie ogólne moczu oraz określenie,
– biochemicznych wskaźników wydolności nerek,
wreszcie oznaczenie,
– stężenia swoistego antygenu sterczowego (PSA)
w surowicy.
Pacjenci z powiększonym gruczołem krokowym
powinni przyjmować Finasteryd w dawce 5mg/24 h,
co może spowodować zmniejszenie objętości gruczołu krokowego o 20%. Lek ten obniża ryzyko ostrego
zatrzymania moczu i liczbę operacji o 50%. Nadto
jest z reguły dobrze tolerowany, a ryzyko wystąpienia
impotencji lub zmniejszenia libido i objętości nasienia jest bardzo małe. Wyraźny efekt leczniczy może
jednak nastąpić dopiero po 6-miesięcznej kuracji.
Po stwierdzeniu stercza o małych rozmiarach, choremu poleca się á-adrenolityki, które nie powodują
zmniejszenia gruczołu, a są przyczyną rozkurczu zwieracza wewnętrznego. Spośród nich najnowszym lekiem jest tamsulozyna. Należy on do leków działających alfa-andrenolitycznie blokujących wybiórczo głównie receptory alfa 1. Korzystny efekt terapeutyczny
wyraża się nie tylko zmniejszeniem dolegliwości (35%
– wg skal punktowych I-PSS), ale również poprawą
jakości życia (56% – wg skal punktowych I-PSS).
Najczęściej wymienianym skutkiem ubocznym działania tamsulozyny jest ortostatyczny spadek ciśnienia tętniczego, przy czym można ten efekt wykorzystać u pacjentów cierpiących na nadciśnienie i leczonych doksazosyną. Nadto tamsulozyna wykazuje największą selektywną wybiórczość w stosunku do podtypu receptorów alfa 1A, co powoduje rozkurcz włókien mięśniowych gruczołu krokowego i sterczowego
odcinka cewki.
Ważnym wydaje się wspomnieć o preparatach pochodzenia roślinnego, które od wielu lat nie tylko cieszą się ogromna popularnością, ale wręcz w niektórych krajach utrzymują pozycję dominującą wśród
leków stosowanych u chorych na BPH. Wynika to
m.in., że leki te są bezpieczne, a stosowanie ich obarczone jest znikomym ryzykiem działań niepożądanych.
Wreszcie za stosowaniem preparatów pochodzenia
Nr 7-8/2007
roślinnego przemawia aspekt ekonomiczny – przykładowo w Niemczech koszt fitoterapii gruczołu krokowego jest nawet do trzech razy mniejszy.
Więk
szość lek
ów pochodzenia roślinnego sto
Większość
leków
sto-sowana u chor
ych cierpiących na rozrost stercza
chorych
zawiera sterole, flawonoidy
flawonoidy,, saponiny
saponiny,, garbniki,
kwasy tłuszczowe, aminy biogenne i olejki eter
yczeteryczne. Składniki te działają na gruczoł krokowy przeciwzapalnie i przeciwobrzęk
owo, a niektóre kko
oprzeciwobrzękowo,
rzystnie modyfikują środowisko hormonalne stercza hamując aktywność 5a reduktazy
reduktazy..
Wartym polecenia preparatem jest STERISTER –
zawierający standaryzowany ekstrakt z nasion lnu (Linum usitatissimum L. extr.) – 100 mg (co odpowiada
20 mg lignanów), ekstrakt z owoców palmy sabal
(Serenoa repens extr.) – 130 mg, standaryzowany ekstrakt z korzenia pokrzywy zwyczajnej (Urticae radix
extr.) – 230 mg, witamina E – 5 mg, cynk – 7,5 mg,
selen – 25 ìg. Składniki te wzbogacają dietę, korzystnie wpływają na fizjologiczną funkcję gruczołu prostaty oraz działają wspomagająco w przypadku nieregularnego oddawania moczu (np. częste oddawanie
moczu w nocy, zmniejszone oddawanie moczu z uczuciem jego zalegania w pęcherzu). Wyciąg z lnu
lnu(Linum usitatissimum L.) jest bogatym źródłem lignanów, wykazujących korzystne działanie na gruczoł
prostaty poprzez oddziaływanie na enzym 5 alfa – reduktazę. Enzym ten reguluje przemianę testosteronu
(męskiego hormonu płciowego) do dihydrotestosteronu (DHT), który stymuluje wzrost i podziały komórek gruczołu prostaty. Wyciąg z owoców palmy
sabal
sabal(Serenoa repens extr.) ułatwia oddawanie moczu
oraz wspomaga fizjologiczną funkcję gruczołu prostaty,
korzystnie wpływa na środowisko hormonalne gruczołu prostaty. Wyciąg z Serenoa repens jest bogatym
źródłem fitosteroli, wolnych kwasów tłuszczowych,
które korzystnie wpływają na funkcjonowanie gruczołu
prostaty. Wyciąg z pokrzywy
pokrzywy(Urticae radix extr.) ma
działanie moczopędne, pomaga w opróżnianiu pęcherza moczowego. Wyciągi roślinne zawarte w preparacie korzystnie wpływają na napięcie mięśni gładkich
pęcherza i cewki moczowej, wpływają także regenerująco na komórki nabłonka gruczołu krokowego. Cynk
i selen są mikroelementami niezbędnymi do funkcjonowania wielu enzymów oraz dla prawidłowego
funkcjonowania gruczołu prostaty. Witamina E jest
ważnym antyoksydantem. Jest ona również potrzebna dla prawidłowego funkcjonowania układu płciowego.
Wielokierunkowe oddziaływanie leków roślinnych
może tłumaczyć ich skuteczność terapeutyczną. Nadto, jak większość preparatów z tej grupy oznacza się
Farmakoterapia ³agodnego rozrostu gruczo³u krokowego ...
bezpieczeństwem oraz dobrą tolerancją.
Leczenie farmakologiczne w przypadkach miernie
lub średnio nasilonych jest w pełni uzasadnione.
Należy jednak pamiętać o takich cechach choroby, jak
samoistna zmienność objawów i naturalny, powolny
przebieg. W razie braku powodzenia w leczeniu zachowawczym należy właściwie dobrać moment leczenia operacyjnego. Polegało ono do tej pory na przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego lub pozałonowym usunięciu. Inne metody to: przezcewkowa
ablacja laserowa i termokoagulacja, termoterapia mikrofalowa i przezcewkowa ablacja igłowa. Ponieważ
tylko u części pacjentów występują objawy wymagające leczenia zabiegowego, w wielu przypadkach można
i należy wziąć pod uwagę leczenie farmakologiczne
z udziałem leków pochodzenia roślinnego zwłaszcza
w początkowym okresie choroby.
Piœmiennictwo u autora
Farmaceutyczny
Przegl¹d Naukowy
"!

Podobne dokumenty