Stres w szkole

Stres w szkole
Człowiek najlepiej funkcjonuje przy
optymalnym poziomie stresu. Natomiast źle
czuje się nie tylko wtedy, kiedy jest napięty,
ale i wtedy, gdy jest znudzony. Nie każdy
stres jest stresem. Zwykle ze słowem „stres”
kojarzą nam się negatywne skutki wywołane
przez hałas, pośpiech czy wreszcie konflikty
i zagrożenia z sytuacjami, w których mają
sprawdzić się nasze umiejętności. Stres
występuje, gdy jesteśmy przeciążeni i nie
wiemy „w co ręce włożyć”, kiedy mamy
uczucie jakby brakowało nam tchu, gdy
odczuwamy pewny nacisk. Stres to sytuacje,
które
postrzegamy
jako
obciążające,
stawiające przed nami wyzwania lub zadania
przekraczające nasze możliwości. Jeśli
obciążenia te są zbyt duże, wówczas
organizm reaguje w różny sposób: robi się
nam gorąco, zaczynamy się pocić, bledniemy
ze zdenerwowania, język zaczyna nam się
plątać. Przedłużający się stres prowadzi do
nerwowości, drażliwości, wyczerpania, a
nawet może stać się przyczyną wrzodów
żołądka.
W szkole istnieje bardzo wiele sytuacji,
które w stopniu różnym dla poszczególnych
uczniów mogą wywołać stres. Stałe
wzajemne porównywanie uczniów stwarza
dla nich źródło niepewności. Czy dam radę?
Czy dobrze wypadnę? Czy utrzymam swoją
pozycję w klasie? Nie tylko sytuacje, w
których chodzi o wynik mogą być stresujące.
Również stałe i ciągłe znajdowanie się w
polu widzenia nauczyciela, to że nie wolno
się ruszyć z miejsca, brak akceptacji przez
innych uczniów, strach przed wywołaniem
do tablicy i udzielenie błędnej odpowiedzi, to
główne przyczyny stresu.
Coraz więcej uczniów cierpi na stres
szkolny, wzrasta liczba uczniów mających
trudności w nauce i stwarzających problemy
wychowawcze. Koniecznie należy zmienić
schematy takich sytuacji i w ten sposób
„wyrwać przyczynę z korzeniami”.
Opanowanie
aktywnych
technik
relaksacyjnych trzeba potraktować jako
ważną pomoc, ponieważ ani w szkole ani w
sytuacjach
codziennych
w obecnych
warunkach społecznych nie uda się uniknąć
sytuacji
obciążających.
Jeśli
jednak
skutecznie chcemy rozładować strach przed
szkołą, wówczas należy podjąć następujące
działania:
rozmawiamy na temat sytuacji, które
wywołują strach i mówimy o negatywnych
uczuciach z tym związanych (np. przed
klasówką : „nie uda mi się tego napisać”)
trening relaksacyjny, żeby nauczyć się
samodzielnie
wywoływać
reakcję
odprężającą (np. za pomocą sygnału
relaksacyjnego : „jestem zupełnie spokojny”)
przeprogramowanie negatywnych myśli na
pozytywne (np. : „uda mi się i jestem dobrze
przygotowany”)
wyrobienie pozytywnego nastawienia w
sytuacjach ćwiczeń wyobraźni
Klaudia Gała