Prof. dr hab. Andrzej Kosmol

CURRICULUM VITAE
Imię i nazwisko
Data urodzenia
Andrzej KOSMOL
11 styczeń , 1952
Tytuł naukowy i stopień naukowy:
prof. dr hab., nauki o kulturze fizycznej
Wykształcenie i kwalifikacje:
1971-1975
studia wyższe magisterskie, Wydział WF, AWF w Warszawie,
1986
doktorat, nauki o kulturze fizycznej, specjalność - teoria sportu,
1999
trener klasy mistrzowskiej (M) w pływaniu
2000
habilitacja, nauki o kulturze fizycznej, specjalność: sport
niepełnosprawnych, teoria sportu,
2003 - aktualnie
zaliczony przez PKA do minimum kadrowego w zakresie
fizjoterapii na podstawie dorobku.
2011 tytuł naukowy profesora, nauki o kulturze fizycznej
Praca zawodowa:
1975-1979
1979
1984
1986
2001
2006 - aktualnie
2011
nauczyciel w szkole podstawowej
starszy asystent, Zakład Teorii Sportu, Wydział WF,
AWF Warszawa
starszy asystent, Zakład Sportu Inwalidów, Wydział
Rehabilitacji Ruchowej, AWF Warszawa
adiunkt, Zakład Sportu Niepełnosprawnych, Wydział
Rehabilitacji Ruchowej, AWF Warszawa
profesor nadzwyczajny, Wydział Rehabilitacji, AWF Warszawa
profesor wizytujący, Wyższa Szkoła Medyczna, Białystok
profesor zwyczajny, AWF Józefa Piłsudskiego, Warszawa
Problematyka badawcza:
Granty:
1. Nr 4 1053 91 0: „Optymalizacja obciążeń treningowych (wysiłkowych) w sporcie
kwalifikowanym, wychowaniu fizycznym i zdrowotnym” (kierownik zadania, 1992-1994).
2. PBZ 003-05 “Opracowanie koncepcji modelu systemu upowszechniania sportu”, zadanie
2.7.1 „Efektywność form i rozwiązań sportu osób niepełnosprawnych, kierunki
optymalizacji” (kierownik zadania, 1992-1997).
3. Nr 4 42700 91 02: „Ocena poziomu sprawności motorycznej osób upośledzonych
umysłowo” (wykonawca, 1992-1995).
1
4. 3 P05D 023 22: „Wpływ aktywności ruchowej na proces usprawniania mężczyzn z
uszkodzeniem rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym” (kierownik projektu 2002-2005).
Projekty statutowe
1. DS. 8 „Sport inwalidów w systemie rehabilitacji środowiskowej” (kierownik zadania,
1997-2001).
2. DS. 27 „Organizacyjne i szkoleniowe aspekty sportu niepełnosprawnych i upośledzonych
umysłowo” (kierownik projektu, 1997-2001).
3. DS.-62 „Wpływ adaptowanej aktywności fizycznej (APA) na rozwój psycho-fizyczny osób
niepełnosprawnych” (kierownik projektu, 2003-2006).
4. DS.-89 „Możliwości uczestnictwa osób ze specjalnymi potrzebami w adaptowanej
aktywności fizycznej” (kierownik projektu, 2006-2008).
5. DS.-127 „Ocena poziomu aktywności fizycznej, możliwości wysiłkowych i
sprawnościowych w wybranych grupach osób niepełnosprawnych” (kierownik projektu,
2009-2012).
Projekty międzynarodowe
1. Współprodukcja płyty CD „Aktywność Ruchowa Osób Starszych” w ramach realizacji
projektu European Thematic Network (THENAPA II, 2005-2009):
 "Ageing and disability - a new crossing between physical activity, social inclusion
and life-long well-being" (wykonawca).
 “Sports and Physical Activity for Persons with Disabilities - Awareness,
Understanding, Action” (wykonawca).
2. Projekt EUSAPA „Educational standards in Adapted Physical Activity” Palacky University
in Olomouc (wykonawca, 2008-2010).
Ekspertyzy:
1. Opracowanie ekspertyzy VI.I „ Sport osób niepełnosprawnych w Polsce i na świecie” w
ramach „Strategii rozwoju sportu w Polsce do roku 2012” wykonanej na zlecenie MENiS
(kierownik zespołu, 2004)
Staże naukowe: z wykładami na uczelniach oraz ośrodkach sportowych
- Kijów, 1990, 1992, 1993, 1997,
- Oslo, 1990,
- Barcelona, 1991
- Madryt, 1991,
Dorobek naukowy:
Autorstwo (współautorstwo): 53 prace oryginalne, 18 opublikowanych komunikatów
prezentowanych na sympozjach, konferencjach i kongresach naukowych, 44 prace
poglądowe i popularno-naukowe, 4 monografie i 2 podręczniki, 66 rozdziałów w
monografiach oraz 31 w podręcznikach.
2
Kierunki badań:

optymalizacja treningu (obciążenia treningowe a stan wytrenowania zawodników pełnoi niepełnosprawnych),

komputerowe wspomaganie szkolenia - sterowanie treningiem sportowym.

ocena efektywności przygotowań paraolimpijczyków do najważniejszych zawodów

efektywność form i rozwiązań w wybranych dyscyplinach sportu niepełnosprawnych –
kierunki optymalizacji,

wpływ aktywności fizycznej na poziom wydolności beztlenowej i tlenowej oraz
sprawność fizyczną osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności
Pozycja w środowisku akademickim:
 Rzecznik Dyscyplinarny ds. Nauczycieli Akademickich przy Radzie Głównej Szkolnictwa
Wyższego (2003 - 2012)
 Członek z wyboru Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej PAN
(2011-2014)
 Członek International Federation of Adapted Physical Activity (IFAPA),
 Prezes Polskiego Towarzystwa Naukowego Adaptowanej Aktywności Fizycznej (PTNAAF),
 Członek komitetu redakcyjnego Studia i Monografie (od 2005 r -) w AWF Warszawa.
 Wykładowca, Akademia Trenerska, Instytut Sportu, Warszawa.
Działalność dydaktyczna:
- promotor 4 prac doktorskich (zakończone)
- recenzent pracy doktorskiej (AWF Poznań 2004),
- recenzent pracy habilitacyjnej z ramienia CK (AWF Kraków 2012)
Doświadczenia organizacyjne
 Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Kongresu Naukowego
„Współczesny Sport Olimpijski i Sport dla Wszystkich”, 2002, Warszawa
 Sekretarz naukowy Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Metodycznej „Kierunki
doskonalenia treningu i walki sportowej”, w latach 1992-2011, Spała.
 Przewodniczący Komitetu Naukowego Seminarium nt. „Aktywność fizyczna osób
starszych”, 2006, Warszawa.
 Przewodniczący Komitetu Naukowego Międzynarodowej Konferencji „Teoria i praktyka
Adaptowanej Aktywności Fizycznej”, Warszawa, 2009 i 2011
 Członek Komisji Sportu w Stowarzyszeniu Olimpiady Specjalne – Polska, 2001-2007.
 kierownik Zakładu Sportu Niepełnosprawnych, Wydział Rehabilitacji, 1997-2005.
 kierownik Katedry Teorii i Metodyki Nauczania Ruchu, Wydział Rehabilitacji, od 2000 r 3

przewodniczący Senackiej Komisji Nauki (2008-2012)
Wyróżnienia:
 nagroda Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej PAN, 2008
 Nagrody resortowe: Zespołowa III Stopnia (1990), Zespołowe I Stopnia (1993 i 1994),
Indywidualna I Stopnia (1996).
Laureat w konkursach na najlepsze publikacje w czasopismach:
 „Sport Wyczynowy” (1991 i 2003),
 „Trening” oraz PTNKF (2000).
4