Fragment 2 - AlmaPress

150
najsłynniejsze karabiny i pistolety
Funkcjonalna broń
rolki opóźniające otwarcie zamka, wchodząc
w opory ryglowe po obu stronach komory nabojowej.
Rolki nie ryglują zamka na sztywno (jak np.
w przypadku ryglowania przez obrót zamka),
ale opóźniają odrzut tak, by ciśnienie w lufie spadło
do bezpiecznego poziomu przed cofnięciem
się zamka. Rolki chowają się do wewnątrz
dwuczęściowego zamka, odryglowując go
i pozwalając mu na cofnięcie się pod wpływem
odrzutu i następnie przeładowanie broni. Ten system
jest solidny, niezawodny i działa gładko.
Mimo iż kbk G3 strzela silnym nabojem 7,62 x 51 mm
NATO, jest bronią samoczynno-samopowtarzalną.
Przy strzelaniu ogniem ciągłym opróżnia 20-nabojowy
magazynek z szybkostrzelnością 500–600 strz./min,
aczkolwiek strzelanie ogniem pojedynczym
Dane techniczne
Wymiary
długość całkowita:
1025 mm
długość lufy: 450 mm
Masa
4,4 kg
Kaliber
7,62 mm x 51 mm
NATO
Zasada działania
odrzut zamka
półswobodnego
hamowanego rolkami
Zasilanie
20-nabojowy
wymienny magazynek
pudełkowy
Prędkość
wylotowa pocisku
800 m/s
Zasięg ognia
skutecznego
400 m z mechanicznymi przyrządami celowniczymi
Szybkostrzelność
500–600 strz./min
Karabin wyborowy H&K G3SG/1 pozwala na
zamontowanie celownika optycznego obok standardowych
mechanicznych przyrządów celowniczych. Umożliwia on
prowadzenie ognia na odległość ponad 600 m.
jest opcją preferowaną pod względem taktycznym
z uwagi na celność i oszczędzanie amunicji.
Skrzydełko przełącznika rodzaju ognia znajduje się
z lewej strony komory zamkowej tuż nad spustem
i ma trzy położenia: zabezpieczony, ogień pojedynczy
i ogień ciągły.
Charakterystyczne jest umieszczenie rączki zamkowej
z lewej strony osłony lufy, w odróżnieniu od wielu
innych karabinów automatycznych, w których rączka
zamkowa znajduje się na komorze zamkowej.
Na wylocie lufy umieszczony jest duży szczelinowy
tłumik płomienia.
Kbk G3 został skonstruowany z przeznaczeniem
do masowej produkcji i użyte materiały są tego
dowodem. Duża część komory zamkowej jest
wytwarzana metodą tłoczenia. Ponadto,
o ile pierwszy wariant G3 miał drewnianą kolbę i łoże,
od wersji G3A3 te części są wykonane z tworzyw
sztucznych (łoże może być opcjonalnie wentylowane).
Łoże nie styka się z lufą – jest zaprojektowane tak,
by wspomagać celność, dlatego odkształcenia
łoża pod wpływem temperatury nie zmienią
ustawienia lufy.
Pod wylotem lufy opcjonalnie można zamontować
dwójnóg, czyniąc z kbk G3 coś w rodzaju ręcznego
karabinu maszynowego. Jeśli chodzi
o przyrządy celownicze, pierwszy G3 miał muszkę
i przerzutową szczerbinkę, jednak od wersji G3A3
wzwyż wprowadzono tylny obrotowy celownik
bębnowy – obracanie bębna pozwala na wybór
między otwartą szczerbinką dla odległości 100 m
i trzema przeziernikami o coraz mniejszej średnicy dla
odległości 200–400 m w przedziałach co 100 m.
151
Heckler & Koch G3 (1959)
Kbk G3 nie jest bronią szczególnie elegancką ani
skomplikowaną, ale też nigdy nie miał taki być.
Został zaprojektowany jako „koń roboczy”, broń
indywidualna dla masowych armii, zapewniająca im
potrzebną siłę ognia. Pod tym względem kbk G3 jest
wielkim sukcesem. Jeśli wliczy się wszystkie warianty
i wersje licencyjne, kbk G3 jest na wyposażeniu wojsk
70 krajów w różnym charakterze.
W swoim długim życiu kbk G3 nadążał za potrzebami
rynku i nowoczesnymi technologiami w długiej linii
wariantów wojskowych i przeznaczonych dla
organów ścigania. Kbk G3A3 był najbardziej znaną
i rozpowszechnioną wersją standardowej serii Heckler
& Koch, ale powstały też wersje z obustronnymi
bezpiecznikami i składanymi kolbami metalowymi.
Była też wersja skrócona, karabinkowa (G3KA4),
w której połączono składaną kolbę z krótką lufą
o długości 315 mm.
Do bardziej wyspecjalizowanych odmian należą
warianty przeznaczone do użycia w charakterze
karabinu wyborowego. Przykładowo wariant G3SG/1
to wybrane, szczególnie precyzyjnie wykonane
Afgańskie doświadczenia
Niemiecki żołnierz uzbrojony w karabin
wyborowy G3SG/1 patroluje ulice
Mazar-e-Sharif w Afganistanie
w lipcu 2011 r. Siły talibów i Al-Kaidy
były wyposażone głównie w karabinki AK
i karabiny maszynowe RPK i PKM.
Pochodziły one ze starych zapasów z wojny
sowiecko-afgańskiej z lat 1979–1989
i dostaw przez Pakistan, ale jest też sporo
broni dostarczonej armii Afganistanu przez
Stany Zjednoczone, której nie przeliczono.
Dochodzenie przeprowadzone w 2014 r.
wykazało 203 888 niezewidencjonowanych
sztuk broni. Ponadto, w momencie
powstawania tej książki afgańskie siły
bezpieczeństwa mają nadwyżki
80 000 karabinków AK, 5800 granatników
i 2500 sowieckich karabinów maszynowych
PKM. W walce broń produkcji zachodniej
dobrze spisuje się przeciwko uzbrojeniu
sowieckiemu, aczkolwiek na dystansach
powyżej 500 m karabiny kalibru 7,62 mm,
takie jak G3, mają przewagą nad bronią
kalibru 5,56 mm. Wojska zachodnie mają
też przewagę pod względem celowników
optycznych do precyzyjnego strzelania
na duże odległości.
egzemplarze wyposażone w celownik optyczny Zeiss
o powiększeniu 1,5–6x, wydłużoną kolbę
z cięższą oporą, pochłaniającą odrzut i regulowaną
oporą policzkową i bardzo delikatny mechanizm
spustowy. Do innych wariantów wyborowych
należą MSG3 (ze zmodernizowanym mocowaniem
celownika optycznego), PSG-1 (z lufą samonośną)
i MSG90 (tańszy wariant rozwojowy PSG-1).
Do odmian pochodnych produkowanych
w innych krajach należy irańska wersja w układzie
bullpup i brytyjski karabinek maszynowy.
Ewolucja H&K
Kbk G3 rozszerzył swoje wpływy i potencjał rynkowy
jako podstawa do opracowania dalszej serii
karabinków H&K na nabój 5,56 x 45 mm NATO.
Pierwszym z nich był HK33, opracowany pod koniec
lat 60. Do serii tej należał też wariant skrócony
i wariant ręcznego karabinka maszynowego.
Przedłużeniem rozwoju był karabinek G41.
W istocie jest to HK33E z dodanym ogranicznikiem
długości serii do 3 pocisków. Liczne są też odmiany
cywilne kbk G3.