Dodatek h do SIWZ

47
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
Szczegółowa specyfikacja techniczna
D-05.03.09 NAWIERZCHNIA POJEDYNCZO POWIERZCHNIOWO UTRWALANA
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z wykonawstwem pojedynczego powierzchniowego utrwalenia nawierzchni przy
remoncie nawierzchni drogi gminnej nr 50324C Nowaczkowo-Witoldowo od km 0+000 do km 2+680 i
drogi gminnej nr 50335C na odcinku Mochle-Szczutki od km 0+000 do km 2+300, gmina Sicienko,
województwo kujawsko-pomorskie.
1.2. Zakres stosowania SST
Ogólna specyfikacja techniczna (SST) stosowana jest jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót określonych w pkt. 1.1 niniejszej SST.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem pojedynczego powierzchniowego utrwalenia nawierzchni na drogach obciążonych ruchem KR1.
na powierzchni 19790 m2 przy użyciu emulsji asfaltowej kationowej szybko rozpadowej modyfikowanej w
ilości 1,4-1,8 kg/m2 oraz grysów bazaltowych frakcji 5/8 w ilości 11-15 kg/m2
1.4. Określenia podstawowe
1.4.1. Pojedyncze powierzchniowe utrwalenie nawierzchni
Pojedyncze powierzchniowe utrwalenie nawierzchni jest zabiegiem utrzymaniowym polegającym na
kolejnym rozłożeniu:
warstwy lepiszcza,
warstwy kruszywa o wąskiej frakcji.
1.4.2. Pozostałe określenia
Pozostałe określenia podstawowe są zgodne
z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w SST D-M-00.00.00
„Wymagania ogólne” pkt 1.4.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w SST D-M00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2. Kruszywa
2.2.1. Wymagania dotyczące kruszyw
Do powierzchniowego utrwalania należy stosować grysy o wąskich frakcjach uziarnienia, spełniające
wymagania wg tablicy 1 i 2, zgodne z normą PN-B-11112 [1] i wytycznymi CZDP [6] przy jednoczesnym
uwzględnieniu uściśleń zawartych w niniejszych SST.
Do pojedynczego powierzchniowego utrwalenia należy stosować kruszywo łamane o frakcjach: od 4
mm do 6,3 mm (5-8 mm); od 6,3 mm do 10 mm; od 10 mm do 12,8 mm i od 12,8 mm do 16 mm.
Dopuszcza się stosowanie wąskich frakcji grysów o wymiarach innych niż wyżej podane pod
warunkiem, że zostaną zaakceptowane przez Inżyniera/Kierownika projektu.
Do wykonania powierzchniowego utrwalenia nie dopuszcza się kruszywa pochodzącego ze skał
wapiennych.
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
48
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
Tablica 1. Wymagania dla grysu w zależności od klasy kruszywa i kategorii ruchu
Kategoria ruchu
średni, lekkośredni,
lekki
Wyszczególnienie właściwości
klasa kruszywa
II
Ścieralność w bębnie kulowym po pełnej liczbie
obrotów, ubytek masy nie większy niż, %(m/m):
35
(45)
Ścieralność w bębnie kulowym po 1/5 pełnej liczby
obrotów, ubytek masy w stosunku do ubytku masy po
pełnej liczbie obrotów nie większy niż, %(m/m):
35
Nasiąkliwość nie większa niż, %(m/m):
2,0*
Mrozoodporność wg metody zmodyfikowanej, ubytek
masy nie większy niż, %(m/m):
30,0
( ) - wartości podane w nawiasach dotyczą wyłącznie kruszywa granitowego.
Tablica 2. Wymagania dla grysu w zależności od gatunku kruszywa i kategorii ruchu
Kategoria ruchu
lekkośredni
i lekki
Wyszczególnienie właściwości
Gatunek kruszywa
1
Zawartość ziarn mniejszych niż 0,075 mm odsianych
na mokro, nie więcej niż, %(m/m):
Zawartość frakcji podstawowej, nie mniej niż,
%(m/m):
2
0,5*
85,0
Zawartość nadziarna, nie więcej niż, %(m/m):
8,0*
Zawartość podziarna, nie więcej niż, %(m/m):
10,0
Zawartość zanieczyszczeń obcych, nie więcej niż,
%(m/m):
Zawartość ziarn nieforemnych, nie więcej niż,
%(m/m):
Zawartość zanieczyszczeń organicznych
0,2
25,0*
barwa cieczy nie ciemniejsza niż
wzorcowa
Zawartość przekruszonych ziarn żwirowych, nie
15,0**
więcej niż, %(m/m):
*
- wymagania zostały zwiększone w stosunku do normy PN-B-11112 [1]
** - dotyczy grysu produkowanego z kruszywa naturalnego.
2.2.2. Składowanie kruszyw
Wykonawca zapewni składowanie kruszyw na składowiskach zlokalizowanych jak najbliżej
wykonywanego odcinka powierzchniowego utrwalenia. Podłoże składowiska powinno być równe, dobrze
odwodnione, czyste, o twardej powierzchni zabezpieczającej przed zanieczyszczeniem kruszywa w czasie jego
składowania i poboru. Każda frakcja kruszywa, jego klasa i gatunek będą składowane oddzielnie, w sposób
umożliwiający ich mieszanie się zarówno w czasie składowania, jak również ładowania i transportu.
2.3. Lepiszcza
2.3.1. Wymagania dla lepiszczy
Niniejsza SST uwzględnia jako lepiszcze do powierzchniowego utrwalenia, tylko drogowe kationowe
emulsje asfaltowe szybkorozpadowe modyfikowane rodzaju, K1-65MP, K1-70MP, spełniające wymagania
zawarte w tablicy 4
Wykonawca do wykonania powierzchniowych utrwaleń zapewni lepiszcza od jednego dostawcy.
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
49
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
2.3.2. Składowanie lepiszczy
Do składowania lepiszczy Wykonawca użyje cystern, pojemników, zbiorników lub beczek.
Cysterny, pojemniki, zbiorniki i beczki przeznaczone do składowania emulsji powinny być czyste i nie
powinny zawierać resztek innych lepiszczy.
Przy przechowywaniu asfaltowej emulsji Wykonawca jest zobowiązany przestrzegać następujące
zasady:
czas składowania emulsji nie powinien przekraczać 3 m-cy od daty jej wyprodukowania,
temperatura przechowywania emulsji nie powinna być niższa niż +5 oC.
Tablica 4. Właściwości drogowych emulsji kationowych modyfikowanych
Oznaczenia
Badane właściwości
Zawartość lepiszcza, %
Lepkość wg Englera wg PN-C-04014 [2], oE,
nie mniej niż:
Lepkość BTA 4 mm (s), nie mniej niż:
Jednorodność, %, # 0,63 mm, nie więcej niż:
Trwałość, %, # 0,63 mm po 4 tyg., nie więcej niż:
Sedymentacja, %, nie mniej niż:
Przyczepność do kruszywa, %, nie mniej niż:
Indeks rozpadu, g/100 g*, nie więcej niż:
Klasa emulsji
Szybkorozpadowe
K1-65MP
od 64 do 66
K1-70MP
od 69 do 71
6
-
0,20
0,5
5,0
85
90
7
0,20
0,5
5,0
85
90
przy powierzchniowych utrwaleniach wykonywanych w warunkach upału (temp. powietrza powyżej 30 oC i
nawierzchni powyżej 40oC) maksymalna wartość indeksu rozpadu może być podniesiona do 100 g/100 g.
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
3.2. Rodzaje sprzętu do wykonania powierzchniowego utrwalenia
Wykonawca przystępujący do wykonania powierzchniowego utrwalenia powinien wykazać się
możliwością korzystania z następującego sprzętu:
szczotek mechanicznych - do oczyszczania nawierzchni i usuwania niezwiązanych ziarn po wykonaniu
powierzchniowego utrwalenia,
skrapiarek lepiszcza - do rozłożenia lepiszcza na nawierzchni,
rozsypywarek kruszywa - do rozłożenia kruszywa na nawierzchni,
walców drogowych - do przywałowania rozłożonego kruszywa.
3.3. Wymagania dla sprzętu
3.3.1. Szczotki mechaniczne
Zaleca się stosowanie urządzeń dwuszczotkowych, w skład których wchodzi szczotka wykonana z
twardych elementów czyszczących, służąca do zdrapywania i usuwania zanieczyszczeń, oraz szczotka miękka
służąca do zamiatania i usuwania niezwiązanych ziarn kruszywa.
Ze względu na duże pylenie powstające w procesie czyszczenia, szczotki powinny być wyposażone w
urządzenie pochłaniające pyły oraz umożliwiające czyszczenie powierzchni na sucho i na mokro.
3.3.2. Skrapiarka lepiszcza
Wykonawca robót jest zobowiązany do użycia tylko takiej skrapiarki, która zapewni rozłożenie na
jezdni przewidzianej ilości lepiszcza równomiernie, zarówno w kierunku podłużnym jak i poprzecznym. Dla
zapewnienia równomiernego rozłożenia przewidzianej ilości lepiszcza na nawierzchni, skrapiarka powinna być
wyposażona w urządzenia pomiarowo-kontrolne oraz mechanizmy regulacyjne, pozwalające na sprawdzenie i
regulowanie parametrów takich jak:
temperatury rozkładanego lepiszcza,
ciśnienia lepiszcza w kolektorze,
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
50
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
obrotów pompy dozującej lepiszcze,
prędkości poruszania się skrapiarki (szczególnie dokładny pomiar i wskazanie w zakresie zwykle od 3 do 6
km/h),
wysokości i długości kolektora do rozkładania lepiszcza.
Dla zachowania niezmiennej temperatury rozkładanego lepiszcza, skrapiarka powinna posiadać
zbiornik izolowany termicznie. Kolektor skrapiarki powinien być wyposażony w dysze szczelinowe oraz
posiadać regulację wysokości swego położenia nad powierzchnią jezdni, dla zapewnienia równomiernego
pokrycia nawierzchni lepiszczem z dwóch lub trzech dysz. Nie dopuszcza się stosowania skrapiarek, których
kolektor jest wyposażony w dysze stożkowe. Zależności pomiędzy wydatkiem lepiszcza a nastawami
regulowanych parametrów takich jak: ciśnienie, obroty pompy prędkość jazdy skrapiarki i temperatura
lepiszcza powinny być zawarte w aktualnych wynikach cechowania skrapiarki.
Skrapiarkę można uznać za przydatną do wykonywania powierzchniowego utrwalenia, jeżeli
odchylenia rozkładanego lepiszcza od ilości założonych mieszczą się w przedziale
10% w kierunku
podłużnym i poprzecznym.
3.3.3. Rozsypywarka kruszywa
Do wykonania powierzchniowego utrwalenia Wykonawca zapewni jeden z poniższych typów
rozsypywarek kruszywa:
doczepną do skrzyni samochodu z kruszywem,
pchaną przez samochód z kruszywem,
samojezdną,
doczepną do skrapiarki.
Ze względu na konieczność uzyskania dużej dokładności dozowania kruszywa preferuje się użycie
rozsypywarek samojezdnych.
Rozsypywarkę kruszywa można uznać za przydatną do wykonania powierzchniowego utrwalenia,
jeżeli pomierzone odchylenia ilości dozowanego kruszywa nie różnią się od przewidzianej ilości więcej niż o 1
l/m2.
3.3.4. Walce drogowe
Do przywałowania kruszywa Wykonawca użyje walców ogumionych wyposażonych w opony o
gładkim bieżniku, ze stałym ciśnieniem do 0,6 MPa i obciążeniem 15 kN na koło oraz lekkich walców
statycznych o stalowych pancerzach, pod warunkiem, że nie będą one powodowały miażdżenia ziarn kruszywa.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
4.2. Transport kruszywa
Kruszywo można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed
zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi materiałami (asortymentami) i nadmiernym zawilgoceniem.
4.3. Transport lepiszczy
Cysterny samochodowe używane do przewozu emulsji powinny być podzielone przegrodami na
komory o pojemności nie większej niż 3 m3, a każda przegroda powinna mieć wykroje przy dnie, aby możliwy
był przepływ emulsji między komorami.
Wyjątkowo, za zgodą Inżyniera/Kierownika projektu, dopuszcza się do transportu emulsji beczki lub
inne pojemniki stalowe.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
51
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
5.2. Założenia ogólne
Powierzchniowe utrwalenie nawierzchni jest zabiegiem utrzymaniowym, który pozwala na
uszczelnienie istniejącej nawierzchni, zapewnia dobre właściwości przeciwpoślizgowe warstwy ścieralnej,
natomiast nie wpływa na poprawę jej nośności i równości.
Nawierzchnia, na której ma być wykonane powierzchniowe utrwalenie, powinna być wyremontowana,
posiadać właściwy profil podłużny i poprzeczny oraz powierzchnię charakteryzującą się dużą jednorodnością
pod względem twardości i tekstury.
5.3. Projektowanie powierzchniowego utrwalenia
5.3.1. Ocena stanu powierzchni istniejącej nawierzchni
Dla ustalenia rzeczywistej ilości lepiszcza i wielkości frakcji kruszywa pojedynczego
powierzchniowego utrwalenia, należy ocenić teksturę powierzchni istniejącej nawierzchni. Przy ustalaniu
tekstury powierzchni utrwalanej można posłużyć się klasyfikacją zamieszczoną w tablicy 5.
Tablica 5. Klasyfikacja stanu powierzchni utrwalanej nawierzchni
Lp.
Wygląd i opis powierzchni nawierzchni
1
Nawierzchnia uboga w lepiszcze, np. mieszanki
mineralno-bitumiczne bardzo otwarte i mocno porowate
2
Nawierzchnia uboga w lepiszcze,
mineralno-bitumiczne porowate
3
np.
mieszanki
Głębokość tekstury 1)
HS
HS
1,7
1,2
HS
1,7
Nawierzchnia wygładzona, np. mieszanki mineralnobitumiczne o strukturze zamkniętej bez wysięków lepiszcza
0,8
HS
1,2
4
Nawierzchnia bogata w lepiszcze wykazująca tendencje do
występowania wysięków lepiszcza lub zaprawy
0,4
HS
0,8
5
Nawierzchnia bogata w lepiszcze, z tendencją do pocenia
lub z licznymi remontami cząstkowymi
HS
0,4
1) Pomiar głębokości tekstury piaskiem kalibrowanym został podany dla uściślenia tego
parametru.
Przy określaniu stanu powierzchni dopuszcza się stosowanie przez Wykonawcę innych metod oceny
stanu nawierzchni zaaprobowanych przez Inżyniera/Kierownika projektu.
5.3.2. Ustalenie ilości grysów
Ustalenie rzeczywistej ilości grysów zaleca się dokonać zgodnie z opracowaniem „Powierzchniowe
utrwalenie. Oznaczenie ilości rozkładanego lepiszcza i kruszywa” [4].
5.3.3. Ustalenie ilości lepiszcza
Korzystać z załącznika do niniejszej SST „Projektowanie powierzchniowego utrwalenia. Wytyczne i
zalecenia” pkt 5 [7].
5.4. Zapewnienie przyczepności aktywnej lepiszcza do kruszywa
Do wykonania powierzchniowego utrwalenia Wykonawca może przystąpić tylko wówczas, gdy
przyczepność aktywna kruszywa do wybranego rodzaju emulsji określona zgodnie z normą BN-70/8931-08 [3]
będzie większa od 85%.
Jeżeli przyczepność aktywna będzie mniejsza od 85%, to należy ją zwiększyć przez ogrzanie,
wysuszenie lub odpylenie kruszywa bezpośrednio przed jego rozłożeniem na nawierzchni.
Przy stosowaniu do powierzchniowego utrwalenia innych lepiszczy niż emulsja asfaltowa,
przyczepność aktywną można zwiększyć przez zastosowanie otoczonego kruszywa na gorąco.
5.5. Warunki przystąpienia do robót
Powierzchniowe utrwalenie można wykonywać w okresie, gdy temperatura otoczenia nie jest niższa od
+10oC przy stosowaniu asfaltowej emulsji kationowej.
Temperatura utrwalanej nawierzchni powinna być nie niższa niż +5 oC przy emulsji asfaltowej.
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
52
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
Nie dopuszcza się przystąpienia do robót podczas opadów atmosferycznych.
5.6. Odcinek próbny
Przed przystąpieniem do robót, w terminie uzgodnionym z Inżynierem/Kierownikiem projektu,
Wykonawca powinien wykonać odcinek próbny w celu:
stwierdzenia, czy sprzęt przewidziany do wykonywania robót spełnia wymagania określone w pkt 3
niniejszej SST,
sprawdzenia, czy dozowana ilość lepiszcza i kruszywa są zgodne z parametrami jakie zamierza się
utrzymywać podczas robót.
Do takiej próby Wykonawca powinien użyć materiałów oraz sprzętu takich, jakie będą stosowane do
wykonania robót.
Odcinek próbny powinien być zlokalizowany w miejscu wskazanym przez Inżyniera/Kierownika
projektu. Wykonawca może przystąpić do wykonywania powierzchniowego utrwalenia nawierzchni po
zaakceptowaniu odcinka próbnego przez Inżyniera/Kierownika projektu.
5.7. Oczyszczenie istniejącej nawierzchni
Przed przystąpieniem do rozkładania lepiszcza, nawierzchnia powinna być dokładnie oczyszczona za
pomocą sprzętu mechanicznego spełniającego wymagania wg
pkt 3. W szczególnych przypadkach (bardzo
duże zanieczyszczenie) oczyszczenie nawierzchni można wykonać przez spłukanie wodą (z odpowiednim
wyprzedzeniem dla wyschnięcia nawierzchni - ważne przy stosowaniu lepiszczy na gorąco).
5.8. Oznakowanie robót
Ze względu na specyfikę robót przy wykonywaniu powierzchniowego utrwalenia nawierzchni,
Wykonawca w sposób szczególny jest zobowiązany do przestrzegania postanowień zawartych w SST D-M00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.4, a dotyczących zasad zachowania bezpieczeństwa ruchu drogowego w
czasie prowadzenia robót.
Znaki powinny być odblaskowe, czyste i w razie potrzeby czyszczone, odnawiane lub wymieniane na
nowe. Przy dużym natężeniu ruchu, w razie potrzeby, Wykonawca uzgodni i wprowadzi regulację, ruch
wahadłowy za pomocą sygnalizatorów świateł lub za pomocą pracowników sygnalistów, odpowiednio
przeszkolonych.
Ruch drogowy odbywający się po wstępnie zagęszczonym powierzchniowym utrwaleniu sprzyja
utwierdzeniu ziarn kruszywa pod warunkiem, że prędkość ruchu będzie ograniczona od 30 do 40 km/h.
W okresie pierwszych 48 godzin, a przy mniej sprzyjających warunkach atmosferycznych, w okresie
od 3 do 4 dób od chwili wykonania powierzchniowego utrwalenia, Wykonawca spowoduje ograniczenie
prędkości ruchu od 30 do 40 km/h.
5.9. Rozkładanie lepiszcza
Rozkładana emulsja asfaltowa powinna posiadać następującą temperaturę:
emulsja K1-65MP
- od 50 do 60oC,
emulsja K1-70MP
- od 65 do 75oC.
Jeżeli powierzchniowe utrwalenie jest wykonane na połowie jezdni, to złącze środkowe przy drugiej
warstwie powinno być przesunięte od 15 do 30 cm, przy czym zalecane jest wykonanie powierzchniowego
utrwalenia na całej szerokości jezdni w tym samym dniu.
Przy rozpoczynaniu skrapiania nawierzchni należy pamiętać, że właściwą jednorodność i ilość
lepiszcza uzyskuje się dopiero po upływie krótkiej chwili od momentu otwarcia jego wypływu. Zaleca się, aby w
tym krótkim czasie lepiszcze wypływało na arkusze papieru rozłożone na nawierzchni.
5.10. Rozkładanie kruszywa
Kruszywo powinno być rozkładane równomierną warstwą w ilości ustalonej wg pkt 5.3.2, na świeżo
rozłożonej warstwie lepiszcza, za pomocą rozsypywarki kruszywa spełniającej wymagania określone w pkt 3.3.
Odległość pomiędzy skrapiarką rozkładającą lepiszcze, a poruszającą się za nią rozsypywarką kruszywa nie
powinna być większa niż 40 m. Przy stosowaniu emulsji asfaltowej czas jaki upływa od chwili rozłożenia
lepiszcza do chwili rozłożenia kruszywa powinien być możliwie jak najkrótszy (kilka sekund).
5.11. Wałowanie
Bezpośrednio po rozłożeniu kruszywa, ale nie później niż po 5 minutach należy przystąpić do jego
wałowania. Do wałowania powierzchniowych utrwaleń najbardziej przydatne są walce ogumione (walce
statyczne gładkie nie są zalecane, gdyż mogą powodować miażdżenie kruszywa).
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
53
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
Dla uzyskania właściwego przywałowania można przyjąć co najmniej 5-krotne przejście walca
ogumionego w tym samym miejscu przy stosunkowo dużej prędkości od 8 do 10 km/h i przy ciśnieniu
powietrza w oponach i obciążeniu na koło określonym w pkt 3 niniejszej SST.
5.12. Oddanie nawierzchni do ruchu
Na świeżo wykonanym odcinku powierzchniowego utrwalenia szybkość ruchu należy ograniczyć od 30
do 40 km/h. Długość okresu w którym nawierzchnia powinna być chroniona zależy od istniejących warunków.
Może to być kilka godzin - jeżeli pogoda jest sucha i gorąca, albo jeden lub kilka dni w przypadku pogody
wilgotnej lub chłodnej.
Na ogół dobre związanie ziarn kruszywa uzyskuje się w czasie od 24 do 48 godzin. Świeżo wykonane
powierzchniowe utrwalenie może być oddane do ruchu niekontrolowanego nie wcześniej, aż wszystkie
niezwiązane ziarna zostaną usunięte z nawierzchni szczotkami mechanicznymi lub specjalnymi urządzeniami
do podciśnieniowego ich zbierania.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania lepiszcza i kruszywa i
przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi/Kierownikowi projektu do akceptacji.
Badania te powinny obejmować wszystkie właściwości lepiszczy i kruszywa określone w pkt 2
niniejszej SST. W zakresie badania sprzętu, Wykonawca winien przedstawić aktualne świadectwo cechowania
skrapiarki.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania powierzchniowego utrwalenia
podano w tablicy 6.
6.3.2. Badania kruszyw
Jeżeli Inżynier/Kierownik projektu uzna to za konieczne, właściwości kruszywa należy badać dla
każdej partii. Wyniki badań powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w pkt 2.
6.3.3. Badania emulsji
Jeżeli Inżynier nie ustali inaczej, to dla każdej dostarczonej partii (środka transportu) emulsji
asfaltowej należy badać:
barwę,
jednorodność,
lepkość i indeks rozpadu.
Tablica 6. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów robót powierzchniowego utrwalenia
Częstotliwość badań.
Minimalna liczba badań
Badanie właściwości kruszywa
dla każdej partii kruszywa
Badanie emulsji
dla każdej dostawy
Sprawdzenie stanu czystości nawierzchni w sposób ciągły
Sprawdzenie dozowania lepiszcza
przed rozpoczęciem robót (odcinek
próbny) i w przypadku wątpliwości
Sprawdzenie dozowania kruszywa
przed rozpoczęciem robót (odcinek
próbny) i w przypadku wątpliwości
Sprawdzenie temperatury otoczenia
codziennie przed rozpoczęciem robót
i nawierzchni
Sprawdzenie temperatury lepiszcza
minimum 3 razy na zmianę roboczą
Lp. Wyszczególnienie badań i pomiarów
1
2
3
4
5
6
7
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
54
8
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
Pomiary szerokości powierzchniowego
utrwalenia
D-05.03.09
w 10 miejscach na 1 km
6.3.4. Sprawdzanie stanu czystości nawierzchni
W trakcie prowadzonych robót Wykonawca powinien sprawdzać stan powierzchni nawierzchni, na
której ma być wykonane powierzchniowe utrwalenie, zgodnie z pkt 5.2 oraz jej oczyszczenie, zgodne z
wymaganiami zawartymi w pkt 5.7.
6.3.5. Sprawdzanie dozowania lepiszcza i kruszywa
Dozowanie ilości lepiszcza i kruszywa należy wykonywać jak badania testowe, według metod
opisanych w opracowaniu GDDP [4].
6.3.6. Sprawdzenie temperatury otoczenia i nawierzchni
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia codziennych pomiarów temperatury otoczenia i
nawierzchni co do zgodności z wymaganiami określonymi w pkt 5.5.
6.3.7. Sprawdzanie temperatury lepiszcza
Wykonawca jest zobowiązany do prowadzenia stałych pomiarów temperatury lepiszcza, co do
zgodności z wymaganiami określonymi w pkt 5.9.
6.4. Badania dotyczące cech geometrycznych wykonanego powierzchniowego
utrwalenia
6.4.1. Szerokość nawierzchni
Po zakończeniu robót, tj. po okresie pielęgnacji, Wykonawca w obecności Inżyniera dokonuje pomiaru
szerokości powierzchniowego utrwalenia z dokładnością do
1 cm. Szerokość nie powinna się różnić
od projektowanej więcej niż o 5 cm.
6.4.2. Równość nawierzchni
Jeżeli po wykonaniu robót przygotowawczych przed powierzchniowym utrwaleniem, na istniejącej
powierzchni dokonano pomiarów równości, to po wykonaniu powierzchniowego utrwalenia pomiary takie
należy wykonać w tych samych miejscach i według tej samej metody. Wyniki pomiarów równości nie powinny
być gorsze od wyników uzyskanych przed wykonaniem robót.
6.4.3. Ocena wyglądu zewnętrznego powierzchniowego utrwalenia
Powierzchniowe utrwalenie powinno się charakteryzować jednorodnym wyglądem zewnętrznym.
Powierzchnia jezdni powinna być równomiernie pokryta ziarnami kruszywa dobrze osadzonymi w lepiszczu,
tworzącymi wyraźną grubą makrostrukturę. Dopuszcza się zloty kruszywa rzędu 5%.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego pojedynczego powierzchniowego
utrwalenia.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
8.2. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami
Inżyniera/Kierownika projektu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały
wyniki pozytywne.
8.3. W przypadku stwierdzenia wad podczas odbioru Inżynier/Kierownik projektu ustali zakres robót
poprawkowych lub poleci rozbiórkę wadliwych robót i ponowne ich wykonanie wg zasad określonych w
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
55
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
niniejszej SST. Inżynier może uznać wady za nie mające zasadniczego wpływu na cechy eksploatacyjne
wykonanego remontu i ustalić zakres i wielkość potrąceń za obniżoną jakość i za wady trwałe. Ewentualne
roboty poprawkowe Wykonawca wykona na swój koszt w terminie ustalonym przez Inżyniera/Kierownika
projektu.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1 m2 (jednego metra kwadratowego) pojedynczego powierzchniowego utrwalenia
nawierzchni obejmuje:
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
oznakowanie robót,
transport i składowanie kruszyw,
transport i składowanie lepiszczy,
dostawę i pracę sprzętu do robót,
przygotowanie powierzchni nawierzchni do wykonania powierzchniowego utrwalenia (ocena,
oczyszczenie),
prace projektowe przy ustaleniu ilości materiałów,
rozłożenie lepiszcza,
pojedyncze (lub podwójne) rozłożenie kruszywa,
wałowanie,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1.
PN-B-06714-26
2.
PN-B-11111
3.
PN-B-11112
4.
PN-C-04014
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości
zanieczyszczeń organicznych
Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni
drogowych. Żwir i mieszanka
Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni
drogowych
Przetwory naftowe. Oznaczanie lepkości względnej
lepkościomierzem Englera.
10.2. Inne dokumenty
5. Powierzchniowe utrwalenie. Oznaczenie ilości rozkładanego lepiszcza i kruszywa. Opracowanie zalecane
przez GDDP do stosowania pismem GDDP-5.3a-551/5/92 z dnia 1992-02-03.
6. Warunki techniczne. Drogowe kationowe emulsje asfaltowe Em-94. IBDiM, Warszawa 1994 r.
7. Wytyczne techniczne oceny jakości grysów i żwirów kruszonych produkowanych z naturalnie
rozdrobnionego surowca skalnego przeznaczonych do nawierzchni drogowych. MK-CZDP 1984 r.
8. Załącznik do OST - „Projektowanie powierzchniowego utrwalenia. Wytyczne i zalecenia”.
PROJEKTOWANIE POWIERZCHNIOWEGO UTRWALENIA
Wytyczne i zalecenia
1. WSTĘP
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
56
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
Załącznik zawiera materiał pomocniczy w formie wskazówek i zaleceń dotyczących wyboru rodzaju
powierzchniowego utrwalenia oraz ustalenia bazowej (teoretycznej) ilości kruszywa i lepiszcza, jak również
wielkości korekt w zależności od różnych czynników mających wpływ na określenie rzeczywistej ilości
lepiszcza.
Projektowanie powierzchniowego utrwalenia oznacza precyzyjne ustalenie następujących parametrów:
rodzaju powierzchniowego utrwalenia,
rodzaju lepiszcza,
rodzaju i frakcji grysów,
sposobu zapewnienia dobrej przyczepności kruszywa do lepiszcza,
określenie ilości na 1 m2 lepiszcza i kruszywa.
Jeżeli droga, na planowanej do wykonania długości, charakteryzuje się zmiennymi parametrami takimi
jak:
kategorią ruchu na poszczególnych pasmach,
warunkami środowiskowymi (otwarta przestrzeń, droga w terenie zalesionym),
stanem powierzchni istniejącej nawierzchni (porowatość, szorstkość, twardość, jednorodność)
to należy dokonać odpowiedniego podziału na pasy lub odcinki o jednorodnych parametrach i poddać je
oddzielnej analizie.
2. CHARAKTERYSTYKA POWIERZCHNIOWYCH UTRWALEŃ
2.1. Cel
Celem powierzchniowego utrwalenia jest uszczelnienie istniejącej nawierzchni oraz zapewnienie
dobrych własności przeciwpoślizgowych warstwy ścieralnej. Powierzchniowe utrwalenie nie poprawia
natomiast nośności konstrukcji oraz równości istniejącej nawierzchni.
Nie zaleca się wykonywania powierzchniowego utrwalenia na następujących odcinkach dróg:
o małym promieniu łuków poziomych (ciasne zakręty),
o dużych spadkach,
w obrębie stref częstego hamowania pojazdów,
o miękkiej nawierzchni, podatnej na wciskanie grysów,
o bardzo zróżnicowanym stanie powierzchni istniejącej nawierzchni.
2.2. Pojedyncze powierzchniowe utrwalenie
Pojedyncze powierzchniowe utrwalenie jest to najczęściej stosowany zabieg utrzymaniowy na
nawierzchniach dróg o ruchu średnim i mniejszym. Ten rodzaj powierzchniowego utrwalenia jest wykonywany
zazwyczaj przy użyciu grysów frakcji od 6,3 do 10 mm.
Przy ruchu lekkim stosowane są często grysy frakcji od 4 do 6,3 mm, natomiast przy ruchu ciężkim
zalecane jest stosowanie grysów frakcji od 10 do 12,8 mm, zwłaszcza na nawierzchniach bogatych w lepiszcze i
wykazujących tendencje do występowania wysięków lepiszcza lub zaprawy. Dla tego rodzaju powierzchniowego
utrwalenia korzystniejszym jest stosowanie lepiszczy bezwodnych „na gorąco” zamiast emulsji asfaltowych,
które wykazują (przy zbyt dużej ich ilości) tendencje do spływania po nierównościach nawierzchni.
2.3. Podwójne powierzchniowe utrwalenie
Podwójne powierzchniowe utrwalenie jest to zabieg zalecany szczególnie dla nawierzchni dróg o ruchu
ciężkim, wymaga jednakże jednorodnej powierzchni istniejącej nawierzchni. Pozwala na uzyskanie dobrego
uszczelnienia nawierzchni, lecz nie zapewnia zbyt dobrego odprowadzenia wody.
Przy projektowaniu podwójnego powierzchniowego utrwalenia należy przestrzegać zasady, aby ziarna
kruszywa drugiej warstwy były o co najmniej połowę mniejsze od ziarn kruszywa pierwszej warstwy, przy czym
mogą tu występować dwa układy:
a) układ ciągły - charakteryzujący się tym, że kruszywo stosowane do drugiej warstwy należy do drobniejszej
sąsiedniej frakcji kruszywa, np. od 10 do 12,8 mm i od 6,3 do
10 mm,
b) układ nieciągły - charakteryzujący się tym, że kruszywo stosowane do warstwy drugiej jest frakcji
drobniejszej od sąsiedniej frakcji kruszywa użytego do warstwy pierwszej, np. od 10 do 12,8 mm i od 4 do
6,3 mm.
Układ nieciągły pozwala na otrzymanie bardziej szorstkiej warstwy ścieralnej w stosunku do układu
ciągłego. Pojazdy poruszające się po takiej nawierzchni powodują jednak większy hałas.
Układ ciągły zaleca się stosować przy wykonywaniu powierzchniowego utrwalenia na drogach o ruchu
lekkośrednim oraz na terenie miast i osiedli.
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
57
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
Wielkość frakcji pierwszej warstwy kruszywa zależy od kategorii ruchu (większy ruch - grubsza
frakcja) i stopnia twardości utrwalanej nawierzchni.
2.4. Pojedyncze powierzchniowe utrwalenie z podwójnym rozłożeniem kruszywa
Pojedyncze powierzchniowe utrwalenie z podwójnym rozłożeniem kruszywa jest zabiegiem
polegającym na rozłożeniu na skropionej lepiszczem nawierzchni, pierwszej warstwy grysu, np. frakcji od 10
do 12,8 mm w zmniejszonej ilości niż stosowana przy pojedynczym powierzchniowym utrwaleniu, a następnie
na rozłożeniu drobniejszej frakcji grysu, np. od 4 do 6,3 mm, również w zmniejszonej ilości.
Jest to kompromisowe rozwiązanie między pojedynczym i podwójnym powierzchniowym utrwaleniem.
W wyniku tego zabiegu uzyskuje się szorstką powierzchnię, dobrze odprowadzającą wodę, lecz
charakteryzującą się zwiększoną hałaśliwością. Jest ono szczególnie zalecane dla dróg obciążonych ruchem
ciężkim.
Technologia ta może być stosowana tylko w przypadku dysponowania bardzo dobrym sprzętem i
doświadczoną w tym zakresie ekipą wykonawczą.
2.5. Pojedyncze powierzchniowe utrwalenie typu „sandwich”
Powierzchniowe utrwalenie typu „sandwich” polega na:
rozłożeniu na nieskropionej nawierzchni pierwszej warstwy grysu, np. od 6,3 do 10 mm,
rozłożeniu lepiszcza,
rozłożeniu drugiej warstwy drobniejszego kruszywa, np. od 4 do 6,3 mm lub od 2 do
4 mm.
Powierzchniowe utrwalenie typu „sandwich” ma następujące zalety w stosunku do innych sposobów
powierzchniowego utrwalenia:
małe zużycie lepiszcza podobnie jak w pojedynczym utrwaleniu,
dobre powiązanie ziarn grysu jak w podwójnym utrwaleniu,
dobrą szorstkość i dobre odprowadzenie wody jak w pojedynczym utrwaleniu o podwójnym rozłożeniu
grysu.
Powierzchniowe utrwalenie typu „sandwich” może być wykonywane nawet na nawierzchniach o
niejednorodnej powierzchni, np. po wykonaniu remontu cząstkowego lub po wadliwym wykonaniu
poprzedniego powierzchniowego utrwalenia (zloty kruszywa, pocenie nawierzchni).
Może być stosowane zarówno przy ruchu ciężkim jak i przy ruchu lekkim, z tym, że przy ruchu lekkim
można stosować drobniejsze frakcje, np. od 4 do 6,3 mm i od 2 do
4 mm, natomiast przy ruchu ciężkim
i przy „miękkiej” nawierzchni stosuje się frakcje grubsze, np. od 10 do 12,8 mm i od 4 do 6,3 mm lub od 6,3 do
10 mm.
Ten rodzaj powierzchniowego utrwalenia może być również stosowany jako warstwa ścieralna dróg o
ruchu lekkim, na podbudowach stabilizowanych mechanicznie lub spoiwami hydraulicznymi.
Przy tej technologii nie ma potrzeby ustalania i wprowadzania korekt ilości lepiszcza.
2.6. Regeneracja nawierzchni
Regeneracja nawierzchni jest to zabieg utrzymaniowy dopuszczony do stosowania na drogach o ruchu
od lekkiego do średniego włącznie. Celem tego zabiegu jest uszczelnienie istniejącej, już zużytej nawierzchni i
przedłużenie okresu jej eksploatacji.
Do wykonania regeneracji stosuje się kruszywo drobne o frakcji od 2 do 4 mm z nadmiarem w
stosunku do stopnia pokrycia powierzchni.
3. WYBÓR FRAKCJI GRYSÓW
Przy wyborze frakcji grysów, poza względami ekonomicznymi, powinny być brane pod uwagę
następujące parametry:
rodzaj powierzchniowego utrwalenia,
kategoria ruchu,
stan powierzchni utrwalonej nawierzchni, jej jednorodność i podatność na wtłaczanie.
Przykładowe frakcje grysów dla pojedynczego utrwalenia lub pierwszej warstwy podwójnego
utrwalenia, w zależności od stanu powierzchni i kategorii ruchu podane są w tablicy 1.
Tablica 1. Zalecane frakcje grysów
Głębokość
rodzaj ruchu
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
58
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
tekstury HS
ciężki
średni
lekki
bardzo lekki
0,4
HS
0,8
od 10 do 12,8
od 10 do 12,8
od 6,3 do 10
od 6,3 do 10
0,8
HS
1,2
od 10 do 12,8
od 10 do 12,8
od 6,3 do 10
od 4 do 6,3
1,2
HS
1,7
od 6,3 do 10
od 6,3 do 10
od 4 do 6,3
od 4 do 6,3
1,7
HS
od 4 do 6,3
od 4 do 6,3
od 4 do 6,3
-
HS
0,4
-
od 10 do 12,8
od 6,3 do 10
od 6,3 do 10
D-05.03.09
4. USTALENIE ILOŚCI KRUSZYWA NA 1 m2
Dla potrzeb opracowania SST można przyjmować podane poniżej bazowe ilości kruszywa, w
zależności od rodzaju powierzchniowego utrwalenia i przewidywanej frakcji grysów:
a) pojedyncze powierzchniowe utrwalenie
grys od 10 do 12,8 mm
od 10 do 12 litrów/m2
grys od 6,3 do 10 mm
od 8 do 9 litrów/m2
grys od 4 do 7 mm
od 6 do 7 litrów/m2
b) pojedyncze powierzchniowe utrwalenie z podwójnym rozłożeniem grysów
grys od 10 do 12,8 mm
od 8 do 9 litrów/m2
+grys od 4 do 6,3 mm
od 4 do 5 litrów/m2
grys od 6,3 do 10 mm
od 6 do 7 litrów/m2
+grys od 2 do 4 mm
od 4 do 5 litrów/m2
c) podwójne powierzchniowe utrwalenie
grys od 10 do 12,8 mm
+grys od 4 do 6,3 mm
grys od 6,3 do 10 mm
+grys od 2 do 4 mm
-
od 10 do 12,0 litrów/m2
od 6 do 7 litrów/m2
od 7 do 8 litrów/m2
od 4 do 5 litrów/m2
d) pojedyncze powierzchniowe utrwalenie typu „sandwich”
grys od 10 do 12,8 mm
od 8 do 9 litrów/m2
+grys od 4 do 6,3 mm
od 6 do 7 litrów/m2
grys od 6,3 do 10 mm
od 6 do 7 litrów/m2
+grys od 2 do 4 mm
od 5 do 6 litrów/m2
e) regeneracja
kruszywo od 2 do 4 mm
od 6 do 7 litrów/m2
Ostateczne ilości grysów ustala się doświadczalnie w dostosowaniu do rzeczywistego uziarnienia i
kształtu ziarn według OST pkt 5.3.2.
5. USTALENIE ILOŚCI LEPISZCZA NA 1 M2
5.1. Zasady ustalania ilości lepiszcza
Ilość lepiszcza w powierzchniowym utrwaleniu zależy od bardzo wielu czynników wyszczególnionych
w pkt 1 niniejszego opracowania i posiada zasadnicze znaczenie i wpływ na właściwe powiązanie ziarn grysu
między sobą i z istniejącą nawierzchnią oraz na trwałość wykonanej warstwy.
Ustalenie dozowania lepiszcza sprowadza się do przyjęcia bazowej ilości lepiszcza na jednostkę
powierzchni (kg/m2), które są podane w tablicach 2, 3, 4 i 5 dla poszczególnych rodzajów powierzchniowego
utrwalenia i stosowanego kruszywa, a następnie na określeniu poprawek uwzględniających wpływ parametrów
wyszczególnionych w pkt 1 niniejszego opracowania.
5.2. Bazowe ilości lepiszcza
Bazowe ilości emulsji asfaltowej podane w kg/m 2 zostały przyjęte przy założeniu średniego obciążenia
drogi ruchem, średniego stanu powierzchni utrwalanej nawierzchni oraz przy średniej zawartości ziarn
niekształtnych.
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
59
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
Tablica 2. Bazowe ilości emulsji asfaltowej dla pojedynczego powierzchniowego utrwalenia
Frakcja kruszywa
mm
Rodzaj emulsji w kg/m2
K1-65
K1-75
od 2 do 4 *)
1,10
-
od 4 do 6,3
1,20
od 6,3 do 10
1,50
od 10 do 12,8
-
1,10
**)
1,40
1,85 **)
*) - dotyczy regeneracji
**) - przy stosowaniu kationowej emulsji asfaltowej w tak dużej ilości, może nastąpić zjawisko jej spływania
(przed rozpadem) i gromadzenia się w nadmiarze w zagłębieniach, przy jednoczesnym niedomiarze w
wyższych partiach powierzchni jezdni. Przed podjęciem stosowania tego typu powierzchniowego utrwalenia
zaleca się sprawdzenie występowania wyżej opisanego zjawiska na wcześniej wykonanym odcinku próbnym.
Tablica 3. Bazowa ilość emulsji asfaltowej dla pojedynczego powierzchniowego utrwalenia
z podwójnym założeniem grysu
Emulsja asfaltowa K1-70 w kg/m2
Frakcje kruszywa w mm
1,90 **)
od 10 do 12,8 + od 4 do 6,3
od 6,3 do 10 + od 2 do 4
1,60
**) pod tabl. 2
Tablica 4. Bazowa ilość emulsji asfaltowej dla podwójnego powierzchniowego utrwalenia
Warstwa
lepiszcza
1-sza warstwa
2-ga warstwa
Ogółem
frakcje kruszywa w mm
od 10 do 12,8
od 6,3 do 10
od 4 do 6,3
od 2 do 4
rodzaj emulsji asfaltowej w kg/m2
K1-65
K1-70
1,10
1,50
2,60
1,00
1,30
2,30
1,00
1,30
2,30
od 10 do 12,8
od 4 do 6,3
od 6,3 do 10
od 2 do 4
0,90
1,20
2,10
Tablica 5. Bazowa ilość emulsji asfaltowej dla pojedynczego utrwalenia typu „sandwich”
Frakcje kruszywa w mm
Emulsja asfaltowa K1-70 w kg/m2
1-sza warstwa od 10 do 12,8
2-ga warstwa od 4 do 6,3
1,75
1-sza warstwa od 6,3 do 10
2-ga warstwa od 2 do 4
1,55
5.3. Poprawki dla ustalenia rzeczywistej ilości lepiszcza
5.3.1. Ogólne zasady ustalenia poprawek
Przy ustalaniu ostatecznej (rzeczywistej) ilości lepiszcza, należy przeanalizować dla każdego
jednorodnego odcinka drogi parametry i czynniki, mające wpływ na konieczność wprowadzenia korekt do
przyjętej bazowej ilości lepiszcza.
Parametry mające wpływ na wielkość korekty to:
ruch (natężenie, struktura i jego typowy rozkład w przekroju poprzecznym drogi),
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C
60
Nawierzchnia pojedynczo powierzchniowo utrwalona
D-05.03.09
region klimatyczny, nasłonecznienie, wysokość n.p.m.,
spadki podłużne,
pora roku,
rodzaj lepiszcza,
rodzaj kruszywa (uziarnienie, kształt ziaren).
Przy rozważaniu wpływu ww. parametrów na zmianę ilości bazowej lepiszcza zaleca się korzystanie z
systemu „Allogen”, jak również z własnego doświadczenia.
W przypadku trudności w korzystaniu z tego systemu, zaleca się korzystać z podanych niżej
orientacyjnych poprawek do bazowej ilości lepiszcza uwzględniających kategorię ruchu, stan powierzchni
utrwalanej nawierzchni i kształt ziarn grysu.
5.3.2. Poprawka ze względu na stan powierzchni
Ze względu na stan powierzchni warstwy, na której będzie wykonywane powierzchniowe utrwalenie,
powinno się stosować następujące poprawki:
przy nawierzchni normalnej gładkiej (D-05.03.08, tabl. 5, lp. 3) - 0%,
przy nawierzchni miękkiej (D-05.03.08, tabl. 5, lp. 4 i 5) - od -10 do -15%,
przy nawierzchni chropowatej (D-05.03.08, tabl. 5, lp. 1 i 2) - od +5 do +15%.
5.3.3. Poprawka ze względu na kategorię ruchu
W zależności od kategorii ruchu należy przyjmować następujące poprawki w stosunku do bazowej
ilości lepiszcza:
przy ruchu ciężkim
- od -5 do -10%,
przy ruchu średnim
0%,
przy ruchu lekkośrednim
- od 0 do +5%.
Ruch drogowy, a zwłaszcza ruch samochodów ciężarowych, na skutek wywieranych nacisków i
wibracji przyczynia się do zagęszczania i wciskania ziarn rozłożonego kruszywa w warstwę niżej leżącą (w
nawierzchnię, na której wykonano powierzchniowe utrwalenie), w wyniku czego lepiszcze z czasem całkowicie
pokrywa ziarna kruszywa początkowo wystająca.
5.3.4. Poprawka ze względu na kształt ziaren
Przy stosowaniu kruszywa o stosunkowo dużej zawartości ziarn nieforemnych, zbliżonej do 20%,
należy stosować poprawkę zmniejszającą bazową ilość lepiszcza o 10%.
5.3.5. Łączna wielkość poprawek
Suma ustalonych poprawek nie powinna przekraczać 20% przyjętej bazowej ilości lepiszcza.
Jeżeli łączna wartość poprawek dochodzi lub przekracza 30%, to wówczas należy rozważyć celowość
wykonania powierzchniowego utrwalenia nawierzchni i ewentualnie przeanalizować możliwość wykonania
innego rodzaju zabiegu utrzymaniowego.
Dla pojedynczego powierzchniowego utrwalenia typu „sandwich” praktycznie nie stosuje się ww.
poprawek, z wyjątkiem wykonania tego utrwalenia na bardzo miękkiej (pocącej się) nawierzchni. W takim
przypadku należy przyjąć zmniejszoną o 10% bazową ilość lepiszcza. Przy wykonywaniu takiego
powierzchniowego utrwalenia na bardzo porowatej i chłonnej powierzchni, należy bazową ilość lepiszcza
zwiększyć o 10%.
Remont drogi gminnej nr 50324C i nr 50335C