TEATR W KLASIE_ewaluacja_raport
Transkrypt
TEATR W KLASIE_ewaluacja_raport
„TEATR W KLASIE. CYKL SPOTKAŃ TEATRALNYCH” W OCENIE UCZESTNIKÓW PROJEKTU edycja druga, 2013 1 „TEATR W KLASIE. CYKL SPOTKAŃ TEATRALNYCH” W OCENIE UCZESTNIKÓW PROJEKTU edycja druga, 2013 Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie Teatr w klasie to formuła edukacji teatralnej i społecznej wprowadzona w marcu 2012 r. przez Teatr Powszechny w Warszawie. Sala lekcyjna staje się sceną, na której aktorzy pokazują spektakl na temat aktualnych problemów i zagadnień społecznych, z którymi młoda widownia spotyka się lub może się spotkać. W drugiej części spotkania dołączają moderatorzy ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej i prowadzą dyskusję rozwijającą tematykę spektaklu. W ramach projektu przygotowane zostały cztery spektakle: Sebastian X w reżyserii Grażyny Kani (premiera 17 marca 2012), Biedna ale sexi w reżyserii Wojciecha Urbańskiego (premiera 21 września 2012), PRO AN(N)A w reżyserii Małgorzaty Głuchowskiej (premiera 17 maja 2013) Kolorowa, czyli biało-czerwona w reżyserii Marcina Hycnara (premiera 25 października 2013). 2 Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 3 Informacje metodologiczne • Zebrano 1137 ankiet ewaluacyjnych • Aby wyniki zawierały jedynie oceny uczniów – adresatów projektu - wykluczono łącznie 37 (0,03%) ankiet pochodzących od nauczycieli oraz osób, które nie zadeklarowały wieku • Osoby badane odpowiadały na pytania używając sześciopunktowej skali • Ponieważ praktycznie cała populacja uczestników projektu uczestniczyła w badaniu, nie przeprowadzano testów istotności statystycznej • W związku z zaokrągleniami, sumy odsetków odpowiedzi mogą różnić się od 100% o jedną część dziesiętną • Z wyjątkiem pytań metryczkowych (wiek, płeć) i pytania o ostatnią wizytę w teatrze, wszystkie pytania zadawano na skali 1-6, gdzie 1 oznaczało najniższą a 6 najwyższą odpowiedź • Pierwsza edycja projektu przeprowadzona była w roku 2012. W semestrze letnim roku szkolnego 2011/2012 odbyła się pierwsza tura pierwszej edycji projektu, w czasie której wystawiano spektakl „Sebastian X”, a w semestrze zimowym roku szkolnego 2012/2013 spektakl „Biedna ale sexi” (druga tura) • Ewaluacja pierwszej edycji projektu odbywała się przy użyciu narzędzia zbliżonego do narzędzia użytego w tej edycji. Różnice wynikały z dopuszczenia do używania ułamkowych ocen (które i tak bardzo rzadko wówczas wskazywano) • W niniejszym raporcie dokonuje się uproszczonych porównań dwóch tur edycji z 2012 roku z wynikami obecnymi – jednak ze względu na różnice metodologiczne należy porównania te traktować z pewną ostrożnością 4 Podstawowe pojęcia statystyczne • Średnia (M): średnia arytmetyczna to suma wartości wszystkich elementów zbioru podzielona przez liczebność zbioru. Mówi o przeciętnej wartości zmiennej, jest wrażliwa na wartości skrajne • Odchylenie standardowe (SD): miara rozproszenia. Wysoka wartość SD świadczy o dużej różnorodności, zmienności wyników • Mediana: środkowa wartość zbioru. Wartość nie wyższą niż mediana osiąga 50% obserwacji 5 Opis próby • Łącznie odbyło się 48 spektakli w 25 szkołach: • 10 gimnazjach • 14 szkołach ponadgimnazjalnych • 1 Centrum Kształcenia Ustawicznego • Oddziały CKU uczestniczące w zajęciach TwK realizowały program liceum ogólnokształcącego, jednak ze względu na wyższy wiek jego słuchaczy (M = 20,06; SD = 1,4 wobec M = 17,23; SD = 0,9 w szkołach ponadgimnazjalnych), wyniki uzyskane w tej szkole przedstawiane będą oddzielnie • • W ramach projektu prezentowano cztery spektakle • Biedna ale sexi (n = 142) • Kolorowa, czyli biało-czerwona (n = 276) • PRO AN(N)A (n = 388) • Sebastian X (n = 294) Najmłodszy uczestnik projektu zadeklarował wiek 13 lat zaś najstarszy 26 lat. Średnia wyniosła M = 16,8; SD = 1,9 • Kobiety stanowiły 58,4% badanych, mężczyźni 40,4% Na pytanie o płeć nie odpowiedziało 1,3% badanych • Uczniowie gimnazjum stanowili 29,4% badanych szkół ponadgimnazjalnych 59,0% badanych CKU (program LO) 11,6% badanych 6 Ogólna ocena zajęć realizowanych w szkołach Ogólna ocena zajęć (na skali 1-6) jest bardzo wysoka: M = 5,24; SD = 0,9; mediana wynosi 5 bottom-2-box 1,4% top-2-box 82,4% Jak ogólnie oceniasz te zajęcia? Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 60% 50% 40% 30% 51% Choć średnia ocena zajęć zawsze jest wysoka, w 2013 roku obserwujemy wyższy odsetek najwyższych ocen 46% Średnie ocen (w skali szkolnej od 1 do 6) wynoszą odpowiednio: I tura 2012: 5,38 II tura 2012: 5,09 2013: 5,20 48% 37% 34% 35% 2012 (1) 2012 (2) 2013 20% 15% 11% 10% 10% 0% 0% 0% 0% 1% 1% 1,0 2,0 1% 3% 4% 0% 3,0 4,0 7 5,0 6,0 Zajęcia były również oceniane bardzo wysoko pod względem sprawności organizacji: M = 5,21; SD = 0,9; mediana = 5 top-2-box 82,5% bottom-2-box 1,1% Jak oceniasz organizację tych zajęć? Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 Podobnie jak w przypadku ogólnych ocen ocena organizacji zajęć wzrosła w 2013 roku. Średnie ocen (w skali szkolnej od 1 do 6) wynoszą odpowiednio: I tura 2012: 5,35 II tura 2012: 5,15 2013: 5,21 8 Czy przedstawienie było interesujące? Zaprezentowane przedstawienie było interesujące. Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 • Ogółem 85,6% uczestników udzieliło dwóch górnych odpowiedzi, średnia ocen wynosi M = 5,41; SD = 0,9; mediana = 6. Dwóch dolnych odpowiedzi udzieliło 1,9% badanych. • „Sebastian X” oraz „PRO AN(N)A” były najwyżej oceniane, zbierając odpowiednio 90,2% i 90,8% górnych odpowiedzi. • Dla spektaklu „Kolorowa…” odsetek ten wynosił 79,7%, zaś „Biedna ale sexi” 73,9% (co i tak stanowi niemal ¾ wszystkich odpowiedzi). • W ocenie „Biedna…” obserwujemy największy odsetek braków danych (2,8%) i największe rozproszenie odpowiedzi mierzone odchyleniem standardowym (SD = 1,3; dla pozostałych przedstawień odsetek ten wynosił nie więcej niż 1,0). 9 Dyskusja po przedstawieniu była interesująca? Czy dyskusja po przedstawieniu była interesująca. Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 • Dyskusja po przedstawieniu jest niżej niż spektakl ocenianym elementem projektu. Ogółem 62,0% uczestników udzieliło dwóch górnych odpowiedzi, średnia ocen wynosi M = 4,71; SD = 1,1; mediana = 5. Co dwudziesty badany wskazał jedną z dwóch dolnych odpowiedzi. • Najlepiej oceniano dyskusje po przedstawieniach „PRO AN(N)A” i „Biedna ale sexi”: top-2-box 68,6%; M = 4,89; SD = 1,0 dla „PRO AN(N)A” top-2-box 69,0%; M = 4,86; SD = 1,1 dla „Biedna ale sexi” • Najniżej oceniano dyskusję po spektaklu „Kolorowa…” (top-2-box 51,4%; M = 4,45; SD = 1,3). Dla porównania wyniki oceny dyskusji po „Sebastian X” wynoszą 59,9%; M = 4,64; SD = 1,1. • Analiza wyników kolejnego pytania rzuca więcej światła na zrozumienie tych wyników. 10 Przedstawienie dotyczyło ważnych problemów, istotnych w życiu każdego młodego człowieka Przedstawienie dotyczyło ważnych problemów, istotnych w życiu każdego młodego człowieka. Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 • Ogółem ponad trzy czwarte uczestników udzieliło dwóch górnych odpowiedzi na to pytanie (77,1%; M = 5,13; SD = 1,0). Jedną z dwóch dolnych odpowiedzi wskazał co pięćdziesiąty badany (2,2%) • „Biedna ale sexi” i „Kolorowa…” ocenione zostały podobnie, średnia w obu przypadkach wyniosła M = 4,92, przy czym oceny „Biedna…” były nieco bardziej rozproszone. • Najwyższe oceny w tym pytaniu otrzymał spektakl „PRO AN(N)A”, aż sześć na siedem osób badanych przyznało mu jedną z dwóch najwyższych ocen (85,6%; M = 5,36; SD = 0,9) • „Sebastian X” ponownie w środku stawki, z wynikiem top-2-box 76,9%; M = 5,14; SD = 1,1 11 Dyskusja po przedstawieniu była ciekawa i inspirująca do przemyśleń Dyskusja po przedstawieniu była ciekawa i inspirująca do przemyśleń. Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 • Ogółem 62,1% badanych wskazało jedną z dwóch górnych odpowiedzi na to pytanie (M = 4,74; SD = 1,2; mediana = 5). Jedną z dwóch dolnych odpowiedzi wybrał co dwudziesty (5,4%) badany • Najwyżej oceniano dyskusję po spektaklu „PRO AN(N)A”, (top-2-box: 66,0%; M = 4,89; SD = 1,2) • Nieco niżej „Sebastian X” i „Biedna, ale sexi” (odpowiednio top-2-box 61,6%, M = 4,73; SD = 1,2 i 62,0%; M = 4,81; SD = 1,2) • Najniższe oceny zebrały dyskusje po spektaklu „Kolorowa…” (57,2%, M = 4,52; SD = 1,4 – tutaj też obserwujemy największe rozproszenie ocen) 12 Zajęcia proponowane w ramach projektu „Teatr w klasie” to dobry pomysł na urozmaicenie edukacji w szkole Respondenci byli w zasadzie jednomyślni odpowiadając na to pytanie. 89,3% wskazało dwie górne odpowiedzi, M = 5,55; SD = 0,8; mediana = 6 Uczniowie gimnazjów udzielili najwyższych, zaś słuchacze CKU najniższych odpowiedzi na to pytanie (choć w tej grupie i tak aż cztery na pięć osób wskazało jedną z dwóch górnych odpowiedzi) Wyższe wyniki uzyskano w grupie osób oglądających spektakle „PRO AN(N)A” i „Sebastian X” Zajęcia proponowane w ramach projektu „Teatr w klasie” to dobry pomysł na urozmaicenie edukacji w szkole. Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 Zajęcia w ramach projektu „Teatr w klasie” zasługują na polecenie innym szkołom Wskaźnik rekomendacji także jest wysoki: 88,6% wskazało dwie górne odpowiedzi, M = 5,47; SD = 0,9; mediana = 6 Ponownie gimnazjaliści udzielili wyższych odpowiedzi niż pozostali. Osoby, które oglądały spektakle „PRO AN(N)A” i „Sebastian X” udzieliły wyższych wskazań niż pozostali. Zajęcia w ramach projektu „Teatr w klasie” zasługują na polecenie innym szkołom. Procent wszystkich odpowiedzi; N = 110 13 Różnice między typami szkół • Ogólnie odpowiedzi uczniów gimnazjum są wyższe niż szkół ponadgimnazjalnych i CKU (które z kolei są najniższe) • Wyjątek stanowi pytanie „Dyskusja po przedstawieniu była ciekawa i inspirująca do przemyśleń”, gdzie słuchacze CKU udzielili nieco wyższych odpowiedzi niż uczniowie szkół ponadgimnazjalnych (ale wciąż niższych niż uczniowie gimnazjum) 14 Deklarowana częstotliwość chodzenia do teatru • 29% badanych deklarowało, że w ciągu ostatnich czterech tygodni byli w teatrze. • Kobiety częściej niż mężczyźni (31,8% wobec 25,2%) • W gimnazjum odsetek ten wyniósł 39,0%, w szkołach ponadgimnazjalnych 25,7% zaś w CKU 20,3%. • Analizując te wyniki należy pamiętać, że na odpowiedzi duży wpływ może mieć potrzeba aprobaty społecznej. • Odpowiedzi na to pytanie mogą także zależeć od „klasowych” wyjść do teatru, więc w kolejnej edycji należy doprecyzować pytanie Kiedy ostatni raz byłeś/byłaś w teatrze. Procent wszystkich odpowiedzi; N = 1100 15 Komentarze uczestników projektu Uczestnicy projektu wypełniając ankiety ewaluacyjne mogli dopisać na nich swoje uwagi. Najczęściej pojawiały się opinie wskazujące na funkcjonalny aspekt projektu – związany z nabywaniem doświadczenia i poznawaniem świata. Było łatwiej „złapać kontakt” z aktorem dużo można się z takich warsztatów dowiedzieć Otwiera okno na świat na temat anoreksji W ciekawy sposób zajęcia przestawiają ważny problem uczą nas i pokazują, w jaki sposób ludzie nami manipulują Zwraca uwagę na pozornie nieważne sprawy są ciekawe i dotykają problemów z którymi spotykamy się na co dzień można się dowiedzieć rzeczy, których nie uczą w szkole Niektóre uwagi miały bardzo ogólny charakter Są genialne!!! Były interesujące i świetnie przygotowane. 16 Niektóre opinie były krytyczne wobec projektu, jeszcze inne uzasadniały jego pozytywną ocenę Bo nie było polskiego Dyskusja była nudna a język prowadzących monotonny. Bo tracimy lekcję Ostatnią grupą komentarzy były te, w których zwracano uwagę na zalety aktywnej formy zajęć i ich „wychowawczy” aspekt. Z komentarzy tych wynika, że zajęcia w ramach projektu lepiej niż klasyczne „pogadanki” angażują uczniów. Ponieważ są ciekawe a w szkole nie jest potrzebna tylko nauka (w sensie wiedzy), lecz także i w sensie bardziej wewnętrznym (psychicznym). Inna forma zajęć, wyjście z ławek, angażowanie uczniów w zajęcia i dyskusje zawsze zachęca do brania w tym udziału Nie są nudne rozmowy o problemach, tylko ciekawe pokazanie i ujęcie tematu 17 Najważniejsze wnioski • Projekt oceniany jest bardzo wysoko: w ogólnej ocenie niemal połowa badanych wskazała najwyższą odpowiedź, cztery piąte dwie najwyższe i jedynie sześć procent jedną z trzech dolnych. • Część teatralna była wyżej oceniana niż część dyskusyjna, a spadek ten jest widoczny dobrze w pytaniach o to, czy spektakl był interesujący i czy dyskusja była interesująca. Głębsze analizy pokazują, że w gimnazjach spadek ten wynosi około 15% w CKU, 20% w gimnazjach i 35% w szkołach ponadgimnazjalnych (procent, nie punktów procentowych). Dlatego więc należy poprawić jakość części dyskusyjnej dla szkól ponadgimnazjalnych – być może zróżnicować scenariusze zajęć na różnych etapach edukacyjnych • Tytuł „Biedna ale sexi” zbiera niższe oceny, zarówno w aspekcie teatralnym, jak i tematycznym (dotyka problemów młodzieży), choć jego mocną stroną jest dyskusja. Należy to wziąć pod uwagę przy ocenie kolejnych scenariuszy w ramach projektu. Jeśli niskie oceny będą się utrzymywać być może warto – choćby dla podniesienia prestiżu projektu – rozważyć rezygnację z tego tytułu. • W pytaniu o to, na ile spektakle dotyczą problemów młodzieży wyższe oceny zbierają spektakle dotyczące problemów, z którymi stykają się uczniowie i w tym pytaniu najgorzej oceniono spektakl „Kolorowa…”, a drugim najgorszym była „Biedna, ale sexi”. Więc problem patriotyzmu i nacjonalizmu oraz prostytucji są mniej interesujące niż przemoc w szkole i „narodziny zła” oraz anoreksja. Należy wziąć to pod uwagę wybierając scenariusze dotyczące bardziej „wewnętrznych” i „bardziej rozpowszechnionych” tematów. • Małe liczebności grup uniemożliwiają porównania ocen różnych spektakli pomiędzy uczniami różnych etapów edukacyjnych. W kolejnych edycjach warto więc przyjrzeć się tym różnicom aby ewentualnie zróżnicować ofertę teatralną w zależności od etapu edukacyjnego • Oceny projektu i jego realizacji nie podlegają dużym fluktuacjom, po drobnym spadku w drugiej turze projektu w 2012 roku wróciły do poziomu wyjściowego co świadczy o „okrzepnięciu” organizacyjnym projektu 18 Rekomendacje • Należy poprawić część dyskusyjną, szczególnie w szkołach ponadgimnazjalnych • Należy zwrócić szczególną uwagę, na ile problematyka poruszana w przedstawieniach dotyczy danej grupy docelowej (gimnazjaliści, uczniowie szkół ponadgimnazjalnych) i być może pod tym kątem modyfikować ofertę • Spektaklem, który wymaga szczególnej uwagi jest „Biedna, ale sexi” – jeśli zmiana scenariuszy części dyskusyjnej nie poprawi ocen, być może należy rozważyć rezygnację z tego tytułu 19 Opracowanie raportu: Andrzej Wichrowski - badacz-analityk w Instytucie Badań Edukacyjnych, w zespole badań nauczycieli, gdzie zajmuje się socjologicznymi badaniami i analizami statystycznymi. Warszawa 2013 r. 20