Nazwa przedmiotu - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa we

Transkrypt

Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIE SYMULACJI KOMPUTEROWYCH
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Nauk Społecznych i Informatyki
Przedmiot przeznaczony do realizacji w: Zakładzie Informatyki
Nazwa kierunku studiów:
Informatyka
Nazwa specjalności studiów:
Określenie przedmiotów
wprowadzających wraz
z wymaganiami wstępnymi:
wszystkie
Grafika i komunikacja człowiek – komputer
Algorytmy i złożoność obliczeniowa
Podstawy programowania
Programowanie aplikacji internetowych
Liczba godzin zajęć dydaktycznych na studiach stacjonarnych:
RAZEM: 50 Wykład: 20
Ćwiczenia:
Laboratorium: 30
Projekt:
Seminarium:
Liczba godzin zajęć dydaktycznych na studiach niestacjonarnych:
RAZEM:
Wykład:
Rok: 2
Metody dydaktyczne:
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu:
Ćwiczenia:
Semestr: 4
Laboratorium:
Projekt:
Seminarium:
ECTS: 4
Wykład: Prowadzony z wykorzystaniem technologii e-learningowych
Laboratorium: dwa projekty: symulacja rzutu ukośnego z oporami i
symulacja wymiany pakietów w lokalnej sieci komputerowej. Pierwszy
projekt jest przykładem zastosowania symulacji w systemach fizycznych.
Drugi projekt jest przykładem wykorzystania najnowszych technik
obliczeniowych (systemów agentowych) do wyznaczania trasy i negocjacji
między aktywnymi elementami sieci.
Wykład: opracowanie dwóch referatów połówkowych. Ocena wystawiana
na podstawie wyników oceny obu referatów.
Laboratorium: ocena obu projektów.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: Przybyszewski Krzysztof, Kolibabka Marcin
Założenia i cele przedmiotu:
Celem kursu jest przybliżenie studentom niektórych pojęć oraz metod modelowania i symulacji w takim
ujęciu, aby łatwo zauważalne były ich odniesienia do pojęć, zasad i metod właściwych informatyce. Kurs
ma również za zadanie przedstawienie podstaw modelowania i symulacji jako narzędzia pomocnego
współczesnemu inżynierowi informatyki przy ogólnie pojętym projektowaniu. Szczególna uwaga zwrócona
będzie na modelowanie, przede wszystkim wykorzystanie wybranych programów użytkowych do
projektowania i budowania modeli geometrycznych będących podstawą wizualizacji symulowanych
i optymalizowanych systemów i procesów.
W celu przybliżenia idei, symulacji studentom przedstawione zostaną zasady wykorzystania wybranych
środowisk programistycznych pozwalających na wizualizację zmiennych zachowań obiektów oraz
przebiegu procesów. Na zajęciach praktycznych będą realizowane dwa projekty: symulacja rzutu ukośnego
z oporami i symulacja wymiany pakietów w lokalnej sieci komputerowej. Pierwszy projekt jest przykładem
zastosowania symulacji w systemach fizycznych. Drugi projekt jest przykładem wykorzystania
najnowszych technik obliczeniowych (systemów agentowych) do wyznaczania trasy i negocjacji między
aktywnymi elementami sieci. Na zajęciach początkowych rozpatrzone będą klasyczne sposoby
aproksymacji danych i wnioskowania statystycznego realizowane w arkuszu kalkulacyjnym.
1
Po ukończeniu kursu student powinien:
 Znać i rozumieć podstawowe zasady modelowania, projektowania systemów i zachowań oraz
symulacji.
 Umieć wykorzystać poznane zasady w działaniach praktycznych w trakcie modelowania przy
pomocy wybranych programów użytkowych przeznaczonych do tego celu.
 Potrafić zaprojektować prosty schemat blokowy będący reprezentacją systemu lub procesu.
 Potrafić zaimplementować warstwę matematyczną do opisu zmian i zachowań zaprojektowanych
modeli w celu ich symulacji.
 Potrafić zaproponować prostą metodę optymalizacji działania systemu lub procesu dostosowaną i
wynikającą z wyników symulacji.
Treści programowe:
Po ukończeniu kursu student powinien:
 Znać i rozumieć podstawowe zasady modelowania, projektowania systemów i zachowań oraz
symulacji.
 Umieć wykorzystać poznane zasady w działaniach praktycznych w trakcie modelowania przy
pomocy wybranych programów użytkowych przeznaczonych do tego celu.
 Potrafić zaprojektować prosty schemat blokowy będący reprezentacją systemu lub procesu.
 Potrafić zaimplementować warstwę matematyczną do opisu zmian i zachowań zaprojektowanych
modeli w celu ich symulacji.
 Potrafić zaproponować prostą metodę optymalizacji działania systemu lub procesu dostosowaną i
wynikającą z wyników symulacji.
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej:
Literatura podstawowa:
― Biniek Z., Elementy teorii systemów, modelowania i symulacji, INFOPLAN, Szczecin, 2002.
Dostępne w sieci (sprzedaż): http://finus.com.pl/ksiazki.html
― Gutenbaum J., Modelowanie matematyczne systemów, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT,
Warszawa 2005.
― Krupa K., Modelowanie, symulacja i prognozowanie. Systemy ciągłe, WNT, Warszawa 2008
― Mortenson M.E., Geometrical modelling, John Willey & Sons, New York 1985.
― http://zut.ftpd.pl/ZUT/WI_S5/MiSS/MIS_wyklad_1.pdf
― http://prace.ippt.gov.pl/IFTR_Reports_4_2007.pdf
Literatura uzupełniająca:
― Choraś R. S., Komputerowa wizja. Metody interpretacji i identyfikacji obiektów, Akademicka
Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2005.
― Kiciak P., Podstawy modelowania krzywych i powierzchni. Zastosowania w grafice
komputerowej. Wydawnictwo WNT, Warszawa 2000
― Kleiber M., Modelowanie i symulacja komputerowa - moda czy naturalny trend rozwojowy
nauki?, Nauka, nr 4, 1999.
― Stachurski A., Wierzbicki A., Podstawy optymalizacji, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa
1999.
― http://www.zn.dmef.put.poznan.pl/content/006/ciszak.pdf
― http://pl.wikipedia.org/wiki/Symulacja_komputerowa
2
Nazwa przedmiotu: ALGORYTMY I ZŁOŻONOŚĆ OBLICZENIOWA
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Nauk Społecznych
Przedmiot przeznaczony do realizacji w: obowiązkowy/obligatoryjny
Informatyka
- sieci komputerowe i telekomunikacja
- grafika komputerowa i aplikacje internetowe
- systemy informatyczne i bazy danych
Wymagania wstępne: znajomość podstaw informatyki
w zakresie szkoły średniej.
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
60 godzin
30 godzin
30 godzin
-
-
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
-
-
-
-
-
Rok: I
2010/2011
Metody dydaktyczne:
przedmiotu:
Semestr: I
ECTS: 6
Przedstawienie treści wykładowych w oparciu o liczne
przykłady i ich dokładną analizę. Rozwiązywanie przez
studentów zadań problemowych - analiza
zaproponowanych rozwiązań.
Sprawdzenie wiedzy z zakresu przedmiotu obejmuje
przeprowadzenie dwóch kolokwiów z materiału
ćwiczeniowego oraz egzaminu pisemnego lub ustnego
z teorii przedstawionej na wykładzie.
Wynikowa ocena z ćwiczeń jest połową wartości sumy
ocen z dwóch kolokwiów, zaokrągloną do najbliższej
regulaminowej oceny.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: prof. dr hab. Michał Jacymirski
WYKŁAD:
W ramach wykładu przekazywana jest wiedza z zakresu podstawowych struktury danych oraz
algorytmów wykorzystywanych w praktyce programowania, a także teorii złożoności obliczeniowej.
ĆWICZENIA:
Celem ćwiczeń jest wypracowanie umiejętności konstruowania algorytmów z użyciem podstawowych
technik algorytmicznych, a także umiejętności analizy oraz oceny złożoności algorytmów.
Treści programowe:
3
WYKŁAD:
Wprowadzenie:
1. pojęcie typu danej, podstawowe podziały typów danych, implementacja typów prostych,
2. definicja pojęcia algorytmu,
3. pojęcie analizy algorytmów, pojęcie asymptotycznej złożoności obliczeniowej, złożoność
pamięciowa algorytmów,
4. wprowadzenie O – notacji, przedstawienie innych sposobów szacowania złożoności czasowej
algorytmów,
5. analiza i ocena złożoności przykładowych algorytmów,
Typy tablicowe:
6. reprezentacja tablic w pamięci, tablice statyczne, dynamiczna alokacja danych, tablice
wielowymiarowe,
7. algorytmy obsługi tablic: wstawianie, odczyt oraz wyszukiwanie elementów,
8. proste algorytmy sortowania tablic: sortownie bąbelkowe, sortowanie przez proste wstawianie,
sortowanie przez prostą zamianę, tablice indeksowe,
9. algorytmy typu rządź i zwyciężaj, schemat algorytmu szybkiego sortowania,
10. cechy algorytmów sortowania tablic.
Rekurencje:
11. kłopoty z rekurencją: zagnieżdżone wywołanie, przekazywanie parametrów,
12. rekurencja a iteracja,
13. sortowanie szybkie, inne przykłady algorytmów rekurencyjnych.
Typ strukturowy i obiektowy:
14. podstawowe definicje,
15. metody dostępu do składowych,
16. alokacja statyczna i dynamiczna zmiennych,
17. typy wskaźnikowe i referencyjne.
Listy liniowe:
18. kolejki typu LIFO (stosy) oraz FIFO, kolejki z priorytetem,
19. listy jedno i dwukierunkowe, listy cykliczne i niecykliczne,
20. listy samoorganizujące się, słowniki,
21. implementacje oraz algorytmy obsługi list liniowych.
Drzewa:
22. rekurencyjna definicja drzewa,
23. algorytmy obsługi drzew binarnych: wyszukiwanie elementu, wybór elementu minimalnego i
maksymalnego, wstawianie i usuwanie elementów,
Grafy:
4
24. pojęcie grafu, definicje grafu skierowanego, grafu nieskierowanego oraz grafu ważonego,
25. metody reprezentacji grafów w pamięci,
26. wyznaczanie najkrótszych dróg w grafie ważonym,
27. przeszukiwanie grafu, algorytm szukania w głąb i wszerz grafu.
Inne algorytmy przeszukiwania:
28. tablice mieszające,
29. przeszukiwanie z nawrotami: schemat ogólny, przykłady,
30. algorytmy zachłanne: problemy P, NP, NP-zupełne, problem komiwojażera,
31. metody usprawniania algorytmów: heurystyki,
32. elementy algorytmiki przeszukiwania tekstów.
ĆWICZENIA:
W ramach ćwiczeń studenci nabywają praktyczne umiejętności w zakresie tworzenia struktur danych i
algorytmów przetwarzania zmiennych skalarnych, tablic jedno- i dwuwymiarowych, plików i list oraz
drzew binarnych, a także analizy złożoności algorytmów.
1. N. Wirth, Algorytmy + struktury danych = programy, WNT 2004
2. P. Wróblewski, Algorytmy, struktury danych i techniki programowania, Helion 2003
3. A. V. Aho, J. E. Hopcroft, J. D. Ullman, Algorytmy i struktury danych, Helion 2003
4. A. V. Aho, J. E. Hopcroft, J. D. Ullman, Projektowanie i analiza algorytmów, Helion 2003
1. P. Kotowski, Algorytmy + struktury danych = abstrakcyjne typy danych, BTC2006
Nazwa przedmiotu:
Architektura systemów komputerowych
Informatyka
5
-
Warunkiem dopuszczenia do udziału w zajęciach jest zaliczenie
następujących przedmiotów: Algorytmy i złożoność obliczeniowa,
Podstawy programowania.
Wymagana jest ogólna znajomość programowania komputerów i
podstawowa wiedza z zakresu technik projektowania algorytmów
komputerowych.
RAZEM: 15
Wykład: -
Ćwiczenia: -
Laboratorium: 15
Seminarium: -
RAZEM:
Wykład: -
Ćwiczenia: -
Laboratorium: -
Seminarium: -
Rok: I
Semestr: 2
ECTS: -
Metody dydaktyczne:
Ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem komputera
Ocena końcowa z laboratorium będzie liczona jako średnia ocen
przedmiotu:
cząstkowych z pięciu ćwiczeń laboratoryjnych.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Dariusz Puchała
Celem przedmiotu jest poznanie budowy współczesnych systemów komputerowych i zdobycie
praktycznych umiejętności programowania z wykorzystaniem mechanizmów niskiego poziomu.
Treści programowe ćwiczeń laboratoryjnych:

Poznanie wymaganych narzędzi programistycznych: kompilator, konsolidator, program debugera.
Korzystanie z wybranych usług systemu operacyjnego. Tworzenie pierwszej aplikacji: „Witaj
świecie”. Poprawianie błędów w przydzielonych programach.

Tworzenie programu realizującego obliczenia na liczbach całkowitych i zmiennoprzecinkowych.
Budowa interfejsów użytkownika.

Programowanie układów wspomagających pracę procesora: programowalny sterownik przerwań,
układ zegara czasu rzeczywistego, układy wejścia/wyjścia. Obsługa i zmiana priorytetów
przerwań.

Implementacja programu hybrydowego łączącego cechy języków wysokiego i niskiego poziomu.
Biblioteki DLL.

Programowanie z użyciem instrukcji rozszerzeń multimedialnych MMX i SSEx.
Do każdego zadania dołączona jest instrukcja w formie elektronicznej.
6
33.
P. Abel, „Programowanie Asembler IBM PC”, ReadMe, 2004.
34.
P. Metzger, „Anatomia PC”, Wydanie XI, Helion, 2007.
35.
G. Syck, „Turbo Assembler. Biblia użytkownika”, LTP Oficyna Wydawnicza, 2002.
36.
J. Biernat, „Architektura komputerów”, OWPW, 2005.
Nazwa przedmiotu:
Architektura systemów komputerowych
Informatyka
-
Warunkiem dopuszczenia do udziału w zajęciach jest zaliczenie
następujących przedmiotów: Algorytmy i złożoność obliczeniowa,
Podstawy programowania.
Wymagana jest ogólna znajomość programowania komputerów i
podstawowa wiedza z zakresu technik projektowania algorytmów
komputerowych.
RAZEM: 15
Wykład: 15
Ćwiczenia: -
Laboratorium: -
Seminarium: -
RAZEM:
Wykład: -
Ćwiczenia: -
Laboratorium: -
Seminarium: -
Rok: I
Semestr: 2
ECTS: -
Metody dydaktyczne:
Wykład w oparciu o prezentację multimedialną
Ocena zaliczeniowa jest średnią ocen końcowych z wykładu i z
przedmiotu:
ćwiczeń laboratoryjnych. Za ocenę końcową z wykładu przyjmuje się
ocenę z kolokwium wykładowego.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Dariusz Puchała
Celem przedmiotu jest poznanie budowy współczesnych systemów komputerowych i zdobycie
praktycznych umiejętności programowania z wykorzystaniem mechanizmów niskiego poziomu.
7
Treści programowe wykładu:

Historia i perspektywy rozwoju komputerów.

Architektura i elementy składowe systemu komputerowego: budowa procesora na przykładzie
rodziny IA32/Intel 64, magistrale systemowe, organizacja i obsługa pamięci o dostępie
swobodnym i sekwencyjnym, pamięć podręczna jedno- i wielopoziomowa, system przerwań,
obsługa urządzeń wejścia/wyjścia.

Sposoby reprezentacji danych liczbowych i tekstu. Systemy reprezentacji liczb: kod naturalny,
kod U2, standard IEEE 754.

Arytmetyka całkowitoliczbowa i zmiennopozycyjna. Algorytmy realizacji podstawowych operacji
arytmetycznych: dodawania, odejmowania, mnożenia i dzielenia.

Wybrane grupy rozkazów procesorów rodziny IA32/Intel 64: rozkazy przesłań i tryby
adresowania pamięci, rozkazy operacji arytmetycznych i logicznych, rozkazy sterujące
przebiegiem wykonania programu (skoki warunkowe i bezwarunkowe), instrukcje przesłań
warunkowych, rozkazy wywołań i powrotów z podprogramów, instrukcje specjalne.

Rozszerzenia listy rozkazów o instrukcje multimedialne MMX i SSEx.

Szablony aplikacji PE (tryb rzeczywisty i chroniony): programy typu EXE, biblioteki dołączane
dynamicznie (DLL). Łączenie kodu asemblera z językami wysokiego poziomu, usługi systemu
operacyjnego - programy wielomodułowe, konwencje wywoławcze.
Materiały wykładowe są udostępniane studentom w wersji elektronicznej.
37.
P. Abel, „Programowanie Asembler IBM PC”, ReadMe, 2004.
38.
P. Metzger, „Anatomia PC”, Wydanie XI, Helion, 2007.
39.
G. Syck, „Turbo Assembler. Biblia użytkownika”, LTP Oficyna Wydawnicza, 2002.
40.
J. Biernat, „Architektura komputerów”, OWPW, 2005.
OPIS PRZEDMIOTU
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA WE WŁOCŁAWKU
Nazwa przedmiotu: Sztuczna Inteligencja
Informatyka
Kod
przedmiotu
8
Nazwa specjalności studiów/specjalizacji
studiów:
Jednostka prowadząca dany kierunek
studiów/przedmiot
Grafika komputerowa i aplikacje internetowe,
systemy informatyczne i bazy danych, sieci
komputerowe i teleinformatyka
Instytut Nauk Społecznych i Technicznych,
Zakład Informatyki
Profil/profile kształcenia
praktyczny
Język wykładowy:
język polski
Kategoria przedmiotu:
Kierunkowy
Status przedmiotu:
obowiązkowy
Poziom studiów: pierwszego stopnia
Rok: III
11.3SZI 551
Semestr: V
RAZEM
60
ćwiczenia
Wykład
30
laboratoria
-
30
projekty
Seminarium
-
-
Praktyka zawodowa
-
RAZEM
Wykład
ćwiczenia
laboratoria
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
30
10
-
20
-
-
-
Sposób realizacji zajęć:
Zajęcia realizowane są:
 zajęcia w sali dydaktycznej
Określenie przedmiotów wprowadzających
wraz z wymaganiami wstępnymi:
Cel kształcenia:
Wykład
Przedstawienie zagadnień związanych z dziedziną nauki - sztuczną
inteligencją.
Poznanie najnowszych metod i przykładów zastosowań sztucznej
inteligencji.
Ćwiczenia
Celem zajęć jest wykształcenie u studentów nawyków logicznego,
sprawnego i praktycznego stosowania pojęć omawianych na
wykładzie, czyli praktycznego wykorzystania właściwych
algorytmów sztucznej inteligencji.
.
Celem przedmiotu jest nabycie przez studenta umiejętności i
kompetencji w następującym zakresie:
1. Poznania podstawowych algorytmów sztucznej
inteligencji oraz wyrobienie umiejętności ich
praktycznego wykorzystania.
2. Umiejętność przenoszenia idei metod inteligentnych na
konkretne rozwiązania praktycznych problemów.
3. Zrozumienie zadań klasyfikacji, grupowania oraz
wnioskowania.
4. Umiejętność samodzielnego projektowania i realizacji
programowej wybranych metod inteligentnych.
5. Umiejętność oceny wyników uzyskiwanych przy
stosowaniu gotowych, często komercyjnych narzędzi
implementujących omawiane metody.
9
Efekty kształcenia;
Wiedza:
- zna podstawowe metody, techniki i narzędzia
stosowane przy rozwiązywaniu nieskomplikowanych
zadań informatycznych z zakresu projektowania i
implementacji systemów informatycznych, systemów
operacyjnych, sieci komputerowych i systemów
rozproszonych, sztucznej inteligencji, baz danych,
inżynierii oprogramowania oraz bezpieczeństwa
systemów informatycznych K_W07
- ma wiedzę ogólną lub szczegółową w zakresie
algorytmów i ich złożoności, systemów operacyjnych,
technologii sieciowych, języków i paradygmatów
programowania, grafiki i technologii multimedialnych,
komunikacji człowiek-komputer, sztucznej inteligencji,
baz danych, inżynierii oprogramowania, systemów
wbudowanych oraz bezpieczeństwa systemów
informatycznychK_W06
Umiejętności:
rozpoznaje problemy do rozwiązania, których
celowe jest stosowanie metod sztucznej inteligencji;
potrafi wybrać i zastosować odpowiednie metody
sztucznej inteligencji do rozwiązania zadań K_U11
programową nieskomplikowanego systemu
Sztucznej inteligencji w sposób pozwalający na późniejszy jego
rozwój K_U04
źródeł; potrafi integrować uzyskane
informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski
oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U17
Kompetencje społeczne:
- rozumie potrzebę podnoszenia kwalifikacji zawodowych
spowodowane postępem technicznym K_K01
Pełny opis przedmiotu/treści programowe
Wykład:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Wyjaśnienie podstawowych pojęć: inteligencja naturalna,
sztuczna inteligencja, rodzaje inteligencji - inteligencja
maszynowa, obliczenia inteligentne,
Logika rozmyta. Opis niepewności. Rozmytość a
prawdopodobieństwo.
Wnioskowanie Bayesowskie. Sieci Bayesa
Metoda k-NN. Klasyfikator bayesowski.
Drzewa klasyfikacyjne i rodziny klasyfikatorów.
Bazy wiedzy i metody wnioskowania.
Projektowanie uogólnionego systemu ekspertowego.
Biologiczne źródła sztucznych sieci neuronowych oraz
podstawowe koncepcje sztucznych sieci neuronowych
(neurony, architektury sieci
Wybrane architektury i metody uczenia sieci
neuronowych
Zbieżność algorytmu uczenia perceptronu.
Sieci wielowarstwowe.
Uczenie metodą wstecznej propagacji błędów.
Adaptacyjny neuron liniowy. Równanie Wienera-Hoffa.
Algorytm Newtona-Raphsona. Idealna metoda
najszybszego spadku gradientu. Reguła delta WidrowaHoffa.
Rekurencyjna metoda najmniejszych kwadratów. Sieci
samoorganizujące się. Sieci typu CP.
10
15. Klasyfikacja. Separowalność liniowa.
16. Podstawowy algorytm genetyczny oraz możliwości
współpracy algorytmu genetycznego z sieciami
neuronowymi.
17. Wybrane zastosowania, np. predykcja, animacja,
medycyna, robotyka, wyszukiwanie informacji.
Laboratorium:
Metody prowadzenia zajęć:
Obciążenie pracą studenta/ punkty ECTS
I. Studia stacjonarne- godziny realizowane ze
studentem nie wliczane do pensum:
1) konsultacje/konsultacje e-mailowe- 4
2) egzaminy/egzaminy poprawkowe- 4
3) zaliczenia przedmiotów w dodatkowych
terminach- 2
4) inne formy zaliczeń (określone i podane do
wiadomości studentów jako forma weryfikacji
wiedzy z danego przedmiotu), np. cząstkowe
sprawdziany weryfikujące przygotowanie do zajęć,
omawianie wyników tych sprawdzianów i związane
z tym ewentualne dodatkowe konsultacje- 2
5) praktyki- 0
6) egzamin dyplomowy- 0
7) praca dyplomowa - w wymiarze do 30% liczby
punktów ECTS określonej w ww. Uchwale Senatu
dla danego rodzaju pracy dyplomowej
(licencjackiej, inżynierskiej)- 0
8) inne związane z kierunkiem studiów- 0
II Studia niestacjonarne- godziny realizowane ze
terminach- 3
5) praktyki- 0
Forma i sposób zaliczenia oraz kryteria
oceny lub wymagania
Program laboratorium stanowi ilustrację wybranych metod
omawianych na wykładzie. Ćwiczenia podstawowe obejmują
realizację różnych metod (np. logika rozmyta, drzewa decyzyjne,
wnioskowanie Bayesa, sieci neuronowe, itd.).
-prezentacje multimedialne i narracja
-analiza przypadków użycia
-praca indywidualna z pomocami i oprogramowaniem
-korzystanie z materiałów e-learningowych
Formy aktywności
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Stacjonarne
Niestacjonarne
W
Godziny kontaktowe z
nauczycielem akademickim
Godziny bez udziału
nauczyciela akademickiego
1. Przygotowanie się do zajęć,
w tym studiowanie zalecanej
literatury
2.Opracowanie
wyników/przygotowanie do
egzaminu, zaliczenia,
kolokwium
3.Przygotowanie raportu,
prezentacji, dyskusji
Suma
36
Sumaryczna liczba punktów
ECTS dla danej formy zajęć
ECTS dla przedmiotu
1 punkt ECTS=25 godzin
AF/...
…….
36
AF/…
…….
30
W
20
14
14
30
20
5
5
10
5
3
3
10
5
6
6
10
10
50
50
50
50
2
2
2
2
4
4
Sposób zaliczenia:
 Wykład – egzamin pisemny
 Laboratorium – zaliczenie na ocenę
Formy zaliczenia
 Egzamin pisemny
 Laboratorium – projekt, zadania cząstkowe na ćwiczeniach
11
Wykaz literatury :
Podstawowe kryteria:
Wynikową ocenę z części wykładowej stanowi ocena uzyskana na
testach
 Wynikową oceną z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną
ocen uzyskanych w czasie trwania zajęć.
1. Cichosz P., Systemy uczące się, Wydawnictwo NaukowoTechniczne, Warszawa, 2000
2. Kasperski M.J., Sztuczna Inteligencja. Droga do
myślących maszyn. Helion 2003.
3. Kisielewicz A., Sztuczna inteligencja i logika.
Podsumowanie przedsięwzięcia naukowego. Wyd. NaukTechniczne 2011
4. Korbicz J., Obuchowicz A. , Uciński D., Sztuczne sieci
Neuronowe. Podstawy i zastosowania. Akademicka
Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa, 1994.
5. Mulawka J., Sztuczna Inteligencja (1995), dość ogólna.
6. Osowski S. (2000): Sieci neuronowe do przetwarzania
informacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa, 2000.
7. Rutkowska D., Inteligentne systemy obliczeniowe.
Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, Warszawa, 1997.
8. Rutkowska D., Piliński M., Rutkowski L., Sieci
neuronowe, algorytmy genetyczne i systemy rozmyte.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Łódź, 1997.
9. Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji,
PWN, Warszawa, 2005
10. Tadeusiewicz R., Sieci neuronowe. Akademicka Oficyna
Wydawnicza RM, Warszawa, 1993.
11. Arbas J., Wykłady z algorytmów ewolucyjnych. WNT,
Warszawa, 2001.
12. Goldberg D., Algorytmy genetyczne i ich zastosowania.
WNT, Warszawa, 1995.
13. Haykin S., Neural Networks. A Comprehensive
Foundation. Macmillan Publ. Company, Englewood
Cliffs, NY, 1994.
14. Hertz J., Krogh A., Palmer R. G., Wstęp do teorii obliczeń
neuronowych. WNT, Warszawa (Wyd. oryginalne 1991):
Introduction to the Theory of Neural Computation.
Addison-Wesley Publ. Company, Reading,
Massachusetts, USA, 1993.
15. Hippe Z., Zastosowanie metod sztucznej inteligencji w
chemii (PWN, Warszawa 1993), wprowadzenie, chociaż
głównie na temat zastosowań AI w chemii.
16. Kartalopoulos S.V., Understanding Neural Networks and
Fuzzy Logic. IEEE Press, New York, 1996.
17. Kecman V., Learning and Soft Computing. The MIT
Press, Cambridge, London, 2001
18. Osowski S., Sieci neuronowe w ujęciu algorytmicznym.
WNT, Warszawa, 1996.
19. Ritter H., Martinetz T., Schulten K., Neuronale Netze.
Addison-Wesley Publ. Company, Bonn, Műnchen, 1991.
20. Żurada J., Barski M., Jędruch W., Sztuczne sieci
neuronowe. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa,
1996.
Nazwiska i imiona osób prowadzących/osoby prowadzącej: Adam Niewiadomski
12
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu: Systemy wbudowane
Kod
przedmiotu
11.3 SYW 551
Informatyka
studiów:
Wszystkie specjalności
studiów/przedmiot
Zakład Informatyki
praktyczny
Język wykładowy:
język polski
kierunkowy
Status przedmiotu:
obligatoryjny
Rok: III
Semestr: V
RAZEM
ćwiczenia
Wykład
60
30
laboratoria
-
30
projekty
-
Seminarium
-
Praktyka zawodowa
-
RAZEM
Wykład
ćwiczenia
laboratoria
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
30
10
-
20
-
-
-
Cel kształcenia:
 zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym PWSZ
1. Podstawy programowania;
2. Architektura systemów komputerowych
3. Podstawy elektroniki i miernictwa
Zapoznanie studentów:
 z teoretycznymi i praktycznymi podstawami działania
projektowania i programowania prostych systemów
wbudowanych
 z rolą dokumentacji technicznej w fazie projektowej
Student zdobędzie umiejętności związane z tym jak:
 Analizować, dobierać i implementować systemy wbudowane
 podnoszenia niezawodności systemów wbudowanych
 Projektować i programować komputerowe systemy
sterowania,
 Obsługiwać urządzenia wejścia/wyjścia,
 Programować w zakresie obsługi komunikacji człowiekmaszyna
 Posługiwać się dokumentacją
13
Efekty kształcenia:
Wiedza:
- ma podstawową wiedzę w zakresie fizyki niezbędną do
zrozumienia zasad działania sprzętu komputerowego oraz
zastosowań informatyki K_W02
- ma elementarną wiedzę na temat analizy, specyfikacji,
modelowania, projektowania i implementacji sieci komputerowych
- ma wiedzę szczegółową w zakresie komunikacji człowiekkomputer i systemów wbudowanych K_W06
- zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy
rozwiązywaniu nieskomplikowanych zadań informatycznych z
zakresu systemów wbudowanych K_W07
Umiejętności:
- ma umiejętność formułowania algorytmów i ich implementacji;
potrafi ocenić złożoność obliczeniową algorytmów, optymalizować
je, odszukać w nich słabości i błędy oraz opracować plan
testówK_U03
- potrafi projektować, programować i testować w laboratorium
nieskomplikowane systemy wbudowane K_U10
- potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania
informatycznego i przygotować tekst zawierający omówienie
wyników realizacji tego zadania K_U19
- potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych
źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich
interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i
uzasadniać opinie K_U17
- potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą
wynikom realizacji zadania informatycznego K_U20
- ma umiejętność samokształcenia się m.in. w celu podnoszenia
kompetencji zawodowych K_U22
- potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań obejmujących projektowanie systemów informatycznych – dostrzegać ich
aspekty pozatechniczne, w tym środowiskowe, ekonomiczne i
prawne K_U23
- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie
potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju
osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i
doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i
kształcenia K_K01
- ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i
skutki działalności inżyniera-informatyka, w tym wpływ tej
działalności na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za
podejmowane decyzje K_K02
Wykład
 Cel i zastosowanie sieci komputerowych, podstawowe pojęcia i
terminologia.
 Definicja systemu wbudowanego, geneza systemów
wbudowanych,
 podstawowe pojęcia związane z systemami czasu
rzeczywistego,
 sterowanie w oparciu o dedykowane układy elektroniczne,
PLC, mikrokontrolery, komputerowe systemy sterowania,
 programowanie komputerowych systemów sterowania, obsługa
urządzeń wejścia/wyjścia, programowanie w zakresie obsługi
komunikacji człowiek-maszyna, algorytmy zbierania i
przetwarzania informacji dostępnej w postaci zmiennych
ciągłych i dyskretnych,
 Programowalne sterowniki logiczne (Programmable Logic
14










terminach- 3
5) praktyki- 0
Controllers – PLC). Przedstawienie architektury FPGA,
omówienie zasad projektowania i programowania cyfrowych
układów sterowania działających w oparciu o matryce FPGA,
Omówienie różnych architektur mikrokontrolerów
jednoukładowych, elementy architektury: jednostka centralna,
pamięć, urządzenia peryferyjne, emulatory i systemy
uruchomieniowe,
Sposoby programowania mikrokontrolerów rodziny Atmel
AVR,
Projektowanie komputerowych systemów sterowania, ogólny
schemat projektowania, podział na podsystemy, definiowanie
reguł współpracy podsystemów, testy niezawodności systemu,
kryteria dokładności i szybkości działania, specyfikacja
wymagań według norm IEEE Std 830, IEEE Std 1016,
szacowanie kosztów wdrażania projektu,
Przygotowanie i rola dokumentacji technicznej w fazie
projektowania i wdrażania komputerowych systemów
sterowania,
Przykłady zastosowań systemów wbudowanych, omówienie
wybranych rzeczywistych systemów wbudowanych Case study.
Inteligentny dom.
Wizualizacja procesów przemysłowych, tablice synoptyczne.
Emulator, symulator, system uruchomieniowy, maszyna
wirtualna, wirtualizacja.
Mechanizacja, automatyzacja, informatyzacja, wirtualizacja
Robotyka Cybernetyka Mechatronika Informatyka Automatyka
(sterowanie, regulacja).
Zarządzanie produkcją.
Laboratorium
 Wykonanie przykładowych zadań związanych z systemami
wbudowanymi.
 Praktyczne poznanie systemu uruchomieniowego oraz
środowiska projektowo – programistycznego dedykowanych
dla układów FPGA,
 Zaprogramowanie mikrokontrolera jednoukładowego rodziny
Atmel AVR w językach asembler i C dla określonego zadania.
 Przygotowanie projektu zaliczeniowego. Obrona projektu.
- wykład problemowy z prezentacją multimedialną
- dyskusja
- działania praktyczne na komputerach
- praca w zespołach
- ćwiczenia laboratoryjne: wykonywanie doświadczeń /
projektowanie doświadczeń
Formy aktywności
Stacjonarne
Niestacjonarne
W
35,5
AF/...
…….
35,5
35,5
AF/…
…….
35,5
14,5
14,5
14,5
14,5
4,5
4,5
4,5
4,5
10
5
10
5
W
literatury
2.Opracowanie
kolokwium
15
2) egzaminy/egzaminy poprawkowe-5
terminach- 10
5) praktyki- 0
oceny lub wymagania
prezentacji, dyskusji, projektu
Suma
ECTS dla przedmiotu
5
50
50
2
2
4
5
50
50
2
2
4
Sposób zaliczenia:
 zaliczenie z oceną
Formy zaliczenia
Wykład: zaliczenie pisemne: test
z pytaniami (zadaniami)
otwartymi i zamkniętymi
Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych polega na analizie i ocenie
wykonywanych zadań oraz poprawności ich wykonania Wynikowa
ocena z laboratoryjnych
jest średnią arytmetyczną ocen
uzyskanych w czasie ćwiczeń, zaokrągloną do najbliższej
 Obecność na zajęciach
 Udział w ćwiczeniach praktycznych
1. D. W. Lewis, Programowanie między asemblerem a
językiem C. Podstawy oprogramowania wbudowanego,
Wydawnictwo RM, 2004
2. T. Mikulczycki, J. Samsonowicz, Automatyzacja
dyskretnych procesów produkcyjnych: układy
modelowania procesów dyskretnych i programowania
PLC, WNT, 1997
3. A. Pawluczyk, Sztuka programowania mikrokontrolerów
AVR – podstawy, Wydawnictwo btc, 2006
4. R. Pełka, „Mikrokontrolery – architektura,
programowanie, zastosowania”,
WKŁ, 2000
1. P. Gałka, P. Gałka, Podstawy programowania
mikrokontrolera 8051, MIKOM, 2002
2. T. Jabłoński, „Mikrokontrolery PIC16F8x”,
Wydawnictwo btc, 2002
3. http://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=Technika_c
yfrowa
4. http://www.automatykaonline.pl/
5. http://student.agh.edu.pl/~lsdyn/
6. http://www.mikrokontrolery.net/
7. http://mikrokontrolery.blogspot.com/
Nazwiska i imiona osób prowadzących/osoby prowadzącej: dr Piotr Milczarski,
Wykaz literatury :
16
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu: Projekt zespołowy
Informatyka
studiów:
studiów/przedmiot
Grafika komputerowa i aplikacje internetowe,
systemy informatyczne i bazy danych, sieci
komputerowe i telekomunikacja
Zakład Informatyki
praktyczny
Język wykładowy:
język polski
Kierunkowy
Status przedmiotu:
obowiązkowy
Rok: III
Kod
przedmiotu
11.3 PZE 661
Semestr: VI
RAZEM
ćwiczenia
Wykład
30
laboratoria
-
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
30
-
RAZEM
Wykład
20
ćwiczenia
laboratoria
-
Cel kształcenia:
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
20
-
 zajęcia w sali dydaktycznej
Prowadzenie projektów informatycznych
Głównym celem projektu zbiorowego jest zaznajomienie
i przeprowadzenie studentów przez pełny cykl projektowy
średniej wielkości sieciowej aplikacji komercyjnej (sklep
internetowy, portal aukcyjny, gra sieciowa, portal
społecznościowy, platforma e-learningowa itp.)
Studenci na początku semestru wybierają technologię
tworzenia projektu, np. jedną spośród:
LAMP/WAMP = MySQL + Apache + PHP + Zend/Symfony
Framework
Ruby = SqlLite+ Mongrel + Ruby + Ruby on Rails Framework
.NET = MS SQL Server + IIS + C# + .NET Framework
po czym w ustalonych grupach 5-6 osobowych realizują kolejne
etapy projektu (patrz: Metody prowadzenia zajęć)
17
Wiedza:
-K_W05 ma szczegółową wiedzę na temat analizy, specyfikacji,
modelowania, projektowania i implementacji systemów
oprogramowania metodami obiektowymi; ma podstawową
wiedzę o testowaniu, pielęgnacji, cyklu życia oprogramowania inżynierii oprogramowania
-K_W07 zna podstawowe metody, techniki i narzędzia
stosowane przy rozwiązywaniu nieskomplikowanych zadań
informatycznych z zakresu projektowania i implementacji
systemów informatycznych, systemów operacyjnych, sieci
komputerowych i systemów rozproszonych, grafiki i systemów
multimedialnych, sztucznej inteligencji, baz danych, inżynierii
oprogramowania oraz bezpieczeństwa systemów
informatycznych
- K_W08 ma podstawową w zakresie standardów i norm
technicznych związanych ze studiowanym kierunkiem
UMIEJĘTNOŚCI
- K_U22 ma umiejętność samokształcenia się m.in. w celu
podnoszenia kompetencji
zawodowych
- K_U23 potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań
obejmujących
projektowanie systemów informatycznych – dostrzegać ich
aspekty pozatechniczne, w
tym środowiskowe, ekonomiczne i prawne
- K_U25 ma doświadczenie związane z utrzymaniem w ruchu
systemów
informatycznych i komputerowych
- K_U19 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji
zadania informatycznego i przygotować tekst zawierający
- K_U20 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację
poświęconą wynikom realizacji zadania informatycznego
K_K04 ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną
oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole
i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane
zadania
1. Analiza wymagań
•
Specyfikacja wymagań projektu. Wymagania
funkcjonalne i niefunkcjonalne, ,,user-stories''.
•
Określenie formatów i typów danych przetwarzanych
przez system.
•
Projekt bazy danych – Diagram relacji (ERD),
określenie grup użytkowników i ich praw dostępu.
2. Projektowanie
•
projekt warstwy danych na podstawie
zaprezentowanego ERD i przy użyciu wybranego
oprogramowania DBMS, mapowanie obiektowo-relacyjne,
•
Projekt warstwy logiki biznesowej, diagramy UML,
diagramy akcji
•
Projekt warstwy interfejsu użytkownika
3. Impelmentacja – kodowanie ustaleń projektowych w języku
programowania.
4. Wdrożenie i testy
•
testy jednostkowe, testy integralności, testy regresyjne
•
testy bezpieczeństwa, testy ergonomii
•
testy akceptacyjne
•
kalkulacja kosztów wdrożenia
18
5. Eksploatacja i konserwacja systemu, uwagi do następnej
wersji oprogramowania
I. Studia stacjonarne- godziny realizowane
ze studentem nie wliczane do pensum:
terminach- 1
4) inne formy zaliczeń (określone i podane
do wiadomości studentów jako forma
weryfikacji wiedzy z danego przedmiotu),
np. cząstkowe sprawdziany weryfikujące
przygotowanie do zajęć, omawianie
wyników tych sprawdzianów i związane z
tym ewentualne dodatkowe konsultacje- 1
5) praktyki- 0
7) praca dyplomowa - w wymiarze do 30%
liczby punktów ECTS określonej w ww.
Uchwale Senatu dla danego rodzaju pracy
dyplomowej (licencjackiej, inżynierskiej)- 0
II Studia niestacjonarne- godziny
realizowane ze studentem nie wliczane do
pensum:
2) egzaminy/egzaminy poprawkowe3) zaliczenia przedmiotów w dodatkowych
terminach- 2
4) inne formy zaliczeń (określone i podane
do wiadomości studentów jako forma
weryfikacji wiedzy z danego przedmiotu),
np. cząstkowe sprawdziany weryfikujące
przygotowanie do zajęć, omawianie
wyników tych sprawdzianów i związane z
tym ewentualne dodatkowe konsultacje- 1
5) praktyki- 0
7) praca dyplomowa - w wymiarze do 30%
liczby punktów ECTS określonej w ww.
Uchwale Senatu dla danego rodzaju pracy
dyplomowej (licencjackiej, inżynierskiej)- 0
oceny lub wymagania
Studenci pracują w zespołach 5-6 osobowych z podziałem na
role (analityk, projektant, programista, tester
oprogramowania, grafik itp.). Wykonany projekt winien być
nieskomplikowaną ale funkcjonalną i poprawnie
udokumentowaną aplikacją.
Formy aktywności
Stacjonarne Niestacjonarn
e
W
W
-
AF/…
…….
25
literatury
2.Opracowanie
kolokwium
Suma
-
AF/...
…….
35
-
40
-
50
-
10
-
10
-
15
-
25
-
15
-
15
-
75
-
75
ECTS dla przedmiotu
-
3
-
3
3
3
Sposób zaliczenia:
 zaliczenie na ocenę
Formy zaliczenia
Projekt – odpowiedź ustna i sprawozdanie pisemne (raport)
Zgodność oprogramowania z dokumentacją i
założeniami projektowymi.
19
Dokumentacja techniczna stosowanych technologii (języków
programowania, baz danych, systemów operacyjnych itp.) –
patrz ,, Cel kształcenia”
Wykaz literatury :
Nazwiska i imiona osób prowadzących/osoby prowadzącej: Adam Niewiadomski
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów
Informatyka
studiów:
Grafika komputerowa i aplikacje internetowe
studiów/przedmiot
Zakład Informatyki
praktyczny
Język wykładowy:
język polski
specjalizacyjny
Status przedmiotu:
wybieralny
Rok: III
Kod
przedmiotu
11.3 CPS 552
Semestr: V
RAZEM
50
ćwiczenia
Wykład
20
laboratoria
-
30
projekty
-
Seminarium
Praktyka zawodowa
-
-
RAZEM
Wykład
ćwiczenia
laboratoria
projekty
Seminarium
Praktyka zawodowa
30
10
-
20
-
-
-
 zajęcia w salach dydaktycznej i laboratoryjnej
Algebra liniowa i analiza matematyczna
Algorytmy i złożoność obliczeniowa,
20
Cel kształcenia:
W trakcie wykładu przedstawiana jest teoria z zakresu
podstawowych metod oraz algorytmów cyfrowego przetwarzania
sygnału wraz z ich podstawowymi zastosowaniami.
Ćwiczenia laboratoryjne polegają na opanowaniu metod i
algorytmów przetwarzania sygnału przedstawionych na wykładach
wraz z analizą skuteczności zaproponowanego rozwiązania.
Wiedza:
-ma podstawową wiedzę w zakresie nauk technicznych do
zrozumienia zasad funkcjonowania systemów komputerowych oraz
urządzeń z nimi współpracujących, K_W03
- ma wiedzę szczegółową w zakresie algorytmów cyfrowego
przetwarzania sygnału i ich złożoności, K_W06
- zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy
rozwiązywaniu nieskomplikowanych zadań informatycznych z
zakresu grafiki i systemów multimedialnych, sieci komputerowych
K_W07
Umiejętności:
-potrafi wykorzystać nabytą wiedzę matematyczną do opisu
procesów, tworzenia modeli, zapisu algorytmów oraz rozwiązywać
problemy odpowiednimi metodami eksperymentalnymi, K_U01
-ma umiejętność formułowania algorytmów i ich implementacji
stosując przynajmniej jedno z powszechnie używanych środowisk
programistycznych; potrafi ocenić złożoność obliczeniową
algorytmów, optymalizować je, odszukać w nich słabości i błędy
oraz opracować plan testów, K_U03.
- ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i
skutki działalności inżyniera-informatyka, w tym wpływ tej
działalności na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za
podejmowane decyzje, K_K03.
Wykład
Cyfrowe sygnały i systemy. Definicja sygnału. Elementarne i
okresowe sygnały. Cel przetwarzania sygnałów. Próbkowanie i
kwantowanie sygnałów. Generatory sygnału i szumu.
Operacje na sygnałach. Dodawanie, odejmowanie, mnożenie,
dzielenie, opóźnienie, przyspieszenie, obliczenie splotu i korelacji.
Filtracja liniowa i nieliniowa. Sortowanie i wyszukiwanie danych.
Systemy liniowe i nieliniowe. Odpowiedź impulsowa.
Sygnały ortogonalne. Dyskretne transformaty sygnału (Fouriera,
Hartlego, Welsha-Hadamarda, kosinusowa i sinusowa, falkowa)
oraz ich podstawowe właściwości. Relacje pomiędzy różnymi
rodzajami transformat.
Podstawowe własności transformaty Fouriera. Szybkie i efektywne
algorytmy. Podstawy konstruowania szybkich algorytmów.
Obliczenie splotu i korelacji. Szybkie dyskretne transformaty
liniowe.
Transformata falkowa. Efektywne obliczenie
transformat
falkowych. Szybka filtracja i korelacja.
Podstawowe zastosowania. Filtracja. Analiza i synteza sygnałów.
Techniczna i medyczna diagnostyka. Kompresja.
Laboratorium
Wykonanie i uruchomienie programów do cyfrowego
przetwarzania sygnałów w zakresie:
1. Efekty próbkowania i kwantowania sygnałów analogowych.
2. Operacje na sygnałach w dziedzinie przestrzennej.
3. Operacje na sygnałach w dziedzinie częstotliwościowej
4. Szybkie algorytmy przekształceń ortogonalnych.
5. Podstawowe zastosowania cyfrowego przetwarzania
sygnału.
21
- prezentacje multimedialne i narracja
- działania praktyczne na komputerach
- praca w zespołach
Formy aktywności
terminach- 2
5) praktyki- 0
terminach- 2
z tym ewentualne dodatkowe konsultacje-3
5) praktyki- 0
oceny lub wymagania
Wykaz literatury :
Stacjonarne
Niestacjonarne
W
W
15
AF/…
…….
30
literatury
2.Opracowanie
kolokwium
Suma
30
AF/...
…….
35
20
15
35
20
5
5
5
5
15
10
30
10
0
17
0
15
50
50
50
50
ECTS dla przedmiotu
2
2
2
2
4
4
Sposób zaliczenia:
 Wykład – zaliczenie
 Ćwiczenie – zaliczenie na ocenę
Formy zaliczenia
Sprawdzenie wiedzy z zakresu przedmiotu obejmuje
przeprowadzenie kolokwium z materiału teoretycznego podanego
na wykładzie.
Sprawdzenie sprawozdań do zadań laboratoryjnych. Końcowa
ocena z laboratorium jest średnią z ocen laboratoryjnych.
 wykład: trzy losowane pytania, ocena adekwatna do
szczegółowości udzielanej odpowiedzi
 laboratorium: obecność na zajęciach + wykonane na
ocenę co najmniej dostateczną wszystkie zadania
laboratoryjne.
1. Lyons R. G., Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania
sygnałów; WKL, Warszawa 1999
2. Zieliński T.P., Od teorii do cyfrowego prztwarzania sygnałów;
Wydział EAIiE AGH, Kraków, 2002.
3. Heim K., Metody kompresji danych; Mikom 2000.
4. Izydorczyk J., Płonka G.,Tyma G. : Teoria sygnałów. Wstęp,
Hellion’99.
22
5.Stranneby D. Cyfrowe przetwarzanie sygnałów, Warszawa,
BTC'2004
1.Szabatin J., Podstawy teorii sygnałów; WKL, Warszawa 2000.
2.Craig Marven, Zarys cyfrowego przetwarzania sygnałów; WKL,
Warszawa 1999.
3.Oppencheim A.V., Schafer R.W., Discrete-Time signal
processing; Prentice-Hall, Englewood, N.-J., 1989
Nazwiska i imiona osób prowadzących/osoby prowadzącej: prof. dr hab. Michał Jacymirski
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA l KOMUNIKACJA CZŁOWIEK – KOMPUTER
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Nauk Społecznych
Przedmiot przeznaczony do realizacji w: obowiązkowy/obligatoryjny
Informatyka
Nazwa specjalności studiów: - sieci komputerowe i telekomunikacja
-grafika komputerowa i aplikacje internetowe
Przedmioty wprowadzające:
Wymagania wstępne:
Umiejętność obsługi komputera, dowolnego systemu operacyjnego,
połączeń internetowych na średnio zaawansowanym poziomie.
Wymagane oprogramowanie:
Corel Suite v. X3+
Illustrator v. 9+, Photoshop v. 9+, Flash CS4+
3 DS MAX v. 9+
Dreamweaver CS4+
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
60 godzin
30 godzin
30 godzin
Laboratorium: RAZEM: Wykład: Ćwiczenia: Seminarium: Rok: II
Semestr: I
ECTS: 4
Wykład: Prowadzony z wykorzystaniem technologii
Metody dydaktyczne:
e-learningowych
Analiza i ocena wybranych interfejsów użytkownika służących do
komunikacji człowieka z komputerem. Prezentacja multimedialna
treści programowych.
23
przedmiotu:
Laboratorium: Wykonanie prostych zadań z dziedziny
przetwarzania obrazów (retusz, koloryzacja, kompozycja zdjęć),
wykonanie prostych projektów grafice wektorowej, wykonanie
prostego modelu trójwymiarowego. Projektowanie przez studentów
zadanych interfejsów użytkownika.
Analiza i ocena uzyskanych wyników doświadczeń projektowych.
Zaliczenie wykładu – kolokwium (test) na zakończenie semestru.
Wynikowa ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną ocen
uzyskanych w czasie ćwiczeń, zaokrągloną do najbliższej
Nazwiska i imiona osób prowadzących: Przybyszewski Krzysztof
ZAŁOŻENIA I CELE PRZEDMIOTU:
Wykłady
Na wykładach przedstawione zostaną właściwości interfejsu użytkownika systemów komputerowych, ze
szczególnym uwzględnieniem specyficznej roli interfejsów graficznych i multimedialnych oraz
podstawowe narzędzia informatyczne wykorzystywane do budowy interfejsów graficznych
i publikacji klasycznych.
Laboratorium
Na laboratorium studenci nabywają umiejętności wykorzystania narzędzi wspomagających tworzenie
grafiki, publikacji klasycznych i multimedialnych interfejsów użytkownika.
24
TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady
1. Wykład wprowadzający. Znaczenie grafiki w projektowaniu interfejsów użytkownika
2. Przegląd zastosowań grafiki komputerowej. (M1)
3. Podstawowe techniki w grafice komputerowej. (M1)
4. Systemy grafiki. (M1)
5. Schemat logiczny systemów realizujących zadania graficzne. (M1)
6. Teoria i praktyka światła i barwy: powstawanie wrażenia barwy, modele kolorów, system
zarządzania kolorem. (M2)
7. Podstawy projektowania graficznego: zasady kontrastu, stosowanie koloru, elementy typografii.
Programy edycyjne poligrafii. (M2)
8. Modelowanie, wizualizacja modeli 3D i symulacja w grafice komputerowej. (M3)
9. Multimedia i programy służące do projektowania aplikacji multimedialnych. (M4)
10. Interfejs użytkownika. (M5)
11. Interaktywność interfejsu użytkownika. (M5)
12. Algorytm interakcji. (M5)
13. Programowanie aplikacji graficznych 2D: przegląd najpopularniejszych bibliotek graficznych GD
i bibliotek API. (M6)
14. Narzędzia wspomagające wizualne tworzenie graficznych interfejsów. (M6)
15. Zdalne (sieciowe) interfejsy użytkownika. (M6)
16. Projektowanie i testowanie użyteczności interfejsów użytkownika. (M6)
17. Wykład podsumowujący. Test kompetencyjny.
25
Laboratorium
Projektowanie multimedialnych interfejsów użytkownika systemów komputerowych:
1. Wykorzystanie edytorów grafiki rastrowej.
Projekt 1
Wykonanie retuszu i koloryzacji zdjęcia przy pomocy wybranego edytora grafiki rastrowej
2. Wykorzystanie edytorów grafiki wektorowej.
Projekt 2
Wykonanie projektu elementów identyfikacji graficznych przy z wykorzystaniem wybranego
edytora grafiki wektorowej.
3. Integracja edytorów grafiki rastrowej i wektorowej w realizacji złożonych projektów graficznych.
Projekt 3
Projekt złożonej grafiki zawierającej elementy budowane przy pomocy edytorów grafiki rastrowej
i wektorowej – projekt kalendarza.
4. Projektowanie prostych publikacji – zasady kompozycji pracy dyplomowej.
Projekt 4
Projekt wielostronicowej publikacji zawierającej: stronę tytułową, stopkę redakcyjną, ilustracje,
wykresy, tabele, bibliografię, spis treści, spis rysunków, wykresów
i tabel.
5. Wykorzystanie języków znacznikowych z rodziny HTML i ich edytorów. Projektowanie stron
internetowych jako zdalnych interfejsów użytkownika systemów komputerowych.
Projekt 5
Projekt zdalnego interfejsu użytkownika w postaci witryny internetowej
26
WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ
Literatura podstawowa
41. Adobe Creative Team, Adobe Photoshop CS4/CS4 PL. Oficjalny podręcznik., Helion, Gliwice
2009
42. Foley J. D., van Dam A., Feiner S. K., Hughes J. F., Philips R. L.: Wprowadzenie do grafiki
komputerowej, WNT, Warszawa, 2001.
43. Schultz D., Cook C., HTML, XHTML i CSS. Nowoczesne tworzenie stron WWW, Helion, Gliwice
2008
44. Wrotek W., Po prostu CorelDraw Graphics Suite X4, Helion, Gliwice 2009
Literatura uzupełniająca
1. Adobe Creative Team, Adobe Dreamweaver CS4/CS4 PL. Oficjalny podręcznik, Helion, Gliwice
2009
2. Eckel B, Thinking in Java, Helion, Gliwice 2009.
3. Frankowski P., CMS. Jak szybko i łatwo stworzyć stronę WWW i zarządzać nią, Helion, Gliwice
2007
4. Jankowski M., Elementy grafiki komputerowej, WNT, 2006.
5. Kalbach J., Projektowanie nawigacji strony WWW. Optymalizacja funkcjonalności witryny,
Helion, Gliwice 2008
6. Murdock K.L.: 3ds Max 2010. Biblia, Helion, Gliwice 2010
7. Schafer S. M., HTML, XHTML i CSS. Biblia., Helion, Gliwice 2009
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA DOKUMENTÓW
ELEKTRONICZNYCH
27
Informatyka
- cały rok
- podstawy programowania
Umiejętność obsługi komputera, dowolnego systemu
operacyjnego i połączeń internetowych na średnio
zaawansowanym poziomie.
Wykład:
RAZEM:
50E godzin
Ćwiczenia:
Laboratorium:
20 godzin
30 godzin
Seminarium:
-
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
-
-
-
-
-
Rok: II
Semestr: III
Metody dydaktyczne:
Wykład  Definicje pojęć dotyczących tematu.
 Pokaz oprogramowania i demonstracja jego
wykorzystania w inżynierii oprogramowania.
 Wykorzystanie środków audiowizualnych
 Na portalu internetowym
http://edu.pwsz.wloclawek.pl są udostępnione
treści wykładowe i przykładowe zadania.
Laboratorium  Analiza przypadków w postaci przykładowych
dokumentów.
 Tworzenie przykładowych dokumentów i ich
przetwarzanie.
przedmiotu:
Wykład  Egzamin z treści wykładu w formie do
uzgodnienia ze studentami.
Laboratorium Zaliczenie zajęć laboratoryjnych:
 Ocena prawidłowości wykonania ćwiczeń
laboratoryjnych obejmujących zagadnienia.
 Ocena umiejętności analizy przykładowych
programów oraz synteza programów o podobnej
złożoności.
 Ocena aktywności na zajęciach
 Ocena zakresu prac wykonanych w ramach zadań
wariantowych
ECTS: 5
Nazwiska i imiona osób prowadzących: - dr inż. Zbigniew Filutowicz mgr inż. Marcin
Kolibabka
28
WYKŁAD:
Celem wykładu jest przekazanie wiedzy niezbędnej na etapie tworzenia, przetwarzania,
składowania i przesyłania dokumentów w postaci plików elektronicznych. Główny nacisk jest
położony na umiejętności praktyczne używania dokumentów elektronicznych
z
uwzględnieniem różnych formatów ich zapisu, metod ich przetwarzania i technik ich składowania.
LABORATORIUM:
Celem laboratorium jest uzyskanie umiejętności obsługi oraz wykorzystania komercyjnego
oprogramowania narzędziowego i użytkowego do przetwarzania dokumentów elektronicznych oraz
praktycznych technik stosowanych do składowania dokumentów elektronicznych. Istotnym celem
laboratorium jest także zdobycie umiejętności analizy, projektowania i wdrażania procedur obiegu
dokumentów w firmach.
Treści programowe:
WYKŁAD:
1.
Historia dokumentów i ich obiegu od czasów starożytnych.
2.
Analiza, projektowanie i wdrażanie procedur obiegu dokumentów w firmach
3.
Dokumenty HTML 4.01 i 5 oraz CSS, JavaScript i DOM, DHTML
4.
AIR Adobe i MS SilverLight jako przykłady dokumentów dynamicznych
5.
Dokumenty XML i ich walidacja składniowa i strukturalna
6.
Wybrane aplikacje XML
7.
Format danych JSON
8.
W3C Compound Document Formats (CDF)
9.
Format UNICODE kodowania znaków narodowych i jego implementacje
10.
Dokumenty pakietów biurowych. ODF (Open Document Format) oraz MS OpenXML.
11.
Transformacje XSLT i obiekty formatujące XSL-FO
12.
Format pdf Adobe
13.
Formaty fla, swf i MXML Adobe
14.
Kanały RSS i Atom
15.
Format Latex
16.
Przegląd oprogramowania narzędziowego do odczytu, edycji i przetwarzania formatów z jednego
na inne
17.
Formaty znakowe, binarne i metody kompresji.
18.
Podpis elektroniczny dokumentów
19.
Metody składowania dokumentów elektronicznych
29
20.
Typografia dokumentów elektronicznych
21.
Interaktywność dokumentów elektronicznych
22.
Standaryzacja dokumentów elektronicznych
23.
EDI elektroniczna wymiana dokumentów.
LABORATORIUM:
W ramach laboratoriów
studenci mają możliwość nabycia praktycznych umiejętności
w zakresie inżynierii dokumentów elektronicznych. Analiza i rozwój przykładowych dokumentów.
Studenci zapoznają się i uzyskują sprawności dotyczących przetwarzania
i magazynowania
dokumentów elektronicznych. Studenci poznają oprogramowanie użytkowe do przetwarzania
dokumentów elektronicznych oraz wykonują zadane ćwiczenia z wykorzystaniem oprogramowania
narzędziowego i użytkowego. Studenci przeprowadzają analizy porównawcze różnych formatów
magazynowania dokumentów elektronicznych dla potrzeb komercyjnych. Treści programowe
laboratorium ściśle odpowiadają treściom wykładu.
W trakcie laboratoriów studenci następujące projekty dokumentów:
1. Walidacja strukturalna i składniowa dokumentów XML
2. Rendrowanie dokumentów XML z wykorzystaniem CSS
3. Edycja dokumentów HTML i ich walidacja
4. Projekt dokumentów DHTML z wykorzystaniem języka JavaScript
5. Projektowanie aplikacji XML na przykładzie SVG
6. Transformacja XSLT dokumentów XML.
1. R. Huddleston, XML, niebieski podręcznik, Helion 2008.
2. Dziewoński M., OpenOffice.ux.pl 2.0, „Helion”, Gliwice 2005
3. Ray E.T., Nauka języka XML, Wyd. Read Me, Warszawa 2001
4. R. York, Gotowe rozwiązania CSS, Helion, 2006.
1. Diller A., Latex wiersz po wierszu, „Helion”, Gliwice 2001.
2. Holzner S., Sekrety RSS, „Helion”, Gliwice 2007.
30
Nazwa przedmiotu: JĘZYKI I PARADYGMATY PROGRAMOWANIA
Informatyka
- sieci komputerowe i telekomunikacja
- grafika komputerowa i aplikacje internetowe
Algorytmy i złożoność obliczeniowa, Podstawy
programowania
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
60
30
-
30
-
RAZEM:
Wykład
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Seminarium:
-
-
-
-
-
Rok: II
Semestr: III
Metody dydaktyczne:
W trakcie wykładu przedstawiana jest teoria z zakresu
programowania obiektowego, ilustrowana kodami
źródłowymi programów, prezentacją ich kompilacji,
wykonania i uzyskanymi wynikami. Ćwiczenia
laboratoryjne polegają na samodzielnym tworzeniu i
uruchamianiu przez studentów programów z zakresu
materiału wykładowego oraz prezentacji wyników ich
działania.
Egzamin pisemny lub ustny z treści przedmiotu oraz
zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych polegające na analizie
i ocenie tworzonych kodów źródłowych oraz poprawności
ich wykonania.
Wynikowa ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną
ocen uzyskanych w czasie ćwiczeń, zaokrągloną do
najbliższej regulaminowej oceny.
przedmiotu:
ECTS: 6
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr hab. Adam Niewiadomski, prof. PWSZ
WYKŁAD:
31
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z paradygmatami programowania. Studentom
przekazywana jest wiedza z zakresu programowania strukturalnego, programowania proceduralnego i
programowania obiektowego.
LABORATORIA:
Studenci nabywają umiejętność projektowania i implementowania klas oraz wykorzystania
mechanizmu dziedziczenia i polimorfizmu.
Treści programowe:
WYKŁAD:
Przegląd języków i paradygmatów programowania.
Definicje dotyczące pojęć programowania imperatywnego, deklaratywnego (declarative), funkcyjnego,
logicznego, strukturalnego, proceduralnego, obiektowego, liniowego, aspektowego
i inne.
Programowanie niskopoziomowe i języki wysokiego poziomu.
Programowanie funkcyjne, funkcje jako model programowania, mieszanie paradygmatu funkcyjnego z
imperatywnym. Przykładowe języki programowania funkcyjnego Haskell i Lisp.
Programowanie logiczne. Rachunek predykatów w Prologu. Mieszanie paradygmatu logicznego
z imperatywnym.
Programowanie obiektowe i komponentowe
Deklarowanie i tworzenie tablic – typy odnośnikowe. Podstawowe operacje na tablicach. Tablice
wielowymiarowe.
Podstawy obiektowości. Klasy, pola i metody. Argumenty metod. Przeciążanie. Konstruktory.
Dziedziczenie. Klasa rodzicielska i klasy potomne. Specyfikatory dostępu i pakiety. Przesłanianie metod i
składowe statyczne. Klasy i składowe finalne. Dekompozycja algorytmów i projektowanie klas.
Polimorfizm. Konwersje typów i rzutowanie obiektów.
Konstruktory i klasy abstrakcyjne. Interfejsy. Tworzenie interfejsów. Implementowanie wielu
interfejsów. Adaptery. Klasy wewnętrzne. Tworzenie klas wewnętrznych i dostęp do klasy zewnętrznej.
Rodzaje klas wewnętrznych i dziedziczenie. Klasy anonimowe i zagnieżdżone. Programowanie
wielowątkowe. Kontenery. Klasy kontenerowe i przeglądanie kontenerów. Typy uogólnione.
LABORATORIA:
Pisanie i uruchamianie programów przetwarzających tablice, a w tym tablice wielowymiarowe. Programy
z zastosowaniem prostych obiektów. Programy ilustrujące przeciążanie metod. Programy
z
32
zastosowaniem dziedziczenia klas. Programy wykorzystujące polimorfizm i interfejsy. Programy
z
wykorzystaniem kontenerów.
(Formułowane założenia do budowanych programów odniesione są do różnych zagadnień praktycznych).
1. Clocksin W. F., Mellish C. S., Prolog, programowanie, „Helion”, Gliwice 2003
2. Podręcznik do języka Haskell, http://pl.wikibooks.org/wiki/Haskell/Wersja_do_druku
3. Marcin Lis, Praktyczny kurs Java, Helion 2007.
4. Krzysztof Barteczko, Programowanie obiektowe i zdarzeniowe w Javie, Wydawnictwo PJWSTK
2005.
1. Bruce Eckel, Thinking in Java. Helion 2001.
2. Rebecca Wirfs-Brock, Alan McKean, Projektowanie obiektowe. Role, odpowiedzialność
i współpraca, Helion 2006.
Nazwa przedmiotu: Podstawy programowania
Informatyka
-
4. Podstawy algorytmiki na poziomie maturalnym;
5. Umiejętność swobodnej obsługi edytora tekstowego w
środowisku Windows;
6. Sprawne poruszanie się po systemie plików środowiska
DOS/Windows
33
RAZEM:
Wykład: 60
Ćwiczenia:
Laboratorium: 60
Seminarium: -
(projekt)
RAZEM:
Wykład: -
Rok: I
Metody dydaktyczne:
przedmiotu:
Ćwiczenia: Semestr: I i II
Laboratorium: -
Seminarium: -
ECTS: 4+8
Wykłady prowadzone są na zasadzie pokazywania
technologii „na żywo”, z wykorzystaniem komputera i
projektora multimedialnego.
Programy i zastosowania
omawianych technik powstają na żywo w trakcie wykładu, a
słuchacze mogą dynamicznie modyfikować założenia.
Wszelkie techniki i przykłady demonstrowane na wykładach są
na bieżąco umieszczane w portalu edukacyjnym. Wymagane
jest przygotowanie teoretyczne do wykładu poprzez lekturę
teorii „książkowej” zadanej przez wykładowcę.
Ćwiczenia laboratoryjne polegają na samodzielnym
uruchamianiu przez studentów przykładów omawianych w
trakcie wykładu, a następnie tworzeniu własnych rozwiązań
zgodnie z założeniami danego tematu.
Wiedza teoretyczna wymagana od studentów jest
weryfikowana poprzez przeprowadzanie trzech testów
komputerowych. Oceną końcową jest średnia arytmetyczna
zdobytych ocen. Każda z ocen cząstkowych musi być
pozytywna.
Wiedza praktyczna i przygotowanie do kolejnych zajęć
jest oceniane na podstawie weryfikacji samodzielnie
realizowanych projektów programistycznych. Każdy ze
studentów otrzymuje pięć ocen z ćwiczeń praktycznych. Oceną
końcową jest średnia arytmetyczna zdobytych ocen
cząstkowych. Każda z ocen cząstkowych musi być pozytywna.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Rafał Grzybowski, dr inż. Dariusz Puchała
34
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z tworzeniem prostych programów w języku Java przy zastosowaniu
odpowiedniego środowiska do edycji kodu źródłowego, zarządzania nim i uruchamiania. W czasie zajęć
przedstawiane są właściwości języka i jego składnia na przykładach programowania podstawowych algorytmów
przetwarzania zmiennych skalarnych, tablic i łańcuchów.
Studenci nabywają umiejętności w zakresie rozumienia programów napisanych w języku programowania
imperatywnego oraz praktycznego tworzenia, uruchamiania i weryfikacji poprawności prostych programów.
Treści programowe:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
Pojęcie algorytmu:
Obiektowe modelowanie dziedziny
Odnajdywanie klas pojęciowych
Odnajdywanie powiązań
Dodawanie atrybutów
Obiekty i ich stan
Wiązania klas i obiektów
Reprezentacja liczb w komputerze:
Środowiska programistyczne, czyli warsztat inżyniera informatyka
Elementy leksykalne Javy
Elementy składniowe Javy
Typy danych; Zmienne i wyrażenia; Definiowanie klas; Modyfikatory dostępu; Obiekty
Składnia i semantyka instrukcji
Instrukcja pusta; Instrukcja przypisania; Instrukcja złożona; Instrukcja warunkowa; Instrukcja pętli;
Funkcje i procedury:
składnia i semantyka; sposoby przekazywania parametrów: przez wartość i przez zmienną; widoczność
zmiennych w zagnieżdżonych procedurach; funkcje i procedury w kontekście metod języka Java
Dziedziczenie i interfejsy
obliczenia skończone i nieskończone
Graficzny interfejs użytkownika
Java Foundation Classes; Pierwszy program z interfejsem graficznym; Układ komponentów; Obsługa
zdarzeń; Wygląd i zachowanie aplikacji
Obsługa sytuacji wyjątkowych
System wejścia/wyjścia
1. B. Eckel, Thinking in Java, Edycja polska, Prentice Hall, wydanie 4, 2006.
2. Cay S. Horstmann, Gary Cornell ,Java 2. Podstawy, Helion, ISBN: 83-7197-984-3
1. Brett D. McLaughlin, Gary Pollice, David West, Head First Object-Oriented Analysis and Design. Edycja
polska, Helion, ISBN: 978-83-246-0965-9
2. J . Gosling, B. Joy, G. Steele, G. Bracha, Java Language Specification, Addison-Wesley Professional,
wydanie 3, 2005.
3. Wstęp do programowania systematycznego, N.Wirth, Wydawnictwa Naukowo - Techniczne 1999.
4. Elementy analizy algorytmów, L. Banachowski, A.Kreczmar, Wydawnictwa Naukowo - Techniczne 1987.
5. Projektowanie programów poprawnych i dobrze zbudowanych, S.Alagić, M.Arbib, Wydawnictwa
Naukowo - Techniczne 1982.
35
Nazwa przedmiotu: Inżynieria
oprogramowania
Informatyka
wprowadzających wraz z wymaganiami
sieci komputerowe i telekomunikacja
grafika komputerowa i aplikacje internetowe
systemy informatyczne i bazy danych
programowanie, sieci komputerowe i grafika komputerowa
Wymagania wstępne – znajomość podstawowego materiału z
programowania obiektowego
wstępnymi:
RAZEM: 60
Wykład: 30
Ćwiczenia:
Laboratorium: 30
Seminarium: -
RAZEM:
Wykład:
Rok: II
Metody dydaktyczne:
przedmiotu:
Ćwiczenia:
Semestr: IV
Laboratorium: -
Seminarium: -
ECTS: 7
Wykład:
Podczas wykładu omawiane są zagadnienia związane z analizą,
projektowaniem i tworzeniem oprogramowania spełniającego kryteria
wysokiej jakości.
Sprawdzenie wiedzy z zakresu przedmiotu zakończone jest egzaminem, w
którym oprócz pytań testowych student rozwiązuje zadania praktyczne.
Laboratorium:
Szczególny nacisk kładzie się na zdobywanie umiejętności pracy w grupie
przy tworzeniu wspólnego projektu systemu informatycznego.
Studenci samodzielnie pracują nad własnym projektem systemu
informatycznego. Cała grupa ma do wykonania jeden system informatyczny
podzielony na kilka modułów. Szczególną uwagę zwraca się na pracę
zespołową. Studenci budują model systemu, a następne częściowo go
implementują w wybranym przez siebie języku programowania, np. C++,
Java oraz przygotowują dokumentację tego systemu.
Wynikową ocenę z części wykładowej stanowi ocena uzyskana na
egzaminie.
Wynikową oceną z laboratorium jest średnią arytmetyczną ocen uzyskanych
w czasie trwania zajęć
laboratoryjnych, zaokrąglona do najbliższej
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Agnieszka Duraj
36
Wykład
Przedstawienie zagadnień związanych z inżynierią oprogramowania.
Laboratorium:
Celem zajęć laboratoryjnych jest wykształcenie u studentów nawyków logicznego, sprawnego i praktycznego stosowania inżynierii
oprogramowania
.
Celem przedmiotu jest nabycie przez studenta umiejętności i kompetencji w następującym zakresie:
 projektowania oprogramowania zgodnie z metodyką obiektową;
 wybierania narzędzi wspomagających budowę oprogramowania;
 doboru modelu procesu wytwarzania oprogramowania do specyfiki przedsięwzięcia;
 specyfikowania wymagań dotyczących oprogramowania;
 opracowywania planu przedsięwzięcia dotyczącego budowy oprogramowania;
Treści programowe:
Wykład
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
Zadania inżynierii oprogramowania.
Narzędzia CASE i ich rola w procesie tworzenia oprogramowania.
Modele cyklu życia oprogramowania.
Etapy tworzenia oprogramowania obiektowego na przykładzie kaskadowego modelu cyklu życia oprogramowania.
Usytuowanie analizy obiektowej i projektowania w procesie tworzenia oprogramowania.
Dokumentacja produktu programistycznego.
Narzędzia i środowiska wytwarzania oprogramowania.
Procesy wytwarzania oprogramowania.
Wymagania i ich specyfikacja.
Walidacja i testowanie oprogramowania.
Metodyki obiektowe służące do analizy i projektowania systemów informatycznych, np. OMT, OOA/OOD, OOAD, OOSE.
Szczegółowe omówienie metodyk na przykładzie języka UML (Unified Modelling Language). Aspekty i zasady modelowania
obiektowego.
Bloki konstrukcyjne języka UML.
Elementy strukturalne, czynnościowe, grupujące i komentujące języka UML.
Związki pomiędzy elementami. Rodzaje diagramów.
Architektura UML.
Diagram klas i diagram obiektów.
Modelowanie związków pomiędzy elementami systemu.
Rodzaje klasyfikatorów.
Diagram przypadków użycia.
Interakcje i diagramy interakcji.
Diagram sekwencji a diagram komunikacji.
Diagram czynności. Akcje, czynności. Zdarzenia, sygnały, maszyny stanowe.
Diagram stanów.
Modelowanie upływu czasu.
Modelowanie wyjątków.
Interfejsy. Procesy i wątki. Modelowanie procesów współbieżnych.
Klasa aktywna i obiekt aktywny.
Modelowanie komunikacji międzyprocesowej.
Komponenty i węzły. Diagram komponentów i diagram wdrożeń.
Wzorce i zręby. Systemy i modele.
Diagram pakietów.
Diagram przeglądu interakcji.
Diagram strukturalny.
Diagram harmonogramowania.
Meta-model UML.
Wzorce projektowe. Kategorie wzorców projektowych. Omówienie przykładowych wzorców.
Laboratorium:
Studenci samodzielnie pracują nad własnym projektem systemu informatycznego. Cała grupa ma do wykonania jeden system informatyczny
podzielony na kilka modułów. W związku z tym zwraca się szczególną uwagę na pracę zespołową. Studenci budują model systemu, a
następne częściowo go implementują w wybranym przez siebie języku programowania, np. C++, Java oraz przygotowują dokumentację tego
systemu.
1.
2.
3.
4.
Beynon-Davies P.: Inżynieria systemów informatycznych, WNT, 1999
Yourdon E., Argila C.: Analiza obiektowa i projektowanie, Przykłady zastosowań, WNT, 2000
Sommerville I.: Inżynieria oprogramowania, WNT, 2003
Booch G., Rumbaugh J., Jacobson I.: UML - przewodnik użytkownika, WNT, 2002
37
5.
6.
7.
8.
Schmuller J.: UML dla każdego, Helion, 2002
Fowler M, Scott K.: UML w kropelce, LPT 2002
Shalloway A., Trott J. R.: Projektowanie zorientowane obiektowo - Wzorce projektowe, Helion, 2002
Gamma E., Helm R., Johnson R., Vlissides J.: Design Patterns: Elements of Reusable Object-Oriented Software, WNT, 2006
Nazwa przedmiotu: Prowadzenie projektów informatycznych
Informatyka
Informatyka
- Bazy danych
- Projektowanie systemów informatycznych
RAZEM: 30 Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium: 30
Projekt:
Seminarium:
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium:
Projekt:
Seminarium:
Rok: II
Semestr: IV
ECTS:
Metody dydaktyczne:
Zajęcia laboratoryjne z wykorzystaniem oprogramowania MSProject
2010PL
Zadanie realizowane przez cały semestr, składające się z 5 części,
przedmiotu:
oddawane w formie elektronicznej na ostatnich zajęciach
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr inż. Zbigniew Wiśniewski
Celem zajęć jest nabycie przez studentów umiejętności wykorzystania narzędzi wspomagających
planowanie i realizację projektów informatycznych.
Treści programowe:
1
Cykl realizacji przedsięwzięć informatycznych w ramach zarządzania projektami
Trójkąt zarządzania projektem,
Projekt przedsięwzięcia: cele główne, cechy funkcjonalne systemu (aplikacji), szacowany zakres,
produkty, czas realizacji, koszt
2
Środowisko MSProject 2010PL, ustawienia
Parametry projektu
38
Kalendarz projektu
Planowanie ręczne i automatyczne
Etapy, zadania, podzadania
3
Podział zadań na etapy i pakiety zadań
Dekompozycja pakietów roboczych
Struktura podziału pracy
Szacowanie czasów trwania - sposoby szacowania, wybór właściwej metody
Zadania sumaryczne - szacowanie czasów trwania
4
Zadania cykliczne
Kamienie milowe
Zależności czasowe, związki przyczynowo – skutkowe
Ograniczenia czasowe zadań
5
Definiowanie zasobów pracy
Zasoby materiałowe
Zasoby kosztowe
6
Problematyka deficytu zasobów
Przydzielanie zasobów do zadań
Równoważenie obciążenia pracą
Metody korygowania nadmiernych alokacji
7
Realizacja projektów
Śledzenie projektów
Ocena wydajności
Aktualizacja postępów
8
Raportowanie kosztów
Raportowanie harmonogramów i zasobów
[1.] B. Biafore: Microsoft Project 2007PL-Nieoficjalny podręcznik, Helion 2009
[2.] K. Subieta: Wprowadzenie do inżynierii oprogramowania, PJWSTK 2003
[1.] S. Szejko (red): Metody wytwarzania oprogramowania, Mikom 2002
Nazwa przedmiotu: Problemy zawodowe i społeczne informatyki
Informatyka
-
39
brak
Wykład: 30
RAZEM: 30
Ćwiczenia: -
Laboratorium: -
Seminarium: -
Wykład: -
RAZEM:
Rok: I
2010/2011
Ćwiczenia: -
Laboratorium: -
Semestr: I
Seminarium: -
ECTS: 3
Metody dydaktyczne:
wykład (z dyskusją)
Praca pisemna (esej) na zadany temat, aktywność podczas
przedmiotu:
moderowanej dyskusji w czasie wykładu.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: dr hab. Andrzej Kobyliński, prof. PWSZ
Założenia i cele przedmiotu: Zapoznanie studentów ze społecznymi i zawodowymi problemami, na
jakie napotykają użytkownicy informatyki, a przede wszystkim informatycy w swej codziennej pracy.
Przejście do społeczeństwa informacyjnego. Odpowiedzialność profesjonalistów wiążąca się z
wykorzystywaniem i budowaniem systemów informatycznych. Problemy etyczne i prawne, związane
głównie z własnością intelektualną i prawem patentowym.
Treści programowe:
19. Społeczeństwo informacyjne.
20. Problemy zawodowe: specjalności informatyczne, zarobki, miejsca pracy.
21. Kluczowe umiejętności i predyspozycje pracownika IT.
22. Odpowiedzialność zawodowa.
23. Etyka informatyczna; kodeksy etyczne i postępowania zawodu informatyka (PTI, NTIE, DiS,
IEEE-CS/ACM, AIS).
24. Internetowy savoir-vivre, zachowania sprzeczne z netykietą.
25. Prawne podstawy ochrony prywatności; prawa i obowiązki podmiotu danych osobowych.
26. Prawa autorskie w społeczeństwie informacyjnym (majątkowe i osobiste).
27. Licencje i patenty na oprogramowanie.
28. Podpis elektroniczny.
29. Ryzyko i odpowiedzialność związane z systemami informatycznymi.
30. Zagrożenia w społeczeństwie informacyjnym.
31. Przestępstwa komputerowe i ich prawna klasyfikacja (wyroki sądowe).
40
32. Zmiany społeczne związane z telepracą.
― Społeczeństwo informacyjne – problemy rozwoju, red. A. Szewczyk, Difin, Warszawa 2007
(fragmenty).
― Społeczeństwo informacyjne, red. J. Papińska-Kacperek, WN PWN, Warszawa 2008 (fragmenty).
― Piotr Waglowski, Prawo w sieci. Zarys regulacji Internetu, Helion 2005.
― Źródła internetowe.
Nazwa przedmiotu: Systemy operacyjne
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: INSTYTUT NAUK SPOŁECZNYCH
I INFORMATYKI
Przedmiot przeznaczony do realizacji w: ZAKŁADZIE INFORMATYKI
INFORMATYKA
Obowiązkowy
Brak
RAZEM: 20
Wykład: -
Ćwiczenia: -
Laboratorium: 20
Seminarium: -
RAZEM:
Rok: II
Wykład: 2011/2012
Metody dydaktyczne:
Ćwiczenia: Semestr: IV
Laboratorium: letni
Seminarium: -
ECTS:
Prowadzenie zajęć metodą projektową, polegającą na
demonstrowaniu rozwiązywania praktycznych zadań
projektowych. Omawianie przykładowych przypadków
zastosowań różnych rozwiązań technicznych istotnych w
41
administracji systemem operacyjnym Linux.
Podstawą uzyskania zaliczenia z laboratorium jest
przedmiotu:
oddawanie na czas sprawozdań z zadań wykonywanych
na zajęciach. Ocena końcowa jest średnią z ocen za
wszystkie sprawozdania.
Nazwiska i imiona osób prowadzących: mgr inż. Bartosz Popławski
42
Zajęcia przedstawia rolę i zasadę działania systemów operacyjnych. Omawiane są podstawowe
zadania systemu: szeregowanie procesów, zarządzanie pamięcią i wejściem-wyjściem. Przedstawione są
również zagadnienia implementacyjne (w tym konstrukcja systemu plików). Zakres materiału obejmuje
korzystanie z systemu UNIX/Linux, zarówno na poziomie powłoki, jak i na poziomie programisty
systemowego.
Treści programowe:
1. Instalacja oraz użytkowanie maszyny wirtualnej na przykładzie VM Virtual Box,
2. Instalacja systemu Linux na przykładzie dystrybucji Debian Linux,
3. Elementy konfiguracji systemu,
4. Dodawanie nowego użytkownika,
5. Ustawianie i konfiguracja hasła,
6. Wiersz poleceń i powłoki,
7. Najważniejsze polecenia systemu,
8. Konfigurowanie Apt,
9. Konfigurowanie SSH,
10. Instalacja wybranych pakietów,
11. Instalacja wybranych pakietów,
12. Instalacja i konfiguracja programu Samba,
13. Instalacja i konfiguracja serwera ftp,
14. Instalacja i konfiguracja serwera poczty,
15. Instalacja i konfiguracja serwera www,
16. Praca w środowisku graficznym.
1. Silberschatz, P. Galvin, G. Gagne, Podstawy systemów operacyjnych, WNT 2006.
2. A.S. Tanenbaum, Strukturalna organizacja systemów komputerowych, Helion 2006.
3. M. Rochkind, Programowanie w systemie UNIX dla zaawansowanych, WNT 2007.
1. Łukasz Kołodziej, Debian Linux. Ćwiczenia, Helion, 2008.
…………………………………
PODPIS WYKŁADOWCY
43
Nazwa przedmiotu: Technologie Sieciowe
INFORMATYKA
RAZEM: 30
Wykład:
Ćwiczenia:
Laboratorium: 30
Seminarium: -
RAZEM:
Wykład: -
Ćwiczenia: -
Laboratorium: -
Seminarium: -
Rok: II
Semestr: IV
Metody dydaktyczne:
W specjalnym serwisie internetowym są udostępnione treści i
instrukcje do zadań laboratoryjnych wykonywanych przez
studentów pod nadzorem prowadzącego zajęcia. Dodatkowo na
laboratorium przeprowadzane jest praktyczne case study
wybranych zagadnień. Konieczność stałego wykorzystywania
materiałów umieszczonych w sieci jest dodatkowym
ćwiczeniem praktycznym. Zakończenie każdego ćwiczenia
praktycznego (laboratoryjnego) jest uzupełnione testem
komputerowym sprawdzającym wiedzę i umiejętności.
Wszystkie ćwiczenia są tak dobrane, aby można je było
wykonać w trakcie zajęć.
Zaliczenie zajęć laboratoryjnych odbywa się poprzez analizę
sposobu wykonania poszczególnych zadań. Podstawą do oceny
jest średnia arytmetyczna z testów kończących poszczególne
zadania. Wyniki wszystkich testów muszą być pozytywne.
przedmiotu:
ECTS:
Nazwiska i imiona osób prowadzących: mgr inż. Daniel Filutowicz
44
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami działania sieci komputerowych i z
terminologią sieciową. Oczekuje się znajomości i zrozumienia modelu warstwowego sieci i podstawowych
protokołów – HDLC, ATM, TCP/IP, Ethernet. Umiejętności zainstalowania prostej sieci komputerowej z
wykorzystaniem narzędzi typu DHCP. Przesyłanie danych zaszyfrowanych narzędziami PGP.
Treści programowe:
45. Cel i zastosowanie sieci komputerowych, podstawowe pojęcia i terminologia.
46. Architektura warstwowa sieci i protokoły, zasady współpracy warstw, model odniesienia ISO/OSI.
Protokoły HDLC, PPP.
47. Transmisja danych w sieciach komputerowych. Charakterystyka przewodowych mediów transmisji –
kabla koncentrycznego, skrętki, światłowodu.
48. Podstawy transmisji bezprzewodowej. Zagadnienia multipleksacji transmisji – technologie TDM, FDM,
SONET, SDH.
49. Topologie sieci lokalnych (LAN). Techniki dostępu do medium na przykładzie sieci Ethernet (CSMA/CD),
Token Ring, FDDI.
50. Standaryzacja w sieciach komputerowych i standardy IEEE 802.x. Łączenie sieci komputerowych. Sieci
FR i ATM.
51. Wprowadzenie do architektury TCP/IP i Internetu, schemat komunikacji w intersieci TCP/IP. Protokoły
TELNET, FTP, SMTP, HTTP.
52. Zagadnienia bezpieczeństwa sieci. Pakiety typu PGP.


Tanenbaum A.: Computer Networks. Prentice Hall, 1996
Stallings W.: Data and Computer Communications. Prentice Hall, 2000.


Comer Douglas E., Sieci komputerowe i intersieci. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2000.
Comer D. E.: Sieci komputerowe TCP/IP. Tom 1: Zasady, protokoły i architektura. WNT, Warszawa
1997..
Nazwa przedmiotu: Bazy danych
Informatyka
systemy informatyczne i bazy danych
45
Nie są wymagane.
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
30 / 10e
Laboratorium:
Seminarium:
30
-
RAZEM:
Wykład:
Ćwiczenia:
-
-
Rok: II
Semestr: III
Metody dydaktyczne:
przedmiotu:
Laboratorium:
Seminarium:
-
ECTS: 7
Wykład:
Wszelkie zagadnienia teoretyczne są omawiane w trakcie wykładów.
Laboratorium:
W serwisie Szkoły są udostępnione treści i instrukcje do zadań
laboratoryjnych wykonywanych przez studentów pod nadzorem
prowadzącego zajęcia.
Wykłady:
Egzamin z treści omawianych na wykładzie w formie uzgodnionej
wcześniej ze studentami.
Laboratorium:
Zaliczenie ćwiczeń: Ocena prawidłowości wykonania ćwiczeń
laboratoryjnych obejmujących zagadnienia omawiane na wykładzie
Nazwiska i imiona osób prowadzących:
dr inż. Wanda Gryglewicz- Kacerka – wykład, laboratorium
46
WYKŁAD:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi systemów informatycznych i baz
danych oraz modelami danych a w szczególności z relacyjnym modelem danych.
LABORATORIUM:
Umiejętność utworzenia bazy danych w oparciu o modelu relacyjny model danych. Umiejętność wyboru danych z
wykorzystaniem języka SQL. Zapoznanie się z dostępnym narzędziem analizy danych i ich wizualizacji.
Treści programowe:
Wykład:
Przechowywanie informacji, modele danych, modele baz danych, język komunikacji z bazą danych, właściwości relacyjnego
modelu danych, integracja danych, normalizacja danych , bezpieczeństwo danych, narzędzia projektowania baz danych.
Laboratorium:
W ramach zajęć laboratoryjnych studenci będą wykorzystywać wiedze teoretyczną poznaną na zajęciach wykładowych.
Demonstracja wybranego oprogramowania narzędziowego.
1. Whitehorn Mark, Marklyn Bill: Relacyjne bazy danych, Helion, 2002
2. Hector Garcia-Molina, Jeffrey D. Ullman, Jennifer Widom:, Systemy baz danych. Kompletny podręcznik, Helion
2011/10
1. Delobel C., Adiba M.: Relacyjne bazy danych, WNT, Warszawa 1989
47

Nazwa przedmiotu - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa we

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zapobieganie i likwidacja skutków morskich katastrof ekologicznych

(pieczęć wydziału)

Warunki zaliczenia przedmiotu

ZGODA RODZICÓW Wyrażam zgodę na udział mojego dziecka

Zasady oceniania Grafika komputerowa – laboratorium

Nazwa przedmiotu: BHP i ergonomia Kod ECTS: 16/8/1A/001

BHP i ergonomia

AUDYT BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY rok akademicki 2015/2016

Zasady zaliczania

Harmonogram ćwiczeń z laboratorium radionawigacji, semestr