uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii w

Transkrypt

uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii w
Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Mrągowie
Akt prawny
Ogłoszono 2012-12-12 12:48:21 przez Admin Super
uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania
Narkomanii w Gminie Miasto Mrągowo na lata 2013- 2015.
Numer aktu: XXV/1/2012
Rodzaj aktu: Uchwały Rady Miejskiej
Data podjęcia: 2012-11-29
Data wejścia w życie: z dniem podjęcia
Status: Obowiązujący
Informacje dodatkowe:
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z
2001 r. Nr 142, poz.1591, ze zmianami: Dz. U. z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113,
poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 214, poz. 1806, Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568,
Dz. U. z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 172, poz. 1441, Nr 175, poz.
1457, z 2006 r. Nr 17, poz. 128, Nr 181, poz.1337, z 2007 r. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974, Nr
173, poz. 1218, Dz. U. z 2008 r. Nr 180, poz. 1111, Nr 223, poz. 1458 i Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz.
420, Nr 157, poz. 1241, Dz. U. z 2010 r. Nr 28, poz. 142 i 146, Nr 40, poz. 230, Nr 106, poz. 675, Dz.
U. z 2011 r. Nr 21, poz. 113, Nr 117, poz. 679, Nr 134, poz. 777, Nr 149, poz. 887, Nr 217, poz.
1281, Dz. U. z 2012 r. poz. 567) oraz art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii ( tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 124) Rada Miejska w Mrągowie uchwala, co
następuje :
§ 1.
Uchwala się Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii w Gminie Miasto Mrągowo na lata
2013-2015, stanowiący załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.
§ 2.
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Mrągowo.
§ 3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i podlega ogłoszeniu poprzez rozplakatowanie na
tablicy ogłoszeń w Urzędzie Miejskim w Mrągowie.
Załącznik
do Uchwały nr XXV/1/2012
Rady Miejskiej w Mrągowie
z dnia 29 listopada 2012 r.
1/8
Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii w Gminie Miasto Mrągowo na lata 2013-2015.
Spis treści :
I. Wstęp ............................................................................................................ 2
II. Diagnoza problemów związanych z uzależnieniem od narkotyków i innych substancji
psychoaktywnych..................................3
III. Realizatorzy Gminnego Programu. . ........................................................ 5
IV. Cele Programu i główne kierunki działań.................................................6
I. Wstęp.
Narkomania stanowi wyzwanie cywilizacyjne o zasięgu globalnym. Powoduje stały wzrost problemów
społecznych, stwarza zagrożenia i obniża ogólny poziom zdrowia społeczeństwa. Przeciwdziałanie
narkomanii należy do istotnych działań podejmowanych przez gminy. Wciąż pogłębiający się problem
dotyka przede wszystkim młodych ludzi oraz ich rodziny. Aby w pełni zadbać o prawidłowy rozwój
dzieci i młodzieży poszukuje się nowych rozwiązań z dziedziny profilaktyki uzależnień. Szczególną
uwagę zwraca się na osoby podatne na wpływy grupy rówieśniczej, osoby wykluczone społecznie czy
nawet mające problemy z nauką szkolną. Wszelkie stresujące sytuacje sprzyjają bowiem uzależnieniu
od substancji psychoaktywnych. Używanie substancji psychoaktywnych legalnych i nielegalnych
stało się społeczną rzeczywistością. Aby zapobiec rosnącemu zainteresowaniu dopalaczom i
substancjami psychoaktywnymi, należy zaproponować wiele atrakcyjnych form spędzania czasu
wolnego, należy położyć większy nacisk na rozwój pasji i zainteresowań, należy zadbać o odporność
psychiczną młodego człowieka, pomagając mu zrozumieć siebie i otaczający świat. Konieczne wydaje
się przekonanie młodzieży, iż życie bez alkoholu i narkotyków jest bardziej korzystne. Podejmowanie
różnorodnych działań sprzyja zatem poprawie jakości życia, zarówno pojedynczych jednostek, jak i
całej społeczności lokalnej.
Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata 2013-2015 został opracowany zgodnie z
treścią ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 25 lipca 2005 roku oraz Krajowego Programu
Przeciwdziałania Narkomanii.
Działania zaproponowane w ramach Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii nastawione
są na zapobieganie negatywnym konsekwencjom używania narkotyków i na pomoc terapeutyczną, w
tym motywowanie osób uzależnionych do podjęcia leczenia odwykowego. Ważnym aspektem jest
także ciągłe zwiększanie świadomości społeczności lokalnej w kwestii uzależnienia od środków
odurzających, uwrażliwienie na krzywdę drugiego człowieka, przekonanie jak trudnym problemem
są narkotyki w rodzinie. Problematyka narkomanii wymaga zatem podejścia interdyscyplinarnego, a
wszelkie podejmowane w jej ramach działania powinny mieć charakter długofalowy.
Problematyka narkomanii nie ogranicza się jedynie do samego faktu uzależnienia od substancji
psychoaktywnych bądź zagrożenia uzależnieniem. To problem, który zaburza całość funkcjonowania
danej rodziny. Organizując pomoc terapeutyczną należy mieć więc na uwadze zarówno osoby
uzależnione od narkotyków, jak i członków rodziny, którzy zmagają się z uzależnieniem bliskiej
osoby. Koniecznym jest, aby wszelkie działania profilaktyczne w dalszym ciągu były kierowane do
dzieci i młodzieży, którzy w okresie dorastania mogą być szczególnie podatni na negatywne wpływy
otoczenia. Należy również zauważyć, że deficyty jednej grupy społecznej, zakłócają funkcjonowanie
całej społeczności lokalnej. Konieczne jest zatem traktowanie problemu narkomanii w kontekście
szeroko pojętej polityki społecznej.
Do realizacji zadań z zakresu przeciwdziałania narkomanii, obejmujących m.in. promocję zdrowego
stylu życia, promocję zdrowia psychicznego, informowanie o szkodliwości środków odurzających i
substancji psychotropowych oraz działalność interwencyjną, zobowiązane są odpowiednie organy
administracji rządowej, instytucje przez nie nadzorowane (m.in. Krajowe Biuro ds Przeciwdziałania
Narkomanii, Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii, Rada ds. Przeciwdziałania Narkomanii
2/8
przy Prezesie Rady Ministrów, ośrodki leczenia narkomanii, poradnie profilaktyki i terapii
uzależnień) oraz samorządy lokalne. Uprawnionymi do w/w działań są również organizacje
pozarządowe (fundacje i stowarzyszenia), organizacje kościelne, związki samopomocy, i rodziny osób
uzależnionych.
Szkoły i inne placówki w ramach systemu oświaty, mają określone kompetencje w zakresie
profilaktyki uniwersalnej oraz udzielania pomocy uczniom zagrożonym uzależnieniom. W szkołach
wdrażane są programy dla rodziców, a także programy wczesnej interwencji adresowane do uczniów
używających substancji psychoaktywnych. Przy prowadzeniu działań profilaktycznych oraz
interwencyjnych, szkoły współpracują z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi.
Na poziomie lokalnym, pomoc dla osób zagrożonych i eksperymentujących z narkotykami,
prowadzona jest ponadto w specjalistycznych placówkach opiekuńczo-wychowawczych (świetlice
socjoterapeutyczne) oraz w punktach konsultacyjnych, poradniach profilaktyki i leczenia uzależnień,
w formie programów edukacyjnych i psychokorekcyjnych.
Źródłem finansowania zadań Programu są ustawowo środki finansowe z budżetu Miasta, pochodzące
z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.
II. Diagnoza w obszarach: narkomania i uzależnienia od innych substancji psychoaktywnych.
Sytuacja narkotykowa w Polsce.
Monitoring zjawiska używania nielegalnych substancji psychoaktywnych oraz związanych z tym
problemów, prowadzony jest w Polsce od lat 70-tych, na podstawie dostępnych danych
statystycznych, wskaźników, licznych ekspertyz oraz badań ilościowych i jakościowych, które swoim
zasięgiem obejmują populację ogólną i społeczności lokalne. Przy tego typu badaniach występują
ograniczenia metodologiczne oraz jest utrudniony dostęp do rzetelnych danych.
Monitoring zjawiska narkotyków i narkomanii opiera się na gromadzeniu i analizowaniu danych w
ramach pięciu kluczowych wskaźników Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i
Narkomanii, wykorzystujących metodologię i standardy europejskie:
rozpowszechnienie używania narkotyków w populacji generalnej,
zgłaszalność do leczenia,
choroby zakaźne związane z narkotykami,
zgony związane z narkotykami,
problemowe używanie narkotyków.
Ponadto regularnej obserwacji podlegają m.in. trendy dotyczące przestępczości i rynku
narkotykowego, zakresu świadczeń pomocy społecznej udzielanych z powodu narkomanii oraz dane z
realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na poziomie centralnym, regionalnym i
lokalnym. Według Raportu Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii z 2009 r., wynika że
kontakt z narkotykami miało 15 % spośród 1400 badanych uczniów oraz 10 % populacji generalnej,
spośród badanych osób w wieku 15-75 (wyniki badań dot. używania narkotyków przez uczniów - 5 %
w 1992 r., w 2003 r. - 24 %). Na podstawie danych statystycznych stacjonarnego lecznictwa
psychiatrycznego, obserwuje się stopniowy wzrost liczby osób leczonych z powodu uzależnienia od
narkotyków. W 2007 r. do leczenia stacjonarnego przyjęto 12 582 osoby, w tym 76 % mężczyzn. W
2008 r. odnotowano 809 przypadków zakażeń HIV, w tym 45 wśród użytkowników narkotyków
metodą iniekcji oraz 161 przypadków AIDS, w tym 66 wśród użytkowników narkotyków metodą
iniekcji.
W Unii Europejskiej, Polska należy do krajów o najmniejszej dostępności do leczenia substytucyjnego
(leczenia farmakologicznego, połączonego z opieką socjalną, medyczną i psychologiczną). W 2010 r.
z tej formy leczenia skorzystało 2 110 osób, tj. 7 % uzależnionych od narkotyków. Z Raportu o
sytuacji narkotyków w Województwie Warmińsko-Mazurskim z 2010 r. wynika, że w roku 2010 na
terenie województwa działały trzy ośrodki stacjonarne, w których jednorazowo może się leczyć 90
osób. Pomoc ambulatoryjną świadczyło 28 poradni, z lecznictwa średnio w roku 2010 korzystało 750
3/8
osób. Zanotowano spadek osób korzystających z leczenia. W roku 2010 nadal odnotowano wzrost
liczby osób, u których stwierdzono zakażenie wirusem HIV. W województwie nie odnotowano
wzrostu sięgania po narkotyki. Dane statystyczne wskazują, na nieznaczny spadek liczby
stwierdzonych przestępstw popełnionych pod wpływem narkotyków. Spadek ilości przestępstw
narkotykowych popełnianych zarówno przez dorosłych, jak i przez nieletnich, świadczy o
skuteczności podejmowanych działań przez policję i organy prewencji regionu. W roku 2010
znacząco wzrósł odsetek udziału młodocianych w innych kategoriach przestępstw.
Opis zjawiska na podstawie Diagnozy problemów uzależnień w Mrągowie.
W miesiącach maj - czerwiec 2010 r. na terenie Miasta zostały przeprowadzane anonimowe badania
ankietowe i specjalistyczne wywiady, w celu opracowania Diagnozy problemów uzależnień w
Mrągowie. Tego typu specjalistyczne badanie, zrealizowane przez pracownię badawczą, zostało
przeprowadzone w Mrągowie po raz pierwszy.
Badaniami zostało objętych łącznie 800 uczniów: z klas VI szkół podstawowych (240 uczniów), klas II
gimnazjów (150 uczniów), klas II szkół ponadgimnazjalnych (340 uczniów), 70
uczniów w Gimnazjum Nr 1 przy OSiW OHP oraz w zakresie wywiadów pogłębionych: nauczyciele i
rodzice uczniów (łącznie 25 osób). Ponadto badaniami zostało objętych 300 dorosłych mieszkańców
Miasta, poprzez wywiady telefoniczne. Na podstawie badań został opracowany raport, określający
skalę problemów uzależnień od alkoholu i innych środków psychoaktywnych, dzieci, młodzieży i osób
dorosłych. Raport objął również problematykę przemocy domowej i rówieśniczej oraz uzależnienia od
komputera.
Wyniki badań w zakresie problemów uzależnień od substancji psychoaktywnych osób dorosłych.
NAROTYKI.
Większość badanych nie miała kontaktu z narkotykami. 3 % badanych przyznało się do
eksperymentowania z narkotykami, pod presją towarzystwa i znajomych.
PAPIEROSY.
Większość badanych (53 %) przyznała, że nigdy nie paliła papierosów. Co czwarty ankietowany
rzucił ten nałóg. Do palenia papierosów przyznało się 21 % ankietowanych. Większość spośród
palących papierosy, jest nałogowymi palaczami (16 %). Okazjonalnie pali 5 % ankietowanych.
Dorośli, będący świadkami dokonywania zakupu papierosów przez nieletnich, najczęściej nie
reagują. 83 % badanych uważa, że to nie ich sprawa.
DOPALACZE.
Większość badanych (89 %) nigdy nie sięgała po tego typu środki. Co drugi ankietowany nie słyszał o
środkach, działających podobnie do narkotyków. 2 % badanych przyznało się do eksperymentowania
z dopalaczami, pod wpływem znajomych i towarzystwa.
Ankietowani są bardziej przeciwni paleniu papierosów niż spożywaniu alkoholu. Największy sprzeciw
badani wyrazili wobec zażywania narkotyków i stosowania dopalaczy.
Wyniki badań w zakresie problemów uzależnień od substancji psychoaktywnych dzieci i młodzieży
szkolnej.
NARKOTYKI.
Wśród ogółu badanych, 16 % uczniów wskazało, że zażywali narkotyki. W grupie osób, zażywających
narkotyki : 5 % stanowią uczniowie szkół podstawowych, 16 % - uczniowie gimnazjów oraz 30 % uczniowie szkół ponadgimnazjalnych. Spośród uczniów, którzy nie próbowali narkotyków, 25 % nie
ma zdania i nie wie, czy ich spróbuje, 5 % - stwierdziło, że zamierza ich spróbować. Połowa uczniów,
4/8
którzy mieli kontakt z narkotykami, wskazała, że pierwszy kontakt z narkotykami miała powyżej 15
roku życia, 30 % wskazało na taki kontakt- na okres nauki w gimnazjum między 13 a 15 rokiem
życia. Najczęściej, po raz pierwszy sięgano po narkotyki na podwórku, ze znajomymi (49 %) i na
imprezie (27 %) . Najczęściej wymienianą
przyczyną sięgnięcia po narkotyki jest "ciekawość" (73 %). Prawie połowa badanych, którzy
mieli kontakt z narkotykami, wskazuje, że taka sytuacja mała miejsce raz w życiu, najczęściej dotyczy
to gimnazjalistów, 11 % uczniów wskazało, że zażywa narkotyki codziennie. Według 22 % uczniów,
narkotyki można kupić na terenie szkoły, 38 % uczniów stwierdziło, że jest to niemożliwe.
Największa dostępność narkotyków jest na terenie szkół ponadgimnazjalnych. 24 % uczniów
stwierdziło, że sprzedażą narkotyków zajmują się uczniowie. Grupą najlepiej poinformowaną, od
kogo można kupić narkotyki są gimnazjaliści. Miejscem, w którym najłatwiej można zaopatrzyć się w
narkotyki są dyskoteki. W kwestii opinii na temat narkotyków, 45 % uczniów uważa, że nie należy ich
próbować, 24 % twierdzi, że jest to sprawa indywidualna ucznia, 17 % uczniów stwierdziło, że trzeba
uważać, bo narkotyki uzależniają.
PAPIEROSY.
Ponad połowa badanych uczniów odpowiedziała, że kiedykolwiek paliła papierosy lub próbowała
palić. Najliczniejszą grupą, deklarującą kontakt z papierosami są uczniowie szkół
ponadgimnazjalnych (76 %). W szkołach gimnazjalnych palenie papierosów dotyczy 63 % badanych
uczniów, w szkołach podstawowych - 35 %. Najczęściej uczniowie sięgają po pierwszego papierosa w
wieku 13-15 lat, czyli na przełomie szkoły podstawowej i gimnazjum lub w czasie nauki w
gimnazjum. Pierwszy kontakt z papierosami miał najczęściej miejsce na podwórku, podczas spotkań
ze znajomymi. 72 % badanych uczniów wskazało, że nie pali "bo, jest to szkodliwe, papierosy im nie
smakują", pozostali badani (28 %) palą, "bo lubią lub nie potrafią rzucić palenia".
DOPALACZE.
Wśród ogółu badanych, 18 % przyznało, że próbowało dopalaczy. 56 % uczniów wie, czym są
dopalacze, ale nigdy ich nie używało. Co czwarty uczeń nie wie, co to są dopalacze. Najliczniejszą
grupę osób, które miały kontakt z dopalaczami, stanowią uczniowie szkół ponadgimnazjalnych
(31 %). Próby zażywania dopalaczy ma za sobą 14 % uczniów szkół podstawowych i 12 % uczniów
gimnazjów. Połowa badanych wskazała, że próbowała dopalaczy raz lub dwa razy w życiu, 3 %
uczniów twierdzi, że sięgają po dopalacze codziennie. 12 % uczniów ma pozytywny stosunek do
dopalaczy (używam: bo lubię, bo są bezpieczniejsze od narkotyków).
III. Realizatorzy Gminnego Programu.
Burmistrz Miasta Mrągowo pełni nadzór nad realizacją Gminnego Programu Przeciwdziałania
Narkomanii dla Miasta Mrągowo.
Realizatorami Gminnego Programu i źródłem informacji o skali problemów, związanych z używaniem
narkotyków, są następujące instytucje i placówki :
1. Urząd Miejski, który opracowuje Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii dla Miasta
Mrągowo, koordynuje i pełni nadzór merytoryczny nad działaniami wynikającymi z Gminnego
Programu, opracowuje i realizuje plan wydatków Gminnego Programu oraz organizuje zatrudnienie
specjalisty w Punkcie Informacyjno-Konsultacyjnym, w ramach którego prowadzone są dyżury
informacyjno-konsultacyjnego w zakresie uzależnień od środków psychoaktywnych. W 2011 r. z
porad skorzystało 17 osób.
2. Komenda Powiatowa Policji w Mrągowie w 2011 r. wszczęła 21 postępowań dotyczących
narkotyków, w 2012 r. - wszczęła 37 postępowań. W 2011 r. zatrzymano 9 osób w związku z
narkotykami, w 2012 r. - zatrzymano 26 osób. W 2011 r. ustalono 45 osób podejrzanych o
popełnienie przestępstw narkotykowych, w 2012 r. - 29 osób.
3. Poradnia Leczenia Uzależnień w Mrągowie prowadzi leczenie uzależnień od alkoholu i od innych
środków psychoaktywnych, w systemie niestacjonarnym. W 2011 r. do Poradni zgłosiły się 2 osoby, z
powodu nadużywania substancji psychoaktywnych, w 2012 r. - 1 osoba.
4. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w 2011 r. objął pomocą socjalną 2 rodziny ( 7 osób ) , mające
5/8
problemy z narkotykami, w 2012 r. - 5 rodzin ( 9 osób).
Na terenie Miasta funkcjonują następujące placówki, instytucje i organizacje pozarządowe,
realizujące zadania z zakresu udzielania pomocy i działań prewencyjnych, m.in. z zakresu
przeciwdziałania narkomanii: Szpital Powiatowy, Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna oraz
Stowarzyszenie na Rzecz Pomocy Rodzinie "Synapsa", które realizuje, na zasadzie zadania zleconego
przez Miasto, prowadzenie Telefonu Zaufania.
W oparciu o środki z budżetu Miasta, w szkołach podstawowych, w gimnazjach oraz w szkołach
ponadgimnazjalnych, realizowane są programy profilaktyczno-wychowawcze z zakresu
przeciwdziałania narkomanii. Każda szkoła realizuje ponadto szkolny program profilaktycznowychowawczy, zawierający m.in. działania informacyjno-edukacyjne z zakresu profilaktyki
uzależnień. Organizowane są imprezy, łączące występy artystyczne i koncerty z działaniami
edukacyjno-informacyjnymi o tematyce profilaktyki uzależnień od środków psychoaktywnych.
Uczniowie szkół są ponadto objęci programami profilaktycznymi w wykonaniu profesjonalnych
instytucji artystycznych. W działaniach profilaktycznych uczestniczą m.in. organizacje pozarządowe,
świetlice środowiskowe, Centrum Kultury i Turystyki.
Zadania ujęte w Gminnym Programie skoncentrowane są na rozwijaniu i wspieraniu działalności
edukacyjnej w zakresie informowania o szkodliwości narkomanii oraz prowadzenia działalności
wychowawczej i zapobiegawczej, polegającej na promocji zdrowego stylu życia, podejmowaniu oraz
wspieraniu działań lokalnych i inicjatyw społecznych, w celu minimalizowania szkód wynikających z
zażywania substancji psychoaktywnych,
Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na rok 2012 zakłada kontynuację działań podjętych w
latach wcześniejszych, które są zgodne zarówno z kierunkami zawartymi w cytowanej ustawie, jak i z
polityką Miasta, wpisując się w cele i zadania przyjęte do realizacji w ramach Strategii
Rozwiązywania Problemów Społecznych Miasta Mrągowo na lata 2005-2013. Kierunki działań są
zgodne z Krajowym Programem Przeciwdziałania Narkomanii.
IV. Cele Programu i główne kierunki działań.
1. Podniesienie poziomu wiedzy społeczeństwa na temat problemów, związanych z używaniem
środków psychoaktywnych, poprzez prowadzenie działalności edukacyjnej i informacyjnej.
2. Udzielanie osobom i rodzinom, dotkniętym problemami narkomanii, pomocy psychologicznej,
terapeutycznej i prawnej.
3. Organizowanie i prowadzenie na terenie placówek oświatowych programów profilaktycznych dla
dzieci i młodzieży, z udziałem grup rodzicielskich; promowanie zdrowego stylu życia; prowadzenie
programów edukacyjnych, konkursów, olimpiad; udział w kampaniach profilaktyczno-edukacyjnych.
4. Doskonalenie grup zawodowych, zaangażowanych w działania profilaktyczne i naprawcze w
zakresie narkomanii, poprzez organizację szkoleń, wymianę doświadczeń.
5. Wspieranie zatrudnienia socjalnego.
6. Wspomaganie działalności instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, w zakresie przeciwdziałania
narkomanii.
Zadania Programu.
Zadanie 1.
Zwiększenie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych od
narkotyków.
Sposoby realizacji:
1. Finansowanie w Punkcie Informacyjno-Konsultacyjnym dyżuru konsultanta w zakresie
specjalistycznej pomocy osobom uzależnionym od narkotyków i ich rodzinom (co tydzień, po 1
godzinie).
6/8
2. Dążenie do wykształcenia własnej kadry realizatorów programów profilaktycznych.
3. Objęcie szkoleniami z zakresu profilaktyki narkomanii osób zatrudnionych w Punkcie
Informacyjno-Konsultacyjnym, pedagogów w szkołach, świetlicach środowiskowych oraz innych osób
realizujących GPPN.
Zadanie 2.
Udzielanie rodzinom, w których występują problemy narkomanii, pomocy psychospołecznej i
prawnej.
Sposoby realizacji:
1. Realizowanie zadań związanych z zobowiązaniem do podjęcia leczenia specjalistycznego.
2. Zapewnienie w Punkcie Informacyjno-Konsultacyjnym:
1/dyżuru konsultanta w celu edukowania, informowania o miejscach pomocy oraz
motywowania osób z problemem narkotykowym do podjęcia leczenia,
2/ pomocy prawnej dla rodzin osób uzależnionych.
Zadanie 3.
Prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej w zakresie
rozwiązywania problemów narkomanii, w szczególności dla dzieci i młodzieży, w tym prowadzenie
zajęć sportowo – rekreacyjnych dla uczniów, a także działań na rzecz dożywiania dzieci
uczestniczących w pozalekcyjnych programach wychowawczych i socjoterapeutycznych.
Sposoby realizacji:
1. Finansowanie nowoczesnych form profilaktycznych dla dzieci i młodzieży, w tym programów
profilaktycznych dotyczących zagadnień związanych z problematyką narkomanii oraz
specjalistycznych form pomocy psychologicznej.
2. Realizacja, przez wszystkie placówki oświatowe, szkolnych programów profilaktyki, stosownie do
Rozporządzenia Ministra Edukacji i Sportu z dnia 31.01.2003 r. w sprawie szczegółowych form
działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniami.
3. Finansowanie szkoleń i zajęć edukacyjnych podnoszących kompetencje osób realizujących
zadania, obejmujące problematykę narkomanii, w celu zwiększenia ilości kompetentnych
realizatorów programów profilaktycznych w ramach GPPRPA oraz GPPN.
4. Pokrywanie kosztów związanych z funkcjonowaniem świetlic środowiskowych, prowadzonych
przez Samorząd Miasta i udzielanie pomocy pozostałym świetlicom środowiskowym.
5. Dożywianie dzieci objętych programami naprawczymi w świetlicach środowiskowych, zakupy
środków żywnościowych na imprezy okolicznościowe (m.in. Dzień Dziecka, zabawy choinkowe,
wycieczki itp.).
6. Prowadzenie w świetlicach środowiskowych zajęć socjoterapeutycznych, realizowanych przez
osoby ze specjalistycznym przygotowaniem.
7. Nawiązanie kontaktów z „Monarem” i innymi stowarzyszeniami, w celu prowadzenia zajęć
profilaktyczno-edukacyjnych z młodzieżą, służących przeciwdziałaniu narkomanii.
8. Organizowanie konkursów, rajdów, działań sportowych promujących zdrowy styl życia i łączących
psychoprofilaktykę z aktywnością sportowo-turystyczną.
9. Organizowanie profilaktycznych i terapeutycznych form wypoczynku letniego i zimowego dla
dzieci z rodzin dysfunkcyjnych.
10. Doposażenie placówek realizujących Gminny Program RPA oraz Gminny Program
Przeciwdziałania Narkomanii, świetlic środowiskowych, w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny
do zajęć programowych i do prowadzenia zajęć sportowo-rekreacyjnych oraz finansowanie
niezbędnych remontów.
11. Dofinansowywanie różnych form artystycznych propagujących zdrowy i trzeźwy styl życia (m.in.
spektakle teatralne, koncerty, występy artystyczne, seanse filmowe).
12. Organizacja i dofinansowywanie lokalnych imprez i akcji profilaktycznych oraz udział w
ogólnopolskich kampaniach profilaktycznych, organizowanych między innymi przez Krajowe Biuro
7/8
do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii.
13. Współpraca z lokalnymi mediami w celu propagowania działań na rzecz profilaktyki
narkomanii oraz informowania o miejscach specjalistycznej pomocy.
14. Finansowanie zakupów prenumeraty czasopism, filmów, plakatów, broszur, ekspozycji i innych
materiałów edukacyjnych o tematyce profilaktycznej.
Zadanie 4.
Wspomaganie działań instytucji, organizacji pozarządowych i osób fizycznych, służących
rozwiązywaniu problemów narkomanii.
Sposoby realizacji:
1. Udzielanie wsparcia materialnego i edukacyjnego dla inicjatyw podejmowanych przez
podmioty, zajmujące się statutowo profilaktyką narkomanii oraz działaniami interwencyjnymi,
adresowanymi w szczególności do dzieci i młodzieży zagrożonych narkomanią.
2. Finansowanie zadań wynikających z Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii,
realizowanych przez instytucje, stowarzyszenia i osoby fizyczne, wyłonione w drodze konkursów,
ogłaszanych przez Urząd Miejski w Mrągowie.
Zadanie 5.
Pomoc społeczna osobom uzależnionym i rodzinom osób uzależnionych dotkniętym ubóstwem i
wykluczeniem społecznym i integrowanie ze środowiskiem lokalnym tych osób z wykorzystaniem
pracy socjalnej.
Sposoby realizacji:
1. Wspieranie integracji społecznej oraz zatrudnienia socjalnego osób uzależnionych od środków
psychoaktywnych.
2. Upowszechnianie informacji o placówkach leczniczych i rehabilitacyjnych, prowadzących
programy ograniczania szkód zdrowotnych oraz programy reintegracji społecznej.
Opracowała:
Alicja Szarek
8/8