Wydział Ogrodniczy UR – historia i teraźniejszość
Transkrypt
Wydział Ogrodniczy UR – historia i teraźniejszość
Wydział Ogrodniczy UR – historia i teraźniejszość Stanisław Mazur N auczanie ogrodnictwa w Krakowie ma ponad stuletnią tradycję. Pierwsze badania z zakresu ogrodnictwa zapoczątkowane zostały już w końcu XVIII wieku i związane były z działalnością Komisji Edukacji Narodowej. Pierwsze kursy ogrodnicze przeprowadzono w 1890 r. w Ogrodzie Doświadczalnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1892 r. prowadzone były już przez Studium Rolnicze Wydziału Filozoficznego. Zajęcia praktyczne i pokazy odbywały się w ogrodzie doświadczalnym, założonym w 1893 roku przez profesora Józefa Brzezińskiego na polu doświadczalnym Uniwersytetu. Pierwszymi wykładowcami ogrodnictwa byli profesorowie UJ Edward Janczewski oraz Józef Brzeziński. Profesor Janczewski był z zamiłowania ogrodnikiem, interesującym się głównie sadownictwem. Profesor Brzeziński, początkowo asystent profesora, był absolwentem Szkoły Ogrodniczej przy Warszawskim Ogrodzie Pomologicznym i studiów przyrodniczych w Paryżu. Prof. Edward Janczewski Prof. Józef Brzeziński Po I wojnie światowej w 1919 roku w Studium Rolniczym UJ powstała Katedra Ogrodnictwa, której kierownictwo objął profesor Brzeziński, pionier naukowego ogrodnictwa i prezes Towarzystwa Ogrodniczego w Krakowie. Teren doświadczalny na krakowskim Prądniku Czerwonym otrzymał nazwę Ogrodu Warzywno–Owocowego i Pola Doświadczalnego. W 1924 r. profesor Janczewski zainicjował dwuletni kurs ogrodnictwa przy Wydziale Rolniczym 6/2013 Wydział Ogrodniczy UJ, przekształcony następnie w 1938 roku w trzyletnie studia ogrodnicze. Po II wojnie w 1945 roku Katedra Ogrodnictwa UJ wznowiła działalność, a jej kierownikiem został profesor Stefan Ziobrowski. Był on znanym społecznikiem, upowszechniał wiedzę ogrodniczą i botaniczną, organizując kursy doszkalające dla ogrodników, także amatorów. Specjalizacja ogrodnicza została utworzona w roku akademickim 1948/1949. W 1953 roku powstała Wyższa Szkoła Rolnicza, na którą przeniesiono z Uniwersytetu Jagiellońskiego Wydziały Rolniczy i Leśny. Na Wydziale Rolniczym nowej uczelni znalazła się także Katedra Ogrodnictwa. W tym czasie Katedra wzbogaciła się o bazę dydaktyczną w postaci ogrodu doświadczalnego i szklarni przy Al. 29 Listopada, a w 1950 roku otrzymała w użytkowanie gospodarstwo sadownicze w Garlicy Murowanej o powierzchni 71 ha. W 1966 roku powstał Oddział Ogrodniczy. Dwa lata później, l lipca 1968 roku, został utworzony odrębny Wydział Ogrodniczy. W jego skład wchodziły początkowo trzy instytuty: Instytut Przyrodniczych Podstaw Produkcji Roślinnej, Instytut Ochrony Roślin oraz Instytut Produkcji Ogrodniczej. Pierwszym dziekanem został późniejszy wieloletni rektor Akademii, prof. Tadeusz Wojtaszek. Dzięki jego staraniom, w latach 1973–1976 Wydział Ogrodniczy zyskał nowoczesną bazę dydaktyczną i badawczą, w postaci budynku dydaktycznego, szklarni (powierzchnia 0,8 ha) oraz przechowalni, a studenci – domy studenckie oraz centrum kultury. Profesor Wojtaszek był też pierwszym redaktorem naczelnym AURY w latach 1973–1978. Wokół budynków Wydziału założono kolekcję denProf. Tadeusz drologiczną, spełniającą Wojtaszek funkcje dydaktyczne, a w szklarniach przygotowano bogatą kolekcję roślin ozdobnych. Katedry wyposażono w nowoczesny sprzęt, wykorzystywany w badaniach i w dydaktyce. W roku 2009 Wydział wzbogacił się o nową szklarnię dydaktyczno-badawczą, która należy obecnie do najnowocześniejszych tego typu obiektów w Polsce. Ponadto powstała dydaktyczna kolekcja bylin i roślin jednorocznych, która w sezonie wegetacyjnym jest wizytówką Wydziału. Obecnie na Wydziale studiuje w trybie stacjonarnym i niestacjonarnym około 1000 studentów. W latach 2011–2012 przygotowano nowe programy kształcenia zgodnie z wytycznymi Krajowych Ram Kwalifi- 15 solwenta umiejętności i kompetencje społeczne, pozwalające na podjęcie pracy w sektorze florystyki profesjonalnej i komercyjnej, na poziomie przyjętym w krajach Unii Europejskiej. Studia podyplomowe terenów zieleni przeznaczone są dla absolwentów studiów wyższych związanych zawodowo z projektowaniem, zakładaniem i pielęgnacją terenów zieleni oraz sztuką ogrodową. Wydział Ogrodniczy współtworzy również międzywydziałowe studia biotechnologii oraz architektury krajobrazu. Oferta kształcenia na kierunku ogrodnictwo jest stale modyfikowana przez wprowadzanie nowych przedmiotów oraz specjalizacji. W celu podniesienia jakości kształcenia zajęcia prowadzą także specjaliści z innych uczelni (AGH, Politechnika Krakowska, Uniwersytet Jagielloński), wydziałów UR (Wydział Leśny, Inżynierii Produkcji i Energetyki, Inżynierii Środowiska i Geodezji) oraz pracownicy Urzędu Kolekcja roślin ozdobnych oraz szklarnie dydaktyczno-badawcze Miasta Krakowa. W kształceniu na Wydziale Ogrodniczym kładzie się duży nacisk na zdobywanie podstawowych umiejętności praktycznych, przygotowując w ten sposób absolwentów do pracy w zawodzie. W dwustopniowym systemie nauczania, na studiach stacjonarnych I stopnia praktyka zawodowa stanowi nieodłączną część programu. Studenci mogą odbywać praktyki w szklarniach i stacjach doświadczalnych Wydziału, położonych niedaleko od centrum Krakowa, oraz w firmach zajmujących się branżą ogrodniczą w Polsce. Część studentów odbywa praktyki za granicą: w Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Austrii, Niemczech, gdzie poznaje zasady funkcjonowania gospodarstw ogrodniczych różnego typu, mając równocześnie okazję do doskonalenia umiejętności językowych. Prowadzona jest także coraz liczniejsza wymiana studentów na studia i praktyki w ramach europejskiego Programu Erasmus. Dzięki studiom i stażom w uczelniach zagranicznych poprawiają Budynek Wydziału Ogrodniczego się szanse absolwentów także na europejskim rynku pracy. kacji. Programy te opisano za pomocą pięć modułów kształcenia – ścieżek temaStudenci Wydziału Ogrodniczego efektów kształcenia, czyli oczekiwanych tycznych: ogrodnictwo z marketingiem; uczestniczą w pracach naukowo-bau absolwenta kompetencji społecznych, sztuka ogrodowa; agroekologia i ochrona dawczych, działając w sekcji Koła Naa także wiedzy i umiejętności jej stosowa- roślin; bioinżynieria oraz rośliny zielarskie ukowego Ogrodników przy katedrach nia w praktyce. Na Wydziale prowadzone i prozdrowotne. Na drugim stopniu można Wydziału, a także w sekcjach międzysą studia pierwszego stopnia – inżynier- wybrać siedem specjalności: rośliny wa- wydziałowych. skie, drugiego – magisterskie, trzeciego rzywne; rośliny ozdobne; sadownictwo; Umiejętność komunikacji społecznej, – doktoranckie w trybie stacjonarnym sztuka ogrodowa; agroekologia i ochrona która stanowi ważne wyposażenie zawoi niestacjonarnym oraz studia podyplo- roślin; bioinżynieria oraz rośliny zielarskie dowe absolwenta, studenci zdobywają nie mowe (studia podyplomowe terenów zie- i prozdrowotne. tylko realizując program kształcenia i przeleni i florystyka). Na pierwszym stopniu Studia podyplomowe florystyka dają bywając w środowisku akademickim, ale kształcenia na kierunku ogrodnictwo jest studentom wiedzę oraz oczekiwane u ab- także uczestnicząc w inspirowanych przez 16 6/2013 Wydział Ogrodniczy użytecznych społecznie działaniach, takich jak organizacja Dni Owada, Święta Ogrodów, wystaw ogrodniczych czy Nocy Naukowców. W roku jubileuszowym na Wydziale Ogrodniczym zatrudnionych jest 126 pracowników. Spośród 87 nauczycieli akademickich 15 to profesorowie tytularni, 24 – doktorzy habilitowani, a 48 – doktorzy. Wydział ma uprawnienia do przeprowadzania przewodów i nadawania stopni doktora oraz doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie ogrodnictwa. Ma również uprawnienia do występowania o nadanie tytułu naukowego profesora nauk rolniczych, a także pozytywną czteroletnią akredytację Polskiej Komisji Akredytacyjnej. W ustalonych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego kategoriach jednostek naukowych Wydział uzyskał w 2010 roku najwyższą kategorię (A) za jakość działalności naukowej i badawczo – rozwojowej. Jednostki Wydziału współpracują z licznymi placówkami naukowymi na świecie. Na szczególne podkreślenie zasługuje współpraca z USDA–ARS Vegetable Crop Research Unit oraz Department of Horticulture, University of Wisconsin-Madison w USA; Julius Kühn –Institut (JKI), Quedlinburg w Niemczech oraz Diversity Arrays Technology, Yarralumla w Australii. Współpracujemy również z licznymi ośrodkami naukowymi w Polsce, w tym m.in. z Instytutem Ogrodnictwa w Skierniewicach, Instytutem Biopolimerów i Włókien ChePrace studentów w tunelu foliowym Pracownia mikroskopowa – sala dydaktyczna micznych w Łodzi, Bankiem Patogenów Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu, jak również z polskimi spółkami hodowlano-nasiennymi. Formą współpracy są nie tylko wspólne projekty badawcze i publikacje naukowe, ale również wymiana pracowników. Strukturę Wydziału tworzy obecnie osiem katedr: Katedra Botaniki i Fizjologii Roślin; Dendrologii i Architektury Krajobrazu; Genetyki, Hodowli i Nasiennictwa; Ochrony Roślin; Roślin Ozdobnych; Roślin Warzywnych i Zielarskich; Sadownictwa i Pszczelnictwa oraz Katedra Uprawy Roli i Nawożenia Roślin Ogrodniczych. Długa tradycja studiów ogrodniczych w Krakowie sprawia, że kadra naukowo–dydaktyczna Wydziału ma duże doświadczenie w kształceniu i różnokierunkowych pracach badawczych. Przy Wydziale działa Polskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych (PTNO), utworzone w 1987 roku z inicjatywy Polskiej Akademii Nauk dla integracji ogrodniczej społeczności naukowej. Pierwszym prezesem Zarządu Głównego PTNO był profesor Tadeusz Wojtaszek. Głównym celem działalności Towarzystwa jest rozwijanie społecznej, naukowej, dydaktycznej i popularyzatorskiej aktywności członków we wszystkich dziedzinach nauk ogrodniczych, ze szczególnym uwzględnieniem sadownictwa, warzywnictwa, kwiaciarstwa, hodowli roślin, terenów zieleni i pszczelnictwa. PTNO wydaje „Folia Horticulturae”, naukowe czasopismo ogrodnicze w języku angielskim. Prof. dr hab. inż. Stanisław Mazur – Katedra Ochrony Roślin; dziekan Wydziału Ogrodniczego UR w Krakowie. 6/2013 17