Informacje o aneksie do Księgi Poległych na Polu Chwały 1943-1945
Transkrypt
Informacje o aneksie do Księgi Poległych na Polu Chwały 1943-1945
Anna Szymczak-Sikora INFORMACJA O ANEKSIE DO KSIĘGI POLEGŁYCH NA POLU CHWAŁY 1943—1945 Od momentu ukazania się Księgi Poległych na Polu Chwały 1943—1945, tj. od roku 1974 kontynuowano w Centralnym Archiwum Wojskowym gromadzenie informacji na temat żołnierzy poległych, zmarłych i zaginionych w okresie drugiej wojny światowej. W miarę upływu czasu nazbierała się znaczna ilość dalszych nazwisk żołnierzy poległych i zaginionych, jak również nowych, pełniejszych danych o już umieszczonych w Księdze Poległych. Zaistniała tym samym konieczność opracowania aneksu, który by uwzględniał nieujęte dotychczas nazwiska, a jednocześnie uzupełniał i zawierał poprawki do wiadomości występujących w wyżej wymienionym wykazie. Aneks składa się z następujących części: — Część I — Polegli, zmarli z ran i chorób oraz zabici w wypadkach, — Część II — Zaginęli bez wieści, — Część III — Errata, — Część IV — Errata (skreślenia). W części pierwszej i drugiej zawarto w sposób fonetyczny nazwiska żołnierzy poległych na polu walki, zmarłych z ran i chorób, zabitych w nieszczęśliwych wypadkach oraz zaginionych bez wieści, których nie umieszczono w Księdze Poległych. Zasadniczą przyczyną ich nieumieszczenia, były trudności w ustaleniu bliższych wiadomości o śmierci, czy zaginięciu, które to nie zawsze można było znaleźć w aktach do tego celu przeznaczonych, a więc w spisach poległych, zmarłych, zaginionych, czy też w ewidencji personalnej. Dane o dacie śmierci, miejscu zgonu żołnierzy LWP często zamieszczane były w innych rodzajach akt i to nie zawsze macierzystych, ale i nadrzędnych. Interesujących nas wiadomości należało szukać w ewidencjach i spisach rannych i chorych, pogrzebanych, w rejestrach zawiadomień o śmierci, jak również w ewidencji szpitalnej, w meldunkach o nadzwyczajnych wypadkach, czy też w rozkazach dziennych. Trzecia część zawiera erratę błędów zauważonych w trakcie korzystania z Księgi Poległych, a występujących głównie w: — nazwiskach i imionach, — dacie i miejscu urodzenia, — dacie, miejscu i przyczynie śmierci, — stopniu i jednostce wojskowej, — sygnaturze. Błędy te najczęściej spowodowane były omyłkami drukarskimi, nieczytelnym zapisem w aktach, a w konsekwencji złym odczytaniem głównie nazwisk, imion, nazw miejscowości1. W części tej nieograniczone się tylko do wykazania błędów, starano się również uzupełnić występujące w Księdze Poległych dane — nowymi, pełniejszymi informacjami odnalezionymi w aktach. Część czwarta zawiera specyficzną erratę polegającą na skreśleniu z wykazu Księgi Poległych nazwisk pewnej ilości żołnierzy żyjących, błędnie uznanych przez ich jednostki za poległych lub zaginionych bez wieści. Błędne zapisy w ewidencjach jednostek powstawały najczęściej na skutek gwałtownie zmieniającej się sytuacji wojennej. Zdarzały się przypadki, że ranni zabierani byli z pola walki przez jednostki sanitarne lub inne polskie, czy radzieckie jednostki wojskowe, w których pozostawali niekiedy do zakończenia działań wojennych. W macierzystych zaś jednostkach z braku lub na skutek błędnych informacji, uznawano ich za zmarłych lub zaginionych. Od momentu ukazania się Księgi Poległych, do Centralnego Archiwum 1 Więcej szczegółów na ten temat patrz: Księga Poległych na Polu Chwały 1943—1945, Warszawa 1974, s. 68—72. Wojskowego napływają listy od osób zainteresowanych tą sprawą. Zgłaszają w nich wykryte pomyłki z prośbą o ich sprostowanie. Po ponownym sprawdzeniu tych informacji w zasobach aktowych, a następnie w Centralnym Biurze Adresowym uzyskano podstawę do skreślenia żyjących z wykazu Księgi Poległych. Opracowany aneks nie stanowi zamknięcia wymienionych we wstępie spraw. Nadal w kręgu zainteresowań Centralnego Archiwum Wojskowego będzie pozostawać kwestia pełności wykazu i poprawności zapisu danych o żołnierzach ludowego Wojska Polskiego poległych, zmarłych z ran i chorób oraz zaginionych bez wieści w latach 1943—1945. W miarę napływu dalszych informacji Centralne Archiwum Wojskowe przystąpi do opracowania kolejnego aneksu.