FBT-06-137-ED GA Madrid - Resolution Meat sector-PL

FBT-06-137-ED
UCHWAŁA
Europejska branża przemysłu mięsnego:
niedozwolone praktyki w zakresie swobodnego przepływu
pracowników
Madryt, 3 listopada 2006r. Europejskie związki zawodowe przemysłu
spożywczego, napojowego i tytoniowego potępiły karygodną postawę
wobec pracowników migrujących.
Od momentu wejścia w życie Traktatu Rzymskiego, swobodny przepływ osób był jedną z
podstawowych zasad polityki Unii Europejskiej. Jednak już od kilku lat niektóre europejskie
przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego pokazały, jak dramatyczne problemy mogą powstać
wówczas, gdy taki swobodny przepływ pracowników pomiędzy państwami członkowskimi nie
zostanie wsparty europejską polityką socjalną, która mogłaby zapewnić skuteczną ochronę
pracowników migrujących.
Przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego omijają krajowe przepisy prawa, zatrudniając
pracowników sprowadzonych z krajów Europy Środkowej i Wschodniej (tj. z państw
członkowskich UE, państw kandydujących lub z innych krajów) pozornie w charakterze
„osoby niezależnej”, zamiast na etacie jako pracownika.
Wypłacając im niższe pensje, przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego dyskryminują również
zagranicznych pracowników i nie przestrzegają przepisów zbiorowych układów pracy.
Pracodawcy odmawiają im też podstawowych praw człowieka i ludzkiej godności, kwaterując
tych pracowników w urągających tej godności warunkach.
Nielegalne zatrudnianie, eksploatacja pracowników i handel ludźmi są bardzo
rozpowszechnione w europejskich przedsiębiorstwach przemysłu mięsnego. Branża mięsna
jest przykładem nieprawidłowego stosowania zasady swobodnego przepływu pracowników,
co doprowadza do niedopuszczalnego socjalnego dumpingu i eksploatacji ludzi.
Takie praktyki powodują presję na zatrudnianych pracownikach krajowych. Muszą oni stawiać
czoła pogarszającym się warunkom pracy, obawiając się jej utraty. Wykorzystując sprzeczne
interesy krajowych i zagranicznych pracowników, pracodawcy przedsiębiorstw tego
przemysłu przyczyniają się do postawy ksenofobicznej i tworzenia napięć pomiędzy
pracownikami z różnych krajów, zamiast traktować wszystkich zgodnie z prawem i promować
integrację.
Ponadto kraje, z których pochodzą migrujący pracownicy borykają się obecnie z brakiem
wykwalifikowanych pracowników, co w Polsce na przykład, doprowadziło do otwarcia
krajowego rynku pracy dla pracowników z Ukrainy. Czy opuszczenie własnego domu, rodziny
i kraju jest jedynym rozwiązaniem ludzkich problemów?
Odmawiając szkolenia i naruszając przepisy BHP, przedsiębiorstwa przemysłu mięsnego
stwarzają dramatycznie złe warunki pracy w wielu krajach członkowskich. W ten właśnie
sposób zwiększają liczbę zachorowań na tzw. choroby zawodowe (jak na przykład choroby
układu
mięśniowo-szkieletowego i
zespół
cieśni
nadgarstka
lub
RSI.
Ponadto liczne przedsiębiorstwa z branży mięsnej poświęcają nieraz wiele czasu i energii,
aby w sposób „kombinowany” i niezgodny z prawem, obejść europejskie przepisy dotyczące
bezpieczeństwa produktów żywnościowych.
Brak europejskich norm w zakresie zapewnienia bardziej skrupulatnych i częstszych inspekcji
weterynaryjnych, brak harmonizacji i porównywalnych praktyk krajowych odnośnie
bezpieczeństwa produktów żywnościowych, jak również zbyt niskie kary w tym zakresie,
stwarzają sprzyjające warunki dla rozwoju postaw patologicznych i kryminogennych.
Organizacje członkowskie EFFATu w tym kontekście idą w ślad inicjatyw już podjętych w
wielu krajach, wpływając na pracodawców i władze polityczne na poziomie zarówno krajowym
jak i europejskim, aby podjęły one stanowczą i skuteczną akcję, zgodnie z następującymi
postanowieniami:
1.
Niedopuszczalna jest jakakolwiek forma dyskryminacji. Pracownikom
zatrudnionym na równorzędnym stanowisku pracy, niezależnie od ich
obywatelstwa, przysługują jednakowe wynagrodzenie i takie same warunki
pracy. W Europie nie wolno dopuścić do powstania kategorii pracowników
drugorzędnych;
2.
Niedozwolony jest dumping socjalny: swobodny przepływ pracowników w
państwach członkowskich musi zostać wsparty europejskimi tzw. „normami
minimum”, które będą stosowane na terenie całej Unii Europejskiej. Na
przykład: pilnie oczekiwana reforma Dyrektywy o Pracownikach
Tymczasowych musi zagwarantować, aby pracownicy z agencji pracy już od
pierwszego dnia zatrudnienia traktowani byli na równi ze stałymi
pracownikami oraz że osoby zamierzające podjąć pracę zagranicą zostaną
dokładnie poinformowane o przepisach prawa pracy w danym kraju;
3.
Pracodawcy muszą przejąć odpowiedzialność za odpowiednie i godne
zakwaterowanie zagranicznych pracowników;
4.
Nie wolno zezwolić na „laissez-faire” w sprawach wymuszania chroniących
przepisów prawa pracy: instytucje europejskie, krajowe rządy jak i
samorządy regionalne oraz lokalne muszą podjąć odpowiednie kroki, aby
zagwarantować prawidłowe stosowanie regulacji ustawowych i prawnych;
5.
Walkę z zatrudnieniem nielegalnym trzeba zintensyfikować.
ustanowić wyższe kary w przypadku łamania prawa;
6.
Przedsiębiorstwo mięsne nie może, pod żadnym pozorem, zrzec się swojej
odpowiedzialności wobec pracowników; w szczególności nie może ono
przekazać problem agencji lub podwykonawcy, którzy zatrudniają
zagranicznych pracowników. Do odpowiedzialności przedsiębiorstwa
mięsnego należy zapewnienie godnych i prawidłowych warunków pracy dla
WSZYSTKICH pracowników, zarówno krajowych jak i zagranicznych.
7.
Pracodawcy muszą dążyć do poprawy kwalifikacji pracowników i
przeciwdziałać istnieniu przewagi tzw. niepewnych stanowisk pracy w tej
branży, co jest sprzeczne z promocją kwalifikacji.
8.
Przemysł mięsny jak i władze krajowe muszą wdrażać środki poprawy
traktowania zwierząt, okazując w ten sposób swoją dobrą wolę na rzecz
stałego rozwoju branży mięsnej;
9.
Branża mięsna, jak również ten europejski przemysł w całości, wymaga
większej ilości bardziej wykwalifikowanego personelu, łącznie z większą
liczbą lepiej wykwalifikowanych inspektorów. Inspekcje weterynaryjne
podobnie jak i inne kontrole należy rozszerzyć, zharmonizować i wzmocnić w
całym cyklu produkcyjnym przemysłu mięsnego, począwszy od hodowli, a na
handlu detalicznym kończąc. Należy ustalić krajowe referencje odnośnie
standardów, struktur i praktyk w celu rozwinięcia wspólnych europejskich
norm w tym zakresie celem poprawy niedociągnięć niektórych władz
krajowych i lokalnych, dotychczas odpowiedzialnych za organizację i nadzór
kontroli.
***
2
Należy