1 Nazwa organizacji prowadzącej WTZ: STOWARZYSZENIE
Transkrypt
1 Nazwa organizacji prowadzącej WTZ: STOWARZYSZENIE
STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 Nazwa organizacji prowadzącej WTZ: STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA II. Rejestr, numery identyfikacyjne organizacji prowadzącej WTZ KRS: 42710 NIP: 659-14-38-405 Regon: 356286644 III. Adres, nr telefonu, nr faxu, e-mail organizacji prowadzącej WTZ Adres: Witowice 60A, 32-250 Charsznica Telefon / Fax 041 38 36 841 e mail [email protected] IV. Adres, nr telefonu, nr faxu, e-mail WTZ Adres: Stare Racibory 4, 18-218 Sokoły Telefon / Fax 086 476 12 28 [email protected] V. UCZESTNICY WARSZTATÓW TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 W STARYCH RACIBORACH Warsztat Terapii Zajęciowej nr 2 Stowarzyszenia Pomocy Szansa w Starych Raciborach jest placówką przeznaczoną dla osób niepełnosprawnych, które ukończyły 18 lat i posiadają orzeczony stopień niepełnosprawności ze wskazaniami do terapii zajęciowej. Głównym celem Warsztatu jest realizacja zadań z zakresu rehabilitacji społeczno-zawodowej. Placówka funkcjonuje od poniedziałku do piątku w godzinach 7.30 – 15.30 przez cały rok, z wyłączeniem jednego miesiąca przeznaczonego na przerwę wakacyjną. Aktualnie do Warsztatu uczęszcza 55 osób, gdyż z dniem 27.12.2010 roku Stowarzyszenie uzyskało zgodę na przyjęcie kolejnych 5 podopiecznych, którzy są mieszkańcami powiatu wysokomazowieckiego. Wśród uczestników na dzień 31.12.2010 było 21 kobiet i 34 mężczyzn z umiarkowanym i znacznym stopniem niepełnosprawności, z czego 45 osób było mieszkańcami powiatu macierzystego. Poniższa tabela 1 przedstawia liczbę uczestników z poszczególnym stopniem i przyczyną niepełnosprawności. Tabela 1. Liczba uczestników WTZ2 w Starych Raciborach z uwzględnieniem stopni i przyczyn niepełnosprawności Rodzaj Stopień niepełnosprawności Ogółem Niepełnosprawności Umiarkowany Znaczny K M K M O1-U 02-P 7 3 18 2 1 3 1 8 0 34 8 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 03-L 04-O 05-R 06-E 10-N 11-I 12-C Razem: 0 0 1 2 3 0 0 16 1 0 1 0 0 0 0 22 0 0 1 0 6 0 0 11 0 1 0 0 3 1 1 14 1 1 3 2 12 1 1 63 Największą grupę tworzą osoby z niepełnosprawnością intelektualną – ponad 60% oraz osoby z chorobami neurologicznymi (dziecięce porażenie mózgowe, urazy powypadkowe) – 22%. Każdy z uczestników realizuje swój indywidualny program rehabilitacji i terapii opracowywany corocznie przez Radę Programową. W roku sprawozdawczym Rada Programowa działając w oparciu o wewnętrzny regulamin obradowała 14 razy. Głównym celem niniejszych spotkań było: konstruowanie indywidualnych programów rehabilitacji i terapii dokonywanie rocznych i półrocznych ocen postępów w rehabilitacji i terapii opracowywanie rocznych planów pracy zatwierdzenie kwot kieszonkowego w ramach treningu ekonomicznego rozstrzyganie spraw problemowych związanych z funkcjonowaniem uczestników w warsztacie ustalanie współpracy z rodzicami i innymi instytucjami realizacja projektów omawianie innych spraw wynikających z codziennej działalności placówki. Rada Programowa dokonała również kompleksowej oceny realizacji indywidualnego programu rehabilitacji uczestników, którzy uczęszczali do placówki powyżej trzech lat. Rada brała pod uwagę następujące kryteria: 1. Zdolność do samodzielnego wykonywania czynności życia codziennego. 2. Umiejętności interpersonalne, w tym komunikowanie się oraz współpraca w grupie. 3. Opanowanie umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia, z uwzględnieniem sprawności psychofizycznej, dojrzałości społecznej i zawodowej, sfery emocjonalno-motywacyjnej. Rada Programowa zdecydowała, iż wszystkim ocenianym uczestnikom przedłuża uczestnictwo w terapii w WTZ ze względu na pozytywne rokowania co do przyszłych postępów w rehabilitacji, umożliwiających podjęcie zatrudnienia i kontynuowanie rehabilitacji zawodowej w warunkach pracy chronionej lub na rynku pracy. W 2010 roku z uczestnictwa w terapii zrezygnowało 7 osób. Poniżej przedstawiono listę byłych podopiecznych i powody ich rezygnacji: 1. Wojciech M. – rezygnacja własna (przejście do Ośrodka Rehabilitacyjno-EdukacyjnoWychowawczego w Perkach Karpiach). 2. Daniel M. – rezygnacja własna (brak motywacji do uczestnictwa wtz). 3. Tomasz Ś. - rezygnacja własna (nawrót choroby). 4. Artur M. - rezygnacja własna (opieka nad chorą psychicznie matką). 5. Franciszek W. – śmierć uczestnika. 6. Joanna Z. - rezygnacja własna (przejście do WTZ w Bielsku Podlaskim). 7. Maria S. - rezygnacja własna (przejście do WTZ w Bielsku Podlaskim). 2 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 Uczestnicy WTZ w Starych Raciborach starali się systematycznie uczęszczać do placówki. Ich nieobecności uwarunkowane były głównie stanem zdrowia. Ogólna roczna frekwencja udziału uczestników w zajęciach warsztatowych wynosiła w 2010 roku 81,8%. Nieobecności uczestników usprawiedliwiane były przez rodziców/opiekunów (telefonicznie/osobiście), lekarzy lub innych specjalistów. Frekwencja w poszczególnych miesiącach w 2010 roku z uwzględnieniem przerwy wakacyjnej, która w roku ubiegłym przypadała w lipcu została zestawiona w poniższej tabeli 2. Tabela 2. Frekwencja uczestników WTZ2 w Starych Raciborach. Frekwencja uczestników w poszczególnych miesiącach w 2010 roku w % L.p M-ce Nazwa pracowni Gospodarstwa Ogrodnicza Papieru TechnicznoWikliny domowego stolarska 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 I II III IV V VI VIII IX X XI XII Ogółem w % 73,5% 71,5% 89,6% 88,6% 80% 72% 92% 92% 91% 87% 73% 82,7% 94% 91% 87% 90% 90% 91% 86% 73% 85% 88% 80% 86,81% 72% 74% 85% 86% 79% 77% 78% 83% 83% 73% 49% 76,27% 83% 79% 84% 72% 85% 84% 73% 75% 86% 81% 70% 79,27% 78% 81% 87,4% 83,3% 83% 87% 85,4% 81% 91% 90% 76,4% 83,95% Ogółem w % 80,1% 79,3% 86,6% 83,98% 83,4% 82,2% 82,88% 80,8% 87,2% 83,8% 69,68% 81,8% W 2010 roku Warsztat wprowadził trening ekonomiczny, który wynosił 30 zł miesięcznie. „Kieszonkowe” wypłacane było na podstawie wewnętrznego regulaminu. VI. Rehabilitacja zawodowa podopiecznych WTZ nr 2 w Starych Raciborach Głównym celem rehabilitacji zawodowej prowadzonej w warsztacie jest przygotowanie podopiecznych do uzyskania zatrudnienia i wykonywania pracy przy uwzględnieniu możliwości biopsychospołecznych uczestników. Rehabilitacja zawodowa realizowana jest na trzech płaszczyznach. Pierwsza z nich obejmuje prowadzenie systematycznych spotkań z doradcą zawodowym i z przedstawicielami Powiatowego Urzędu Pracy w Wysokiem Mazowieckiem i w Łapach oraz organizację szkoleń zawodowych (zewnętrznych organizowanych przez inne podmioty jak i wewnętrznych organizowanych przez placówkę). Druga płaszczyzna przyjmuje formę konsultacji psychologicznych mających na celu dodatnią stymulację tj. uzyskanie pozytywnego nastawienia do podjęcia i radzenia sobie z wykonywaną pracą zawodową. Trzeci obszar to prowadzenie zajęć warsztatowych w poszczególnych pracowniach polegających na samodzielnym wykonywanie przez uczestników zadań zleconych przez instruktorów. Aktualnie 42 podopiecznych zarejestrowanych jest jako osoby poszukujące zatrudnienia w PUP w Wysokiem Mazowieckiem oraz 8 w PUP w Łapach. Podopieczni Warsztatu byli beneficjentami następujących szkoleń zewnętrznych oraz spotkań: 3 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 a) „Aktywizacja zawodowa szansą dla osób korzystających z pomocy społecznej” ( 10 osób) organizowane przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Wysokiem Mazowieckiem b) „Wsparcie osób niepełnosprawnych ruchowo na rynku pracy” (6 osób + 6 członków rodziny) organizowane przez Caritas w Białymstoku c) „Teatr” organizowane przez Fundację Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Nie tylko” w Warszawie d) „Ogólnopolski tydzień kariery” organizowane przez Urząd Pracy w Łapach. W roku sprawozdawczym część uczestników poczyniła znaczne postępy w procesie rehabilitacji zawodowej. Uczestnicząc w szkoleniach aktywizacyjnych podnosili swoje kwalifikacje zawodowe. Należy wymienić następujące kursy: a) Florystyka – kwiaty sztuczne - (Barbara Ś., Katarzyna B., Urszula M., Piotr M., Wiesław D.,) b) Nowoczesne techniki wykańczania wnętrz- (Paweł D., Andrzej B., Radosław O., Piotr K., Piotr K.,). c) Teatr – (Wojciech G., Piotr R., Adam R., Rafał K., Andrzej B., Maria Ch., Jadwiga F., Łukasz Ś, Marta P., Piotr K.,) Udział ww. formach udoskonalających zwiększył ich szanse na przyszłe zatrudnienie, a przede wszystkim spowodował wzrost motywacji uczestników do podjęcia zatrudnienia. Ponadto uczestnicy pracują samodzielnie wykonując określone czynności, nie wymagają stałego nadzoru instruktorów, obchodzą się troskliwie z materiałami i narzędziami. Wymagają jednak ciągłego powtarzania celem utrwalania nabytych umiejętności. VII. Rehabilitacja społeczna podopiecznych WTZ nr 2 w Starych Raciborach Rehabilitacja społeczna zmierza do tego, aby osoba niepełnosprawna zajęła w życiu społecznym taką samą pozycję jak osoby sprawne. Tak więc wyrabianie samodzielności w sytuacjach życia codziennego to najważniejszy cel tej formy rehabilitacji. Realizowany jest on przez naukę racjonalnego gospodarowania pieniędzmi, korzystania z miejsc publicznych (kino, muzeum, poczta, supermarket itp.), naukę podejmowania decyzji życiowych i prowadzenia samodzielnego gospodarstwa domowego. Żeby osiągnąć ww. cele w placówce prowadzone są następujące treningi: 1. Reedukacyjny 2. Zdrowotno-higieniczny 3. Sportowo-usprawniający 4. Informatyczny 5. Artystyczny 6. Ekonomiczny 7. Kompetencji społecznych 8. Organizacyjny 9. Zawodowy Oceniając sferę społeczną uczestników, a w szczególności umiejętności związane z zaradnością osobistą, komunikacją interpersonalną, harmonijnym współżyciem w grupie, umiejętnością dzielenia się i niesienia pomocy należy wyróżnić Barbarę Ś., Piotra K., Piotra J., Dariusz P., Wojciech G. 4 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 VIII. Pracownie w warsztatach terapii zajęciowej nr 2 w Starych Raciborach W Warsztacie działa pięć tematycznych pracowni. Do każdej z nich oprócz pracowni gospodarstwa domowego uczęszcza po 10 podopiecznych. Natomiast do ww. pracowni 15 uczestników. Poniżej dokonano charakterystyki poszczególnych pracowni: A) Pracownia gospodarstwa domowego Zajęcia kulinarne prowadzone są przez dwóch instruktorów w dużej kuchni wyposażonej w niezbędny sprzęt gospodarstwa domowego. Przygotowywane są tam posiłki dla wszystkich podopiecznych warsztatu. W pracowni uczestnicy uczą się przygotowywać sałatki, mrożonki, przetwory (dżemy), zupy, ciasta. Uczą się nakrywania i dekorowania stołu oraz odpowiedniego zachowania się przy stole. Poznają wartości odżywcze warzyw i owoców a także zasady zdrowego żywienia. W czasie świąt (Bożego Narodzenia, Wielkanocnych) przygotowują potrawy charakterystyczne dla danych świąt, dekorują stoły. Prowadzone są wówczas rozmowy na temat tradycji i obrzędów kultywowanych w rodzinach uczestników i w naszym kraju. Osoby, które uczestniczą w zajęciach tej pracowni uczą się również obsługi urządzeń gospodarstwa domowego (płyta grzejna, piekarnik, zmywarka, czajnik bez przewodowy, roboty kuchenne, pralka automatyczna, prawidłowego użytkowania lodówki i zamrażarki). B) pracownia papieru W pracowni papieru zajęcia odbywają się przez formę zbiorową, jak i indywidualną. Uczestnicy pracują metodą ergoterapii czyli terapii przez pracę. Uczestnicy rehabilitują się też za pomocą metody arteterapii. Zajęcia przebiegają w ściśle dostosowanym, do poziomu każdego uczestnika, programie indywidualnym. Usprawniane są zdolności manualne, koordynacja wzrokowo – ruchowa, motoryka rąk, grafomotoryka, poprzez: rysunek (rysowanie kredą, węglem, ołówkiem, kredkami ołówkowymi, świecowymi, pastelami), malarstwo (malowanie farbami plakatowymi, akwarelą, witrażowymi, olejnymi, tuszem kreślarskim), rzeźbę: papiero-plastyka ( motywy postaci, przedmiotów, kwiatów, tworzenie laurek), masy plastyczne ( masa solna, modelina, plastelina, masa papierowa), dekoratorstwo i zdobnictwo ( dekoracje okolicznościowe, np. stroiki świąteczne; zdobienie różnych przedmiotów wiklinowych, gipsowych itp.; tworzenie kompozycji z suszonych i żywych kwiatów oraz darów natury typu: pióra, kora, szyszki, mech itp.), sztuki użytkowe (witraże na butelkach, płytkach ceramicznych, kieliszkach, collage (wyklejanie, wycinanie, wydzieranie papieru i tworzenie pracy łączonej różnymi technikami). Wytwory plastyczne uczestników WTZ wystawiane są na kiermaszach, festynach czy galeriach. Są organizowane również wernisaże, gdzie uczestnicy mogą pochwalić się swoimi pracami przed rodziną i znajomymi. C) Pracownia techniczno-stolarska Pracownia techniczno-stolarska jest pracownią, w której uczestnicy uczą się zajęć praktycznych w zawodzie stolarza. Głównym celem pobytu uczestników w pracowni jest: - zapoznanie się z zasadą obsługi podstawowych narzędzi ręcznych i elektronarzędziami do obróbki drewna, rozróżnianie oraz dobór odpowiedniego narzędzia do wykonywanej pracy Aktywność ta przyczynia się do rozwoju zdolności manualnych. Rehabilitacja zawodowa w pracowni, to głównie organizacja stanowiska pracy i przebieg prostych czynności związanych 5 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 z wykonywaniem prac, stosowanie przerw w procesie pracy, umiejętności samokontroli tempa pracy. Poznają różne rodzaje drewna. Uczestnicy są również zapoznawani z zasadami bezpieczeństwa obsługi poszczególnych narzędzi i maszyn. W pracowni stolarskiej wykonujemy: ramki do zdjęć i obrazów, kwietniki, półki, karmniki , piłowanie, szlifowania powierzchni, lakierowanie, wbijania gwoździ, projektowanie ramek - itp. Wyżej wymienione czynności mają na celu osiągnięcie przez uczestników maksymalnej samodzielności i zaradności wynikającej z życia codziennego. D) Pracownia wikliny Głównym celem pracowni wikliniarskiej jest rozwijanie zdolności manualnych uczestników oraz przygotowanie do ewentualnej pracy zarobkowej w tym zakresie. Na pracowni uczestnicy zdobywają wiedzę ogólną, o wiklinie, sposobie sadzenia i uprawy oraz o sposobie jej doboru i wykorzystania. Uczą się stosowanych technik wikliniarskich oraz zdobywają praktyczną wiedzę w dziedzinie wyplatania i tworzenia różnorakich przedmiotów z wikliny. Pracownia wikliniarska wyposażona jest w odpowiednie urządzenia i narzędzia wikliniarskie. Wikliniarstwo pozwala również na rozwijanie własnych możliwości twórczych, projektowanie nowych wzorów, włączanie do wyplatania wyrobów innych surowców jak: sznury, taśmy słomiane itd. Dla osób niepełnosprawnych wikliniarstwo jest nie tylko terapią poprzez pracę, przywraca ono również sprawność ruchową dłoni oraz palców, rozbudza wyobraźnię, uczy dyscypliny pracy, współpracy w grupie. E) Pracownia ogrodnicza Zajęcia w pracowni pozwalają na zdobycie wiedzy na temat hodowli i pielęgnacji roślin. Uczestnicy dbają o rośliny, uczą się je podlewać, przesadzać, rozmnażać. Dbają o teren otaczający budynek WTZ, gdzie uprawiają ogród warzywny i kwiatowy oraz sad. W ramach prowadzonej terapii zajęciowej uczestnicy wykonują również prace plastyczne z naturalnych materiałów (np.: z ziaren, makaronu, szyszek, kamyków, nasion, liści). Ponadto zajmują się hodowlą i pielęgnacją roślin doniczkowych. Uczestnicy uczą się także prowadzenia kalendarza pogody w wyniku uważnej obserwacji otaczającej przyrody. Osoby niepełnosprawne podczas licznych spacerów mają okazję samodzielnie zbierać materiały niezbędne do pracy terapeutycznej. Wyżej wymienione zajęcia oparte są na następujących metodach: pogadance, opisywaniu, samodzielnej pracy - metodzie praktycznej, pokazie, metodzie wzrokowej, metodzie słuchowej, metodzie dotykowej, metodzie smakowej, metodzie węchowej. Mają one przede wszystkim rozwijać zdolności kształcenia i doskonalenia strony manualnej i intelektualnej. Zajęcia te również wzmacniają poczucie własnej wartości i wiary we własne możliwości, poczucie odpowiedzialności i zaradności życiowej, uczą wykonywania pracy zespołowej. IX. PRACOWNICY WTZ2 W STARYCH RACIBORACH W Warsztacie Terapii Zajęciowej nr 2 w Starych Raciborach na dzień 31.12.2010 roku zatrudnionych było 13 pracowników, w tym 10 instruktorów terapii zajęciowej, dyrektor, specjalista ds. rehabilitacji oraz księgowa. Dwóch pracowników tj.: psycholog i specjalista ds. BHP i p. poż. zatrudnieni byli na podstawie umów zlecenia. Wśród pracowników tylko trzy osoby posiadały 6 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 wykształcenie średnie. Pozostali legitymowali się wykształceniem wyższym (77%) głównie z zakresu pedagogiki i nauk społecznych. W 2010 roku pracownicy brali udział w licznych kursach i szkoleniach. Podnosili swoje kwalifikacje uczestnicząc w następujących szkoleniach: a) „Rola i zadnia opiekuna osoby starszej i niepełnosprawnej. Stosowanie wybranych form terapii zajęciowej i fizykoterapii” w ramach projektu „Nowe kwalifikacje to szansa na samorealizację”. b) „Komunikacja i negocjacje między sektorami: samorządowym, prywatnym, pozarządowym. Rodzaje umów” w ramach projektu „Partnerstwo międzysektorowe”. c) „Terapia zachowań problemowych u osób niepełnosprawnych intelektualnie”. d) „Zasady opracowywania przez radę programową oceny kompleksowej uczestnika warsztatów terapii zajęciowej”. e) „Arteterapia” w ramach instruktorskiego kursu kwalifikacyjnego. f) „Zdobienie przedmiotów z wykorzystaniem folii lub płatków do złoceń”. X. WSPÓŁPRACA Współpracę Warsztatów można podzielić na dwa podstawowe obszary tj. współpracę z rodziną uczestnika oraz z instytucjami/organizacjami, które wspierają placówkę w realizacji głównych zadań. Współpraca z rodzicami/opiekunami przyjmowała następujące formy: I. Spotkania indywidualne i grupowe z kadrą Warsztatu. II. Utrzymywanie stałej korespondencji dotyczącej zarówno bieżącej działalności placówki jak i informacji o postępach w procesie rehabilitacji i terapii poszczególnych uczestników. III. Kontakty bezpośrednie w domach rodzinnych podopiecznych w celu poznania ich sytuacji socjalno-bytowej i aktualizacji wywiadów środowiskowych, a także udzielanie pomocy w rozwiązywaniu problemów życiowych/osobistych. IV. Rozmowy telefoniczne uwarunkowane sytuacjami, które mają miejsce w placówce np. przekazywanie informacji o stanie zdrowia uczestnika, postępach w rehabilitacji itp . V. Spotkania integracyjne w placówce mające na celu wsparcie opiekunów z osobą niepełnosprawną w rodzinie. VI. Spotkania okolicznościowe i organizacyjne. VII. Prowadzenie zeszytów kontaktów z rodzicami/opiekunami, w których zapisuje się wszelkie rozmowy i relacje z wizyt domowych. W 2010 roku pracownicy warsztatu zorganizowali cztery spotkania z rodzicami/opiekunami. Cele poszczególnych spotkań przedstawia tabela 3. Tabela 4. Spotkania z rodzicami/opiekunami. L.p Cel spotkania 1 2 3 4 Termin Bal charytatywny. Wspólne obchodzenie świąt wielkanocnych. Spotkanie informacyjne dotyczące projektu niepełnosprawnych ruchowo na rynku pracy II” Spotkanie opłatkowe w warsztacie. 7 „Wsparcie 30.01.2010 01.04.2010 osób 04.10.2010 17.12.2010 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 Bardzo często rodzice również brali udział w projektach realizowanych przez Warsztat. Należy wspomnieć tu chociażby „II Wysokomazowiecki Festyn Sporoto-Rekreacyjny Osób Niepełnosprawnych- Stare Racibory” czy „III przegląd piosenki biesiadnej w wykonaniu osób niepełnosprawnych – Jesień z biesiadą”. W spotkaniach udział brali również przedstawiciele różnych środowisk, w tym samorządu terytorialnego. W 2010 roku placówka współpracowała z następującymi instytucjami/organizacjami: Starostwo Powiatowe w Wysokiem Mazowieckiem - realizacja zadań z zakresu rehabilitacji społeczno-zawodowej osób niepełnosprawnych, realizacja zadań zleconych, realizacja umowy na wsparcie działalności wtz. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Wysokiem mazowieckiem – realizacja zadań z zakresu rehabilitacji społeczno-zawodowej. Starostwo Powiatowe w Białymstoku i Bielsku Podlaskim – realizacja umów między powiatowych związanych z udziałem uczestników w terapii. Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej z gmin, z których pochodzą uczestnicy warsztatu – pomoc w rozwiązywaniu problemów życiowych, kontynuacja wsparcia materialnego, poznawanie sytuacji socjalno-bytowej. Urząd Gminy w Sokołach – pomoc w realizacji projektów, wsparcie merytoryczne. Powiatowy Urząd Pracy w Wysokiem Mazowieckiem i w Łapach – realizacja zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej, współpraca z doradcą zawodowym, organizacja staży i prac interwencyjnych przyszłym pracownikom warsztatu. Caritas Diecezji Łomżyńskiej – realizacja programu PEAD. Inne: Gminny Ośrodek Kultury w Sokołach, Warsztaty Terapii Zajęciowej i Środowiskowe Domy Samopomocy z terenu województwa podlaskiego, Ośrodki szkoleniowe i inne. XI. DZIAŁALNOŚĆ POZAOBOWIĄZKOWA PLACÓWKI Uczestnicy Warsztatów biorą udział w licznych imprezach i spotkaniach organizowanych na rzecz osób niepełnosprawnych. Poniżej dokonano zestawienia: 1. Wyjazd do kina na film „Randka w ciemno” i „Śluby panieńskie”. 2. 3-dniowa wycieczka, która obejmowała takie miejsca jak: Toruń, Licheń, Biskupin. 3. Turnus rehabilitacyjny w Sopocie. 4. III Przegląd piosenki biesiadnej w wykonaniu osób niepełnosprawnych. „Jesień z Biesiadą” w Sokołach. 5. „Hej kolęda, kolęda…” koncert zorganizowany przez Warsztat wraz z OREW w Perkach Karpiach. 6. Ogólnopolski festiwal piosenki osób niepełnosprawnych. 7. XI Przegląd twórczości osób niepełnosprawnych w Suwałkach. 8. Ogólnopolski konkurs plastyczny dla uczestników wtz. 9. IV Przegląd Piosenki Biesiadnej Osób Niepełnosprawnych w Białymstoku. 10. V Wojewódzki Przegląd Kolęd i Pastorałek w Białymstoku. 11. II Łapskie zawody sportowe osób niepełnosprawnych „Szansa na start” . 12. X Olimpiada Caritas dla Osób Niepełnosprawnych w Łomży. 13. „Święto Dziecka i Rodziny” w Wysokiem Mazowieckiem. 14. IV Edycja Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego „Świat Nikiforów” 8 STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WRSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2010 15. Bieg Niepodległościowy w Sokołach 16. „XI Biesiada Miodowa” w Kurowie. 17. Łapski festiwal taneczny osób niepełnosprawnych „Pląs”. 18. I Podlaski festiwal terapii w Dołubowie. XII. Projekty na rzecz podopiecznych zrealizowane przez placówkę. 1. „II Wysokomazowiecki Festyn Sportowo-Rekreacyjny Osób Niepełnosprawnych – Stare Racibory 2009” – projekt miał na celu uświadomienie osobom niepełnosprawnym rangę aktywności ruchowej w procesie rehabilitacji społeczno-zawodowej. Ponadto kompatybilnym celem danej imprezy było uświadomienie społeczności lokalnej o istnieniu grupy osób mniej sprawnych w ich najbliższym otoczeniu. 2. „W młodym ciele zdrowy duch” czyli druga, wakacyjna edycja zajęć sportowych dla dzieci i młodzieży, w tym osób niepełnosprawnych. Projekt miał na celu promowanie zachowań prozdrowotnych wśród dzieci i młodzieży wiejskiej oraz uświadomienie roli uprawiania sportu w procesie rozwoju psychofizycznego młodego człowieka. Projekt miał również na celu ukazanie aktywnych form spędzania wolnego czasu w okresie wakacji z wykorzystaniem różnych dyscyplin sportowych. 3. „III przegląd piosenki biesiadnej w wykonaniu osób niepełnosprawnych „Jesień z biesiadą” projekt miał na celu pobudzanie, odkrywanie, rozwijanie oraz promowanie twórczości artystyczno-wokalnej osób niepełnosprawnych poprzez udział w przeglądzie piosenki biesiadnej i prezentacje prac plastycznych. Ponadto podtrzymywanie więzi i znajomości wśród uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej i Środowiskowych Domów Samopomocy zawartych podczas II przeglądu. Przedsięwzięcie miało także na celu integrację, wymianę doświadczeń i kompensację takich potrzeb osób niepełnosprawnych jak bycie potrzebnym, akceptowanym i docenionym. Zadanie zrealizowane w ramach współpracy ze Starostwem Powiatu Wysokomazowieckiego. 4. „Wolontariat w obiektywie” czyli propagowanie idei działań wolontarystycznych wśród uczniów Zespołu Szkół w Sokołach. Celem przedsięwzięcia było: zaangażowanie młodych ludzi do czynnej, dobrowolnej i bezinteresownej pomocy innym oraz zapoznanie ich z ideą wolontariatu; rozwijanie wśród młodzieży postawy zaangażowania na rzecz potrzebujących pomocy, otwartości, życzliwości i wrażliwości na potrzeby innych; propagowanie działań woluntarystycznych w środowisku lokalnym. Zadanie zrealizowane w ramach współpracy ze Starostwem Powiatu Wysokomazowieckiego. W. elektroniczna 2013 9