1. Podstawa opracowania. 2. Przedmiot i cel opracowania . 3. Opis

Transkrypt

1. Podstawa opracowania. 2. Przedmiot i cel opracowania . 3. Opis
CMM
PRZEDSIĘBIORSTWO PRZEMYSŁOWO -USŁUGOWE
TYTUŁ OPRACOWANIA
„ Oczyszczalnia ścieków dla zachodniej części gminy Oława w m. Stanowice wraz
z odprowadzeniem ścieków oczyszczonych kolektorem tłocznym do rzeki Odry”.
ANEKS
DO PROJEKTU WYKONAWCZEGO
BRANŻY
BRANŻY TECHNOLOGICZNOTECHNOLOGICZNO-INSTALACYJNEJ
SPIS TREŚCI:
1.
2.
3.
Podstawa opracowania. .............................................................................1
Przedmiot i cel opracowania . .............................................................1
Opis techniczny wykonania przewiertu sterowanego...........2
Technologia przewiertów sterowanych ...................................................................................2
SPIS RYSUNKÓW:
l.p.
Nazwa rysunku
Profil przewiertu pod działką 96 i wałem rzeki Odry
Plansza zagospodarowania terenu
Nr. rysunku
18-1 T
Z7-1
1. Podstawa opracowania.
Podstawą opracowania jest:
[1]
- projekt zagospodarowanie terenu i budowlany pt.: „Oczyszczalnia ścieków dla
zachodniej części gminy Oława w m. Stanowice wraz z odprowadzeniem ścieków
oczyszczonych kolektorem tłocznym do rzeki Odry”.
[2]
- projekt wykonawczy, część technologiczno-instalacyjna , j.w.
[3]
- Ocena wpływu planowanego przedsięwzięcia „Program ochrony wód rzek Ślęży i
Oławy” na s tan obszarów Natura 2000 . Uzupełnienie Raportu oddziaływania na
środowisko ( w zakresie gminy Oława – p-t 3.6) .
2. Przedmiot i cel opracowania .
Przedmiotem opracowania jest aneks do projektu wykonawczego branży technologicznoinstalacyjnej pt.: „Oczyszczalnia ścieków dla zachodniej części gminy Oława w m. Stanowice
wraz z odprowadzeniem ścieków oczyszczonych kolektorem tłocznym do rzeki Odry”. Aneks
obejmuje opis przejścia rurociągiem tłocznym ścieków oczyszczonych przewiertem
sterowanym pod działką 96 . Aneks stanowi integralną część ww. projektu wykonawczego
[2].
Konieczność wykonania takiego przejścia wynika z wykrytego już po sporządzeniu
projektu, niekorzystnego wpływu robót na ptactwo wodne, zamieszkujące pobliskie
mokradła (patrz [3]). Jak stwierdza [3], gdyby wykonywać rurociąg metodą tradycyjną, jak
przewiduje wykonany projekt, w wyniku prowadzonych robót, szczególnie hałasu,
ucierpiałoby siedlisko ptactwa i dlatego należy zastosować rozwiązanie mniej inwazyjne
względem środowiska. Zdecydowano o wykonaniu odcinka przez działkę 96 horyzontalnym
przewiertem sterowanym.
3. Opis techniczny wykonania przewiertu
sterowanego.
Rurociąg ∅ 225x10,8 PE80 SDR 21, PN 6 o długości 3894 m prowadzi od oczyszczalni
ścieków do wylotu do rzeki Odry w km 218+950. Planowany przewiert będzie zlokalizowany
w końcowej części rurociągu, tuż przed zaprojektowanym wcześniej przewietrem pod wałem
p-powodziowym Odry. Działka 96 jest działką rolną. Trasa rurociągu pozostaje bez zmian ( z
wyjątkiem pomijalnej odchyłki wynikającej ze zmiany technologii – zaokraglenie zakrętu) w
stosunku do wykonanej wcześniej i zatwierdzonej dokumentacji, objętej pozwoleniem na
budowę.
W zaistniałej sytuacji wykonany będzie wspólny przewiert pod działką 96 oraz pod
wałem Odry. Przewiert będzie wydłużony o 195,5 m ( 215 m, uwzględniając tymczasowe
odcinki technologiczne) m, z długości 24,5 m do 219,9 m. Stanowisko wiertnicy będzie
zlokalizowane na polu objętym działką 96 – przy rowie 95w, a stanowisko końcowe – przy
wylocie do Odry, jak w poprzedniej wersji projektowej.
Przewiert na odcinku pod wałem Odry pozostaje bez zmian w stosunku do wersji
uzgodnionej z RZGW.
Przy stanowisku wiertnicy, obok mostku na rowie 95w, zostanie zlokalizowane
stanowisko wiertnicy ( zapotrzebowanie terenu – ok. 8 x 5 m), zaznaczone na planie. Obok
zostanie wykonany wykop na płuczkę 2 x 2 m o głębokości 1,5 do 2 m.
Przy stanowisku końcowym , wzdłuż brzegu rzeki, będą zgrzewane i układane odcinki
rury wykonywanego rurociągu.
Do wykonania przewiertu będzie zastosowana rura o wyższych parametrach, niż na
pozostałej długości rurociągu: ∅ 225 x 13,4 PE100 SDR 17, PN 10.
Trasa i profil przewiertu pokazane na rysunkach. Rysunek Z7-1 zmienia treść rysunku Z7
wcześniejszej dokumentacji , a rys. 18-1 t zmienia 18 T oraz 21T.
Technologia przewiertów sterowanych
Technologia przewiertów sterowanych umożliwia bezwykopowe pokonywanie
rurociągiem przeszkód terenowych. Specjalistyczne urządzenie
na etapie przewiertu
pilotażowego przewierca się pod przeszkodą (rzeką, drogą, torowiskiem itp.)stalowymi
żerdziami wzdłuż osi zaplanowanej trasy. Żerdzie te docierają na druga stronę przeszkody.
Następnym etapem jest przygotowanie otworu na rurę, co osiąga się poprzez kilkukrotne
rozwiercanie aż do osiągnięcia do pożądanej średnicy otworu i należyte jego oczyszczenie ze
zwiercin. Końcowym etapem jest wciągnięcie do przygotowanego otworu rury .
Zastosowanie technologii przewiertów sterowanych pozwala uniknąć robót ziemnych na
projektowanym odcinku oraz bezinwazyjne pokonanie wałów przeciwpowodziowych.
Metoda ta redukuje do minimum integrację w środowisko naturalne tak na trasie
prowadzonych robót jak i w jej bezpośrednim sąsiedztwie.
Przewiert odbywa się wg zaplanowanej trasy i wyrysowanego profilu.
Poniżej zamieszczono szczegółowy opis technologii przewiertu, podany wg danych
firmy NAWITEL z Wrocławia:
PRZEWIERT PILOTAŻOWY
Zadaniem tego etapu jest przewiercenie się pod przeszkodą żerdziami wiertniczymi zgodnie z
wcześniej zaprojektowaną (wysokościowo i w planie) osią przewiertu.
W tym celu do pierwszej żerdzi montuje się głowicę wiercącą z płytką sterującą. Tak
przygotowany osprzęt wwierca się w grunt, systematycznie dokręcając następne żerdzie. W
głowicy wiercącej zainstalowana jest sonda, która na bieżąco informuje - pracownika
dokonującego pomiarów oraz operatora wiertnicy - o parametrach przewiertu (głębokość,
pochylenie głowicy). Dane wysyłane są drogą radiową lub w przypadku silnych zakłóceń
generowanych przez źródła zewnętrzne (np.linie energetyczne) poprzez kabel przewleczony
wewnątrz żerdzi - sonda kablowa. Sterowanie polega na odpowiednim skoordynowaniu
ustawienia głowicy oraz obrotu i posuwu przekazywanego od wiertnicy poprzez żerdzie
wiertnicze.
W przypadku wystąpienia podczas wykonywania wiercenia nieoczekiwanej przeszkody
istnieje możliwość wycofania kilku żerdzi i zmiany kierunku w celu jej ominięcia.
Doświadczeni operatorzy systemów nawigacji, we współpracy z operatorami wiertnic,
niezależnie od długości przewiertów są w stanie wyjść z przewiertem pilotażowym z
dokładnością
kilkunastu
centymetrów.
Podczas wykonywania wiercenia podawana jest poprzez żerdzie wiertnicze i dysze
umieszczone na głowicy wiercącej płuczka bentonitowa. Jej zadaniem jest pomoc w urabianiu
gruntu, wypłukiwanie urobku z otworu, chłodzenie głowicy, smarowanie zewnętrznych ścian
żerdzi wiertniczych.
ROZWIERCANIE OTWORU
Po wykonaniu otworu pilotażowego (osiągnięciu punktu końcowego przewiertu), zostaje
zdemontowana głowica wiercąca, a na jej miejsce zamontowany osprzęt służący do
powiększenia średnicy otworu - jest to rozwiertak. Rozwiertak zostaje wwiercany i
przeciągany w kierunku maszyny. Przez cały czas, za rozwiertakiem zostają dokręcane
kolejne odcinki żerdzi wiertniczych. Po zakończeniu cyklu rozwiercania zostaje - od strony
maszyny - zdemontowany rozwiertak, a pozostały w otworze odcinek żerdzi skręcony z
napędem przewodu wiertniczego na wiertnicy. Z tyłu przewodu wiertniczego zostaje
zamontowany następny rozwiertak i analogicznie przeprowadzone następne rozwiercanie W
zależności od rodzaju i średnicy planowanej do przeciągnięcia rury [wiązki rur], warunków
geologicznych oraz długości przewiertu otwór rozwierca się do średnicy 20-100% większej
od średnicy rury. W związku z powyższym wykonuje się kilka cykli rozwiercania montując
każdorazowo
rozwiertak
o
coraz
to
większej
średnicy.
Podobnie jak przy przewiercie pilotażowym cały czas podawana jest płuczka wiertnicza
(wypływająca przez dysze umieszczone na ścianach rozwiertaka). Podstawowe zadania
płuczki w tym etapie przewiertu to: wynoszenie urobku z otworu, pomoc w urabianiu jego
ścian, chłodzenie rozwiertaka, stabilizacja ścian otworu). Ważnym jest kontrola i zachowanie
wypływu płuczki (wraz z urobkiem) z rozwiercanego otworu.
PRZECIĄGANIE RURY
Ostatnim etapem wykonania przewiertu jest przeciąganie rury. Po należytym przygotowaniu
otworu (rozwierceniu do pożądanej średnicy, ustabilizowaniu jego ścian, oczyszczeniu jego
"światła" na całej długości przewiertu) możemy przystąpić do przeciągania wcześniej
przygotowanego całego odcinka rury. Do rozwiertaka (wyposażonego w krętlik,
uniemożliwiający przenoszenie się ruchu obrotowego na ciągnięte elementy) zaczepiamy
rurę, na której koniec wcześniej montujemy głowicę ciągnącą. Tak przygotowany rozwiertak
wraz z rurą, przeciągamy przez otwór (ten etap musi być przeprowadzony w ruchu ciągłym przerwy nie powinny być dłuższe niż niezbędne jak np. rozkręcenie i demontaż żerdzi na
wiertnicy).
W celu udokumentowania wykonanego przewiertu, powykonawczo wykonywany jest jego
profil podłużny.
Na tym opis zakończono we wrześniu 2005
mgr inż. Andrzej Czarkowski
mgr inż. Teresa Bilińska
mgr inż. Elżbieta Stachowiak
mgr inż. Krzysztof Miaśkiewicz