Apokalipsa a myślenie systemowe

Apokalipsa a myślenie systemowe
Apokalipsa św. Jana jest przykładem analizy systemowej, najgłębszej i najbardziej wnikliwej, jaką zna
ludzkość, bo objawiającej duchowe korzenie zmian w świecie ludzi.
Zgodnie z wizją Jana prawdziwą przyczyną każdej (dobrej lub złej) zmiany jest akcja dziejąca się w
sferach niebieskich. To, co widzimy jest odbiciem rzeczywistości, której nie widzimy. W realnym świecie
doświadczamy oddziaływania różnorakich nurtów myślowych i wynikających z nich systemów
organizacji życia. Ideologie przyjęte przez nowe elity znajdują posłuch (dobrowolny lub przymusowy)
wśród mas. Wydawałoby się, że złe idee są wymysłem chorej wyobraźni nawiedzonego myśliciela, ale
według Jana są one kolejną emanacją Bestii i objawieniem Smoka. Ta emanacja staje się realna i
oddziałowująca na ludzkość, jeśli za ideą opowie się „szarańcza” - zastępy posłusznych
wdrożeniowców nowego ładu.
Również mikro-systemy, w których jesteśmy czerpią z ducha, który jest źródłem wyznawanych wartości,
wspólnych znaczeń i wyrażanych sądów. O takim rozumieniu sił napędowych świata i naszych
wewnętrznych kosmosów mówił m.in. św. Ignacy Loyola, wzywając do badania duchów lub Peter
Drucker piszący o duchu organizacji w swoim przełomowym dziele „The Practice of Management”.
Poparciem tej prawdy są także badania Dawida Bohm’a, fizyka teoretycznego i myśliciela, które
znalazły podsumowanie w twierdzeniach:

stan wszechświata (porządek ujawniony) zawsze odzwierciedla jakąś bardziej podstawową
rzeczywistość (porządek ukryty),

myślenie powinno być postrzegane głównie jako zjawisko zbiorowe, systemowe, czerpiące ze
zbiorowych interakcji duchowych, społecznych i intelektualnych,

tworzenie systemów jest uczestniczącym jednoczeniem się wokół wspólnych znaczeń,
biorących swój początek i żywotność ze wspólnego, wybranego prądu myślowego płynącego
przez ludzkość.
W ostateczności podstawą funkcjonowania naszego świata jest zbiorowe (świadome lub
podświadome) odkrywanie zamysłu Boga i szukanie dobra także w wymiarze instytucjonalnym, lub –
zbiorowe utożsamianie się oraz budowanie instytucji na fundamencie quasi-religijnych ideologii walki
klas, płci, narodów.
Według Apokalipsy błędne i buntownicze ideologie okazują się po pewnym czasie szatańskim i często
krwawym bezsensem i bełkotem, ale to nie musi oznaczać ich szybkiego końca - zbiorowe iluzje żyją
swoim życiem a jej indywidualni wyznawcy mogą walczyć z Prawdą długo, coraz bardziej siłowo, i z
coraz bardziej przyziemnych przyczyn – ich sensem w bezsensie może być chociażby władza i mamona.
Co więcej, nie tylko Objawienie Jana, ale i nasza pamięć historyczna i doświadczenie uczy, że upadający
system może przejść w inną utopię (nową głowę dziesięciogłowej Bestii).
Reasumując – analiza systemowa dziejących się procesów nie powinna pomijać aspektów i inteligencji
duchowych, jako mających przemożny wpływ na cały system kultury, relacji społecznych i
emocjonalnych, pomysłów strategicznych, struktur i działań operacyjnych. Wszystkie te podsystemy
wzajemnie na siebie oddziaływają, i wszystkie są emanacją świata duchowego, z których biorą
początek.
Grzegorz Dziarski, II 2016
QInS4System