Pasy ppoż-2006

Transkrypt

Pasy ppoż-2006
Ocena efektywności zabezpieczania przeciwpożarowego lasów pasami
przeciwpożarowymi wzdłuż dróg publicznych
Zalecenia dla praktyki leśnej
Opracowana przez zespół w składzie:
dr inż. Józef Piwnicki
dr inż. Ryszard Szczygieł
dr inż. Barbara Ubysz
na podstawie dokumentacji pt.:
Ocena efektywności zabezpieczania przeciwpożarowego lasów pasami
przeciwpożarowymi wzdłuż dróg publicznych,
opracowanej na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych (BLP-270)
Warszawa 2006 r.
I. SYNTEZA
WSTĘP
Wykonywanie pasów przeciwpożarowych ma wieloletnią historię w
ochronie przeciwpożarowej lasu, notowaną od początków XX wieku. Zadaniem
różnych typów stosowanych pasów przeciwpożarowych, które podlegały
modyfikacjom w sposobie ich wykonywania, było i jest przede wszystkim
ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia w lesie. Pasy tworzy się głównie
wzdłuż miejsc, które stwarzają zagrożenie pożarowe dla obszarów leśnych (np.
szlaki komunikacyjne kolejowe i drogowe, obiekty zlokalizowane w lesie bądź
w ich bezpośrednim sąsiedztwie), zapobiegając w ten sposób przedostaniu się
ognia do lasu lub w celu podziału dużych, szczególnie zagrożonych pożarami
kompleksów leśnych na mniejsze, ograniczając dzięki temu wielkość spalonej
powierzchni i potencjalne straty wskutek pożaru. Ponadto pasy
przeciwpożarowe z punktu widzenia taktyki prowadzenia działań gaśniczych
stanowią miejsca do tworzenia linii obrony dla jednostek straży pożarnych, a
także mogą w niektórych sytuacjach umożliwiać dojazd interweniującym
ratownikom.
W związku z tym, że wykonywanie i utrzymanie pasów jest kosztowne
oraz z powodu zmieniających się uwarunkowań społecznych, dotyczących
powstawania pożarów lasu, konieczna jest krytyczna ocena zasadności
zakładania pasów przeciwpożarowych. Szczególnie dotyczy to pasów
wykonywanych przy drogach publicznych, gdyż według danych statystycznych
w zakresie występowania pożarów lasu w latach 1990 – 2004 zaledwie 0,45%
wszystkich odnotowanych pożarów w Lasach Państwowych (68 785) powstało
wzdłuż nich, obejmując 0,16% łącznej powierzchni spalonej (67 940 ha) w ich
wyniku. Dla porównania przy liniach kolejowych powstało 1,8% wszystkich
pożarów, a spalona powierzchnia stanowiła aż 23,22% ogólnej powierzchni
(pożary na terenie Nadleśnictw Kuźnia Raciborska i Potrzebowice). Średnie
roczne straty wskutek pożarów powstałych przy drogach publicznych wyniosły
około 50 tysięcy złotych, podczas gdy roczny koszt zakładania nowych i
utrzymania wcześniej wykonanych pasów wynosił kilka milionów złotych. Na
tak niski poziom strat (w porównaniu z latami sześćdziesiątymi –
osiemdziesiątymi) wpływa zdecydowanie:
− wyższy stan zaawansowania technologicznego w obecnie konstruowanych
pojazdach (mniejsze zagrożenie pożarowe),
− duże natężenie ruchu (umożliwiające i ułatwiające szybsze wykrycie pożaru),
− dostępność środków łączności, zwłaszcza telefonii komórkowej (sprawniejsze
alarmowanie),
− większa gęstość sieci drogowej (szybszy dojazd jednostek gaśniczych),
2
− rozbudowanie infrastruktury przeciwpożarowej lasu w Lasach Państwowych,
− nowocześniejsze wyposażenie w sprzęt straży pożarnych (większa
efektywność prowadzenia akcji ratowniczej).
CEL I ZAKRES PRACY
Celem pracy było zbadanie zasadności zakładania i skuteczności
stosowania pasów przeciwpożarowych przy drogach publicznych oraz
zweryfikowanie aktualnych zasad ich wykonywania i utrzymywania.
Szczegółowej analizie poddano dane dotyczące tego typu pasów nowo
zakładanych i istniejących w Lasach Państwowych w latach 2003 i 2004.
W okresie objętym badaniami obowiązujące wówczas przepisy stanowiły,
że przy drogach publicznych wykonuje się pas w formie uporządkowanego
drzewostanu o szerokości 50 metrów, licząc od skraju lasu, pozbawionego
martwych drzew, gałęzi, chrustu nieokrzesanych ściętych drzew oraz
pozostałości po wycince drzew, z bruzdą izolacyjną o szerokości 2 metrów,
oczyszczoną do warstwy mineralnej, założoną w odległości 2 do 5 metrów od
granicy lasu (Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów
Naturalnych i Leśnictwa z dnia 16 sierpnia 1999 r. Dz. U. Nr. 73, poz. 824).
Znowelizowane w dniu 16 czerwca 2003 roku Rozporządzenie Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków,
innych obiektów budowlanych i terenów ograniczyło wymóg porządkowania
drzewostanu do pasa o szerokości 30 metrów. Obowiązek urządzania i
utrzymania tych pasów przeciwpożarowych ciążył na właścicielach lub
zarządcach lasów położonych przy drogach publicznych. Zwolnieni byli oni z
tego obowiązku w wypadku, gdy las zaliczony został do III kategorii zagrożenia
pożarowego, a także wówczas, gdy drzewostan był starszy niż 30-letni lub jego
szerokość wynosiła mniej niż 200 metrów.
Aktualnie obowiązują następujące przepisy regulujące wykonywanie
pasów przeciwpożarowych przy drogach publicznych:
− Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21
kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych
obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563),
− Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie
szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasu (Dz. U. Nr 58,
poz. 405).
W ostatnim z wymienionych rozporządzeń wyróżniono cztery podstawowe
rodzaje pasów przeciwpożarowych. Są to:
− Pas przeciwpożarowy typu A – oddzielający las od dróg publicznych, dróg
dojazdowych niebędących drogami publicznymi, prowadzącymi do zakładu
przemysłowego lub magazynowego, obiektów magazynowych i użyteczności
publicznej pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy do granicy pasa
3
drogowego albo obiektu, pozbawiony martwych drzew, leżących gałęzi i
nieokrzesanych ściętych lub powalonych drzew;
− Pas przeciwpożarowy typu B – oddzielający las od parkingów, zakładów
przemysłowych i dróg poligonowych pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy
do granicy obiektu albo drogi, spełniający wymogi dotyczące pasa typu A, z
tym że, w odległości od 2 do 5 m od granicy albo drogi zakłada się bruzdę o
szerokości 2 m oczyszczoną do warstwy mineralnej; bruzdę może stanowić
inna powierzchnia pozbawiona materiałów palnych;
− Pas przeciwpożarowy typu C – oddzielający las od obiektów na terenach
poligonów wojskowych pas gruntu o szerokości od 30 do 100 m, przyległy do
granicy obiektu, spełniający wymogi dotyczące pasa typu A, z tym że,
bezpośrednio przy obiekcie zakłada się bruzdę o szerokości od 5 do 30 m
oczyszczoną do warstwy mineralnej;
− Pas przeciwpożarowy typu D – rozdzielający duże zwarte obszary leśne pas
gruntu o szerokości od 30 do 100 m, spełniający wymagania dotyczące pasa
typu A, z bruzdą o szerokości od 3 do 30 m oczyszczoną do warstwy
mineralnej; pasy rozdzielające zwarte obszary leśne zakłada się wzdłuż
wytypowanych dróg, umożliwiających prowadzenie działań ratowniczych, a
drzewostany na tym pasie muszą mieć ponad 50% udział gatunków
liściastych.
W wypadkach szczególnego zagrożenia pożarowego dla lasów można
urządzać inne rodzaje pasów przeciwpożarowych, zgodnie z zasadami
gospodarki leśnej. Obowiązek urządzania i utrzymania pasów oraz warunki
zwolnienia z niego zostały utrzymane w brzmieniu wcześniejszym.
WYNIKI ANALIZ
W latach 2003-2004 w Lasach Państwowych powstało 11 654 pożarów, w
wyniku których spaleniu uległo 5 180 ha lasu. Najwięcej pożarów, powyżej
1 000, powstało tylko w czterech RDLP, tj. Zielona Góra (2 120 pożarów),
Katowice (1 623 pożarów), Szczecin (1 266 pożarów) i Wrocław (1 191
pożarów). W wymienionych RDLP powstało 53,2% wszystkich pożarów w LP.
Natomiast na pasach przeciwpożarowych powstały tylko 223 pożary, tj. 1,91%
wszystkich pożarów w Lasach Państwowych – tabela 1. W wyniku tych
pożarów spaleniu uległo 64,2 ha lasów, tj. 1,24% ogólnej spalonej powierzchni
lasu w LP. Zdecydowanie najwięcej pożarów powstało w 2003 roku (181
pożarów), to jest czterokrotnie więcej niż w 2004 r. (42 pożary).
W 2003 r. pożary na pasach przeciwpożarowych powstały w 81
nadleśnictwach, z których najwięcej (od 5 wzwyż) powstało tylko w siedmiu
nadleśnictwach (razem 80 pożarów, tj. 44,2%), należących do pięciu RDLP:
1. Rzepin (RDLP Szczecin) – 27 pożarów na powierzchni 4,48 ha,
2. Żmigród (RDLP Wrocław) – 13 pożarów na powierzchni 3,84 ha,
4
3. Torzym (RDLP Zielona Góra) – 12 pożarów na powierzchni 0,19 ha,
4. Głogów (RDLP Wrocław) – 8 pożarów na powierzchni 1,47 ha,
5. Krzystkowice (RDLP Zielona Góra) – 8 pożarów na powierzchni 0,54 ha,
6. Kłobuck (RDLP Katowice) – 7 pożarów na powierzchni 0,30 ha,
7. Podanin (RDLP Piła) – 5 pożarów na powierzchni 0,15 ha.
W 2004 r. pożary na pasach przeciwpożarowych powstały w 22 nadleśnictwach,
z których najwięcej (od 5 wzwyż) powstało tylko w dwóch nadleśnictwach
(razem 16 pożarów, tj. 38,1%), należących do dwóch RDLP (Szczecin i Zielona
Góra). Były to Nadleśnictwa Rzepin (11 pożarów na powierzchni 0,76 ha) i
Przytok (5 pożarów na powierzchni 0,31 ha).
W analizowanym okresie najwięcej pożarów powstało na pasach od
krawędzi drogi do pierwszej bruzdy – 61,43%, z których 48,18% przedostało się
przez bruzdę. Świadczy to o małej skuteczności tych pasów, niestarannym
worywaniu bruzd bądź o złym utrzymaniu pasa. Najwięcej pożarów na pasach
przeciwpożarowych powstało w nadleśnictwach należących do I kategorii
zagrożenia pożarowego lasu – 78,03%. W trzech RDLP (Białystok, Kraków i
Krosno) nie wystąpiły żadne pożary na pasach oraz w nadleśnictwach
należących do III kategorii zagrożenia pożarowego lasu. Najwięcej pożarów na
pasach przeciwpożarowych, powyżej 10, wystąpiło w następujących RDLP:
Szczecin (54 pożary), Wrocław (36), Zielona Góra (32), Katowice (27), Toruń
(14) i Poznań (12).
Szczegółowa
analiza
występowania
pożarów
na
pasach
przeciwpożarowych wykazała, że połowa pożarów wystąpiła na pasach w
drzewostanach w wieku powyżej 30 lat, to znaczy w drzewostanach, w których
nie powinno się ich zakładać. Jednak większe straty wystąpiły w drzewostanach
w wieku do 30 lat, gdzie średnia powierzchnia pożaru wyniosła 0,46 ha. W
drzewostanach w wieku powyżej 30 lat średnia powierzchnia pożaru była
znacznie niższa, tj. 0,11 ha. Zdecydowanie najwięcej pożarów wystąpiło na
pasach typu B (76,23% wszystkich pożarów), znacznie mniej wystąpiło na
pasach typu A (17,94%), natomiast na pozostałych typach pasów wystąpiło
5,83% pożarów. Najwięcej pożarów wystąpiło w drzewostanach na siedliskach
Bśw i BMśw, tj. 173 pożary (77,58%) na powierzchni 50,31 ha (62,79%).
W tabeli 2 i 3 przedstawiono koszty bezpośrednie związane i zakładaniem
i odnawianiem pasów przeciwpożarowych wzdłuż dróg publicznych łącznie,
ponieważ udział nowych pasów był niewielki (w 2003 r. – 2,5%, a w 2004 r. –
3,2%). Średnie koszty bezpośrednie założenia i odnowienia pasów wzdłuż dróg
publicznych w LP w 2003 r. wynosiły 107,22 zł/km, a w 2004 r. 64,15 zł/km,
natomiast średnie koszty porządkowania terenu były zbliżone i wynosiły w
2003 r. 74,63 zł/ha, a w 2004 r. 75,65 zł/ha. Różnice w kosztach związanych z
zakładaniem i odnawianiem pasów przeciwpożarowych wzdłuż dróg
publicznych w poszczególnych RDLP były w analizowanym okresie dosyć duże
i częściowo wynikały z różnego ewidencjonowania tych kosztów i zadań.
5
Średni udział kosztów związanych z zakładaniem i odnawianiem pasów
wzdłuż dróg publicznych oraz porządkowaniem terenu przyległego do tych dróg
wynosił 79,34% w 2003 r. i 65,37% w 2004 r. – w stosunku do wszystkich
pasów zakładanych i odnawianych w LP.
W analizowanym okresie zakładano i odnawiano pasy przy drogach
publicznych w nadleśnictwach należących głównie do I i II kategorii zagrożenia
pożarowego. W nadleśnictwach należących do III kategorii zagrożenia
pożarowego było tylko ok. 3% wszystkich pasów przy drogach publicznych.
Przy drogach publicznych zakładano i odnawiano najczęściej pasy typu B.
Ogółem w LP udział tych pasów wynosił 70,99% w 2003 r. i 73,29% w 2004 r.
Na drugim miejscu pod względem długości były pasy typu A, tj. 24,99% w
2003 r. i 23,13% w 2004 r. Pozostałe typy pasów nie przekroczyły łącznie 5%
udziału pod względem długości. Wyjątkowo w 2003 r. pasy typu D, pomimo że
pod względem długości udział ich wynosił 1,57%, to pod względem kosztów
zajmował aż 30,46%. Dotyczyło to Nadleśnictwa Pisz, gdzie założono specjalne
pasy na terenie poklęskowym. W 2004 r. udział tych pasów w kosztach ogółem
był już mało znaczący, tj. 0,23%. Tylko w dwóch RDLP przeważały pod
względem długości pasy typu A (powyżej 60%), tj. w Toruniu i Zielonej Górze.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami obowiązek urządzania i
utrzymania pasów przeciwpożarowych ciąży na właścicielach lub zarządcach
lasów położonych przy drogach publicznych. Zwolnieni są oni z tego
obowiązku, gdy las zaliczony jest do III kategorii zagrożenia pożarowego, a
także, gdy drzewostan jest starszy niż 30-letni lub jego szerokość wynosi mniej
niż 200 metrów.
Ze szczegółowych analiz wynika, że ponad 60% zakładanych i
odnawianych pasów przy drogach publicznych w Lasach Państwowych było w
drzewostanach, w których nie było obowiązku ich utrzymania. Na przykład w
2004 roku koszty związane z zakładaniem i utrzymywaniem pasów
przeciwpożarowych przy drogach publicznych, co do których nie było
obowiązku ich wykonywania, wyniosły ponad 2 mln zł, czyli prawie 60%
kosztów związanych z utrzymaniem wszystkich pasów w LP.
Wstępne wyniki prowadzonych prac w realizowanym temacie zostały już
wykorzystane przy nowelizacji rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 22
marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia
przeciwpożarowego lasów (Dz. U. Nr 58, poz. 405).
6
II. ZALECENIA DLA PRAKTYKI LEŚNEJ
1. Analiza występowania pożarów na pasach przeciwpożarowych wskazuje,
że wykonywanie pasów przeciwpożarowych typu B (z wyoraną bruzdą)
wzdłuż dróg publicznych w obecnych warunkach jest niecelowe.
2. Wyniki przeprowadzonych analiz wskazują, że należy rozważyć dalsze
ograniczenia w stosowaniu pasów przeciwpożarowych przy drogach
publicznych, zmierzające do ich zakładania tylko w drzewostanach
najbardziej zagrożonych, tj. w drzewostanach na siedliskach borowych
(Bs, Bśw, BMśw) w nadleśnictwach zaliczonych do I lub II kategorii
zagrożenia pożarowego lasu, w drzewostanach w wieku do 30 lat.
3. W związku z proponowanymi ograniczeniami stosowania pasów wzdłuż
dróg publicznych należy rozważyć zwiększanie liczby przydrożnych
parkingów, które umożliwiałyby lokalizowanie zagrożenia stwarzanego
przez uczestników ruchu drogowego oraz kontrolę i nadzór nad nim.
4. Ponad 60% wszystkich pasów przeciwpożarowych wzdłuż dróg
publicznych było zlokalizowanych w drzewostanach, w których nie ma
prawnego obowiązku ich urządzania i utrzymywania. Powoduje to
ponoszenie przez nadleśnictwa w większości nieuzasadnionych kosztów
(w 2004 r. była to kwota 2 mln zł). W związku z tym należy
zweryfikować zasadność wykonywania pasów w tych drzewostanach oraz
bezwzględnie ograniczyć ich urządzanie i utrzymywanie tylko do sytuacji
wyjątkowych, powodujących zdecydowane podwyższenie poziomu
bezpieczeństwa pod względem pożarowym.
5. Należy rozważyć konieczność wprowadzenia jednolitych zasad
ewidencjonowania w Lasach Państwowych prac i kosztów związanych z
zakładaniem i odnawianiem pasów przeciwpożarowych.
7
Gdańsk
Katowice
Lublin
Łódź
Olsztyn
Piła
Poznań
Szczecin
Szczecinek
Toruń
Warszawa
Wrocław
Zielona Góra
Razem
Procent
6
9
5
4
5
5
7
9
5
5
3
10
8
81
9
21
6
6
5
9
9
40
5
9
3
32
27
181
3
3
15
4
3
3
5
3
2
5
3
9
30
6
3
1
2
2
1
1
30
2
6
5
115
32
63,54 17,7
2 2,20
9 7,66
3 4,38
2 0,37
1 0,43
1 0,25
3 2,47
13 6,06
3 2,17
1 3,41
1 1,07
19 12,81
1,57
58 44,85
50,43
3
1
2
4
3
3
1
4
1
22
6
3
1
3
14
3
5
1
4
5
42
1
12
3
1
8
1
1
2
2
1
2
3
1
2
1
1
1
22
52,38
8
19,1
8
36,36
2,65
0,03
0,03
1,89
9,44
0,49
0,30
4,22
0,31
19,35
6
9
9 27
5
6
4
6
5
5
6 10
8 12
11 54
7
8
7 14
3
4
10 36
8 32
89 223
3
18
3
5
3
5
10
42
6
3
1
32
6
137
61,43
3
5
3
2
4
2
8
1
2
2
3
5
40
17,9
powierzchnia lasu ogółem
spalona na pasie ppoż. [ha]
które przedostały się
przez pierwszą bruzdę
od pierwszej bruzdy do
30 m od krawędzi drogi
od krawędzi drogi do
pierwszej bruzdy
Razem w latach 2003 - 2004
liczba pożarów na pasie
przeciwpożarowym
ogółem
liczba nadleśnictw, w których
wystąpiły pożary na pasach
powierzchnia lasu ogółem
spalona na pasie ppoż. [ha]
które przedostały się
przez pierwszą bruzdę
od pierwszej bruzdy do
30 m od krawędzi drogi
od krawędzi drogi do
pierwszej bruzdy
2004 r.
liczba pożarów na pasie
przeciwpożarowym
ogółem
powierzchnia lasu ogółem
spalona na pasie ppoż. [ha]
liczba nadleśnictw, w których
wystąpiły pożary na pasach
które przedostały się
przez pierwszą bruzdę
od pierwszej bruzdy do
30 m od krawędzi drogi
od krawędzi drogi do
pierwszej bruzdy
2003 r.
liczba pożarów na pasie
przeciwpożarowym
ogółem
RDLP
liczba nadleśnictw, w których
wystąpiły pożary na pasach
Tabela 1. Występowanie pożarów lasu na pasach przeciwpożarowych wzdłuż dróg publicznych w latach 2003 - 2004 r.
2 2,20
10 10,31
3 4,38
2 0,37
1 0,43
1 0,28
3 2,50
15 7,95
6 11,61
2 3,90
1 1,37
20 17,03
1,88
66 64,20
48,18
Białystok
Koszty bezpośrednie założenia i
odnowienia pasów wzdłuż dróg
publicznych
Średnie koszty bezpośrednie
założenia i odnowienia pasów
Powierzchnia uporządkowanego
terenu przyległego do drogi
Koszty bezpośrednie porządkowania
terenu przyległego do drogi
Średnie koszty bezpośrednie
porządkowania terenu przyległego
do drogi
Razem koszty bezpośrednie
założenia i odnawiania pasów
wzdłuż dróg oraz porządkowania
terenu
RDLP
Długość pasów przeciwpożarowych
wzdłuż dróg publicznych
Tabela 2. Średnie koszty bezpośrednie zakładania i odnawiania pasów
przeciwpożarowych wzdłuż dróg publicznych oraz porządkowania
terenu przyległego do drogi w poszczególnych RDLP w 2003 r.
km
zł
zł/km
ha
zł
zł/ha
zł
1 043,04
783 155,72 750,84
2 368,55
953 221,64
402,45 1 736 377,36
Gdańsk
781,08
32 134,69
41,14
2 922,05
155 329,81
53,16
187 464,50
Katowice
859,00
62 754,02
73,05
2 067,92
494 973,19
239,36
557 727,21
6 675,90 105,88
129,10
11 174,44
86,56
17 850,34
Kraków
63,05
Krosno
188,40
11 414,83
60,59
374,52
29 525,32
78,84
40 940,15
Lublin
433,79
25 579,80
58,97
1 293,55
61 376,21
47,45
86 956,01
Łódź
532,94
29 653,51
55,64
1 566,82
69 269,18
44,21
98 922,69
Olsztyn
1 327,75
64 866,00
48,85
2 615,10
184 948,63
70,72
249 814,63
Piła
1 248,13
68 219,60
54,66
5 120,81
252 609,95
49,33
320 829,55
Poznań
804,67
78 421,29
97,46
1 395,97
89 509,55
64,12
167 930,84
Radom
59,44
3 485,54
58,64
103,50
19 251,00
186,00
22 736,54
Szczecin
1 181,13
78 738,52
66,66
1 790,32
184 925,15
103,29
263 663,67
Szczecinek
1 392,45
66 915,62
48,06
6 202,55
233 421,93
37,63
300 337,55
Toruń
1 970,26
67 735,44
34,38 10 400,67
332 830,99
32,00
400 566,43
Warszawa
793,96
44 780,06
56,40
1 522,21
77 834,39
51,13
122 614,45
Wrocław
689,87
65 765,79
95,33
647,41
67 355,63
104,04
133 121,42
Zielona Góra
727,90
21 145,36
29,05
3 198,06
45 156,56
14,12
66 301,92
Razem
14 096,86 1 511 441,69 107,22 43 719,11 3 262 713,57
9
74,63 4 774 155,26
Białystok
Koszty bezpośrednie założenia i
odnowienia pasów wzdłuż dróg
publicznych
Średnie koszty bezpośrednie
założenia i odnowienia pasów
Powierzchnia uporządkowanego
terenu przyległego do drogi
Koszty bezpośrednie porządkowania
terenu przyległego do drogi
Średnie koszty bezpośrednie
porządkowania terenu przyległego
do drogi
Razem koszty bezpośrednie
założenia i odnawiania pasów
wzdłuż dróg oraz porządkowania
terenu
RDLP
Długość pasów przeciwpożarowych
wzdłuż dróg publicznych
Tabela 3. Średnie koszty bezpośrednie zakładania i odnawiania pasów
przeciwpożarowych wzdłuż dróg publicznych oraz porządkowania
terenu przyległego do drogi w poszczególnych RDLP w 2004 r.
km
zł
zł/km
ha
zł
zł/ha
zł
1 185,73
90 057,76
75,95
3 465,49
312 938,64
90,30
402 996,40
Gdańsk
407,80
22 828,05
55,98
1 484,98
77 312,21
52,06
100 140,26
Katowice
816,06
50 835,03
62,29
1 957,25
556 146,26
284,15
606 981,29
Kraków
63,07
6 462,30
102,46
88,70
9 006,62
101,54
15 468,92
Krosno
187,35
13 180,63
70,35
236,16
26 926,71
114,02
40 107,34
Lublin
529,76
33 088,53
62,46
1 522,86
81 573,52
53,57
114 662,05
Łódź
568,73
33 896,41
59,60
1 444,67
83 242,57
57,62
117 138,98
Olsztyn
1 361,94
90 093,65
66,15
3 018,10
278 531,16
92,29
368 624,81
Piła
1 456,42
73 779,44
50,66
5 323,03
221 649,72
41,64
295 429,16
Poznań
755,40
73 117,75
96,79
1 313,02
115 095,86
87,66
188 213,61
Radom
34,86
4 999,28
143,41
132,08
8 830,49
66,86
13 829,77
Szczecin
1 275,54
115 749,83
90,75
1 640,04
229 144,50
139,72
344 894,33
Szczecinek
1 938,97
90 631,89
46,74
5 693,27
485 814,43
85,33
576 446,32
Toruń
2 312,72
51 204,73
22,14
9 152,17
336 248,00
36,74
387 452,73
Warszawa
802,53
56 679,91
70,63
1 328,55
103 439,22
77,86
160 119,13
Wrocław
747,41
106 433,60
142,40
641,00
81 716,26
127,48
188 149,86
Zielona Góra
559,36
49 381,58
88,28
2 133,06
61 865,36
29,00
111 246,94
15 003,65
962 420,37
Razem
64,15 40 574,43 3 069 481,53
10
75,65 4 031 901,90

Podobne dokumenty