Filatelista 1987.17

Transkrypt

Filatelista 1987.17

INDEKS Met
PL ISSN ofils-fin
NR 17 (751) ROK XXXIV
1-15 WRZEŚNIA 1987
CENA 40
RARYTAS
Ten znaczek pocztowy z dwiema przywieszkami ukazał się w formie ozdobnego
bloku w nakładzie 100 000 egz. Niestety, mimo usilnych prób nie udało się nam
uzykaa żadnych wiadomości na jego temat z Ministerstwa Laczności. Wiemy natomiast z cale pewnością, że ZG PZF do tej pory nie otrzyma[ ani jednego egzemplarza tego rarytasu.
385
Blok ma format 121 X 80 min, znaczek w bloku 51 X 31,25 min, przywieszki po
25 X 31,25 mm. Nominał 50 21. Na górnym marginesie jest Orzeł z Sali Audiencyjnej
na Zamku Królewskim w Warszawie (autentyk zachowany z XVIII w., byt już
reprodukowany na Ck 62), na dolnym napis: Spotkanie Papieża z Przewodniczącym
Rady Państwa PRL/Na Zamku Królewskim • Warszawa 1987 (Orzeł i napisy złocone). Przywieszki mają napisy pod wizerunkami: Jan Paweł II i Wojciech Jaruzelski.
Ministerstwo Lączności wprowadziło 5 VI br. do obiegu znaczek z Zamkiem o
nominale 50 al (pisaliśmy o tej emisji w „Filateliście" nr 12/87 s. 278), w nakładzie
5,1 min sztuk.
Z ostatniej chwili
Już po wystaniu do drukami lurormaCji pt. ultarytes. (p. okładka) otrzymaliśmy z Ministerstwa
yuszności poniższy
KOMUNIKAT
Ministerstwo Łączności informuje, że w
dniu 5 czerwca 1987 r. został wprowadzony
do obiegu znaczek pocztowy o wartości nominalnej 50 zł emisji „Zamek Królewski w
Warszawie". Na znaczku przedstawiono Zamek Królewski w Warszawie oraz Kolumnę
Zygmunta 111 Wazy na Placu Zamkowym.
Wydrukowano go wielobarwną techniką rotograwiurową w formacie 51 X 31,25 mm w
nakładzie 5.100.000 sztuk, w dwóch formatach wydawniczych:
— w arkuszach zawierających po 50 sztuk
znaczków w nakładzie 5.000,000 sztuk;
— w formie bloku zawierającego jeden
znaczek z dwoma przywieszkami w nakładzie
100.000 sztuk. Przywieszki przedstawiają podobizny Papieża Jana Pawia Ił i Przewodniczącego Rady Państwa PRL Wojciecha Ja-
7-szelskiego. Na marginesach bloku umieszczono wizerunek orla z Sali Audiencyjnej
Zamku Królewskiego w Warszawie oraz napis „Spotkanie Papieża z Przewodniczącym
Rady Państwa PRL na Zamku Królewskim
— Warszawa 1987".
W dniu wprowadzenia znaczka do obiegu
były w sprzedaży koperty pierwszego dnia
obiegu oraz stosowano okolicznościowy datownik w upi. Warszawa 40; kopert FDC
blokiem ze względu na ograniczony nakład
bloku nie przygotowano. Natomiast wykonano 1.000 szt. kopert poleconych (od nr 10.001
do 11.000) z tow blokiem ostemplowanych
okolicznościowym datownikiem upt. Warszawa 40 z tekstem „Spotkanie Papieża Jana
Pawła 11 z Przewodniczącym Radli Państwa
PRL 1987.06.08".
Wicedyrektor Departamentu
mgr Eugeniusz Rychcik
Od naszego specjalnego wyslannika
POZNAN
7
Największa z piętnastu
• 595 eksponatów • 55 sędziów konkursowych i aspirantów • Komputer pomaga jurorom • Goście z całego świata • Tłumy na wystawie •
W dwa dni — 10 000 zwiedzających • Wszystkie okręgi nadesłały swoje
eksponaty.
Przestronna hala targowa nr 5 na NITP.
Swobodne przejścia pomiędzy gablotami. Wygodne fotele dla tych, których zabolały nogi
po kilku godzinach zwiedzania i przejściu
iluś tam kilometrów na parterze i pierwszym piętrze. I wielkie tłumy zwiedzających
— od dzieciaków po sędziwych filatelistów.
Mundury wojskowe i sutanny księży i sióstr
zakonnych. I na początek wielki chaos u
zwiedzającego, który powoli udaje się uporządkować. Bardzo pomocny jest jasny,
przejrzysty scenariusz ekspozycji.
Na pierwszym piętrze ciąg boksów, w których znajdują się biura Komitetu Organizacyjnego, sale dla sędziów i na spotkania.
Ogromny ruch, a równocześnie bardzo grze388
rana i sprawna obsługa. Spiawdzily się słowa Ludwika Malendowicza, który na kilka
tygodni przed otwarciem wystawy zapewniał
redakcję, że „wszystko będzie grata jak w
zegarku". I gra!
Wśród zwiedzających słyszy się glosy w
różnych językach. To uczestnicy specjalnych
wycieczek (np. z Austrii) oraz indywidualni
goście a także licznie przybyli członkowie
Klubu „Polonia" (mieli swoje spotkanie).
Zidentyfikowałem przybyłych z następujących krajów: Austrii, Australii, Buigarii,
NRD, RFN, FrancjL Kanady, Szwajcarii,
Szwecji, ZSRR, Rumunii, Stanów Zjednoczonych.
XV OWF jest jedną z największych wystaw filatelistycznych w historii Polski. Jan
Witkowski twierdzi, że druga po Światowej
Wystawie Filatelistycznej, która również odbyta się w Poznaniu (w 1973 r.). A komu,
jak komu, ale Panu Janowi można wierzyć.
On wie najlepiej.
Rozmiar — to jedno, a jakość? I tu zdania są na ogól — zgodne: również jedna z
najlepszych, a może nawet najlepsza z wszystkich dotychczasowych OWF.
Przytaczam te stwierdzenia z ogromną radością. Wszak to efekt wieloletniej pracy
czołówki polskich filatelistów i władz naszego Związku. To plon tych setek wystaw
(większych i mniejszych) zorganizowanych
ostatnimi laty w całym kraju. To satysfakcja dla tych wszystkich, którzy solidnie pracowali.
•
•
•
Sąd konkursowy dotychczas ocenił około
1/3 eksponatów. Ale już dziś sędziowie
stwierdzają, że około 25% eksponatów po
raz pierwszy wystawiono na wystawie takiej rangi (przypomnę 5. punkt Regulaminu XV OWF: Na Wystawę mogą być zgłoszone eksponaty, które uzyskały na wystawach II stopnia lub równorzędnych co najmniej dyplom w randze medalu srebrnego
lub na wystawach stopnia III dyplom w randze medalu pozłacanego).
Nie popadajmy jednak w przesadny zachwyt. To prawda, że na Wystawę nadesłały swoje eksponaty wszystkie okręgi. Ale...
podsłuchałem rozmowę dwu jurorów, którzy
stwierdzili, że oprócz bardzo dobrych eksponatów, znajdują się również i całkiem przeciętne. Takie w ogóle nie powinny trafić
do Poznania Za ten stan odpowiadają okręgowe komisje wystaw i komisarze wystaw.
To przecież oni kwalifikują eksponaty. Z
ostateczną oceną poczekajmy jednak na wyniki pracy sądu konkursowego. Redakcja wymieni te okręgi, które nadesłały eksponaty
na... dyplom uznania.
Po raz pierwszy w historii naszego Związku włączono do pracy jury... komputer. Każdego dnia „faszeruje" się go wynikami pracy poszczególnych zespołów sędziowskich, a
on odpowiednio zaprogramowany podaje wyniki.
W skład jury wchodzą m.in. dwaj członkowie Honorowi PZF: Jan Witkowski i Jerzy Zadurowicz. I obaj zostali wybrani na
Honorowych Przewodniczących Sądu Konkursowego. Przewodniczącym jest Wladyslaw
Michałowski.
•
•
•
W klasie oficjalnej są dwa zbiory — Muzeum Poczty i Telekomunikacji — Wrocław
(zbiór Stanisława Ejsmonda) oraz ZO PZF Poznań (PRL). W klasie honorowej — 22
eksponaty; w pozakonkursowej — 33; a w
klasie konkursowej: okresu przedznaczkowego — 9; generalnych, specjalizowanych i badawczych: Polska 53, Europa — 17, Zamo-
rze — 6, Historia Poczty — 47, w układzie
tematycznym — 243 (jeśli doliczyć tematyczne zbiory młodzieżowe — to liczba ta poważnie wzrośnie); całostki — 5; maximafila — 13; aerofilatelistyka — 10; Nowości
poczt świata — 5.
Eksponaty młodziak:we: do 13 lat — 8;
14-15 lat — 13; 16-18 lat — 21; 19-21 lat
— 10. Eksponatów filumenistycznych jest 1.0,
a literatury — aż 46.
Proszę zwrócić uwagę na przytoczone liczby. Jakże wiele one mówią...
47 eksponatów z Historii Poczty. I w limbach bezwzględnych I w procentach jest to
wzrost w porównaniu z poprzednimi większymi wystawami. A mln» to nie oddaje on
wzrostu zainteresowań w kraju ta klasą konkursową. Znawcy przedmiotu tłumaczą to
tym, że ten „miody" kierunek zbieractwa nie
zdążył się jeszcze przebić na Wystawę tej
kategorii (przypominam 5 punkt Regulaminu). Nawet dobre zbiory nie miały jeszcze
czasu przejść przez „niższe" wystawy, a wystawca posiadający średnie — nie miał czasu ich udoskonalić i rozwinąć. Poczekajmy do XVI OWF — a wtedy się przekonamy ile będzie takich eksponatów.
Ten rozwój „Historii Poczty" tłumaczy się
m.in. odchodzeniem od „tematyki". To smutne, ale ten kierunek, u swego zarania tak
popularny w Polsce, obecnie przeżywa pewien regres. Kolekcjonerzy sami znudzili się
monotonnością stale powtarzających się tematów. Natomiast brak materiału i pomysłów do budowania oryginalnych zbiorów.
Nawet na tak dobrej wystawie, jak XV
OWF to zjawisko rzuca się w oczy. Oto kilka wybranych przykładów: „Podróże Papieża" (tytuły w kilku wersjach, ale materiał i
kompozycja podobne) — 6 razy; a po dwa
razy: ,,List", „Minerały", „Górnictwo", „Ryby" itd., zaś „Telekomunikacja" — 3 razy.
Przypomnę po raz nie wiadomo który: na
wielkich wystawach liczy się oryginalny pomysł, oryginalny temat, oryginalny sposób
jego przedstawienia. Za 6 lat, w tym samym
Poznaniu zjedziemy się na Światową Wystawę Filatelistyczną. Z czym...? Nie chciałbym
być złym prorokiem, ale obawiam się, że
polscy filateliści wiodący przed laty w „tematyce', mogą słabiutko wypaść w porównaniu ze zbiorami zagranicznymi. A oglądając
wystawione w Poznaniu eksponaty, można
domniemywać, że materiał jest, tylko zabrali/o pomysłowości w wyborze tematu i cierpliwości w jego przedstawieniu (opracowanie
tzw. libretta).
Wśród wszystkich eksponatów naliczyłem 25
zagranicznych w tym aż 6 poświęconych Polsce. Gorzej sprawa się przedstawia jeśli chodzi o polskie eksponaty poświęcone krajom
socjalistycznym: po 3 — ZSRR i CSRS a
2 — NRD. Myślę, że z tego powinny wyciągnąć wnioski i komisje wystaw, i odpowiednie
kluby zainteresowań oraz komisje młodzieżowe (wśród zbiorów młodzieżowych doszukałem się tylko jednego: „Muzyka rosyjska ł
radziecka").
387
I na zakończenie tego wstępnego przeglądu — optymistyczny wniosek z klasy „literatura".
Na Wystawie eksponowano 46 pozycji. To
sporo. To znaczący dorobek ostatnich lat.
Różnego typu to literatura. Czasopisma, biuletyny, broszury, książki, katalogi z wystaw... Jeśli dodać jeszcze reprinty, to otrzymamy sporą biblioteczkę. I to jest jeszcze
jeden, znaczący dorobek PZF.
Próbowalem się dowiedzieć od jurorów o
prognozy na przyszłość dla najlepszych eksponatów. Ile z nich kwalifikuje się na wystawy pod patronatem FIP. Byli wstrzemięźliwi w odpowiedziach. Stwierdzili, te
poziom Wystawy jest wysoki, że jest wiele
ciekawych, obiecujących eksponatów. Przyznawali, że jednym z ich zadań jest dokonanie takiego wyboru. Mówili: chyba ponad
10%, może nawet 20%• Teraz jednak przedwcześnie o tym mówić.
Mają chyba rację. Trzeba więc cierpliwie
czekać na ogłoszenie wyników.
•
•
•
Wystawa trwa. Sąd Konkursowy jeszcze
pracuje. Równocześnie odbywają się imprezy
towarzyszące. Jest ich tak wiele, że odbywają się równocześnie w kilku pomieszczeniach. Spośród tych wielu pragnę wspomnieć o dwóch.
W sobotę, na dlugo przed wyznaczonym
terminem zapełniła się sala oczekującymi
przybycia Czesława Stani. Nikt nie by/ pewien, czy ten wielki. grawer przybędzie.
Wśród zebranych krążyła informacja, że tego
dnia rano miał przyplynąć promem ze Szwecji. Punktualnie o godz. 15.00 Pan Czesław
wszedł do sali witany gromkimi oklaskami.
Długo odpowiadał na pytania, a jeszcze dłużej rozdawał autografy. Stawny grawer, wybitny projektant pracujący dla 14 krajów
świata, autor 740 znaczków. W Danii, Szwecji i Stanach Zjednoczonych AP działają klu-
Red. J. mima telefonuje z
by zbieraczy jego znaczków (o Czeslawie
Słani pisaliśmy obszernie w nr 14 „F").
•
•
•
Druga impreza (a właściwie raty cykl) jest
nam szczególnie bliska. Zaprosiliśmy bowiem
redaktorów naczelnych czasopism filatelistycznych z europejskich krajów socjalistycznych. Przybyli do Poznania:
Bułgaria — Ivan Kostov — ,,Filatelen Pregled",
NRD — Alfred Peter — „Sammler Express",
Rumunia — Silvia Manoliu — „Filatelia",
ZSRR — A. W. Ponomariew — „Filatelija
SSSR".
Odbyliśmy z nimi naradę dla uściślenia
form współpracy. Goicie nasi spotkali się z
kierownictwem PZF i Komitetu Organ(zacyjnego XV OWF „Poznań '87", przeprowadzili wiele wywiadów i rozmów, a nade
wszystko długa zwiedzali Wystawę,
Byty to pracowite dni.
•
•
•
Na otwarciu Wystawy Prezes PZF Henryk
Białek mówil, że taka wystawa jak XV
OWF jest ważnym wydarzeniem nie tylko
dla filatylistów. Jest to również ważne wydarzenie kulturalne dla całego środowiska.
Kształtuje postawy patriotyczne i internacjonalistyczne. Przez swoje treści rozbudza zainteresowania historią i współczesnością kraju i świata.
Z głębokim przekonaniem mogę to potwierdzić: ta piękna Wystawa w• Pornaniu
sprintu te zadania.
Poznań 10 sierpnia 1987 r.
Jerzy B.
KHZ11.11
Ps. Przez dwa dni, przed stoiskiem pocztowym
ustawiały się ~Ule kolejki. Pod koniec drugiego
dnia zabrakło erek•'. Obroty przekroczyly
10.000.000 z/. I to jest jeszcze jeden sukces XV
OWF.
P071171111a
TAK JURORZY OCENILI:
Sąd Konkursowy XV OWF „Poznań 87"
przyznał wystawcom następujące wyróżnienia i nagrody:
•
Wielką Nagrodę Honorową Wystawy:
Kol. Lechowi Popielewskiemn z Torunia za
eksponat ,,Poczty w Warszawie" z nagrodą
Prezesa ZG PZF
• Nagrody Honorowe za najlepsze eksponaty:
a) z okresu przedznaczkowego:
Kol. Józefowi Zielińskiemu z Torunia za
eksponat „Połączenie posłańcze i pocztowe
z Toruniem od XVI w. do 1807 r." z nagrodą ZG PZF
388
b) z grupy eksponatów „Filatelistyk. Tradycyjnej":
Kol. Maciejowi Niewrakowi z Kątów
Wrocławskich za eksponat „Polskie Znak.
Pocztowe w XVIII i XIX wieku" z nagroda
Okręgu PZF w Kaliszu
c) z Historii Poczty:
Kol. Gerhardowi Hahne z RFN za ekspo•
not „Poczta miasta Wilno" z nagrodą Okręgu
PZF Wrocław,
d) z Aerofilatelistyki:
Kol. Alojzemu Nadolnemu z Leszna za eksponat „Polska poczta lotnicza" wraz z nagroda Okręgu PZF Bydgoszcz,
e) z grupy eksponatów Filatelistyki Tematycznej i Maximafili;
Kol. Ryszardowi Gottliebowl z Wrocławia
za eksponat „Na pocztowym szlaku" wraz z
nagrodą Okręgu PZF Katowice.
190 Ptysia Stefan — „Walka narodu polskiego w latach 1939-1945";
191 Żurawski vel Grajewski Józef Witold „Hitlerowskie obozy jenieckie na ziemiach polskich 1939-1945";
f) z grupy eksponatów Mtodych Filatelistów:
198 Asanowie. Richard — „Polska poczta lotnicza";
Kol. Jaroslawowl Gaura z Bydgoszczy za
eksponat „Bydgoszcz" wraz z nagrodą członka honorowego PZF Mieczysława Syty,
303 Pytel Aleksy — „Szwajcarska lącznoSC
powietrzna" — z nagrodą;
Eksponaty wystawców dorosłych
Medal du ż y zloty:
120 Schmutz Leslaw — „PRL 1944-1950 zbiór badawczy", nagroda z gratulacjami
Jury;
237 Wawrzynkowski Marian — „Polskie losy
19391945";
245 CieHlkowski Leszek — „Drogi zoinierza
Polskiego w II wojnie światowej";
278 Góra Stanisław — „Kultura polska", z
gratulacjami Jury;
282 Kuna Mamo — „INO lat historii kultury
polskiej", z nagrodą;
137 Lewicki Wiesław — „ZSRR — specjalizowany zbiór", nagroda z gratulacjami
Jury;
303 Haziński Jarosław — „Instrumenty muzyczne";
150 Poplelewski Lech — „Poczta w Prusach
Królewskich 1466-1793";
319 Berkowski Marian — „Laureaci nagród
Nobla";
166 Adamezyk Janusz — „Historia poczty w
Krakowie", nagroda z gratulacjami Jury;
326 Kuno Meno — „Chrześcijaństwo w Polsce";
175 Zieliński Józef — „Historia poczty w Toruniu";
340 Trepka Stanisław — „Harcerstwo w filatelistyce światowej" — z nagrodą;
348 Goldman Tadeusz Andrzej — „Maty
człowiek";
207 Plewka 1.M:wstaw — „Znaczki i przejazdy Zeppelinów cacy świat", z nagrodą;
w zakresie literatury:
565 Zarząd Okręgu PZF Łódź — Historyczno-Badawczy Biuletyn Filatelistyczny
1985.
Medal zloty:
095 Gryzel Jerzy — „Znaczki lokalne R.M.
m. Przedborza";
096 Kapkowski Jacek — „Poczta miejska
miasta stołecznego Warszawy 1915-1918",
z nagrodą;
102 &Mmd. Leslaw — „Poczta obozu ilc
Woldenberg — zbiór specjalizowany";
124 Matingiewicz Czesław — „Prowizoria
groszowe";
127 Zaremba Piotr — „Europa: wybór listów
ze znaczkami 1840-1875", z nagrodą;
116 Sommer Stanisław — „Księstwa Indyjskie";
149 Komańczyk Przemysiaw — „Związek
Australijski", nagroda z gratulacjami Jury;
172 Strasz Michał — „Historia poczty bydgoskiej", z nagrodą;
445 Ilaraburda Aleksander — „Sport — znaki poczty polskiej", z nagrodą;
w zakresie literatury:
556 Petrlu& Stefan — „Urzędy poczt miej•
skich w okupowanej Polsce 1914-0919"
„Polska 1860-1939", z nagrodą;
•
•
•
Ponadto z duża satysfakcją informujemy,
że kilku naszych najbliższych współpracowników otrzymało następujące wyróżnienia:
Jerzy Parfiniewicz — medal duży pozSacany za „Film na dużym 1 matym ekranie".
medale poz ł acane:
Tadeusz Wineewicz za „List",
Zbigniew CleSlikowski za' „Całostki pocztowe państw europejskich do 1918 r.".
„Filatelista" za roczniki 1985 i 1986 również otrzymał medal br ą zowy AIJP
(Międzynarodowego Stowarzyszenia Dziennikarzy Filatelistycznych).
Wszystkim Kolegom sktadamy serdeczne
gratulacje.
389
Ze znakami pocztowymi w ręku
Turystyczny spacer po Warszawie
Dziesiątki tysięcy turystów odwiedza co roku Warszawę. Jest wśród
nich wielu filatelistów, niektórzy z nich mają znaki pocztowe przedstawiające obiekty stolicy: place, ulice, budowle, pomniki czy szlaki komunikacyjne. Można więc przy okazji porównać, jak wyglądają w naturze
zabytki znane dotychczas z pocztowych miniatur.
Proponujemy więc taki turystyczny spacer po Warszawie ze sitakami
pocztowymi w ręku! Sądzimy, że może być interesujący także dla rodowitych warszawian, którzy być może dopiero przy tej okazji dostrzegę
coś, czego latami nie zauważali. A może dowiedzą się czegoś nowego
o obiektach, obok których przechodzę...
Stare Miasto
Najstarsza część dzisiejszej Warszawy to Stare Miasto. Zburzone, niekiedy do fundamentów, w latach II wojny światowej i
pieczolowicie odbudowane. Wizerunki tych
samych miejsc przedstawione na znaczkach
i calostkach pozwalają porównać jak oglądane fragmenty wyglądały w latach międzywojennych i wspólcześnie.
Plac Zamkowy, od którego rozpoczyna się
większość wycieczek po stolicy, w obecnym
keztalcie istnieje od polowy XIX wieku.
W przeszłości by/ to dziedziniec przedni
Zamku oddzielonego od Krakowskiego
Przedmieścia murami obronnymi z Bramą
Krakowską.
Na centralnym miejscu placu wznosi się
Kolumna Zygmunta M Wazy, najstarszy
pomnik (1644 r.)• świecki w Polsce, ufundowany przez Wtadystawa IV Wazę dla
uczczenia pamięci ojca. Zygmunt III erzeniżsi stolicę kraju z Krakowa do Warszawy po pożarze Wawelu. Brązowy posąg króla (model) początkowo złocony, to dzieło
rzeżbiarza z Bolonii Clemente Molli. Odlał
go królewski ludwisarz Daniel Tym. Projekt 1 koncepcję przestrzenną kolumny opracowali architekci Augustyn Locci i Konstanty Tencalla. Pomnik ten, aż do 1818 roku, stal poza murami miejskimi. W ciągu
ponad trzech wieków .zmieniało się jego otoczenie, przechodzil kilka rekonstrukcji najpoważniejszą w latach 1948-49, po strzaskaniu kolumny przez hitlerowców. Kokonna Zygmunta jest tematem wielu znaków
pocztowych. Postać króla przedstawiają
znaczki nr 2.5, 783 i. M III, stemple 37047,
59057, 71015 i inne, Wiele rujęć Kolumny
obejrzeć można na walorach poświęconych
Placowi Zamkowemu, np. na znaczkach nr
207, 209, 380, 891 oraz całostkach Cp 42-45,
50 (ilustr. 21), 467, 505, 526, 620 i znaczku
jugosłowiańskim nr 509. Tragiczny moment
w dziejach placu — ruiny we wrześniu 1939
roku przedstawia według fotografii znaczek
emigracyjny poczty polskiej E-4.
390
Najważniejszą budowlą tego fragmentu
Warszawy, od której wziął nazwę przylegający do niej plac jest Zamek Krblewski. Jego początki sięgają XIII wieku, ale budowla
przechodzila różne losy: rozbudowy i przebudowy, zniszczenia, w tym najtragiczniejsze bo niemal całkowite w latach 1939-44.
Budząca dziś tyle zainteresowania budowla,
to dzido prac rekonstrukcyjnych prowadzonych od 1971 roku.
Na znaczkach i całostkach obejrzeć można
historyczny wygląd Zamku: w XVII wieku — według Eryka Daniberga, na znaczku
2055 i całostkach Ck 54 (wydano ją specjalnie dla Obywatelskiego Komitetu Odbudowy
Zamku Królewskiego) oraz ilustracji Cp 505,
w XVIII wieku — według obrazu Canaletta,
na całostce Cp 530, w XIX wieku — jako
ilustrację rabatki Cp 820 wg. rys. Jana Piwarskiego w kopii F. Dietricha oraz sprzed
1939 roku — całostki Ck 53, Cp 50 (ilustr.
21), znak opiaty Cp. 505. Wspólczesny widok
Zaniku przedstawiają znaczki: 1971 (stan z
1939 r.) i 2393 (stan z 1978 r.).
Warto wspomnieć, że na znaczkach i ca'ostkach przedstawiono także fragmenty wnętrza odbudowanego 'Zaniku: XVIII w. Orla z Sali Audiencyjnej na całostce Ck 82
oraz rzeźbę „Pokój" na znaczkach 2430, 2478,
2507-8 oraz całostce Ck 63.
Z Zamkiem Królewskim sąsiaduje, znajdujący się dziś przy Trasie.N—Z, ale z adresem: Plac Zamkowy nr 2 słynny „Pałac Pod
Blachą", wzniesiony przed 1656 r, przebu51
różnic w niektóryCh datach dotyczących poszczególnych obiektów, pisowni imion i
naswiak ZarrileSzczonych w dostępnych publikacjach, opieram sie przede wszyStkim na „Atlasie
Architektury Warszawy" Juliana A. Chroacicklego
i Andrzeja nottermunda, Wydawnictwa Arkady,
W-wa len r.
t") WSzystide numery znaczków 1 całostek Polak:ich Wg. „Katalogu Specjalizowanego Znaków
Pocztowych Ziem ~aldon" Wyd. KAW, stempli
Wg. „Katalogu Polskich Sterani! okolicznościowych" A. Myślicklego wyd. KAW, znaczków zagranloznych państw europejskich wg. kat. Pliehal,
zamorskich wg. katalogu „Yrert".
&wang i rozbudowany w XVIII „ur., spalony w 1944 i odbudowany w okresie przebijania tej, tak ważnej, chociaż od wielu lat
zbyt już wąskiej arterii, w latach 1948-49.
Patat ten, wśród innych obiektów, przedstawiono na znaczku 592.
I jeszcze jedna budowla z Placu Zamkowego przedstawiona została na znaczku: Kamienica Johna, między wlotami na plac:
Krakowskiego Przedmieścia i ul. Senatorskiej, zbudowana w polowie XVIII wieku,
dwukrotnie przebudowywana, zniszczona w
1944 roku i odbudowana w formie późnobarokowej, w 1949 roku, na podstawie obrazu
Canaletta. Kamienicę Johna można obejrzeć
na znaczku 891.
Stare Miasto jest najczęściej prezentowane
przez pocztę. Z Placu Zamkowego na Rynek
Starego Miasta prowadzi ulica Swiętojańska.
Wznosi się przy niej Katedra (bazylika) !lalęcia ów. Jana Chrzciciela, najstarsza świątynia Warszawy, której początki sięgają XIV
wieku, kolejno fara, kolegiata a od 1797 roku katedra, miejsce wielu historycznych wydarzeń, np. zaprzysiężenia Konstytucji 3 Maja. Katedra byla kilkakrotnie rozbudowywana, przebudowywana, a po zniszczeniach w
1939 r. a zwtaszcza w 1944 r, odbudowana w
latach powojennych (1958 r.).
Współczesny widok frontonu tej świątyni
przedstawiają bloki nr 51, a jej szczyt i dach
ilustr. Cp 210. Ale równocześnie na znaczku
381 można obejrzeć jak wyglądała fasada
Katedry oraz fragment ul. Świętojańskiej
do 1939 roku, w powszechnie krytykowanym
stylu angielskiego gotyku. Było to rezultatem przebudowy, dokonanej w latach 183642 według projektu Adama Idżkowskiego. A
także — na prawej części tegoż znaczka widać skalę zniszczeń, dokonanych przez hitlerowskich okupantów. Szczyt tej samej starej fasady widać również na drzeworycie
Eugeniusza Pichella — „Staromiejskie dachy", reprodukowanym na ilustr. Cp 210.
Jednym z nielicznych ocalalych reliktów
przeszteści, z wyposażenia wnętrza Katedry
jest znany ze znaczka (nr. 1450) renesansowy (z lat 1524-28) nagrobek ostatnich książąt mazowieckich, dluta Bernardina de Gianotis i Jana Ciniego, ufundowany przez ks.
Annę Mazowiecką. Warto wspomnieć, że w
dostępnych dla zwiedzających podziemnych
kryptach znajdują się liczne grobowce I sarkofagi wybitnych Polaków, wśród nich znani ze znaczków: pierwszy prezydent RP Gabriel Narutowicz (nr 324) i pisarz, laureat
literackiej Nagrody Nobla, Henryk Sienkiewicz (nr. 240 i wiele innych, nie tylko polskich znaków pocztowych).
Z zabytkowych kamieniczek ul. Świętojańskiej, tylko jedna, pod numerem 31, a
ściślej jej późnorenesansowy portal z płaskorzeźbą żaglowca, znany jest ze znaków pocztowych. To reprodukcja drzeworytu „Dom
Pod Okrętem" E. Pichella z cyklu „Warszawa — Stare Miasto", nr ilustr. Cp 210.
Obok Katedry, między ul. Świętojańską a
Kanonią, znajduje się uliczka — przejście
Dziekania, przedstawiona na drzeworycie E.
Pichella — ilustr. Cp 210. Natomiast obok
Katedry w stronę Rynku, znajduje się późnogotycki (wzniesiony 1808-20) odbudowany w
1949 roku kościół Jezuitów pod wezwaniem
NMP Łaskawej. Wieża tego kościoła widoczna jest na innym drzeworycie „Rynek staromiejski" E. Pichella — ilustr. Cp 21.0. Zaś
przedwojenny widok szczytu fasady oraz dachu z wieża tej świątyni, na drzeworycie tegoż autora „Staromiejskie dachy — ilustr.
Cp 210.
Z ulicy świętojańskiej wchodzimy na Rynek Starego Miasta od Zapiecka. W narożnej kamienicy znajduje się urząd pocztowy
Warszawa 40, który posługuje się stałym,
ozdobnym datownikiem (54034) z rysunkiem
tego fragmentu Warszawy. Sam Rynek,
ukształtowany na przełomie XIII 1 XIV W.
aż do początku XIX w. byl centralnym ośrodkiem życia politycznego, gospodarczego, administracyjnego i kulturalnego miasta, a. zarazem miejscem wielu historycznych wydarzeń. Piękne kamienice barokowe przebudowane lub wzniesione ❑a starszych, fundamentach w XVIII wieku '(np. Cp. 265) w
znacznym stopniu zostaly zburzone w roku
1944 a następnie odbudowane w 1952.
Północną pierzeję Rynku, zwaną Strona
Jana Dekerta, na której znajduje się Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, filateliści
znają zarówno z widoku przedwojennego,
przedstawionego na ilustr. Cp 50, jak i
współczesnego, na znaczkach 871-2 i 888.
Prawą, wschodnią pierzeję — Stronę Franciszka Barwa, na której znajduje się m.in.
Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza
oraz siedziba Zarządu Głównego Polskiego
Związku Filatelistów przedstawia rysunek
datownika 73242. Fragment pierzei południowej — Strony Ignacego Zakrzewskiego, przy
wlocie na Rynek ul. Świętojańskiej, przedstawia wspomniany już drzeworyt E. Pichella „Rynek staromiejski". Z pierzei zachodniej — Strony Hugona Koliątaja, słynnej z
winiarni Fukiera, na znaczkach pocztowych
przedstawiono dotychczas tylko jeden, ale
zabytkowy budynek: gotycką kamienicę „Pod
świętą Anną", zwaną niesłusznie kamienicą
książąt Mazowieckich, Wzniesiono ją w XIV
wieku, wielokrotnie przebudowywano a hitlerowcy uszkodzili ją w 1944 roku. Zosia391
1a. odbudowana w latach 1948-53 z zachowanymi wnękami z XV—XVI w. od ul. Wąski Dunaj i portalami z I polowy XVI wieku. W budynku tym odbyło się w 1937 ,roku zebranie założycielskie Stronnictwa Demokratycznego. Kamienicę tę przedstawiono
na znaczku nr 1207, jej fragment widać na
Cp 210 i 243.
Z uliczek wychodzących z Rynku jeszcze
ylko jedna, oprócz Swiętojańskiej, znalazła
ię dotychczas na znaku pocztowym: Wąski
Dunaj — wytyczona w XIII—XIV wieku, widziana od strony ul, Pięknej. Ten fragment
Wąskiego Dunaju, z odbudowanymi po wojnie kamieniczkami z XVII wieku, przedstawia drzeworyt E. Pichella „Ulica Wąski Dunaj", także z omawianego Cyklu staromiejskiego, stanowiący ilustr. Cp 210, 243.
Ten sam artysta na drzeworycie „Ulica
Piwna" przedstawi/ tę staromiejską uliczkę
biegnącą od Placu Zamkowego do Wąskiego
Dunaju. Warto zwrócić uwagę, że przy ul.
Piwnej znajduje się barokowy, z pozostałościami gotyckimi, kościół św. Marcina wzniesiony w XIV wieku, wielokrotnie palony i
przebudowywany, w obecnym kształcie w latach 1949-53 i 1957-62. Wieża tej świątyni
widziana od strony murów miejskich, znajduje się wśród innych staromiejskich zabytków na drzeworycie E. Pichella, „WarszawaStare Miasto — Widok Ogólny", stanowiącym
ilustr. Cp. 210.
Z dawnych murów obronnych Warszawy,
najbardziej efektowny jest Barbakan, wzniesiony w XVI wieku wg projektu Jana Baptysty z Wenecji, jako przedbramie Bramy
Nowomiejskiej. Barbakan uszkodzony w
1.607 r. został w następnych wiekach wchłonięty przez zabudowę miejską a następnie
odslonięty i częściowo zrekonstruowany w latach 1937-38. A w obecnym kształcie, 'w
pierwotnej wysokości według stanu z końca
XVI wieku, w latach 1952-54. Barbakan
jest tematem wielu znaków pocztowych,
m.in. „znaczków nr. 1046, 1452, 2049, 2051, Ck
42, Cp 184, 202, 210 oraz stempli.
Z murami miejskimi oraz ich najbliższym
otoczeniem związane są także trzy pomniki.
Najstarszym z nich jest Posąg Syreny, cynowy' odlew rzeźby Konstantego Ilegla z
392
1855 roku. W okresie międzywojennym rzeźba ta ustawiona była na Rynku Starego
Miasta, od 1972 roku zaś na murach, przy
miejscu dawnej wieży Marszałkowskiej.
Rzeźba ta przedstawiona została symbolicznie na znaczku E-21 zaś realistycznie na kasownikach 77164, 77168, 77169, 77177.
W mury miejskie wkomponowany został
także pomnik Małego Powstańca odsłonięty
1 października 1983 roku, obok wylotu Wąskiego Dunaju. Jest to rzeźba Jerzego Jarnuszkiewicza, znana wcześniej — i w tej postaci prezentowana na znaczku 2054 i stemplach (m.in. 78003) — jako posążek. Pomnik
Małego Powstańca po raz pierwSzy zaprezentowany został przez pocztę na okolicznościowym datowniku Upt. Warszawa 40, w
dniu odsłonięcia — 1.10.83.
Trzeci pomnik związany z murami obronnymi lub ich najbliższym otoczeniem, to
pomnik Jana Xilińskiego
dzieło Stanisława Jackowskiego, postawiony w 1936 roku,
przedstawiony na znaczku 768. Pomnik ten
początkowo „znajdował się na Placu Krasińskich, skąd usunęli go Niemcy w 1942 roku,
w odwet za zdjęcie przez Alka Dawidowskiego — „Rudego" z Szarych Szeregów, prowokacyjnej hitlerowskiej tablicy na pomniku
Mikołaja Kopernika. Pomnik szewca-pułkownika ponownie ustawiono w 1945 roku, zaś
w 1959 r. przeniesiono na obecne, bardziej
pasujące miejsce.
Zwiedzanie zespołu staromiejskiego obejmuje także, zaczynające się tuz za Barbakanem, Nowe Miasto. Z licznych jego zabytkowych budowli tylko jeden zespół znalazł się
dotychczas na znaku pocztowym: parafialny
Kościół Nawiedzenia N.M. Panny wraz z kaplicami i dzwonnicą. Drzeworyt E. Pichella
„Kościół N.M.P." też stanowi ilustr. Cp 210.
Świątynia przy ul. Przyrynek miała burzliwe
dzieje. Kościół wzniesiono w 1411 roku z
fundacji książąt Mazowieckich: Janusza I
Starszego i Anny. Był parokrotnie przebudowywany, m.in. w XVI wieku na trzynawową bdzylikę, rujnowany np. w 1820 roku, uszkadzany a wreszcie w 1944 roku spalony. Kościół odbudowany został w latach
1947-52 i 1956-66. Przylegają do niego, wjdoczne na wspomnianej całostce, dwie kaplice: południowa św. Barbary z XVII wieku i północna Zwiastowanie NMP z XVIII
wieku, a także dzwonnica z 1581 roku, przebudowana w latach 1836-41, rekonstruowana w 1936 roku, a po wojennych zniszczeniach — w latach 1947-50.
Żegnając się z najstarszą częścią Warszawy, warto ją jeszeze obejrzeć od strony Wisty. Kilka znaków pocztowych, np. znaczki
2485 i 2488 oraz Cp 615 i '899, przedstawiają
historyczną panoramę stolicy, jej fragment
zaś — drzeworyt „Widok od strony Wisty"
B. Pichella na ilustr. Cp 210.
Cdr,
Cezary Rudziaski
W odpowiedzi na pamflet
Podsumowanie dyskusji
Kłótni nie było, bo jak słusznie pisze
Antoni Nowak z Namyslowa („F"
4/87) — ,kto z kim i o co miałby się
kłócić"? Wywołanie dyskusji przez Redaktora Klimę uznać można za posunięcie trafne i w pełni na czasie. W
dyskusji wzięło udział ponad 20 osób,
w tym głównie opiekunowie młodzieżowych kół filatelistycznych.
Nie zabrakło jednak uczestników PZF oraz
rodziców, chociaż reprezentacja tychże jest
minimalna. Cechę ogólną, prowadzonej przez
8 miesięcy dyskusji, określić można formułą:
nade wszystko troska t dalszy pomyślny rozwój filatelistyki miodzieżowej. Oczywiście,
zdarzały się też swoiste dla początkujących
aktywistów nieporozumienia i niedomówienia. Najczęściej spowodowane brakiem pelnej lub szerszej orientacji w stanie rzeczy.
Lecz jeśli i w tych przypadkach myślą przewodnią była wspomniana troska o korzystniejszy wyraz i ksztalt młodzieżowego ruchu
filatelistycznego, to sytuacje określić też można jako pozytywną.
W dyskusji podjęto niemal wszystkie możliwe problemy związane z rozwijaniem zainteresowań filatelistycznych wśród dzieci i
młodzieży. Z racji składu dyskutantów dominowaty sprawy związane z prowadzeniem
młodzieżowego kola filatelistycznego. Jednak
nie zabrakło spraw i problemów węzlowych
dla całego naszego Związku, w tym dotyczących przyszłości polskiej filatelistyki.
Spróbujmy wyszczególnić i omówić te probierny, które zdaniem dyskutantów najbardziej odzwierciedlają aktualny stan rzeczy,
tj. opinie, satysfakcje, niezadowolenie i wątpliwości filatelistyczne.
Oto ich zestaw:
• rolą opiekuna w rozwijaniu wielostronnej działalności kota,
liczba młodych filatelistów — rzeczywistość, tendencje i realne możliwości,
• maraton filatelistyczny z jego plusami
I minusami,
• wystawiennictwo młodych filatelistów założenia i rzeczywistość, •
filatelistyka a rozwój osobowy dzieci i
młodzieży,
• filatelistyka młodzieżowa a filatelistyka
dorosłych,
QI młodzieżowe kola filatelistyczne a inne
organizacje dziecięce i młodzieżowe,
• jakość i skuteczność działań filatelistycznych wśród dzieci i młodzieży.
• z myślą o przyszłości Polskiego Związku
Filatelistów.
Przypuszemlnle, osoby śledzą Co bieg dyskusji
mogłyby poszerzyd ten wykaz problemów oszereg dalszych, bardziej szezególowych. Lecz nie
to jest najważniejsze w zalej dyskusji. Liczą sic
Przede wszystkim cenne myS11, stwierdzenia i sugestie oraz propozycje. Stąd tai do nich odwolam sic w toku dalszych rozwalań i analiz.
1. Rolę opiekuna w rozwijaniu wielostronnej dzialalności młodzieżowego kola filatelistycznego określono już wielokrotnie. Najbardziej miarodajne stwierdzenia i sugestie
w danym zakresie sformułowali Antoni
Gromski i autor tych rozważań. W bieżącej
dyskusji, podobnie jak W minionych latach,
ukazano także szereg występujących nieprawidłowości i niedomagań, ale — co jest
szczególnie cenne — podano wiele pozytywnych Ilustracji tej, jakże. odpowiedzialnej
działalności. Wanda Pilch z Bobie pisze:
„Życie filatelistyczne zakwitnie w naszych
szkotach, jeśli pójdziemy wspólnym frontem
i każdy z opiekunów doloty swoją cegiełkę do rozwoju filatelistyki w myśl popularnego basta: „Znaczek kształci, bawi, pomsta w nauce, zbliża narody" („F" 1/87). Jan
Swadźba z Katowic pozyskał na rzecz działalności w kole filatelistycznym Komitet Rodzicielski szkoty. Z .powodzeniem też stosuje
listę honorowych przyjaciół kola („F" 24/86).
Zenon Erdman z Szubina traktuje filatelistykę po harcersku. przy tym szczególnie wysoko ceni działania rzeczywiste, autentyczne, zgodnie z zainteresowaniami i możliwościami mtodziety („F" 9/87). Ewa Jasno. z
993
Pyty wprost wszystko uzależnia od opiekuna, jego rzetelności i inicjatywy („F" 11/87).
Wymowa tych i innych wypowiedzi jest dość
jednoznaczna. Opiekun młodzieżowego kota
Filatelistycznego, to nade wszystko dobry organizator działalności dzieci i młodzieży,
przy tym człowiek z inicjatywą oraz optymista. Nieustannie niezadowoleni i „biadolący" opiekunowie nie mają żadnych szans
na powodzenie i jako tacy powinni rozstać
się z mlodymi filatelistami.
2. W kwestii liczebności uczestników PZF
opinie są sprzeczne. Antoni Nowak w artykule „Gra o milion młodych filatelistów"
(„F" 4/87) marzy o „milionie szczęśliwców".
Aby ten milion (młodych filatelistów) pozyskać, należy zmienić sposób myślenia. Muszą to uczynić W pierwszym rzędzie filateliści dorośli. Ale ten sam Autor w numerze
6 „Filatelisty" z 1997 r. pisze: „Chcemy pomnożyć limbę młodych filatelistów w Polsce
15-20 razy. Można, choć nie ma takiej potrzeby. A i trudno byłoby osiągnąć liczbę
oko/o miliona młodych w PZF. Przecież nie
o martwe dusze nam chodzi".
Z konieczności rodzi się pytanie: Kolego
Antoni — zatem jaką liczebność uczestników PZF uznać można za optymalną? Bardziej jednoznacznie i przekonywająco rzecz
określa Maria Biatoń z Rabki, gdy pisze, że
liczba uczestników zainteresowanych filatelistyką zmniejsza się na skutek przeciążenia ich obowiązkami szkolnymi, a także z
powodu powszechnej dostępności wielu innych bardziej atrakcyjnych zajęć i rozrywek, wreszcie z powodu zbyt wysokich cen
znaczków i innych wydań pocztowych oraz
filatelistycznych.
Z wcześniejszych wypowiedzi doświadczonych filatelistów i organizatorów młodzieżowego ruchu filatelistycznego wynika, że
okresie do 1993 r., tj. do obchodów 100-lecia
polskiego ruchu filatelistycznego, możemy
osiągnąć liczebność 100 tysięcy młodych filatelistów i uznać tę liczbę za optymalną. Za
leżeć to będzie jednak od pozyskania nowych, oddanych sprawie opiekunów i od dalszego zwiększania opieki kół dorosłych nad
kolami młodzieżowymi zgodnie z uchwalą
XIII Zjazdu PZF i odpowiednimi postanowieniami XIV Zjazdu PZF.
3. Stosunkowo wiele wypowiedzi dyskutantów dotyczyło Maratonu filatelistycznego. W
bieżącym roku przypada jego 25-lecie. Mamy zatem do czynienia z działaniem filatelistycznym dtugotrwalym. Wyniki tegoż dzielenia określono w Bydgoszczy podczas uroczystych obchodów 25-lecia Ogólnopolskiego
Młodzieżowego Konkursu Filatelistycznego
(w dniach od 28 czerwca do 5 lipca 1987 r.).
W toku przeprowadzonych analiz odwoływano się także do dyskusji na tamach „Filatelisty". Niestety, i w tym przypadku dyskusja jest bardzo zróżnicowana, a przy tym
mato reprezentatywna.
Jan Swadźba stwierdza, że Maraton mobilizuje kola i uczestników do pracy, przyczynie się do poszerzenia wiedzy filatelistycznej
394
i wiedzy ogólnej, między innymi dzięki odpowled.nio dobranej tematyce. Trzeba jednak
więcej uwagi poświęcić rozwijaniu umiejętności logicznego myślenia, w miejsce dotychczasowego preferowania pamięci („F" 24(86).
Z kolei Antoni Malecki z Nowej Sali (ojciec
młodego filatelisty) zalicza Maraton do
utrwalonych już nonsensów. „Córka próbowata sil' w wojewódzkiej edycji Maratonu
86, ale wg mnie nie jest to droga dla młodego filatelisty, gdyż program zajęć kola,
jak i tematy Maratonu nie zachęcają do
zbierania, a wręcz przeciwnie — odstraszają" („P” 5/67). Z tej biegunowości stanowisk
próbuje wyjść Antoni Nowak proponując.
aby Maratonem obejmować tylko część
uczestników najbardziej zainteresowanych
(„F" 6/87). Zbliżone stanowisko zajmuje Wojciech Tuz z Warszawy („F" 8/87) i Roma
Karnieńska z Bydgoszczy („F"' 23/86).
Myślę. łe niedomówienia, a niekiedy rozczarowania wynikają z niezrozumienia istoty neezy. Od
wielu lat postuluje się. by I. etap Maratonu realizowany był noże wszystko w formie filatelistycznej zabawy, polaczonej z elementami działań szkoleniowych. Tu nie powinno być miejsca
na testowanie I formalnie pojęte eliminacje.
Uczesmiey powinni sami orzekać, kto może reprezentować ich kolo w rozgrywkach pólfinalthrych.
II. etap zakladać jut musi pewno rygory prowadzęce do rzeczywistego określenia stanu wis.
domości 1 unileietności filatelistycznych, a takim ogólnych. Z kolei III. etap, to jut walka
o pierwszeństwo, o wyróżnienie najwyższej rangi. Takiemu podejściu siuty każdy temat, a tym
bardziej, gdy odzwierciedla on najbardziej aktualne przejawy tycia kulturalnego, gospodarczego i
SPOleezneg0 krain i świata. Sprowadzanie zainteresowań inlodelety tylko do przysłowiowych
kwiatków i ptaszków, nie wytrzymuje krytym na
współczesnym etapie rozwoju cywilizacyjnego.
Prowokacyjne w tym zakresie podejście Redaktora Kumy („F" 22/86) odzwierciedla jedynie stanowisko samego Redaktora oraz co niektórych
opiekunów. przecież nie jest prawda, te Maraton
stanowi jedyną formę 1 Jedyny Przejaw działalności kola, chyba że mamy do czynienia z kolein
ł opiekunem o skrzywionych tendencjach funkcjonowania .
4. Najwięcej wypowiedzi dyskutantów dotyczyło wystawiennictwa młodych filatelistów. Wielu opiekunów kół stawie przede
wszystkim na wystawiennictwo filatelistyczne
i na samodzielne opracowywanie zbiorów
Przez młodych filatelistów. Ale wielu dostrzega występujące w tym zakresie niedomagania. Dotyczą one najczęściej: braku odpowiednich materiałów, braku rzeczywistej
pomocy ze strony dorosłych filatelistów, mato skutecznej i nie dostosowanej do specyfiki zbiorów mtodzieżowych pracy jurorów,
dość częstych przypadków podstawiania zbiorów opracowywanych przez rodziców lub
opiekunów, czy też nadmiernego formalizowania sposobu opracowywania zbiorów młodzieżowych.
Zbigniew Gniewoszewski ze Szczecina w
artykule „Niech tata nie wyręcza dziecka"
pisze: „niektóre zbiory eksportowane na wystawach zawierają walory, które ze względu na rzadkość i cenę nigdy nie mogłyby
być pozyskane przez młodego filatelistę-wystawcę" („F" 3/87). Wyżej wymieniony proponuje, by:
• komisje młodzieżowe orzekały wyraźnie
czy dany zbiór został opracowany przez młodego wystawcę,
• górna wartość walorów w zbiorach młodzieżowych nie przekraczała 1 000 złotych.
• w zbieractwie i wystawiennictwie młodych filatelistów obowiązywała uczciwa konkurencja młodych, a nie „wypinanie' się rodziców.
W odpowiedzi Gabriela Wiśniaka z Bydgosiczy (matka) pisze: „Jeżeli jedno dziecko
może otrzymać od rodziców na gwiazdkę
komputer za 180 tysięcy złotych, to czy dziecko-filatelista nie może otrzymać Polskę nr 1,
dużo tańszą od tego komputera"? („F" 11/87).
Nie Maga wątpliwości, że odcinek wystawiennictwa młodzieżowego, to jeden z najtrudniejszych problemów młodzieżowego ruchu filatelistycznego. Chodzi przecież o to,
by poprzez zbieractwo filatelistyczne i opracowywanie zbiorów, młodzi filateliści dochodzili do znaczącego sukcesu.
Musi to być jednak sukces rzeczywisty,
sukces młodego filatelisty. W tym sensie
słuszne są glosy, aby zbiory młodzieżowe
poddawane byty atestacji, by osłodzi wystawcy stanęli wobec konieczności obrony swojego zbioru. Nie można jednak ar sposób nieodpowiedzialny szerzyć fałszywych opinii, że
cale wystawiennictwo młodzieżowe, to wielka fikcja. Na KWF w Katowicach poświęconej ochronie środowiska, kilku członków
Prezydium ZG PZF było świadkami, gdy 12letni chłopiec z powagą i znawstwem wskazywał na liczne braki eksponatów wystawców dorosłych.
zresztą krytykowany często Maraton takie dostarota wiele przykiadów potwierdzających, te
możliwości twórcze i umiejetnorci działania młodych filatelistów często przerastają nasze cod4enne wyobrażenia.
Myślę, że ten odcinek dzialalności filatelistycznej ~le będzie Wyrsotywać dyskusję, jako te
zmienność wymagań nr dziedzinie wystawiennictwa
jest wyjątkowo duta. Z drugie' strony dolatajno0t wystawiennicza Jest f nadal będzie najbardziej reprezentatywnym kierunkiem dzialalności Polskiego Związku Filatelistów.
Omówiłem wypowiedzi i stanowiska dominujące, przy tym w dużym stopniu kontrowersyjne. Wypowiedzi dotyczące kolejnych
problemów, wyszczególnionych na początku
tych rozważań, potwierdzają ogólne prawidłowości charakteryzujące działalność na odcinku młodzieżowym. A ponieważ pisano o
nich wiele przez lata, zatem zrezygnuję z ich
szczegółowego analizowania. Zresztą wiele
uogólnionych stanowisk i fermu! znajdzie
Czytelnik w pracy ,,Filatelistyka wśród dzieci i młodzieży" (która ukałe się na początku 1988 r., w stosunkowo dużym nakładzie
wydana staraniem Młodzieżowej Agencji
Wydawniczej). Interesujące rozważania i
określenia znaleźć też można. w Zeszytach
Szkoleniowych PZF, wydawanych w ramach
Biblioteki dwutygodnika „Filatelista".
W tym miejscu, tytułem zamknięcia dyskusji i z myślą o przyszłości Polskiego Związku Filatelistów, poczynię kilka uwag ogólniejszyób.
Teraźniejszość młodzieżowego ruchu filatelistycznego jest mało podatna na to, aby określić ją w pełni jednoznacznie. Może dlatego,
że bardziej niż w przeszłości dostrzegalne są
nie tylko pozytywy, ale także i negatywy
czy niedomagania. Tłumaczyć to można różnie. Znacznie wzrosła. liczba uczestników
młodzieżowych, wzrosła też aktywność
uczestników i opiekunów kól młodzieżowych.
Ale podwyższyły się też znacznie wymagania
i oczekiwania aktywu młodzieżowego w kwestii stwarzania mu coraz korzystniejszych
warunków spoieczno-wychowawczego dziabania.
Z drugiej strony ruch młodzieżowy bardziej niż kiedykolwiek uzyskał rangę nieodłącznej części składowej w strukturze organizacyjno-prawnej całego naszego Związku.
Stwierdził to dobitnie XIV Zjazd PZF
(1988 r.), podczas którego problematyka ruchu
młodzieżowego w swoich wymiarach i ogólnej powadze dorównywała wszystkim innym
możliwym układom problemowym. Bardzo
interesująca jest w tym względzie wypowiedź
uczestnika młodzieżowego Zjazdu — Romy
Kamieńskiej z Bydgoszczy:
Byliśmy przedstawicielami bez mandatów,
tym niemniej glos nasz również zabrzmiał na
olbrzymiej sali obrad, a otrzymany aplauz
oraz późniejsze sformułowania, które znalazly
się w Uchwale Programowej Zjazdu, świadczyły, że glos ten byt wysłuchany nie tylko
kurtuazyjnie („F.205'86).
Jeszcze dobitniej znaczenie XIV Zjazdu
PZF określil — Ryszard Karasiński z Sopotu, pisząc:
Z przyjemnością zapoznałem się z uchwa-■
tarni XIV Zjazdu PZF. Wg mnie był to Zjazd
ukierunkowany na młodzież (...) Zjazd stał się
zaprzeczeniem prowadzonej na lamach „Filatelisty" dyskusji na temat: Czy polskiej filatelistyce grozi kryzys? Uważani, że kategorycznie nie. Tylko trzeba zmienić formy i
metody pracy starszych filatelistów z miodymi opiekunami i z rntodzieżą („F" 1d/87).
Odczuwalne coraz bardziej niedomagania
młodzieżowego ruchu filatelistycznego polowy
lat 80-tych wiążą się:
• z nadal występującym brakiem opiekunów młodzieżowych kół filatelistycznych,
• z nieustannie występującą tendencją
młodzieży do zmiany zainteresowań na bardziej atrakcyjne niż filatelistyczne,
dokończenie na str. 399
395 ,
nowo ś ci POLSKIE
Ukazały się
ZNACZKI
6 VII 87 r. wprowadzono do obiegu znaczek pocztowy wartości 10 ni, emisji „Odnowa Zabytków Krakowa" (Zarz. Min. Łączności nr 43 z 8 VI 87).
25 Vii 87 r. wprowadzono do obiegu znaczek pocztowy wartości 45 zl, wydany z okazji 100 rocznicy utworzenia języka esperanto (Zorz. Min. Łączności nr 44 z 8 VI
87).
8 VIII 87 r. wprowadzono do obieguznaczek pocztowy wartości 15 zł, wydany z okazji XV Ogólnopolskiej Wystawy Filatelistycznej „Poznań '87" (Zraz. Min. Łączności nr
49 z 15 VII 87).
20 VIII 87 r. wprowadzono do obiegu 6
znaczków pocztowych wartości: 10; 10; 15;
15; 40; 50 zł wydanych z. okazji XXXI Międzynarodowego Kongresu Pszczelarskiego
Apirnondia'87 w Warszawie (Zarz. Min.
Łączn. nr 59 z 12 VIII 87 r.).
28 VIII 87 r, wszedł do obiegu znaczek
pocztowy w formie bloczka wartości 45 z1
z doplatą 10 al, wydany z okazji SWF
„Olymphilex'87" w Rzymie. Doplata na PKOl
(Zarz. Min. Łącza. nr f80 z 19 VIII 87 r.).
1 IX 87 r. ukazały Się 3 znaczki pocztowe
wartości: 30; 10; 15 zl, emisji ...Wojna obronna 1939" (Zarz. Mln. Łączn. nr 65 z 26 VIII
87 r.).
KARTKI
8 VIII 87 r. ukazała się kartka pocztowa
ze znaczkiem wartości 10 zł, wydana z okazji XV Ogólnopolskiej Wystawy Filatelistycznej „Poznań '87" (Zarz, Min. Łączności nr
50 z 15 VII 87).
13 VIII 87 r. ukazała się kartka pocztowa
ze znaczkiem wartości 10 zł, wydana z okazji upamiętnienia 700-lecia miasta Buska
Zdroju (Zarz. Min. Łączności nr 51 z 15 VII
87),
20 VIII 87 o. ‚ukazały się 2 kartki pocztowe ze znaczkiem wartości po 10 zł, wydane
z okazji XXXI Międzynarodowego Kongresu Pszczelarskiego Apirnondia '87 w Warszawie .(Zarz. MM. Łączn. nr 56 z 8 VIII 87 r.).
2 IX 87 r. wprowadzono do obiegu kartkę
pocztową ze znaczkiem wartości 10 zl emisji
„Głowy wawelskie" (Zarz. Min. Łączn. nr
64 z 26 VIII 87 r.).
4 IX 87 r. ukazała się karlika pocztowa ze
znaczkiem wartości 10 zł, wydana dla upamiętnienia 700-lecia Łazisk Górnych (Zarz
Min, Łączu. nr 63 z 26 VIII 87 r.).
10 IX 87 r. wprowadzono do obiegu kartkę
pocztową ze znaczkiem wartości 10 zł, wyda396
ną z okazji XXIV Walnego Zjazdu Delegatów Stowarzyszenia Elektryków Polskich w
Gdańsku (Zorz. Min. Lelom. nr 57 z 8 VIII
87 r.).
KOPERTA
31 VIII 87 r. wprowadzono do obiegu kopertę z wydrukowanym maczkiem pocztowym wartości 15 .1 emisji „Poczet Królów
i Książąt Polskich" (Zarz. Min. Łączn. nr
62 z 26 VIII 87 r.).
Stemple okolicznościowe
Ląceności wyraziło zgode na stnsoWanie:
13 IX w Upt. ~rzeźne — datownika: Dozynkl.
w IX w Itpt. Koszagn I — datownika: Dni
przyjaźni 1 kultury w obwodzie pottawskim.
28 IX w Upt. Lódź 1 — datownika: Dom innedaty Wysylkowel waPólnle z pocztą w stulisz
spotemeństwa.
28 IX w Upt, Warszawa 1 — datownika: XVI
Sesja Rady Intersputnik (w rysunku Syrenka Warszawska).
4 X W Upt. Tarnów I — datowntka: Tydzień talentów (w rysunku klucz wiolinowy).
9 X 7v Vat. Kraków 1— datownika: n PnędzYrianadowe Diennaie Architektury.
9 X w Upt. Sientianewice 84 (71-100) — datownika: Wystawa Filatelistyczna ZakladY MocnaMaron.
10 X w Upt. Gdańsk 1
datownika: okresowa
Wystawa Filatelistyczna Gdańsk—Leningrad (w rysunku !wstaw:na „aurora").
22 X w IIPT. Kielce O — datownika: 09 lat Fabryki lozyak 'rocznych Iskra.
29 X w not. Andrychów (39-120) datownika: 220
lak nadania praw miejskich Stanislaw August Poniatowski.
91 X w Upt. Rzeszów 1 — datownika ; III Kratowa Wystawa Plittelistycms Zamków roenowyeb
Krajów Socjalistycznych (w rysunku portret Wincentego Beczka).
21 XI w Upt. Poznań 1 — datownika: Stanlslaw
PrzybyaZewski 1868-1027.
Komunikat
Ministerstwo Łączności inforrnajc, ze ze względu
na dute zainteresowanie abonamentem tematycznym wydawnictw związanych z III wizytą Papieta 78118 Pasta n w Polsce w 1987 r., znacznie przewytmające wcześniejsze przewidywania,
ostateczny termin realizacji zamówień ustala na
D stycznia 1888 roku. Przyjęto zaNninvienia na abonament bedą realizowane sukcesywnie poczuwszy
od sierpnia 1987 r.
Min. Lącznotel przeprawa abonentów za zmianę terminu realizacji zamówień,
Już wkrótce w „Filateliście"
o monetach • o medalach
•
Przypominamy, że 10 listopada uplywa termin zamawiania prenumeraty
na 1988 rok!
nowo ś ci
AFGANISTAN. 21 V — 7 znaczków „Stare pociągi", 4; 5; 6: 7;
8; 9; 11 alg.
ALGDIRLA. m V — 1 znaczek „a.
Generalny spLs ludności i zabudowy": 1 db.
ANDORA. POCZTA FRANCUSKA. I VII
znaczki z cyklu
.,Przyroda", 1.30 f (koń miejsc.• wei rasy); 2.20 f (oma).
ANDORA. POCZTA HISZPANSZLA- 15 V — 2 znaczki „Ellr0Pa CEPY 1987": 19; 40 pt (nowoczesna architektura europejska).
—8 znaczków
ANGOLA. 30
„Tradycyjne miejscowe fryzury";
1; 1.50; 5; 7; 20; 30 k.
ANIUGUA I HARBUDA. 15 VIS znaczków „Gady i plany": 30;
M c; 1; 3; 5 dol.
ARABSKIE ZJEDNOCZONE
EMIRATY (UAE). 23 VI — 2 znaczki ,.10-lecie zależenia Uniwersytetu TIAR", 1 dh; 9 dba (symb.
rys.).
ARUBA. 5 VI — 2 znaczki „Turystyka": 80; 100 c.
AUSTRALIA. I
— 5 znaczków w pasku poziomym „290-lecle osadnictwa w Australii": 96 C
X 5 (przybycie floty do Rio de
Janeiro).
19 VIII — 4znaczki ,.0910gniecla technologii australijskiej":
38; 85; 90 e; 1 dol.
AUSTRIA. I VII —1 zna.elz
„10-lecie Ombudsman" (rzecznik
Praw ~Watah:1[10h): 5 52 (gmach
urzędu w Wiedniu).
11 VIII — 1 znaczek ,100-lec1e
urodzin prof. dra & wina Sabre.dingera": 5 s. (Portret DurOata nagrody Nobla z fizyki).
11 VIII — 1 znaczek
.„i(5-lenie
miasta).
14 VIII —i znaczek „Fundacje
1 klantOry", 7 sz (klasztor LOretto).
BANGLADESZ. 8III — I znaczek „SWiatowy Dzień ZdrOWIZZ":
1 t.
18 IV — 2 znaczki „Nowy Rok
Bengalski", 1; 10 t.
BARBUDA. 33 1v — 4 znaczki
t blok (seria wydana przez pocztę
Antlgua 1 Harbuzie w lutym br. z
Okazji tradyCyjnego wyścieli
jachtów o Puchar Ameryki — p.
Filatelista nr 10) z nadrukiem
„Barburla mail": 30: 80 e; 1; 3
doi.; blok 5 doL
W
ZAGRANICZNE
EGIPT. V — 1 znaczek „Kwiat
BELGIA. 7 IX — I znaczek „IMlecie Belgijskiej Królewskiej Fe- dalii" 5 P.
FINLANDIA. 10 VIII — I zeszyderaci) Wioślarskiej": 9 f (zawodcik z okazji Wystawy „Finlandia
nicy na łodziach).
'88" zawiera 8 maczków (5 wartości serii obiegowej, wydrukowanych razem w jednym arkusiku,
0.10 X 2; OSO X z; nem 0.80; 0.70
nok X 2 (sprzedaż zeszycików
w specjalnych automatach, Po lenie nOrninablej 5 rak).
FRANCJA. 7 IX — 4 znaczki
„Przyroda we Francy': 2; 9;
fr (grzyby)
71X — 1 znaczek ..Mistrzostwa
Europy w Siatkówce": 13 f (Zawodnicy przy siatce).
7 IX — 1 znaczek serii oblegoWej „Ptaki": 7 f (sikora Modra).
BENIN. R9 IV — 1 znaczek
„Konferencja Rotary Club 910
okresu": 900 Y.
BHUTAN. 15 1,1 — 8 znaczków i
I bloki „SWF CAPEX '87": 50 ch:
W; 15; 30 im; bloki
1: 2; 3;
25 nu X a (koleje kanadyjskiel•
BOLIWIA, 131Y — I blok „Zimowe IgrzYska OlinipijSkle w Calgary", blok 2 bs (repr. dziwnych
znaczków).
13 IV — 1 blok „Igrzyska 0111PPOskD w Seniu".: blok 2 ba (ren,
dawnych znacOMw).
BRAZYLIA. 28 VI —znaczek
.100-lecie utworzenia Klubu Wojskowego": 3 ca (emblemat).
CSRS. 3 IX — 4 znaczki „XI.
Biennale Ilustracji W Bratyalawie": 50 h: 1; 2; 4 kro (poszcze•
gólneczki
zna wykonali graficy 7
Hiszpanii, Francji, Polski
stawi! — znaczek o nominale 2
kos projektawata Elżbieta Gouda~sks z YOlski).
Wydano równino :maty arkusik
zawierający dwa znaczki o nominale 2 km (z serii) przedzielone
PrzYWienica. Arkusik, o begata
7 IX — 1 znaczek „900-lecie
Ilustrowanych marginesach, Mwiara również sześciojęzyczny śmierci Wilhebna zdobywcy-: 2
f,
tekst.
GAMBIA. 9 N — 10 znaczków
23 IX — 1 , znaczek „Tarnin
100-lecie Statuy Wolności: 1;
miejscem pamięci narodowe) (znaj
2; 3; 5; 50; 75 b; 1; 1.25; 19: 12 2.
1947), 50 K
I V — 4 znaczki i blok
„Kwiaty (1)": 75 b; 1.50: 1.75:
15 d; blok 15 d.
15 VI — 4 znaczki i Mok „CAIKR '87"; ZO; 75 b; 1; 10 d; blok
li d.
GWINEA. 1 V — S znaczków 1
blok „Zimowe Igrzyska 01IMPRskle w Calgary": 25; 50; 100; 150:
350; 500 E; blok 600 f.
D IX — I znaczek „30-lecle zależenia Organizacji Wspolpracy
Państw Socjalistycznych w Zakresie Poczty 1 Telekomunikacji", 4
kcs.
DOMINIKA. M VI — 4 znaczki i
blok ,GWF CAPEK '87 w Toronto": 45; 50 c; 2; 3 dol.; blok 5
HI ZPANIA. 2 VII — 1 znaczek
dol. (grzyby).
DZIBUTI. 27 VI — 1 znaczek ..73-1 cle uleżenia szkoty 1202?
MM. „10-lecie niepodiegio9c1": przemyśle zbrojeniowym w Ma250 f.
ar", 20 pt (gmach).
397
JAPONIA. 23 V — 1 maczek
„Narodowa kampania zalesiania
(PO raz 38.)"; 60 yen.
26 V — 2 znaczki „Skarby naro&me (I)", 60 yen (szkatułka na
przybory do pisania, z laki, Mkrustowana zlotem t macicą perMwę); 110 yen (wieża zamku Hikom).
KONGO. 17 VI — 4 maczki i
blok .DOk Przedolimpijski": 100;
200; 300; 400 f; blok 750 Ł
KUBA. 13 VI — 6 znaczków
,.Dolina Prehistorii — Park Narodowy D
40 c (zwierzęta przedhistoryczne rekonstrukcja, część 2.).
LIECHTENSTEIN. 9 /X — 1 maczek „275-lecie nabycia przez ks.
J.A.A. Liechtensedna posiadloSci
vaduz 1 scnellenberg, uznanych
następnie przez AmMlę za niemwisle XsieStWo Liechtenstein":
1.40 jr.
VI — 2 bloki z okazji Wystawy — dęty I ząbkowany (jak
blok wydany 231V br. w GnieniOnyrn kolorze), blok 4 -k 8 ł 4f
(p. Filatelista nr 7 br.). Bloki
zostaly rozprowadzone w abonamencie, sprzedawane będą w czasie trwania Wystawi'.
VII — 4 znaczki„Motyl i filatelletyka”: L90; 2.20; 2.50: 3.40 /
(seria zapowiadająca Wystawę w
Monako).
13 XI — 2 znaczki .,Czerwony
Krzyż": 4: 5 f.
13 XI — 1 mamek „13. Międzynarodowy Festiwal CyrkOWy":
2.20 f.
13 XI — P maczki ..Międzynarodowy Konkurs Buklectarski",
2.20: 9.90 f.
13 XI • - I znaczek „Bota Narodzenie"; LM f.
— 1 znaczcie „150-locie
19
ponownego rozpoczęcia bicia monety": 2.50 L
13 XI — I maczek ..Aktywność
przemyslowa Monako": 2.50 f.
13 XI — I znaczek ..Międzynarodowe Laboratorium AlityWności
Morakieri 5
, e fe nar
MONGOLIA. 1 VI — mamki
e„t—..
'
1.70 St
',Mulimi,: 60 m X 4.
Myt.) ).
NIGER. 14 V — 8 znaczki „MOIMI EMBARG. 14 IX —3 znaCZ- lecie wynalezienia telegrafu": 120
ki „A chitektora wiejska": 10; zm; 350 f.
12; 100 f (budowle).
NRD. 7 VII — 1 blok ..100-lecie
J ęzyka esperanto": blok 85 f
(Portret L. ZamenhOfi)•
7 VII — 4 Maczki „Zwierzęta
zagrożone wyginiechem" 10: 05;
35; 50 f (wydry).
N RF. 20 VIII — 1 znaczek ..Festiwal Europejskich Bractw KMkOwyCh 1237", 80 f (tarcza strzelecka).
j
25 VI — 2 maczki „Ochrona lasu": 75 c: 5 r.
30 VI — 1 znaczek ..I00-lecie Kolegium Dharmaraja": 75 c.
SRODKOWOAFRYKANSKA REPUBLIKA. 4 VI — 5 znaczków
blok „Barcelona, miasto oliwinitkle": 30: 150; 265; 350: 495 4;
blok 500 f.
TANZANIA. M IV — 9 znaczki
i blok ..Owady w Tanzanii": 1.00;
2; 10; 20 sz: blok 30 m.
TOGO. U V — 3 znaczki 1 blok
.,Puchar Świata w Rugby"; 70;
130; 300 f; blok 1000 f.
TUNEZJA. 8 V — 1 maczek
dopłatą „Czerwony XiTy2": 150 +
10 mm imilimelL
16 VI — 1 znaczek ,.150-lecie
wynalezienia przez S. F. Morsa,
telegrafu elektromagnetycznego":
500 m
WATYKAN. 29 VIII — 4 maczki blok „Światowa Wystawa Filatelistyki 011rnpijakiej 01.151197-11LEX
400; 5110; 600; MM
blok (wszystkie 4 znaczki 3500 1).
WĘGRY. 25 VI — 1 znaczek
„125-lecie związku zawodowego
pracowników drukarh. papierni.
prasy i wydawnictw": 4 ft.
WŁOCHY. 1 VIII — I maczek
„MO-lecie &niemi sw. Alforiso M.
de Ligu0r1": 400 1 (portret).
WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ. 29 V — 4 maczki t blok
„Rok przedolimpijski": 155; 195:
250; 550 f; blOk 550 I (różne dyscypliny sportowe).
ZAMBIA. 2 VII — 4 znaczki
„Turystyka": 35 n; LM; 1.70
10 k.
ZSRR. 5 VI — 5 znaczków ,,Malarstwo obce w Ermitażu": 4: 5:
ID; 30; 50 kop. febr.), malarzy:
Cranach st.; Tycjan; 151.1rer
Bruegbel ml.; kubem).
6 VI —maczek ..R50-lecie Togliani"; 5 kop. (fragment fabryki samochodóW)•
6 VI — 1 znaczek z Przywieszką
„150-leCie śmierci AD. Puszkina":
3 kop. (portret).
7 VI — 1 znaczek „ZOO-lecie urodzin S.A. KoWpaka": 5 kop. (portret).
roWy SorSigre'
s%21e
(emblemat).
mALGASKA REP. LUD. 13 IV —
8 znaczków i blok „Zimowo Igrzyska Olimpijskie w Calgary", 80;
150; 250; 350; 400; 450 4; blok
600 f.
MEKSYK. 5 V — 1 znaczek „Miecie bitwy pod Puebla": 100 p.
MONAKO tradycyJnyin D.12 zwYczajeni dzieli swe roczne emisje
na dwie maści i wydania a każdej MMCI wprowadza do obiegu
jednym terminie. w pierwszym
i drugim Pólroczu. ~wiście
zdarzają się odchylenia. W Syna
roku w dniach 13-17 listopada
Odbędzie alę w Monako MiędaYnarodowa Wystawa Filatelistyczna 2 okazji 50-lecia Urzędu Emisji Znaczków. W czasie jej trwania wejdą w obieg znaczki przewidziano m drugie pótrocze. UkaŁa się w terminach — 13 i 16
listopada.
Ale wydania z okazji WystaWy
ukazały się Jut w czerwcu.
398
l'icO73-.
POLINEZJA FRANCUSKA. VII
— 3 zoaccic.1 ,,InstrumentY mn=rn
In5lej::oe'
ve(o.Yg
r:1%aslanlie,
drzewa i prętów bambusowych).
RUMUNIA. 251V — 1 maczek
mkonmenia kolektywizacji rolnictwa": 2 I.
M IV — 6 maczków „Malarstwo
muZeoW rumuńskich": 0.50; 1;
z; 3; t; 5 i.
18 V — 2 bloki „Europejska
wspótpraca kulturalno-gospodar- 25 VI —znaczek .900 lat Toma": blok 3 I X 9; blok 3 1 X 9. bolaka": 5 kop. (fragmenty znia30 V — 1 znaczek „80-lecie
.
33) ,
kiej reenSiticil chłopskiej w Ru25 VI — maczki ..23-leCle Fremanii, 1207 r.'': 1 1.
limo I 10-lecie Układu O Przy».)
SOI LANKA. 11 VI — 1 maczek ł WspótprMy między ZSRR i mo..20-leCle Slidby kilodych": 75 c. zarribikien1": 5 kap. X 2.
dokończenie ze str. 395,
de wszystkim jako działalność społeczno-wychowawczą, nasyconą powszechnie uznanymi wartościami kultury, to z konieczności liczyć sig musimy także z ogólnymi tendencjami edukacyjnymi. Te natomiast prowadzą
nas do:
• uznania podmiotowego działania wśród
dzieci i młodzieży,
• odwoływania się do treści o wysokich
walorach poznawczych jednak dostosowanych
do możliwości percepcyjnych dzieci t mlodzieży,
• stosowania rozwiązań organizacyjnoprogramowych oraz form i metod działania
nastawionych na rozwijanie aktywności własnej wychowanków,
• odwoływania się do różnych źródeł wieZapewne tej tendencji oprzyj,' tak bardzo akdzy i kształtowania wśród dzieci i młodzieży
centowane w minionej kadencji dążenie d0 lid- ,
umiejętności korzystania z nich,
cjotyw i dzialań oddolnych, pozbawionych pozoro• kształtowania w całym procesie dydekwania f nasyconych troską o podmiotowoka rutyczno-wychowawczym postaw młodzieży,
chu filatelistycznego. Godne uznania jest to, iż
odmaczających się między innymi nieustanten uwspólcoeiniony nurt dolatań filatelistycznych,
ną dążnością do wartościowania, wyboru, rawśród dzieci ł eilod*lażY MM nadal kontynuowacjonalnego decydowania w kwestii dalszego
ń, oraz w adn* akceptowany przez wiadze PZF, własnego rozwoju.
a takie Ministerstwo ~laty 1 Wychowania oraz
Nie miejsce tu na szersze rozważania eduprzez Ministerstwo Łączności. Mamy dobry klikacyjne. Chodzi jednak o to, by w naszym
mat dla dalszego pomyślnego rozwoju młodzieżodziałaniu filatelistycznym i te argumenty bywego ruchu filatelistycznego. Perspektywy tego*
ły. brane pod uwagę. To właśnie nimi kierozwoju określa nanG z jednej atrapy — program
rowa/ się Redaktor Jerzy Khana prowokując
obchodem, iao-leola polskiego mchu filatelistyeznedziałaczy i uczestników młodzieżowych do
go, z drugiej zaś strony — tendencjo edukacyjne
dyskusji nad teraźniejszością i przyszkiścią
współczesnego świata.
młodzieżowego ruchu filatelistycznego.
Jeśli działalność filatelistyczną wśród dzieci i Młodzieży nadal chcemy traktować przeZygmunt Wiatrowski
• z przeciążeniem dzieci i młodzieży powinnościami szkolnymi,
• z niewystarczającym (mimo odpowiedniej uchwały) zaangażowaniem się kól dorosłych na rzecz młodzieżowych kół filatelistycznych,
• ciągle wzrastającymi trudnościami w
dziedzinie tzw. zaopatrzenia filatelistycznego,
• z tendencja do nadmiernego formalizowania działań na odcinku młodzieżowym.
Myślę, że występująca dziś powściągliwość w
deklaracjach i zachwytach oraz tendencja do
pogłębionej i zobiektywizowanej refleksji
związkowej, zostanie uznana z czasem jako
cenna właściwość naszych czasów.
Centralny plan wystaw
i udział wystawców polskich w międzynarodowych
wystawach 1988-1990
1988
WYSTAWY BILATERALNE
1. PRL — BUŁGARIA, Koszatka, pałdziernik
2. PRL — RUMUNIA, Rzeszów, wrzesień
— Październik
3. PRL — NRD, Szczecin, druga potowa
czerwca
WYSTAWY KRAJOWE 11 STOPNIA
1. GRAFILEX '88, Bielsko-Biala, czerwiec
2. 40 ROCZNICA ZJEDNOCZENIA POLSKIEGO RUCHU ROBOTNICZEGO, Kraków,
grudzień
3. 45 LAT LUDOWEGO WOJSKA POLSKIEGO, ż udziałem międzynarodowym,
Warszawa, październik
4. 70 ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI — POLSKA 1918-1980, Poznań,
listopad
5. NOWOSCI POCZT SWIATA, wystawa
towarzysząca konferencji sprawozdawczej
PZF, Kielce, maj
B. AEROFILATELISTYKA '88, z okazji 70lecia lotnictwa, Lublin, październik
7. GÓRNICTWO, Katowice, 20-30 października
8. KOMUNIKACJA '88, z okazji 100-lecia
miejskiej komunikacji w Bydgoszczy, Bydgoszcz, maj
9. KOPERNIK '88, Olsztyn, lipiec—sierpień
10, SMIFIL III, Łódź, maj
UDZIAŁ W WYSTAWACH
MIĘDZYNARODOWYCH
1. Wystawy pod patronatem FIP
1. JUVALUX '88, młodzieżowa, Luksemburg, 29.03. — 4.04.
Komisarz: Bogdan Okoniewski, Poznań
Udział: 17 eksponatów.
399
2. FINLANDIA '88, Helsinki, 1-20.06.
5. PHILEXFRANCE 939, „ Paryż, 7— 17.07.
•
Komisarz: Lucjan Adałnczyk, Warszawa
Komisarz: Antoni Kurczyński, Warszawa
3. PRAGA '88, Praha, 28.08. — 4.09.
6. BRAZILIANA '89, Sao Paulo, 15-25.11.
Komisarz: Henryk Białek, Warszawa
Komisarz: Jerzy Gruszczyński, Warszawa
Udział : 10 eksponatów.
4. OLYMPHILEX '89, Seul, 17.09. — 2.10.
Komisarz: Fabian Bura, Warszawa
2. Inne wystawy międzynarodowe
Udział: 5-7 eksponatów.
1. 40 LAT NRD, z udziałem międzynarodo5. ROTTERDAM '88, regionalna — Europa
wym
88, Rotterdam, po 15.09.
Komisarz: Włodzimierz Głogowski, Warsza1990
wa
WYSTAWY BILATERALNE
6. ISTANBUL '88, historia poczty, ca/ostki,
poczta lotnicza, Iz.mir, 26.09. — 3.10.
1. PRL — RFN, Katowice
2. Szkocja — PRL
WYSTAWY KRAJOWE II STOPNIA
2. Inne wystawy międzynarodowe
L SOCPHILEX '88, Kecskemet (Węgry)
I. SOCPHILEX '90, I stopnia, Gdańsk,
2. MWF „Filatelistyka w rodzinie", Razsierpień.
grad (Bułgaria), 11 —20.03.
2, 40 LAT PZF, z udziałem międzynarodowym, Rzeszów
3. V Narodowa Wystawa Filatelistyczna, z
3, TRANSPORT '90, Warszawa
okazji 50-lecia Związku Filatelistów Bułgar4. PRZEMYSŁ '90, Katowice
skich, Plowdiw
5. BALPEX '90, Szczecin
4, Wszechzwiązkowa Wystawa Filatelistyczna „70 lat Komsomo/u"
' 8. KRAJOWA MŁODZIEZOWA, Wałbrzych
7.
GRAFILF-X '90, BieLsko-Biała
5. LUPO '88, Wiedeń
6. OLYMPIA '88, Szolnok (Węgry)
UDZIAŁ W WYSTAWACH
MIĘDZYNARODOWYCH
1989
WYSTAWY BILATERALNE
1. PRL — CSRS, Bielsko-Biała
2. PRL — Węgry, Katowice
3. ZSRR — PRL, Bielogorod k,Moskwy,
ZSRR
WYSTAWY KRAJOWE II STOPNIA
1. OLIMPFIL '89, z okazji 70-lecia Polskiego Komitetu Olimpijskiego, Warszawa
2. POLONICA '89, z udzialem międzynarodowym, z okazji 50-lecia POLONUS PHILATELIC SOCIETY w Chicago, Poznań
3. 45 LAT PRL, z udzialem międzynarodowym, Lublin
4. 50 ROCZNICA WOJNY OBRONNEJ,
Gdańsk
1. LONDON '90, Londyn, 3-13.05.
2. DUSSELDORF '90, młodzieżowa, Diisseldoli (RFN), 12-17.07.
Komisarz: Henryk Białek, Warszawa
3. NEW ZEALAND '90, Auckland (Nowa
Zelandia), 21,09. — 2.09.
Komisarz: Karol Strug, Kielce
Udziai: 10 eksponatów,
Z. Inne wystawy międzynarodowe
1. SPECIAL SOCPHILEX, historia poczty,
NRD
2. AGROFILA, Silistra (Bułgaria).
KOMENTARZ:
UDZIAŁ W WYSTAWACH
MIĘDZYNARODOWYCH
1. INDIA '89, New Delhi, 20 — 29.01.
Komisarz: Wiktor Gronert, Warszawa
i. CHILE '89, zbiory tradycyjne, historia
poczty, całostki, poczta lotnicza. Santiago,
1 —15.04.
3. IPHLA '89, literatura, Frankfurt MMezent, 19 —23.04.
Komisarz: Wiadystaw Farbotko, Lódź
4. BULGARIA '89, Sofia, 21 —30.05.
Komisarz: Kazimierz Paóko, Katowice
UdzIal: 10 eksponatów.
400
Centralny plan wystaw_ na najbliższe
trzy lata został pomyślany tak, aby
praktycznie wszyscy wystawcy mogli
wystawić swoje eksponaty na wystawach II stopnia, co pozwoli im doskonalić je i przygotowywać do wystawienia
na wystawach międzynarodowych, bilateralnych, a w perspektywie — na kolejnej wystawie ogólnopolskiej.
W 1988 r. przewidujemy zorganizowanie 10
wystaw specjalistycznych stopnia II oraz trzy
wystawy bilateralne, których zakres tema tyczny przedstawia się następująco:
GRAFILEX '88 — wystawa środowiskowa
drukarzy. Dla filatelistów z tego środowiska
tematyka dowolna, tzn. mogą zaprezentować
eksponaty ze wszystkich dziedzin filatelistyki,
Pozostali członkowie PZF • mogą wystawiać
tematykę: Prasa, książka, druk, papier, przemysi poligraficzny itp.
40 ROCZNICA ZJEDNOCZENIA POLSKIEGO RUCHU ROBOTNICZEGO — tematyka:
Historia ruchu robotniczego, PZPR, osiągnięcia polityczne, społeczne, gospodarcze i kulturalne PRL, działacze ruchu robotniczego,
organizacje młodzieżowe, społeczne, kulturalne itp., współpraca krajów socjalistycznych
w ramach RWPG.
95 LAT LUDOWEGO WOJSKA POLSKIEGO
— tematyka: Militaria, braterstwo broni,
szlak bojowy LWP, wyzwolenie Polski, ruch
oporu, armie państw zaprzyjaźnionych, poczty polowe, cenzury wojskowe, obozy jenieckie itp.
70 ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLEGLOSCI — POLSKA 1916— 1988 — zakres wystawy: Eksponaty generalne i specjalizowane
Polski, krajów europejskich i zamorskich.
NOWOŚCI POCZT ŚWIATA — eksponaty
zbudowane z materiału filatelistycznego
ostatnich 10 lat, tzn. z lat 1978 — 1988.
AEROFILATELISTYKA '88 — tematyka:
Wszelkie aspekty lotnictwa i poczta lotnicza.
GORNICTWO '88 — tematyka: Górnictwo,
hutnictwo, różne inne dziedziny przemysłu,
postęp techniczny, geologia, wydobywanie ropy naftowej i gazu itp.
KOMUNIKACJA „08 — tematyka: Transport
drogowy, kolejowy, miejski, środki transportowe, bezpieczeństwo w ruchu drogowym,
przewóz poczty, łączność, telekomunikacja,
drogi, mosty itp.
KOPERNIK 188 — tematyka: Kopernik i jego epoka, kosmos, astronomia, astronautyka,
kosmonauci, program „Interkosmos".
SMMIL III (Spółdzielczość Mieszkaniowa i
Filatelistyka) — tematyka: Architektura, urbanistyka, budownictwo, elektryfikacja itp.
W 1989 r. przewidujemy zorganizowanie 4
wystaw stopnia II, dwóch wystaw bilateralnych oraz udzial w wystawie bilateralnej
ZSRR — PRL, organizowanej w ZSRR.
Zakres tematyczny wystaw:
OLIMPFIL '89 — tematyka: Olimpiady letnie i zimowe, sporty olimpijskie, międzynarodowy i polski 'ruch olimpijski itp.
POLONICA '89 — Udział w wystawie wezmą
przede wszystkim członkowie kola „Polonia"
przy Zarządzie Głównym PZF, którzy zaprezentują swoje najlepsze eksponaty.
Wystawcy z kraju mogą wystawić eksponaty, których tematyka mieści się pod hastera ,,Polonica".
45 LAT PRL — wystawa ogólnotematyczna,
prezentująca eksponaty ze wszystkich dziedzin filatelistyki.
50 ROCZNICA WOJNY OBRONNEJ 1— tematyka: Historia Wojska Polskiego, militaria,
poczty obozów jenieckich i koncentracyjnych,
wyzwolenie Polski, Ziemie Zachodnie i Północne, odbudowa kraju ze zniszczeń wojennych itp.
W 1990 r. najważniejszą wystawą będzie
SOCPHILEX '90. Będzie to wystawa stopnia I, obejmująca wszystkie dziedziny filatelistyld.
Tematykę pozostałych wystaw określają
ich nazwy.
Wystawy bilateralne są ogólnotematyczne.
Na zakończenie przypominam kryteria doboru eksponatów na wystawy.
Zgodnie z „Zasadami organizacyjnymi
wystawiennictwa filatelistycznego w
Polskim Związku Filatelistów", obowiązującymi od 1 stycznia 1985 r. w wystawie stopnia I mogą wziąć udzial eksponaty filatelistyczne, które na wystawie stopnia II uzyskały co najmniej dyplom w randze medalu srebrnego, a
w wystawach stopnia II — eksponaty
wyróżnione identycznie na wystawach
stopnia III.
Aby kandydować do udzialu w wystawie światowej, organizowanej pod patronatem FIP eksponat musi wcześniej
uzyskać co najmniej medal pozłacany
na wystawie międzynarodowej, lub
ogólnopolskiej stopnia I.
Przewodniczący Komisji Wystaw ZC PZF
Antoni Kurezyński
Z obiegu pocztowego
Nadszedł uszkodzony
Urzuci pocztowy oddawczy przed doręczeniem
przesyt. dokonuje sprawdzenia czy nie jest ona
uszkodzona — jatek przesyłka nadeazia rozerwana,
rozklejona itp. to milety o tym poiniocznować odbiorcę santleszczając specjalną nalepkę. „Nadszedt
uszkodzony z
". Nalepka powinna być ostem-
plowana dziennym datownikiem I podpisana przez
dwóch pracowników poczty.
Jan Barczyk
401
RECENZJE
Pieczęcie pocztowe
na ziemiach Polski
Do przedwczoraj tylko slyszalem o tej pozycji .) prof. St. Miksteina. Wczoraj zostałem
posiadaczem kolejnego reprintu tego opracowania. Dziś — jestem już po lekturze j nabrałem wiele podziwu dla rzetelnej wiedzy
oraz sumienności Autora. A przypomnę, że
„Pieczęcie... w XVIII wieku (1762-1800)", z
licznymi ilustracjami i tablicami, (jak słusznie podkreślono na „karcie tytułowej) ukazały się nakladem czasopisma „Ikaros" w
Białymstoku, w 1938 r. Minęło więc ponad
pól wieku. Jak bardzo przez tych 51 lat rozwingły się badania i wiedza filatelistyczna...
A jednak książka St. Miksteina niewiele
straciła na aktualności. Myślę, że każdy, kto
poważnie traktuje filatelistykę musi koniecznie ją przeczytać. Zadanie tym łatwiejsze,
że autor pisze prostym językiem, a jego wywód jest jasny i przejrzysty. Lekturę etatwizją i uatrakcyjniają świetne reprodukcje
całości i nowych stempli. Brawa dla Jana
Malika i Bielskich Zakładów Graficznych.
Autor wprowadził następujące rozdzialy: Pieczęcie pocztowe 1 ich potwal. Wprowadzenie pieczęci peeztOwych w Polanej ich mszale w XVIII W.
Uwagi do reprodukcji w zatęczonych tablicach.
Lekowe pieczęcie do uwierzytelniania dokumentów :
Lublin, Lwów, Mitawa. Listowe pieczęcie lakowe.
Tuszowe pieczęcie listowe o charakterze nadawczym. Pieczęć zwolniona od poeta — „Militaria".
Geneza typów polskich pieczęci pocztowych, len
rozpowszechnianie 1 stosunek do zagranicznych
pieczęci. Jakle miejscowo:rki względnie pocztanIty
1 stacje mogły jeszcze posiadat pieczęcie pocztowe
w latach 1708-1795. Pieczęcie pocztowe wprowadzone na poludniowych ziemiach Polski za czasów zaboru austriackiego. Zestawienie urzędów 1
stacyj pocztowych według traktów w zaborze
austriackim do 1880 r. Zabór pruski. PlecZęCie
pocztowe w zaborze rosyjskim. Wykaz stacyj PoczZOWyCh wediUg traktów, ustanowionych w 1797 roku. Pocztmistrzowie polscy z lat 1757-1292,
Przepisałem pracowicie spis rozdziałów i
treści ponieważ pozwala on na dokładne rozeznanie zawartości książki.
St. Mikstein nie tylko bardzo doklittinie
zestawia znany również wówczas materiał
pocztowy, ale także wyciąga z niego śmiałe,
na ówczesne czasy wnioski, przypuszczenia.
Oto próbka z jego tekstu:
(...) Stosunki Polski z parlstwami, zarówno
z zachodnimi (Anglię, Francją, Wiochami)
jaki ościennymi (Austrią, Rosją) Powodowa402
iy liczny przypływ korespondencji zagranicznej, opatrywanej pieczęciami pocztowymi
odnośnych krajów (...) Oczywiście Dny te,
przechodząc przez polskie urzędy pocztowe,
musiały zwracać uwagę swojami pieoeęciami ś-)
(...) Przystępując do rozpatrzenia genezy
Polskich pieczęci pocztoluych, musimy zauważyć, że prywatne pieczęcie nadawców,
służące do zamykania przesyłek, a częściowo
także i do oznaczenia nadawcy (pieczęcie
herbowe), znane już byty, jak we wszystkich
innych krajach, od dawnych, bardzo wczesnych, czasów. Statuty one przede wszystkim
do zamykania listów, a zatem zabezpieczania
ich zawartości 1 tajemnicy, a to zarówno
przy listach skladanych bez kopert, jak i
zamykanych to kopertach, które aż do kozica
XVIII w. prawie nigdy nie byty klejonemi.
Zupełnie identyczne zadanie miały t pierwsze urzędowe pieczęcie pocztowe, wprowadzone Instrukcją z 1764 roku (...)
Sam zatem pomysł wprowadzania pieczęci
lakowych do zabezpieczenia przesylek byl już
w powszechnej wiadomości a nawet użyciu
tak, że wlaIciwie przy zaprowadzeniu ich
w ruchu pocztowym potrzebnym byto tylko
odpowiednie skombinowanie rysunku pieczęci pocztowej tak, aby odznaczała dany urząd
jako pocztowy, oraz jego charakter. Wyrażano tedy je symbolami powszechnie utywanemi i rozusniatemi dla ówczesnego społeczeilstwa, a mianowicie — w kole lub
owalu umieszczonemi: koronę królewska jako że urzędy te byty instytucją królewską,
nazwę miejscowości, charakteryzująca indywidualność odnośnego urzędu oraz — trąbkę
pocztową, jako wyrazicielkę powierzonych
tym urzędom czynności. (...)
(...) Ponieważ dotychczas nie znamy żadnego zarządzenia, dotyczącego wprowadzenia
pieczęci tuszowych w Polsce, przeto wydaje
nam się bardzo prawdopodobnem, żet tutaj
zostali, one wprowadzone na własną. rękę
przez poczt-magistrów, przyczem za wzór
posłużyły im będące w użyciu pieczęcie lakowe( jako szczególny przyklad takiego naśladownictwa pieczęci lakowych możemy podać Zamość z 1768 r, odbijany w kolorze
czerwonym tj. w bancie laką.
•
Reprint — jak wszystkie dotychczasowe bardzo starannie wydany, na pięknym papierze i w ładnej oprawie — jest rozprowadzany do wszystkich zarządów okręgów
PZF. Polecamy.
Jerzy Joanniak
Pieczęcie pocztowe na ziemiach Polski
5) Reprint wydania z 1986 roku przygotował Jan
Malik. Wykonały Bielskie Zakłady Graficzne technika of2setowa. na zlecenie OG PZF. wyd. Literackie, Kraków 1987 r. Nakład 1.820 egz. 4- 1130 egz
„Jak badać znaczki pocztowe”
cz. I
Pod ww. tytułem ukazał się Zeszyt Szkoleniowy
PZF nr 1 kol. Zbigniewa Piętki — wydawnictwo
Biblioteki dwutygodnika „Filatelista...
Wielki rozwój wszyatkIch d»edzIn filatelistyki w
naszym kraju spowodował, te zapotrzebowanie na
tego rodzaju wydawnictwa jest bardzo dute. Broszura mogłaby więc w znacznym stopniu rozwiązać
problem szkolenia stale zwiększającej się rzeszy
zbieraczy — Członków naszego Związku. Opracowanie zawierz zbiór informacji z filatelistyki sPecWizowanej I podaje sposoby postukiwania alę
sprzętem do badania znaczkow. We wstępie autor
podaje, te ze względu na duży zakres materia»,
opracowanie zartalo podzielone na dwie części.
Z poglądem tym trudno się zgodzić, gdyż wydany
zeszyt w formacie 12,5 em X 14,5 cm zawierz zaledwie » strony druku. Druga część .) ma się
ukazać w jednym z następnych numerów w podobnej objętości. Nie ulega wątpliwości, te czytelnicy przyjellby z zadowoleniem całość zawartą
w jednym tomie. Druku dokonano na dobrym papierze. Zatem mogłoby to być estetyczne wydawnictwo. Niestety, rysunki objaśnione są częściowo
pismem maszynowym, a częściowo, niedbale odrecznie. Należy pamietać, te w każdej publikaell
obowiązuje jednolity watem kwalifikacyjny. Brak
podpisów pod rycinami i występujące w tekteie
numery katalog owe znaczków.— bez podania zwiezlej nazwy wydania, znacznie utrudniają korzyStanie z broszury. Praktycznie nie istotna potłukiwać
się tekstem bez jednoczesnego zaglądania do kamlotu.
Poprawnie opracowane są działy dotyczące odmian znaczka zdsadrilezego oraz rozróżnienia I klasyfikacji papierów.
Szczególowa analiza tekstów pozostałych działów,
wykazuje Szereg wad, a nawet błędów. W dziale
zawierającym opis nlezbednego sprzętu (atr. 5-7)
— w tym również pomiarowego, pominięto zasadnicze przyrządy używane do pomiarów znaczków,
tj. mi.» z oznaczeniem podziel» co 0,1 inm.
Ponieważ zainteresowanie tymf przedmiotami jest
znaczne, naleteloby, obok opisu, »mieścić również
rysunki lub Mtografie rótnych urządzeń pomiar,
wych. Tym bardziej, ze na rynku krajowym są
one nieosiągalne. Nie wspomniano równi» o 7Psadach bezbłędnego mierzenia poszczególnych elementów znaczka itp. W tym samym dziale autor
proponuje wykonanie do badania znaczków „przyrządu podobnego do badania ozięb rentgenowskich"
(str. ?). Chodzi tu o uriadzenfe do przeglądana
zda» rtg — tzw. negat osk op. W tekście należałoby przedatawió rezultaty, jakie otrzymujemy
51 ze względu na dużą objętość II części opracowania Z. Metki, Redakcja zdecydowala wydać dalszy ciąg jeszcze w dwu częściach: tek więc całość
pracy będzie sig skiadala z 9 „Zeszytów" a nie
jak uprzednio Informowaliśmy z z; wydanie radości w r „Zeszycie" jest, niestety, niemożliwe, gdyż
mamy zgodę tylko na druk jednego egzemplarza
„Zeszytu" w maksymalnej objętości 32 str.
f SWOkiadki.
w Czasie badania znaczków W świetle przechodzącym, »ćmie z wykonywaniem zdjać itp.
Na marginesie warto wspomnieć, te negatoskop
wraz z przeźroczystym szablonem, z wyrysowaną
tuszem siatką, siuty równica do opisywania kart
albumowych.
serki
Autor słusznie zaznacza, te wykąpane
należy wysuszyć w specjalnym, do tego celu Przeznaczonym, zeszycie. Natomiast d0 błędu zaliczyłbym zalecenie suszenia znaczków między bibułkami (str, 10), chociażby z tego powodu, że bibułki zawierają niejednokrotnie wybielacze optyczne, które pod prasą mogą przejść na wilgotny
znaczek. Tego rodzaju zaniecZysZczenie »Walca jest
widoczne tylko-w świetle 1TV pod postacią jasnych
plam o nierównych brzegach.
Na str. 22 piszący wprowadził określenie „w i e, 1k o ść t ą 'skowa nie" — przez co Chciał podkreallć różnice w wymiarach średnicy dziurek
(osi sąsiednich ząbków) przy ich jednakowe]
Mi na określonym odcinku. Wydaje Się, fe to
określenie trudno będzie wprowadzić do rodzimego elownictwa filatelistycznego. W tym zakresie
Intencje autora nie znajdują Wiaściwej formy w
zdaniu:.,... maczki z pogranicze ząbkowania o malał wielkości I przybijania" (str. 29). Określenie —
male wielkość. jest nieprecyzyjne. Wystmemlacym pojęciem kiasyfikacyjnym jest miara
z ą bkowi ni a, a więc ilość dziurek lub ząbków na odcinku M mm. I tym razem nie można
zgodzić się z autorem. te dotychczas nikt nie zajrnowal się „wielkością »lakowania» (at, 22). Powszechnie znany jest fakt, te w przypadku, gdy
średnica dziurek jest ma» — ząbki są „tępe" i
odwrotnie, przy większej średnicy dziurek ,ostre". W fachowej literaturze fllatelLatycznej dotyczącej ząbkowania powyższe zagadnienie jest
dość często oplaywane. Dla przykładu podam »Pracowanie zbiorowe pod red. M. PerzYnakiego I
J. Kapkowsklego „Badania maków pocztowych"
(str. ze). Biblioteka szkoleniowa PZF.
Doskonale zdaje sobie sprawę, te opracowane
przez autora dzidy nie mogą obejmować wszystkich zagadnień, które chciałby widzieć czytelnik.
Trudno jest wymagać od piszącego, ażeby byt
znawcą wszystkich dziedRn, wehodZąCyCh W zakres tematyczny badania maków pocztowych. Aby
swoje zadania wykonywać z poczuciem odpowiedziainości, redaktorzy tego rodzaju opracowań potrzebują rady wybitnych epecjalistów z róż nych
dziedzin nauki 1 znawstwa (—).
Marian Ways
„Karkonosze" o filatelistyce
W tej redakcji musza być tędzy filateliści. O robionych przez nich „Kącikach" jut pisatern. A z
numeru na numer są lepsze. W zasadzie Są to
dwie rubryki: „Kącik kolekcjonera" oraz ,.Skraw.
ki kolorowego papieru". W zasadzie, bo informacje Matelistyczne pojawiają sig leserze w innych rubryka» numeru (np. w nr 4R7. Rozwiązanie konkursu filatelistycznego z nr kitowe»).
O czym pisze karkonoski filatelista podpisujący
się inicjalanti IM? Z okazji ukazania się pierw-
403
szych dwóch znaczków serii ,,Poczet królów 1
ksiątąt polskich" na :trzech kolumnach ukazał
dotychczas wydane znaki pocztowe związane z tą
monarszą parą, a w tekście nakre4111 rys historyczny epoki. W majowym numerze — w podobny sposób przedstawiono Wawel, a w kolejnym emisje wydane z okazji trzeciej wizyty Jana Pawla II wnaszym kraju.
Inaczej redagowany jest „Kącik kolekcjonera"
(przez Janusza Ptaszyńskiego). W nr 9/87 jest to
zestaw Informacji o pierwszych miejscowych ...Men polskich (po wyzwoleniu) oraz o początkach ruchu filateliStycznego na ziemi jeleniogórskiej.
Ciekawa jest informacja o pierwszym polskim
stemplu oko...Nowym stosowanym na tych
cierniach po wyzwoleniu (z Okazji I Zjazdu Przemysłowego Ziem Odzyskanych — 27 i 20 sierpnia
1915 El) 1 O datowniku nin:71..11n z którego usitni.°zwę
na
Hirsehberg, dobijając osobnym
stemplem nazwą Jelenia Góra.
Byly jednak i takle :przypadki. te niemieccy
urzędnicy M tacy jeszcze pracowali w małych urzędach pocztowych) stosowali dawne stemple, bez
żadnych przeróbek. Redakcja zamieściła reprodukcję niemieckiej karty pocztowej pisanej po polsku z Karbacza — Bieniowie do Krakowa, z polskim znaczkiem skasowanym niemieckim kasownikiem Krumhubel — Brilchenburg 28.11.1945 czyli
wiaśnie Karpacz—Blerutowice. Takle to byty cezar... Ot, kawalka historii mona się doczytać 2 tej
jednej karty poez.Wel.
Redaktor J. Ptaszyński nie zajmuje elę jednak
wyłącznie filatelistyką. W „kąciku kolekcjonera.'
(Zgodnie z nazwą) pisze o różnych pasjach zbieraczy. Na przykład w czerwcowym numerze —
medalikach kynologicznych. Dopiero z tego tek•
stu dowiedziaient Się. be medaliki te pojawity alg
jut ponad 100 lat ton. i 10 w większości krajów
Europy. W Polsce nazywano je „numerkami,. Plgurowale na nich: miejscowo., rok, a niejednokrotnie również wizerunek psa. Wykonywano je
z miedzi, mosiądzu, brązu, Żelaza lub aluminium.
Oczywiście każdy z numerów ,,Karkonoczy- za~za teksty o kulturze i turystyce regionów.
Oprócz reportaży, wywiadów i artykułów pubLcysrycznycn
sporo walnych 1 potrzebnych turyśCle infOrrnacjI, jak np.: adresy staeji i punktów
ratunkowych GOPR, wypożyczalni sprzętu -turystycznego, noclegów, schronisk górskich Oraz domów wycieczkowych PTTK itp.
,
JBX
.K.konoste"
nnesiącznik poświecony kulturze I turystyce województwa jeleniogórskiego. Str.
M -E okładka. Cene 30.— N.
Polskie przedruki unaradawiające
na znaczkach „Germania"
(1918-1919)
Niemieckie znaczki okupacyjne ON 8 — ON Ki
z nadrukiem Gen. Gouv. Warschau, utyte do drugiego wydania prowizorycznego na terenach po
okupacji niemieckiej dawnego zaboru rosyjskiego
Wydań lokalnych na terenie tego obszaru, a takie znaczki poczty niemieckiej z wizerunkiem Ger404
manil, użyte do wydeli przedrukowych w Poznaniu i Gnieźnie, doczekały się kolejnego opracoWania, dokonanego tym razem przez holenderskiego
zbieracza pana A. J. Xonij'a.
Estetyeznie wydana broszura, licząca 92 strony,
w sposób przejrzysty grupuje wydania, wediug
następuJąCej systematyki, zbieżnej z kiesyflkacJą
przyjętą w polskich katalogach:
• wydania dla terenów po okupacji niemieckiej
dawnego zaboru rosyjskiego,
• wydania dla byłego zaboru niemieckiego,
1111 wydania lokalne poszczególnych miast.
Wprawdzie autor w przedmowie próbuje rozgraniczyć Wydanie lokalne — na pawciete wplączcie
wskutek wyczerpania się pierwszego wydania przedrukowego I drugiego wydania przedrukowego, wydanych na zlecenie Ministerstwa Poczt 1 Telegrafów oraz na wydania Inspirowane przez filatelietów. Określając pierwsze jako „oficjalne wydania
lokeMe", a drugie jako ,.nieoficjalne wydania 10kalce". Klasyflkacle PowYtezd opiera jedynie na
Informacjach zawartYen w Katalogu Specjalizowanym, który nie zawsze tak jednoznacznie zalicza
znaczki do oficjalnych bedt nieoficjalnych.
Poważnym mankamentem publikacji jest brak
jakiejkolwiek bibliografii — jednak można domyślić się, te autor korzystni z tłumaczeń nalej
dostępnej polskojęzycznej literatury przedmiotu.
Autor 5~m-dza także, że Istnieją liczne fałszerstwa na szkodą zbieraczy. Nie zawsze jednak p01.afi wskazać, które znaczki byty falmowane.
Niezrozumiale jest także wprowadzenie odrębnej
wyceny dla znaczków z przesuniętym nadrukiem
— z podzieleni na nadruk przesunięty cal S do
5 mm I przesunięty o 5 1 więcej milimetrów.
Zupełnie niedusznie rączy autor próby i falszerstwa w jednym dziale pod tytulem próby f wydania fantazyj. (Proven en rnaakWerk).
Wycena W guldenach holendemkich wydaje SM
opierać na cenach z polskiego Katalogu specjalizowanego. Korzystającym z holenderskiego kat. zaleca się jednak umiar w entuzjairnie, jeżeli stwierdzą, że w ich posiadaniu znajduje sią znaczki
wyceni.ne w tym katalogu bardzo wysoko. Zresztą, 02y Znajdzie się ktoś, kto wyda gotówkę
guldenów na nabycie tego dzi.a7 Broszurkę motm
nabyć u autora: A. J. Korni, Vlindermeent 124,
NL 1218 CZ 14ILVERStrM, liman/na.
Marian Szwem.
AIJP
Germanie specialcatalogus POLEN, Poolse opdrukken op Germanie zegeis inc.usief lokaaluitgacen 1988, A. J. Koolł
Filatelista—Tematyk:
25/B i 30/C
Katowice — Wśród wielu ważkich artykulóW Tematyk 21,5 zawierz jeden szczególnie godny polecenia. I choć redakcja zamieście go na samym
końcu, W ruhry. „Kolumna dyskusyjna" od niego
Władysław Michałowski opracował bowiem kilkuodcinkowy artykul „Nowe kierunki zbieractwa
znaków pocztowych". Z tych teoretycznych roz-
walań WynOtowalem sobie klika i o nich stów
Parę:
Autor przypomina, m.in. o Jednej z istotnych
cech wszelkiego zbieractwa, a mianowicie O zjawisku konkurencji i wyciąga następujące wnioski:
„(...) Istotą zbieractwa w ogóle jest stale poszukiwanie i dążenie do tworzenia (formowania)
zbiorów 1 eksponatów indywidualnych 1 niepowtarzalnych".
O bogowie, czuwający nad filatelistyka, lepiej
nie zaglądajcie na większość naszych wystaw! Ze
smutkiem bowiem można tam ujrzen wiele Mentymnych eksponatów. I temat się Powierz.. i jego opracowanie rówaleśl Co tu więc mówić o
indywidualności i niepowtarzalności eksponatow„.?
Jaka zaś jest podstawowa cecha filatelistyki tematycznej? Na to pytanie W. Michałowski dale
następującą odpowiedź: Rozbudowo zbioru eksponatu rozwijanego w myśl określonej dyscypliny nauki, sztuki itp." Bardzo mi ta defillieja
odpOwlada. Ale widzę lei diabelnie trudne dla
kolekcjonera jej konsekwencje.., Pierwsze — to
Mi/bycie rzetelnych wiadomości z Wybranej dyscypliny. Druga — to kolekcjonowanie dla oltreaImago celu znaków pocztowych. I jedno i drugie
wymaga lat żmudnej prace; i zabiegów. A tymczasem z listów do redakcji Wyniku, że poranakujący wystawca oczekuje wysokiej oceny swego
eksponatu po kilku zaledwie miesiącach pracy.
Kolna i tak, tylko wówczas trudno oczekiwać
sukcesów. Stąd tak ważna jest przedatawirma
przez Autora zasada powstawania eksponatów
znaków pocztowym/t.
Ponzątkową fertną jest gromadzenie materialu
stanowlacego przedmiot zamierzonego kolekcjonerstwa (a wian znaki pocztowe). Często kolekcjoner
nie wyznacza sobie Jeszcze żadnego kierunku tego zbieractwa. Milera „co lnu popadnie W ręce".
Dopiero z czasem, następuje moment podjęcia decyzji I (wyboru), ie będzie się zbieralo określony
temat, a więc wyznaczenie sobie celu zbioru.
Dawniej wysylato alg na wystawę caky zbiór, z
,185855o część umieszczano w OgranicZOnej
raną wystawowych, a resztę smadano do magazynu. Jury Maniak° valy zbiór — i ten fragment
eksponowany 1 cala re sńe — z magazynu. Obecnie
sovayta się tylko tę czastkę zbioru, która jest
przeznaczana do ekspozycji. W. Michałowski podkreś la: ,,Stąd też Paza trzecią (o.) jest wybór i
opracowanie jedynie eksponowanej maści z całego zbioru znaków pocztowych. Wzrasta zatem
stopień trudności w przygotowaniu 1 opracowaniu
prev stale iwanavYch
eksponatu 1...)".
wymaganiach stawianych przeż Jury I przy zwiększającej się .konkurencji.
Wybrakami tylko kilku zagadnień z niezwykle
ważkiego artykulu W. Michalow8kiego. Dodajmy:
tekstu trudnego, wymagającego od czytelnika
uważnej ł wnikliwej lektury. Redakcja nie u[atwla
mu tego zadania. Niechlujna korekta przepuści:M
wiele upustek i przeklamań w tekście, nie zoz&
dla uwagi na przestawione wiersze.
W tym bardzo ciekawym numerze zwracam jeszuwagę na wtyku] Kryatlana Zmawiali:ego
,fflagony kole:Kare" (I) Oraz odcinkowe teksty
Bogualawa Wiszniewskiego „Wybrakem Mosty"
(IV), Andrzeja Zydormaka „100.0 stów o mineralach (IV) ł Witolda korba. „Astronomowie" (on).
Ponadto Adam Capek pisze o .,Towarzystwach
lotniczych" a J.P. orliński — o „Historii SEP
stemplami pisanej".
Gdańsk. Właściwie kalendarz — nie ma znaczenia dla publikowania określonych tekstów w „tematykach". Zwlaszcza wtedy, kiedy inspiruje do
opracowania określonego eksponatu. Wszak to zadanie na wiele lat. A jednak dobrze sio stelo, Łe
redakcja „mutacji C", w tym numerze, Jeszcze
z dato 1086 r., ale dostarczonym czytelnikom na ,
początku br., zunieścila spora, dawkę materiatów
o tematyce radzieckiej. „Jak znalad" — przed
rocznicą rewolucji paŁdziernikowej. Otót, koma»
Przybyta pisze o „Radzieckich ekspedycjach i
stacjach Antarktycznychoraz ich dzimainośni
pocztowej", a St. Dzierżak (już w 3 odcinku) o
„Dziejach ł wspólczesności Marynarki Wojennej
Kraju Rad na znakach montowych ZSRR".
Ponadto w numerze: ,,Stemple poczty morskieł
w portach Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii" (2) Aleksandra Sakowskiege, „Poczta Okrętowa Marynarki Wojennej RFN w latach 1g841983" Stefana Jakucewicza oraz stale rubryki:
„Rozmaitości" i „Nasze dyskusje", a w tej rozważania A. &akowskiego (na marginmie decyzji
Klehla) „Czy znaczki polskich obozowych poczt
'jenieckich są znaczkami pocztowymi?" a także
pracę: „Życie spoteeme w woldenbergu" cm0srawa
Jerysia (obydwa artykuly w pewnym stopniu się
uzupeiniają) i zaś w rubryce „Z dziatatności Klubu
Marynistów PZF" o XIX Ogólnopolskim SpOtkanin
Calonków Klubu". Numer zamykają ,.WystawY"
— o KWF „Norze oknem na świat — Gdynia
80" 1 „Nowości pocztowe".
Jerzy B. Mima
„Idea — Października"
Zarząd Kieleckiego okręgu Par, odpowiadając
na apel ZG PZF, zorganionVek jako jeden Z
pierwszych — z okazji 70 roczniCy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Pażdziernikowej — OWF
..Idea PriMziettlIka.w Skarzysku-learn. (25-91 Maja br.).
Otwarcia, te) największej W IW r. cv Kia/enkiftl
Okręgu PZU imprezy filateliStyczoej dogmat protektOr Wystawy, I Sekretarz KW PZPR w Kielcach
— Jarosław motyka, w obecności licznych gości.
Eksponowana 88 zbiorów z 14 okręgów. 22 eksponaty stanowiły whisność wystawców z naszego
Okręgu.
Wyróżniono dyplomami: w randze medalu atotego — 11, poztacanego — 8, srebrnego — 11, posrebrzanego — 12 oraz brązowego — 17 eksponatów. Również zbiory mkodzieżowe otrzyMaly wysokie oceny: E uzyskały dyplomy w randze medalu poziacanego, 9 srebrnego, 3 Posrebrzanego ł
2 brązowego.
405
Nagrodę za najlepszy eksponat tematycznie związany z Rewolucją PaZdziernikową — puchar protektora Wystawy — jury przyznało Janowi Nalysnykowi z Krakowa za eksponat „Lenin".
Konrad micula
IV WF ŚLĄSKICH POLIGRAFÓW
Zarząd Kola PZF nr 8 przy Bielskich Zakładach
Graficznych, przy poparciu Kierownictwa Drukarni, Zarządu Okręgu PZF oraz kierownictwa Wojewódzkiej Ribltoteki Publicznej, zorganizował IV
Wystawę Filatelistyczną Sląskich Poligrafów. Uroczyste otwarcie nastąpito 25 maja 1687 r. w MeenoSci: przedstawicieli KW PZPR StanisDwa Biedka
ł Antoniego Drzewiecklego. dysektora WOP mgr
Józefa Szczerby oraz Stefana ziole — przedstawiciela Srodowlska górnośląskiego drukarzy 1 dyrektora BzG mgr int. Menda Pudełko.
Na Wystawie zaprezentowano 54 ekrany Wystawowe znaków pocztowych t etykiet zapałczanych.
Zaprezentowano takle Kronikę Kola PZF nr 5
orm ekspozycję literatury i medali parniątkowyell
ze zbiorów Adolfa Halamy. Pokazano plakaty filatelistyczne drukowane w BZG dla PZF, ze zbioru
Zbigniewa Fusska.
Wydany zatal mini-I:katalog IV Wystawy Filatelistyóznej 3łąskIch Poligrafów, zawierający wykaz
zasinionych działaczy Kota, okład wiedz keta, wykaz eksponatów 1 wystawców oraz opracowanie
Adolfa Halamy i Mariana LiblOnki „Ikialelność
filatelistyczna w Bielskich Zakładach Graficznych
w latach 1971-1983",
W czasie trwania wystawy czynna była loteria
fantowa z walorami Hiatelistycznynal i loiątkami.
SkILI
30
LAT FILATELISTYKI W EŁKU
Od 31 maja do 8 czerwca 1987 s., pod przewodnictwem eztonka ZO PZF W Blatymstoku Jana
Pawia Smolańczuka, została zorganizowana w Etku,
w Domu Kultury lm. Michale Kajki (znany poeta
— piewca piękna 1 polskości Mend mazurakiej)
regionalna wystawa fitatelistyczna.
naczelnik
W uroczystości otwarcia udziat
miasta Olku mgr lut. Edward Remiszewski — protektor wystawy, przewodniczący ToWarzysiata Mikarlików Elku Jamnik Wasilewski, dyrektor Domu Kultury dr Jan Olejni& oraz zaproszeni godcle i wystawcy.
Podczas tej uroczyStotel uhonorowano dyplomami uznania i medalami 30-lecia PZF W Elko, pioniera zorganizowanej filatelistyki w Olku Zenona
Bindą i innych aktywistów.
wystawa była konkursowa: prezentowano na
niej zbiory o rótnorodnej tematyce —ogółem 21
zbiorów w tym a miodzietowych.
Jury pod przewodnictwem kol. Józefa Oleksiaka z Olsztyna dokonało oceny eksponatów. Na
szczególne wyróżnienie zasługuje eksponat Jana
Pawia Smolaóczaka z Elko „Orzeł blaty — godło
państwa polskiego", za który Jury FKZYzaało dyplom wrandze medalu złotego, oraz puchar naczelnika miasta Ellcu. Pozostałe eksponaty otawymaty: dyplomy w randze medalu Srebrnego — 4
eksponaty; posrebrzanego — 3 eksponaty; brązow.ge
t eksponaty.
Eksponaty mlodzietowe: dyplom w randze medalu poztacanego — Paweł Smelallmuk — Płk, za
ciekawy „Ręce na znakach pocztowych", a ponadto: srebrnego — 3 eksponaty, brązowego — 3
eksponaty.
Nie zabrakło również dub lu filumenistyki. WyStaWcy doroBD — Jarami Koloplenmyk — Elk
otrzymał dYld. w Tafla. .8d. P"C.'eg° za
eksponat „Stosuj alkohol z umiarem"; wystawcy
mlodzIetowl — dyplom w randze med. Srebrnego
— teamy Roloptenczyk — Elk za „Podbój Komosa". Wszyscy wystawcy otrzymali nagrody.
Bila — stołka ziemi mazurskiej, Powatal Da PoZranieni ziarn Jaćwingów i Prusów, jako gród
handlary W XIII wieku zajęty przez Krzytaków,
którzy zbudowali tu zamek.
Napływająca ludność mazurska nada Elkowi na
Muzie wieki charakter miasta polskiego, tworząc
odrodek życia kulturalnego. Prawa miejskie uzyskuje w 1580 roku.
Wyzwolony Ello w 1945 roku wiączono w granice
województwa blalostocklego. W 1975 roku wchodzi
Kupię znaczki i listy Austrii, Nie- Szukam materiallt do tematów:
wiec, RFN, Idechtensteinu, szwa]- medaliąci olimpijscy oraz pisuarmrli i Francji. J. Król, ODM skie mistrzostwa świata. ModrzeWarszawa, Rolady 1/3.
lewaki, Szopena 408/1 Włocławek.
D-102
F-58
(Redakcja nie Odpowiada za treść
skutki formalno-prawne oslosten)
Wyprzedaję Znaczki czyste, Men,Kuplę zdecydowanie Czyste stera, plowane, listy, calostki, stemple
Kupię Ranne catostkl ziem Pol- P.M.W., PRL, EttrOPY Wsch., Za -. plowane Japonię, obozy jenieckie,
NRDeurels
m le klasyki, serie
sinch. Palmie, 84-352 Wieko.
~dniej, 2amorza, Katalogi. Pod- eg fd— tare Maty. get k Po58 maski, os-aio J bui&w 3, a.t.tFgera 26.
F-811
D-ms
9, 1*ezisamnim
Firma Filatelistyczna kupuje zbiory znaczków, starych listów, 12
.1ium
pipęn.rki
adozi:t.
cienie srebrne monetY K
diu
tiipglęm'
a"'
nkte
oliSzty
ezi,e k.o
.krn
wple
i 'tćWY"oe%tPOcztówek, Waszyngtona 83. War.
idealny. Kwalik/Yz 1987-88. Dolny, Kottarska B/5,
ssawa, tel. 10-43-14.
poste restante, Wałbrzych.
30-1311 Wrocław.
D-89
F-59
F-31
400
skład województwa suwalskiego jako miasto
wydzielone.
Początki Matelistykl zorganizowanej datują się
od MM r., kiedy powstaje Kolo filatelistyczne,
którego założycielami byli: Zenon Birula, Zbigniew
Ostrzycki i Janusz Raczku.
W marcu 1102 tuko zostala zorganizowana pierwsza wystawa filatelistyczna „100-lecie znaczka Polskiego", już w tym czasie zapoczątkowana została
współpraca z wiadzami polityczno-administracyjnymi, co przyczyni/o się do dalszego rozwoju filatelistyki.
Powstają kola PZF przy zakładach pracy, Mkolach, domach kultury i klubach.
W Olku utworzony został zespól do spraw koordynacji i propagandy filatelistyki na województwo suwalskie.
od ms do 1888 T. zorganizowano 10 wystaw filatelistycznych O różnorodnej tematyce.
Filateliści mogą także pochwalić Się nowymi
eksponatami tematycznymi I wzrostem liczby wystawców, których eksponaty sa wystawiane na wystawach krajowych i międzynarodowych. Posiadają wlasny sprzęt wystawienniczy, który wykonali w czynie społecznym <20 gablot).
Z okazji 30-lecia PZF w Elki, wydane zostały 2
koperty okolicznodclowe, katalog oraz medal 30-lecie PZF w Ełku.
weronika stepauczenko
czytelnicy
piszą
szerokie, oznaczenie roku zaczęło się ukazywać w pełnym składzie (1930 zamiast 30),
natomiast wskażnik godzinowy został usunięty.
Poza datownikami opisanymi we wspomnianym artykule, istnieją również inne:
a) kolisty, podwójny 31,5/20,5 mm z poprzeczką szerokości 19 mm, Warszawa-Sejm
Odcisk z datą 27 IV 29 na kartce pocztowej wysłanej z Warszawy do Lijepai (Lotwa), ofrankowanej znaczkiem 213;
b) kolisty, podwójny 31/21 mm, z poprzeczką szerokości 19 mm, Warszawa-Sejm
Odcisk z datą 25 III 32 na znaczku 226.
• Bronisława Brzozowskiego „Urząd Pocztowy Lenin" („P" 1/87)
Osiedle Lenin w Imperium Rosyjskim należało do Mozyrskiego powiatu Mińskiej guberni. Obecnie Lenin, to wieś w żytkowlazowskim rejonie, Homelskiego obwodu Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Urząd pocztowy tej miejscowości w wykazach z 1908 roku nazwano jako „Leninowski Urząd Pocztowy", w 1911 i 1916 roku —
jako„Lenin”, a w wykazie alfabetycznym
urzędów pocztowych ZSRR z 1973 roku jako „Lenino". W mojej kolekcji znajduje się
odcisk datownika tej poczty na znaczku nr
281. Datownik kolisty, podwójny, z mostkiem, nad mostkiem Lenin, pod mostkiem
gwiazdka (9. Rozmiary datownika: średnica
kola zewnętrznego 27 mm, wewnętrznego 17
mm, szerokość mostka 9 mm. Data 10 V
1936.
ssali P. Turczylisk1
Moskwa
(oprac. I num. PLCh.)
ruhryce zamieszczamy poglądy i opinie
Czytelników, z którymi nie zawsze, zgag/a
W tej
się Redakcja.
likach
Czasopismo Wasze systematycznie zamieszcza artykuły poświęcone jednemu z najbardziej interesujących tematów filatelistyki
— datownikom pocztowym, m,in, tym, które
byty stosowane na terenach historycznie
związanych z Polską. Posiadane przeze mnie
materiały mogłyby uzupełnić następujące publikacje:
• Tatieusza Wincewicza „Urząd Pocztowy
Warszawa-Sejm" („F" 2/86)
Datownik Warszawa-Sejm 51:). 25/15 mm
(fot. 2) znajdował się w użyciu przynajmniej
od września 1921 r. Potwierdza to odcisk z
datą 31 VIII 21 na znaczku nr 126.
Datownik Warszawa-Sejm .b. 35/21 mm
(fot 3) wykorzystywany był jeszcze w czerwcu 1930 roku, przy tym, gdzieś między 2 XII
26 (odcisk na znaczku nr 211), a 27 VI
1930 (odcisk na znaczku nr 214), nastąpiła
zamiana kroju cyfr datownika, na bardziej
arku.
W związku z ogloszeniem corocznego konkursu na najładniejszy znaczek — w tym
wypadku — roku 1986 — (Filatelista nr 7/87),
wnioskuję o wyłączenie z listy konkursowej
znaczków i bloków wydanych „iw roku 1980
— arkusika 2903A jako wydania wybitnie
spekulacyjnego!
Arkusik ten wydany w nakładzie 200 tys.
szt. rozprowadzany był do Kół Filatelistycznych po 1-2 szt. z przeznaczeniem dla „działaczy zasłużonych" m.in. odznaczonych odznakami „Zasłużonych filatelistów" i przeciętny filatelista arkadka tego na oczy nie
widział, stąd trudno ocenić jego walory estetyczne i piękno — zgodnie z warunkami
konkursu.
Podtrzymuję miano ,,wydania spekulacyjnego", gdyż pomimo przeznaczenia jego dla
„działaczy" i osób zasłużonych — na giet407
dach „działacze" ci oferują cale pliki tych
arkusików w cenie 1.500.— do 1.600.— o
czym bezwstydnie pisze również „Filatelista"
w numerze 10/87.
Jerzy Kunikawski
poznań
Redakcja odpowiada:
Szanowny
Panie,
odpowiadam Panu w „F" ponieważ często
otrzymujemy listy z protestami przeciw wydawnictwom pocztowym o ograniczonym
nakładzie. Pana postulat też rozumiemy jako
taki manifestacyjny protest. Tylko przeciw
czemu?
Zacznę od przypomnienia definicji znaczka
pocztowego (za Katalogiem Specjalizowanym
z 1985 r.):
„Znaczki pocztowe — są to winietki wydawane przez poczty, z zasady o określonych
wartościach nominalnych, służące do uiszczenia opłaty za (przesyłkę. Znaczki pocztowe
mogą być różnych rodzajów (...)"
Definicja ta akcentuje dwa warunki, których spełnienie sprawie, że winietka staje
się znaczkiem pocztowym:
1) określa emitenta, a więc pocztę;
2) przeznaczenie — uiszczanie opiaty
przesyłkę.
Bez względu jednak na stosunek konkretnych osób, znaczek nie przestaje być znaczkiem. Dlatego nie widzimy żadnego uzasadnienia dla wycofania z naszego konkursu
—plebiscytu arkusika 2903A.
Każdy uczestnik naszego konkursu—plebiscytu ma prawo oddać swój glos na taki
znaczek ((blok, arkusik) jaki uzna godnym,
by stał się laureatem roku 1986. Namawiamy
też Pana do wzięcia udziału w naszym konkursie. Nagrody czekają.
Z poważaniem
Jerzy B. Blizna
O /0 BLIWCY/CI
kZNACZKÓW
Usterka na zn. nr 2638
Na. Csytehrilk z Tarnowa Stanislaw Szczepanek
przydał Informacje o usterce na znaczku z serii.
„Kwia ty sukulentów" (nom. 2 d). Na znaczku brak
pionowej 1c-esica przy pierwszej jedynce w 001£0
wydania (1881). Podieważ nasz czytelnik dysponuje jednym egzemplarzem zna.ka, nie może Osmalić czy ta usterka wySlepuje również na innych.
a jedl tak, to z którego sektora arkusza ten zn
czek pochodzi. Pr.imy Czytelników o ewentualne vaimelotenie informacji. (ii
za
Ani w cytowanej definicji, ani w żadnej
innej — w znanych mi, polskich i zagranicznych — nie ma warunku dotyczącego wysokości nakładu.
Praktyka wykazuje, że wiele poczt na
świecie równocześnie wydaje znaczki (bloki,
arkusiki) o bardzo różnych wysokościach
nakładu i wielomilionowych, i liczących zaledwie kilkaset czy kilkanaście tysięcy egzemplarzy. I winietki te nie przestają być
znaczkami jeśli spełniają warunki zawarte
w cytowanej definicji. Powtórzę: bez względu na wysokość nakładu.
Takie jest prawo poczty (w Polsce — Ministerstwo Łączności).
Stosunek filatelistów do tych wydawnictw
o ograniczonym nakiadzie jest bardzo zróżnicowany. Jedni je potępiają. Inni — chwalą
(patrz wypowiedzi Ryszarda Szymańskiego w
„F" nr 17/86). Zazwyczaj ganią cl — którzy
takiego znaczka (bloku, arkusika) jeszcze nie
Posiadają.
Szanowna Redakcjol
Pragnę się podzielić z kolegami /Batalistami
stwierdzonymi przede mnie usterkami 1 moimi ~sam. spostrzeżeniami, zauważonymi pod.as generalnego przeglądu Oraz systematyzacji melon zbiorów, których Katalog Specjalizowany w części 3
19 nie podaje:
a) znaczek nr katalogowy 453' poo-mde wioanY
Ludów) z podwójnym ząbkowaniem pionowym z
prawej strony,
b) arkusik nr 1341+1542 (Timiodeede Państwa
Polskiego) bez oznaczonego sektora,
c) znaczek nr 1490 (Mistrzostwa Sw1ata w klasie
Plam) z usterką „świat" zamiast „swasta". Katalog
Opodatkowany, zarówno z 1981 jak I 1985 podaje,
iż usterka ta występnie na macaku 5. sektora 3.
ony numerem
natomiast ja mam arkusik
sektora 6, w którym maczek ten wyStępule jako
pierwszy po lewej stronie tv dolnym poziomi,.
medde.
Warszawa tel. centr. 12-20-41 do 49 wew. 435.
Cena ogłoszeń : 100 el za siostro w Ogt052elliaCh drobnym,. 250 ii za I
ternkowyen.
Nad. 10000. Objętość 1.5 ark. Format B5. Papier V kL 70 g 10 X
ASW prasowe zolu. Grat. W-era, ul. Smolna 10. 7..wrn. 555. K-54.
Oddano do sklutu 7.VI11.87. Podpisano do druku 10.26.87.
408
Michal Drohondreckl
Sosnowiec

Filatelista 1987.17

Transkrypt

Podobne dokumenty

historia znaczka - Filatelistyka Wratislavia

Pokaz Filatelistyczny 55 lat Koła PZF im. Antoniego Serbeńskiego w

45 LAT oddziału PZF w Sosnowcu

Józef Witold Żurawski vel Grajewski urodził się dnia 22 stycznia 1937 r

Astronomia w filatelistyce

Wpinka - Znaczek mosiężny Mały Powstanie