Liturgia domowa w Roku Rodziny na I i II Niedzielę

nie przygotować. Patrząc na jego życie, widzimy od razu kogoś, kto swoje oczekiwania wypełnia działaniem.
Oczekiwanie na przyjście Zbawiciela nie jest siedzeniem z założonymi rękami. Przeciwnie, domaga się od nas decyzji o nawróceniu, czyli powrotu do Boga.
Osobista postawa, jak również pełne Bożego Ducha słowa Jana Chrzciciela poruszyły serca wielu ludzi – w tym również znanych z wyniosłości faryzeuszów.
Udany i owocnie przeżyty Adwent będzie zależał od naszej gotowości do przyjęcia tego orędzia.
– Dlaczego mieszkańcy Jerozolimy i Judei upatrzyli sobie Jana Chrzciciela
jako tego, kto przygotuje ich na spotkanie ze Zbawicielem?
– Co symbolizuje chrzest, którego udzielał Jan Chrzciciel? Co należało uczynić, aby go przyjąć?
– Czego dowiedzieliśmy się z nauczania Jana Chrzciciela o nadchodzącym
Zbawicielu?
– Czego możemy się nauczyć od ludzi przyjmujących chrzest z rąk Jana
Chrzciciela?
– Dlaczego nasi rodzice poprosili kiedyś o chrzest dla nas? Dlaczego nie zaczekali z tą decyzją, aż osiągniemy wiek dorosły?
– Co oznaczają słowa: „Przygotujcie drogę Panu!” dla naszej rodziny?
Rozmowa w rodzinie z dziećmi młodszymi:
Rodzice opowiadają dzieciom o ich chrzcie. Gdzie to miało miejsce, w jakich
okolicznościach (w czasie Mszy św. itp.). Jak się to odbywało? Co musieli rodzice
przygotować? W jaki sposób zaprosili chrzestnych, by stali się rodzicami chrzestnymi dla ich dzieci. Dlaczego właśnie ich wybrali? (ważne jest, aby dzieci mogły
zadawać pytania dotyczące ich chrztu. Można wykorzystać zdjęcia bądź materiały wideo, jeżeli takie są w rodzinnym archiwum).
Po takim wprowadzeniu można poprosić, aby dzieci znalazły elementy wspólne ich chrztu i wydarzeń, jakie rozgrywały się nad Jordanem. Niech także wskażą różnice, jakie zauważyły.
Przypominamy dzieciom, że chrzest pomaga, aby mogły wierzyć w Pana Jezusa, który już do nas idzie.
Modlitwa na zakończenie:
Ojciec: Prośmy teraz wspólnie za wstawiennictwem Maryi o błogosławieństwo
na nadchodzący czas oraz o to, byśmy odnowieni na duchu przeżyli nadchodzące święta Bożego Narodzenia.
Wszyscy domownicy: Zdrowaś Maryjo...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże Bóg wszechmogący i miłosierny: Ojciec
i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
II- 4
•
Rok Rodziny w Metropolii Górnośląskiej
Rok Rodziny
w Metropolii Górnośląskiej
1 grudnia 2013 – 28 grudnia 2014
Liturgia domowa w Roku Rodziny
na I i II Niedzielę Adwentu
Drodzy Rodzice! W Roku Rodziny pragniemy zachęcić Was i ośmielić do wspólnej modlitwy i rozmowy na tematy wiary w Waszych domach. Wielki pośpiech, tempo zmian, które nas zaskakują, jak też coraz większe zagubienie ludzi we współczesnym świecie motywują do
odnowienia więzi domowych, a przez nie również tych, które odnoszą się do Boga. Proponowana „Liturgia domowa” składa się z trzech
części: słuchanie słowa Bożego, rozmowa na wybrany temat nawiązujący do niedzielnej liturgii i modlitwa w gronie rodzinnym. Wszystkim, którzy zechcą sięgnąć po tę pomoc duszpasterską, życzymy błogosławionych owoców czasu adwentowego oczekiwania.
I Niedziela Adwentu (Rok A)
Czytania mszalne: Iz 2,1-5; Rz 13,11-14; Mt 24,37-44.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej w niedzielne popołudnie) rodzina gromadzi się razem przy stole, na którym znajdują się przygotowany wcześniej wieniec adwentowy oraz Pismo Święte. Pierwsze spotkanie może przyjąć następującą formę:
Modlitwa i słuchanie słowa Bożego:
Wyznaczona osoba (najlepiej dziecko) zapala pierwszą świecę na adwentowym wieńcu.
Ojciec: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka odczytuje fragment: Mt 24,37-44.;
II-1
(Po odczytaniu fragmentu Ewangelii domownicy zastanawiają się
wspólnie, czy wszystko jest zrozumiałe).
Ojciec odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Panie, nasz Boże, pomóż nam gorliwie przygotować się na przyjście Chrystusa, Twojego Syna, aby gdy przyjdzie i zapuka do naszych drzwi,
zastał nas czuwających na modlitwie i z radością głoszących Jego chwałę.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
Rozmowa rodzinna na temat wysłuchanej Ewangelii:
Wprowadzenie:
W dzisiejszej Ewangelii usłyszeliśmy zapowiedź ponownego przyjścia Syna
Człowieczego. Dla wielu ludzi będzie ono czymś bardzo zaskakującym i niespodziewanym. Dla jednych będzie to początek czasu zbawienia, dla innych czas
odrzucenia. Ewangelista Mateusz porównuje to wydarzenie z wielkim potopem,
który miał miejsce w czasach Noego. Posłuszeństwo wobec Pana Boga, które naraziło Noego na drwiny ze strony jego ziomków, okazało się cenne.
Pan Jezus nas również wzywa do postawy czuwania, która odznacza się ufnością i posłuszeństwem Bogu. W okresie Adwentu chcemy jeszcze raz pomyśleć o tym, czy pozwalamy Panu Bogu wejść w nasze życie, czy interesujemy
się Jego propozycją wobec nas, czy jesteśmy gotowi, tak jak Noe, dać Bogu we
wszystkim pierwszeństwo? Czuwać oznacza stale oczekiwać czegoś lub kogoś.
– Jakie są najczęściej spotykane oczekiwania u ludzi? Na co ludzie czekają?
– Czy spotkaliśmy kiedyś człowieka, który nigdy nie czekał na nic lub na nikogo?
– Co sprawia nam największą trudność w oczekiwaniu na przyjście Pana Jezusa?
– Co może okazać się pomocą w zachowaniu postawy czuwania?
– Jakie postanowienia zrobiliśmy na rozpoczynający się Adwent?
– Czy możemy również, jako rodzina, podjąć postanowienia?
Rozmowa w rodzinie z dziećmi młodszymi:
– Na co my, jako rodzina, teraz czekamy? (Boże Narodzenie, święta, prezenty, gości)
– Kogo będziemy w tym czasie gościć? Lub: U kogo my będziemy gościć?
– Jak się będziemy przygotowywać do przyjęcia gości u nas? W jaki sposób
ich przywitamy, czym podejmiemy?
– Jakie mogą nastąpić trudności w dobrym przygotowaniu się?
Dzieci mają uświadomić sobie, że gościnność wymaga przygotowania, które czasami nie jest łatwe. Przypominamy im, że przez długi czas ludzie czekali na Pana Jezusa. Długo się na to spotkanie przygotowywali. Musieli wykazać
II-2
•
Rok Rodziny w Metropolii Górnośląskiej
się cierpliwością. Zachęcamy dzieci do pomocy w przygotowaniu do świętowania i goszczenia. Przypominamy o Roratach. Wspominamy swój udział w nich.
Modlitwa na zakończenie:
Ojciec: Prośmy teraz wspólnie za wstawiennictwem Maryi o błogosławieństwo
na nadchodzący czas oraz o to, byśmy odnowieni na duchu przeżyli nadchodzące święta Bożego Narodzenia.
Wszyscy domownicy: Zdrowaś Maryjo...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże Bóg wszechmogący i miłosierny: Ojciec
i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
II Niedziela Adwentu [A]
Czytania mszalne: Iz 11,1-10; Rz. 15,4-9; Mt 3,1-2.
Kolejne spotkanie przy stole, na którym znajdują się przygotowany
wcześniej wieniec adwentowy oraz Pismo Święte, może przebiegać
następująco:
Modlitwa i słuchanie słowa Bożego:
Wyznaczona osoba zapala dwie świece na adwentowym wieńcu.
Ojciec: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka odczytuje fragment: Mt 3,1-2;
Ojciec odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Panie, nasz Boże, przyjmij nasze błagania i udziel nam swojej pomocy
w doświadczeniach życia, niech przyjście Twojego Syna nas umocni i zachowa
od grzechu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą
żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
Rozmowa rodzinna na temat usłyszanej Ewangelii:
Wprowadzenie:
W słowie Bożym dzisiejszej II Niedzieli Adwentu spotykamy św. Jana Chrzciciela. Można powiedzieć, że on nie tylko uwierzył słowu o przyjściu Zbawiciela
na świat, ale postanowił również zrobić coś, aby siebie i innych na to wydarzeLiturgia domowa w Roku Rodziny na I i II Niedzielę Adwentu
•
II-3