Anna Borawska
Transkrypt
Anna Borawska
mgr Anna Borawska Łomżyńskie Centrum Rozwoju Edukacji MOTYWOWANIE PRACOWNIKÓW ŹRÓDŁEM PRZEWAGI KONKURENCYJNEJ PRZEDSIĘBIORSTWAi „Kto chce zarządzać ludźmi, nie powinien ich gnać przed sobą, lecz sprawić, by podążali za nim”. Monteskiusz 1. Wprowadzenie Konkurencyjność jako właściwość przedsiębiorstwa warunkująca możliwość osiągnięcia przez nie przewagi rynkowej związana jest z sukcesem tejże firmy na rynku i w otoczeniu. Ten z kolei zależy od stylu kierowania, które oznacza organizowanie, pobudzanie i koordynowanie działalności, zmierzającej do realizacji zadań stojących przed zespołem. To właśnie ludzie są najważniejszym czynnikiem sukcesu. Dlatego też kierowanie powinno być sztuką mobilizowania energii i inteligencji wszystkich pracowników, jako że w warunkach nasilającej się konkurencji tylko wiedza, zaangażowanie i twórcza inwencja może ten sukces zapewnić. Istotne jest, aby osobiste cele, potrzeby i aspiracje pracowników powiązać z celami organizacji, wytworzyć u nich dążenie do sprawnego i wydajnego działania oraz właściwie wykorzystać ich umiejętności (kapitał intelektualny) dla jej dobra1. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie systemu motywacji jako źródła przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa, a zwłaszcza określenie natężenia czynników motywujących pracowników do efektywnej pracy, która przekłada się na wzrost konkurencyjności przedsiębiorstwa. W pierwszej części pracy zaprezentowano istotę i znaczenie motywowania we współczesnej gospodarce, natomiast w kolejnej przestawiona została jedna z teorii motywacji i wyniki badania na niej opartego. 2. Znaczenie motywowania we współczesnym świecie W książce „Pracować z sercem” Valerio Albisetti zwraca uwagę, że „we współczesnym świecie praca nie jest już źródłem spełnienia się, ujawnienia się swoich zdolności, nie jest już poparta głęboką motywacją. Krótko mówiąc, dzisiejsi pracownicy przypominają starożytnych niewolników, którzy nie byli panami swojej pracy”2. Niepokojące są wyniki badań prowadzonych w krajach Unii Europejskiej, które wskazują, że prawie 30% pracowników 1 J. Penc, Zarządzanie w praktyce. Menedżerskie myślenie i działanie, Wydawnictwo Prawno-Ekonomiczne INFOR, Warszawa 1998, s.179. 2 V. Albisetti, Pracować z sercem, Wydawnictwo JEDNOŚĆ, Kielce 2005, s. 35. obserwuje u siebie destruktywny wpływ aktywności zawodowej na swą kondycję psychofizyczną. W wyniku tego ponoszone są różnorodne straty, w tym także finansowe. Szacuje się, że Stany Zjednoczone ponoszą rocznie koszty rzędu 200 miliardów dolarów z racji finansowania pomocy medycznej i wypłacania odszkodowań dla osób zatrudnionych3. Kłopoty zdrowotne pracowników związane są głównie ze stresem, prowadzącym do wypalenia zawodowego. Stan apatii zawodowej zatrudnionego może łączyć się z poczuciem bezsensu, przekonaniem o braku własnej wartości i postawą rezygnacji, co skutkuje obniżeniem wydajności pracy, a w konsekwencji spadkiem konkurencyjności firmy i jej strat finansowych. Niezaprzeczalnym jest fakt, że w kierowaniu ludźmi szczególną rolę odgrywa pobudzanie ich motywacji. Zadaniem menedżerów jest włączenie pracowników w działalność firmy i zapewnienie ich kreatywnego zaangażowania się w pracę i obowiązki służbowe. Według Ewy Lisowskiej „współcześnie doskonały menedżer to osoba, która ma cechy przywódcze – potrafi pociągać za sobą innych. To osoba komunikatywna, empatyczna, myśląca holistycznie, a nie sekwencyjnie, motywująca poprzez wzmacnianie mocnych stron podwładnych, docenianie ich kreatywności i innowacyjności, wyzwalająca inicjatywę i dążenie do kooperacji”4. 3. Istota motywowania O wynikach osiąganych przez pracownika, wpływających jednocześnie na sukces firmy, decydują trzy czynniki: motywacja (pragnienie wykonywania pracy), możliwości (zdolność do wykonywania danej pracy), środowisko pracy (zasoby niezbędne do wykonywania pracy)5. W sytuacji, gdy pracownik nie ma zdolności do wykonywania danej pracy, pracodawca może zapewnić mu szkolenie. Kiedy występują braki w zasobach niezbędnych do wykonywania pracy, również można je skorygować. Natomiast w przypadku niedostatecznej motywacji do pracy, sytuacja jest trudniejsza. Związane jest to z faktem, iż zachowanie człowieka jest procesem złożonym i indywidualnym, zatem ciężko jest opracować jednolity system motywów, wpływających na postępowanie pracowników. Odpowiednia motywacja daje pracownikowi poczucie zadowolenia i satysfakcji, co z kolei wpływa korzystnie na wydajność i jakość wykonywanej pracy. 3 G. E. Brogmus, The rise and fall? Of mental stress claims in the USA, Work & Stress, 1996, s. 24-25. A. Król, E. Lisowska, Daj sobie awans, Charaktery nr 12 (155), 2009. 5 R. W. Griffin, Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 519. 4 Pojęcie motywacji nie ma jednoznacznej interpretacji. W literaturze z zakresu zarządzania motywowanie jest uznawane ze jedną z funkcji kierowania. Reinhard Sprenger sprowadza definicję motywacji do kilku stwierdzeń: stworzenie możliwości w realizacji ludzkich motywów postępowania, wyposażenie kogoś w bodźce do określonego działania, których wcześniej nie miał, obarczenie sposobu zachowania jednostki pewnego rodzaju znaczeniem, rozbudzenie entuzjazmu, zachęcenie do działania6. Z kolei Michael Armstrong pisze, że „motywowanie ludzi to ukierunkowanie ich na określone działania, (…) zachowanie nastawione na osiągnięcie określonego celu. Ludzie są zmotywowani, kiedy oczekują, że sposób postępowania najprawdopodobniej doprowadzi do osiągnięcia celu i uzyskania wartościowej nagrody, jaką może być na przykład zaspokojenie potrzeb”7. Najbardziej spójną definicję w odniesieniu do zarządzania zasobami ludzkimi podaje Stanisława Borkowska pisząc, że „motywowanie do pracy stanowi proces świadomego i celowego oddziaływania na motywację do pracy poprzez stwarzanie środków i możliwości realizacji ich oczekiwań oraz wartości dla osiągnięcia celów motywującego, z uwzględnieniem otoczenia obu stron procesu”8. 4. Motywowanie oparte na hierarchii potrzeb W literaturze przedmiotu istnieje wiele różnych, aczkolwiek zawierających pewne wspólne cechy, koncepcji teorii motywacji. Świadczy to o szerokim zainteresowaniu tą tematyką i często odmiennym podejściu w badaniach nad czynnikami wpływającymi na zaangażowanie człowieka w pracę. Wielu teoretyków opowiada się za podejściem do motywowania opartym na hierarchii potrzeb. Struktura motywów posiada, według tej koncepcji, układ hierarchiczny, co oznacza, że jedne wartości są bardziej cenione, inne mniej. Najbardziej znana jest teza o hierarchii potrzeb Abrahama Maslowa9. Ten amerykański psycholog wyróżnił pięć grup potrzeb, będących podstawą ludzkiego działania: 1. Potrzeby fizjologiczne (np. głód, pragnienie, sen), 2. Potrzeba bezpieczeństwa (np. schronienie, pewność, stabilizacja), R. K. Sprenger, Mythos Motivation. Wege aus einer Sackgasse, Frankfurt 1998, s. 21, [w:] J. Kaczmarzyk, Motywowanie jako determinanta efektywności pracy kadry menedżerskiej, Warszawa 2006, s. 6. 7 M. Armstrong, Zarządzanie ludźmi, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2007, s. 33. 8 Zarządzanie zasobami ludzkimi, red. H. Król, A. Ludwiczyński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, s. 333. 9 A. H. Maslow, A Theory of Human Motivation, Psychological Review 50(4), 1943, [w:] http://psychclassics.yorku.ca/Maslow/motivation.htm (26.04.2010). 6 3. Potrzeba przynależności (np. przyjaźni, czułości, współpracy), 4. Potrzeba szacunku (np. statusu społecznego, uznania, stanowiska), 5. Potrzeba samorealizacji (np. osiągnięcia, autonomii). Według Maslowa wymienione pięć kategorii potrzeb układa się w pewną hierarchię – piramidę. Jako że pragnienia niższego rzędu muszą zostać zaspokojone przed potrzebami wyższego rzędu, dopóki te pierwsze nie są zaspokojone, odwoływanie się do tych drugich i bazowanie na nich ma ograniczony sens i zmniejszoną skuteczność. Na przykład: po zaspokojeniu pragnienia fizjologiczne przestają działać jako główny czynnik motywujący i dana osoba dążyć zaczyna do realizacji potrzeb bezpieczeństwa, a następnie potrzeb przynależności itd., aż do zaspokojenia pragnień ze szczytu piramidy. Rys.1. Hierarchia potrzeb według Maslowa Źródło: Griffin R. W., Podstawy zarządzania organizacjami, Warszawa 2007, s. 522. Wszystkie te potrzeby powinny być również zaspakajane w organizacji i tam też mają swoje odpowiedniki, co zostało zobrazowane na Rysunku 1. Najbardziej pierwotne są potrzeby fizjologiczne, usytuowane u podstawy piramidy potrzeb Maslowa. Z pierwotnego charakteru potrzeb fizjologicznych wynika pośrednio znaczenie bezpiecznych i higienicznych warunków w pracy oraz koniczność przestrzegania norm czasu pracy. Pragnienia fizjologiczne, dotyczące przetrwania i biologicznego funkcjonowania są na ogół zaspakajane w organizacji poprzez samo środowisko pracy i odpowiednie płace. Nie ulega wątpliwości, że to właśnie dzięki wynagrodzeniu jesteśmy w stanie nabyć artykuły niezbędne do egzystencji. Pozwalająca zrealizować potrzeby fizjologiczne płaca jest skutecznym motywatorem. Następne miejsce w piramidzie Maslowa zajmują potrzeby bezpieczeństwa, czyli konieczność działania w stabilnym otoczeniu psychicznym i emocjonalnym. W miejscu pracy potrzeby te mogą być realizowane przez ciągłość zatrudnienia, prawidłowo funkcjonujący system rozpatrywania skarg oraz program świadczeń ubezpieczeniowych i emerytalnych 10. Jeżeli potrzeba bezpieczeństwa nie jest zapewniona, efektywność pracy ulega obniżeniu. Dzieje się tak, ponieważ duże zagrożenie utratą pracy jest silnym stresorem, obniżającym ogólną sprawność funkcjonowania, szczególnie do wykonywania działań o dużej złożoności i ładunku intelektualnym. Menedżerowie powinni zatem obniżać poziomu lęku u podwładnych - ze względów zarówno ekonomicznych, jak i zdrowotnych. W odniesieniu do pracy zawodowej kolejna potrzeba – przynależności (afiliacji) obejmuje poczucie przywiązania oraz akceptacji ze strony kolegów. Potrzebę tę zaspokajają społeczne interakcje, takie jak przyjaźnie w pracy oraz stosunki towarzyskie także poza miejscem pracy. Jej zrealizowanie sprzyja zapewnieniu poczucia przynależności do organizacji. Dalszą kategorię stanowią potrzeby szacunku, obejmujące potrzebę posiadania pozytywnego obrazu własnej osoby i szacunku do samego siebie oraz potrzebę uznania i respektu ze strony innych. Menedżer może pomóc w ich zaspokojeniu, zapewniając zewnętrzne symbole osiągnięć, takie jak tytuły służbowe, przyjemne pomieszczenia biurowe i odpowiednie nagrody11. Ważne jest też, aby pracownik otrzymywał ambitne i ciekawe zadania, po których wykonaniu ma poczucie osiągnięcia sukcesu, co związane jest z realizacją kolejnych - nadrzędnych potrzeb z piramidy Maslowa. Na szczycie hierarchii znajdują się potrzeby samorealizacji, związane z wykorzystaniem własnego potencjału i osiągnięciem celów, przynoszących nam satysfakcję. Potrzeby te dają możliwość ciągłego indywidualnego doskonalenia się. Nie będą one nigdy w pełni zaspokojone, ponieważ ambicje ludzkie są nieograniczone - po realizacji jednego celu wciąż pojawiają się nowe, świadczące o rozwoju jednostki. W zaspokajaniu potrzeb samorealizacji pomaga możliwość uczestnictwa w procesie podejmowania decyzji czy pozyskiwania nowych umiejętności. Kierownik powinien angażować pracowników, którzy odczuwają taką potrzebę, do współdecydowania o losach firmy. 10 11 R. W. Griffin, Podstawy zarządzania organizacjami, Op. cit., s. 522. Tamże, s.523. 5. Studium przypadku Koncepcja hierarchii potrzeb zaproponowana przez Maslowa ma pewną intuicyjną logikę i została zaakceptowana przez wielu menedżerów. Teoria ta posiada jednakowoż pewne niedoskonałości: u pracowników nie zawsze występuje pięć poziomów potrzeb, a ich kolejność nie zawsze odpowiada postulowanej przez Maslowa12. Pokazują to wyniki pewnej ankiety. Dla potrzeb niniejszego artykułu przeprowadzone zostało badanie ankietowe wśród 120 osób w wieku 20-25 lat, a więc rozpoczynających swą karierę na rynku pracy. Ankieta była anonimowa. Jej uczestnicy musieli jednak wskazać swoją płeć. Co istotne, wszyscy ankietowani posiadali wykształcenie ekonomiczne. Zadaniem ankietowanych było uszeregowanie czynników motywujących ich do efektywnej pracy w kolejności od najsilniej do najsłabiej motywującego. Wśród motywatorów znajdowały się: ambitna praca, stanowisko służbowe (tytuł), przyjaciele w pracy, system emerytalny i płaca. Ankietowane kobiety utworzyły następującą hierarchię motywatorów: 1. Płaca. 2. Ambitna praca. 3. Stanowisko służbowe (tytuł). 4. Przyjaciele w pracy. 5. System emerytalny. Można zatem tak zinterpretować te wyniki: młode kobiety w pracy dążą do zaspokojenia potrzeb w następującej kolejności: najpierw potrzeb fizjologicznych, następnie samorealizacji, potem szacunku, przynależności i na końcu potrzeby bezpieczeństwa. Ankietowani mężczyźni uszeregowali motywatory w podobny sposób: 1. Płaca. 2. Ambitna praca. 3. Przyjaciele w pracy. 4. Stanowisko służbowe (tytuł). 5. System emerytalny. Dla młodych mężczyzn ważny jest więc taki porządek zaspokajania potrzeb: na początku fizjologicznych, potem samorealizacji, przynależności, szacunku i w ostatniej kolejności potrzeby bezpieczeństwa. Zatem hierarchia wskazana przez mężczyzn i kobiety różni się 12 C. Pinder, Work Motivation, Scott, Foresman, Glenview, 1984, [w:] R. W. Griffin, Podstawy zarządzania organizacjami, Op. cit., s. 523. tylko tym, że panie stawiają zaspokojenie potrzeby szacunku ponad przynależności, a panowie na odwrót. Wyniki ankiety pokazują, że aby skutecznie motywować pracowników trzeba ich nie tylko sprawiedliwie i godnie wynagradzać, ale też pobudzać do rozwoju. Widać również, że piramida Maslowa została tu nieco zniekształcona. Wszyscy ankietowani na ostatnim miejscu dążą do spełnienia potrzeby bezpieczeństwa, a wysoko cenią sobie samorealizację, co można wiązać z ich młodym wiekiem. Młodzi pracownicy bywają niezwykle ambitni, dlatego potrzebę samorealizacji stawiają tuż za potrzebami fizjologicznymi, a sprawa emerytury pozostaje dla nich zbyt dalekosiężną wizją, aby już dziś zastanawiać się nad bezpieczeństwem i stabilizacją. Tym samym wyniki ankiety potwierdzają tezę, że hierarchia potrzeb wskazana przez Maslowa nie musi się zgadzać z kolejnością realizacji potrzeb wszystkich pracowników. Na różnych etapach naszego życia dążymy do spełniania potrzeb w odmiennej kolejności. Porządek ten może być też uzależniony od wykształcenia czy systemu wartości uznawanego przez daną osobę. Ponadto, musimy brać pod uwagę fakt, że przedstawiciele różnych kultur, a nawet środowisk czy grup społecznych mogą posiadać odmienne kategorie i hierarchie potrzeb. Tak więc, co innego może motywować mieszkańców Europy Zachodniej czy Stanów Zjednoczonych, a co innego Polaków; co innego menedżerów, a co innego pracowników niższych szczebli. Niezwykle istotne jest, aby o tym pamiętać podczas tworzenia sytemu motywacyjnego w konkretnej firmie. Zdecydowanie potwierdzają się tu słowa Andrzeja Niemczyka13, że „motywowanie bez wiedzy o potrzebach podwładnych prowadzi donikąd”. Menedżer musi mieć świadomość, że motywować pracowników można w różny sposób, stosując różne zestawy bodźców. Odnosić się one mogą do zawartości portfela, poczucia własnej wartości i stylu życia w pracy. Stosowany w przedsiębiorstwie system motywacji powinien stanowić kombinację elementów tych trzech grup bodźców motywacyjnych. Tylko takie wielostronne podejście do motywacji pozwala wydobywać z ludzi to, co w nich najlepsze14. 6. Podsumowanie Powodzenie każdej organizacji uzależnione jest od rozmaitych uwarunkowań i czynników, wynikających zarówno z jej otoczenia wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Bywają różne kryteria oceny sukcesu. Pracownicy mierzą go przede wszystkim poziomem wynagrodzenia, pewnością zatrudnienia i jakością życia w pracy. Menedżerowie uważają za sukces korzystne wyniki finansowe, wysoką jakość wyrobów, relatywnie duży udział 13 14 A. Niemczyk, Książka dla skutecznych szefów, HELION, Gliwice 2008, s. 53. J. Penc, Zarządzanie w praktyce, Op. cit., s.210. w rynku, poziom satysfakcji klientów, efektywność produkcji, wzrost znaczenia firmy na rynku, korzystny jej wizerunek własny itp. Sukces, podobnie jak i niepowodzenie, ma różne wymiary. Jest zjawiskiem kompleksowym i skomplikowanym. Dlatego nie może być objaśniany i wyrażany za pomocą jednego miernika15. Istnieje jednak pewien wspólny czynnik powodzenia dla wszystkich przedsiębiorstw, a mianowicie odpowiednio zmotywowani, a co za tym idzie efektywni i lojalni pracownicy. Niewątpliwie miarą sukcesu firmy może być też wzrost jej konkurencyjności, na którą z kolei wpływać może właśnie skuteczny system motywowania pracowników. Musimy zdawać sobie sprawę z tego, że konstrukcja odpowiedniego systemu motywacyjnego w przedsiębiorstwie pełni kluczową rolę. Dzięki właściwemu doborowi motywatorów menedżer osiągnie tryumf przejawiający się efektywną pracą podwładnych, co przełoży się z kolei na wynik finansowy i wzrost konkurencyjności przedsiębiorstwa. System bodźców motywacyjnych powinien być przemyślany i opracowany w taki sposób, aby uwzględniał dążenie do realizacji potrzeb konkretnych grup pracowniczych (w miarę możliwości zestandaryzowanych). Wyniki przeprowadzonego badania ankietowego mogą być cenną wskazówką dla osób zatrudniających młodych, ambitnych ekonomistów. Skoro pracownicy z tego sektora cenią sobie tak wysoko zaspokojenie potrzeb fizjologicznych i samorealizacji, to podczas formułowania systemu motywacyjnego dla nich warto uwzględnić bodźce w postaci wynagrodzenia i zapewniania ambitnych zadań do wykonania. LITERATURA Albisetti V., Pracować z sercem, Wydawnictwo JEDNOŚĆ, Kielce 2005. Armstrong M., Zarządzanie ludźmi, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2007. Brogmus G. E., The rise and fall? Of mental stress claims in the USA, Work & Stress, 1996. Griffin R. W., Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. Król A., Lisowska E., Daj sobie awans, Charaktery nr 12 (155), 2009. Maslow A. H., A Theory of Human Motivation, Psychological Review 50(4), 1943. Niemczyk A., Książka dla skutecznych szefów, Wydawnictwo HELION, Gliwice 2008. Pinder C., Work Motivation, Scott, Foresman, Glenview, 1984. Penc J., Zarządzanie w praktyce. Menedżerskie myślenie i działanie, Wydawnictwo PrawnoEkonomiczne INFOR, Warszawa 1998. 10. Sprenger R. K., Mythos Motivation. Wege aus einer Sackgasse, Frankfurt 1998, [w:] Kaczmarzyk J., Motywowanie jako determinanta efektywności pracy kadry menedżerskiej, Warszawa 2006. 11. Zarządzanie zasobami ludzkimi, red. Król H., Ludwiczyński A., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 12. http://psychclassics.yorku.ca/Maslow/motivation.htm (26.04.2010) 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. MOTIVATING OF EMPOYEES AS A SOURCE OF COMPETITIVE ADVANTAGE OF ENTERPRISE Summary Identyfikacja czynników pozwalających przedsiębiorstwu na osiągnięcie i utrzymanie przewagi konkurencyjnej jest procesem złożonym. Usatysfakcjonowani pracownicy są ważnym elementem każdego biznesu. Ich zadowolenie z pracy oddziaływuje na jakość wykonywanych zadań. Odpowiednio zmotywowany personel prawidłowo wykonuje swe obowiązki służbowe również poprzez świadomość realizacji swych potrzeb. 15 Tamże, s.211. Ankietowani wskazali na czynniki wpływające na satysfakcję z pracy, takie jak: płace, ambitna praca, przyjaciele w pracy, stanowisko służbowe i system emerytalny. Identification of factors which allow an enterprise to gain and maintain competitive advantage is an complex subject. Satisfied employees are an important element of each business. The employees’ satisfaction with their work affects the quality of their duties. Properly motivated personnel fulfill its duties correctly as they realize their own needs. The studied people pointed at the factors which influenced their satisfaction with work included among others the salary, ambitious job, colleagues, working position and pension scheme. i Anna Borawska, "Motywowanie pracowników źródłem przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa", w: "Ekonomiczne i organizacyjne aspekty konkurencyjności przedsiębiorstw", red. Michał Pietrzak, Elżbieta Gąsiorowska, Wyd. PWSZ, Ciechanów 2010 (s. 100-107).