Próbniki osadów dennych zawieszone na lince

Próbniki osadów dennych
zawieszone na lince
Używając żurawia na pokładzie łodzi próbnik
grawitacyjny jest opuszczany na dno.
Pobieranie prób osadów dennych z
większych głębokości, z dna rzek,
jezior, itp. jest przeprowadzane za
pomocą próbników zawieszonych na
lince. Próbki mogą mieć naruszoną
lub nienaruszoną strukturę.
04.29 Próbnik grawitacyjny do
poboru rdzeni
Próbnik grawitacyjny jest przyrządem
do pobierania próbek o prawie
nienaruszonej strukturze z górnych
warstw osadów dennych, zarówno
skonsolidowanych
jak
i
nieskonsolidowanych.
Próbnik grawitacyjny do poboru
rdzeni składa się z: ramy ze
wzmacnianymi żebrami, obciążenia i
samego próbnika. Próbnik opuszczany
jest
za
pomocą
żurawia,
grawitacyjnie. Dzięki swojej wadze i
prędkości opadania przyrząd wbija się
w osady denne.
Próbnik jest opróżniany poprzez lekkie
uniesienie zaworu kulowego.
Głębokość penetracji jest częściowo
determinowana kompozycją osadów
dennych. W osadach bardzo mulistych
głębokość penetracji będzie wynosiła
około 80 cm, w osadach bardziej
piaszczystych będzie to około 30 cm.
Próbnik grawitacyjny do poboru rdzeni
P1.41
Ze względu na to, iż rura próbnika jest
przeźroczysta, możliwy jest opis
próbki zaraz po uniesieniu próbnika.
Można również zmierzyć głębokość
penetracji.
Po wyciągnięciu próbki z próbnika
możliwy jest dalszy opis próbki
odnośnie składu, koloru, zapachu i
innych szczegółów.
Zastosowanie
Próbnik
grawitacyjny
jest
stosowany szczególnie tam, gdzie
problemem
jest
zastosowanie
próbników na żerdzi, ze względu na
zbyt dużą głębokość wody i zbyt
silny prąd.
Próbnik jest stosowany w badaniach
środowiska, badaniach gleby oraz
badaniach hydrogeologicznych.
Uwaga: Podczas pobierania próbek
próbnikiem grawitacyjnym, próbka
jest
ściskana,
w
niektórych
przypadkach współczynnik ściśnięcia
próbki może wynosić 2. Problemu
ściskania można uniknąć stosując
próbnik osadów dennych, typ
Beeker’a (04.20.SA).
P1.41.95.E
Próbniki osadów dennych
zawieszone na lince
Próbnik Van Veen’a jest zanurzany na lince z
otwartymi szczękami.
Unoszenie zamkniętego próbnika.
04.30 Próbniki Van Veen’a
Próbniki Van Veen’a ze stali
nierdzewnej są używane do pobierania
próbek o naruszonej strukturze z dna
jezior, rzek, itp. Dostarczane są różne
modele tego próbnika. Mniejsze
próbniki są obsługiwane ręcznie.
Wszystkie próbniki Van Veen’a
pracują na takiej samej zasadzie. Na
powierzchni próbnik jest otwierany i
utrzymywany w takiej pozycji za
pomocą haka. Aby utrzymać hak w
odpowiedniej
pozycji
próbnik
powinien
być
zanurzany
równomiernie, niezbyt szybko.
Obydwie szczęki mają otwory, przez
które ucieka powietrze podczas
zanurzania próbnika. Jeśli nie byłoby
tych
otworów,
powietrze
opuszczałoby próbnik przy pobieraniu
próbki, co mogłoby przeszkadzać w
wejściu próbki do próbnika.
Zaraz po tym, jak próbnik dotknie
dna, hak poluźnia swój uścisk, tak, że
podczas unoszenia próbnika zostaje
on szczelnie zamknięty.
Ilość pobranej próbki zależy głównie
od zwięzłości dna.
Przedstawicielstwo firmy Eijkelkamp Soil &
Water w Polsce:
GEOMOR-TECHNIK Sp. z o.o.,
ul. Modra 30,
71-220 Szczecin,
tel.
91-482-00-90,
tel./fax. 91-482-60-87,
e-mail: [email protected]
internet: www.geomor.com.pl
Próbniki Van Veen’a
P1.41
Próbniki cięższe pobierają większą
ilość próbki niż te mniejsze. Z tego
powodu wszystki modele próbnika
mają bloczki obciążające. Poza tym,
jeśli występuje duży prąd wody, linka
cięższych próbników przesuwa się
mniej w stosunku do pionu, niż linka
próbników lżejszych.
Zaleca się pobranie co najmniej 6
próbek z każdego miejsca i
wyciągnięcie wniosków na podstawie
badań wszystkich próbek.
Jest to szczególnie ważne tam, gdzie
dno nie jest ukształtowane regularnie,
zaś dno składa się z różnych,
wymieszanych materiałów.
Pomimo dużych sił zamykających
próbnik, może się zdarzyć, że
pomiędzy szczęki dostanie się kamyk.
W takim wypadku próbka nie będzie
reprezentatywna; podczas unoszenia
próbnika mniejsze cząstki mogą
wypaść.
Po
wyciągnięciu
próbnik
jest
opróżniany i czyszczony.