Aleksandra Waliszewska, nota prasowa, PDF

Aleksandra Waliszewska
Przykre dziecko / Nasty Child
23.04 – 6.05.2012
Tytuł wystawy Aleksandry Waliszewskiej Przykre dziecko zaczerpnięty został z niemal zupełnie zapomnianej dziś powieści
biograficznej Zbigniewa Uniłowskiego Dwadzieścia lat życia
(1937).
Aleksandra Waliszewska maluje
codziennie około pięciu godzin,
zawsze przy dziennym świetle.
Ta część dnia poświęcona jest
na intensywną pracę, ale też na
przyjemność, maluje bowiem zawsze to, co najbardziej lubi. Nie
traci czasu czekając na inspirację, jeśli wizja obrazu nie jest wystarczająco precyzyjna, artystka
tworzy nowe wersje autoportretu. Ważne jest natomiast to, aby
być wówczas sam na sam ze
sobą, ze swoją wyobraźnią, zapisanymi w pamięci wrażeniami.
Żeby uwolnić fantazję i wyławiać
z niej pomysły, tworzyć nowe relacje między stanami wrażliwości
a formą ich wizualizacji na papierze, czy po prostu czerpać satysfakcję z malowania wymyślonego obrazu. Waliszewska, artystka
doskonale władająca warsztatem
malarskim, trzyma jednak w formalnych ryzach bogactwo fantasmagorii i po mistrzowsku opracowuje kompozycję i kolorystykę
każdego gwaszu.
Wśród licznych gwaszy Aleksandry Waliszewskiej bez trudu
znajdziemy takie, które mogłyby
uchodzić za ilustracje do niejednej gotyckiej powieści grozy.
Jednak mroczne klimaty i niesamowitości wysnute z fantazji
osoby obdarzonej zdolnością
do ich kreacji mają dużo bardziej złożony charakter. Obrazy
Waliszewskiej powstają, aby wydobyć na jaw pewne stany emocjonalne, uruchomić pokłady
wrażliwości, czy też może oswoić lęki. Fascynacje artystki kierują
się ku ciemnej stronie, tam gdzie
łatwo się poddać chwilowemu
szaleństwu. Gdzie makabra spotyka się z groteską, a pięknu towarzyszy groza. Widz wkracza
do wewnątrz świata wykreowanego przez Waliszewską i napotyka misterną plątaninę znaczeń,
do których klucz jest przed nim
zręcznie ukryty. Powinien zatem
szukać własnych tropów, posiłkując się wskazówkami, na które
naprowadza go podświadomość,
instynktem tropiącym odległe
nieraz asocjacje oraz powidokami obrazów z przepastnego repozytorium kultury wizualnej.
Waliszewska lubi filmowe horrory, japońskie komiksy, estetykę okładek heavy metalowych
płyt i jest wielką admiratorką
sztuki starych mistrzów, m.in.
Hansa Memlinga, Enguerranda
Quartona, malarzy wczesnego
renesansu czy Nicolasa Poussina. Wykonała też całą serię prac
inspirowanych sztychami polskiego rytownika Jana Ziarnko,
autora m.in. ilustracji do Apokalipsy, który na początku XVII wieku mieszkał i tworzył we Francji.
Waliszewska w wyjątkowych wypadkach podejmuje pracę nad
zobrazowaniem współczesnego
tematu, jak ma to miejsce w serii jej gwaszy Norwegia, namalowanych po masakrze na wyspie
Utoya.
Ewa Gorządek
Nasty child, the title of Aleksandra Waliszewska’s exhibition
has been taken from the nearly forgotten biographical novel Dwadzieścia lat życia (Twenty years of life) by Zbigniew
Uniłowski (1937).
Aleksandra Waliszewska paints
every day for five hours, always
in the daylight. This part of the
day is devoted to intense work,
but also to pleasure, as she always paints what she likes the
most. She does not waste time
waiting for inspiration – if the
paining vision is not precise
enough, the artist creates new
versions of her self-portrait.
What is important in such moments is to be on your own with
yourself, with your imagination
and impressions stored in your
memory – in order to set fantasy free and capture the ideas
streaming out of it, to establish
new relations between different states of sensitivity and their
form on paper, or simply in order
to obtain satisfaction from painting an imaginary picture. As an
artist with a masterful painting
workshop, Waliszewska always
manages to formally restrain any
overabundance of phantasmagoria, thus skilfully perfecting
the composition and colouring
of every gouache.
Among numerous gouaches by
Aleksandra Waliszewska it is easy
to find the ones which could be
used as illustrations for Gothic
fiction. However, their gloomy
atmosphere and bizarre forms
born out of the imagination of
the person with a gift for creating such structures seem to be
much more complex. Waliszewska creates her paintings in order
Partner Projektu / Project Partner
Info: tel. 22 628 76 83, e-mail: [email protected], www.csw.art.pl
to bring to daylight and expose
certain emotional states, to activate various layers of sensitivity, or to quiet down anxieties and
fears. The artist’s fascinations revolve around the dark side where
it is easy to succumb to a momentary madness, where the
macabre meets the grotesque,
whereby beauty is accompanied
by horror. The viewer enters the
world created by Waliszewska
and encounters the intricate and
complex mixture of meanings
the key to which has been carefully hidden. Thus, the viewers
need to look for their own traces, following the tips provided
by their subconsciousness, their
instinct for tracking sometimes
very distant associations, and afterimages of pictures stemming
from the unlimited repository of
visual culture.
Waliszewska likes horror films,
Japanese comic books, the aesthetics of heavy metal CD covers. She also admires the old
masters of arts, among others Hans Memling, Enguerrand
Quarton, early Renaissance
painters or Nicolas Poussin.
Moreover, she made a whole series of works inspired by etchings by Jan Ziarnko, Polish etcher, author of illustrations among
others for the Apocalypse, who
at the beginning of the 17th century lived and worked in France.
Occasionally Waliszewska focuses on a more contemporary topic – for example her series of
gouaches entitled “Norway” was
inspired by the Utoya massacre.
Ewa Gorządek
Patroni medialni / Media patronage