Dwójka - Szkoła Podstawowa nr 2 w Bieczu

Transkrypt

Dwójka - Szkoła Podstawowa nr 2 w Bieczu
Dwójka
Gazetka Szkolna
Pismo uczniów Zespołu Szkół nr 2 w Bieczu
listopad 2015
Deszcz Jesienny
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno...
Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny...
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny...
Wieczornych snów mary powiewne, dziewicze
Na próżno czekały na słońca oblicze...
W dal poszły przez chmurną pustynię piaszczystą,
W dal ciemną, bezkresną, w dal szarą i mglistą...
Odziane w łachmany szat czarnej żałoby
Szukają ustronia na ciche swe groby,
A smutek cień kładzie na licu ich miodem...
Powolnym i długim wśród dżdżu korowodem
W dal idą na smutek i życie tułacze,
A z oczu im lecą łzy... Rozpacz tak płacze...
To w szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno...
Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny...
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny...
Leopold Staff
Wydarzenia
Witamy w kolejnym numerze naszej Gazetki Szkolnej Dwójka.
 Dnia 13 października uczniowie naszej szkoły zaprezentowali się podczas uroczystości
związanych z Dniem Edukacji Narodowej. Relacja z tego ważnego w życiu naszej szkoły
wydarzenia znajduje się w bieżącym numerze Dwójki.
 Dnia 16 października odbyło się pasowanie na pierwszaka. W tym roku do naszej szkolnej
społeczności dołączyły dzieci z dwóch oddziałów I klasy. Nowi „Dwójkowicze”
zaprezentowali się wspaniale, recytując wiersze, śpiewając piosenki.
 Uczniowie z naszejszkoły pod opieką Pani Moniki Patrzyk wzięli udział w akcji „Młodzi
Głosują”, która polegała na przeprowadzeniu w klasach gimnazjalnych lekcji o parlamencie
i szkolnych wyborów parlamentarnych dla uczniów gimnazjum. W ramach akcji „Młodzi
Głosują” uczniowie biorący udział w projekcie zachęcali dorosłych do głosowania
w wyborach.
 Dnia 26 i 27 października uczniowie klasy III gimnazjum wzięli udział w warsztatach
profilaktycznych „Archipelag Skarbów” w bieckim kinie ,,Farys”. Krótka relacja z tego
wydarzenia w kolejnym numerze Dwójki.
 Dnia 28 października gościliśmy w naszej szkole podróżnika, pracującego w grupie Trzask,
który w bardzo ciekawy sposób opowiedział o swojej podróży do Peru.
 Dnia 10 listopada w szkole odbyły się uroczystości związane z obchodami Dnia
Niepodległości. Akademia została przygotowana w ramach projektu gimnazjalnego przez
uczennice II klasy gimnazjum: Emilię Korzeniec, Patrycję Burkot, Edytę Drąg, Urszulę
Skoczek i Joannę Barzyk. Teraz dziewczyny są już prawie pewne, że ukończą gimnazjum.
 Niedługo odbędzie się dyskoteka andrzejkowa, podczas której uczniowie będą wróżyć sobie
przyszłość. W czasie przygotowywania tego numeru Gazetki nie był znany jej dokładny
termin, ale już teraz życzymy wszystkim pomyślnych wróżb i udanej dyskoteki.
 W poprzednim numerze Gazetki zamieściliśmy wywiady z trzema nowymi w naszej szkole
nauczycielkami. Mamy nadzieję, że udało Wam się dowiedzieć czegoś ciekawego o nowych
Paniach. W bieżącym numerze Gazetki Szkolnej Dwójka znajdzieciekolejne wywiady:
z Panem Dyrektorem Jerzym Kamińskim oraz z Panią wicedyrektor Małgorzatą Niziołek.
Ogłaszamy konkurs na najpiękniejszy wiersz. Dwa najlepsze wiersze zostaną opublikowane
na pierwszej stronie grudniowego wydania naszej Gazetki! Termin składania wierszy:
do dnia 30 listopada 2015 roku. Wiersze można przekazywać Redakcji Dwójki lub Pani
Annie Filus-Solarz. Zapraszamy do udziału w konkursie.
Gazetka Szkolna Dwójka jest darmowa. Po jej przeczytaniu, przekaż ją koledze/ koleżance,
którzy jeszcze nie zapoznali się z jej treścią.
Dwójka
Wywiad z Panem Dyrektorem Jerzym Kamińskim
Redakcja: Czy od zawsze chciał Pan zostać dyrektorem szkoły?
Pan Dyrektor Jerzy Kamiński: Nie, w trakcie pracy zawodowej pojawiły się nowe możliwości
i jako nauczyciel objąłem tzw. stanowisko kierownicze. Praca dyrektora to nowe wyzwania,
obowiązki i problemy. To ważenie oczekiwań uczniów, nauczycieli i rodziców, a także tych,którzy
szkołę rozliczają z jej osiągnięć.
R: Co jest trudnego w pracy dyrektora?
P: Pojawiają się czasem sytuacje, które trudno przewidzieć,zwłaszcza związane z zachowaniem się
niektórych uczniów. Trzeba również umieć zdecydować w kwestii tego, co jest najlepsze dla dobra
szkoły jako całości.
R: Jakie są wady i zalety bycia dyrektorem?
P: Nie mówimy o wadach i zaletach tylko o obowiązkach, powinnościach i ewentualnej satysfakcji.
Dyrektor musi realizować wiele zadań, niejednokrotnie w tym samym czasie. Musi decydować o tym,
co jest ważne, a co nie. W naszej szkole być dyrektorem to znaczy być dumnym z dokonań wszystkich
uczniów i nauczycieli, a co roku chwalą nas i jest miło, gdy słyszy się,,Gratuluję Panie Dyrektorze”.
R: Jakie jest Pana największe marzenie jako dyrektora szkoły?
P: Praca przy stabilnym, niezmieniającym się prawie oświatowym. Chciałbym, aby obecni uczniowie
klasy III gimnazjum,wzorem swoich o rok starszych kolegów i koleżanek,także napisali egzamin
gimnazjalny najlepiej w powiecie. Tego życzę naszym gimnazjalistom z klasy III!
R: Czy jest coś, co chciałby Pan zmienić w naszej szkole?
P:W naszej szkole ciągle coś się zmienia, szczególnie w zakresie remontowania naszej zabytkowej
budowli. A w sferze niematerialnej chciałbym, aby więcej uczniów miało świadomość tego, że
uczymy się dla siebie oraz że to, czego nauczą się szkole, jest podstawą ich lepszego startu w dorosłe
życie.
R: Co sądzi Pan o uczniach naszej szkoły?
P: Sądzę, że są to ludzie, którzy dobrze wybrali swoją drogę do przyszłości. Każdy z naszych uczniów
może osiągnąć sukces na miarę swoich możliwości i aspiracji. Wielu uczniów bardzo odpowiedzialnie
podchodzi do ,,reprezentowania” bieckiej ,,Dwójki” i ja oraz inni nauczyciele widzimy, że są dumni
z tego, że są uczniami Zespołu Szkół nr 2 w Bieczu.
R: Którego przedmiotu woli Pan uczyć: chemii czy fizyki? Wielu uczniów uważa je za trudne…
P: Obydwu przedmiotów chcę i lubię uczyć, choć w fizyce jest więcej do odkrycia.Jest takie
powiedzenie: ,,Nie taki diabeł straszny jak go malują”. Ani chemia, ani fizyka nie są przedmiotami
trudnymi. Im lepiej uczeń poznaje i rozumie treści przedmiotu, tym staje się on dla niego łatwiejszy
do opanowania. Każda nowa treść jest ,,przerażająca”, ale po pewnym czasie, pod warunkiemjej
utrwalenia,staje się ,,łatwizną”. Każdego ucznia, który uważa, że ma trudności w nauce, że sobie nie
radzi, zapraszam do siebie na rozmowę i na pewno wspólnie rozwiążemy problem.
Wywiad z Panią Małgorzatą Niziołek
Redakcja: Czy zawsze chciała Pani zostać nauczycielką?
Pani Małgorzata Niziołek: Niekoniecznie, ale zawsze lubiłam przedmioty ścisłe. Nauczanie okazało
się ciekawym i trudnym wyzwaniem, a ponieważ każdy uczeń jest inny, nie można wpaść w rutynę
i ciągle robi się coś nowego.
R: Jest Pani nie tylko nauczycielem, ale również wicedyrektorem szkoły. Czy praca wicedyrektora
szkoły jest trudna? Dlaczego?
P: Moja praca ma charakter głównie organizacyjny. Wymaga dokładności, bywa czasochłonna. Jest
trudna szczególnie wtedy, gdy jednocześnie trzeba zaspokoić potrzeby uczniów i nauczycieli,
np. w przypadku układania planu lekcji.
R: Gdyby nie została Pani nauczycielką, jaki zawód chciałaby Pani wykonywać?
P: Bardzo cenię sobie bezpośredni kontakt z ludźmi, ale lubię również pracę z dokumentami.
Aktualnie nie mam sprecyzowanej wizji innego zajęcia.
R: Co najbardziej podoba się Pani w pracy nauczyciela?
P: Zmienność i intensywność. Nie chciałabym wykonywać pracy, która polegałaby na ciągłym
powtarzaniu tych samych czynności.
R: Jest Pani absolwentką szkoły, w której Pani pracuje. Czy szkoła zmieniła się?
P: Oczywiście. Stała się nowoczesna, bardziej estetyczna i funkcjonalna. Ale kluczowe wartości
pozostały te same: wysoki poziom nauczania i dyscyplina.
R: Mówi się, że jedni są uzdolnieni matematycznie, a inni humanistycznie. Czy Pani zdaniem
faktycznie tak jest?
P: Myślę, że nie. Pierwszy filozof Tales był wybitnym matematykiem. Poza tym sukces w życiu nie
wynika z samych uzdolnień, ale z chęci ich rozwijania. Człowiek jest kowalem swojego losu.
R: Co ceni Pani u swoich uczniów najbardziej?
P: Uczciwość i rzetelność. Lepiej przyznać się do niewiedzy lub nieodpowiedniego zachowania
i wspólnie próbować znaleźć rozwiązanie problemu niż kombinować i robić uniki. Prędzej czy później
i tak człowiek musi zmierzyćsię z konsekwencjami swoich decyzji.
R: Czy jest Pani surowym nauczycielem?
P: Nie surowym, ale wymagającym. Mam niepodważalne przekonanie, że z czasem moi uczniowie
rozumieją nie tylko konieczność takiej postawy, ale również doceniają na własnym przykładzie jej
efekty.
R: Jakich rad udzieliłaby Pani uczniom mającym problemy z nauką matematyki?
P: Edukacja matematyczna w szkole jest tak zaplanowana, żeby każdy uczeń poradził sobie z tym
przedmiotem. Trzeba umieć otworzyć swój umysł, poświęcić trochę czasu i zrozumieć, że matematyka
w kontekście rozwoju współczesnego świata jest w pewnym sensie koniecznością. Jest takie
powiedzenie, że jeśli ktoś radzi sobie z matematyką, to i z każdym innym przedmiotem. Nie bez
kozery nazywa się ją królową nauk.
Relacja ze spotkania z autorem książki „Żydzi
Biecza. Historia i zagłada”
Dnia 12 października klasa III gimnazjum wraz z Panią Anną Filus-Solarz uczestniczyław spotkaniu
z Panem Krzysztofem Przybyłowiczem, autorem książki „Żydzi Biecza. Historia i zagłada”,
w Miejskiej i Gminnej Bibliotece Publicznej w Bieczu.
Krzysztof Przybyłowicz to emerytowany dyrektor Zespołu Szkół Ogólnokształcących im Piastów
Śląskich nr 4 w Gliwicach, który obecnie dzieli swoje życie między Gliwicami a Libuszą, jak sam
określił: „jego drugim domem”. Pan Przybyłowicz ma wiele pasji, m.in. interesuje się historią
polskich zamków, turystykągórskąilaureatami Nagrody Nobla, ale przede wszystkim poświęca wiele
czasu i uwagi Żydom, w ostatnim czasie również tym, którzy żyli w Bieczu. Jak sam zażartował,
w związku ze swoim zainteresowaniem Żydami, sam bywa nazywany Żydem, choć nim nie jest.
Pan Przybyłowicz przedstawił nam historiębieckich Żydów, nie tylko o nich opowiadając, ale
i pokazując nam ich zdjęcia, na których mogliśmy zobaczyć znane nam zakątki miasta, które choć
wyglądały nieco inaczej, rozpoznaliśmy bez trudu. Dzięki Panu Przybyłowiczowi dowiedzieliśmy się
wiele o historii Biecza, miasta, w którym żyjemy, jak chociażby to, że w 1569 roku, z rąk króla Polski,
Zygmunta Augusta, Biecz otrzymał przywilej „de non tolerandis Judaeis” (nieakceptowania Żydów),
na mocy którego Żydzi nie mogli osiedlać się na terenie miasta. Sytuacja ta uległa zmianie
w późniejszym czasie, co spowodowało, że stanowilioni blisko 14,5% ludności bieckiej. Niestety
tylko nielicznym udało się przeżyć czasy II Wojny Światowej. Większość została aresztowana
i wysłana do obozów koncentracyjnych lub zginęła.
Edukacja odgrywała bardzo ważną rolę w życiu Żydów. Do szkoły chodziły dzieci mające zaledwie
3 lata. W czasie gdy w Bieczu mieszkali Żydzi, w Zespole Szkół nr 2 w Bieczu znajdowała się szkoła
męska, natomiast w Zespole Szkół nr 1 szkoła żeńska. Około 20% uczniów tych szkół miało
pochodzenie żydowskie. Żydzi zawsze przywiązywali ogromną wagę do edukacji i być może dlatego
aż 20% laureatów Nagrody Nobla to Żydzi.
Na
zakończenie
naszego
spotkania
Pan
Przybyłowiczpowiedział
nam,
Zapraszamy na stronę Pana Krzysztofa, z której można dowiedzieć się mnóstwa
że każdy z nas powinien mieć pasje i robić to, co lubi, w myśl powiedzenia: „dla
ciekawych rzeczy:http://krzyprzy.zso4.gliwice.pl/
chcącego nic trudnego”. Pasje to coś, co wyróżnia człowieka z tłumu. Jako przykład
podał, że w szkole może być wiele osób mających bardzo dobre oceny z danego
przedmiotu, których nazwisk nikt nie będzie w stanie wymienić po pewnym czasie,ale
jeśli ktoś wyróżnia się na tle innych czymś niepowtarzalnym, nikt o nim nie zapomni.
Pan Przybyłowicz jest niewątpliwie taką właśnie osobą: ma pasje, którym się poświęca –
nie można mu tego odmówić, a jedynie można pozazdrościć determinacji w dążeniu
do celu.
Relacja z Dnia
Paulina
Okładka książki Pana Krzysztofa
Dzień Edukacji Narodowej
Dnia 13 października w Zespole Szkół nr 2 w Bieczu odbyły się uroczyste obchody Dnia Edukacji
Narodowej, upamiętniające rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej. Ten dzień jest od wielu lat
szczególnym wydarzeniem w życiu szkół Gminy Biecz - to święto uczniów, nauczycieli, pracowników
obsługi i wszystkich, którzy szkoły prowadzą i nadzorują ich pracę.
Uroczystość zaszczycili swoją obecnością liczni zaproszeni goście, wśród których znaleźli się:
Burmistrz Biecza, Pan Mirosław Wędrychowicz, Przewodniczący Rady Miejskiej w Bieczu, Pan Grzegorz
Nosal, Sekretarz Gminy Biecz, Pan Jan Szkaradek, Dyrektor Zespołu Ekonomiczno-Administracyjnego
Placówek Oświatowych w Bieczu, Pani Renata Gołębiowska, Przewodnicząca Komisji Edukacji, Kultury
i Sportu Rady Powiatu Gorlickiego, Pani Zofia Kamińska, Dyrektor dawnej Szkoły Podstawowej
nr 2 w Bieczu, Pan Jan Wołkowicz i emerytowani nauczyciele Zespołu Szkół nr 2 w Bieczu.
Uroczystość rozpoczął wspaniały występ Dziecięcego Młodzieżowego Zespołu Tańca Ludowego
"Podgrodzianie”, reprezentowanego prze Grupę Młodszą, prowadzonego przez Panią Małgorzatę Kosacz,
który wywołał gromkie brawa wśród zgromadzonych. Dyrektor Zespołu Szkół nr 2 w Bieczu, Pan mgr inż.
Jerzy Kamiński, po powitaniu wszystkich zgromadzonych i złożeniu życzeń, przekazał głos Burmistrzowi
Biecza, Panu Mirosławowi Wędrychowiczowi, który na wstępie pogratulował Dyrektorowi i nauczycielom
Zespołu Szkół nr 2 w Bieczu najwyższych, nie tylko w Gminie Biecz, lecz w całym powiecie gorlickim,
wyników tegorocznego egzaminu gimnazjalnego, a następnie życzył gronu pedagogicznemu, pracownikom
administracji i obsługi Szkoły radości, wytrwałości i zadowolenia z wykonywanej pracy, dziękując im
jednocześnie za trud wkładany w kształcenie młodych umysłów i charakterów oraz za troskę o dobry
wizerunek Szkoły. Życzenia złożyli także Pan Grzegorz Nosal, Pani Renata Gołębiowska, Pani Zofia
Kamińska i Przewodnicząca Rady Rodziców, Pani Bożena Jóźwik-Mucha. Następnie Dyrektor Zespołu
Szkół nr 2 w Bieczu, Pan Jerzy Kamiński, zaprosił do obejrzenia części artystycznej w wykonaniu uczniów
Szkoły Podstawowej, przygotowanej przez Panią Małgorzatę Niziołek i Panią Iwonę Wójcik.
W uznaniu zasług i osiągnięć w pracy dydaktyczno-wychowawczej Pan Dyrektor Jerzy Kamiński
wręczył wyróżniającym się nauczycielom Nagrody Dyrektora Szkoły oraz życzył im kolejnych sukcesów.
Należy dodać, że to nie koniec sukcesów Dyrektora i nauczycieli z Zespołu Szkół nr 2 w Bieczu,
ponieważ w dniu 14 października, podczas Gminnych obchodów Dnia Edukacji Narodowej w Libuszy, Pan
Dyrektor Jerzy Kamiński oraz nauczyciele, Pani Agnieszka Pyznar i Pani Maria Wójcikiewicz, w uznaniu
zasług i osiągnięć w pracy dydaktyczno-wychowawczej, zostali wyróżnieni Nagrodami Burmistrza.
Dyrektor, nauczyciele, pracownicy administracji i obsługi oraz uczniowie Zespołu Szkół
nr 2 w Bieczu składają serdeczne podziękowania gościom za przyjęcie zaproszenia i udział w tym
wyjątkowym w życiu polskiej szkoły święcie.
Anna Filus-Solarz
W naszej szkole
podziękowanie
w formie
listu dla
Pani Marii
Potockiej-Bek
od klasy III gimnazjum:
Wzruszającym
elementem
Wzruszającym
elementem Oto
okazji
Dnia Edukacji
Narodowej
w naszej
bieckiej
Dwójce było
Dniaprzygotowane
Edukacji Narodowej
przez ucz
klasy III gimnazjum pożegnanie Pani Marii Potockiej-Bek, wieloletniej
Szanowna
Pani!
w naszej
bieckiej
,,Dwójce”
nauczycielki
Zespołu
S
nr 2 w Bieczu, która niedawno
przeszła
na emeryturę. Młodzież
słowa uznania
serdec, cierpliwość,
wyrozumiałość
zaśpiewała
byłowyraziła
przygotowane
przez
Przeszła Pani
na zasłużonąi przekazaną
emeryturę. wiedzę,
Z pewnością
jest to dla Pani
napisaną
lnie dla Pani Marii Potockiej-Bek piosenkę i wręczyła w prezencie specjalne
uczniów
klasyspec
III gimnazjum
wielka zmiana, będąca początkiem nowego rozdziału w Pani życiu;
wydanie Gaze
Szkolnej Dwójka, którą Pani Maria Potocka-Bek założyła i przez wiele lat
pożegnanie
Pani Marii
pozbawionego
poprawiania
naszych,
jak wiemy,
często dalekich
od ideału prac
czuwała nad wieloletniej
pracą szlnego zespołu
redakcyjnego.
Nie zabrakło
szczerych
łez wzruszenia,
ze strony
Potockiej-Bek,
Pani Marii,Zespołu
jak i jej byłych
i współpracowników.
pisemnych
i wypowiedzi ustnych. Chcielibyśmy Pani serdecznie podziękować
nauczycielki
Szkół uczniów
trud włożony
nauczanie
języka polskiego.
nr
2 specjalne
w Bieczu,podziękowanie
która
Oto
wza
formie
listu dla w
Pani
Marii Potockiej-Bek
od klasy III Gim:
niedawno przeszła
Kiedy poznaliśmy Panią w IV klasie Szkoły Podstawowej, właśnie
na emeryturę. Młodzież
rozpoczynał się dla nas nowy etap w życiu, który dzięki Pani stał się
wyraziła słowa uznania
początkiem wspaniałej przygody z językiem polskim. Nauczyła nas Pani
za serdeczność, cierpliwość,
wszystkiego. Dzięki Pani potrafimy wyrażać swoje zdanie i nie boimy się tego
wyrozumiałość i przekazaną
robić. Wytrwale poprawiała Pani nasze błędy, nie skreślała nikogo, lecz
wiedzę, zaśpiewała napisaną
specjalnie dla Pani Marii
motywowała do wytężonej pracy nad sobą, do doskonalenia swoich
Potockiej-Bek piosenkę.
umiejętności i zdobywania nowej wiedzy. Dzięki Pani cierpliwości
Nasza redakcja wręczyła
i zaangażowaniu pokonywaliśmy nawet największe trudności. Sprawiła Pani,
w prezencie specjalne
że z każdym kolejnym rokiem lepiej rozumieliśmy zawiłości zasad polskiej
wydanie Gazetki Szkolnej
pisowni, opanowywaliśmy trudną sztukę poprawnego wysławiania się
Dwójka, którą Pani Maria
Potocka-Bek założyła i przez
wiele lat czuwała nad pracą
szkolnego zespołu
redakcyjnego. Nie zabrakło
szczerych łez wzruszenia, tak
ze strony Pani Marii, jak i jej
byłych uczniów
i współpracowników.
w mowie i w piśmie. Wysokie wyniki Sprawdzianu Szóstoklasisty, pierwszego
poważnego egzaminu w naszym życiu, są również Pani zasługą, dowodem
Pani zaangażowania i ogromnej wiedzy, którą nam Pani przekazała.
Kolejny ważny etap w naszym życiu – naukę w gimnazjum, również
mieliśmy szczęście rozpocząć z Panią. I choć wymagania były coraz to
większe, a zadania coraz to trudniejsze, dzięki Pani cennym wskazówkom,
wierze w nasze możliwości i nieustannemu motywowaniu do nauki języka
polskiego, potrafimy wiele.
Wybacz każdy zmarnowany dzień,
Wybacz każdą nieprzespaną noc,
Wybacz każdą wymyśloną,
prawdę naukową,
Tłumaczenie, że to nic.
Wybacz słowa jak piekące łzy,
Dłonie, gdy głupoty płyną spod nich
Wybacz jak wybaczaliśmy
Testy ciągle nowe
Naukę, która nudzi nas
To nie tak!
Z sentymentem wspominamy nasze wspólne szkolne wycieczki do
Sandomierza i do Wrocławia. Ten czas na zawsze pozostanie w naszej
pamięci. Nie zapomnimy również o tym, że dzięki Pani powstała Gazetka
Szkolna Dwójka, którą nadal będą redagować, zarażeni przez Panią
dziennikarską pasją, Paulina, Klaudia i Mateusz.
Przepraszamy Panią za wszelkie przykrości; nasze humory, braki
zadań, złe oceny i przeszkadzanie w prowadzeniu lekcji. Doceniamy każdą
chwilę spędzoną z Panią. Dziękujemy Pani za wszystko!
Życzymy Pani zdrowia, szczęścia, uśmiechu, odpoczynku i braku
trosk. Mamy nadzieję, że Pani również nigdy o nas nie zapomni.
Dzień Niepodległości
11
Świętojedna
Niepodległości.
Święto
jest bardzowtedy
ważne
dla
11 listopada
listopada obchodzimy
to dla nas Polaków
z najważniejszych
dat.toObchodzimy
Święto
naszego
kraju, Dnia
ponieważ
11 listopada
1918
roku,
Polska
poniewoli,
123 latach
niewoli
Niepodległości.
11 listopada
1918 roku,
po 123
latach
życia w
nasz kraj
znów
pojawił się
na mapie Mnóstwo
Europy. Tego
dnia walczyło
słynny wtedy
polski oprzywódca
działacz
odzyskała
niepodległość.
Polaków
odzyskaniei państwa,
niepodległościowy
Józef
Piłsudski
został
Naczelnym
Dowódcą
Wojsk
Polskich,
aby wróciło ono na mapę, oraz żeby zaborcy nie gnębili już Polaków. Organizowali
a przebywające na naszych ziemiach oddziały obcych żołnierzy zaczęły się z nich
powstania,
kończyły
one fiaskiem.
Wielu
naszychwłasnego
rodakówdomu
zginęło,
walcząc
o
wycofywać.alePolacy
moglisięzacząć
cieszyć się
ze swojego
– Polski,
która
to,
abyśmy
mogli
żyć w wolnym
kraju. Prusy i Austrię.
przez
wieleteraz
lat była
zawłaszczona
przez Rosję,
Polska mogłaby nigdy nie odzyskać niepodległości, gdyby nie niezłomność i chęć walki
wielu naszych przodków, którzy przelali swoją krew za Ojczyznę. Mimo że nasi
nieprzyjaciele walczyli ze wszystkim, co wiąże się z naszym narodem, nie udało im się zabić
ducha polskości. Ani Niemcy, ani Rosjanie, nie narzucili Polakom swojej kultury
ani języka w ramach rusyfikacji i germanizacji. Polacy, odzyskując niepodległość po ponad
100 latach „niebytu” – co jest fenomenem na skalę światową, po raz kolejny udowodnili,
że są jednym z najbardziej niestrudzonych i najbardziej patriotycznych narodów świata.
11 listopada,
Święto niepodległości.
Gdy ponad sto lat,
Byliśmy pod niewolą zaborcy.
Jeszcze Polska nie zginęła,
Póki my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
szablą odbierzemy.
Lecz w końcu pękły,
Kajdany niewoli.
Odzyskaliśmy świadomość,
I zdołaliśmy nasze państwo obronić.
Marsz, marsz Dąbrowski
Z ziemi włoskiej do Polski
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.
Więc „ Marsz, marsz, Dąbrowski….”
Niech Polska cała zaśpiewa,
A chórem niech będą ptaki,
Oraz szumiące w borach drzewa.
Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę
Będziem Polakami
Dał nam przykład Bonaparte
Jak zwyciężać mamy.
Sparkling Angel, „11 listopada”
Józef Wybicki „Pieśń Legionów Polskich”
Mateusz
Andrzejki
W nocy z 29 na 30 listopada przypada niezwykłe święto, imieniny Andrzeja. Jest to czas
przed końcem roku liturgicznego i ostatni moment do zabaw oraz wróżb przed
Adwentem.
Dawniej funkcjonowały dwa święta - osobno bawiły się kobiety, obchodząc Andrzejki,
a mężczyźni, organizując Katarzynki. Z czasem tradycja ta zanikła i już od wielu lat
organizuje się wspólne bale dla kobiet i mężczyzn - Andrzejki.
Najbardziej znane wróżby andrzejkowe:
 Lanie wosku- używamy wosku czystego, z nieużywanych wcześniej świec.
Roztopiony wosk przelewamy przez dziurkę od klucza, a formę zatrzymaną przez
zwierciadło zimnej wody bierzemy do prawej ręki i oglądamy cień figury rzucany
na ścianę jako wróżbę na przyszłość.
 Układanie butów- ustawiamy buty od najdalszej ściany do wyjścia. Pierwszy but,
który przekroczy próg, zwiastuje jego właścicielce lub właścicielowi szybkie
zamążpójście/ożenek.
 Obieranie jabłka- obieramy je tak, by ostrużyna była jak najdłuższa. Rzucamy nią
przez lewe ramię, a z kształtu ułożenia obierka należy odczytać pierwszą literę imienia
przyszłego partnerki lub partnera.
 Wróżba z białą kartką-na kartce są wypisane imiona kobiet lub mężczyzn. Trafienie
szpilką w dane imię na kartce pozwala wywróżyć imię potencjalnego partnera lub
partnerki.
 Wróżba z łupinami orzecha - pozwala zobaczyć, czy dwa serca (dwie łupiny)
spotkają się i stworzą szczęśliwy związek. W łupiny wkładamy karteczki
z imionami, by sprawdzić, czy woda je odepchnie, czy przyciągnie.
Przysłowia Andrzejkowe:
-Noc Andrzeja świętego przyniesie nam narzeczonego.
-Której but na progu stanie - pierwsza panna na wydanie.
-Jeżeli na świętego Andrzeja wiatr i mgła, to od Bożego Narodzenia będzie
sroga zima.
-Gdy w Andrzeja deszcz lub słota, w grudniu drogi bez błota.
-Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży, sto dni śnieg na polu leży.
Klaudia
Śmieci
Czy wiesz, że…







…ilość nagromadzonych odpadów w ciągu ostatnich 20 lat zwiększyła się trzykrotnie.
Zajmowana przez nie powierzchnia zwiększyła się dwukrotnie.
…rozkład plastikowej butelki może trwać nawet 500 lat.
…z osady niedaleko Niagary wysiedlono wszystkich (ok. 1000) mieszkańców, kiedy
okazało się, że ich domy zostały wybudowane na starym, od lat nieużywanym
składowisku toksycznych odpadów. Wcześniej w tej okolicy odnotowano niepokojący
wzrost zachorowań na raka i większy od przeciętnego odsetek dzieci z wadami
wrodzonymi.
…obecnie w Polsce wytwarzamy rocznie ok. 13.5 mln ton odpadów komunalnych, co
daje średnio 350 kg na mieszkańca. Szacuje się, że w 2008 roku na jednego
mieszkańca terenów objętych obsługą usuwania resztek przypadło około 2,5 m3
wytworzonych odpadów.
…w Polsce poziom selektywnego odzyskiwania odpadów wynosi jedynie 4 kg/
mieszkańca, podczas gdy w Czechach jest to 19 kg, natomiast w Niemczech 76 kg.
…jeżeli każdy z nas wyrzuci na śmietnik tylko jeden słoik, to na wysypisko w całej
Polsce trafi rocznie 10 tys. ton szkła.
…w Polsce rocznie zużywa się 400 milionów aluminiowych puszek, które można
powtórnie przetworzyć oraz wykorzystać i to nieskończenie wiele razy.
Recykling to jedna z metod ochrony środowiska, która ma na celu zmniejszenie ilości
odpadów i zużycia surowców naturalnych.
Celem recyklingu jest odzyskanie z segregowanych odpadów jak największej ilości
materiałów i surowców, przy maksymalnym ograniczeniu nakładów na ich ponowne
przetworzenie.
Pamiętajmy o recyklingu! Jest on bardzo ważny dla naszej planety. Nie zapominajmy
o nim, ponieważ to my jesteśmy odpowiedzialni za czystość Ziemi. To my będziemy
na niej żyć, a nie kosmici, sami musimy o nią zadbać.
Plastik-żółty
Szkło-zielony(kolorowe), biały (bezbarwne)
Metal-czerwony
Papier-niebieski
Klaudia
Zapomniana legenda
Walter Elias Disney urodził się 5 grudnia 1901 roku w Chicago. Bardzo szybko dał się poznać jako
utalentowany rysownik. W 1923 roku wraz z bratem założył wytwórnię "Disney BrothersStudios". Po tym
jak w 1928 roku nakręcił kreskówkę "Willie z parowca" (pierwszy dźwiękowy film animowany w historii
kina), wytwórnia zdobyła sławę w Hollywood. Disney przygotowywał także popularne programy
telewizyjne: "Klub Myszki Miki" oraz "Cudowny świat Walta Disneya". W latach 50. Disney zaczął
planować budowę ogromnego parku rozrywki dla dzieci i dorosłych. Jego marzenie spełniło się w 1971
roku, kiedy na Florydzie powstał pierwszy na świecie park rozrywki "Walt Disney World Resort". Niestety
Walt nie dożył tej chwili. Zmarł 15 grudnia 1966 roku. Po jego śmierci powstała wytwórnia "Walt Disney
Animation", w której stworzono wiele filmów animowanych, takich jak:







Myszka Miki i Minnie i wierny pies Pluto
Kaczor Donald i Daisy
Goofy i Maks
Królewna Śnieżka i 7 krasnoludków
Alicja w krainie czarów
Piotruś Pan
Król Lew.
Tytuły można by mnożyć. Filmy ciągle powstają. Ostatnimi filmami tej wytwórni są "Wielka szóstka",
"Zaplątani" i "Kraina lodu". Wiele pokoleń wychowało się na twórczości Walta Disneya.
Pac-Man
Komputerowa gra zręcznościowa stworzona przez przedsiębiorstwo Namco (japońska korporacja tworząca
gry video), wydana po raz pierwszy w 1980 roku.
Kto nie zna tej gry? Gracz kieruje żółtą kulką przez labirynt pełen białych kuleczek. Żeby przejść do
następnego poziomu, trzeba zebrać wszystkie takie kuleczki.
Jak w każdej grze pojawia się czarny charakter, w tym przypadku są to 4 duszki:




Blinky - czerwony duch, określany jako "cień", jest uparty i cały czas podąża bezpośrednio za PacManem
Pinky - różowy duch, określany jako "szybki", stara się być o krok przed żółtą kuleczką
Inky - błękitny duch, określany jako "nieśmiały",jest najbardziej nieprzewidywalnym duchem
i jego zachowanie sprawia wrażenie losowego
Clyde - pomarańczowy duch, określany jako "niemrawy", wydaje się wałęsać w innej części
labiryntu i zajmować własnymi sprawami, lecz gdy znajdzie się za blisko Pac-Mana, nagle
zmienia zdanie i tchórzliwie próbuje uciec do swojego narożnika mapy.
*Rekord świata, który jest nie do pobicia, gdyż wynosi maksymalną liczbę osiągalnych punktów.
Ustanowił go dnia 3 lipca 1999 Billy Mitchell. Wspomniany rekord wynosi 3 333 360 punktów (wszystkie
255 plansz plus maksymalna punktacja na planszy 256) i został osiągnięty w ciągu 6 godzin. Podczas bicia
rekordu Pac-Man „zjadł” wszystkie kulki, specjalne kulki, wszystkie przestraszone duszki i premie w postaci
owoców. Nie stracił przy tym ani jednego życia.
Mateusz
Zagadki
Odpowiedz na pytania i sprawdź czy znałeś/znałaś odpowiedź. Powodzenia 
1. Bocian jest jak typowy Polak, leci za granicę, żeby…
2. W akwarium były 4 rybki, 2 utonęły. Ile rybek zostało w akwarium?
3. Jacek i Staszek biegali wokół boiska. Jacek zrobił 3 okrążenia, a Staszek 4. Ile okrążeń
wykonali chłopcy razem?
4. Słyszysz go, ale nie widzisz, spotykasz ale, nie schwytasz. Jedni mówią, że jest dobry, inni
zaś, że zły. Co to jest?
5. Co to jest: zielone, czerwone, niebieskie, a jak podskoczy to białe?
6. Co to jest: jak idzie to śpiewa, a jak stoi, to śmieci?
7. Co robi 9 zł w portfelu?
8. Co to jest łopata?
9. Mamy trzy monety o łącznej wartości 50 gr. Jedna z nich nie jest dziesięciogroszówką. Jakie
to monety?
10. Pilot obleciał całą Polskę. Nie udało mu się zobaczyć tylko dwóch miast. Jakie to miasta?
11. Jeśli czwarty dzień z rzędu nie chce ci się nic robić to oznacza, że jest…
12. Dlaczego mleko zawiera tłuszcz?
13. Woda go nie zmoczy, ogień nie spali, uderzenia pięścią nie odczuje, podepczesz, nie zwróci
żadnej uwagi, a 100 olbrzymów go nie podniesie?
14. Jak nazywa się syn optyka?
15. Co to jest: ma cztery nogi i śpiewa?
16. Kto o nią dba, ten jej nie ma, kto o nią nie dba, ten ją ma.
17. Jaka jest różnica między krzesłem a mrowiskiem?
18. Co można powiększyć przez odejmowanie?
Redakcja: Klaudia Stawiarz, Paulina Jodłoś i Mateusz Kus
Opiekun: Pani Anna Filus-Solarz
Dwójka
1.Przeżyć 2. Ryby nie toną 3. Trzy okrążenia, bo czwarte Staszek przebiegł sam 4. Wiatr 5.Nie wiesz?
Ja też nie, ale fajnie zmienia kolory  6. Pielgrzymka 7. Ledwo dycha 8.Ręczny podnośnik materiałów
sypkich 9. 20gr, 20gr, 10gr, nie tylko jedna, ale dwie nie są dziesięciogroszówkami 10. Zakopane i
Częstochowa 11.Czwartek 12.Żeby nie skrzypiało podczas dojenia 13. Cień 14. Synoptyk 15. Duet 16.
Pajęczyna 17. Usiądź na mrowisku to się przekonasz  18. Dziurę w płocie odejmując deski.

Podobne dokumenty