zalacznik 2 autoreferat

Transkrypt

zalacznik 2 autoreferat
AUTOREFERAT
dr Ireneusz Weymann
Zakład Fizyki Mezoskopowej
Wydział Fizyki
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Poznań, 9 grudnia 2011 r.
Spis treści
1. Dane personalne........................................................................................................... 2
2. Wykształcenie i stopnie naukowe................................................................................ 2
3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych................... 2
4. Wskazanie osiągnięcia stanowiącego podstawę postępowania habilitacyjnego......... 3
4.a Dane bibliograficzne........................................................................................ 3
4.b Omówienie celu naukowego ww. prac i osiągniętych wyników wraz
z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania.......................................... 4
5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych......................................... 10
5.a Staże i praca naukowa za granicą.................................................................. 10
5.b Wyróżnienia wynikające z prowadzonych badań naukowych...................... 10
5.c Działalność recenzencka................................................................................ 11
5.d Udział w projektach badawczych krajowych i zagranicznych...................... 11
5.e Autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych.................................. 12
5.f Prezentacja referatów i komunikatów naukowych na konferencjach
międzynarodowych i krajowych.................................................................... 13
6. Przebieg pracy naukowej............................................................................................. 16
6.a
Okres przed uzyskaniem stopnia naukowego doktora................................ 16
6.b
Okres po uzyskaniu stopnia naukowego doktora........................................ 17
1
1.
Dane personalne
Imię i nazwisko:
Ireneusz Weymann
Miejsce pracy:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Wydział Fizyki
Zakład Fizyki Mezoskopowej
61-614 Poznań, ul. Umultowska 85
adiunkt
Stanowisko:
2.
Wykształcenie i stopnie naukowe
Doktorat
2005 – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
specjalność: fizyka ciała stałego
rozprawa doktorska pt. Spin-Dependent Transport in Magnetic
Nanostructures with Coulomb Blockade
promotor: prof. dr hab. Józef Barnaś
rozprawa uznana za wyróżniającą
Nagroda Prezesa Rady Ministrów
Wyższe
2001 – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
specjalność: fizyka teoretyczna
praca magisterska pt. Single-Electron Tunneling Devices and Magnetic
Effects in Single-Electron Tunneling Transistor
promotor: prof. dr hab. Józef Barnaś
dyplom z wyróżnieniem
Średnie
1996 – VIII Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza
60-262 Poznań, ul. Głogowska 92
świadectwo maturalne z wyróżnieniem
Średnie
muzyczne
2002 – Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina
60-262 Poznań, ul. Głogowska 90
specjalność: organista
dyplom z wyróżnieniem
Podstawowe 1992 – Szkoła Podstawowa w Chludowie
62-001 Chludowo, ul. Szkolna 3
świadectwo z wyróżnieniem
3.
Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych
od 2005
adiunkt, Zakład Fizyki Mezoskopowej, Wydział Fizyki UAM, Poznań
2
4.
Wskazanie osiągnięcia stanowiącego podstawę postępowania
habilitacyjnego
Osiągnięciem naukowym wynikającym z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 roku o
stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. nr
65, poz. 595 ze zm.) jest jednotematyczny cykl publikacji naukowych pt. Efekty spinowe w
transporcie przez kropki kwantowe i molekuły.
4.a
Dane bibliograficzne
Osiągnięcie naukowe stanowi jednotematyczny cykl publikacji Efekty spinowe w transporcie
przez kropki kwantowe i molekuły składający się z 12 prac naukowych:
[H1]
I. Weymann
Cotunneling through two-level quantum dots weakly coupled to ferromagnetic leads
Europhysics Letters 76, 1200-1206 (2006)
[H2]
I. Weymann
Spin-polarized transport through weakly coupled double quantum dots in the
Coulomb-blockade regime
Physical Review B 75, 195339-1 - 195339-8 (2007)
[H3]
I. Weymann, J. Barnaś, S. Krompiewski
Theory of shot noise in single-walled metallic carbon nanotubes weakly coupled to
nonmagnetic and ferromagnetic leads
Physical Review B 76, 155408-1 - 155408-9 (2007)
[H4]
I. Weymann and J. Barnaś
Shot noise and tunnel magnetoresistance in multilevel quantum dots: Effects of
cotunneling
Physical Review B 77, 075305-1 - 075305-6 (2008)
[H5]
I. Weymann, J. Barnaś, S. Krompiewski
Transport through single-wall metallic carbon nanotubes in the cotunneling regime
Physical Review B 78, 035422-1 - 035422-6 (2008)
[H6]
I. Weymann and J. Barnaś
Spin diode based on a single-wall carbon nanotube
Applied Physics Letters 92, 103127-1 - 103127-3 (2008)
[H7]
I. Weymann
Effects of different geometries on the conductance, shot noise and tunnel
magnetoresistance of double quantum dots
Physical Review B 78, 045310-1 - 045310-14 (2008)
[H8]
I. Weymann
The tunnel magnetoresistance in chains of quantum dots weakly coupled to external
leads
Journal of Physics: Condensed Matter B 22, 015301-1 - 015301-11 (2010)
3
[H9]
I. Weymann and J. Barnaś
Eightfold shell filling patterns in spin-dependent transport through double wall carbon
nanotube quantum dots
Physical Review B 82, 165450-1 - 165450-9 (2010)
[H10] I. Weymann and L. Borda
Underscreened Kondo effect in quantum dots coupled to ferromagnetic leads
Physical Review B 81, 115445-1 - 115445-7 (2010)
[H11] I. Weymann and J. Barnaś
Kondo effect in a quantum dot coupled to ferromagnetic leads and side-coupled to a
nonmagnetic reservoir
Physical Review B 81, 035331-1 - 035331-8 (2010)
[H12] I. Weymann
Finite-temperature spintronic transport through Kondo quantum dots: Numerical
renormalization group study
Physical Review B 83, 113306-1 - 113306-4 (2011)
Indywidualny, dokładnie określony wkład habilitanta w autorstwo powyższych prac oraz
oświadczenia współautorów określające indywidualny wkład każdego z nich w powstanie
publikacji są zamieszczone w jednotematycznym cyklu prac Efekty spinowe w transporcie
przez kropki kwantowe i molekuły.
4.b
Omówienie celu naukowego ww. prac i osiągniętych wyników wraz z
omówieniem ich ewentualnego wykorzystania
Głównym celem naukowym cyklu publikacji stanowiących rozprawę habilitacyjną było
zbadanie efektów spinowych w transporcie przez kropki kwantowe i molekuły. Badania
dotyczyły transportu w obszarze zarówno słabego, jak i silnego sprzężenia pomiędzy
mezoskopową nanostrukturą a elektrodami zewnętrznymi. W przypadku słabego sprzężenia
prąd płynący przez układ jest głównie efektem pojedynczych, sekwencyjnych aktów
tunelowania i jest zablokowany, gdy napięcie transportowe jest mniejsze od pewnego
napięcia progowego, co prowadzi do wystąpienia efektu blokady kulombowskiej. Natomiast
w przypadku silnego sprzężenia, gdy na kropce kwantowej bądź molekule znajduje się
nieparzysta liczba elektronów i temperatura jest odpowiednio niska, występuje efekt Kondo.
W rozprawie habilitacyjnej przeprowadzono kompleksowe badania współoddziaływania
efektu blokady kulombowskiej oraz efektu Kondo ze spinowo spolaryzowanym transportem
w układach kropek kwantowych oraz molekuł. W celu przeprowadzenia badań wykorzystano
nowoczesne techniki obliczeniowe, takie jak technika diagramowa w czasie rzeczywistym do
opisu transportu w obszarze słabego sprzężenia oraz metoda numerycznej grupy
renormalizacji do opisu transportu w obszarze silnego sprzężenia.
W granicy słabego sprzężenia, w badaniach naukowych uwzględniono takie struktury
nanoskopowe, jak wielopoziomowe kropki kwantowe, sprzężone kropki kwantowe oraz
nanorurki węglowe. W pierwszym przypadku rozpatrzono układ składający się z pojedynczej,
dwupoziomowej kropki kwantowej dołączonej do ferromagnetycznych elektrod
4
zewnętrznych. Wyniki badań transportu przez takie układy przedstawiono w pracach [H1] i
[H4]. Pierwsza praca ([H1]) dotyczy właściwości transportowych w obszarze blokady
kulombowskiej. Analizę przeprowadzono, stosując drugi rząd rachunku zaburzeń ze względu
na sprzężenie kropka-elektroda, korzystając z równania typu master. W szczególności
zbadano wpływ stanów singletowych i trypletowych na przewodność różniczkową oraz
tunelowy magnetoopór (TMR) układu. Pokazano, iż w przypadku gdy stanem podstawowym
kropki kwantowej jest stan singletowy, przewodność różniczkowa wykazuje szerokie
minimum w obszarze zerowego napięcia transportowego, podczas gdy TMR osiąga wartość
opisaną modelem Julliere’a, charakterystyczną dla pojedynczego złącza tunelowego.
Natomiast w przypadku gdy stanem podstawowym jest tryplet, układ wykazuje anomalię
zero-napięciową związaną z maksimum przewodności różniczkowej w konfiguracji
antyrównoległej oraz z minimum tunelowego magnetooporu.
Następnie badania rozszerzono na pełen zakres napięcia transportowego i
bramkującego [H4]. W tym celu zastosowano technikę diagramową w czasie rzeczywistym,
która pozwala systematycznie prześledzić i opisać procesy tunelowe dowolnego rzędu ze
względu na parametr sprzężenia pomiędzy zewnętrzną elektrodą a centralnym układem
nanoskopowym. W obliczeniach uwzględniono zarówno procesy tunelowania
sekwencyjnego, jak i procesy współtunelowania. Uwzględnienie procesów drugiego rzędu
(procesów współtunelowania) jest niezbędne do poprawnego opisu transportu w obszarze
blokady kulombowskiej, gdzie procesy sekwencyjne są eksponencjalnie zablokowane.
Badania pozwoliły stwierdzić znaczną redukcję efektu TMR-u wskutek nieelastycznych
procesów współtunelowania. Ponadto zbadano zachowanie szumu ziarnistego i pokazano, iż
w blokadzie kulombowskiej czynnik Fano jest większy od jedności, natomiast w obszarze
tunelowania sekwencyjnego korelacje pomiędzy aktami tunelowania prowadzą do obniżenia
czynnika Fano do wartości mniejszej od jedności.
Prace [H2] i [H7] zawierają analizę zależnego od spinu transportu elektronowego
przez podwójne kropki kwantowe. Pierwsza praca ([H2]) jest poświęcona charakterystykom
transportowym podwójnych kropek kwantowych słabo sprzężonych ze sobą oraz z
zewnętrznymi elektrodami magnetycznymi. Badania zostały przeprowadzone dla obszaru
blokady kulombowskiej, gdzie każda z kropek kwantowych była obsadzona pojedynczym
elektronem. W obszarze blokady kulombowskiej przez układ podwójnych kropek
kwantowych płynie prąd tunelowy trzeciego rzędu, podczas gdy procesy tunelowe drugiego
rzędu modyfikują prawdopodobieństwa obsadzenia układu. Stąd też obliczenia
przeprowadzono w ramach drugiego oraz trzeciego rzędu rachunku zaburzeń ze względu na
procesy tunelowe. Pokazano między innymi, że charakterystyki transportowe zależą w
znacznej mierze od tego, czy stanem podstawowym układu jest stan singletowy, czy stan
trypletowy. Ponadto, stwierdzono występowanie anomalii zero-napięciowej w konduktancji
różniczkowej w zależności od parametru korelacji kulombowskich pomiędzy kropkami.
Praca [H7] zawiera natomiast wyniki obliczeń transportu przez podwójne kropki
kwantowe w przypadku, gdy sprzężenie pomiędzy dwoma kropkami jest stosunkowo duże.
Transport odbywa się wtedy poprzez molekularne stany układu dwóch kropek kwantowych.
Do badań zastosowano technikę diagramową w czasie rzeczywistym z uwzględnieniem
procesów tunelowych pierwszego i drugiego rzędu. W badaniach skupiono się na wpływie
5
geometrii całego układu na charakterystyki transportowe. Pokazano między innymi dla
kropek kwantowych połączonych szeregowo, iż w przypadku, gdy poziomy obu kropek są
względem siebie odpowiednio ułożone, prąd płynący przez układ może zostać zablokowany,
co prowadzi do efektu blokady spinowej Pauliego. Dzieje się tak, gdy każda z kropek jest
obsadzona przez elektron o takim samym spinie i układ jest w stanie trypletowym. Okazuje
się jednak, iż w obszarze blokady pojawia się skończony prąd związany z procesami
tunelowymi wyższego rzędu, takimi jak procesy kotunelowania, dzięki którym spin na jednej
z kropek kwantowych może zostać zmieniony, co umożliwia tym samym tunelowanie przez
cały układ. Badania pozwoliły również stwierdzić istnienie silnej zależności tunelowego
magnetooporu od liczby elektronów obsadzających kropki kwantowe oraz od geometrii
układu.
W pracy [H8] badania zostały rozszerzone na układy składające się z trzech
połączonych szeregowo kropek kwantowych. Obliczenia wykazały, że charakterystyki
transportowe wykazują istotną zależność od stosunku sprzężenia pomiędzy kropkami do
parametru oddziaływania kulombowskiego. Mianowicie w przypadku gdy korelacje
kulombowskie pomiędzy kropkami kwantowymi są większe od odpowiedniej całki
przeskoku, stwierdzono występowanie efektu TMR-u wzmocnionego znacznie powyżej
wartość wynikającą z modelu Julliere’a. Jak dotąd, wzmocnienie TMR-u powyżej wartość
Julliere’a było obserwowane tylko w układach znajdujących się w zewnętrznym polu
magnetycznym bądź w układach silnie asymetrycznych ze względu na sprzężenia do
zewnętrznych elektrod. Ponadto wykazano silną zależność szumu ziarnistego od stosunku
całki przeskoku do parametru korelacji kulombowskich.
Publikacje [H3], [H5], [H6] i [H9] zawierają wyniki badań dotyczące transportu
elektronowego przez kropki kwantowe oparte na nanorurkach węglowych słabo sprzężonych
z magnetycznymi elektrodami zewnętrznymi. W pierwszej publikacji opracowano teorię
zależnego od spinu transportu elektronowego przez jednościenne nanorurki węglowe w
obszarze transportu sekwencyjnego. Właściwości transportowe tego typu układów wykazują
charakterystyczną czterokrotną periodyczność w zależności od napięcia bramkującego
związaną z degeneracją poziomów energetycznych nanorurki węglowej. Napięciem
bramkującym można zmieniać liczbę elektronów na nanorurce, a tym samym zmieniać stan
spinowy nanorurki. W pracy dokonano kompleksowej analizy takich wielkości, jak
przewodność różniczkowa, tunelowy magnetoopór oraz szum ziarnisty, w zależności od
obszaru transportu i stanu podstawowego nanorurki. Badania w szczególności pokazały, iż
efekt TMR-u oraz szum ziarnisty zależą znacznie od tego, czy stanem podstawowym
nanorurki jest stan singletowy, czy też stan trypletowy.
Druga praca ([H5]) stanowi rozszerzenie teorii zaprezentowanej w pracy [H3] na
procesy tunelowe wyższego rzędu, przeprowadzone w ramach techniki diagramowej w czasie
rzeczywistym. Uwzględnienie procesów tunelowych wyższego rzędu pozwoliło na
wyznaczenie zależności napięciowych charakterystyk transportowych także w obszarze
blokady kulombowskiej, gdzie dominujący wkład do prądu pochodzi od procesów
współtunelowania. Pokazano w szczególności, że TMR w liniowej odpowiedzi zależy
znacznie od odpowiedniej sekwencji stanów podstawowych nanorurki. W przypadku gdy
stanem podstawowym jest stan trypletowy, TMR jest znacznie wzmocniony powyżej wartość
6
opisaną modelem Julliere’a, natomiast w przypadku gdy stanem podstawowym jest stan
singletowy, TMR jest dokładnie równy wartości wynikającej z modelu Julliere’a. Ponadto
badania wykazały istotną zależność szumu ziarnistego od liczby elektronów na nanorurce i
stanów biorących udział w transporcie.
Zbadano także transport przez jednościenne nanorurki węglowe niesymetrycznie
sprzężone do lewej i prawej elektrody [H6], przy czym rozpatrzono przypadek jednej
elektrody półmetalicznej, a drugiej niemagnetycznej. Pokazano, iż w takiej sytuacji prąd
płynący w kierunku elektrody półmetalicznej jest znacznie mniejszy w stosunku do prądu
płynącego w przeciwnym kierunku. Jest to związane z tym, że prawdopodobieństwo
tunelowania do elektrody półmetalicznej jest niezerowe tylko dla jednego kierunku spinu.
Ponadto prąd płynący przez tego typu układ charakteryzuje się bardzo wysoką polaryzacją
spinową. Stąd też nanorurka węglowa sprzężona niesymetrycznie do ferromagnetycznych
elektrod zewnętrznych może efektywnie służyć jako mezoskopowa dioda spinowa, której
funkcjonalnością można sterować przy pomocy napięcia bramkującego.
W badaniach dokonano także analizy zależnego do spinu transportu przez dwuścienne
nanorurki węglowe słabo sprzężone z zewnętrznymi elektrodami magnetycznymi [H9]. Do
opisu własności dwuściennych nanorurek zaadaptowano odpowiednio hamiltonian opisujący
jednościenne nanorurki węglowe, przy czym założono, że tylko zewnętrzna nanorurka jest
sprzężona bezpośrednio z elektrodami, podczas gdy nanorurka wewnętrzna jest sprzężona z
nanorurką zewnętrzną poprzez odpowiednią całkę przeskoku. Najpierw dokonano
diagonalizacji hamiltonianu dwuściennej nanorurki, a otrzymane energie i stany własne
pozwoliły wyznaczyć częstotliwości przejścia pomiędzy poszczególnymi stanami
molekularnymi nanorurki. Następnie, korzystając z odpowiednich częstotliwości przejścia
opisujących poszczególne procesy tunelowe, w ramach techniki diagramowej w czasie
rzeczywistym, wyznaczono prąd, przewodność różniczkową, tunelowy magnetoopór oraz
szum ziarnisty. Pokazano, że przewodność różniczkowa wykazuje charakterystyczną
ośmiokrotną periodyczność związaną z degeneracją stanów w dwuściennej nanorurce.
Przeanalizowano także wpływ asymetrii pomiędzy podpasmami nanorurki wewnętrznej i
zewnętrznej na periodyczność charakterystyk transportowych. Badania pozwoliły stwierdzić,
że w przypadku istnienia znacznej asymetrii ośmiokrotna periodyczność może zostać
zredukowana do periodyczności czterokrotnej. Dodatkowo przedyskutowano także
możliwość wykorzystania dwuściennych nanorurek węglowych asymetrycznie sprzężonych
do zewnętrznych elektrod jako nanoskopowych diod spinowych.
W przypadku, kiedy kropka kwantowa bądź molekuła jest silnie sprzężona z
zewnętrznymi elektrodami, korelacje elektronowe mogą prowadzić do wystąpienia efektu
Kondo. Gdy zewnętrzne elektrody są ferromagnetyczne, efekt Kondo ulega dodatkowo
rozszczepieniu wskutek tzw. efektywnego pola wymiany. Publikacje [H10–H12] są właśnie
poświęcone właściwościom transportowym kropek kwantowych w obszarze Kondo. W pracy
[H10] dokonano analizy efektu Kondo typu underscreened w przypadku kropki kwantowej
dołączonej do ferromagnetycznych elektrod. Efekt Kondo typu underscreened jest
charakterystyczny dla układów o spinie większym od S=1/2, kiedy liczba kanałów
przewodnictwa jest mniejsza od 2S. W szczególności rozpatrzono układ składający się z
dwupoziomowej kropki kwantowej opisanej modelem Andersona z oddziaływaniem
7
wymiennym pomiędzy elektronami znajdującymi się na kropce. Do obliczeń zastosowano
metodę numerycznej grupy renormalizacji (NRG). W ramach badań wyznaczono zależność
spinu na kropce kwantowej od położenia poziomu oraz policzono odpowiednie funkcje
spektralne układu. Uzyskane wyniki pozwoliły stwierdzić, że stan spinowy kropki kwantowej
wykazuje znaczną zależność od polaryzacji spinowej elektrody zewnętrznej i zmienia znak w
środku blokady kulombowskiej, w której stanem podstawowym jest stan trypletowy.
Pokazano także, iż efekt Kondo jest w ogólności zablokowany wskutek obecności
efektywnego pola wymiany pochodzącego od ferromagnetyka. Okazało się, że w przypadku
gdy stanem podstawowym kropki kwantowej jest dublet, efekt Kondo można przywrócić
poprzez przyłożenie odpowiedniego pola magnetycznego. Natomiast efekt Kondo typu
underscreened bardzo mocno zależy od przyłożonego pola magnetycznego i pełne
przywrócenie rezonansu Kondo nie jest możliwe.
Innym ciekawym zagadnieniem jest problem transportu przez układ składający się z
kropki kwantowej dołączonej do magnetycznych elektrod oraz wymiennie sprzężonej z
dodatkowym niemagnetycznym rezerwuarem swobodnych elektronów. Właściwości
transportowe tego typu układów zostały przedstawione w publikacji [H11]. W granicy silnego
sprzężenia, spin na kropce kwantowej jest ekranowany przez elektrony przewodnictwa
elektrod, co może prowadzić do wystąpienia efektu Kondo. W zależności od wielkości
sprzężeń, efekt Kondo może powstać wskutek ekranowania przez elektrony
ferromagnetycznych elektrod bądź też przez elektrony niemagnetycznego rezerwuaru.
Natomiast w przypadku gdy oba sprzężenia są porównywalne, układ jest w stanie
egzotycznym, opisanym przez tzw. dwukanałowy model Kondo. Stosując metody NRG
pokazano, że w przypadku gdy momenty magnetyczne elektrod są skierowane przeciwnie,
układ wykazuje kwantowe przejście fazowe wraz ze zmianą parametru oddziaływania
wymiennego pomiędzy kropką kwantową a niemagnetycznym rezerwuarem. Natomiast w
przypadku gdy układ jest w konfiguracji równoległej, kwantowe przejście fazowe jest
zablokowane wskutek efektywnego pola wymiennego pochodzącego od ferromagnetycznych
elektrod, które prowadzi do rozszczepienia poziomu na kropce kwantowej. Obliczenia
pozwoliły stwierdzić, że można przywrócić zarówno efekt Kondo, jak i kwantowe przejście
fazowe poprzez odpowiednie przyłożenie kompensującego pola magnetycznego.
Ostatnia praca ([H12]) zawiera kompleksową analizę zależnych od spinu
charakterystyk transportowych kropek kwantowych w obszarze Kondo ze szczególnym
uwzględnieniem wpływu temperatury na transport. W celu wyznaczenia zależności
temperaturowych przewodności, tunelowego magnetooporu oraz polaryzacji spinowej
przewodności, wykorzystano metodę numerycznej grupy renormalizacji z zastosowaniem
tzw. pełnej macierzy gęstości. Pozwoliło to na zbadanie charakterystyk transportowych w
zależności od temperatury w sposób systematyczny i w zasadzie numerycznie ścisły. Badania
pokazały, że w przypadku gdy temperatura układu jest niższa od temperatury Kondo, układ
wykazuje rezonans Kondo, natomiast gdy temperatura jest wyższa, rezonans Kondo nie
występuje. Ponadto badania pozwoliły stwierdzić niemonotoniczną zależność TMRu od
temperatury układu oraz pokazały, że w sytuacji gdy temperatura jest rzędu temperatury
Kondo, tunelowy magnetoopór jest bliski zeru.
8
Reasumując, w cyklu publikacji Efekty spinowe w transporcie przez kropki kwantowe i
molekuły przedstawiono wyniki badań zależnego od spinu transportu elektronowego przez
nanostruktury, takie jak kropki kwantowe i molekuły. Tematyka badań należy do nowego,
dynamicznie rozwijającego się kierunku fizyki mezoskopowej zwanego spintroniką, bądź też
nanoelektroniką spinową. Obejmuje ona teoretyczną analizę efektów wynikających ze
spinowo spolaryzowanego transportu elektronowego w magnetycznych układach
nanoskopowych. Jest to problematyka bardzo aktualna i ważna, niosąca ze sobą wiele
możliwości aplikacyjnych, chociażby w technologii przechowywania i przetwarzania
informacji, w informatyce kwantowej, a także w układach logicznych typu MRAM.
Wykorzystanie w spintronice dodatkowego stopnia swobody elektronów, jakim jest spin,
otwiera szerokie pole dla badań zarówno podstawowych, jak i rozwojowych, z wdrożeniami
włącznie. Dzięki niezmiernie szybkiemu i dynamicznemu rozwojowi nanotechnologii
możliwe jest obecnie konstruowanie układów nanoskopowych, takich jak kropki kwantowe
czy molekuły, o dokładnie zadanych własnościach. Powszechnie oczekuje się, że tego typu
struktury znajdą zastosowanie w nanoelektronice i przyszłej informatyce kwantowej jako
elementarne układy logiczne, stanowiąc tym samym alternatywę dla obecnej technologii
krzemowej. Stąd też badania prowadzone w ramach nanoelektroniki spinowej należą do
priorytetowych kierunków badawczych zarówno w kraju, jak i za granicą. Należy oczekiwać,
że przedstawiony powyżej cykl publikacji przyczyni się do dalszego rozwoju spintroniki, w
szczególności do pełniejszego zrozumienia podstawowych efektów i procesów
odpowiedzialnych za właściwości transportowe kropek kwantowych i molekuł. Można się
spodziewać, że uzyskane wyniki z jednej strony pozwolą na pełniejszą interpretację
istniejących oraz przyszłych danych eksperymentalnych, a z drugiej strony przyczynią się do
wzmożenia badań dotyczących spintronicznych układów mezoskopowych.
9
5.
Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych
5.a
Staże i praca naukowa za granicą
2009–2011
post-doctoral research associate
stypendium Fundacji im. Alexandra von Humboldta
Ludwig-Maximilians-Universität, Monachium, Niemcy
24 miesiące
2008/2009
post-doctoral research associate
stypendium „Kolumb” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
Budapest University of Technology and Economics, Budapeszt, Węgry
12 miesięcy
2004/2005
staż naukowy w ramach RTN „Spintronics”
Budapest University of Technology and Economics, Budapeszt, Węgry
4 miesiące
2003
staż naukowy w ramach RTN „Spintronics”
Institut für Theoretische Festkörperphysik, Karlsruhe, Niemcy
3 miesiące
2001
stypendium European Physical Society
Quantum Transport Group, Delft University of Technology, Holandia
6 miesięcy
5.b
Wyróżnienia wynikające z prowadzonych badań naukowych
2011
nagroda zespołowa I stopnia JM Rektora UAM
2011/2012
stypendium reintegracyjne Fundacji im. Alexandra von Humboldta
2010
nagroda zespołowa II stopnia JM Rektora UAM
2010–2013
stypendium dla wybitnych młodych naukowców Ministra Nauki i
Szkolnictwa Wyższego
2009–2011
stypendium Fundacji im. Alexandra von Humboldta
2009–2011
stypendium habilitacyjne UAM
2009
nagroda zespołowa II stopnia JM Rektora UAM
2008
nagroda zespołowa I stopnia JM Rektora UAM
2007
nagroda indywidualna III stopnia JM Rektora UAM
2007
stypendium „Kolumb” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
2007
stypendium dla młodych naukowców Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
2006
nagroda zespołowa I stopnia JM Rektora UAM
2006
stypendium „Zostańcie z nami” tygodnika „Polityka”
10
2006
Nagroda Prezesa Rady Ministrów za rozprawę doktorską
2006
stypendium dla młodych naukowców miasta Poznania
2006
stypendium dla młodych naukowców Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
2005
wyróżnienie rozprawy doktorskiej przez Radę Wydziału Fizyki UAM
2001
stypendium European Physical Society (EMSPS)
1999/2000
stypendium Funduszu im. Rodziny Kulczyków, UAM
5.c
Działalność recenzencka
Recenzje artykułów naukowych publikowanych między innymi w:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Physical Review Letters
Physical Review B
Applied Physics Letters
Europhysics Letters
European Physical Journal B
Nanotechnology
Journal of Magnetism and Magnetic Materials
Journal of Physics: Condensed Matter
New Journal of Physics
Acta Physica Polonica
Physica Status Solidi
Przygotowanie recenzji projektu rumuńsko-francuskiego w ramach programu Ideas na
zlecenie rumuńskiej Krajowej Rady Badań Naukowych (National Research Council of
Romania).
5.d
Udział w projektach badawczych krajowych i zagranicznych
2010–2011
kierownik projektu MNiSW „Iuventus Plus” IP2010 045670 pt. „Spinowo
spolaryzowany transport przez nanostruktury magnetyczne w obszarze Kondo”
2010–2013
wykonawca w projekcie badawczym N N202 199739 „Transport ładunku i
spinu przez układy kropek kwantowych i molekuł”
2010–2013
wykonawca w projekcie badawczym „Wpływ topologii, interfejsów i korelacji
elektronowych na transport ładunku i spinu w nanostrukturach grafenowych”
2008–2011
kierownik projektu badawczego habilitacyjnego N N202 126135 „Spinowo
spolaryzowany transport elektronowy w układach sprzężonych kropek
kwantowych i molekuł”
2006–2009
wykonawca w projekcie „Transport elektronowy i indukowana prądem
dynamika spinowa w magnetycznych układach nanoskopowych”
11
2006–2009
wykonawca w projekcie „SPINTRA: Spin-Dependent Transport and
Electronic Correlations in Nanostructures” w ramach programu EUROCORES
„Fundamentals of Nanoelectronics”
2006–2009
wykonawca w projekcie „CARDEQ: Carbon Nanotube Devices at the
Quantum Limit”
2005–2008
wykonawca w ramach Krajowej Sieci Naukowej MAG-EL-MAT „New
Materials for Magnetoelectronics”
2003–2006
wykonawca w projekcie „Spin-Dependent Transport through Nanostructures
(Spintronics)”, Research and Training Network (RTN2-2001-00440)
2003–2005
wykonawca grantu promotorskiego „Spinowo spolaryzowany transport
elektronowy w magnetycznych złączach tunelowych z blokadą kulombowską”
2002–2005
wykonawca w projekcie zamawianym PBZ/KBN/044/P03/2001 „Elektronika
spinowa”
5.e
Autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych
Dorobek naukowy habilitanta obejmuje 52 oryginalne opublikowane prace twórcze, w tym 5
prac jednoautorskich, oraz jedną pracę przeglądową.
Prace opublikowane zostały w recenzowanych czasopismach o wysokiej międzynarodowej
renomie, takich jak m.in.:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Physical Review Letters – 2 artykuły
Physical Review B – 20 artykułów
Appllied Physics Letters – 1 artykuł
Journal of Applied Physics – 2 artykuły
Journal of Physics: Condensed Matter – 3 artykuły
Europhysics Letters – 2 artykuły
European Physical Journal B – 1 artykuł
Physica Status Solidi – 5 artykułów
Japanese Journal of Applied Physics – 1 artykuł
Według bazy ISI Web of Science indeks Hirscha habilitanta wynosi h=13. Natomiast
opublikowane prace były cytowane 535 razy (418 razy bez autocytowań), z czego dwie prace
cytowane były ponad 50 razy każda.
Szczegółowy spis publikacji zawarto w załączniku „Wykaz publikacji naukowych”.
12
5.f Prezentacja referatów i komunikatów naukowych na konferencjach
międzynarodowych i krajowych
Wyniki badań naukowych prezentowane były na 33 konferencjach i szkołach o zasięgu
międzynarodowym (nie licząc komunikatów prezentowanych przez współautorów), zarówno
w formie plakatowej, jak i w formie referatów (15 referatów, w tym dwa referaty proszone).
1.
I. Weymann, M. Gaass, A.K. Huettel, K. Kang, J. von Delft, and Ch. Strunk
Universality of the Kondo effect in quantum dots with ferromagnetic leads
referat proszony na Joint Polish-Japanese Workshop Spintronics „From New Materials
to Applications” (Warszawa 2011)
2.
I. Weymann, Sz. Csonka, and G. Zarand
Quantum dot-based current spin polarization amplifier
referat na 56th Annual Conference on Magnetism and Magnetic Materials (Phoenix 2011)
3.
I. Weymann, M. Gaass, A.K. Huettel, K. Kang, J. von Delft, and Ch. Strunk
Universality of the Kondo effect in quantum dots with ferromagnetic leads
plakat na Quantum Spintronics (Sardynia 2011)
4.
I. Weymann, S. Krompiewski, J. Barnaś
Spin-dependent transport through graphene quantum dots
referat na konferencji „Recent Trends in Nanomagnetics, Spintronics, and their
Applications” (Ordizia 2011)
5.
I. Weymann
Numerical Renormalization Group Study of Finite Temperature Spintronic Transport
Through Kondo Quantum Dots
referat na International Conference on Materials for Advanced Technologies (Singapur
2011)
6.
I. Weymann, A. Weichselbaum, and J. von Delft
Quantum-Trajectory Numerical Renormalization Group Method for the Anderson
Impurity Model
plakat na International Seminar and Workshop on Quantum Physics with NonHermitian Operators (Drezno 2011)
7.
I. Weymann, P. C. Moca, G. Zarand
Frequency-Dependent Spin Noise and Spin Conductance of Quantum Dots in the Kondo
Regime
referat na DPG Spring Meeting (Regensburg 2010)
8.
I. Weymann, C. P. Moca and G. Zarand
Frequency-Dependent Spin Noise through Correlated Quantum Dots
plakat na konferencji „Time-dependent dynamics and non-equilibrium quantum
systems” (Budapeszt 2010)
9.
I. Weymann
Frequency-dependent spin current noise and spin conductance of quantum dots in the
Kondo regime
referat na 55th Annual Conference on Magnetism and Magnetic Materials (Atlanta 2010)
10.
I. Weymann, J. von Delft
Transport through quantum dots coupled to correlated leads
13
plakat na Alexander von Humboldt Network Annual Meeting (Heidelberg 2009)
11.
I. Weymann, J. Barnaś
Kondo effect in quantum dots coupled to ferromagnetic leads and side-coupled to a
nonmagnetic reservoir
plakat na ICM’09 – International Conference on Magnetism (Karlsruhe 2009)
12.
I. Weymann, P. C. Moca, G. Zarand
Frequency-Dependent Spin Noise and Spin Conductance of Quantum Dots in the Kondo
Regime
plakat na SPINTECH 5 – „Fifth International School and Conference on Spintronics
and Quantum Information Technology” (Kraków 2009)
13.
I. Weymann, J. Barnaś, S. Krompiewski
Transport properties of single-wall carbon nanotubes weakly coupled to ferromagnetic
leads
plakat na Physics of Magnetism’08 (Poznań 2008)
14.
I. Weymann
Spin-dependent transport through quantum dots in the weak coupling regime
referat proszony na Nanotechnology School (Poznań 2007)
15.
I. Weymann, J. Barnaś, S. Krompiewski
Sequential transport through single-wall carbon nanotubes
referat na konferencji „Carbon nanotube devices at the quantum limit” (Barcelona
2007)
16.
I. Weymann, J. Barnaś, S. Krompiewski
Spin-polarized transport properties of quantum dots in the weak coupling regime
referat na Joint EUROCORES FONE „SpiCo-SPINCURRENT-Spintra” Workshop
Quantum Transport, Magnetic Nanodevices and Spintronics „CUMA” (Neapol 2007)
17.
I. Weymann and J. Barnaś
Spin-polarized transport through quantum dots in the cotunneling regime
referat
na
13th
Czech
and
Slovak
Conference
on
CSMAG'07 (Koszyce 2007)
Magnetism
18.
I. Weymann and J. Barnaś
Spin-polarized transport through quantum dots in the cotunneling regime
plakat na International Conference on Nanospintronic Design and Realization (Drezno
2007)
19.
I. Weymann, J. Barnaś
Spin-dependent transport through double-island single-electron devices
plakat na European Conference „Physics of Magnetism’05” (Poznań 2005)
20.
I. Weymann, J. Barnaś
Influence of intrinsic spin-flip processes on spin-polarized transport through quantum
dots in the cotunneling regime
plakat na International Conference on Strongly Correlated Systems (Wiedeń 2005)
21.
I. Weymann, J. Barnaś
Cotunneling through a magnetic quantum dot coupled to ferromagnetic leads with
noncollinear magnetizations
plakat na International Conference on Strongly Correlated Systems (Wiedeń 2005)
14
22.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, J. Barnaś, and G. Schön
Transport through quantum dots coupled to ferromagnetic leads in the cotunneling regime
plakat na Spin-Dependent Transport through Nanostructures – Spintronics'05
(Mierzęcin 2005)
23.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, J. Barnaś, and G. Schön
Transport through quantum dots coupled to ferromagnetic leads in the cotunneling regime
referat na konferencji „Nanostructured Systems: Basic Properties and Technology”
(Będlewo 2004)
24.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, J. Barnaś, and G. Schön
Transport through quantum dots coupled to ferromagnetic leads in the cotunneling
regime
referat na konferencji „New Materials for Magnetoelectronics” (Będlewo 2004)
25.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, J. Barnaś, and G. Schön
Spinowo spolaryzowany transport przez kropki kwantowe
referat na sympozjum Studium Doktoranckiego Wydziału Fizyki UAM (Poznań 2004)
26.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, J. Barnaś, and G. Schön
Spin-dependent transport through quantum dots in the cotunneling regime
plakat na 20th General Conference of the Condensed Matter Division (European
Physical Society) (Praga 2004)
27.
I. Weymann, J. Barnaś, J. Martinek, J. König, and G. Schön
Conductance of quantum dots coupled to ferromagnetic leads: zero-bias anomaly in the
cotunneling regime
plakat na Joint European Magnetic Symposia (Drezno 2004)
28.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, J. Barnaś, and G. Schön
Theory of spin-dependent transport through quantum dots in the cotunneling regime
plakat na XI Nicolás Cabrera International Summer School – Frontiers in Science and
Technology – Magnetic Nanostructures (Braga 2004)
29.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, J. Barnaś, and G. Schön
Transport through quantum dots coupled to ferromagnetic leads in the cotunneling regime
referat na Spintronics Meeting (Monachium 2003)
30.
I. Weymann, J. Barnaś
Electronic transport in ferromagnetic double-island single-electron devices
plakat na International Conference on Magnetism (Rzym 2003)
31.
I. Weymann, J. Martinek, J. König, G. Schön, and J. Barnaś
Transport through quantum dots coupled to ferromagnetic leads in the cotunneling regime
plakat na Euroconference on Spin and Charge Transport in Nanostructures (Braga
2003)
32.
I. Weymann, J. Barnaś, J. Martinek
Nonequilibrium magnetic polarization and spin currents controlled by gate voltage in
ferromagnetic single-electron transistors
referat na 2nd International Symposium on Physics and Applications of Spin-Related
Phenomena in Semiconductors (Würzburg 2002)
33.
I. Weymann, J. Barnaś
Spin polarized cotunneling through a quantum dot
plakat na European Conference „Physics of Magnetism” (Poznań 2002)
15
6.
Przebieg pracy naukowej
6.a
Okres przed uzyskaniem stopnia naukowego doktora
Edukację na szczeblu podstawowym rozpocząłem w 1984 roku w Szkole Podstawowej w
Golęczewie, a ukończyłem w 1992 roku w Szkole Podstawowej w Chludowie. W ostatnich
latach szkoły podstawowej byłem laureatem regionalnej szkolnej olimpiady z matematyki. W
1992 roku rozpocząłem naukę w VIII Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu. Po
ukończeniu liceum w 1996 roku i zdaniu egzaminów wstępnych rozpocząłem studia wyższe
na Wydziale Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracę magisterską
pt.: Single-Electron Tunneling Devices and Magnetic Effects in Single-Electron Tunneling
Transistor napisałem pod kierunkiem prof. dra hab. Józefa Barnasia. Część pracy
magisterskiej została przygotowana podczas sześciomiesięcznego stypendium naukowego
przyznanego przez Europejskie Towarzystwo Fizyczne, które spędziłem w grupie Quantum
Transport prowadzonej przez prof. H. Mooija na Politechnice w Delft w Holandii. Podczas
stypendium prowadziłem badania transportu przez hybrydowe układy składające się z
tranzystorów jednoelektronowych oraz tranzystorów polowych. W pracy magisterskiej
natomiast zająłem się analizą zależnego od spinu transportu elektronowego oraz akumulacji
spinowej w ferromagnetycznych tranzystorach jednoelektronowych. Badania miały na celu
kompleksowe zbadanie charakterystyk transportowych ferromagnetycznych tranzystorów
jednoelektronowych z wyspą metaliczną (magnetyczną bądź niemagnetyczną). Studia
ukończyłem w 2001 roku, uzyskując dyplom z wyróżnieniem.
Po ukończeniu studiów magisterskich, pod kierunkiem prof. J. Barnasia
kontynuowałem badania naukowe na studiach doktoranckich na Wydziale Fizyki UAM. W
szczególności prowadziłem badania nad spinowo spolaryzowanym transportem w układach
opartych na płaskich magnetycznych złączach tunelowych oraz kropkach kwantowych. Na
prowadzenie powyższych badań otrzymałem grant promotorski. W przypadku złączy
tunelowych skupiłem się na potrójnych magnetycznych złączach tunelowych, w których
badałem wpływ nierównowagowej akumulacji spinowej na charakterystyki transportowe.
Uzyskane wyniki pozwoliły wyjaśnić efekt ujemnej przewodności różniczkowej oraz
oscylacji tunelowego magnetooporu ze zmianą znaku, obserwowanych eksperymentalnie w
magnetycznych złączach granularnych. Natomiast w przypadku kropek kwantowych zająłem
się kropkami jednopoziomowymi opisanymi modelem Andersona ze skończonym
parametrem korelacji kulombowskich na kropce kwantowej. Do analizy transportu
elektronowego przez kropki kwantowe zastosowałem technikę diagramową w czasie
rzeczywistym (real-time diagrammatic technique), którą odpowiednio zaadaptowałem do
opisu zależnych od spinu procesów tunelowych pierwszego oraz drugiego rzędu. Z techniką
tą zapoznałem się podczas trzymiesięcznego stażu naukowego w ramach europejskiej sieci
badawczej RTN Spintronics, który odbyłem na Uniwersytecie w Karlsruhe w grupie
Theoretische Festkörperphysik prowadzonej przez prof. G. Schöna. Technika diagramowa w
czasie rzeczywistym polega w ogólności na systematycznym rozwinięciu macierzy gęstości
układu ze względu na procesy tunelowe pomiędzy kropką kwantową a zewnętrznymi
elektrodami. Korzystając z tej metody, przeprowadziłem obliczenia prądu, przewodności oraz
16
tunelowego magnetooporu kropek kwantowych w pełnym zakresie parametrów, zarówno w
liniowej, jak i nieliniowej odpowiedzi układu. Badania między innymi wykazały istotną
zależność tunelowego magnetooporu od obszaru transportu i parametrów układu, pozwoliły
także stwierdzić występowanie anomalii zero-napięciowej w przewodności różniczkowej
kropek kwantowych w obszarze blokady kulombowskiej. Wyniki prowadzonych badań
zostały przedstawione w rozprawie doktorskiej pt.: Spin-Dependent Transport in Magnetic
Nanostructures with Coulomb Blockade, którą przygotowałem pod kierunkiem prof. J.
Barnasia i obroniłem w 2005 roku. Rada Naukowa Wydziału Fizyki UAM, na wniosek
recenzentów rozprawy, uznała dysertację za wyróżniającą. Rozprawa została także
wyróżniona Nagrodą Prezesa Rady Ministrów.
Podczas studiów doktoranckich, poza głównym obszarem zainteresowania,
pracowałem także nad problemem magnetycznego przełączania spinowo spolaryzowanym
prądem w układach wielowarstw magnetycznych o dowolnym ustawieniu momentów
magnetycznych. Badania były prowadzone we współpracy z prof. A. Fertem z Université
Paris-Sud we Francji, uhonorowanym Nagrodą Nobla za odkrycie efektu gigantycznego
magnetooporu. Ponadto na przełomie lat 2004 i 2005 odbyłem czteromiesięczny staż
naukowy na Wydziale Fizyki Teoretycznej na Politechnice w Budapeszcie w grupie prof. A.
Zawadowskiego (w ramach RTN Spintronics), gdzie rozpocząłem naukę technik numerycznej
grupy renormalizacji (NRG) w zastosowaniu do transportu przez układy domieszek
magnetycznych oraz kropek kwantowych.
6.b
Okres po uzyskaniu stopnia naukowego doktora
Od 2005 roku pracuję na stanowisku adiunkta w kierowanym przez prof. J. Barnasia
Zakładzie Fizyki Mezoskopowej na Wydziale Fizyki UAM, gdzie prowadzę badania naukowe
dotyczące spintroniki, a w szczególności zależnego od spinu transportu elektronowego przez
układy sprzężonych kropek kwantowych oraz molekuł. Prowadzone przeze mnie badania
można zasadniczo podzielić na dwie grupy, w zależności od wielkości sprzężenia centralnej
części nanoskopowej z zewnętrznymi elektrodami:
•
badanie transportu przez układy nanoskopowe słabo sprzężone z elektrodami
zewnętrznymi,
•
badanie transportu przez układy nanoskopowe silnie sprzężone z elektrodami
zewnętrznymi.
W limicie słabego sprzężenia pomiędzy nanostrukturą i elektrodami zewnętrznymi efekty
związane z dyskretną naturą ładunku elektrycznego oraz korelacjami pomiędzy elektronami
mogą prowadzić do wystąpienia efektu blokady kulombowskiej. W przypadku gdy układ
znajduje się w blokadzie kulombowskiej, prąd tunelowy pierwszego rzędu jest zablokowany
poniżej pewnej wartości progowej napięcia transportowego. W tym obszarze dominujący
wkład do prądu pochodzi od procesów tunelowych wyższego rzędu, takich jak procesy
współtunelowania. W celu wyznaczenia charakterystyk transportowych w pełnym zakresie
napięcia transportowego oraz bramkującego istotne jest zatem uwzględnienie procesów
tunelowych wyższego rzędu. Technika diagramowa w czasie rzeczywistym umożliwia
17
właśnie przeprowadzenie w pełni systematycznego rozwinięcia perturbacyjnego ze względu
na parametr sprzężenia do elektrod zewnętrznych, co pozwala uwzględnić procesy tunelowe
danego rzędu. Korzystając między innymi z wyżej wymienionej metody, przeprowadziłem
kompleksowe obliczenia charakterystyk transportowych szeregu układów mezoskopowych,
takich jak wielopoziomowe kropki kwantowe, podwójne oraz potrójne kropki kwantowe,
jednościenne i dwuścienne nanorurki węglowe oraz molekularne magnetyki. Część z tych
badań została przeprowadzona w ramach współpracy z Instytutem Fizyki Molekularnej
Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu. Uzyskane wyniki zawarte są głównie w 17 publikacjach
naukowych, z których 12 ukazało się w Physical Review B, po dwie w Journal of Physics:
Condensed Matter i Europhysics Letters oraz jedna w Applied Physics Letters, a także w
publikacji przeglądowej (topical review), która ukazała się w Journal of Physics: Condensed
Matter.
Natomiast w przypadku silnego sprzężenia, tj. kiedy oporność złącza pomiędzy kropką
kwantową a elektrodami jest porównywalna z opornością kwantową bądź mniejsza od niej,
korelacje elektronowe mogą prowadzić do wystąpienia efektu Kondo. Badania naukowe
dotyczące analizy transportu elektronowego w limicie silnego sprzężenia rozpocząłem w
2008 roku podczas rocznego stażu naukowego na Politechnice w Budapeszcie w grupie prof.
G. Zaranda w ramach stypendium „Kolumb” przyznanego przez Fundację na rzecz Nauki
Polskiej. W trakcie stażu zapoznałem się z technikami numerycznej grupy renormalizacji oraz
uczestniczyłem w projekcie mającym na celu opracowanie ogólnie dostępnego pakietu
obliczeniowego Flexible Density-Matrix Numerical Renormalization Group (Flexible DMNRG) do analizy właściwości transportowych w oparciu o metodę numerycznej grupy
renormalizacji z wykorzystaniem dowolnej liczby symetrii zarówno abelowych, jak i
nieabelowych. Metoda DM-NRG jest obecnie uważana za jedną z najbardziej dokładnych i
wszechstronnych metod stosowanych do opisu transportu przez układy kropek kwantowych,
domieszek magnetycznych czy też molekuł. W grupie prof. G. Zaranda prowadziłem również
badania zmierzające do opracowania teorii zależnych od częstości funkcji korelacji prądów
spinowych oraz przewodności spinowej kropek kwantowych w pełnym zakresie parametrów,
tj. zarówno w granicy słabego, jak i silnego sprzężenia.
Dalsze badania charakterystyk transportowych kropek kwantowych oraz molekuł w
obszarze Kondo prowadziłem podczas dwuletniego stażu podoktorskiego, który odbyłem na
Uniwersytecie w Monachium w grupie prof. J. von Delfta, w ramach stypendium Fundacji im.
Alexandra von Humboldta. W szczególności przeprowadziłem analizę efektu Kondo typu
underscreened w przypadku kropek dwupoziomowych dołączonych do magnetycznych
elektrod oraz przebadałem tzw. dwukanałowy model Kondo w przypadku kropki kwantowej
dołączonej do ferromagnetycznych elektrod oraz dodatkowo dołączonej do
niemagnetycznego rezerwuaru swobodnych elektronów. Poza tym rozpocząłem współpracę z
grupą eksperymentalną prof. Ch. Strunka z Uniwersytetu w Regensburgu, co zaowocowało
wspólną publikacją w Physical Review Letters. Dodatkowo, nawiązawszy współpracę z dr. A.
Weichselbaumem, pracowałem nad implementacją najnowszych udoskonaleń metody NRG,
takich jak chociażby pełna macierz gęstości układu. W tym samym czasie kontynuowałem
współpracę z grupą prof. J. Barnasia z UAM w Poznaniu, w szczególności pracując nad
analizą zależnego od spinu transportu elektronowego przez molekularne magnetyki.
18
Współpraca zaowocowała trzema publikacjami, które ukazały się w Physical Review Letters,
Physical Review B oraz w Journal of Applied Physics.
Obecnie kontynuuję dalsze badania naukowe dotyczące spintronicznych właściwości
transportowych różnego typu nanostruktur magnetycznych. Mój dorobek naukowy obejmuje
52 publikacje w recenzowanych czasopismach o zasięgu międzynarodowym, a za swoje
dotychczasowe osiągnięcia naukowe zostałem wyróżniony prestiżowymi stypendiami i
nagrodami przyznawanymi młodym naukowcom w Polsce.
19

Podobne dokumenty