Prof. Zdzisław Wójcicki wyróżniony Medalem Michała Oczapowskiego

PROBLEMY INŻYNIERII ROLNICZEJ
PIR 2012 (X–XII): z. 4 (78)
PROBLEMS OF AGRICULTURAL ENGINEERING
Wersja pdf: www.itep.edu.pl/wydawnictwo
s. 197–198
ISSN 1231-0093
Rudolf Michałek
czł. rzecz. PAN
Prof. Zdzisław Wójcicki
wyróżniony Medalem Michała Oczapowskiego
Dnia 10 grudnia br. odbyło się w Pałacu Kultury i Nauki
tradycyjne spotkanie kierownictwa Wydziału II Nauk
Biologicznych i Rolniczych z naukowcami nagrodzonymi
i wyróżnionymi za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk
biologicznych i rolniczych. Wśród osób wyróżnionych
znalazł się przedstawiciel inżynierii rolniczej, Redaktor
Naczelny Problemów Inżynierii Rolniczej, Pan Prof. dr
hab. inż. Zdzisław Wójcicki. Został odznaczony Medalem Michała Oczapowskiego. Jest to najwyższe odznaczenie, jakie przyznaje Wydział II PAN (dawniej V Wydział Nauk Rolniczych i Leśnych) w uznaniu zasług naukowych i wdrożeniowych w domenie nauk rolniczych.
Z wnioskiem o wyróżnienie Profesora tym Medalem wystąpił Komitet Techniki
Rolniczej PAN, już kilka lat wcześniej. Zawsze jednak panował wielki tłok wśród
wybitnych kandydatów do tego wyróżnienia. Tym bardziej miło mi poinformować, że ponowiony wniosek znalazł uznanie w oczach Kapituły, którą stanowią
wszyscy członkowie PAN, wcześniej wyróżnieni tym Medalem. Chcę też przypomnieć, że dwa lata wcześniej Profesor Wójcicki został wyróżniony innym wysokim odznaczeniem Wydziału, jakim jest Laur Wydziału V PAN. Myślę, że będę
wyrazicielem całej krajowej społeczności inżynierii rolniczej, w imieniu której
prześlę na ręce Profesora wyrazy uznania i naszej radości, bo w Osobie wyróżnionego zauważono osiągnięcia naszej dyscypliny, wśród których znakomite
miejsce zajmuje dorobek wyróżnionego. Choć jest On postacią powszechnie
znaną i uznaną w naszym środowisku, to uznaję za stosowne pokrótce przypomnieć Jego zasługi na odcinku współpracy z jednostkami organizacyjnymi PAN.
Na początku pragnę przypomnieć, że był jednym z współzałożycieli, obecnie
działającego i dobrze nas reprezentującego, Komitetu Techniki Rolniczej PAN.
Osiągnięcia i sukcesy naukowe Profesora Zdzisława Wójcickiego wspierały dorobek i autorytet Komitetu przez wszystkie lata wspólnej działalności. Pełnił w nim
przez długie lata funkcję członka Prezydium i wiceprzewodniczącego. Od początku powołania Rady Programowej wydawnictw naukowych Komitetu jest jej
członkiem a od kilku kadencji redaktorem naczelnym Problemów Inżynierii Rolniczej. Środowisko nasze ceni szczególnie zasługi Profesora jako koordynatora
badań krajowych w domenie inżynierii rolniczej, począwszy od problemów węzło© Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, 2012
Rudolf Michałek
wych i resortowych, realizowanych w latach 70. i 80. ubiegłego 100-lecia, a skończywszy na aktualnie zakończonym grancie rozwojowym. Udział w realizacji programów badawczych wspomnianych problemów i grantów utorował wielu młodym
naukowcom drogę do kariery naukowej, poprzez uzyskiwanie kolejnych stopni
naukowych a na tytule skończywszy. Za wszystkie te osiągnięcia i wspólne sukcesy jesteśmy wszyscy winni Profesorowi wdzięczność i uznanie. Przede wszystkim cenimy Go za sposób bycia, bezpośredniość i niespotykaną życzliwość, okazywaną wszystkim, szczególnie zaś najmłodszym. Osobiście znam Profesora
Wójcickiego od początku lat 60. minionego wieku. Zawsze był dla mnie wzorem
osobowości i mistrzem w zawodzie. Jednego dotąd nie mogę zrozumieć, tj. przesadnej skromności Profesora. Gdy kilkanaście lat temu Ośrodki: krakowski,
a później lubelski, zwróciły się do Niego z prośbą o przyjęcie najwyższego uznania w postaci tytułu doktora hc, to po prostu odmówił. Nie pomogły długie nalegania, a nawet dotarcie do Małżonki – Poli. Ona poparła Męża. Jaki to rzadki
przypadek skromności w dzisiejszych czasach, gdzie tak wielu ugania się za
szybkim sukcesem, czasem nawet ścieżką na skróty. Dobrze jednak, że mamy
wzory godne naśladowania.
Drogi Profesorze, dziękujemy Ci za całe dobro, którym hojnie obdzielałeś nas
wszystkich. Nie muszę dodawać, że chcemy, aby tak dalej było. Przecież na
dłuższą metę Ty bez pracy dla ludzi i poprzez ludzi nie potrafisz żyć.
198
© ITP w Falentach; PIR 2012 (X–XII): z. 4 (78)