Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi oraz stałej
Transkrypt
Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi oraz stałej
ĆWICZENIE 23 WYZNACZANIE RÓWNOWAŻNIKA ELEKTROCHEMICZNEGO MIEDZI ORAZ STAŁEJ FARADAYA Opis układu pomiarowego Zestaw pomiarowy wykorzystywany w ćwiczeniu składa się z dwóch części: ĆWICZENIE 23 •układu elektrycznego do przeprowadzenia elektrolizy (schemat układu przedstawiony jest na rysunku) w skład, którego wchodzi: elektrolizer, amperomierz prądu stałego, klucz do zamykania i przerywania prądu, źródło prądu stałego (zasilacz) oraz rezystor dla regulacji natężenia prądu w obwodzie, •wagi analitycznej pozwalającej ważyć elektrodę, na której wydziela się miedź z dokładnością do 0,0002 g. Elektrolizer jest to prostopadłościenne naczynie szklane, w którym elektrodami są płaskie blachy miedziane. Obie elektrody zanurzone są w roztworze CuSO4. Należy uważać, aby katoda i anoda elektrolizera były odpowiednio połączone z biegunem źródła prądu stałego, tzn. aby katoda miała potencjał ujemny w stosunku do anody. W przypadku przeciwnego podłączenia biegunów otrzymujemy nie przyrost, lecz ubytek masy. W czasie elektrolizy gęstość prądu nie może być zbyt duża (mniejsza niż 1 A/dm2). Dla większej gęstości prądu osadzenie się miedzi byłoby zbyt szybkie i nierównomierne, a nagromadzona w pewnych miejscach miedź mogłaby się odrywać od katody i spadać do roztworu. Przeprowadzenie pomiarów 1. Zaznajomić się z przeznaczeniem przyrządów wchodzących w skład zestawu pomiarowego. Zmontować obwód elektryczny zgodnie ze schematem na rysunku. 2. Zanurzyć katodę w elektrolicie, wstawiając ją w otwór pokrywy elektrolizera. 3. Ustawić natężenie prądu płynącego w obwodzie o wartości nie większej niż 0,3 A, co gwarantuje gęstość prądu mniejszą niż 1 A/dm2. 4. Przerwać prąd w obwodzie, wyciągnąć elektrodę z elektrolitu, opłukać ją pod kranem wodą bieżącą, wysuszyć pod promiennikiem, następnie (jeśli zachodzi potrzeba) wyczyścić papierem ściernym, jeszcze raz wypłukać i wysuszyć, następnie zważyć elektrodę za pomocą wagi analitycznej (masa m1). 5. Wstawić zważoną elektrodę ponownie do elektrolizera i przepuszczać przez elektrolizer prąd o natężeniu ustawionym poprzednio nie krócej niż pół godziny. Jeżeli natężenie prądu w czasie trwania elektrolizy ulega wahaniom, należy notować co dwie minuty wskazania amperomierza. 6. Po zakończeniu elektrolizy wyciągnąć katodę z elektrolitu, delikatnie opłukać wodą, osuszyć i ponownie zważyć (masa m2). 7. Oszacować niepewności maksymalne ∆ m , ∆ I , ∆ t . Przy szacowaniu należy uwzględnić metodę pomiaru, użyty zestaw aparatury, staranność przeprowadzenia pomiarów, czułość przyrządów itp. Niepewność maksymalna ∆ m jest równa podwójnej dokładności ważenia. 8. Jeżeli w czasie pomiaru natężenie prądu nie uległo zmianie, jako niepewność maksymalną natężenia prądu ∆ I przyjąć dokładność odczytu amperomierza. W przypadku występowania podczas pomiaru wahań wartości natężenia prądu należy określić średnią wartość I śr ze wskazań przyrządu notowanych co 2 minuty oraz n wyznaczyć niepewność standardową u( I ) = σ I = ∑ (I i= 1 i − I) ( n − 1) n 2 . ĆWICZENIE 23 Opracowanie wyników pomiarów 1. Obliczyć masę miedzi osadzonej na elektrodzie. 2. Korzystając z wzoru m = k ⋅ I ⋅ t , gdzie: I – natężenie prądu, t – czas, k – równoważnik elektrochemiczny - obliczyć równoważnik elektrochemiczny miedzi. 3. Na podstawie wzoru k = R wyznaczyć F – stałą Faradaya. F ∆x ze znajomości niepewności maksymalnych ∆ m , ∆ I , 3 ∆ t obliczyć niepewności standardowe dla mierzonych wartości. 4. W oparciu w wzór u ( x ) = 5. Wyznaczyć niepewność złożoną względną i bezwzględną dla równoważnika elektrochemicznego miedzi korzystając ze wzoru: 2 2 2 u (k ) u ( m) u(I ) u (t ) uc, r (k ) = c = + + k m I t 6. Wyznaczyć niepewność złożoną względną i bezwzględną stałej Faradaya. Ponieważ wartość gramorównoważnika jako tablicowa nie jest obarczona błędem zachodzi równość: uc, r ( F ) = uc, r (k ) 7. Wyznaczyć zgodnie z zależnością U ( F ) = k ⋅ u ( F ) niepewność rozszerzoną dla pomiaru stałej Faradaya F przyjmując do obliczeń współczynnik rozszerzenia k=2. Sprawdzić zgodność uzyskanej wartości stałej Faradaya z wartością tabelaryczną. Zestawić wyniki, przeanalizować uzyskane rezultaty, wyciągnąć wnioski. Stwierdzić czy cele ćwiczenia: •wyznaczenie stałej Faradaya; •wyznaczenie równoważnika elektrochemicznego miedzi; zostały osiągnięte.