Załącznik 1. UWAGII PSEW ZGŁASZANE W KONSULTACJACH

Załącznik 1. UWAGII PSEW ZGŁASZANE W KONSULTACJACH SPOŁECZNYCH DO PROJEKTU USTAWY O OZE
1. Przesłanki do usunięcia wprowadzonego podziału na projekty pracujące powyżej i poniżej 4000 godzin w pierwszych aukcjach – wnioski
z próbnej aukcji przeprowadzonej przez PSEW, PWC i DZP
Mechanizm aukcyjny zapisany w ustawie OZE nie jest neutralny technologicznie i nie jest tak, jak się powszechnie sądzi, że aukcje wygrają ci
którzy zaoferują najtańszą cenę za megawatogodzinę z zielonych źródeł. Podczas symulacji aukcji OZE odwzorowano rzeczywistą aukcję,
wprowadzono więc podział na projekty powyżej i poniżej 1MW, w połączeniu z ustanowieniem limitów dla technologii odnawialnych pracujących
poniżej i powyżej 4000 godzin w roku, zgodnych, co do zasady z projektem rozporządzenia z dn 13 kwietnia skierowanego do konsultacji
społecznych i międzyresortowych. W symulowanej aukcji wzięło udział aż 139 projektów, ze wszystkich liczących się i dostępnych technologii
OZE w Polsce, co świadczy o wystarczającej miarodajności przeprowadzonej symulacji, w zakresie konkurencji miedzy-technologicznej.
Przyjęcie założeń w/w rozporządzenia spowodowało, że w jednym „koszyku aukcyjnym” (< 4000 MWh/MW/rok) było ośmiokrotnie więcej ofert
niż dostępnych limitów, podczas gdy w innych „koszykach” projektów było mniej niż dostępnych limitów. W koszyku gdzie zostało złożonych
najwięcej ofert, oferowane były też nierealistycznie niskie ceny (znacznie poniżej ceny referencyjnej) podczas gdy w „koszykach”
technologicznych, w których konkurencja była bardzo niewielka, oferowane ceny były bliskie lub nawet równe cenom referencyjnym.
Ten wspomniany brak neutralności technologicznej systemu i nakładający się na to brak zrównoważonej podaży projektów w poszczególnych
rodzajach technologii, musiał spowodować w konsekwencji skutki, których być może niektórzy się nie spodziewali.
Przede wszystkim wcześniej wyczerpał się budżet niż ilość megawatogodzin, a więc koszt pozyskania 1 MWh z OZE wzrósł ponad zakładaną
przez MG w ocenach skutków regulacji/uzasadnieniu projektu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ilości i wartości megawatogodzin
przeznaczonych do aukcji w przyszłym roku na ok. 420 zł/MWh. Konkurencja tylko w jednym koszyku i wynikające z niej niskie ceny, nie
zrekompensowały wyższych cen oferowanych w koszykach, w których konkurencja była znacznie mniejsza i oferowane ceny były bliskie cenom
referencyjnym a nierealistyczny poziom cen, który wyniknął z tej nadmiernej konkurencji nie pozowoli na sfinansowanie i wybudowanie
większości projektów z puli <4.000 godz/MW/rok, które wygrały aukcje.
Nie jest więc tak, że aukcje prowadzą do bezwzględnego obniżenia kosztów wsparcia i promują technologie „stabilne” dla krajowego systemu
elektroenergetycznego. Dlatego PSEW ponownie apeluje do usunięcia w ustawie o oze zapisów ustalających limity dla technologii odnawialnych
pracujących poniżej i powyżej 4000 godzin w roku przynajmniej w pierwszych kilku latach działania nowego systemu wsparcia – np. do
osiągniecia przez energetykę wiatrową poziomu 9.000 MW mocy przyłączonej do roku 2020.
W ocenie PSEW wprowadzenie tej reguły do Ustawy o OZE jest stosunkowo proste i nie powinno wydłużyć pracy nad nowelizacją. Proponowana
zmiana mogłaby np. polegać na wprowadzeniu w art. 72 ustawy o OZE dodatkowego zapisu, które przewidywał by, że przewidziana w tym
przepisie zasada obowiązuje począwszy od dnia gdy łączna moce zainstalowana w instalacjach odnawialnego źródła energii o stopniu
wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszym niż 4000 MWh/MW/rok osiągnie poziom 9000 MW. W ocenie PSEW nie są
potrzebne dodatkowe zmiany w ustawie o OZE by reguła ta mogła wejść w życie, tym samym istotna dla funkcjonowania systemu korekta jest
stosunkowo łatwa do osiągnięcia.
1. Ustalenie mechanizmu zapobiegającemu „underbiddingowi” - wnioski z próbnej aukcji
Jak pokazała próbna aukcja silna konkurencja w najbardziej konkurencyjnym koszyku, będąca m.in. skutkiem wprowadzenia proponowanego
przez Ministerstwo Gospodarki znaczącego ograniczenia wolumen aukcji dla projektów o mocy powyżej 1 MW i dostępności poniżej 4000 godzin
w roku, doprowadziła do zniżki cen – aż do poziomu „underbiddingu” tj. zaoferowania nierealnej ceny, która wynika najprawdopodobniej z
niedoszacowania kosztów realizacji inwestycji i efektywnie ją uniemożliwi. To natomiast oznacza, że znaczna część projektów może nigdy nie
zostać zrealizowana, o czym przekonamy się dopiero w r. 2020, gdy za późno będzie na podjęcie stosownych kroków zaradczych. Należy pamiętać,
że Polska wciąż jest daleko od osiągnięcia celów w produkcji energii odnawialnej zakładanych na 2020 rok.
Według szacunków, pomiędzy 25% a 49% megawatogodzin w projektach, które wygrały symulację aukcji może nigdy nie być zrealizowanych.
Wynika to z prostej zależności pomiędzy oferowaną ceną, a deklarowaną produktywnością. Nie ma np. żadnej możliwości wybudowania projektu
wiatrowego o wysokiej produktywności w cenach capexu pomiędzy 3, a 5 mln zł za 1 MW mocy zainstalowanej, a takie wartości musiałyby być
przyjęte, by projekty z najniższymi oferowanymi cenami uzyskały choć minimalną rentowność.
Wyniki symulacji dla dużych projektów energetyce wiatrowej są niższe o ponad 100 PLN/MWh niż wyniki faktycznych aukcji we Włoszech,
Holandii, Wielkiej Brytanii – już teraz widać, że z całą pewnością mamy do czynienia z „underbiddingiem”. Ceny uzyskane w tamtych krajach
pozwoliły na zrealizowanie jedynie niewielkiego odsetka inwestycji. Prawie 70% ofert zgłoszonych przez projekty wiatrowe w symulacji aukcji
to ceny pomiędzy 340 a 400 złotych z medianą na poziomie 371 zl z MWh.
Niestety, w ramach istniejącej ustawy o OZE, nie można zapobiec zjawisku „underbiddingu”. Takim zabezpieczeniem, konsekwentnie
proponowanym przez PSEW podczas prac nad ustawą, było uniemożliwienie składania ofert z ceną poniżej 80% ceny referencyjnej. Na
przykładzie naszej symulacji aukcji, oznaczałoby to, że wygranymi byłyby projekty o cenie minimalnej 321 złotych. Natomiast bez tego
minimalnego ograniczenia, najwyższa cena która wygrała w aukcji próbnej to 323 złotych. Znakomita większość projektów w aukcji (ok 80%)
2
oferowało ceny plasujące się w granicach racjonalności mieszczącej się w widełkach 80-100% ceny referencyjnej. Wygrali jednak ci, którzy
składali oferty poniżej tego progu. To bardzo niepokojący wniosek i jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla skuteczności systemu aukcyjnego.
2. Rozwiązanie problemu nadpodaży na rynku świadectw pochodzenia
Obecna skala zjawiska nadpodaży świadectw pochodzenia jest największa w dotychczasowej historii funkcjonowania systemu wsparcia w Polsce.
Nadpodaż zielonych certyfikatów wynosiła na koniec grudnia 2014 - 13 425 GWh, (dane na koniec I kwartału 2015 będą dostępna na koniec
maja) co stanowi około 90% prognozowanego rocznego popytu na zielone certyfikaty dla 2014 r. W porównaniu z pierwszym kwartałem tego
roku nadwyżka wzrosła o 2 707 GWh i wciąż systematycznie rośnie. Rynek zielonych certyfikatów mierzy się z problemem nadpodaży od 2012
roku. Nieprawdą jest, iż sytuacja ta wynika z nieuwzględniania przez inwestorów sygnałów o możliwości pogłębiania się tego zjawiska. Po
pierwsze - w latach 2010-2013 informacje na temat sytuacji na rynku były publikowane przez URE tylko raz do roku, więc nie było możliwości
bieżącej analizy sytuacji rynkowej. Po drugie - w okresie tym najszybciej rosła podaż certyfikatów ze strony wytwórców stosujących technologię
spalania wielopaliwowego, którzy jako jedyni mają możliwość dowolnego zwiększania lub zmniejszania (do zera) wielkości podaży certyfikatów,
bez żadnych negatywnych konsekwencji dla siebie. Dodatkowo, sytuację rynkową pogorszyło do dziś nie wyjaśnione przez właściwe organy
przyzwolenie na wnoszenie opłaty zastępczej przy jednoczesnej dostępności certyfikatów na rynku SPOT. W ustawie o OZE bezkrytycznie
przyjęto wielkości obowiązku umorzenia świadectw pochodzenia z Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10.2012 roku, które było
przygotowywane jeszcze w 2011 roku zanim nastąpił kryzys na rynku zielonych certyfikatów.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki wielokrotnie było nowelizowane a wartości procentowe obowiązku były zmieniane w kontekście
zmieniającej sytuacji rynkowej.
Dane w % poniżej:
Rozporz. z 2008
2011
10,4
2012
10,4
2013
10,9
2014
11,4
2015
11,9
2016
12,4
Rozporz. z 2012
-
10,4
12
13
14
15
Źródło: Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 2008 i 2012 r. www.rcl.gov.pl
Historia pokazuje, że w sytuacji gdy wciąż daleko do realizacji celu udziału oze w 2020 roku, nie należy Rozporządzenia z 2012 roku traktować
jako niepodważalnego źródła odwołania się do bieżącej i przyszłej sytuacji na rynku konkurencyjnym charakteryzującym się dużą dynamiką.
3
Niezmienione rozporządzenie z 2008 roku, które przez trzy kolejne lata od roku 2010 ustalało stały poziom obowiązku umorzenia na poziomie
10,4% było jedną z głównych przyczyn wystąpienia zjawiska nadpodaży w 2012 roku.
Ministerstwo Gospodarki uznało za fakt, iż rynek zielonych certyfikatów uległ załamaniu i proponowało szereg rozwiązań stabilizujących, lecz
żadne z tych działań nie zostało do tej pory wdrożone (i nie widać propozycji wdrożenia ich aż do czasu wejścia w życie przepisów rozdziału IV
nowej ustawy OZE).
Podkreśla to również Kancelaria Premiera Rady Ministrów (KPRM) w swoim stanowisku do rozporządzeń wykonawczych przedmiotowej
ustawy w sprawie maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, która może być sprzedana w drodze aukcji w
2016 r. KPRM podkreśla, że rozporządzenie to odbiega od założeń ustawy dotyczących przejścia istniejących instalacji OZE do systemu
aukcyjnego. Takie działanie w dodatkowy sposób pogłębia nadpodaż na rynku świadectw pochodzenia w nadchodzących latach.
Dlatego niezbędne jest podjęcie działań powstrzymujących dalsze utrzymywanie się zjawiska nadpodaży świadectw pochodzenia. W grupie
rozwiązań które mogą ustabilizować sytuację świadectw pochodzenia - po dokonaniu analizy- okazało się że jedynym skutecznym mechanizmem
wpływających na kształt popytu na ŚP okazało się proponowane w ramach ustawy OZE jednorazowe podniesienie wymiaru obowiązku do
poziomu 20% (wraz z wejściem w życie Ustawy) oraz utrzymanie tego poziomu obowiązku przez dwa kolejne lata po wejściu w życie Ustawy.
Takie podniesienie obowiązku do 20% na dwa kolejne lata, w połączeniu z przewidzianym w Ustawie ograniczeniem zakresu wsparcia dla
współspalania i dużych elektrowni wodnych daje efekt w postaci redukcji– nadpodaży do poziomu około 10 TWh na początku roku 2018.
Dlatego pilnej korekty wymaga zapis ustawy o OZE art. 190 zmieniającego zapisy art. 60 Ustawy o OZE, ustalający sztywny poziom kwoty
obowiązku OZE na 14% i 15% na lata 2015 i 2016, podczas gdy przyjęty przez Radę Ministrów projekt ustawy o OZE zakładał poziom celu OZE
od momentu wejścia w życie rozdz. IV, czyli dniem 1 stycznia 2016 r. w wysokości 20%.
Przywrócenie zapisu z projektu ustawy przyjętej przez Radę Ministrów w kwietniu 2014 roku ma fundamentalne znaczenie dla przywrócenia
równowagi na rynku konkurencyjnym świadectw pochodzenia.
Obecny zapis art. 190 ustawy OZE stanowi jawne zaprzeczenie deklaracji złożonych w trakcie konsultacji społecznych projektu ustawy
OZE, oraz istotnie zmienia wersję ustawy przyjętą przez Radę Ministrów RP w dniu 8 kwietnia 2014 r.
Tymczasem zjawisko trwałej nadpodaży świadectw pochodzenia tworzy zagrożenie dla istniejących i realizowanych inwestycji wszystkich
technologii OZE, ze względu na ryzyko utraty płynności finansowej i zdolności inwestorów do obsługi zaciągniętych kredytów na realizowane
4
projekty OZE, czego konsekwencją może być nawet bankructwo firm. Jeśli system zielonych certyfikatów załamie się, to bezsprzecznie
negatywnie odbije się to na polskiej gospodarce.
3. Transparentność na rynku świadectw pochodzenia
W obecnej sytuacji nadpodaży na rynku świadectw pochodzenia konieczne jest również zwiększenie poziomu przejrzystości i rzetelności
informacji o rynku energii odnawialnej. Obecnie informacje dotyczące produkcji energii z OZE oraz wydawanych w tym zakresie świadectw
pochodzenia publikowane są w formie zbiorczej przez Ministra Gospodarki na podstawie art. 20e ustawy - Prawo energetyczne i oparte na danych,
które Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje w terminie 25 dni od zakończenia każdego kwartału. Taka częstotliwość publikowania
informacji o rynku świadectw pochodzenia jest niewystarczająca i nie pozwala na bieżącą analizę stanu podaży i popytu, w tym wielkości
nadpodaży świadectw pochodzenia. Stan ten zaburza funkcjonowanie rynku energetycznego i nie pozwala na podejmowanie racjonalnych decyzji
inwestycyjnych oraz administracyjnych. Urząd Regulacji Energetyki przekazuje te dane bardzo wybiórczo, a przede wszystkim z dużym
opóźnieniem. W sytuacji, gdy rynek świadectw pochodzenia będzie funkcjonował do 2035 roku, niezbędne jest by powszechny i ogólnodostępny
system informacji administrowany przez Ministra Gospodarki stał się przejrzysty i zapewniał dostęp do bieżących danych o odpowiednim stopniu
szczegółowości na wzór rozwiązań skandynawskich czy brytyjskich, gdzie szeroki zakres informacji jest prezentowany on – line z co miesięczną
aktualizacją. Dlatego propozycja zmiany zapisu ma na celu zwiększenia częstotliwości publikacji danych o świadectwach pochodzenia z
kwartalnych na miesięczne bez zmiany zakresu tych informacji, zgodnie ze zmianami wprowadzonymi przez nowelizację Prawa
Energetycznego tzw. ”Mały trójpak energetyczny”. Publikacja tych danych była by zbieżna z terminem publikacji danych miesięcznych Agencji
Rynku Energii nt. produkcji energii elektrycznej „Informacja Statystyczna o Energii Elektrycznej” dając pełny bieżący obraz sytuacji o rynku
energii odnawialnej pozwalający na podjęcie odpowiednich działań przez administrację.
4. Umożliwienie realizacji instalacji odnawialnego źródła na zasadzie etapów
Aktualne brzmienie przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii, w szczególności definicja "instalacji odnawialnego źródła energii"
zawarta w art. 2 pkt 13 lit. a), w połączeniu z dalszymi przepisami dotyczącymi mechanizmów i instrumentów wsparcia dla wytwórców energii
elektrycznej w odnawialnych źródłach energii (art. 42, art. 44 ust. 3 oraz art. 92 ust. 4 projektu ustawy), wywołuje uzasadnioną wątpliwość
dotyczącą tego czy i przez jak długi czas będą mogły korzystać z systemu wsparcia instalacje odnawialnego źródła energii przyłączane do sieci
elektroenergetycznej w jednym miejscu przyłączenia i zrealizowane etapowo przed planowanym na dzień 1 stycznia 2016 r. wejściem w życie
nowego systemu wsparcia (tj. systemu aukcyjnego).
5
W sytuacji, gdy przed wejściem w życie nowej ustawy jeden przedsiębiorca zrealizował inwestycję w instalacje odnawialnego źródła energii w
dwóch lub więcej etapach, aktualne brzmienie art. 42 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 44 ust. 3 projektu ustawy prowadzi do tego, że 15-letni okres wsparcia
rozpoczynałby swój bieg od daty uruchomienia pierwszego etapu takiej inwestycji (daty pierwszego wprowadzenia energii elektrycznej do sieci
elektroenergetycznej wytworzonej przez urządzenia oddane do eksploatacji w ramach pierwszego etapu). Oznacza to w konsekwencji, że drugi
etap (a także wszystkie kolejne etapy) takiej inwestycji korzystać będzie z okresu wsparcia krótszego niż 15 lat, po wejściu w życie ustawy. Data
rozpoczęcia eksploatacji takiego kolejnego etapu inwestycji i wprowadzenie z niego po raz pierwszy energii elektrycznej do sieci
elektroenergetycznej będzie bez znaczenia dla długości okresu wsparcia, nawet jeśli etap ten będzie znacząco większy niż etap pierwszy. Stanowi
to odstępstwo od obecnie funkcjonujących zasad korzystania z systemu wsparcia, różnicując inwestycje pod katem modelu ich realizacji.
Nie będzie tu rozwiązaniem podział przedsiębiorcy na dwa odrębne podmioty prawa tylko po to, by sprostać wymogom ustawy, bowiem takiego
podziału nie można dokonywać wstecz tzn. wtedy gdy dany projekt został już zaplanowany i rozpoczęty, a zezwolenia administracyjne zostały
uzyskane przez jeden podmiot. Zmiana modelu prawnego realizacji inwestycji, do czasu jej oddania do użytku - wymagałaby powtórzenia od
początku większości procesu uzgodnień formalnych, wydłużając czas realizacji jak i zwiększając znacznie koszty.
Brak zmiany zapisu powoduje naruszenie praw nabytych inwestorów, którzy rozpoczęli swoje inwestycje pod rządami dotychczasowego systemu
wsparcia i słusznie oczekiwali, że każda z instalacji zrealizowanych przed wejściem w życie nowych regulacji otrzymywać będzie wsparcie przez
taki sam okres i na takich samych warunkach. Doprowadzi to również do naruszenia podstawowej zasady państwa prawa jaką jest zasada równości
wobec prawa, gdyż taki zapis dyskryminuje w sposób nieuzasadniony instalacje realizowane etapowo wyłącznie ze względu na kryterium modelu
realizacji takich inwestycji.
Uzupełnienie definicji "instalacji odnawialnego źródła energii" o wyjaśnienie, że za taką instalację uznawane będą również zespoły urządzeń
wytwórczych przyłączone do jednego, wspólnego miejsca przyłączenia, oraz zespoły urządzeń oddawane do użytkowania w kolejnych etapach
realizacji danej inwestycji, te wątpliwości usunie. Pozwoli bowiem na to, aby z systemu wsparcia mogły korzystać każdorazowo na tych samych
warunkach wszystkie instalacje odnawialnego źródła energii, bez nieuzasadnionego dyskryminowania instalacji przyłączonych w jednym miejscu
przyłączania, czy instalacji powstających etapowo. Takie zespoły urządzeń wytwórczych będą korzystały z takiego samego, 15-letniego okresu
wsparcia w ramach dotychczasowego systemu, jeżeli zostały oddane do eksploatacji i przyłączone do sieci elektroenergetycznej przed dniem 1
stycznia 2016 r.
6
Wskazać także należy, że w świetle przepisów ustawy Prawo budowlane takie etapy inwestycji w instalację odnawialnego źródła energii uznawane
są za odrębne zespoły obiektów, które są w stanie samodzielnie funkcjonować zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Proponowana zmiana zapewni
zatem spójność tych dwóch regulacji kluczowych dla inwestycji w sektorze energetyki odnawialnej.
5. Dopuszczenia do udziału w aukcji projektów z wydaną już ostateczną decyzją pozwolenia na budowę
Ustawa o OZE w aktualnym kształcie na podstawie art. 75 ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4 przewiduje ze do aukcji nie będą mogły przystąpić podmioty
posiadające ostateczne decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach, na podstawie których uzyskały ostateczne pozwolenia na budowę, na mocy
których mogą podjąć budowę instalacji, a które nie posiadają tych decyzji prawomocnych. Dlatego PSEW wnioskuje o zmianie określenia decyzji
wskazanych jako konieczne w celu dopuszczenia w aukcji z „prawomocnych” na „ostateczne” z wydaną już ostateczną decyzją pozwolenia na
budowę, a więc decyzją uprawniającą do podjęcia robót budowlanych, wydawaną na podstawie ostatecznej decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach realizacji inwestycji.
Dla oceny zasadności wnioskowanej zmiany niezbędna jest analiza zagadnienia trwałości decyzji administracyjnej, jako niewzruszalności
(niezmienialności, stabilizacji) aktu jurysdykcyjnego.
Można wyróżnić kilka etapów trwałości decyzji administracyjnej:
Etap pierwszy - trwałość wyznaczona momentem doręczenia decyzji lub jej ogłoszeniem (art. 110 k.p.a. - organ administracji publicznej, który
wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia, o ile kodeks nie stanowi inaczej). Adresat decyzji może się od niej
odwołać i w wyniku tego decyzja może zostać zmieniona w całości lub w części. Rozstrzygnięcie to, nie ostateczne, nie podlega wykonaniu (art.
130 § 1 k.p.a.), poza szczególnym wypadkiem nadania mu rygoru natychmiastowej wykonalności lub opatrzenia takim rygorem ex lege.
Etap drugi - trwałość wyznaczona momentem nabycia przez decyzję cechy ostateczności. Decyzja ostateczna staje się wykonalna, wchodzi
do obrotu prawnego, wywołując skutki prawne wobec jej adresatów, jak również wobec innych uczestników obrotu prawnego. Organ
administracyjny może decyzję taką wzruszyć tylko w sytuacjach i na zasadach ustalonych w k.p.a. albo w przepisach szczególnych.
Etap trzeci - trwałość rozpoczynająca się od momentu uprawomocnienia, gdy ani adresat decyzji, ani organ, który ją wydał, ani sąd
administracyjny, który ją kontrolował, nie mogą jej wzruszyć. Wprowadzenie dwuinstancyjnego sądownictwa administracyjnego
spowodowało, że moment nabycia przez decyzję znamiona prawomocności uległ przesunięciu w czasie ze względu na możliwość złożenia skargi
7
kasacyjnej od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego. Decyzja administracyjna zatem staje się prawomocna, jeśli od decyzji organu II
instancji i) nie złożono skargi do sądu administracyjnego w terminie; ii) skargę taką złożono i wojewódzki sąd administracyjny wydał wyrok, od
którego w terminie nie złożono skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, iii) albo złożono taką skargę kasacyjną na wyrok
wojewódzkiego sądu administracyjnego i Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok utrzymujący wyrok wojewódzkiego sądu
administracyjnego w mocy.
Etap czwarty - trwałość wyznaczona upływem okresów przedawnienia (10 lub 5 lat w wypadku wznowienia postępowania, 10 lat w wypadku
niektórych przesłanek nieważności). Upływ tych terminów powoduje, że mimo zaistnienia przesłanki do uchylenia decyzji w wyniku wznowienia
postępowania lub stwierdzenia nieważności, decyzja nawet obarczona istotną wadą nie może zostać wyeliminowana z obrotu prawnego (por. art.
146 § 1 i art. 156 § 2 k.p.a.).
Zatem w przypadku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, zgodnie z zasadą dwuinstancyjności postępowania administracyjnego (art. 15
k.p.a.), decyzja organu II instancji wydana wskutek odwołania jest decyzją ostateczną w rozumieniu art. 16 k.p.a. i nie podlega dalszemu
zaskarżeniu w administracyjnym toku instancji. Takiemu dalszemu zaskarżeniu w zwyczajnym administracyjnym toku instancji nie podlega także
decyzja administracyjna, co do której nie złożono odwołania do organu II instancji w przepisanym terminie. Decyzje takie wywołują pełne skutki
prawne i są wykonalne.
Ostateczna decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia może następnie być złożona wraz z wnioskiem o wydanie
pozwolenia na budowę (art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.9) ) (dalej „Ustawa
OOŚ”) i być podstawą wydania pozwolenia na budowę.
Podobnie ma się sprawa z decyzją pozwolenie na budowę – zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz.U.2013.1409 j.t.
ze zm.) (dalej „Prawo Budowlane”) „Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę
(…)” – a nie decyzji prawomocnej.
Brak jest uzasadnienia prawnego, a nadto logicznego, dla czego w myśl przepisów ustawy OZE (przedmiotowy art. 75 ust. ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4)
Ustawodawca miałby zerwać z zasadą – iż decyzja ostateczna wywołuje pełne skutki prawne i umożliwia czynienie z decyzji użytku prawem
przewidzianego – i zdecydować, by w toku działalności inwestycyjnej mającej na celu produkcję energii ze źródeł odnawialnych celem
8
przystąpienia do Aukcji, nie mogłyby wystarczać decyzje o przymiocie ostateczności, a wyłącznie decyzje prawomocne – skoro z reguły we
wszelkich innych sprawach regulowanych decyzjami administracyjnymi skutek prawny wywołują decyzje ostateczne.
Zdaniem Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej, tylko niewielka ilość inwestycji spełnić może warunki przystąpienia do Aukcji – w
razie utrzymania pierwotnego brzmienia art. 75 ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4 – co wydaje się oczywiste w świetle terminów oczekiwania na rozpatrzenie
spraw przez sądy administracyjne, gdzie – w zależności od lokalizacji sądów oczekuje się na rozpatrzenie sprawy w sądzie wojewódzkim od 4
do 12 miesięcy, a okres oczekiwania na rozpatrzenie skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego trwa nawet 18-30 miesiące.
Utrzymanie zasady, iż tylko decyzje prawomocne mogą uprawniać do uczestnictwa w Aukcji może – w szczególnych przypadkach – nawet
uniemożliwić inwestorowi uczestnictwo w Aukcji, pomimo iż będzie w posiadaniu ostatecznej – a więc wykonalnej, w pełni skutecznej i wiążącej
– decyzji administracyjnej. Szczególnie wyraźnie widać to w przypadku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia.
Decyzja ta, za sprawą art. 72 ust. 3 Ustawy OOŚ może posłużyć jako podstawa do wnioskowania o wydanie pozwolenia na budowę w terminie 4
lat od kiedy stałą się ostateczna (nie prawomocna). Nie jest wykluczone, iż 4 letni termin na złożenie wniosku o wydanie pozwolenia na budowę
związany z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach minie wcześniej, niż inwestor uzyska tą prawomocne pozwolenie na budowę (!).
Ponadto, utrzymanie aktualnej treści art. 75 ust. 5 pkt. 4 prowadziłoby do kuriozalnych skutków, jeśliby inwestor mający uprawnienie do
wystąpienia o pozwolenie na budowę na mocy pozyskanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w terminie standardowo 4 lat od kiedy
decyzja stałą się ostateczna, wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwolenia na budowę tuż przed upływem tego terminu, powiedzmy w 3
lata i 11 miesięcy od kiedy decyzja stałą się ostateczna – do czego ma pełne prawo, w myśl art. 72 ust. 3 Ustawy OOŚ. Trzeba bowiem wskazać,
że okres 4 letni (6 letni przy inwestycji realizowanej etapowo) nie został przez Ustawodawcę określony przypadkowo – są to terminy częstokroć
niezbędne dla prawidłowego wykonania projektów budowlanych w oparciu o postanowienia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, co
ewidentnie widać przy inwestycjach tak skomplikowanych jak związane z produkcją energii ze źródeł odnawialnych, czy inwestycjach liniowych.
Inwestor taki, następnie mógłby pozyskać pozwolenie na budowę, zgodnie z art. 35 ust. 6 Prawa Budowlanego – w terminie 65 dni od złożenia
wniosku. Zakładając, iż od takiego pozwolenia na budowę nie złożono by odwołania, to stałoby się z upływem następnych 14 dni od wydania
ostateczne (nie licząc czasu na doręczenie), co miałoby miejsce już po upływie owego 4 letniego okresu na wystąpienie z wnioskiem o pozwolenie
na budowę, do którego odnosi się art. 75 ust. 6 Ustawy OZE w aktualnym brzmieniu. Zatem, inwestor legitymowałby się pozwoleniem na budowę
uprawniającym do rozpoczęcia – zgodnie z obowiązującym prawem – budowy inwestycji, lecz nieodwracalnie pozbawiony byłby możliwości
9
uczestniczenia w Aukcji, bowiem nie byłby w stanie spełnić warunku przystąpienia do Aukcji, o którym mowa w art. 75 ust. 5 pkt. 4 Ustawy OZE
w aktualnym brzmieniu.
Sytuacje, kiedy decyzja o pozwoleniu na budowę nie jest zaskarżona do organu II instancji są relatywnie rzadkie – co jeszcze bardziej uwidocznia
wady aktualnie przyjętego rozwiązania prawnego. Tym bardziej wady te są widoczne, jeśli przyjąć za niezbędność legitymowania się prawomocną
decyzją o pozwoleniu na budowę, by przystąpić do Aukcji – zgodnie z aktualną treścią art. 75 ust. 5 pkt.3 Ustawy OZE.
6. Sprzedaż energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii w trybie sprzedaży do sprzedawcy zobowiązanego
W nowej ustawie o OZE konieczne jest doprecyzowanie zasad sprzedaży energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii w trybie sprzedaży
do sprzedawcy zobowiązanego.
Zdaniem PSEW konieczne jest wprowadzenie zapisów w których wytwórca energii ze źródeł odnawialnych może wybrać albo sprzedaż
bezpośrednio na rynku albo do sprzedawcy zobowiązanego, jednakże w przypadku sprzedaży do sprzedawcy zobowiązanego minimalny okres w
jakim może sprzedawać w tym trybie wytworzoną energię to 90 dni. Zapobiegnie to zjawisku częstej zmiany trybu sprzedaży w zależności od
bieżącej sytuacji rynkowej oraz uniemożliwi jednoczesne składanie ofert sprzedaży zarówno sprzedawcom zobowiązanym jak i innym odbiorcom
(stronom trzecim).
Jednocześnie propozycja PSEW precyzuje , że wytwórca sprzedający energię sprzedawcy zobowiązanemu oferuje tą energię według tego samego
trybu co dla wszystkich uczestników rynku, czyli na podstawie grafików handlowych składanych w dobie poprzedzającej dobę wytwarzania. Jest
to zgodne z punktem 3.3.2.1. Wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014-2020 (tzw.
EEAG) wskazującym na konieczność integracji wytwórców energii odnawialnej z rynkiem energii.
Doprecyzowanie zapisów wyraźnie potwierdzi, że wytwórcy energii ze źródeł odnawialnych mogą korzystać z usług bilansowania handlowego
dowolnie wybranego podmiotu posiadającego koncesję na wykonywanie tej działalności, niekoniecznie będącego sprzedawcą zobowiązanym, co
prowadzi do urynkowienia warunków świadczenia tej usługi zgodnie z punktem 3.3.2.1. Wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę
środowiska i cele związane z energią i w konsekwencji do dalszego obniżenia kosztu bilansowania handlowego źródeł odnawialnych.
7. Umożliwienie instalacjom odnawialnego źródła energii wykorzystującym do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na
morzu (farmy wiatrowe morskie) udziału w aukcji - poprawka techniczna
10
Celem wprowadzenia do Ustawy OZE postanowienia zawartego w art. 75 ust. 5 pkt. 4 było umożliwienie instalacjom odnawialnego źródła energii
wykorzystującym do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu (farmy wiatrowe morskie) udziału w aukcji na podstawie decyzji
środowiskowej. Jednakże, wskutek błędu redakcyjnego wspomniana intencja nie jest obecnie w sposób prawidłowy oddana w projekcie ustawy
OZE.
Pozostawienie w/w zapisów w obecnej formie prowadzić może do problemów interpretacyjnych, których skutkiem może być uniemożliwienie
farmom morskim udziału w aukcji. Czytając bowiem literalnie obecne zapisy można uznać, że aby uzyskać prawo do udziału w aukcji instalacje
odnawialnego źródła energii wykorzystujące do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu muszą przedstawić pozwolenia na
budowę oraz decyzję środowiskową, a nie jedynie decyzję środowiskową.
Załącznik 1 PROPOZYCJE ZMIAN PRZEPISÓW USTAWY O OZE
JEDNOSTKA
REDAKCYJNA
PROJEKTU
USTAWY
Art. 72.
4000
MWh/MW/rok
DOTYCHCZASOWE BRZMIENIE
PROPOZYCJA PSEW
PRZEPISU (DRUK 2604)
UZASADNIENIE
Rada Ministrów określa, w drodze
rozporządzenia, w terminie do dnia 31
października każdego roku, maksymalną
ilość i wartość energii elektrycznej z
odnawialnych źródeł energii, w tym
maksymalną ilość energii elektrycznej,
która może zostać wytworzona w
instalacjach odnawialnego źródła energii
o
stopniu
wykorzystania
mocy
zainstalowanej elektrycznej mniejszym
Zapisy ustawy o OZE zawierają niejasne
przesłanki w oparciu, o które Rada Ministrów
w Rozporządzeniu miałaby określać wielkość
wolumenu aukcji dla technologii poniżej
4000 MWh/MW/rok takie jak: politykę
energetyczną państwa, dotychczasowy udział
energii i paliw wytworzonych w instalacjach
odnawialnego źródła energii zużywanych w
energetyce
oraz
w
transporcie,
bezpieczeństwo funkcjonowania systemu
1. Rada Ministrów w terminie do
dnia 31 października każdego roku
określa, w drodze rozporządzenia,
maksymalną ilość i wartość energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł
energii wytworzonej:
1) przez wytwórców, którzy złożyli
deklarację o przystąpieniu do
aukcji, o której mowa w art. 71 ust.
1, w:
11
niż 4000 MWh/MW/rok, wytworzonej a)
instalacjach odnawialnego
przez wytwórców:
źródła energii,
instalacjach odnawialnego
1) którzy złożyli deklarację o b)
źródła energii zmodernizowanych
przystąpieniu do aukcji, o której mowa w
po dniu wejścia w życie rozdziału 4,
art. 71 ust. 1, w:
2)
po raz pierwszy po dniu
zamknięcia
aukcji w:
a) instalacjach odnawialnego źródła
a)
instalacjach odnawialnego
energii,
źródła energii,
b) instalacjach odnawialnego źródła
b)
instalacjach odnawialnego
energii zmodernizowanych po dniu źródła energii zmodernizowanych
wejścia w życie rozdziału 4,
po dniu wejścia w życie rozdziału 4
2) po raz pierwszy po dniu zamknięcia – która może zostać sprzedana w
drodze aukcji w następnym roku
aukcji w:
kalendarzowym, mając na
a) instalacjach odnawialnego źródła względzie politykę energetyczną
państwa, dotychczasowy udział
energii,
energii i paliw wytworzonych w
b) instalacjach odnawialnego źródła instalacjach odnawialnego źródła
energii zmodernizowanych po dniu energii zużywanych w energetyce
oraz w transporcie, bezpieczeństwo
wejścia w życie rozdziału 4
funkcjonowania
systemu
– która może zostać sprzedana w drodze elektroenergetycznego, jak również
aukcji
w
następnym
roku zobowiązania wynikające z umów
kalendarzowym, biorąc pod uwagę międzynarodowych.
politykę
energetyczną
państwa, 2. Po 3 latach od wejścia w życie
dotychczasowy udział energii i paliw rozdziału 4, w rozporządzeniu, o
wytworzonych
w
instalacjach którym mowa w ust. 1, Rada
odnawialnego źródła energii zużywanych Ministrów może określić również
maksymalną
ilość
energii
elektrycznej, która może zostać
12
elektroenergetycznego,
jak
również
zobowiązania
wynikające
z
umów
międzynarodowych.
Odnosząc się zatem do strategii Państwa w
Krajowym Planie Działania w zakresie OZE
do roku 2020 - do czasu dojścia do poziomu
75% mocy określonych w Krajowym Planie
Działania zapis określający wielkość
wolumenu aukcji dla technologii poniżej
4000
MWh/MW/rok
jest
zupełnie
nieuzasadniony. Dopiero po osiągnieciu 75%
realizacji
celu
OZE
zostanie
zminimalizowane ryzyko jego osiągnięcia.
Wtedy też można dać szanse małym
instalacją
oze
oraz
innym
mniej
konkurencyjnym
źródłom
oze
na
uzupełnienie produkcji energii elektrycznej w
miksie oze.
Dodatkowo
określenie/ograniczenie
wolumenów
mocy
dla
technologii
pracujących poniżej 4000 MWh/MW/rok
należy umożliwić dopiero po 3 latach od
wejścia w życie rozdziału 4 ustawy takie
rozwiązanie pozwoli Radzie Ministrów na
zminimalizowanie
ryzyka
osiągniecia
zobowiązań na rok 2020 a inwestorom
zainteresowanym rozwojem technologii
poniżej 4000 MWh/MW/rok przygotować
projekty pod przetargi.
w energetyce oraz w transporcie,
bezpieczeństwo funkcjonowania systemu
elektroenergetycznego, jak również
zobowiązania wynikające z umów
międzynarodowych.
Art. 190
Nadpodaż
Świadectw
Pochodzenia
wytworzona
w
instalacjach
odnawialnego źródła energii o
sprawności wytworzenia energii
elektrycznej
poniżej
4000
MWh/MW/rok na kolejny rok, o ile
do tego czasu ogólny cel krajowy w
zakresie udziału energii ze źródeł
odnawialnych
w
ostatecznym
zużyciu energii brutto, o którym
mowa w art. 124 ust2 pkt1) ustawy
nie osiągnie poziomu [75%] celu
określonego w krajowym planie
działań, o którym mowa w art. 124
ust. 1.
Art. 190. W latach 2015 i 2016 Zmiana ustawy polegająca
obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. usunięciu zapisów art. 190
1, uznaje się za spełniony przez
podmioty, o których mowa w art. 52 ust.
2, jeżeli za dany rok udział ilościowy
sumy energii elektrycznej wytworzonej
w instalacjach odnawialnego źródła
energii wynikającej z umorzonych
świadectw
pochodzenia
lub
ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej
wynikającej z umorzonych świadectw
pochodzenia biogazu rolniczego, lub
uiszczonej opłaty zastępczej, w danym
roku w:
13
na Zmiana ustawy polegająca na usunięciu
zapisów art. 190 w zakresie ustalania
sztywnego poziomu kwoty obowiązku OZE
na 14% i 15% na lata 2015 i 2016. Zmiana ma
na celu przywrócenie pierwotnych zapisów
art. 60 ustawy zakładających poziom celu
OZE od momentu wejścia w życie rozdz. IV,
czyli dniem 1 stycznia 2016 roku w
wysokości 20%, Zapis ten jest kluczowym
narzędziem do walki z zjawiskiem nadpodaży
świadectw pochodzenia i pozwoli na
przywrócenie
równowagi
na
rynku
konkurencyjnym
1) sprzedaży energii elektrycznej
odbiorcom końcowym niebędącym
odbiorcami przemysłowymi, o których
mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1, albo
2) całkowitej rocznej ilości energii
elektrycznej wynikającej z zakupu
energii elektrycznej na własny użytek, na
podstawie transakcji zawieranych we
własnym imieniu na giełdzie towarowej
lub na rynku organizowanym przez
podmiot prowadzący na terytorium
Rzeczypospolitej
Polskiej
rynek
regulowany, albo
3) całkowitej rocznej ilości energii
elektrycznej wynikającej z zakupu
energii elektrycznej na podstawie
transakcji zawieranych na zlecenie
odbiorców końcowych na giełdzie
towarowej lub na rynku organizowanym
przez podmiot prowadzący na terytorium
Rzeczypospolitej
Polskiej
rynek
regulowany, albo
4) ilości energii elektrycznej
zakupionej na własny użytek
art. 131
– wynosi odpowiednio 14% i 15%.
„4. Informacje wskazane w ust. 3 Prezes "4.
Informacje wskazane w ust. Proponowana zmiana projektu zmiany
URE przekazuje ministrowi właściwemu 3
Prezes
URE
przekazuje ustawy polegająca na zmianie Art. 131 ust. 4
14
Transparentność
systemu ŚP
art. 2 pkt 13
Etapowanie
projektów
do spraw gospodarki w terminie 25 dni od ministrowi właściwemu do spraw
dnia zakończenia każdego kwartału.
gospodarki w terminie 10 dni od
zakończenia
miesiąca
następującego po miesiącu, którego
dotyczą te informacje"
czyli zmiany publikacji częstotliwości
danych o świadectwach pochodzenia z
kwartalnych na miesięczne, bez zmiany
zakresu tych informacji. Zmiana konieczna w
celu uzyskania transparentności na rynku
świadectw pochodzenia.
W ustawie o odnawialnych źródłach Celem
proponowanej
zmiany
jest
art. 2 pkt 13) instalacja odnawialnego
energii w art. 2 pkt 13) dodaje się na zapewnienie odpowiedniej ochrony praw
źródła energii – instalację stanowiącą
końcu zdanie:
słusznie nabytych oraz ochrony interesów w
wyodrębniony zespół:
toku przedsiębiorców inwestujących w
a) urządzeń służących do wytwarzania "- przy czym dla celów korzystania z sektorze energetyki odnawialnej poprzez
energii
i
wyprowadzania
mocy, mechanizmów
i
instrumentów umożliwienie skorzystania z pełnego, 15przyłączonych w jednym miejscu wspierających wytwarzanie energii letniego okresu wsparcia dla każdej z
przyłączenia, w których energia elektrycznej z odnawialnych źródeł instalacji odnawialnego źródła energii
elektryczna lub ciepło są wytwarzane z energii, o których mowa w rozdziale realizowanych etapowo.
jednego rodzaju odnawialnych źródeł 4 ustawy, za wyodrębniony zespół
energii, a także magazyn energii urządzeń, o którym mowa w lit. a) Uzasadnione jest przy tym powiązanie
elektrycznej przechowujący wytworzoną powyżej, uznawany jest także: (i) kwalifikacji danego zespołu urządzeń
energię elektryczną, połączony z tym wyodrębniony zespół urządzeń wytwórczych jako instalacji odnawialnego
zespołem urządzeń lub
służących do wytwarzania energii źródła energii z potrzebą uzyskania lub
b) obiektów budowlanych i urządzeń elektrycznej i wyprowadzania mocy, zmiany koncesji na wytwarzanie energii
stanowiących
całość
techniczno- w których energia elektryczna elektrycznej, ponieważ na etapie wydawania
użytkową służący do wytwarzania wytwarzana jest z jednego rodzaju koncesji organ regulacyjny, Prezes Urzędu
źródeł
energii, Regulacji Energetyki, weryfikuje aspekty
biogazu rolniczego, a także połączony z odnawialnych
przyłączonych w jednym miejscu techniczne instalacji potwierdzając tym
nimi magazyn biogazu rolniczego;
przyłączenia,
wykorzystywanym samym, że stanowi ona zespół urządzeń
jednocześnie przez inne zespoły wytwarzających energię elektryczną z
15
takich urządzeń, oraz (ii) zespół
urządzeń służących do wytwarzania
energii
elektrycznej
i
wyprowadzania mocy, w których
energia elektryczna wytwarzana jest
z jednego rodzaju odnawialnych
źródeł
energii,
stanowiących
kolejną część (etap budowy)
istniejącej instalacji odnawialnego
źródła energii, wybudowanych i
przyłączonych
do
sieci
po
pierwszym dniu wprowadzeniu
energii elektrycznej do sieci
dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej
z takiej instalacji - o ile prowadzenie
działalności
gospodarczej
polegającej na wytwarzaniu energii
elektrycznej w takich zespołach
urządzeń
wymagać
będzie
uzyskania koncesji lub rozszerzenia
(zmiany) dotychczasowej koncesji
na wytwarzanie energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii na
podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia
1997 r. - Prawo energetyczne."
16
odnawialnych źródeł energii. Taki zapis
spowoduje także, że nie będzie żadnych
możliwości wydłużania procesu oddawania
do eksploatacji poszczególnych etapów
inwestycji w instalacje odnawialnego źródła
energii, bowiem koncesja (lub zmiana
koncesji) udzielana będzie - zgodnie z
dotychczasową praktyką Prezesa Urzędu
Regulacji Energetyki - dla konkretnych
wybudowanych i oddanych do eksploatacji
zespołów urządzeń, a nie dla dopiero
planowanych instalacji. Prawo do korzystania
z systemu wsparcia będzie ostatecznie
potwierdzane poprzez fakt otrzymania
koncesji lub zmianę dotychczasowej koncesji
przedsiębiorcy. Tym samym w przypadku
przedłużającego się procesu uzyskiwania
koncesji, kolejny etap inwestycji w instalacje
odnawialnego źródła energii otrzyma
wsparcie przez okres krótszy niż 15 lat, gdyż
wsparcie
w
okresie
rozruchu
technologicznego określone w art. 42 ust. 5
projektu ustawy jest ograniczony do 90 dni i
będzie liczone od daty pierwszego
wprowadzenia energii elektrycznej w okresie
rozruchu technologicznego.
Zakres zmiany nie narusza w żadnej mierze
struktury projektu ustawy o odnawialnych
źródłach energii, ani nie zwiększa kosztów
systemu wsparcia i powinien być
potraktowany jako usunięcie ewidentnego
przypadku naruszenia praw nabytych oraz
interesów w toku, wyrażającego się w
dyskryminacyjnym
skróceniu
okresu
wsparcia dla tych instalacji, które zostały
zrealizowane etapowo (dla kolejnych etapów,
poza pierwszym).
5. Do wniosku o wydanie zaświadczenia
art. 75 ust. 5 pkt.
o dopuszczeniu do udziału w aukcji
3 i pkt. 4
wytwórca dołącza oryginały lub
zmiana
poświadczone kopie:
określenia decyzji 3) prawomocnego pozwolenia na budowę
wskazanych jako wydanego dla projektowanej instalacji
konieczne w celu odnawialnego źródła energii lub jej
dopuszczenia w modernizacji, jeżeli jest ona wymagana
aukcji
z na
podstawie
przepisów
prawa
„prawomocnych” budowlanego;
na „ostateczne”
4)
prawomocnej
decyzji
o
środowiskowych
uwarunkowaniach
wydanej na podstawie przepisów ustawy
z dnia 3 października 2008 r. o
udostępnianiu informacji o środowisku i
Ustawa w aktualnym kształcie na podstawie
art. 75 ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4 przewiduje ze do
Aukcji nie będą mogły przystąpić podmioty
posiadające
ostateczne
decyzje
o
środowiskowych uwarunkowaniach, na
podstawie których uzyskały ostateczne
pozwolenia na budowę, na mocy których
mogą podjąć budowę instalacji, a które nie
4)ostatecznej
decyzji
o posiadają tych decyzji prawomocnych.
środowiskowych uwarunkowaniach Proponowana zmiana projektu ustawy
wydanej na podstawie przepisów polegająca na zmianie art. 75 ust. 5 pkt. 3 i
ustawy z dnia 3 października 2008 r.
art. 75 ust. 5 pkt. 4 czyli zmianie określenia
o udostępnianiu informacji o decyzji tam wskazanych z „prawomocnych”
środowisku i jego ochronie, udziale na „ostateczne” jest konieczna w celu
społeczeństwa
w
ochronie dopuszczenia do udziału w Aukcji projektów
środowiska oraz o ocenach z wydaną już ostateczną decyzją pozwolenia
3)ostatecznego pozwolenia na
budowę
wydanego
dla
projektowanej
instalacji
odnawialnego źródła energii lub jej
modernizacji, jeżeli jest ona
wymagana na podstawie przepisów
prawa budowlanego;”
17
jego ochronie, udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz. U. z
2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)) – w
przypadku instalacji odnawialnego źródła
energii wykorzystującej do wytworzenia
energii elektrycznej energię wiatru na
morzu;
42 ust. 2. Warunkiem zakupu przez
42 ust. 2
sprzedawcę zobowiązanego energii
doprecyzowanie
elektrycznej, o której mowa w ust. 1, jest
zasad sprzedaży zaoferowanie
sprzedaży
całej
energii
do wytworzonej i wprowadzonej do sieci
sprzedawcy
przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej
zobowiązanego
energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii w instalacji odnawialnego
źródła energii, w okresie co najmniej 90
następujących po sobie
dni kalendarzowych.
oddziaływania na środowisko (Dz.
U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.9)
) – w przypadku instalacji
odnawialnego
źródła
energii
wykorzystującego do wytworzenia
energii elektrycznej energię wiatru
na morzu;”
na budowę, a więc decyzją uprawniającą do
podjęcia robót budowlanych, wydawaną na
podstawie
ostatecznej
decyzji
o
środowiskowych
uwarunkowaniach
realizacji inwestycji.
„2. Warunkiem zakupu przez
sprzedawcę zobowiązanego
energii elektrycznej, o której
mowa w ust. 1, jest
zaoferowanie
wyłącznie
sprzedawcy zobowiązanemu
w
dobie
poprzedzającej
dostawę sprzedaży całej
energii elektrycznej, która ma
być
wytworzona
i
wprowadzenie
całej
wytworzonej
energii
elektrycznej
do
sieci
przesyłowej
lub
sieci
dystrybucyjnej
energii
elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii w instalacji
odnawialnego źródła energii,
w okresie co najmniej 90
Proponowana zmiana ustawy polega na
doprecyzowaniu zasad sprzedaży energii do
sprzedawcy zobowiązanego tak, aby uniknąć
niekorzystnych zjawisk związanych z
dowolną interpretacją zasad tej sprzedaży
oraz zapewnić, że sprzedaż energii
sprzedawcy
zobowiązanemu
będzie
realizowała Wytyczne UE z dnia 28 czerwca
2014 w sprawie pomocy państwa na ochronę
środowiska i cele związane z energią w latach
2014-2020 (2014/C 200/01) Zaproponowany
zapis
w
pełni
koresponduje
z
obowiązującymi przepisami ustawy Prawo
energetyczne
w
zakresie
sposobu
świadczenia
usług
bilansowania
handlowego.
18
Proponowana zmiana jest w pełni zgodna ze
strukturą systemu wsparcia regulowanego
ustawą i nie powoduje powstawania
dodatkowych kosztów. Jednocześnie stanowi
Art. 75. 5. Do wniosku o wydanie
Art. 75 ust. 5 pkt.
zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału
3) i 4)
w aukcji wytwórca dołącza oryginały lub
Offshore
poświadczone kopie:
3) prawomocnego pozwolenia na budowę
wydanego dla projektowanej instalacji
odnawialnego źródła energii lub jej
modernizacji, jeżeli jest ona wymagana
na
podstawie
przepisów
prawa
budowlanego;
4)
prawomocnej
decyzji
o
środowiskowych
uwarunkowaniach
wydanej na podstawie przepisów ustawy
z dnia 3 października 2008 r. o
udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie, udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz. U. z
2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)) – w
przypadku instalacji odnawialnego źródła
energii wykorzystującej do wytworzenia
energii elektrycznej energię wiatru na
morzu;
następujących po sobie dni bezpośrednią
implementację
zapisów
kalendarzowych.”;
Wytycznych w sprawie pomocy państwa na
ochronę środowiska i cele związane z energią
w latach 2014-2020 z dnia 28 czerwca 2014
wskazujących na konieczność integracji
źródeł odnawialnych z rynkiem energii.
3) prawomocnego pozwolenia na Celem
proponowanej
zmiany
jest
budowę
wydanego
dla umożliwienie instalacjom odnawialnego
projektowanej
instalacji źródła
energii
wykorzystującym
do
odnawialnego źródła energii lub jej wytworzenia energii elektrycznej energię
modernizacji, jeżeli jest ona wiatru na morzu (farmy wiatrowe morskie)
wymagana na podstawie przepisów udziału w aukcji - poprawka techniczna.
prawa budowlanego albo w
przypadku instalacji odnawialnego
źródła energii wykorzystującej do
wytworzenia energii elektrycznej
energię
wiatru
na
morzu,
prawomocnej
decyzji
o
środowiskowych uwarunkowaniach
wydanej na podstawie przepisów
ustawy z dnia 3 października 2008 r.
o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa
w
ochronie
środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz.
U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.))
19
20