Kamień w architekturze i sztuce
Transkrypt
Kamień w architekturze i sztuce
1. Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim Kamień w architekturze i sztuce 2. Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim Stone in art and architecture 3. Jednostka prowadząca przedmiot WNZKŚ, Instytut Nauk Geologicznych, Zakład Mineralogii i Petrologii 4. Kod przedmiotu/modułu 3012-m10KARS-WSS2, 3012-m10KARS-CSS2 5. Rodzaj przedmiotu/modułu Obligatoryjny w obrębie fakultatywnego modułu 6. Kierunek studiów Geologia 7. Poziom studiów II stopień 8. Rok studiów I lub II rok 9. Semestr zimowy lub letni 10. Forma zajęć i liczba godzin wykłady: 15 godz. ćwiczenia prowadzone w laboratorium: 15 godz. 11. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia wykładowca: prof. dr hab. Ryszard Kryza + zespół koordynator ćwiczeń: prof. dr hab. Ryszard Kryza zespół prowadzący ćwiczenia: prof. dr hab. Ryszard Kryza, dr Czesław August, dr Wojciech Bartz, dr Joanna Kostylew, mgr Marta Prell, mgr Dorota Kowalik-Kociszewska 12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów Wiedza z zakresu mineralogii, geochemii i petrologii ze studiów licencjackich geologii 13. Cele przedmiotu Wykłady i ćwiczenia z Kamienia w architekturze i sztuce mają na celu zapoznanie studentów z różnymi aspektami wykorzystania surowców kamiennych w dawnych okresach historycznych i współcześnie. Omawiane są typy kamieni budowlanych, metody ich wydobycia i obróbki, normy określające parametry techniczne decydujące o ich zastosowaniu. Studenci mają okazję zapoznać się z podstawami sztuki kamieniarskiej, zastosowaniem kamieni w różnych stylach architektury. Poznają główne polskie surowce kamieniarskie oraz przykłady ich zastosowań. Specjalną uwagę poświęca się problematyce niszczenia kamieni budowlanych w warunkach zanieczyszczonej atmosfery oraz sposobom renowacji budowli kamiennych. W ramach zajęć praktycznych organizowana jest wizyta w zakładzie kamieniarskim, a praca zaliczeniowa polega na indywidualnym opisie wybranego zespołu zabytków kamiennych Wrocławia. Zaliczenie tego przedmiotu przygotowuje studentów do ewentualnej pracy, która ma związek z kamieniarstwem i renowacją zabytków. 14. Zakładane efekty kształcenia (W_1) Ma wiedzę z zakresu nauk ścisłych powiązanych z wybranymi aspektami nauk geologicznych i technologii materiałowej, w szczególności z zakresu norm dotyczących kamieni budowlanych. (W_2) Ma wiedzę w zakresie aktualnych problemów nauk o środowisku i technologii materiałowej oraz stosowanych w nich współczesnych metod badawczych. (W_3) Konsekwentnie stosuje zasadę ścisłego, opartego na danych empirycznych interpretowania zjawisk i procesów przyrodniczych i technicznych w pracy badawczej. (W_4) Zna ogólne zasady planowania badań z wykorzystaniem technik i narzędzi badawczych stosowanych w geologii i naukach o środowisku. (W_5) Ma pogłębioną wiedzę w zakresie krajowej bazy surowców skalnych i zastosowania kamienia w budownictwie. (W_6) Zna wybrane regulacje prawne w zakresie surowców skalnych i kamieniarstwa, w powiązaniu z zasadami tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości. (U_1) Potrafi zastosować zaawansowane techniki i narzędzia badawcze w zakresie wybranych dyscyplin nauk o Ziemi (surowce skalne, kamieniarstwo). (U_2) Potrafi planować i wykonywać zadania badawcze lub ekspertyzy pod kierunkiem opiekuna naukowego. (K_1) Rozumie potrzebę ciągłego uczenia się i podnoszenia kompetencji zawodowych, a także inspirowania i organizowania procesu uczenia się innych osób. 15. Symbole kierunkowych efektów kształcenia K2_W02 K2_W03 K2_W04 K2_W06 K2_W07, K2_W08 K2_W10 K2_U01 K2_U04 K2_K01 Treści programowe wykładów i ćwiczeń: 1. Wstęp: sprawy organizacyjne, literatura kamieniarska. 2. Surowce skalne: kamieniołomy i metody urabiania skał, metody obróbki kamienia; cechy technologiczne skał (normy). 3. Oznaczania cech technicznych kamieni: wizyta w laboratorium oznaczania cech technicznych kamieni. 4. Polskie kamienie budowlane: Granity i inne skały magmowe i metamorficzne; wapienie i marmury; piaskowce i inne skały osadowe. 5. Zarys kamieniarstwa: kamienne formy architektoniczne (mury, okładziny, formy ozdobne, napisy na kamieniu). 6. Niszczenie i renowacja kamieni: procesy niszczenia kamieni w warunkach zanieczyszczonej atmosfery; metody renowacji kamieni. 7. Kamień w architekturze i sztuce: główne style architektoniczne; przykłady zabytków architektury Wrocławia. 8. Kamienny Wrocław: kamień w zabytkach i współczesnej architekturze Wrocławia – zajęcia terenowe; kamień w nekropoliach Wrocławia. 9. Praca zaliczeniowa: samodzielny opis petrograficzny kamieni budowlanych w terenie: wybrane ciągi budowli na ulicach Wrocławia – praca zaliczeniowa. 16. Zalecana literatura (podręczniki) Literatura podstawowa: Atlas kamieni naturalnych dostępnych na rynku polskim. F.H.U. ‘WANDA”, P.H.U. „h.g. BRAUNE”, Jawor. Kozłowski S., 1986. Surowce skalne Polski. Wydawn. Geol., Warszawa. Rapp G.R., 2002. Archaeomineralogy. Springer, Berlin. Wilcke H., Thunig W., 1997. Kamieniarstwo. Wyd. 2. (tłumacz. Michalski A.), WSiP, Warszawa. Wilczyńska-Michalik W., 2004. Influence of atmospheric pollution on the weathering of stones in Cracow monuments and rock outcrops in Cracow, Cracow-Częstochowa Upland and the Carpathians. Wyd. Naukowe Akad. Pedagog. Kraków. Siegesmund S., Snethlage R., (eds.), 2011: Stone in Architecture: Properties, Durability. Springer-Verlag, Fourth Edition. Literatura uzupełniająca: Domasławski W. (red.), 1993. Profilaktyczna konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych. Wydawn. UMK Toruń. Dziedzic K., Kozłowski S., Majerowicz A., Sawicki L. (red.), 1979. Surowce mineralne Dolnego Śląska. Ossolineum, Wrocław. Rajchel J., 2004. Kamienny Kraków. AGH, Kraków. Siegesmund S., Wiess T., Vollbrecht A., (red.), 2002. Natural stone, weathering phenomena, conservation strategies and case studies. Geological Society London, Special Publications, 205. ŚWIAT KAMIENIA. Dwumiesięcznik Branży Kamieniarskiej. ABRA, Opole. NOWY KAMIENIARZ. Dwumiesięcznik Kamieniarski. SKI&VAK, Poznań. 17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu/modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: Wykłady: Kolokwium zaliczeniowe z zagadnień teoretycznych. Ćwiczenia: Samodzielna praca zaliczeniowa: opis wybranych zabytków kamiennych Wrocławia. Elementy i wagi mające wpływ na ocenę końcową: zaliczenie wykładów 50 %, ćwiczenia 50%. 18. Język wykładowy polski 19. Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 30 godz. - wykład: 15 godz. - ćwiczenia prowadzone w laboratorium: 15 godz. Praca własna studenta np.: 40 godz. - przygotowanie do zajęć: 10 godz. - opracowanie wyników: 10 godz. - czytanie wskazanej literatury: 10 godz. - napisanie raportu z zajęć: 10 godz. - przygotowanie do egzaminu: Suma godzin Liczba punktów ECTS 70 godz. 3 ECTS