Organizacja i projektowanie procesu wspierającego rozwój ucznia

OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
ORGANIZACJA I PROJEKTOWANIE PROCESU WSPIERAJĄCEGO
ROZWÓJ UCZNIA
wypełnia instytut/katedra
PEDAGOGIKI I PSYCHOLOGII
PEDAGOGIKI/ZAKŁAD DYDAKTYKI
Instytut/Katedra
Pedagogika
Kierunek
Specjalizacja/specjalność wczesnoszkolna i terapia pedagogiczna, przedszkolna i terapia pedagogiczna
Wydział
Poziom organizacyjny
studiów
System studiów
Rok/semestr
Studia pierwszego stopnia
stacjonarne
III
5
Tytuł i/lub stopień
dr hab. Ewa Filipiak, prof. nadzw. UKW,
naukowy/tytuł
mgr Joanna Szymczak,
zawodowy, imię i
nazwisko prowadzącego/ mgr Marlena Redyk
prowadzących przedmiot
Liczba godzin
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
15 wykładów,
15 konwersatoriów
Opisywana forma zajęć
wykład, konwersatoria
zaliczenie z oceną
przedmiot specjalnościowy (specjalizacyjny)
język polski
Rygor
Typ przedmiotu
Język wykładowy
Przedmioty
wprowadzające i
wymagania wstępne
Założenia i cele
przedmiotu (w formie
efektów kształcenia)
Treści programowe
przedmiotu
Psychologia rozwoju człowieka, Psychologia dziecka, Teoretyczne podstawy
kształcenia; student zna oraz rozumie poszczególne etapy w rozwoju człowieka;
rozumie specyfikę procesu uczenia się – nauczania, potrafi określić interakcyjną
rolę nauczyciela oraz rolę ucznia, zna i rozumie style oraz modele nauczania
Celem przedmiotu jest umożliwienie studentowi poznania specyfiki projektowania
edukacyjnego jako projektu indywidualnej pracy z dzieckiem, zapoznanie się oraz
zrozumienie podstaw terapii pedagogicznej: istotę, wymiary. Efektem realizacji
przedmiotu jest umiejętność zastosowania wybranych metod oraz techniki mające
uzasadnienie w terapii pedagogicznej, zrozumienie powiązanie pomiędzy
modelami nauczania a terapią pedagogiczną – student potrafi wybrać adekwatny
do celu model nauczania, potrafi stworzyć projekt indywidualnej pracy z
dzieckiem.
Realizacja przedmiotu obejmuje następujące moduły treści: Projektowanie
jako opracowanie projektu indywidualnej pracy z dzieckiem
(uwzględniające różnice indywidualne); Projektowanie jako podejmowanie
decyzji odnośnie do celów, treści, trafnej diagnozy zasobów, umiejętnego
pozyskiwania sojuszników, form i organizacji pracy ucznia, doboru
materiałów dydaktycznych);. Diagnoza zasobów-narzędzia diagnostyczne;
Zasady konstruowania indywidualnych projektów edukacyjnych; Modele
nauczania i wybrane metody stosowane w terapii pedagogicznej;
Budowanie rusztowania; Motywowanie uczniów; Organizowanie
środowiska uczenia się; Zasady pracy z dzieckiem mającym trudności w
uczeniu (dla Nauczyciela i Rodzica);Specyfika Relacji dziecko-Dorosły
Ewaluacja pracy (feetback)
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu –
wymagania i system
oceniania
dyskusja, pogadanka, debata, krytyczna ocena i analiza, analiza dokumentów,
analiza materiałów źródłowych, praca z książką
aktywność na konwersatoriach; portfolio ; indywidualny program pracy
terapeutycznej z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych (z
prezentacją multimedialną), udział w panelu dyskusyjnym
Literatura podstawowa
Filipiak E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i
problemy. Bydgoszcz. Wyd. UKW
Filipiak E. (2002). Teoria wzajemności i wpływu: dorosły-dziecko
H.R.Schaffera i jej znaczenie dla edukacji. W: Filipiak E. Konteksty rozwoju
aktywności językowej dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Wyd. AB
Janowski A. (2004). Zbieranie i wykorzystywanie informacji o uczniu i
klasie. W: Kruszewski K. (red.) Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela.
Warszawa. PWN
Gagne R, Briggs, Wagner (1992). Zasady projektowania dydaktycznego.
Warszawa: WSiP
Jabłoński S. Konstruowanie projektu indywidualnej pomocy
psychologicznej dla uczniów. W: edukacja 1(81)2003, s.87-97
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno –
wyrównawcze dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole. Wydawnictwo
Edukacja Polska, Warszawa 2009.
Wiliński P. (2003). Opiniodawstwo pedagogiczno-psychologiczne dla
potrzeb edukacji. W Edukacja 1(81)2003, s. 97-111.
Brophy J. (2002). Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa: WSiP
Dembo M (1997) Stosowana psychologia wychowawcza. Rozdział 11, 12,
13
Kaja B. (red.), Diagnoza dysleksji. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im.
Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2003.
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 2001.
Literatura uzupełniająca
(w tym portale
internetowe)
Dennison P. E., Dennison G. Kinezjologia Edukacyjna dla Dzieci. Międzynarodowy
Instytut NeuroKinezjoligii Rozwoju Ruchowego i Integracji Odruchów 2003.
Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
Warszawa 2004.
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Dziecięca matematyka, Warszawa 1999.
Gruszczyk – Kolczyńska E. Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, cz. 3.
Adele Faber, Elanie Mazlish, Jak mówić żeby dzieci słuchały, jak słuchać żeby
dzieci mówiły
.....................................................
data
.........................................................................................................................................
podpis prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu*
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU
ORGANIZACJA I PROJEKTOWANIE PROCESU WSPIERAJĄCEGO
ROZWÓJ UCZNIA
Opisywana forma zajęć konwersatoria
Nazwa przedmiotu
Liczba godzin
dydaktycznych
15
Tytuł i/lub stopień
naukowy/tytuł
zawodowy, imię i
nazwisko
prowadzącego/
prowadzącego dana
formę zajęć
mgr Joanna Szymczak,
mgr Marlena Redyk
Szczegółowa tematyka zajęć
1. Specyfika terapii pedagogicznej: osoba dziecka, osoba terapeuty, wyjątkowość relacji terapeutycznej,
wymiary sytuacji terapeutycznej, kategorie wpływów, efektywność procesu terapeutycznego.
2. Modele nauczania a terapia pedagogiczna – świadome projektowanie pracy terapeutycznej przy
wykorzystaniu określonego modelu nauczania.
1. Zasady konstruowania projektów edukacyjnych (programów). Ogólne założenia programów, cele
programów, zasady diagnozowania.
3. „Ruch jest drzwiami do uczenia się” (P. Dennison)- omówienie metod wspierających rozwój dzieci: Metoda
Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Metoda P. Dennisona.
4. Usprawnianie polisensoryczne- omówienie metod wspierających rozwój dzieci: Metoda Dobrego Startu,
Metoda Integracji Sensorycznej.
5.Wybrane metody oraz techniki mające zastosowanie w terapii pedagogicznej: techniki relaksacyjne, metoda
symboli dźwiękowych, techniki parateatralne, metoda malowania dziesięcioma palcami, system percepcyjno –
motoryczny Kepharta, metoda niedyrektywnego poradnictwa dla rodziców.
6. Przygotowanie konspektów wybranych metod.
7. Zapoznanie z narzędziami do diagnozy wstępnej uczniów.
8. Opracowanie części teoretycznej programu indywidualnej pracy z dzieckiem. (konstruowanie wywiadu,
diagnoza wstępna zaburzeń dziecka, formułowanie celów w projekcie oraz przewidywanych osiągnięć,
ewaluacja projektu)
Konsultacje z prowadzącym.
9. Zaliczenie i ewaluacja zajęć.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu
– wymagania i system
oceniania
Literatura podstawowa
aktywność na konwersatoriach + portfolio + opracowanie indywidualnego projektu
pracy z dzieckiem (z prezentacją multimedialną) + opracowanie wybranej trudności w
uczeniu się
Arends R. I., Uczymy się nauczać. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
Warszawa 1994, Wydanie trzecie zmienione.
Dennison P. E., Dennison G. Kinezjologia Edukacyjna dla Dzieci.
Międzynarodowy Instytut NeuroKinezjoligii Rozwoju Ruchowego i Integracji
Odruchów 2003.
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze
dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole. Wydawnictwo Edukacja Polska,
Warszawa 2009.
Hannaford C., Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii
edukacyjnej. Wydawnictwo Medyk Sp. Z o.o., Warszawa 1995.
Kaja B. (red.), Diagnoza dysleksji. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im.
Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2003.
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 2001.
Zwoleńska J., Radosna kinezjologia, Warszawa 2005.
Literatura
uzupełniająca (w tym
portale internetowe)
Bogdanowicz M., Przygotowanie do nauki pisania. Ćwiczenia
grafomotoryczne wg Hanny Tymichowej.
Bogdanowicz M., Ćwiczenia do rysowania 5-7 lat.
Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu. Wydawnictwa Szkolne i
Pedagogiczne, Warszawa 2004.
Bogdanowicz M., Rymowanki, przytulanki, kołysanki.
Bogdanowicz M., Trudne litery b, d, g, p. Zeszyt ćwiczeń dla klas 0, I-III.
Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Wydawnictwo
Harmonia, Gdańsk 2005.
Bogdanowicz M., Okrzesik D., Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu
Rozwijającego Weroniki Sherborne, Gdańsk 2005.
Bogdanowicz M., Barańska M., Jakucka E., Metoda Dobrego Startu. Od
piosenki do literki.
Chmielewska E., Logopedia.
1. ćwiczenia służące doskonaleniu wymowy
2. ćwiczenia służące doskonaleniu percepcji wzrokowej
3. ćwiczenia służące doskonaleniu percepcji słuchowej
4. ćwiczenia służące kształtowaniu orientacji przestrzennej
5. ćwiczenia służące doskonaleniu rozwoju ruchowego
6. ćwiczenia służące kształtowaniu rozwoju emocjonalnego
7. ćwiczenia i zabawy usprawniające mówienie, czytanie i pisanie
Chmielewska E., Poradnik dla nauczycieli i rodziców.
Frindt M., Jednoralska J., Matematyka. Karty pracy do zajęć wyrównawczych,
cz. I.
Frosting, Wzory, obrazki.
Galek B., Ćwiczenia rewalidacyjne dla klasy trzeciej, Warszawa 1996 (dla
dzieci upośledzonych umysłowo).
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Dziecięca matematyka, Warszawa
1999.
Gruszczyk- Kolczyńska E., Jak nauczyć dzieci konstruowania gier.
Kruszczyk – Kolczyńska E. Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu
się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, cz. 3.
Hływa R. A., 311 szlaczków i zygzaczków. Ćwiczenia grafomotoryczne
usprawniające rękę piszącą, Gdańsk 2007.
Hływa R. A., 311 szlaczków i zygzaczków. Ćwiczenia grafomotoryczne
usprawniające rękę piszącą, Gdańsk 2007.
Kosicka K., Uczę się pisać, Gdańsk 2005.
Kosmowska B., Dzisiaj się bawimy. Rewalidacja indywidualna prowadzona
Metodą Dobrego Startu, Warszawa 1999.
Polkowska I., Karty pracy, cz. I.
Polkowska I., To my, zeszyt ćwiczeń dla dzieci upośledzonych umysłowo.
Rocławski B., Zeszyt do początkowej nauki pisania.
Sokołowska W., Uczę się mówić, czytać i pisać, 3 części.
Od piosenki do literki- ćwiczenia, karty pracy.
Szlagowska D., Metoda Dobrego Startu. Piosenki do rysowania.
Tońska- Mrowiec A.,, Pojmaj I., Zabawy słuchowe. Ćwiczenia dla uczniów
klas 0 i I- III.
Violet F. Maas, Uczenie się przez zmysły. Wprowadzenie do teorii integracji
sensorycznej, Warszawa 1998.
Violet F. Maas, Integracja sensoryczna a neuronauka- od narodzin do
starości, Warszawa 2007.
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU
ORGANIZACJA I PROJEKTOWANIE PROCESU WSPIERAJĄCEGO
ROZWÓJ UCZNIA
Opisywana forma zajęć wykład
Nazwa przedmiotu
Liczba godzin
dydaktycznych
15
Tytuł i/lub stopień
naukowy/tytuł
zawodowy, imię i
nazwisko
prowadzącego/
prowadzącego dana
formę zajęć
Dr hab. Ewa Filipiak, prof. UKW
Szczegółowa tematyka zajęć
W ramach wykładu realizowane będą następujące moduły treściowe:
1. Projektowanie jako opracowanie projektu indywidualnej pracy z dzieckiem (uwzględniające różnice indywidualne);
2. Projektowanie jako podejmowanie decyzji odnośnie do celów, treści, trafnej diagnozy zasobów, umiejętnego
pozyskiwania sojuszników, form i organizacji pracy ucznia, doboru materiałów dydaktycznych)
3. Diagnoza zasobów. Wiedza uprzednia. Gromadzenie informacji. Narzędzia diagnozy
Przygotowanie schematu projektu;
4. Wybrane Modele i metody nauczania mające zastosowanie w pracy terapeutycznej.; Budowanie rusztowania –
Wrażliwe nauczanie - Indywidualny Program Nauczania. Indywidualna Karta Dziecka. Fazy konstruowania projektu
indywidualnej pomocy
5.Motywowanie uczniów.
6. Organizowanie środowiska uczenia się ucznia
7. Zasady pracy z dzieckiem (dla Nauczyciela i Rodzica).
8. Ewaluacja pracy ucznia i nauczyciela. Feetback. Zdarzenia krytyczne. Portfolio w pracy nauczyciela.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu
– wymagania i system
oceniania
Portfolio, opracowanie indywidualnego projektu pracy z dzieckiem (z prezentacją
multimedialną) w ramach konwersatorium, udział w podsumowującym panelu
dyskusyjnym
Filipiak E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i
problemy. Bydgoszcz. Wyd. UKW
Filipiak E. (2002). Teoria wzajemności i wpływu: dorosły-dziecko
H.R.Schaffera i jej znaczenie dla edukacji. W: Filipiak E. Konteksty rozwoju
aktywności językowej dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Wyd. AB
Brzezińska A. (2008). Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska
uczenia się. W: Filipiak E. Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane
Literatura podstawowa konteksty i problemy. Bydgoszcz. Wyd. UKW
Dembo 1997 Stosowana psychologia wychowawcza, Warszawa: WSiP, rozdz.
11, 12, 13
Janowski A. (2004). Zbieranie i wykorzystywanie informacji o uczniu i klasie.
W: Kruszewski K. (red.) Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela. Warszawa.
PWN
Gagne R, Briggs, Wagner (1992). Zasady projektowania dydaktycznego.
Warszawa: WSiP
Jabłoński S. Konstruowanie projektu indywidualnej pomocy psychologicznej
dla uczniów. W: Edukacja 1(81)2003, s.87-97
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze
dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole. Wydawnictwo Edukacja Polska,
Warszawa 2009.
Wiliński P. (2003). Opiniodawstwo pedagogiczno-psychologiczne dla potrzeb
edukacji. W Edukacja 1(81)2003, s. 97-111.
Brophy J. (2002). Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa: WSiP
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 2001.
Szymczak Zdarzenia krytyczne
Literatura
uzupełniająca (w tym
portale internetowe)
Dennison P. E., Dennison G. Kinezjologia Edukacyjna dla Dzieci.
Międzynarodowy Instytut NeuroKinezjoligii Rozwoju Ruchowego i Integracji
Odruchów 2003.
Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu. Wydawnictwa Szkolne i
Pedagogiczne, Warszawa 2004.
Gruszczyk – Kolczyńska E. Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu
się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, cz. 3.
Adele Faber, Elanie Mazlish, Jak mówić żeby dzieci słuchały, jak słuchać
żeby dzieci mówiły
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
ORGANIZACJA I PROJEKTOWANIE PROCESU WSPIERAJĄCEGO
ROZWÓJ UCZNIA
wypełnia instytut/katedra
PEDAGOGIKI I PSYCHOLOGII
PEDAGOGIKI/ZAKŁAD DYDAKTYKI
Instytut/Katedra
Pedagogika
Kierunek
Specjalizacja/specjalność wczesnoszkolna i terapia pedagogiczna, przedszkolna i terapia pedagogiczna
Wydział
Poziom organizacyjny
studiów
System studiów
Rok/semestr
Studia pierwszego stopnia
niestacjonarne
III
5
Tytuł i/lub stopień
dr hab. Ewa Filipiak, prof. nadzw. UKW,
naukowy/tytuł
mgr Joanna Szymczak,
zawodowy, imię i
nazwisko prowadzącego/ mgr Marlena Redyk
prowadzących przedmiot
Liczba godzin
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
15 wykładów,
15 konwersatoriów
Opisywana forma zajęć
wykład, konwersatoria
zaliczenie z oceną
przedmiot specjalnościowy (specjalizacyjny)
język polski
Rygor
Typ przedmiotu
Język wykładowy
Przedmioty
wprowadzające i
wymagania wstępne
Założenia i cele
przedmiotu (w formie
efektów kształcenia)
Treści programowe
przedmiotu
Psychologia rozwoju człowieka, Psychologia dziecka, Teoretyczne podstawy
kształcenia; student zna oraz rozumie poszczególne etapy w rozwoju człowieka;
rozumie specyfikę procesu uczenia się – nauczania, potrafi określić interakcyjną
rolę nauczyciela oraz rolę ucznia, zna i rozumie style oraz modele nauczania
Celem przedmiotu jest umożliwienie studentowi poznania specyfiki projektowania
edukacyjnego jako projektu indywidualnej pracy z dzieckiem, zapoznanie się oraz
zrozumienie podstaw terapii pedagogicznej: istotę, wymiary. Efektem realizacji
przedmiotu jest umiejętność zastosowania wybranych metod oraz techniki mające
uzasadnienie w terapii pedagogicznej, zrozumienie powiązanie pomiędzy
modelami nauczania a terapią pedagogiczną – student potrafi wybrać adekwatny
do celu model nauczania, potrafi stworzyć projekt indywidualnej pracy z
dzieckiem.
Realizacja przedmiotu obejmuje następujące moduły treści: Projektowanie
jako opracowanie projektu indywidualnej pracy z dzieckiem
(uwzględniające różnice indywidualne); Projektowanie jako podejmowanie
decyzji odnośnie do celów, treści, trafnej diagnozy zasobów, umiejętnego
pozyskiwania sojuszników, form i organizacji pracy ucznia, doboru
materiałów dydaktycznych);. Diagnoza zasobów-narzędzia diagnostyczne;
Zasady konstruowania indywidualnych projektów edukacyjnych; Modele
nauczania i wybrane metody stosowane w terapii pedagogicznej;
Budowanie rusztowania; Motywowanie uczniów; Organizowanie
środowiska uczenia się; Zasady pracy z dzieckiem mającym trudności w
uczeniu (dla Nauczyciela i Rodzica);Specyfika Relacji dziecko-Dorosły
Ewaluacja pracy (feetback)
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu –
wymagania i system
oceniania
dyskusja, pogadanka, debata, krytyczna ocena i analiza, analiza dokumentów,
analiza materiałów źródłowych, praca z książką
aktywność na konwersatoriach; portfolio ; indywidualny program pracy
terapeutycznej z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych (z
prezentacją multimedialną), udział w panelu dyskusyjnym
Literatura podstawowa
Filipiak E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i
problemy. Bydgoszcz. Wyd. UKW
Filipiak E. (2002). Teoria wzajemności i wpływu: dorosły-dziecko
H.R.Schaffera i jej znaczenie dla edukacji. W: Filipiak E. Konteksty rozwoju
aktywności językowej dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Wyd. AB
Janowski A. (2004). Zbieranie i wykorzystywanie informacji o uczniu i
klasie. W: Kruszewski K. (red.) Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela.
Warszawa. PWN
Gagne R, Briggs, Wagner (1992). Zasady projektowania dydaktycznego.
Warszawa: WSiP
Jabłoński S. Konstruowanie projektu indywidualnej pomocy
psychologicznej dla uczniów. W: edukacja 1(81)2003, s.87-97
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno –
wyrównawcze dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole. Wydawnictwo
Edukacja Polska, Warszawa 2009.
Wiliński P. (2003). Opiniodawstwo pedagogiczno-psychologiczne dla
potrzeb edukacji. W Edukacja 1(81)2003, s. 97-111.
Brophy J. (2002). Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa: WSiP
Dembo M (1997) Stosowana psychologia wychowawcza. Rozdział 11, 12,
13
Kaja B. (red.), Diagnoza dysleksji. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im.
Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2003.
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 2001.
Literatura uzupełniająca
(w tym portale
internetowe)
Dennison P. E., Dennison G. Kinezjologia Edukacyjna dla Dzieci. Międzynarodowy
Instytut NeuroKinezjoligii Rozwoju Ruchowego i Integracji Odruchów 2003.
Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
Warszawa 2004.
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Dziecięca matematyka, Warszawa 1999.
Gruszczyk – Kolczyńska E. Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, cz. 3.
Adele Faber, Elanie Mazlish, Jak mówić żeby dzieci słuchały, jak słuchać żeby
dzieci mówiły
.....................................................
data
.........................................................................................................................................
podpis prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu*
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU
ORGANIZACJA I PROJEKTOWANIE PROCESU WSPIERAJĄCEGO
ROZWÓJ UCZNIA
Opisywana forma zajęć konwersatoria
Nazwa przedmiotu
Liczba godzin
dydaktycznych
15
Tytuł i/lub stopień
naukowy/tytuł
zawodowy, imię i
nazwisko
prowadzącego/
prowadzącego dana
formę zajęć
mgr Joanna Szymczak,
mgr Marlena Redyk
Szczegółowa tematyka zajęć
1. Specyfika terapii pedagogicznej: osoba dziecka, osoba terapeuty, wyjątkowość relacji terapeutycznej,
wymiary sytuacji terapeutycznej, kategorie wpływów, efektywność procesu terapeutycznego.
2. Modele nauczania a terapia pedagogiczna – świadome projektowanie pracy terapeutycznej przy
wykorzystaniu określonego modelu nauczania.
1. Zasady konstruowania projektów edukacyjnych (programów). Ogólne założenia programów, cele
programów, zasady diagnozowania.
3. „Ruch jest drzwiami do uczenia się” (P. Dennison)- omówienie metod wspierających rozwój dzieci: Metoda
Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Metoda P. Dennisona.
4. Usprawnianie polisensoryczne- omówienie metod wspierających rozwój dzieci: Metoda Dobrego Startu,
Metoda Integracji Sensorycznej.
5.Wybrane metody oraz techniki mające zastosowanie w terapii pedagogicznej: techniki relaksacyjne, metoda
symboli dźwiękowych, techniki parateatralne, metoda malowania dziesięcioma palcami, system percepcyjno –
motoryczny Kepharta, metoda niedyrektywnego poradnictwa dla rodziców.
6. Przygotowanie konspektów wybranych metod.
7. Zapoznanie z narzędziami do diagnozy wstępnej uczniów.
8. Opracowanie części teoretycznej programu indywidualnej pracy z dzieckiem. (konstruowanie wywiadu,
diagnoza wstępna zaburzeń dziecka, formułowanie celów w projekcie oraz przewidywanych osiągnięć,
ewaluacja projektu)
Konsultacje z prowadzącym.
9. Zaliczenie i ewaluacja zajęć.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu
– wymagania i system
oceniania
Literatura podstawowa
aktywność na konwersatoriach + portfolio + opracowanie indywidualnego projektu
pracy z dzieckiem (z prezentacją multimedialną) + opracowanie wybranej trudności w
uczeniu się
Arends R. I., Uczymy się nauczać. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
Warszawa 1994, Wydanie trzecie zmienione.
Dennison P. E., Dennison G. Kinezjologia Edukacyjna dla Dzieci.
Międzynarodowy Instytut NeuroKinezjoligii Rozwoju Ruchowego i Integracji
Odruchów 2003.
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze
dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole. Wydawnictwo Edukacja Polska,
Warszawa 2009.
Hannaford C., Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii
edukacyjnej. Wydawnictwo Medyk Sp. Z o.o., Warszawa 1995.
Kaja B. (red.), Diagnoza dysleksji. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im.
Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2003.
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 2001.
Zwoleńska J., Radosna kinezjologia, Warszawa 2005.
Literatura
uzupełniająca (w tym
portale internetowe)
Bogdanowicz M., Przygotowanie do nauki pisania. Ćwiczenia
grafomotoryczne wg Hanny Tymichowej.
Bogdanowicz M., Ćwiczenia do rysowania 5-7 lat.
Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu. Wydawnictwa Szkolne i
Pedagogiczne, Warszawa 2004.
Bogdanowicz M., Rymowanki, przytulanki, kołysanki.
Bogdanowicz M., Trudne litery b, d, g, p. Zeszyt ćwiczeń dla klas 0, I-III.
Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Wydawnictwo
Harmonia, Gdańsk 2005.
Bogdanowicz M., Okrzesik D., Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu
Rozwijającego Weroniki Sherborne, Gdańsk 2005.
Bogdanowicz M., Barańska M., Jakucka E., Metoda Dobrego Startu. Od
piosenki do literki.
Chmielewska E., Logopedia.
1. ćwiczenia służące doskonaleniu wymowy
2. ćwiczenia służące doskonaleniu percepcji wzrokowej
3. ćwiczenia służące doskonaleniu percepcji słuchowej
4. ćwiczenia służące kształtowaniu orientacji przestrzennej
5. ćwiczenia służące doskonaleniu rozwoju ruchowego
6. ćwiczenia służące kształtowaniu rozwoju emocjonalnego
7. ćwiczenia i zabawy usprawniające mówienie, czytanie i pisanie
Chmielewska E., Poradnik dla nauczycieli i rodziców.
Frindt M., Jednoralska J., Matematyka. Karty pracy do zajęć wyrównawczych,
cz. I.
Frosting, Wzory, obrazki.
Galek B., Ćwiczenia rewalidacyjne dla klasy trzeciej, Warszawa 1996 (dla
dzieci upośledzonych umysłowo).
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Dziecięca matematyka, Warszawa
1999.
Gruszczyk- Kolczyńska E., Jak nauczyć dzieci konstruowania gier.
Kruszczyk – Kolczyńska E. Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu
się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, cz. 3.
Hływa R. A., 311 szlaczków i zygzaczków. Ćwiczenia grafomotoryczne
usprawniające rękę piszącą, Gdańsk 2007.
Hływa R. A., 311 szlaczków i zygzaczków. Ćwiczenia grafomotoryczne
usprawniające rękę piszącą, Gdańsk 2007.
Kosicka K., Uczę się pisać, Gdańsk 2005.
Kosmowska B., Dzisiaj się bawimy. Rewalidacja indywidualna prowadzona
Metodą Dobrego Startu, Warszawa 1999.
Polkowska I., Karty pracy, cz. I.
Polkowska I., To my, zeszyt ćwiczeń dla dzieci upośledzonych umysłowo.
Rocławski B., Zeszyt do początkowej nauki pisania.
Sokołowska W., Uczę się mówić, czytać i pisać, 3 części.
Od piosenki do literki- ćwiczenia, karty pracy.
Szlagowska D., Metoda Dobrego Startu. Piosenki do rysowania.
Tońska- Mrowiec A.,, Pojmaj I., Zabawy słuchowe. Ćwiczenia dla uczniów
klas 0 i I- III.
Violet F. Maas, Uczenie się przez zmysły. Wprowadzenie do teorii integracji
sensorycznej, Warszawa 1998.
Violet F. Maas, Integracja sensoryczna a neuronauka- od narodzin do
starości, Warszawa 2007.
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU
ORGANIZACJA I PROJEKTOWANIE PROCESU WSPIERAJĄCEGO
ROZWÓJ UCZNIA
Opisywana forma zajęć wykład
Nazwa przedmiotu
Liczba godzin
dydaktycznych
15
Tytuł i/lub stopień
naukowy/tytuł
zawodowy, imię i
nazwisko
prowadzącego/
prowadzącego dana
formę zajęć
Dr hab. Ewa Filipiak, prof. UKW
Szczegółowa tematyka zajęć
W ramach wykładu realizowane będą następujące moduły treściowe:
1. Projektowanie jako opracowanie projektu indywidualnej pracy z dzieckiem (uwzględniające różnice indywidualne);
2. Projektowanie jako podejmowanie decyzji odnośnie do celów, treści, trafnej diagnozy zasobów, umiejętnego
pozyskiwania sojuszników, form i organizacji pracy ucznia, doboru materiałów dydaktycznych)
3. Diagnoza zasobów. Wiedza uprzednia. Gromadzenie informacji. Narzędzia diagnozy
Przygotowanie schematu projektu;
4. Wybrane Modele i metody nauczania mające zastosowanie w pracy terapeutycznej.; Budowanie rusztowania –
Wrażliwe nauczanie - Indywidualny Program Nauczania. Indywidualna Karta Dziecka. Fazy konstruowania projektu
indywidualnej pomocy
5.Motywowanie uczniów.
6. Organizowanie środowiska uczenia się ucznia
7. Zasady pracy z dzieckiem (dla Nauczyciela i Rodzica).
8. Ewaluacja pracy ucznia i nauczyciela. Feetback. Zdarzenia krytyczne. Portfolio w pracy nauczyciela.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu
– wymagania i system
oceniania
Portfolio, opracowanie indywidualnego projektu pracy z dzieckiem (z prezentacją
multimedialną) w ramach konwersatorium, udział w podsumowującym panelu
dyskusyjnym
Filipiak E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i
problemy. Bydgoszcz. Wyd. UKW
Filipiak E. (2002). Teoria wzajemności i wpływu: dorosły-dziecko
H.R.Schaffera i jej znaczenie dla edukacji. W: Filipiak E. Konteksty rozwoju
aktywności językowej dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Wyd. AB
Brzezińska A. (2008). Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska
uczenia się. W: Filipiak E. Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane
konteksty i problemy. Bydgoszcz. Wyd. UKW
Dembo 1997 Stosowana psychologia wychowawcza, Warszawa: WSiP, rozdz.
Literatura podstawowa
11, 12, 13
Janowski A. (2004). Zbieranie i wykorzystywanie informacji o uczniu i klasie.
W: Kruszewski K. (red.) Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela. Warszawa.
PWN
Gagne R, Briggs, Wagner (1992). Zasady projektowania dydaktycznego.
Warszawa: WSiP
Jabłoński S. Konstruowanie projektu indywidualnej pomocy psychologicznej
dla uczniów. W: Edukacja 1(81)2003, s.87-97
Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze
dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole. Wydawnictwo Edukacja Polska,
Warszawa 2009.
Wiliński P. (2003). Opiniodawstwo pedagogiczno-psychologiczne dla potrzeb
edukacji. W Edukacja 1(81)2003, s. 97-111.
Brophy J. (2002). Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa: WSiP
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 2001.
Szymczak Zdarzenia krytyczne
Literatura
uzupełniająca (w tym
portale internetowe)
Dennison P. E., Dennison G. Kinezjologia Edukacyjna dla Dzieci.
Międzynarodowy Instytut NeuroKinezjoligii Rozwoju Ruchowego i Integracji
Odruchów 2003.
Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu. Wydawnictwa Szkolne i
Pedagogiczne, Warszawa 2004.
Gruszczyk – Kolczyńska E. Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu
się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, cz. 3.
Adele Faber, Elanie Mazlish, Jak mówić żeby dzieci słuchały, jak słuchać
żeby dzieci mówiły