docWYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2006 r. - Wydział Inżynierii Środowiska
download 
Reklamacja Transkrypt
WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2006 r. - Wydział Inżynierii Środowiska
WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2006 r. PROF. ZW. DR HAB. INŻ. EDWARD STANISŁAW KEMPA Jest pierwszym historycznie absolwentem Wydziału Inżynierii Sanitarnej Politechniki Wrocławskiej (1954). Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1963 roku na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej w zakresie odwadniania i zgazowywania osadów ściekowych, a stopień doktora habilitowanego w 1976 roku na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Wrocławskiej w zakresie technologii wody, ścieków i odpadów. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1979 roku, a w roku 1986 tytuł profesora zwyczajnego. Edward S. Kempa jest uczonym o autorytecie uznanym w kraju i za granicą. Prawie cała Jego działalność naukowa (z nielicznymi wyjątkami) skupiała się na problematyce szeroko pojętej gospodarki osadami ściekowymi. Wychodząc od zagadnień inżynierii procesowej (chemicznej) i klasyfikacji klasycznych paliw stałych, Profesor sformułował zasady oryginalnej Systematyki Osadów Ściekowych. Systematyka ta nie straciła do dzisiaj na aktualności i znaczeniu. W pracy badawczej zajął się również intensywnie tlenową stabilizacją osadów. Stając się czołowym naukowcem w dziedzinie osadów ściekowych, zgromadził wokół siebie pracowników nauki o podobnych zainteresowaniach i to nie tylko ze środowiska wrocławskiego, tworząc "wrocławską szkołę osadową". Drugą specjalnością profesora stała się nieco później, tj. po doktoracie, gospodarka odpadami stałymi. W tej właśnie dziedzinie stworzył również "wrocławską szkołę odpadową", pisząc na jej potrzeby unikatowy - jak dotychczas i metodologicznie doskonały podręcznik akademicki "Gospodarka odpadami miejskimi". W tej dziedzinie uzyskał także uznanie międzynarodowe, będąc wielokrotnie ekspertem i doradcą WHO oraz innych organizacji ONZ. Bogaty dorobek publikacyjny Profesora to ponad 310 publikacji naukowych, z których 1/3 ukazała się za granicą w językach kongresowych, 15 książek i skryptów, w tym bardzo nadal poczytny wśród projektantów oczyszczalni ścieków ponad 1300-stronnicowy poradnik (współautor) pt. "Oczyszczanie ścieków miejskich", 340 ekspertyz i opinii technicznych, 100 obszernych recenzji książek w czasopismach naukowych i technicznych oraz 5 wdrożonych patentów. Należy też podkreślić Jego tłumaczenia kilku książek i poradników z dziedziny oczyszczania ścieków na język polski. Profesor Edward S. Kempa jest wybitnym nauczycielem akademickim. Wypromował 8 doktorów nauk technicznych, był redaktorem naukowym kilku prac habilitacyjnych. Profesor recenzował 25 prac doktorskich i kilka habilitacyjnych. Ogromna wiedza Profesora w zakresie osadów ściekowych, jak również gospodarki odpadami stałymi, Jego doświadczenie i umiejętność przekazywania jej młodszym kolegom zaowocowało tym, że Jego wychowankowie zostali specjalistami najwyższej klasy w tych zagadnieniach, a kilku z nich zostało profesorami na polskich i zagranicznych uczelniach technicznych. Niekwestionowane są zasługi Profesora dla technicznego rozwoju gospodarki wodno-ściekowej i ochrony wód w Polsce.. Mając pełne uprawnienia budowlane do projektowania inwestycji w dziedzinie inżynierii sanitarnej i środowiska, Profesor zaprojektował m.in. 30 oczyszczalni ścieków i 3 zakłady uzdatniania wody. Zostały one zrealizowane, zdobywając nagrody jako budowy roku w dziedzinie budownictwa przemysłowego. PROF. ZW. DR HAB. INŻ. APOLINARY LESZEK KOWAL Profesor zwyczajny dr hab. inż. Apolinary Leszek Kowal jest emerytowanym profesorem Politechniki Wrocławskiej. Jest absolwentem pierwszego rocznika Wydziału Inżynierii Sanitarnej Politechniki Wrocławskiej (dyplom nr 2). Po ukończeniu studiów w 1954 r. rozpoczął pracę w Zakładzie Technologii Wody i Ścieków pod kierunkiem profesora Aleksandra Szniolisa. W Politechnice Wrocławskiej pracował aż do przejścia na emeryturę w 1995 r., pełniąc wiele funkcji, m.in. kierownika zakładu, dyrektora instytutu oraz dziekana. W 1960 r. uzyskał stypendium Departamentu Stanu USA i wyjechał na roczne studia do Johns Hopkins University uzyskując dyplom MSc in Engng. W 1977 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1990 r. – profesora zwyczajnego. W latach 1954–1962 pracował równocześnie w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu. Konsultował, bądź opiniował projekty i budowę oraz rozbudowę wielu zakładów wodociągowych. W latach 1973–1976 współpracował z Amerykańską Agencją Ochrony Środowiska (U.S. EPA) i w ramach tej współpracy rozpoczął nowatorskie prace badawcze z zakresu odnowy wody. Współpraca ta również zaowocowała szeregiem wyjazdów do Stanów Zjednoczonych, w tym na zaproszenie na wykłady do Southern Ilinois University. Tematyka prac badawczych, których wyniki prof. A.L. Kowal opublikował i opatentował, dotyczyła procesów oczyszczania wód, czynników hamujących usuwanie związków żelaza i manganu z wód podziemnych, wpływu zjawisk biologicznych i fizyczno-chemicznych w procesie infiltracji na jakość wody, procesów oczyszczania wód in situ w warstwie wodonośnej, wykorzystania adsorpcji do oczyszczania wód, procesów odnowy wody ze ścieków. W czasie pracy na Wydziale oraz po przejściu na emeryturę opublikował prawie 300 prac naukowych, w tym 3 podręczniki akademickie, 4 monografie, 6 skryptów i 12 patentów. Utworzył szkołę naukową odnowy wody. Był promotorem 23 rozpraw doktorskich. Spośród doktorantów trzy osoby uzyskały tytuł profesora, a trzy dalsze pracują na stanowisku profesora. Jest redaktorem naczelnym czasopisma naukowego „Ochrona Środowiska” oraz przewodniczącym jego Rady Programowej. Był inicjatorem w 1966 r. i sekretarzem naukowym cyklicznej konferencji „Postęp Techniczny w Wodociągach”, a od 1983 r. do dziś jest przewodniczącym Rady Programowej tej konferencji. W uznaniu zasług w zakresie integracji środowiska naukowego i zawodowego otrzymał godność Honorowego Członka Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych oraz Nagrodę Specjalną – AQUARINA. Prof. A.L. Kowal, kierując czasopismem naukowym będącym na liście filadelfijskiej oraz najstarszą polską konferencją technologiczną, jest najlepszym ambasadorem Wydziału Inżynierii Środowiska, budując jego prestiż w kraju i za granicą. W roku 2010 profesor A.L. Kowal obchodził 85. urodziny oraz jubileusz 60-lecia pracy naukowej. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2007 r. WALDEMAR BICZ – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1975. Od kilkunastu lat pełni funkcję Dyrektora i Prezesa Zarządu przedsiębiorstwa „Wodociągi Kłodzkie” Sp. z o.o. w Kłodzku. Jego związki z Politechniką Wrocławską – Wydziałem Inżynierii Środowiska – datują się od czasu ukończenia studiów i trwają bez przerwy do dziś. za wszystko i zaangażowaniu i otwartości pana Waldemara Bicza, na terenie podległych mu zakładów (oczyszczalnie ścieków, zakład oczyszczania wody) odbywają się praktyki studenckie, a od 7 lat – cykliczne coroczne obozy naukowe pod hasłem „Odbudowa gospodarki wodno-ściekowej na Ziemi Kłodzkiej po powodzi w 1997 r.” W ramach tych obozów studenci Wydziału Inżynierii Środowiska naszej Uczelni prowadzą badania na obiektach „Wodociągów Kłodzkich” pod merytoryczną opieką pana Waldemara Bicza i mają okazję wysłuchania przygotowanych przez niego wykładów z zakresu zagadnień eksploatacyjnych, polskiego i unijnego prawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska, a także metod pozyskiwania środków pomocowych z Unii Europejskiej na inwestycje w dziedzinie ochrony środowiska. Oprócz bardzo dużego zaangażowania w kształcenie naszych studentów podczas praktyki obozów naukowych, mgr inż. Waldemar Bicz był inicjatorem tematów prac dyplomowych zrealizowanych na obiektach technicznych „Wodociągów Kłodzkich”, które rozwiązywały konkretne problemy inżynierskie. MACIEJ LENARTOWSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1958. W latach 1958-1974 pracował w administracji państwowej (pełnił funkcje od referenta do dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego w Zielonej Górze). Od 1982 do 1990 r. pracował w resortowym Instytucie Ochrony Środowiska we Wrocławiu pełniąc funkcję z-cy dyrektora instytutu. Od roku 1990 pracuje we Wrocławskim Ośrodku Usług Ekologicznych EKOCENTRUM. Jest członkiem kilku towarzystw ekologicznych. Jest biegłym Wojewody Dolnośląskiego. Swoją długoletnią pracą zdobył sobie uznanie środowiska inżynierów sanitarnych. Jest wybitnym fachowcem w specjalności: ochrona wód i gleby oraz oczyszczanie ścieków. ZBIGNIEW SZURLEJ – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1962. W latach 1962-1970 był pracownikiem dydaktycznym Wydziału (Katedra Wodociągów i Kanalizacji). Od roku 1970 pracuje w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego kolejno na stanowiskach projektanta, generalnego projektanta, ostatnio pełnił funkcję z-cy dyrektora ds. technicznych. Był między innymi członkiem Komisji ds. uprawnień budowlanych przy Wojewodzie Dolnośląskim oraz członkiem Komisji Kwalifikacyjnej Dolnośląskiej Izby Inżynierów Budownictwa. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2008 r. ANDRZEJ BURKOWSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1970. Pracę zawodową rozpoczął w Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej w Szczecinie, w którym od 1979 do 1994 r. pełnił funkcję I Zastępcy Dyrektora Naczelnego ds. Technicznych, a od 1994 do 1998 r. funkcję Dyrektora Naczelnego. Od 1998 do 2002 r., kiedy Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej funkcjonowało jako Spółka Skarbu Miasta Szczecina, pełnił w nim funkcję Prezesa SpółkiDyrektora Generalnego. W okresie od sprywatyzowania w 2002 r. Spółki, która została przemianowana na Szczecińską Energetykę Cieplną Sp. z o.o. (udziałowcy: Gmina Miasto Szczecin, pracownicy SEC oraz EON Edis Energia – spółka-córka niemieckiego dystrybutora energii elektrycznej i gazu ziemnego – firmy EON Edis AG z siedzibą w Furstenwalde nad Sprewą oraz częścią koncernu energetycznego EON) do dziś nadal jest jej Prezesem i Dyrektorem Generalnym. W tym roku Izba Gospodarcza Ciepłownictwo Polskie nominowała zarządzaną przez mgr inż. Andrzeja Burkowskiego Szczecińską Energetykę Cieplną (SEC) do nagrody Laur Ciepłownictwa w kategorii Wiodące Przedsiębiorstwo Ciepłownicze zgodnie z maksymą „Prymus interpares” o sprzedaży ciepła powyżej 1 mln. GJ. Poza działalnością zawodową dał się poznać w latach 1992-2005 r. jako organizator cyklicznej Ogólnopolskiej Konferencji Ciepłowników, przemianowanej na Forum Ciepłowników Polskich, odbywającej się w Międzyzdrojach. Zawsze brali w niej udział pracownicy Katedry Klimatyzacji i Ciepłownictwa Wydziału W-7 Politechniki Wrocławskiej. Pracowników tej Katedry zapraszał do swojej firmy na cykl wykładów szkoleniowych w zakresie nowych tendencji w projektowaniu i budowie ciepłowni i sieci ciepłowniczych. Mgr inż. Andrzej Burkowski jest wybitnym, cenionym w kraju i w Niemczech fachowcem w specjalności ogrzewnictwo i ciepłownictwo. BENEDYKT DZIĘGIELEWSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1975. Po studiach rozpoczął pracę w Instytucie Inżynierii Ochrony Środowiska PWr jako asystent, a następnie starszy asystent. W latach 1975-1979 pod kierunkiem prof. Apolinarego L. Kowala prowadził badania nad odnową wody w ramach współpracy z amerykańską fundacją Marii Skłodowskiej- Curie. W 1979 r. uzyskał stypendium doktoranckie na Wydziale Geografii Uniwersytetu Południowego Illinois w Carbondale. Po obronie pracy doktorskiej w 1983 r. rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Stanach Zjednoczonych. Obecnie jest profesorem w Southern Illinois University w Carbondale – Departament of Geography and Environmental Resources, gdzie zajmuje się prognozowaniem zaopatrzenia w wodę regionów świata dotkniętych deficytem zasobów wodnych. Prof. Benedykt Dzięgielewski od prawi 30 lat stale współpracuje z Wydziałem Inżynierii Środowiska PWr, bierze udział w cyklicznych konferencjach „Postęp Techniczny w Wodociągach” oraz wygłasza wykłady i seminaria dla pracowników i studentów, a także stale wzbogaca zbiory biblioteczne Wydziału o amerykańskie czasopisma i książki. STANISŁAW SZNAJDER – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1976. Po studiach podjął pracę w Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji w Wałbrzychu, gdzie z dwuletnią przerwą w latach 1990-1991 pracuje do dzisiaj. W latach 1977-1989 kierował pracą kilku należących do tego przedsiębiorstwa oczyszczalni ścieków, a od 1992 roku pełnił w nim różne funkcje kierownicze i samodzielne (naczelnego inżyniera, zastępcy dyrektora ds. technicznych, prokurenta, wiceprezesa ds. technicznych, głównego specjalisty, dyrektora ds. technicznych, zastępcy dyrektora ds. eksploatacji). W latach 1990-1991 pracował przy budowie oczyszczalni ścieków w Czechosłowacji, będąc zatrudniony w Przedsiębiorstwie Dostaw Inwestycyjnych i Eksportowych „Naviga”. W 1991 r. pracował w Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Restrukturyzacji Regionu Wałbrzyskiego, Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Mgr inż. Stanisław Sznajder jest wybitnym fachowcem w dziedzinie inżynierii sanitarnej. Jest ekspertem Ministra Rozwoju Regionalnego w dziedzinie gospodarka wodno-ściekowej. Ma on na swoim koncie liczne osiągnięcia zawodowe, a wśród nich współautorstwo istotnych rozwiązań technologicznych, owocnie wdrożonych w pełnej skali technicznej. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2009 r. ZBIGNIEW LEWICKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska PWr, specjalności Zaopatrzenie w Wodę i Unieszkodliwianie Ścieków i Odpadów, z roku 1970. Rozpoczął pracę w Instytucie Inżynierii Sanitarnej i Wodnej PWr. Następnie pracował w Instytucie Budownictwa oraz Instytucie Budownictwa i Inżynierii Sanitarnej Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze. Kolejnym etapem była praca w Instytucie Inżynierii Środowiska Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze (obecnie Uniwersytetu Zielonogórskiego), którego to Instytutu był współorganizatorem. Od 1999 r. do dziś pracuje w Wojewódzkim Inspektoracie Ochrony Środowiska w Zielonej Górze z roczną przerwą, gdy pracował w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska w Warszawie. W 1980 r. uzyskał tytuł doktora nauk technicznych w Instytucie Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej. Jest autorem lub współautorem ok. 50 artykułów i publikacji (w tym 2 zagranicznych) z zakresu: zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, gospodarki wodnościekowej, melioracji, instalacji sanitarnych, zastosowania techniki komputerowej w dziedzinie inżynierii sanitarnej oraz ochrony środowiska; autorem lub współautorem 23 prac naukowobadawczych i naukowo-usługowych;25 programów komputerowych i aplikacji naukowo-dydaktycznych dotyczących zaopatrzenia w wodę, odprowadzania ścieków i instalacji sanitarnych. Jest autorem lub współautorem ok. 190 opracowań technicznych (ekspertyz, opinii, ocen, koncepcji, projektów, instrukcji, inwentaryzacji, operatów wodno-prawnych, itp.). Jest Rzeczoznawcą Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w dziedzinie Ochrony Środowiska, w zakresie ochrony wód i gospodarki wodnej; Biegłym z listy Wojewody Lubuskiego w zakresie sporządzania ocen oddziaływania na środowisko oraz w zakresie postępowania wodnoprawnego; Specjalistą usług technicznych w zakresie branży sanitarnej Naczelnej Organizacji Technicznej Oddział Wojewódzki w Zielonej Górze (od 1977 r.). Utrzymywał żywe kontakty z macierzystym Wydziałem w m.in. zakresie: współpracy techniczno-inżynierska prowadzona w latach 1973-1995 z pracownikami Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej, udział w licznych pracach naukowo-badawczych i naukowo-usługowych oraz przy opracowywaniu dokumentacji projektowych realizowanych przez w/w Zakład; współpracy dydaktycznej z pracownikami Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej (prof. dr hab. inż. E.W. Mielcarzewiczem, dr hab. inż. Z. Siwoniem, dr inż. H. Pełką) prowadzącymi zajęcia dydaktyczne i prace dyplomowe w Instytucie Inżynierii Środowiska Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze, JAN OLESZKIEWICZ – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1966. Ukończył studia na Wydz. Inżynierii Środowiska w specjalności Inżynieria Sanitarna Technologia Wody i Ścieków. Studiował także w Nashvill, USA na Vanderbilt University. Tam otrzymał tytuł Master of Science (Ochrona Wód) w 1972 r. oraz Doktor of Philosophy (Inżynieria Środowiska). Karierę zawodową rozpoczął na Wydziale Gospodarki Wodnej UW Zielna Góra. Następnie pracował w Instytucji Meteorologii i Gospodarki Wodnej we Wrocławiu. Kolejnym etapem był Vanderbilt University, następnie Instytut ochrony Środowiska, a później Industrial WastesGroup DLA w Pittsburghu. Obecnie pracuje w University of Manitoba. Do najważniejszych osiągnięć w pracy społecznej w zawodzie należą funkcje dyrektora Regionu Zachodniej Kanady: Kanadyjskie Stowarzyszenie ds. Ochrony Wód, redaktora oraz członka redakcji wielu czasopism oraz członka Komitetu Naukowego. Był także organizatorem wielu konferencji polskich i zagranicznych. Współpracuje z uczelniami na całym świecie jako konsultant i wykładowca. Odnosi sukcesy w pracy konsultingowej i wdrożeniowej jako kierownik naukowy, główny doradca, kierownik projektu. W ostatnich sześciu latach zgłosił trzy nowe patenty. Jest autorem książek branżowych, autorem lub współautorem 134 artykułów, 213 referatów oraz licznych materiałów konferencyjnych. Dwukrotnie został odznaczony Złotym Medalem Ministra Ochrony Środowiska RP oraz nagrodą premiera za Badania nadaną przez Manitoba RoundTable on Environmental and Ekonomy. Poza tym do głównym odznaczeń i nagród należą Medal Albert E. Berry nadany przez Canadian Society for CivilEngineers CSCE ora Tau Beta Pi Stowarzyszenie honorowe Inżynierów. Jan Oleszkiewicz współpracował z PWr jako wykładowca, współautor książki „Poradnik eksploatatora oczyszczalni ścieków” oraz przy organizacji międzynarodowej konferencji osadowej w Krakowie w 1998 r. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2010 r. MAREK MINCH – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska PWr, rocznik 1973. Karierę zawodową rozpoczął w Societe de Construction et D’Entreprises Generale „Socol” w Brukseli. Następnie pracował we Wrocławskim Biurze Budownictwa Przemysłowego oraz w firmach: KMW Engineering, TKT Polska i LSMW. Obecnie pracuje w polskim oddziale firmy M+W Process Industries Sp. z o.o., na stanowisku dyrektora Oddziału w Warszawie. Do najważniejszych osiągnięć w pracy zawodowej należą projekty instalacji klimatyzacji, sanitarnych i mediów technologicznych dla Zakładów Wapienniczych w Karbali w Iraku, projekt klimatyzacji Rotundy Panoramy Racławickiej we Wrocławiu, projekty klimatyzacji i wentylacji nowych lotnisk w Monachium i Atenach, projekt klimatyzacji hotelu Marriott w Warszawie oraz projekt klimatyzacji nowej siedziby wydawnictwa Axel Springer Verlag w Hamburgu. Projektował oraz współpracował przy projektowaniu i realizacji wielu obiektów biurowych, komercyjnych oraz przemysłowych na terenie Polski i Europy. Jest rzeczoznawcą PZiTS w zakresie instalacji sanitarnych, cieplnych i wentylacyjnych. Współpracuje z Politechniką Wrocławską przy organizacji corocznych zjazdów absolwentów. Jako prezes firmy TKT Polska SA, był głównym sponsorem obchodów 50-lecia Wydziału Inżynierii Sanitarnej. MAREK SOZAŃSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska PWr, rocznik 1966. Ukończył specjalność Urządzenia Sanitarne. Karierę zawodową rozpoczął na Politechnice Wrocławskiej, początkowo na stanowisku asystenta, później asystenta, a następnie adiunkta. Obecnie pracuje na Politechnice Poznańskiej na stanowisku profesora. Współautor dwóch patentów, 44 wdrożeń technologicznych, autor książek branżowych, 77 pozycji w tym 31 w czasopismach PAN i zagranicznych. Otrzymał 4 nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz 12 nagród Rektora Politechniki Wrocławskiej. Uzyskał wiele odznaczeń, do najważniejszych nalezą: Złoty Medal Zasługi, Medal Komisji i Edukacji Narodowej, Odznaka Honorowa za Zasługi Województwa Wielkopolskiego oraz Nagroda Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie. Utrzymuje związek z macierzystym Wydziałem m.in. poprzez współorganizowanie konferencji naukowych. JACEK TADEUSZ WŁODYGA – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska PWr, rocznik 1966. Mgr inż. urządzeń sanitarnych. Karierę zawodową rozpoczął w Ośrodku Badań i Kontroli Środowiska we Wrocławiu, następnie pracował na stanowisku zastępcy dyrektora ds. produkcji na Politechnice Wrocławskiej. Kolejnym etapem był Urząd Wojewódzki w Jeleniej Górze na stanowisku dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska, a później Zakład Badawczo Wdrożeniowy na Politechnice Wrocławskiej filia w Jeleniej Górze, gdzie awansował na stanowisko dyrektora Zakładu. Obecnie pracuje w Starostwie Powiatowym w Jeleniej Górze na stanowisku Starosty Jeleniogórskiego. Jest współautorem dwóch patentów. Został uhonorowany Nagrodą II Stopnia Ministra Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Jest członkiem Zarządu Polskiego Związku Narciarskiego, Międzynarodowej Federacji Narciarskiej oraz autorem projektów profili skoczni w Austrii, Zakopanem, Karpaczu i Wiśle. Do najważniejszych osiągnięć w działalności społeczno-politycznej należy funkcja przewodniczącego Rady Powiatu Jeleniogórskiego w latach 1998-2002. W roku 2008 otrzymał nagrodę Centrum im. Adama Smitha „najbardziej Podziwiany Starosta 2008 r.”. Uzyskał wiele odznaczeń, do najważniejszych należą: Złoty Krzyż Zasług, Srebrna Odznaka za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej Ministerstwa Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych, Medal Komisji Edukacji Narodowej Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, Odznaka za Zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i byłych więźniów politycznych. Współpracuje z Politechniką Wrocławską w Jeleniej Górze w zakresie organizacji sympozjów, konferencji naukowych i spotkań. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2011 r. EDWARD BIAŁY – ukończył studia na Wydziale Inżynierii Środowiska PWr w 1968r. Pracę zawodową rozpoczął w roku 1962 w Instytucie Upraw, nawożenia i Gleboznawstwa - Oddział Wrocław, następnie pracował jako technik w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, a w latach 1966 - 1974 w Politechnice Wrocławskiej w charakterze technika, a po skończeniu studiów inżyniera. W latach 1971 - 1980 pracuje w Laboratorium, a następnie w Ośrodku Badań i Kontroli Środowiska we Wrocławiu, pełniąc funkcję Zastępcy Dyrektora i Kierownika Oddziału. W 1980 roku przenosi się do biura projektów GWiŚ "Biprowad" O/ Wrocław, a od 1982 roku pracuje w administracji rządowej jako Zastępca Dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu. W grudniu 2008 roku został mianowany Dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska we Wrocławiu. Podczas pracy na Politechnice Wrocławskiej opublikował 8 artykułów w czasopismach specjalistycznych, otrzymał świadectwa autorskie na wzór użytkowy urządzenia do badań technologicznych oraz współtwórcy wynalazku urządzenia do usuwania olejów i ciekłych tłuszczów z cieczy. Był także współautorem 24 prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych dla przemysłu. Trzykrotnie otrzymał nagrodę Rektora Politechniki Wrocławskiej. W czasie pracy zawodowej wykonał samodzielnie lub zespołowo około 130 prac eksperckich związanych z gospodarką wodnościekową. Za swoją działalność zawodową otrzymał kilkanaście różnych wyróżnień, dyplomów i nagród resortowych. Edward Biały brał aktywny udział w pracach samorządowych na terenie Wrocławia, był m. in. Radnym, pełnił funkcję ławnika Sądu Rejonowego. Po wejściu Polski do Unii Europejskiej był odpowiedzialny za wdrażanie na terenie Dolnego Śląska dyrektyw unijnych dotyczących gospodarki wodnej i ochrony środowiska. Brał udział we wdrażaniu Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych. W 2011 r. został powołany przez Prezydenta Rzeczpospolitej na członka Narodowej Rady Ekologicznej. Odznaczony został Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od lat współpracuje z uczelnią na płaszczyźnie zawodowej, najpierw wykonując prace zlecone dla przemysłu (ekspertyzy, opinie, instrukcje eksploatacji gospodarki wodnościekowej zakładów), następnie opracowując urządzenia o dużym znaczeniu dla rozwoju badań technologicznych nad oczyszczaniem ścieków przemysłowych. W ostatnich latach umożliwia studentom i absolwentów W-7 odbycie stażu w Dolnośląskim Urzędzie Wojewódzkim, zapraszanie specjalistów z Wydziału do uczestnictwa w komisjach eksperckich, zlecanie ekspertyz branżowych w ochronie środowiska. STANISŁAW KAJL – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska PWr z roku 1978. W latach 1971-1991 pracował w Instytucie Inżynierii Chemicznej i Urządzeń Cieplnych PWr na stanowiskach kolejno: asystenta i adiunkta. W okresie 1977-1979 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Pionu ds. studenckich PWr. Od roku 1991 jest profesorem Uniwersytetu Ecole de technologie superieure w Montrealu, od 1998 r. profesorem tytularnym. Stanisław Kajl pełni wiele odpowiedzialnych funkcji administracyjnych. Byl dyrektorem Departamentu Genie Mecanique w Ecole de technologie superieure. Jest członkiem wielu towarzystw naukowych i zawodowych, w tym m.in.: Związku Inżynierów w Quebeku, American Society of Heating, Refrigerating and Air-conditioning Engineers, AssociationQuebecoise de la Maitrise de l'Energie. Był promotorem kilkudziesięciu prac magisterskich oraz 6 prac doktorskich. W 2001 r. otrzymał nagrodę dla najlepszego dydaktyka w Ecole de technologie superieure. Był odpowiedzialny za projekt i konstrukcję laboratorium naukowo- badawczego w dziedzinie procesów cieplnych z zastosowaniem pary wodnej o wysokiej temperaturze i ciśnieniu jedynym takim laboratorium uniwersyteckim w Ameryce Północnej. Jego dorobek naukowy to szereg artykułów publikowanych w renomowanych światowych pismach naukowych. Był członkiem komitetów organizacyjnych wielu specjalistycznych konferencji. Stanisław Kajl aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem będąc członkiem komitetów naukowych prawie wszystkich konferencji organizowanych przez Instytut Klimatyzacji i Ogrzewnictwa. Z jego rekomendacji dwie osoby z Wydziału realizowały prace doktorskie w Uniwersytecie Ecole de technologie superieure w Montrealu. BOLESŁAW KOWIESKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska PWr z 1970r. Pracę zawodową rozpoczął na stanowisku inżyniera w biurze projektowym Luis Berger and Associates w East Orange (USA) od projektowania odwodnień dróg i autostrad. W latach 70-tych pracował dla URS Corporation; projektował oczyszczalnie ścieków komunalnych i przemysłowych oraz zajmował się hydrologią i hydrauliką rzek w kontekście ochrony przeciwpowodziowej. W latach 1977-1988 pracował dla Federal Emergency Management Agency, administracji federalnej w Nowym Jorku będąc odpowiedzialnym za 2 programy federalne. Jako Dyrektor od Spraw Technicznych, nadzorował weryfikowanie projektów przeciwpowodziowych. Z pozycją Dyrektora od Spraw Technicznych wiązała się funkcja Przewodniczącego Federalnej Komisji składającej się z siedmiu federalnych agencji, kierując przygotowaniem i wdrożeniem planów zabezpieczenia ludności w razie awarii w elektrowniach atomowych. Od roku 1988 do dnia dzisiejszego jest prezesem firmy konsultingowej Natural and Technological Hazards Management Consulting Inc., która opracowuje mapy zalewów powodziowych w technice cyfrowej. W efekcie tych prac powstają mapy terenów zalewowych dla 100 500 letnich powodzi. Mapy są używane przez rząd federalny, stanowy i lokalny w dziedzinie zagospodarowania przestrzennego, jak również polityki ubezpieczeniowej. Bolesław Kowieski zajmuje się również opracowywaniem projektów w dziedzinie bezpieczeństwa ludności zamieszkującej w obrębie elektrowni atomowych, jak również ewaluacja ćwiczeń treningowych prowadzonych przez służby ochronne i ratownicze wokół elektrowni atomowych w całych Stanach Zjednoczonych. Bolesław Kowieski jest członkiem wielu stowarzyszeń m.in. American Society of Civil Engineers, American Nuclear Society, Association of State Floodplain Managers.Za swą pracę i poświęcenie w planowaniu przestrzennym i przeciwpowodziowym otrzymał kilka odznaczeń od władz federalnych oraz wyróżnień od władz lokalnych. Utrzymuje stały kontakt z absolwentami macierzystego wydziału. Jest organizatorem i uczestnikiem okresowych zjazdów koleżeńskich. BOLESŁAW MARCINISZYN – ukończył Wydział Inżynierii Środowiska PWr w 1976r. Pracę zawodową rozpoczął od stanowiska kierownika gospodarki wodno-ściekowej w Zakładach ELMOT w Świdnicy, następnie przez 10 lat pracował w Okręgowej Dyrekcji Inwestycji w Świdnicy (pełnił funkcje inspektora nadzoru, a następnie dyrektora ds. technicznych). Działacz Solidarności, internowany w stanie wojennym. W latach 1993-1995 był Prezydentem Miasta Świdnica, a w roku 1998 był Wojewodą Wałbrzyskim. Od roku 1999 wspólnik w biurze Inżynierskim TEXEL, w latach 2008-2011 inspektor nadzoru przy budowie stadionu EURO 2012 we Wrocławiu. Do ważniejszych osiągnięć zawodowych należą: opracowanie i wdrożenie technologii odzyskiwania oleju ze zużytych chłodziw technicznych stosowanych w obróbce metali (1976-1979); projekt i wykonanie innowacyjnego pozyskiwania ciepła za pomocą pompy ciepła odnawialnego źródła pod dnem potoku Witoszówka w Świdnicy (2008); projekt ogrzewania za pomocą 12 sond pionowych i pompy ciepła 1800 m2 powierzchni podłogowej w kościele NMP w Świdnicy (2011). Mgr inż. Bolesław Marciniszyn od zakończenia studiów utrzymuje stałe kontakty zawodowe z macierzystym Wydziałem. Był współautorem i współrealizatorem projektu dydaktycznego - stała wystawa produktów firmy METALPLAST WAVIN. Brał udział w organizowaniu kilku zjazdów absolwenckich. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2012 r. BOHDAN RYSZARD BŁĘCKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, specjalności: Urządzenia sanitarne, rocznik 1963. Po studiach rozpoczął pracę w Instytucie Gospodarki Wodnej we Wrocławiu jako inżynier, następnie starszy asystent. Od 1968 r. pracował w Biurze Projektów Gospodarki Wodno-Ściekowej „Biprowod" kolejno na stanowiskach projektanta, starszego projektanta, Kierownika Zespołu Badawczego, Głównego Technologa, Kierownika Pracowni Badawczej, Głównego Specjalisty Oddziału ds. koordynacji produkcji, Kierownika Zespołu Pracowni, Dyrektora Oddziału. Od 1992 r. aż do przejścia na emeryturę pełnił funkcję Dyrektora Zarządu Sp. z o.o. W latach 1965-1972 oprócz pracy w instytucjach branżowych realizował się w pracy dydaktycznowychowawczej pracując jako nauczyciel w Technikum Chemicznym we Wrocławiu na Wydz. Gospodarki Wodno-Ściekowej. W czasie swojej pracy zawodowej uczestniczył w realizacji projektów stacji pilotowych oraz w pracach badawczych dla nowoprojektowanych oczyszczalni ścieków w Gorzowie, Zielonej Górze, Świebodzicach, Brzegu Dolnym. W „Biprowodzie" pod kierunkiem B. Błęckiego opracowano szereg projektów oczyszczalni ścieków komunalnych i przemysłowych oddanych do eksploatacji na terenie całej Polski. Wysokie kwalifikacje zawodowe uznane zostały w środowisku inżynierskim, co znalazło wyraz w powierzeniu mu funkcji Prezesa Towarzystwa Konsultantów Polskich - Oddział we Wrocławiu oraz Członka Zarządu Głównego Towarzystwa Konsultantów Polskich w Warszawie. Otrzymał szereg odznaczeń wojewódzkich, resortowych i sportowych. Aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem jak i z AZS Politechnika Wrocławska. RAINER BULLA – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, specjalności: Wodociągi i kanalizacja, rocznik 1965. Pracę zawodową rozpoczął na stanowisku asystenta w Instytucie Inżynierii ochrony Środowiska PWr, gdzie pracował w latach 1965-1974. W tym okresie oprócz zajęć dydaktycznych z zakresu wodociągów i kanalizacji uczestniczył w realizacji kilku projektów badawczych. W1974 r. podjął pracę w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu, w którym w 1985 r. został Dyrektorem Generalnym i pełnił te funkcję do 2007 r. Biuro opracowało szereg dokumentacji projektowych, z których wiele nagradzano prestiżowymi nagrodami, opracowano m.in. dokumentację projektową biologicznej oczyszczalni ścieków dla Wrocławia oddanej do eksploatacji w roku 2001 oraz projekt rozbudowy Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków. W czasie pracy stale podnosił kwalifikacje: uzyskał uprawnienia projektowe i budowlane, I Stopień Specjalizacji Zawodowej Inżyniera (kierunek specjalizacji: wodociągi i kanalizacja), ukończył studia podyplomowe w Instytucie Informatyki i Zarządzania PWr oraz Międzynarodowej Wyższej Szkole Logistyki i Transportu we Wrocławiu. Z osiągnięć zawodowych mgra inż. Rainera Bulli do najważniejszych można zaliczyć: projekt zaopatrzenia w wodę Legnicko-Głogowskiego okręgu Miedziowego LGOM I; koncepcję techniczną przesyłu wody w systemie wodociągowym LGOMII, docelowa wydajność 200 000 m3/d; koncepcję techniczną rozprowadzenia wody w systemie wodociągowym „Sudety", docelowa wydajność 1 000 000 m3/d; projekt rozbudowy wodociągu Zespołu Miejskiego Wałbrzycha o wydajności docelowej 180 0 m3/d; projekt wodociągu „Bukówka" o wydajności 50 000 m3/d; projekt rozbudowy wodociągu SulejówŁódź z wydajności 2,2 m3/s do wydajności 6,6 m3/s. W latach 1965-66 był przewodniczącym Rady Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich, członkiem Rady Okręgowej i Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich. Przez wiele lat był opiekunem praktyk studenckich studentów macierzystego Wydziału, od 1985 r. realizowane w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu projekty zakładów wodociągowych i oczyszczalni ścieków były konsultowane z pracownikami Zakładu Technologii Wody 1 Ścieków Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska PWr. STANISŁAW ŚWIDERSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, specjalności: Wodociągi i kanalizacje, rocznik 1955. Pracę zawodową (nakaz pracy) rozpoczął w roku 1955 w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku, następnie pracował w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu. W latach 1958-1969 był Dyrektorem Technicznym Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Kaliszu, pracując dodatkowo jako nauczyciel w Technikum Budowlanym w Kaliszu. Następnie został zatrudniony w Pracowni Urbanistycznej przy Urzędzie Miasta Kalisza jako starszy projektant, w Kaliskim Biurze Projektów oraz w Biurze Projektów Inwestprojekt w Łodzi. W latach 1975-1982 pełnił funkcję Dyrektora technicznego Zjednoczenia Przedsiębiorstw Gospodarki Komunalnej, Mieszkaniowej i Budownictwa Komunalnego w Kaliszu, a od 1982 r. (do momentu przejścia na emeryturę) funkcję zastępcy Dyrektora Wydziału Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Wydziału Infrastruktury Technicznej w Kaliszu. W swoim dorobku zawodowym ma wiele przedsięwzięć z dziedziny gospodarki wodno-ściekowej zrealizowanych na terenie ziemi kaliskiej, w realizacji których brał czynny udział od uzyskania akceptacji na realizację i finansowanie, poprzez opracowanie projektu i zorganizowanie wykonawstwa, pełnienie nadzoru technicznego i inwestorskiego do przekazania obiektów do eksploatacji. Ważniejsze projekty to: - zwiększenie wykorzystania zasobów wód jurajskich i zagospodarowanie rezerw wody z ujęć jurajskich zakładów przemysłowych do zaopatrzenia w wodę miasta Kalisza; - wybudowanie ujęcia i nowej stacji uzdatniania wody „Lis" dla miasta Kalisza; budowa nowych i rozbudowa istniejących systemów wodociągowych w kilkunastu miastach byłego województwa kaliskiego; - wybudowanie miejskich oczyszczalni ścieków w kilku miastach byłego województwa kaliskiego; - zakończenie budowy, rozruch i oddanie do eksploatacji Gazowni Miejskiej w Kaliszu. Do osiągnięć z działalności organizacyjnej należy zaliczyć m.in. utworzenie samodzielnego jednobranżowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Kaliszu, zorganizowanie w miastach byłego województwa kaliskiego jednobranżowych samodzielnych oddziałów Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej, zorganizowanie i powołanie Spółek WodnoŚciekowych. W uznaniu zasług odznaczony został wieloma odznaczeniami i nagrodami. Współpracował z Politechniką Wrocławską w zakresie badania jakości wody na ujęciu dla m. Ostrowa Wlkp. W dolinie rzeki Ołobok, dla oceny aktualnej jakości i zabezpieczenia jej przed zrzutem ścieków z oczyszczalni ścieków dla m. Ostrowa Wlkp. położonej powyżej tego ujęcia wody i ujęcia wody na Lisie dla Kalisza. DOMINIK LIBICKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska o specjalności: Oczyszczanie wody i ścieków, rocznik 1987. Dominik Libicki jest Prezesem Zarządu Grupy Kapitałowej Cyfrowy Polsat, w skład której wchodzi Telewizja Polsat oraz Cyfrowy Polsat - największa w Polsce i czwarta co do wielkości w Europie platforma satelitarna posiadająca ponad 3,5 mln abonentów. Pełni również funkcję Prezesa Zarządu Cyfrowy Polsat Technology Sp. z o.o. oraz zasiada w Radzie Nadzorczej Telewizji Polsat Sp. z o.o. Od lutego 2005 roku jest Wiceprezesem Związku Pracodawców Prywatnych Mediów, działającego w ramach Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan". Jego wcześniejsze doświadczenie zawodowe jest związane głównie z branżą produkcji telewizyjnej i telekomunikacją. Pełnił funkcję Dyrektora Zarządzającego w PAI Film. Prowadził własną firmę producencką Studio Meg. W latach 2005 - 2008 zasiadał w Radzie Nadzorczej Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. (dziś T-Mobile), w tym od 2006 roku jako jej Wiceprzewodniczący. Od 1999 roku do 2011 roku był członkiem Rady Nadzorczej spółki Polskie Media S.A. (TV 4). Posiada certyfikat Ministerstwa Gospodarki upoważniający do zasiadania w radach nadzorczych spółek Skarbu Państwa. Cyfrowy Polsat jest oferentem praktyk i staży dla studentów, z których mogą korzystać także studenci wybranych wydziałów Politechniki Wrocławskiej. Pozwalają one na późniejsze zatrudnienie absolwentów zarówno w sektorze telewizyjnym, jak i branży telekomunikacyjnej. Dominik Libicki współpracuje z KM AZS Politechniki Wrocławskiej. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2013 WIKTOR JURKIEWICZ – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1982. Wiele lat przepracował w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego, a następnie w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji. W latach 1993-2004 wraz z członkami Zarządu MPWiK przyczynił się do zmiany sposobu funkcjonowania i obrazu firmy komunalnej. Obecnie wykorzystuje doświadczenia pracując na stanowisku Dyrektora Działu/Głównego Konsultanta w dużej międzynarodowej firmie konsultingowej URS Polska Sp. z o.o. (Scott Wilson Ltd.) świadczącej usługi dla szerokiego grona klientów zarówno publicznych jak i prywatnych. Realizował wiele poważnych przedsięwzięć, w tym nadzorowanie realizacji Wrocławskiego Węzła Wodnego; modernizację łódzkiego systemu wodno-kanalizacyjnego; projektowanie i nadzorowanie realizacji systemu zaopatrzenia w wodę wybrzeża Czarnogóry; pomoc w pozyskiwaniu finansowania dla największych inwestycji komunalnych w Polsce – realizowanych przez MPWiK w Warszawie. Od ukończenia studiów utrzymuje żywe kontakty z Uczelnią. Dotychczasowa współpraca dotyczyła m.in.: – badań technologicznych technologii uzdatniania wody w Stacji Pilotowej w Zakładzie Produkcji Wody „Mokry Dwór”; – badań technologicznych technologii uzdatniania wody w Stacji pilotowej w Zakładzie Produkcji Wody „Na Grobli”; – badań składu osadów zalegających w sieci wodociągowej Wrocławia; – badań hydraulicznych wrocławskiej sieci wodociągowej; – projektowania i budowy Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków na Janówku; – wdrażania do budowy sieci kanalizacyjnych innowacyjnych materiałów oraz metod renowacji podziemnej infrastruktury kanalizacyjnej. WOJCIECH KACZKOWSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1983. Karierę zawodową rozpoczął w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji we Wrocławiu. Praca w MPWiK związana była z zarządzaniem, planowaniem, budową, remontami i eksploatacją infrastruktury podziemnej Wrocławia tj. systemu zaopatrzenia w wodę, odbioru i oczyszczania ścieków. W praktyce zawodowej pełnił zarówno rolę inwestora jak i wykonawcy. Zdobył doświadczenie w realizacji procesów inwestycyjnych udokumentowane uprawnieniami wykonawczymi i budowlanymi. Aktualnie pełni funkcję Dyrektora Wydziału Inżynierii Miejskiej Urzędu Miejskiego we Wrocławiu oraz funkcję Inżyniera Miasta. Współpracował z PWr przy inwentaryzacji hydraulicznej i kalibracji wrocławskiej sieci wodociągowej celem opracowania i wdrożenia komputerowego modelu symulacji pracy i rozkładu ciśnień w sieci. W ramach powołanego i funkcjonującego przy MPWiK Zespołu Ekspertów współpracował z Uczelnią w zakresie budowy Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków na Janówku. W latach 1991-2013 współpracował z Uczelnią w ramach wdrażania do budowy innowacyjnych materiałów (GRP, PEHD) oraz metod renowacji podziemnej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej. Powierzał wykonywanie opracowań i ekspertyz stanu technicznego kluczowych kolektorów ściekowych we Wrocławiu. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2014 JACEK DZIUBEK – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1993. W latach 1993-2007 pracował na różnych stanowiskach KGHM „Polska Miedź” S. A. – od technologa do dyrektora zakładu Gospodarki Wodno-Ściekowej W Energetyce sp. z o.o.. Od roku 2007 i nadal Prezes Zarządu –Dyrektor Generalny PWiK W Głogowie. Podczas pracy w KGHM doprowadził do wdrożenia kilku metod uzdatniania wód kotłowych oraz oczyszczania ścieków przemysłowych Hut Miedzi Głogów I, Głogów II i Legnicy. Uzupełnił swoje wykształcenie kończąc między innymi studia podyplomowe na Uniwersytecie Wrocławskim, Akadami Ekonomicznej we Wrocławiu i PWSZ w Głogowie. W roku 2012 na podstawie przedstawionej rozprawy doktorskiej ”Usuwanie arsenu ze ścieków przemysłowych” uzyskał tytuł Doktora Nauk Technicznych w zakresie inżynierii środowiska. Od kilku lat jako sponsor bierze aktywny udział w organizowaniu Konferencji Doktorantów i Młodych Pracowników Naukowych -EKO-DOK. SZYMON KOZIARSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1973. W latach od 1973 do 1992 pracował na różnych stanowiskach w resortowym Instytucie Ochrony Środowiska, Oddział we Wrocławiu- od inżyniera stażysty do kierownika Zakładu Badań i Projektów Specjalnych. Od Roku 1992 kierował Przedsiębiorstwem BIOSYSTEM, Przedsiębiorstwem Projektowania i Realizacji Beztlenowo Tlenowych Systemów Oczyszczania Ścieków w latach 1992-1999 i Przedsiębiorstwem Inżynierii Biochemicznej w latach 1999-2012. Za aktywną i twórczą pracę uzyskał prestiżowe nagrody m.in. Funduszu Marii Skłodowskiej- Curie(dwukrotnie), I-go stopnia ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, instytutu Kształtowania Środowiska oraz Instytutu Ochrony Środowiska. Był autorem i współautorem ponad 120 artykułów i referatów konferencyjnych oraz ponad 100 ekspertyz i opinii z zakresu ochrony wód i gleby. WYRÓŻNIONY ABSOLWENT 2015 BARBARA MOŃKA – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1979. Pracę rozpoczęła w resortowym Instytucie Ochrony Środowiska Oddział we Wrocławiu gdzie uczestniczyła m. in. w opracowywaniu Perspektywicznych planów gospodarki wodnej dla wszystkich dorzeczy w Polsce. Od 1998 roku związana jest zawodowo z Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej we Wrocławiu (RZGW), gdzie od 2007 roku pełni funkcje Z-cy Dyrektora ds. zasobów wodnych. realizując szereg zadań wynikających ze zobowiązań Polski wobec Unii Europejskiej. Barbara Mońka jest współautorką kilkudziesięciu publikacji i referatów o tematyce związanej z planowaniem i gospodarką wodno-ściekowej. W trakcie pracy zawodowej brała udział w realizacji wielu projektów z zakresu planowania gospodarowania wodami i ochrony wód. Podnosząc swoje kwalifikacje ukończyła studia podyplomowe „Zarządzanie dla nie ekonomistów” na WSB we Wrocławiu oraz organizowała cykl konferencji „Zarządzanie zasobami wodnymi w dorzeczu Odry” oraz „Problemy ochrony wód w dorzeczu Odry”. Czynnie uczestniczy w pracach grup roboczych w ramach Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem oraz Międzynarodowej Komisji Ochrony Łaby (MKOŁ). Ponadto jest członkiem grup roboczych utworzonych w ramach współpracy na polsko-niemieckich i polsko-czeskich wodach granicznych. Jest kierownikiem polskiej części grupy zajmującej się wdrażaniem Ramowej Dyrektywy Wodnej WFD. Otrzymała dwie nagrody naukowe Dyrektora Naczelnego Instytutu Kształtowania Środowiska w Warszawie, za osiągnięcia badawcze z dziedziny ochrony środowiska a w 2007 roku została uhonorowana przez Ministerstwo Środowiska odznaką za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. JANUSZ ŁOMOTOWSKI – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, rocznik 1978. W 1978 roku ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie. Kontynuując naukę na Politechnice Wrocławskiej J. Łomotowski uzyskał stopnie doktora i doktora habilitowanego oraz tytuł profesora nauk technicznych. Od ponad 30 lat prowadzi wykłady na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu, w latach 2000- 2013 związany był z Politechniką Świętokrzyską w Kielcach. Dotychczas wypromował 12 doktorantów nauk technicznych lub rolniczych. W chwili obecnej jest promotorem naukowym 6 doktorantów. Podręcznik akademicki „Nowoczesne systemy oczyszczania ścieków”, którego jest współautorem, został sprzedany w nakładzie ponad 10 000 egz.. Jest również współautorem książki „Poradnik eksploatatora oczyszczalni ścieków”. Janusz Łomotowski organizował wiele konferencji polskich i międzynarodowych. Dzięki współpracy z wieloma polskimi przedsiębiorstwami wodociągowymi, doświadczeniu w prowadzeniu licznych badań projektowych jest uznanym ekspertem znanym wśród eksploatatorów systemów wodociągowych i kanalizacyjnych. ZESTAWIENIE WYRÓŻNIONYCH ABSOLEWNTÓW W-7 WG ROKU PRZYZNANIA WYRÓŻNIENIA Lp. Nazwisko i imię Numer dyplomu 1 Kempa Edward 1 2006 Rok ukończenia studiów 1954 2 Kowal Apolinary 2 2006 1954 3 Lenartowski Maciej 39 2007 1958 4 Szurlej Zbigniew 182 2007 1962 5 Bicz Waldemar 1220 2007 1975 6 Burkowski Andrzej 698 2008 1970 7 Dzięgielewski Benedykt 1267 2008 1975 8 Sznajder Stanisław 1425 2008 1976 9 Oleszkiewicz Jan 426 2009 1966 10 Lewicki Zbigniew 732 2009 1970 11 Sozański Marek 460 2010 1966 12 Włodyga Jacek 411 2010 1966 13 Minch Marek 1029 2010 1973 14 Biały Edward 311 2011 1968 15 Kowieski Bolesław 754 2011 1970 16 Kajl Stanisław 805 2011 1971 17 Marciniszyn Bolesław 1375 2011 1976 18 Świderski Stanisław 129 2012 1955 19 Błęcki Ryszard 230 2012 1963 20 Bulla Reiner 375 2012 1964 Rok wyróżnienia 21 Libicki Dominik 2611 2012 1988 22 Jurkiewicz Wiktor 2066 2013 1982 23 Kaczkowski Wojciech 2173 2013 1983 24 Dziubek Jacek 2871 2014 1993 25 Koziarski Szymon 1018 2014 1973 26 Mońka Barbara 1761 2015 1979 27 Łomotowski Janusz 1639 2015 1978
