barbara wachowicz gościem honorowym lubelskiego jubileuszu 65

BARBARA WACHOWICZ
GOŚCIEM HONOROWYM
LUBELSKIEGO JUBILEUSZU 65-LECIA LOK
/…/ Przygotowania do uczczenia 65-lecia działalności Ligi Obrony Kraju praktycznie
trwały ponad rok. W 2008 roku (w rok po nadaniu LOW LOK imienia gen. T. Kościuszki) na
rynku wydawniczym ukazała się książka autorstwa Pani Barbary Wachowicz pt. „Nazwę Cię
Kościuszko". Pomyślałem sobie: rewelacyjna książka, wspaniała kobieta, mistrzyni mowy
polskiej - lubelski Jubileusz nie może odbyć się bez Barbary Wachowicz i jej gawędy na
temat naszego patrona. I tak też się stało.
Termin Jubileuszu musieliśmy z dyrektor Biura ZW LOK Anną Malinowską dopasować
do bardzo wypełnionego kalendarza spotkań Pani Barbary.
/…/ Uroczystość Jubileuszowa odbyła się w dniu 24 września br. w Centrum
Kongresowym Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie z udziałem m.in. Prezesa LOK płk.
Grzegorza Jarząbka, Przewodniczącego Sejmiku Województwa Lubelskiego Jacka Czerniaka,
Rektora Uniwersytetu JM prof. dr. hab. Mariana Wesołowskiego, najwyższych władz
wojskowych Garnizonu Lubelskiego, Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, 3 Brygady
Zmechanizowanej Legionów, Komend Wojewódzkich i Miejskich Policji i Straży Pożarnej,
Dyrektora Generalnego Urzędu Wojewódzkiego, przedstawicieli organizacji i stowarzyszeń
współpracujących z Ligą, przedstawicieli posłów i senatorów RP, starostów i wójtów gmin,
Kuratorium Oświaty i delegacji młodzieży, a przede wszystkim delegacji wszystkich
terenowych struktur Ligi: zarządów rejonowych, powiatowych, klubów specjalistycznych i
KŻR; delegacji szkół noszących imię Tadeusza Kościuszki.
Jubileuszowej uroczystości towarzyszyła okolicznościowa wystawa działalności współorganizatora Jubileuszu Klubu Żołnierzy Rezerwy przy Uniwersytecie Przyrodniczym jedynego w Polsce działającego przy wyższej uczelni, a także prezentacja książki Pani
Barbary Wachowicz pt. „Nazwę Cię Kościuszko”.
/…/ Piękną gawędę o Tadeuszu Kościuszce pt. „Łączmy serca, łączmy ręce” wygłosiła
Pani Barbara Wachowicz – gość honorowy uroczystości jubileuszowej. Jakże ciekawie i
wzruszająco brzmiały Jej słowa o naszym Patronie gen. Tadeuszu Kościuszce, bohaterze
dwóch narodów Polaków i Amerykanów. Mówiła o rodzinie, narodzinach i dzieciństwie, o
beztroskich latach młodzieńczych i porządnej edukacji wojskowej i artystycznej Tadeusza, o
Jego niezłomnych zasadach etycznych, o nieszczęśliwych miłościach. Jakże uroczo
zabrzmiały pełne miłości słowa listu młodego Tadeusza do Ludwiki z Sosnowskich księżny
Lubomirskiej: Dobranoc… przytul główkę tam, gdzie bije moje serce… Nadstaw i ust, choć
delikatne nie obrażę mem pocałowaniem… Ty, serca mego ożywienie, twój cień śledzić mnie
będzie zawsze…”.
/…/ Wypowiadane przez „Druhnę Basię” słowa są zawsze źródłem głębokiej wiedzy,
lekcją patriotyzmu i kultury słowa, mistrzostwa interpretacji i tworzenia nastroju, głębokim
przeżyciem emocjonalnym – jednym słowem: Ucztą Duchową! Gdy dramatycznym głosem
powiedziała, że Kościuszko „Nie ma pomnika w mieście Warszawa nad Wisłą, nie ma Jego
ulicy w stolicy Polski, którą tak bohatersko od Prusaków bronił…” - wielu osobom na sali
łzy spłynęły po policzkach.
Były kwiaty, upominki, podziękowania. Było bardzo uroczyście i patriotycznie. I tak miało
być.
Po dedykację i autograf Pani Barbary w jej książce „Nazwę Cię Kościuszko” ustawiła się
długa kolejka oczekujących. Wszak Kościuszko to nasz patron! A Pani Barbara, to jedyna
kobieta która tak pięknie potrafi o Nim mówić.
„Uważam, iż wszyscy /…/ nisko, czapką do ziemi, po polsku, powinni się pokłonić tej
wspaniałej Basi, która, niczym ta z Mazurka Dąbrowskiego, słucha Ojczyzny i w duszy swojej
wielką i szlachetną Ją widzi. Niżej podpisany, pierwszy i z atencją godną, pokłon ten składa
,uczuciem lubej wdzięczności przepełniony. Panowie Bracia! I Ty Ludu siermiężny!
Przystępujcie gremialnie do lektury dzieł Barbary Wachowicz, bo są to polskie opowieści,
które serca ku miłości duszy naszej narodowej kształtują”.1
/…/
Stanisław Jan Dąbrowski
1
Jędrzej Dmowski.