"Pamiętaj abyś dzień święty święcił". Czy święcisz właściwy dzień?

"Pamiętaj abyś dzień święty święcił". Czy święcisz właściwy dzień?
<
Strona 1
>
Poniższymateriał pochodziz przygotowywanejdo druku książki "Apokalipsa: Czasy końca w proroctwachBiblii"
JonatanDünkel
"Pamiętaj abyś dzień święty święcił". Czy święcisz właściwy dzień?
Przykazanie mówi, abyśmy święcili Boży dzień, ale który to dzień. Większość wierzących, a nawet niewierzących ma dziś niedzielę za dzień
odpoczynku. Czy tak było zawsze? Wiemy, że Adam, Mojżesz, Jan Chrzciciel, Pan Jezus, apostoł Paweł święcili sobotę. Zanim prześledzimyteksty
biblijne, aby zobaczyćktóry dzień jest Bożym dniem nabożeństwai odpoczynku, przeczytajmyIV przykazanieDekalogu Bożego z Pisma Świętego
w przekładzieksiędzaJakubaWujka:
"Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił. Sześć dni robić będziesz i będziesz wykonywałwszystkieroboty twoje; ale siódmego
sabat Pana, Boga twego, jest: nie będziesz wykonywałweń żadnej roboty... Przez sześć dni bowiem czynił Pan niebo
i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest, a odpoczął dnia siódmego; i dlatego pobłogosławiłPan dniowi sobotniemu
i poświęciłgo." (Wj.20:8-11).
Treść tego przykazaniawskazuje, że nie wszystkiedni są święte. Bóg nakazujenam pracować przez sześć dni w tygodniu, wyróżniająctylko dzień
siódmy. Ten, kto uważa, że każdydzień jest święty, a są tacy, łamieto przykazanieczęściej, niż ten, kto nie święci żadnego.
PrzykazanieIV sięga swoimpoczątkiemOgrodu Eden: "I ukończyłBóg w siódmymdniu dzieło swoje, które uczynił, i odpocząłdnia siódmegood
wszelkiego dzieła, które uczynił. I pobłogosławiłBóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg
dokonałw stworzeniu" (Rdz.2:1-2).
Już w Raju, a więc zanim jeszcze pojawił się problem grzechu, Bóg pobłogosławił, poświęcił i odłączył siódmy dzień tygodnia (Rdz.2:3). W tym
miejscu podkreślićtrzeba, że Bóg poświęcił nie co siódmy dzień, lecz "siódmy dzień" (Rdz.2:2), jako dzień nabożeństwa(Wj.20:8-11), czyniąc go
znakiemprzynależnoścido Bożego porządkurzeczy(Ez.20:20).
Wielu odrzuca świętość siódmego dnia tygodnia, jako instytucję żydowską. Twierdzą, że sabat ma początek dopiero na górze Synaj, gdzie Bóg
nadał przykazaniaŻydom. Nie jest to jednak prawdą, gdyż jak widzieliśmyBóg dał ludzkości sabat w Raju, na setki lat, zanim na ziemi pojawili się
Żydzi.
Bóg ustanowiłdla ludzkościw Raju dwie instytucje: sabat i małżeństwo. Jakże śmiesznymbyłoby twierdzenie, że małżeństwojest tylkodla Żydów.
A jednak niektórzy twierdzą, że sabat jest wyłączniedla Żydów! Pan Jezus nie potwierdził takiego wąskiego spojrzenia, mówiąc, że "sabat jest
ustanowionyDLA CZŁOWIEKA" (Mk.2:28).
Wszystkoco Bóg stworzył w ciągu pierwszegotygodnia stworzenia, stworzył dla całej ludzkości: światło, morza, lądy, zwierzęta, rośliny. Także
koronęstworzenia, którą jest siódmydzień tygodnia, Bóg dał całej ludzkości, jako dzień nabożeństwai odpoczynku.
Większośćchrześcijanobiera pierwszydzień tygodnia - niedzielęza dzień nabożeństwai odpoczynku. Czy zmianasabatu z siódmegodnia tygodnia
na pierwszy ma potwierdzeniew Nowym Testamencie? Przestudiujmywersety w Nowym Testamencie, które wymieniająniedzielę. Nie zabierze to
wiele czasu, gdyż jest ich niewiele. Czy sugerują taką zmianęw PrawieBożym?
TEKSTY O NIEDZIELI
Zmartwychwstanie Jezusa
Pierwszagrupa tekstów wymieniającychniedzielę mówi, że Chrystuszmartwychwstałpierwszego dnia tygodnia (Mt.28:1-2; Mk.16:1-2.9); Łk.23:56;
Łk.24:1; J.20:1). W żadnymz nich nie ma najmniejszejsugestii, aby zacząćświęcićten dzień w miejscesabatu.
W Biblii nie czytamy, żeby Pan Jezus czy apostołowie uczynili niedzielę pamiątką zmartwychwstania. Nowy Testament świadczy, że pamiątką
śmiercii zmartwychwstaniaPana Jezusajest WieczerzaPańska i chrzest (Rz.6:3-6).
Wszystkie obrzędy, jakie chrześcijaniemieli obchodzić są w Biblii wsparte klarownymnakazem (np. sabat, WieczerzaPańska, chrzest). Nie ma
takiegoustanowienia, gdy idzie o niedzielę, jako pamiątkęzmartwychwstania.
Spotkanie uczniów pierwszego dnia tygodnia
Czy uczniowieJezusa zebralisię w niedzielęrazem, aby uczcić zmartwychwstanie, tworząc precedensdla niedzielnychnabożeństw? Przeczytajmy, co
mówiBiblia:
"A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowieZ BOJAŹNI PRZED ŻYDAMI byli
zebrani, przyszedłJezus, stanął po środku i rzekł do nich: 'Pokój wam!'" (J.20:19). [podkreśleniamoje]
Apostołowiezamknęlisię w pokoju nie po to, aby uczcić zmartwychwstanieJezusa uroczystymnabożeństwem, lecz z bojaźni przed Żydami, aby nie
spotkał ich ten sam los, co Jezusa "albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, że musi powstać z martwych" (J.20:9). Uczniowie nie wierzyli jeszcze
w Jego zmartwychwstanie. Nawet, gdy Pan Jezus stanął pośród nich tego wieczoru, musiał ich przekonywać, że naprawdę jest zmartwychwstałym
Panem(Łk.24:36-45).
Zwróćmyteż uwagę na pewną technicznąkwestię, a mianowicie, gdy Jezus stanął między nimi był to już wieczór, zaś w czasach biblijnychdzień
zaczynałsię i kończyłwieczorem(Rdz.1:5.8; Kpł.23:32). Spotkaniez Jezusemmiało miejscew niedzielęwieczorem, a więc gdy zaczynałsię już drugi
http://www.dekalog.pl/eliasz/goscie/dunkel/sob_nied.htm
2010-09-14 20:17:06
"Pamiętaj abyś dzień święty święcił". Czy święcisz właściwy dzień?
Strona 2
dzień tygodnia. Jeśli spotkanie uczniów ze zmartwychwstałymJezusem miałoby dać podstawępod zmianę dnia nabożeństwa, to należałobyświęcić
drugi dzień tygodnia(poniedziałek), a nie pierwszy!
Odkładanie darów pierwszego dnia tygodnia
"Pierwszegodnia w tygodniuniech każdy z was odkłada U SIEBIE i PRZECHOWUJEto, co może zaoszczędzić, żeby składki wnoszono nie
dopiero wtedy kiedyja przyjdę" (1Kor.16:2).
Powyższytekst wymienia niedzielę, ale świadczy, że nabożeństwaw czasach apostoła Pawła NIE odbywały się w niedzielę. Zauważmy, że apostoł
Paweł polecił, aby wierzącyodkładalidziesięcinyi dary na początku tygodnia, gdy ustalany był tygodniowybudżet, zamiast w dniu nabożeństwa, co
zamiastna sprawy Boże zwracało umysły ku przyziemnymsprawom. Nie mówiąc o tym, że budżet wielu pod koniec tygodnia był pusty i nie było
z czego dać na DziełoBoże.
Dary należało odłożyć w pierwszymdniu tygodnia "u siebie" i tam je "przechować" do dnia nabożeństwa. Jasno wynika z tego, że nie chodziło o
ten sam dzień. Apostoł Paweł przychodziłna nabożeństwow sabat (Dz.13:14. 42-48; 17:1-4; 18:4). Wówczas należało złożyć odłożone"u siebie" i
"przechowane" w domudary.
Łamanie chleba
"A pierwszegodnia po sabacie, gdy się zebraliśmyna łamaniechleba, Paweł, który miał odjechać nazajutrz, przemawiałdo nich i przeciągnął
mowę, aż do północy... a wróciwszyna górę łamałchleb i spożywał, i mówiłdługo, aż do świtania, i tak odszedł" (Dz.20:7.11).
Niektórzyużywają tego tekstu, aby uzasadnićświęcenieniedzieli. Czy łamanie chlebaczyniło dzień świętym? Jeśli tak, to niedzielanie była jedynym
dniem, w którymuczniowiezbieralisię na łamaniechleba. W DziejachApostolskichczytamybowiem: "CODZIENNIEteż jednomyślnieuczęszczalido
świątyni, a łamiącchleb po domach, przyjmowalipokarmz weselemi w prostocieserca". (Dz.2:46).
W czasach biblijnych, doba trwała od zmierzchu do zmierzchu(Rdz.1:5; Mk.1:32). Sabat zaczynał się w piątek wieczoremi kończył wieczorem
w sobotę. Pierwszydzień tygodnia zaczynałsię o zmierzchuw sobotę. Powyższytekst potwierdza, że apostoł Paweł spotkał się z wierzącymi, jak to
miał w zwyczaju, w sabat. Spotkanieprzeciągnęłosię do wieczora, kiedy rozpoczął się pierwszy dzień tygodnia i dalej aż do niedzielnegoporanka,
kiedy apostoł pożegnałsię i ruszył w drogę. Czy Paweł, gdyby pierwsi chrześcijanieświęcili niedzielę, nie poszedłbyz nimi na nabożeństwo, zamiast
udać się w męczącąpieszą podróż?
CZY SABAT ZOSTAŁ ZNIESIONY?
"Niechże was nikt nie sądzi..."
ListyapostołaPawła mówiąo zniesieniustarotestamentowegosystemuświątynnego, który wymagałm.in. składaniaofiar co tydzieńw sabat, co miesiąc
w nów i w doroczne święta. Wersety te, wyjęte z kontekstu mogą prowadzićdo błędnego wniosku, że Nowy Testament usuwa potrzebę święcenia
sabatu. Oto jeden z tekstównajczęściejcytowanychprzeciwkopotrzebieświęceniasabatu przez chrześcijan:
"Niechżewas tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko
cienierzeczyprzyszłych; rzeczywistościąnatomiastjest Chrystus" (Kol.2:16-17).
Konteksttej wypowiedziwskazuje, że chodziłoo "cienie" wskazującena Chrystusa. Słowo "cień" (gr. skia) nie mogłosię odnosić do sabatu, bo sabat
jest pamiątką stworzenia! (Wj.20:11). Nie wskazywał w żaden sposób na śmierć Chrystusa, bo ludzkość otrzymała go, zanim pojawił się grzech i
potrzebaZbawiciela(Rdz.2:2-3). Także nowie księżyca samew sobie nie były cieniem wskazującymna Golgotę, dlatego mają znów być obchodzone
na nowej ziemi(Iz. 66:23). O co więc chodziło? Co było cieniemwskazującymna Jezusa, a wiązałosię z tygodniowymsabatem, miesięcznymnowiem
i dorocznymiświętamiizraelskimi?
Cieniemwskazującymna Jezusabyły ofiaryskładane w te dni. Szczegółowoomawiaje księga Liczb, która stanowiważnykontekst dla wypowiedzi
Pawła (Lb.28). Identycznafraza, jak w Liście do Kolosan, pojawia się w Biblii wielokrotnie(2Krn.2:3; 8:13; 31:3 Neh.10:34), zawsze w kontekście
tych specjalnychofiar składanych w sabaty, nowie i doroczne święta. Kontekst wskazuje, że Paweł nie miał na myśli dni, lecz ceremonialneofiary
z pokarmówi napojówskładanew te dni, gdyż służba ofiarniczabyłacieniemwskazującymna Chrystusa.
Dni postu
"Niechżeten, kto je, nie pogardzatym, który nie je, a kto nie je, niech nie osądza tego, który je, albowiemBóg go przyjął... Jedenrobi różnicę
międzydniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanieprzy swoim zdaniu. Kto przestrzegadnia, dla Pana
przestrzega; kto je, dla Pana je, dziękuje bowiemBogu; a kto nie je, dla Pana nie je, i dziękuje Bogu (Rz.14:3-6).
Czy apostoł Paweł uczy, że nie ma różnicy jaki dzień czcimy? Przeczytajmyten fragmentuważnie, a przekonamysię, że sabat nie jest w nim nawet
wzmiankowany. Kontekstmówi, że chodzi o jedzenielub nie jedzeniew pewne dni, a więc o post. Niektórzyz wczesnychchrześcijansądzili, że należy
pościć w środy lub piątki, jedząc tylko warzywa. Co więcej, poczytywalito sobie za uświęcającyuczynek, potępiająctych, którzy nie byli tak gorliwi.
Paweł napisał: "Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega; kto je, dla Pana je, dziękuje bowiem Bogu; a kto nie je, dla Pana nie je, i dziękuje
Bogu" (Rz.14:5).
Zmiany w kalendarzu
http://www.dekalog.pl/eliasz/goscie/dunkel/sob_nied.htm
2010-09-14 20:17:06
"Pamiętaj abyś dzień święty święcił". Czy święcisz właściwy dzień?
Strona 3
Od czasów biblijnych nie zaszła zmiana w kalendarzu, która przesunęłaby kolejność dni tygodnia. Cud, który Bóg uczynił w czasach Jozuego
wydłużającdzień (Joz.10:13) nie zmieniłkolejnościdni w cyklutygodniowym, polegałbowiemna przedłużeniutego samegodnia: "A takiegodnia, jak
ten nie było ani przedtem, ani potem" (Joz.10:14). W czasach Jezusa sabat wciąż musiał przypadaćna siódmy dzień tygodnia, inaczej Jezus święcąc
inny dzień tygodniałamałbyIV przykazanie, a wiemy, że był bez grzechu(Hbr.4:15).
Zmiana kalendarza z juliańskiego na gregoriański w 1582 roku także nie naruszyła porządku dni tygodnia. Jej celem było usunięcie różnicy
spowodowanejlatami przestępnymi. Usuniętowówczas z kalendarza 10 dni (między 4 i 15 października). Porządek dni został zachowany, tak iż po
czwartku4 październikaw dalszymciągu następowałpiątek 15 października1582 roku.
SOBOTA W NOWYM TESTAMENCIE
WarsztatJózefa, w którym do 30 roku życia pracowałJezus był zamkniętyw każdą sobotę. W tym dniu Jezus był zawsze w kościele(Łk.4:16). Pan
Jezus usunął ludzkie tradycje, jakimi faryzeuszeobciążylisabat, tak iż sabat stał się brzemieniem, zamiastbłogosławieństwem
. Niemniejświęcił sabat
zgodniez przykazaniem, dając namdoskonałyprzykład, jak należyspędzićten dzień.
Jezus powiadomiłbyswoich uczniów, gdybymieli zmienićdzień, który On sam pobłogosławiłi poświęcił przy stworzeniu, gdyż byłabyto poważna
zmianaw Prawie niezmiennegoBoga! Zamiasttego, Jezus powiedziałswoim uczniom: "Módlcie się tylko, aby ucieczka wasza nie wypadłazimą albo
w sabat" (Mt.24:20). Nie chciał, aby musieli uciekać z Jerozolimyoblężonej przez Rzymian w zimie, albo w dniu przeznaczonymna nabożeństwo.
Słowa te były odpowiedziąna pytanie uczniów, jak rozpoznać, że nadchodziczas zburzeniaświątynii końca świata (Mt.24:2-3). Uczniowiesądzili, że
oba te wydarzenianastąpią w tym samym czasie. Pan Jezus nie wyprowadziłich z błędu, omawiającoba naraz. Zniszczenieświątyni jerozolimskiej
nastąpiło w roku 70 n.e. Jak sprawozdajehistoryk kościoła Euzebiusz z Cezarei, chrześcijaniewyszli z Jerozolimy zanim rzymska armia na dobre
otoczyłamiasto, dzięki temu uchodzącstraszliwegolosu, jaki poniosły setki tysięcy szukającychtam schronieniaŻydów. Te słowa Jezusa są aktualne
także dla nas żyjącychw czasach końca, gdyż historia powtórzysię, z tym że na ogólnoświatowąskalę. Zachęcającchrześcijando modlitwy, aby ich
ucieczka przed prześladowaniaminie wypadła zimą lub w sabat, Pan Jezus zakładał, że zarówno w 40 lat po Jego śmierci (w roku 70 n.e.), jak
w czasachkońca chrześcijaniebędą święcićsiódmydzień tygodnia.
ZmianaprzykazaniaBożego byłabyrzecząbez precedensuw dziejachwszechświata. Bóg spisał Dekalog własnympalcem. na tablicachkamiennych,
aby podkreślić jego niezmienność. Prawdo Boże reprezentujebowiem doskonałośći niezmiennośćJego charakteru! Jezus nie tylko nie zapowiedział
takiej zmiany, ale przestrzegłprzed nią mówiąc: "Nie sądźcie, że przyszedłemznieść prawo albo proroków. Nie przyszedłemznieść, ale wypełnić.
Zaprawdę powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko
spełni." (Mt.5:17-18).
Czy apostołowie zmienili coś w Prawie Bożym? Baptystycznyznawca historii kościoła profesor Albert E. Waffle słusznie napisał: "Jak daleko
sięgają zapisy nie ma żadnych dowodów, aby apostołowie wydali jakieś polecenie w sprawie zastąpienia soboty - siódmego dnia tygodnia - przez
święceniepierwszegodnia tygodnia."
DziejeApostolskiesprawozdają, że apostołowieuczęszczalina nabożeństwaw sabat: "Z Pergepowędrowalidalej i dotarlido AntiochiiPizydyjskiej.
A w dzień sabatu weszli do synagogi i usiedli" (Dz.13:14). Wielu Żydów było niezadowolonych, że Paweł mówił o Chrystusie, natomiast poganie
prosili "ich, aby w następny sabat opowiedzieli im znowu o tych sprawach" (Dz.13:42). Była to doskonała sposobność, aby zachęcić pogan do
święcenia niedzieli jako dnia odpoczynkui nabożeństwa. Gdyby tak było, Paweł poprosiłbyich, aby przyszli posłuchać jego kazania w niedzielę.
Zamiasttego, czytamy, że "w następnysabat zebrało się prawie całe miasto, aby słuchać Słowa Bożego" (Dz.13:44) i "poganie radowali się i wielbili
Słowo Pańskie" (Dz.13:48).
Sobota była dniem w którym apostoł Paweł spotykał się z chrześcijanamizarówno żydowskiego, jak pogańskiego pochodzenia(Dz.18:4). Wśród
chrześcijanw Koryncie(a z treści listów Pawła wynika, że byli to nawróceni poganie) apostoł Paweł przebywał"i głosił im słowo Boże przez rok
i sześć miesięcy" (Dz.18:11). Spotkał się więc z nimi w 78 sabatów. I ani razu nie zasugerowałim zmiany dnia nabożeństwa! Dlatego, że nie było
i dalej nie ma po temu podstaw.
Nowy Testament mówi: "I odpoczął Bóg w siódmym dniu od wszystkich dzieł swoich" (Hbr.4:4). Dalej czytamy: "A zatem POZOSTAJE
ODPOCZYNEKSABATU DLA LUDU BOŻEGO" (Hbr.4:9). Greckie słowo tłumaczone czasem w powyższym wersecie jako "odpoczynek"
w języku greckimbrzmi sabbatismos. Słowo to ma w języku greckimtakie samo znaczeniejak polska "sobota". Oba słowa pochodzą od biblijnego
"sabatu" i oznaczająsiódmydzień tygodnia. Co ciekawe, w pozostałychmiejscachtego rozdziałusłowo "odpoczynek" oddane jest greckimkatapauzin
(stąd nasza "pauza"). Natchnionyautor użył słowa sabbatismos, tylko tam, gdzie mowa o dniu odpoczynkudla ludu Bożego. Przypadek? Nie, gdyż
począwszyod Adama, przez Mojżesza, Eliasza, Jana Chrzciciela, Pana Jezusa, apostoła Pawła sabat był zawsze zewnętrznymznakiem wewnętrznej
społecznościz Bogiem(Ez.20:12).
Bóg pobłogosławił, poświęcił i odłączył dzień sabatu. O jego błogosławieństwieprzekonali się wszyscy, którzy go zakosztowali. Znam setki
chrześcijan, którzyzaczęliświęcić siódmydzień tygodnia, ciesząc się tym błogosławieństwem
. Nie znam żadnegochrześcijanina(choć każda reguła ma
swe wyjątki), który zamieniłbysiódmydzień tygodnia na inny dzień. Nie jest to przypadkiem. Bóg obiecuje szczególnebłogosławieństwatym, którzy
święcą siódmydzień tygodnia:
"Jeśli powstrzymaszswoją nogę od bezczeszczeniasabatu, aby załatwiać swoje sprawy w moim świętym dniu, i będziesz
nazywałsabat rozkoszą, a dzień poświęconyPanu godnymczci, i uczcisz go nie odbywającw nim podróży, nie załatwiając
swoich spraw i nie prowadzącpustej rozmowy, wtedy będzieszsię rozkoszowałPanem" (Iz. 58:13-14).
OD SOBOTY DO NIEDZIELI
Jezus nie przeniósłświęceniasabatu na niedzielę. Nie uczynilitego Jego uczniowie, ani pierwsze pokoleniechrześcijan. Kto to uczynił? Wiele mówi
poniższycytat pochodzącyz katechizmukościołarzymsko-katolickiego:
http://www.dekalog.pl/eliasz/goscie/dunkel/sob_nied.htm
2010-09-14 20:17:06
"Pamiętaj abyś dzień święty święcił". Czy święcisz właściwy dzień?
Strona 4
"Pyt. - Który dzień jest sabatem?
Odp. - Sobotajest sabatem.
Pyt. - Dlaczegoświęcimyniedzielęzamiastsoboty?
Odp. - Święcimyniedzielęzamiastsoboty, ponieważkościół katolickiprzeniósłświętośćz sobotyna niedzielę."
WybitnyduchownykatolickiLouisSegur napisał:
"Przestrzeganieniedzieli -- która jest dla protestantówjedynym dniem odpocznienia-- nie tylko nie ma uzasadnieniaw Biblii, lecz jest w
jawnejsprzecznościz jej literąnakazującąodpoczynekw sabat, którymjest nasza sobota. To świętykościół katolicki, na mocy danej mu przez
Jezusa Chrystusa, przeniósł odpoczynek na niedzielę, aby upamiętnić zmartwychwstania naszego Pana. Przestrzeganie niedzieli przez
protestantówjest wbrew ich intencji-- oddaniemhołduautorytetowikościoła."
KardynałrzymskokatolickiJames Gibbons napisał:
"MożecieprzeczytaćBiblię od księgi Rodzajupo Apokalipsę, i nie znajdziecieani jednej linijki autoryzującejświętośćniedzieli. Pismo Święte
nakazujeświęceniesoboty, dnia którego my nie święcimy."
Inny duchownykatolickinapisał słusznie:
"Jeśli szukasz w Biblii potwierdzenia dla święcenia tego dnia, nie znajdziesz go tam. Dobrze jest przypomniećkalwinom, metodystom,
baptystom, i innymchrześcijanom, którzy znaleźlisię poza Matką Kościołem, że Biblia nie wspiera ich nigdziew sprawie święcenianiedzieli.
Adwentyści Dnia Siódmego są jedynymi protestantami, którzy poprawnie rozumieją termin "sabat", gdyż jako dzień odpoczynku święcą
siódmydzień tygodnia, a nie pierwszy."
Prorok Daniel na zapowiedział, że po Babilonie, Persji, Grecji i ImperiumRzymskimpojawi się odstępczareligijno-politycznainstytucja, która przez
wiele wieków wytracać będzie wierzącychi uzurpuje dla siebie atrybuty i tytuły Chrystusa. Ta sama religijna instytucjamiała poważyć się na zmianę
Prawa Bożego, w szczególności zaś na zmianę sobotniego przykazania. Zauważmy, że przykazanie IV jest jedynym, które mówi o czasie
pobłogosławionymprzez Pana Boga.
"Będziewypowiadałsłowa przeciwNajwyższemui wytracałświętychNajwyższego, będziezamierzałzmienićczasyi Prawo" (Dn.7:25).
Jezus miał takie słowa do duchownych, którzypostawiliwyżejtradycjeludzkieod przykazańBożych: "Daremniemi jednakcześć oddają, głosząc nauki,
które są nakazami ludzkimi. PrzykazaniaBoże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie... Chytrze uchylacieprzykazanieBoże, aby naukę swoją
zachować" (Mk.7:7-8).
Kościół rzymskiprzyznaje, że zmiana przykazaniaIV jest jego dziełem, dlatego ma słuszność twierdząc, że kto święci niedzielę, uznaje nad sobą
autorytetRzymu.
U sedna kwestii soboty i niedzieli leży autorytet. Wybierającsobotę lub niedzielęNIE decydujemytylko o dniu odpoczynkui nabożeństwa, lecz o
tym, czy poddajemysię autorytetowiludzkiemuczy boskiemu. Wybierającsabat wprowadzonywe wczesnychwiekachprzez kościół rzymskiokazujemy
lojalnośćtradycjiludzkiej. Święcącsabat Boży okazujemylojalnośćStwórcy, który powiedział:
"Święćciemoje sabatyi niech będą znakiemmiędzymnąa wami, aby wiedziano, że Ja, Pan, jestemwaszymBogiem" (Ez.20:12.20)
Przykazaniesobotnie jest jedynym, które zawiera pieczęć żywego Boga, a więc Jego imię, tytuł i zakres władzy (Bóg Stworzycielnieba i ziemi),
dlatego sabat zwany jest znakiem czy pieczęciąBoga (Ez.20:12). W czasach końca Bóg ma szczególneposelstwodo świata. Zawiera ono cytat z IV
przykazaniaBożego "Oddajcie pokłon Temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód" (Ap.14:7). Ma ono cechować Kościół Boży,
pomagającnamrozpoznaći odnaleźćten kościół. Nie są nim kościoły, które akceptująludzką tradycjęw miejscesabatu Bożego. Wkrótcekażdy będzie
musiałpodjąćdecyzję, czy przyjmiepieczęćBożą, a z nią Boży autorytet, czy też piętno odstępczegokościoła, który zmieniłprzykazanieBoże, chlubiąc
się tą zmianą, jako znakiemswej mocy. Ci którzy odrzucą piętno Bestii, obierającw to miejscepieczęć Bożą, będą w czasach końca piętnowanijako
odstępcyi prześladowaniprzy pomocy świeckiegoaparatu władzy: "Tu się okaże wytrwanieświętych, którzy przestrzegająprzykazańBożych i wiary
Jezusa" (Ap.14:12).
Pan Jezus nazwał siebie "Panem sabatu" (Mt.12:8). Frapuje, że liczni chrześcijanie, którzy twierdzą, że Jezus jest ich Panem, odrzucają dzień,
którego Jezus jest Panemi obierają w to miejscesabat człowieka. Jezus skierował mocne słowa do tych, którzy wiele mówią, a nawet czynią w Jego
imieniu, lecz nie zachowująprzykazańBożych:
"Nie każdy, kto do Mnie mówi: Panie, Panie, wejdziedo KrólestwaNiebios; lecz tylkoten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie. W
owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmyw imieniu Twoim i w imieniu Twoim nie wypędzaliśmydemonów,
i w imieniu twoim nie czyniliśmywielu cudów? A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie
bezPRAWIE" (Mt.7:21-23).
Nie musimy mieć wątpliwości, co do tego, jakie Prawo jest wolą Boga dla nas. Ilekroć w Nowym Testamenciewspomnianesą przykazania Boże,
tylekroćJezus czy apostołowiezawsze cytują te, które pochodząz Dekalogu (Mk.10:19; Rz.7:7; 13:9). Chrześcijaniena ogół zgadzają się, że Dekalog
wciąż nas obowiązuje, tylkowtedy, gdy przychodzido święceniasabatu na różne sposobychcieliby10% rabat. Jakub ma dla nich takie słowo:
"Choćbyktoś przestrzegałcałego Prawa, a przestąpiłbyjedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie. Ten bowiem, który powiedział: Nie
cudzołóż! , powiedziałtakże: Nie zabijaj! Jeżeli więc nie popełniaszcudzołóstwa, jednak dopuszczaszsię zabójstwa, jesteś przestępcąwobec
Prawa. Mówciei czyńcietak, jak ludzie, którzybędą sądzenina podstawiePrawa wolności." (Jk.2:10-12).
http://www.dekalog.pl/eliasz/goscie/dunkel/sob_nied.htm
2010-09-14 20:17:06
"Pamiętaj abyś dzień święty święcił". Czy święcisz właściwy dzień?
Strona 5
MotywemnaszegoposłuszeństwawobecPrawa Bożego powinnabyć miłośćdo Boga. ChrześcijanieokazującyBogu posłuszeństwoz lęku, obowiązku
czy dla nagrody nie pojmują dobrze tego, co Jezus zrobił dla nich na Golgocie. Dlatego Pan Jezus położył akcent na to, żeby nasze posłuszeństwo
wobec pierwszychczterech przykazańBożych wynikałoz miłości do Boga, zaś posłuszeństwowobec pozostałychsześciu przykazańz naszej miłości
bliźniego, bo na tych dwóch przykazaniachmiłości opiera się całe Prawo Boże (Mt.22:40). Miłość jest jedynymwłaściwymmotywemzachowywania
przykazańBożych: Pan Jezus powiedział: "Jeśli mnie miłujecie, przykazańmoich przestrzegaćbędziecie" (J.14:15).
Sabat jest darem Bożym dla ludzkości. Jego początki sięgają Raju, kiedy Bóg dał go pierwszemu człowiekowi. Sabat obchodzonybędzie przez
wierzącychtakże w królestwieBożym(Iz. 66:23). Dlaczegowięc nie miałbyśprzyłączyćsię do Adama, Mojżesza, Jezusa, apostoła Pawła, pierwszych
pokoleń chrześcijan, a także do milionów chrześcijan, którzy (jak na przykład AdwentyściDnia Siódmego) święcą ten dzień ku chwale Bożej, jako
wyraz swej miłościi lojalnoścido naszegoStworzycielai Zbawiciela?
OD SOBOTY DO NIEDZIELI
Historycystwierdzają, że chrześcijaniejeszcze przez wiele lat, a nawet wieków "obchodzilisabat regularnie". ZmianaprzykazaniaIV była procesem,
który trwał kilka wieków. Zaczęłosię niewinnie. Sykstus, biskuprzymski, nakazałokoło125 roku n.e. uczcić zmartwychwstanieChrystusaw niedzielę
wielkanocną. W 200 roku biskuprzymskiWiktor uczynił święceniewielkanocnejniedzieli obowiązkiem. PapieżSylwester(314-335) nakazałw sobotę
post, zaś Innocenty(401-417) uczyniłgo obowiązkiem. Kolejnipapieżecoraz bardziejzaniżaliwartośćsabatu, wywyższającw jego miejsceniedzielę.
Pierwsze kościelne prawo niedzielne przeforsowałarzymska delegacja podczas synodu przywódców chrześcijańskichw Laodycei w 364 roku.
W kanonie 29 tego prawa czytamy: "Chrześcijanienie powinnijudaizować i próżnować w sobotę, lecz pracować; natomiast dzień Pański [niedzielę]
powinniuhonorowaći będąc chrześcijanami, jeśli możliwe, nie pracowaćtego dnia. Jeśli zaś będą judaizować, należyich odsunąćod Chrystusa."
Jakby w odpowiedzina to, biskupAtanazy Wielki(296-373) napisał w IV wieku n.e.: "W dzień sabatu spotykamysię razem, nie dlatego, żebyśmy
byli pod wpływemjudaizmu, gdyż nie zachowujemyfałszywychsabatów, lecz spotykamysię, aby w sabat wielbićJezusa, który jest Panemsabatu."
Jako pierwsi odstąpiliod sabatu niektórzychrześcijaniew Rzymie i Aleksandrii. Najpierw, aby odciąć się od Żydów i uniknąć prześladowań, gdyż
Rzymianiebrali chrześcijan za sektę żydowską, a później pod presją dominującychw starożytnościkultów słonecznych, których członków pragnęli
pozyskaćdo kościoła. Kultyte czciły niedzielęjako "dzień słońca", do czego zresztą nawiązujenazwa niedzieliw wielu językachświata (ang. Sunday,
niem. Sonntag) .
Historyk kościoła Sokrates Scholastyknapisał w V wieku n.e.: "Mimo, że wszystkie kościoły na całym świecie mają nabożeństwo co tydzień
w sabat, to chrześcijaniew Aleksandrii i Rzymie, na podstawie jakiejś starodawnej tradycji, zaprzestali tego." Tą tradycją były wspomnianekulty
słoneczne, szczególnie mitraizm, który w pierwszych wiekach rywalizował z chrześcijaństwemramię w ramię. Historyk Franz Cumont pisze, że
wyznawcyMitry"święcili także niedzielęoraz 25 grudnia, jako dzień narodzinSłońca". Inny historykArthur Weigallw książceThe Paganismin Our
Christianity(Pogaństwo w naszymchrześcijaństwie) napisał: "Ale jako święto słońca, niedzielabyła dniem poświęconymMitrze. Warto zauważyć, że
skoro Mitrę nazywanoDominus, czyli 'Pan', niedzielamusiałabyć ' DniemPańskim' na długoprzez czasamichrześcijańskimi."
Pomimo wpływu kultów słonecznych i zaniżania wartości soboty przez kolejnych papieży, wielu chrześcijan wciąż uważało sabat za dzień
odpoczynkui nabożeństwa. Potwierdzato historykSozomen, który napisał w 440 roku n.e.: "W Konstantynopoluludzie zbierają się razem zarówno
w dzień sabatu, jak pierwszegodnia tygodnia, ale zwyczajutego nie przestrzegasię w Rzymieczy Aleksandrii."
Pierwsześwieckie prawo niedzielne wydał cesarz Konstantyn7 marca 321 roku. Brzmiałotak: "W czcigodnydzień Słońca [venerabilidie Solis],
niech urzędnicy i mieszkańcymiast wypoczywają, zaś wszystkie sklepy i warsztaty niech będą pozamykane. Na wsi jednak osoby zajmujące się
rolnictwemmogąswobodniekontynuowaćswoje zajęcia."
Znawcastarożytności, profesor AleksanderKrawczuk, trafniezauważył: "Można rzec bez przesady, że edykt Konstantynaobowiązujew większości
krajówświata aż po dzień dzisiejszy; ów bowiem'dies Solis' to oczywiścienasza niedziela."
W 538 roku, podczas synodu w Orleanie, kościół rzymski wydał bardziej rygorystyczneprawo niedzielne, niż edykt Konstantynaz 321 roku.
W kanonie 28 uchwalonym przez te synod czytamy, że nawet "prace wiejskie mają być zaprzestane, aby nic nie mogło przeszkodzić ludziom
w uczęszczaniudo kościoła."
Papież Grzegorz I (590-604) nakazał represje wobec chrześcijanświęcącychsobotę. Pomimo prześladowań, sabat był święcony dalej przez grupy
chrześcijanw kilku częściachEuropy, i dopiero "sobór florenckiw roku 1441 wydał formalnyzakazobchodzeniasoboty, jako dnia świętego."
Kościołom, które powstały w rezultacie Reformacji zawdzięczamy ogromnie dużo, gdyż przywróciły chrześcijaństwu wiele biblijnych prawd.
Niestety, sabat nie był jedną z nich, co być może przeszkodziłoReformacjiodnieść jeszcze większysukces.
Do debaty z Lutrem papiestwo wezwało wybitnegoteologa dr Ecka. Dyskusjatoczyła się wokół autorytetuPisma Świętego. Luter twierdził, że
kościół nie może stać ponad Biblią, zaś Eck, broniący teologiirzymskiej, utrzymywał, że w wypadkusprzecznościze SłowemBożym, ostatnie słowo
ma papież. Argumentował, uderzając w najsłabszypunktReformacji: "Kościół przeniósłświętoz sobotyna niedzielę, swoją własnąmocą, na co wy nie
maciewsparciaPisma Świętego."
Czyniącto Eck obnażył jedną z nielicznychniekonsekwencjiprotestantów, którzy twierdzili, że we wszystkich praktykachreligijnych kierują się
zasadąsola Scriptura("tylkoBiblia"), wedługktórej każda doktrynamusi opieraćsię wyłączniena Biblii. Zmiananakazu święceniasobotyna niedzielę
nie ma wsparcia w Słowie Bożym. Nic dziwnego, że tym samym argumentem posłużył się także arcybiskup Gaspare de Posso, podczas soboru
trydenckiego18 stycznia 1562 roku, próbując wykazać, że tradycja jest równie natchnionajak Pismo Święte, podważając fundamentReformacji wiarę, że Słowo Boże jest ostatecznymautorytetemw sprawachwiary.
W średniowieczu istniały grupy chrześcijan święcące sabat, głównie spośród Waldensów i anabaptystów, którzy należeli do najbardziej
prześladowanychludzi w dziejach chrześcijaństwa. Nauka o biblijnym sabacie rozpowszechniłasię, gdy rozdział kościoła od państwa położył kres
prześladowaniominspirowanymprzez setki lat przez odstępczy Kościół. Sabat jest jedną z ostatnich prawd Bożych, które uległy zapomnieniu
w średniowieczu, a które Bóg przywróciłchrześcijaństwu, aby KościółBoży przed powtórnymprzyjściemChrystusanie różnił się pod względemzasad
wiaryod kościołaapostolskiego.
Przypisy:
Autor udostępnił tekst 06.06.2000 r.
http://www.dekalog.pl/eliasz/goscie/dunkel/sob_nied.htm
2010-09-14 20:17:06