Kapitał społeczny - przepustka do grona państw wysokorozwiniętych
Transkrypt
Kapitał społeczny - przepustka do grona państw wysokorozwiniętych
Kapitał społeczny – przepustka do grona państw wysokorozwiniętych Włodzimierz Puzyna WSAP Szczecin Posiedzenie GR SO KK NSRO Warszawa 27 11 2009 Polski dylemat rozwojowy tezy prof. Janusza Czapińskiego • Potencjał rozwojowy Polski oparty na kapitale ludzkim wyczerpie się za ok. 10 lat. • Dynamika rozwoju zaleŜy od kapitału społecznego, który w Polsce ma bardzo niską wartość. • Kapitał społeczny: zaufanie społeczne, skłonność do współpracy, samoorganizacji społeczeństwa, gotowość do działania na rzecz wspólnego dobra, etyka korporacyjna, niski poziom korupcji Wyznaczniki kapitału społecznego • • • • Poziom zaufania do innych ludzi Liczba organizacji społecznych Procent aktywnych obywateli Udział wolontariuszy wśród aktywnych obywateli • Powszechność zjawiska korupcji • Sympatia do innych ludzi Przyczyny nieufności • • • • • • • • • • Niewiedza Obcość „Nieomylność” – fałszywa ambicja Egoizm, egocentryzm Nieodpowiedzialność Nieuczciwość Nieuprzejmość Obojętność Zawiść, zazdrość Niekomunikatywność Indeks aktywności obywatelskiej w 20 krajach Sprawne państwo Skuteczne rządzenie Ewolucja administracji publicznej Ekonomia społeczna jako podstawowa zasada skutecznego rozwoju lokalnego Lokalny potencjał rozwojowy tkwi w aktywności ludzi i ich zdolności do organizowania działań na rzecz lokalnych wspólnot. Wykorzystanie tego potencjału jest załoŜeniem endogennego modelu rozwoju lokalnego (model ekonomii społecznej), w którym podstawową rolę przypisuje się wewnętrznym zasobom lokalnego środowiska. Podstawowe zasady ekonomii społecznej • • • • • Partnerstwo organizacji i instytucji Działania na rzecz dobra wspólnego Zintegrowane podejście holistyczne Zaspokajanie potrzeb niezaspokojonych Przywrócenie lokalnych cyklów gospodarczych • Budowanie i doskonalenie kapitału społecznego • Rozwój skoncentrowany na wspólnocie Podstawowe zasady ekonomii społecznej - inne ujęcie • Przedsiębiorczość i zaangaŜowanie • Pomocniczość i solidarność (pomoc dla samopomocy) • Roztropność i odpowiedzialność • Samodzielność i upodmiotowienie: – dla osób indywidualnych – porzucenie pozycji klienta – dla organizacji – umiejętność zdobywania środków na własne działania – dla wspólnot – umiejętność samodzielnego formułowania strategii rozwojowych opartych na własnych zasobach, realizujących prawdziwą samorządność i zabiegających o dobrobyt obywateli Upowszechnienie ekonomii społecznej • Wprowadzenie zasady prowadzenia zintegrowanej horyzontalnie polityki rozwoju. Zdefiniowanie instrumentów i procedur: planowania strategicznego, programowania, koordynacji i współpracy w działaniach rozwojowych na poziomie lokalnym. • Koordynacja działań instytucji publicznych i organizacji społecznych – budowanie partnerstw. • Zbudowanie nowego modelu ośrodka pomocy społecznej, pełniącego rolę centrum aktywizacji społecznej i zawodowej, działającego w partnerstwie z lokalnymi organizacjami społecznymi i instytucjami ekonomii społecznej Upowszechnienie ekonomii społecznej c.d. Ustrojowe wzmocnienie kompetencyjne i finansowe jednostek pomocniczych samorządu terytorialnego (sołectwa, rady osiedli) Zapewnienie warunków rozwoju organizacji społecznych Prowadzenie systematycznych szkoleń dla liderów, polityków i urzędników lokalnych z zakresu wiedzy o rozwoju lokalnym Zapewnienie rozwoju demokracji partycypacyjnej Upowszechnienie ekonomii społecznej c.d. Wprowadzenie nowych funkcji szkoły: • Wyrównywanie szans edukacyjnych i deficytów społecznych dzieci • Socjalizacja, edukacja obywatelska • Edukacja ustawiczna dorosłych Wprowadzenie nowych instrumentów aktywizacji społeczno – zawodowej: kontrakt rodzinny, wizyty studyjne, konkursy, zawody sportowe itp.. Wprowadzenie nowego typu pracownika socjalnego łączącego umiejętności z zakresu aktywizacji zawodowej i społecznej (Animator Pracy) Konkluzje • Polityka społeczna powinna być uznawana za integralny element polityki rozwoju • Koszty racjonalnej polityki społecznej nie powinny być traktowane jako budŜetowy balast, lecz zaliczane do inwestycji rozwojowych • Celem polityki społecznej powinna być transformacja społeczna prowadząca do powstania społeczeństwa obywatelskiego • Priorytetem polskiej polityki rozwoju powinna stać się budowa kapitału społecznego ! Dziękuję.