0 Haftek_Layout 1 - polska ortopedia i traumatologia

O r t o p e d i a Traumatologia Rehabilitacja
© MEDSPORTPRESS, 2015; 6(6); Vol. 17
Prof. dr hab. med. Jan Haftek
(1928-2015)
Wspomnienie
Jan Roman Haftek urodził się w 1928 w Kańczudze. Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum i Liceum im.
Króla Władysława Jagiełły w Przeworsku, które ukończył zdaniem egzaminu dojrzałości w 1947. W 1947zdał
egzamin konkursowy na Uniwersytet Warszawski, a w 1952 otrzymał dyplom na Wydziale Lekarskim Akademii
Medycznej w Warszawie. Już w czasie studiów pracował jako młodszy asystent początkowo w Katedrze Anatomii,
następnie w Klinice Neurochirurgii Akademii Medycznej. Pod kierunkiem prof. Jerzego Choróbskiego uzyskał
w 1956 specjalizację z neurochirurgii,, doktoryzował się w 1963. W ciągu pracy w Klinice Neurochirurgii odbył
liczne podróże naukowe. W latach 1959-1960 w Instytucie Chirurgii im. Polenowa w Leningradzie zgłębiał podstawy chirurgii nerwów obwodowych. Jako stypendysta British Council pracował w Londynie pod kierunkiem
Herberta Seddona, ortopedy zajmującego się nerwami obwodowym oraz prof. P. Thomasa, neurologa. W 1963
rozpoczął pracę w Stołecznym Centrum Rehabilitacji w Konstancinie. Zajął się tam zorganizowaniem pierwszego
w Polsce Oddziału Ostrych Urazów Rdzenia Kręgowego, który prowadził przez ki9lkanaście lat. Wiedzę uzyskaną
w Londynie wykorzystał, habilitując się na Akademii Medycznej w Krakowie w 1970 (praca poświęcona badaniom
mechanizmu urazu nerwu obwodowego przy jego dławieniu i naciąganiu). W 1970 na życzenie prof. Jana
Bromowicza objął stanowisko kierownika Kliniki i Katedry Neurochirurgii w WAM w Łodzi. Po śmierci prof.
M. Weissa – w 1982 powrócił do Stołecznego Centrum Rehabilitacji w Konstancinie, obejmując kierownictwo
tej placówki. Zainicjował powstanie w niej Kliniki Urazów Układu Nerwowego. W 1983r. uzyskał specjalizację
z rehabilitacji medycznej. Został członkiem Komitetu Nauk Neurologicznych PAN, został przewodniczącym
Komisji Urazów Układu Nerwowego. Pełniąc funkcję przewodniczącego krajowego Zespołu ds. Rehabilitacji
– w marcu 1989r wystąpił z wnioskiem o powołanie do życia Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, którego został
pierwszym prezesem. W 1987 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 2000r odszedł na emeryturę, nie porzucił
jednak swych medycznych zainteresowań – pracując na Wydziale Fizjoterapii w Wyższej Szkole Zarządzania
i Administracji w Zamościu oraz Wyższej Szkole Rehabilitacji w Warszawie. Profesor był autorem niemal 150
publikacji naukowych, autorem, współautorem 8 podręczników omawiających patomechanizm urazów rdzenia
kręgowego, mózgu, obwodowego układu nerwowego, regeneracji nerwów obwodowych. Wypromował 9 doktorów.
Jego żoną była Izabela Haftek z domu Ogonowska (zm. 21 sierpnia 2005), lekarz neurolog, z którą dzielił zainteresowania naukowe oraz upodobanie natury, myślistwa. Profesor ma troje dzieci: syna Marka (dermatologa),
syna Jarosława (inżyniera) i córkę Katarzynę oraz sześcioro wnuków. Jan Haftek interesował się muzyką poważną,
poezją, był aktywnym do ostatnich lat – myśliwym.
Był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Neurochirurgii (1999) oraz Polskiego Towarzystwa
Rehabilitacji (2002), doktorem h. c. WAM w Łodzi. Otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień, w tym „Gold Medal
of Honor” (2005) – najwyższe wyróżnienie World Federation of Neurosurgical Societies; tytuł Pioneer of Hand
Surgery, dyplom „Zasłużonemu” nadany przez Polskie Towarzystwo Lekarskie (2005) oraz Krzyż Komandorski
OOP (1989).
Żegnaj przyjacielu – Jerzy E. Kiwerski
I