Osoby niepełnosprawne w branży meblowej

Osoby
niepełnosprawne
branży meblowej
w
Branża meblowa korzysta przede wszystkim z usług specjalistów
dwóch zawodów: cieśli i stolarza. Oczywiście potrzebne są też
profesje pomocnicze, jednak mają one poboczne znaczenie i
prędzej szukać ich należy w dziale rzemiosła, a nie stricte
meblarstwa, niemniej omówimy je również w tym artykule.
Na początek jednak potrzebne jest słowo wyjaśnienia, ponieważ
zawody cieśli i stolarza są pod wieloma względami do siebie
bardzo podobne. Co do zasady zadaniem cieśli jest tworzenie
konstrukcji większych: począwszy od stolarki okiennej i
drzwiowej, skończywszy na szkieletach konstrukcyjnych domów
czy jednostek pływających. Stolarz odpowiedzialny jest za
wykonywanie elementów mniejszych, nierzadko o charakterze nie
tylko funkcjonalnym, ale również dekoracyjnym. Dla stolarza
meblowego potencjalne ograniczenia mogą generować choroby
opisywane kodami niepełnosprawności 03 (słuch) i 06, natomiast
lista przeciwwskazań dla cieśli jest dłuższa: zdecydowanym
przeciwwskazaniem jest kod 06, a potencjalnymi dodatkowo 02,
03, 04, 05, 10 i 11.
Stolarz i cieśla to nie jedyne zawody, które są wykorzystywane
w szeroko rozumianym meblarstwie. Poniżej prezentujemy wybór
innych zawodów, których przedstawiciele biorą udział w
powstawaniu stolarki budowlanej i meblowej.
Tokarz – specjalista obsługujący tokarki, urządzenia do
obróbki tocznej skrawaniem głównie elementów metalowych, ale
nie tylko. Niezbędne jest specjalistyczne wykształcenie, a
sporym atutem jest doświadczenie, natomiast jedynym
potencjalnym ograniczeniem mogą być choroby z kodem
niepełnosprawności 03 (słuch).
Frezer – zajmuje się frezowaniem elementów drewnianych i
metalowych przygotowanych wstępnie. Na tym stanowisku nie mogą
pracować osoby z kodem niepełnosprawności 06.
Strugacz – osoba zatrudniona na tym stanowisku musi na
podstawie oceny dostarczonych półproduktów wybrać właściwą
metodę obróbki, a następnie przy pomocy strugarek różnych
typów, grubiarek, wyrówniarek i narzędzi ręcznych, między
innymi strugów, równiaków, kątników i wybiorników
przeprowadzić proces strugania przedmiotów. Potencjalne
ograniczenia, które mogą uniemożliwić pracę w tym zawodzie
wiążą się z chorobami słuchu (kod 03) i epilepsją (kod 06).
Szlifierz – zadaniem tego rzemieślnika jest szlifowanie
powierzchni przedmiotów za pomocą maszyn (tarcz polerskich i
szlifierek różnych typów) lub ręcznie (papierami, proszkami
lub pastami). Specyficznym rodzajem szlifowania jest
polerowanie, również należące do obowiązków szlifierza. Pracę
w tym zawodzie może uniemożliwić niepełnosprawność z kodem 03
lub 07.
Monter mebli – zadaniem montera jest złożyć dostarczone
półprodukty w gotowy mebel zgodnie z instrukcją i zasadami
sztuki. W tym zawodzie jedyne potencjalne ograniczenia może
nakładać niepełnosprawność z kodu 03 (słuch).
Operator maszyn tapicerskich –
obsługuje i nadzoruje maszyny
oraz urządzenia tapicerskie, takie jak: rozkręcarki,
szarparki, napycharki, prasy tapicerskie, maszyny do szycia,
przygotowuje materiały tapicerskie oraz materiały do wykonania
części tapicerowanych mebli lub innych wyrobów. Potencjalne
ograniczenia mogą wynikać z niepełnosprawności z kodami 03
(słuch) lub 04, zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06.
Operator maszyn do obróbki skrawaniem – w praktyce stanowisko
to łączy zadania tokarza, szlifierza, frezera i operatora
centrów obróbkowych. Wiele z obrabiarek jest dziś sterowanych
numerycznie, co dodatkowo komplikuje pracę na tym stanowisku,
jednak jeśli chodzi o ograniczenia, to są one tylko
potencjalne i tylko z jednego kodu niepełnosprawności: 04.
Renowator mebli artystycznych – wykonuje prace związane z
naprawą, odnowieniem, wykończeniem powierzchni mebli
współczesnych i zabytkowych, z wykorzystaniem dawnych i
nowoczesnych technik oraz narzędzi. W zależności od
charakterystyki stanowiska pracy, używanego sprzętu i
warsztatu mogą na tym stanowisku pracować wszyscy
ograniczeń wynikających z niepełnosprawności.
Szkutnik –
budowaniem,
bez
zajmuje się amatorskim lub profesjonalnym
naprawą i konserwacją niewielkich jednostek
pływających z drewna lub tworzyw sztucznych. Przeciwwskazania
do wykonywania tego zawodu mogą wynikać z kodów 03 lub 06.
Tapicer meblowy –
jest rzemieślnikiem wykonującym
tapicerowane elementy meblowe lub meble, elementy tapicerek
samochodowych. Do wykonywania tego zawodu nie ma żadnych
ogólnych przeciwwskazań, sprawę bada indywidualnie lekarz
medycyny pracy.
Technik technologii drewna – opracowuje dokumentację dotyczącą
procesów technologicznych drewna, nadzoruje prace, projektuje
i modernizuje linie produkcyjne, odpowiada za prawidłowy
przebieg procesu technologicznego. W tym zawodzie jedyne
ograniczenia związane z niepełnosprawnością mogą wynikać z
kodów 03 (słuch) i 06.
Bednarz – rzemieślnik trudniący się wyrobem naczyń drewnianych
różnych typów, w tym beczek, skrzyń itp. Potencjalne
ograniczenia, które utrudniają pracę w zawodzie bednarza
wynikają z kodu 05.
Rzeźbiarz meblowy – artysta-rzemieślnik zajmujący się
dekoracją i odnawianiem artystycznych mebli w zakresie
ornamentacji, wykonuje rzeźby wolnostojące. Zdecydowanym
przeciwwskazaniem jest niepełnosprawność z kodu 01,
potencjalne ograniczenia mogą stanowić choroby związane z
kodami 03, 04, 06 lub 10.
Cykliniarz – specjalista zajmujący się cyklinowaniem podłóg,
tj. usuwaniem z nich starych powłok lakierniczych metodą
szlifowania. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 07 (astma
oskrzelowa), potencjalnym ograniczeniem kod 05.
Podsumowanie
Branża meblowa korzysta z usług specjalistów wielu różnych
branż i tak naprawdę niewiele jest przypadków, w których z
przyczyn obiektywnych nie jest możliwe zatrudnienie osoby
niepełnosprawnej. Większość przedstawionych zawodów nie ma
przeciwwskazań zdecydowanych, a jedynie potencjalne, co
oznacza, że każdy przypadek musi być rozpatrywany
indywidualnie przez lekarza medycyny pracy w kontekście
warunków pracy na określonym stanowisku w danym zakładzie.