D - Sąd Apelacyjny we Wrocławiu

Sygn. akt III AUa 1761/11
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 1 marca 2012 r.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący:
SSA Jarosław Błaszczak (spr.)
Sędziowie:
SSA Irena Różańska-Dorosz
SSA Jacek Witkowski
Protokolant:
Karolina Sycz
po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2012 r. we Wrocławiu
sprawy z wniosku L. T.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.
o składki
na skutek apelacji L. T.
od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy
z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt VII U 1480/11
oddala apelację.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 19 lipca 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. określił L. T. zadłużenie z tytułu
składek na ubezpieczenia zdrowotne w wysokości 243,39 zł. W następstwie zaskarżenia decyzji sprawę rozpoznał
Sąd Okręgowy w Świdnicy, który wyrokiem z 5 października 2011 r. oddalił odwołanie wnioskodawczyni. Powyższe
rozstrzygnięcie Sąd I instancji wydał w oparciu o następująco ustalony stan faktyczny:
L. T. prowadzi działalność gospodarczą i jednocześnie pobiera emeryturę. Z tytułu prowadzonej działalności
gospodarczej zobowiązana jest do opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Wnioskodawczyni posiada
liczne zadłużenia wobec organu rentowego z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne. Organ
rentowy prowadzi wobec niej egzekucję administracyjną ze świadczenia emerytalnego; obciążył też nieruchomość
wnioskodawczyni hipoteką. W dniu 19 lipca 2011 r. ZUS określił zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne
wnioskodawczyni na 243,39 zł.
W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd I instancji powołując się na treść art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585), uznał,
że odwołanie wnioskodawczyni podlegało oddaleniu. Sąd wskazał, że art. 83 ww. ustawy przyznaje kompetencje
organowi rentowemu do wydawania decyzji ustalających wymiar składek i zaległości z tego tytułu. Treść decyzji
zakreśla przedmiot rozpoznania przed sądem, co oznacza, że w toku postępowania nie można wychodzić poza ramy
decyzji. Wobec wnioskodawczyni została wydana decyzja określająca jej zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek na
ubezpieczenie zdrowotne, w stosunku do której ubezpieczona nie podnosiła żadnych merytorycznych argumentów.
Stąd też nie mogły być uwzględnione przy ocenie zasadności decyzji jej argumenty dotyczące sytuacji życiowej i
materialnej oraz wniosek o nieobciążanie nieruchomości hipoteką.
Z wyrokiem Sądu Okręgowego nie zgodziła się wnioskodawczyni powołując się na trudną sytuację finansową i
rodzinną. Wskazała, że od wielu lat ZUS dokonuje potrąceń z jej emerytury. Wskazał, że organ rentowy dokonał też
obciążenia jej mieszkania hipoteką. Wniosła o uchylenie hipoteki.
Sąd Apelacyjny zważył:
Apelacja wnioskodawczyni nie zasługuje na uwzględnienie. Prawidłowo wskazał Sąd I instancji, że ramy
odwoławczego postępowania sądowego wyznacza decyzja administracyjna. Zaskarżona przez wnioskodawczynię
decyzja z dnia 19 lipca 2011 r. dotyczyła określenia zaległości wnioskodawczyni z tytułu składek na ubezpieczenie
zdrowotne. L. T. nie kwestionowała samego obowiązku opłacania składek ani wysokości zadłużenia wobec organu
rentowego. Wobec zaskarżonej decyzji nie podnosiła żadnych merytorycznych argumentów. Wnioski odwołania i
apelacji sprowadzały się do żądania umorzenia zaległości składkowych oraz uchylenia hipoteki, którą ZUS może
ustanowić na nieruchomości wnioskodawczyni. Tymczasem Sąd nie jest władny podejmować żadnych decyzji w
przedmiocie administracyjnego postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez organ rentowy. Postępowanie
to regulują przepisy ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005
r., nr 229, poz. 1954 j.t. ze zm.). Zgodnie z treścią art. 19 § 4 wskazanej ustawy dyrektor oddziału Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za
pracę, ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, z renty socjalnej, z wierzytelności pieniężnych oraz z rachunków
bankowych, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i
należności pochodnych od składek oraz nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub innych
świadczeń wypłacanych przez ten oddział, które nie mogą być potrącane z bieżących świadczeń. Wnioskodawczyni
może zatem stosować wszelkie środki przeciwegzekucyjne wskazane w tej ustawie.
Jako że obecne postępowanie sądowe dotyczy samego wymiaru zaległości składkowych i nie ma żadnego związku z
postępowaniem egzekucyjnym prowadzonym przez dyrektora oddziału ZUS, odwołanie wnioskodawczyni podlegało
oddaleniu. Zarzuty podnoszone przez wnioskodawczynię nie mają znaczenia dla wyjaśnienia tej sprawy.
Z powyższych przyczyn Sąd Apelacyjny orzekł również o oddaleniu jej apelacji na podstawie art. 385 kpc.
R.S.