w centrum - zabrze.pl

C ENTRUM E DUKACJI I R EHABILITACJI
W CENTRUM
R OK 2 NUMER 1
W RZESIEŃ 2006
S ZANOWNI P AŃSTWO
Serdecznie witamy w nowym roku szkolnym i zapraszamy do przeczytania pierwszego, w tym roku, numeru
gazetki „W Centrum”.
Przedstawimy w nim informacje o indywidualnych programach edukacyjno — terapeutycznych. Zapoznamy
z wynikami badania osiągnięć edukacyjnych naszych
uczniów, przeprowadzonego w styczniu 2006 roku.
Powiemy także gdzie należy się zgłosić, aby uzyskać dofinansowanie do komputera dla Państwa dziecka, a także
z jakich form pomocy społecznej może skorzystać Państwa rodzina.
W TYM
NUMERZE :
2 — CO TO JEST
INDYWIDUALNY
PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY
3 — KOMPUTER DLA
DZIECKA
4 — CIEMNA I JASNA
STRONA EKRANU
5 — WYNIKI BADANIA OSIĄGNIĘĆ
EDUKACYJNYCH
UCZNIÓW
Przedstawimy także zalety i wady oglądania telewizji,
a także opowiemy o znaczeniu twórczości plastycznej
w życiu dziecka. Zaproponujemy także kilka prostych
zabaw ruchowych.
7 — WIĘC CHODŹ
POMALUJ MÓJ ŚWIAT
Na koniec zapoznamy Państwa z naszymi planami rozwoju na bieżący rok szkolny oraz z kalendarzem roku szkolnego.
10 — POMOC SPOŁECZNA
Życzymy wielu radości związanych z rozwojem
dziecka i zapraszamy do współpracy!
12 — KALENDARZ
ROKU SZKOLNEGO
8 — ZABAWY RUCHOWE Z DZIECKIEM
11 — NASZE PLANY
R OK 2
NUMER
S TR . 2
1
Co to jest indywidualny program
Indywidualny program edukacyjno - terapeutyczny jest to dokument, który
posiada każdy uczeń grupy rewalidacyjno – wychowawczej lub oddziału edukacyjno – terapeutycznego naszej placówki.
Jest on tworzony przez nauczyciela – wychowawcę na początku każdego
roku szkolnego. Ujęte są w nim kierunki i konkretne cele pracy z uczniem na
dany rok szkolny - dostosowane do jego możliwości i potrzeb.
Aby program ten spełniał dobrze swoją funkcję nauczyciel współpracuje,
w zakresie jego tworzenia i realizacji, ze wszystkimi osobami pracującymi
z uczniem: nauczycielami, psychologiem, logopedą, lekarzami, pielęgniarkami,
rehabilitantami oraz pozostałymi osobami mającymi bezpośredni kontakt
z uczniem.
Współpraca ta dotyczy również rodziców ucznia, gdyż edukacja osób z upośledzeniem umysłowym nie powinna ograniczać się tylko do czasu spędzonego
przez ucznia z nauczycielem. Jej wymiar funkcjonalny wykazuje, jak ważne
i wręcz konieczne jest, aby dziecko mogło korzystać w domu ze zdobywanych
umiejętności, a tym samym, aby mogło doskonalić je. Dlatego rodzice powinni
znać indywidualny program swojego dziecka, wiedzieć czemu służą poszczególne elementy jego nauki, jaki jest jej ogólny kierunek i przyjęte przez nauczyciela założenia.
Nie chodzi tu bynajmniej o przejmowanie przez rodziców roli nauczyciela,
zastępowanie go bądź wyręczanie. Warto jednak, by dziecko w domu jadło w
taki sam sposób, jak w szkole, by rodzice i nauczyciele jednakowo odczytywali
znaczenie komunikatów dziecka. Współpraca nauczyciela i rodziców oraz pozostałych pracowników placówki zwiększa szansę na to, by uczeń lepiej korzystał
z nauki szkolnej. Znając program dziecka i podpisując zgodę na jego realizację
rodzice mają możliwość współuczestniczyć w jego realizacji, a także współtworzyć go poprzez przekazywanie swoich sugestii i oczekiwań.
Indywidualny program edukacyjno - terapeutyczny znajduje się w teczce
z dokumentacją ucznia, którą prowadzi nauczyciel i do której rodzice mają prawo wglądu. Zachęcam do zapoznania się z nim i do owocnej współpracy w nadchodzącym roku szkolnym 2006/2007.
Dominika Ratajczak
(wych. grupy rewalidacyjno – wychowawczej)
R OK 2
NUMER
S TR . 3
1
KOMPUTER DLA DZIECKA
Szanowni Państwo
Istnieje możliwość uzyskania zwrotu kosztów zakupu komputera. Chciałabym Państwa poinformować, o tym gdzie należy się zgłosić w celu uzyskania
dofinansowania.
W sprawie przydzielania komputerów dla dziecka proszę zgłaszać się do:
WYDZIAŁU OCHRONY ZDROWIA I POMOCY SPOŁECZNEJ
W ZABRZU UL. WOLNOŚCI 286
POKÓJ 204 OD 7.30 DO 15.30
DO PANI HELENY BRECZKO TEL. 032 373-34-67
W roku 2006 PEFRON refunduje 80% kosztów komputera, a rodzice ponoszą 20 % kosztów własnych.
Od lutego 2007 roku komputery będą refundowane w 100%.
Dla dzieci niepełnosprawnych ruchowo i niedosłyszących komputery refundowane są z programu PEGAZ 2003
Dla dzieci niedowidzących i niewidomych komputery refundowane są z programu HOMER.
Druki, które otrzymacie Państwo w Urzędzie należy wypełnić i przesłać do
nas do Centrum, gdzie zostanie wystawiona dziecku opinia.
Następnie wszystkie druki zawożą Państwo do Wydziału Ochrony Zdrowia
i Pomocy Społecznej.
Później zostaje już tylko czekać
na werdykt komisji rozpatrującej wnioski i przydzielającej
komputery.
Maria Adamiak
(pielęgniarka)
R OK 2
NUMER
S TR . 4
1
CIEMNA I JASNA STRONA EKRANU
Wszyscy wiemy, że telewizja ma mnóstwo wad, a telewizor potrafi znacząco
wpłynąć na życie domowe. Szklany ekran przyciąga jak magnes.
Dla dziecka połączenie kolorowego obrazu z dźwiękiem jest bardzo atrakcyjne.
Odbiór nie wymaga prawie żadnego wysiłku – ani intelektualnego, ani fizycznego. Wielu psychologów i pedagogów widzi w telewizji samo zło. Uważają jej
oglądanie za nałóg pożerający czas. Przeciętne polskie dziecko jesienią i zimą
spędza przed telewizorem 4 godziny dziennie. To strasznie dużo, biorąc pod
uwagę, że na rozmowy z dziećmi przeznaczamy dziennie od 15 minut do godziny.
Telewizja utrudnia rozwój wyobraźni, bo ją zaśmieca i narzuca dziecku gust
i styl. Dziecko przed telewizorem jest nieruchome. Nic się nie stanie jeśli pozostanie w bezruchu 15, 20 minut. Ale jeśli siedzi godzinę lub dwie, to już za
dużo i niezdrowo.
Dziecko powinno ruszać się jak najwięcej i na świeżym powietrzu. Rozwojowi
sprzyjają zajęcia jak najbardziej różnorodne: malowanie, rysowanie, lepienie,
klejenie, śpiew, taniec, gry czy wygłupianie się. Tego wszystkiego nie da się
robić przed szklanym ekranem.
Dziecko nie jest w stanie odróżnić prawdy od fikcji. Wierzy, że to, co widzi
w telewizji dzieje się w rzeczywistości. 80% programów dla dzieci obfituje
w sceny brutalne i pełne agresji. Dzieci, które często oglądają przemoc w telewizji, mają większą tendencję do zachowań agresywnych niż ich koledzy, którzy nie oglądają tyle telewizji.
W telewizji jest jednak wiele programów na wysokim poziomie. Chodzi tylko
o to, by je odnaleźć i odpowiednio dawkować.
Rekordy popularności bije kanał MiniMini. Kanał jest dostosowany do percepcji
dziecka, sceny przemocy ogranicza się do minimum.
Nie zostawiajmy dziecka sam na sam nawet z wartościowym filmem czy bajką.
Jeśli oglądamy go razem, mamy okazję komentować to, co dzieje się, dyskutować o cechach charakteru występujących postaci. Możemy pytać dziecko, co
by zrobiło na miejscu bohatera, skłaniać je do myślenia.
Polecam następujące programy dla dzieci:
Jedyneczka, Domisie, Ziarno, Teletubisie, Budzik, Lippy & Messy,
Były sobie odkrycia, Teleranek, 5-10-15
Joanna Adamczyk
(wych. klasy II)
R OK 2
NUMER
S TR . 5
1
WYNIKI BADANIA OSIĄGNIĘĆ EDUKACYJNYCH UCZNIÓW
W wizji absolwenta Centrum Edukacji i Rehabilitacji wymienia się 6 głównych standardów – celów, do których wszystkie osoby pracujące z dziećmi i młodzieżą dążą, by
kształtować i rozwijać umiejętności wychowanków na drodze ku samodzielnemu życiu.
Są to następujące standardy:
•
Uczeń jest samodzielny w zakresie czynności samoobsługowych,
•
Uczeń potrafi dbać o swoje zdrowie i higienę osobistą,
•
Porozumiewa się z otoczeniem w najpełniejszy sposób,
•
Posiada elementarną wiedzę na temat swojego środowiska społeczno – przyrodniczego,
•
Jest zaradny w życiu codziennym adekwatnie do poziomu swojej
sprawności,
•
Uczestniczy w różnych formach życia społecznego.
Obowiązkiem szkoły jest zapoznawanie rodziców z wynikami przeprowadzanych
badań osiągnięć edukacyjnych. Analiza wyników badań pozwala nam na określanie kolejnych kierunków działań, a także na analizę skuteczności podejmowanych przez nas dotychczasowych działań. Dzięki niej możemy również przekazać Państwu cenne wskazówki, które mamy nadzieję, wpłyną na lepszy rozwój dzieci.
Wstępne badanie osiągnięć edukacyjnych w zakresie powyższych standardów przeprowadzono w lutym 2006 roku, na grupie 45 uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum
oraz wychowankach przedszkola.
Z badań wynika, iż osiągnięcia dzieci i młodzieży są całkiem dobre. Uczniowie posiadają wiele umiejętności praktycznych dość wysoko rozwiniętych. Znaczna ich część samodzielnie wykonuje czynności związane z toaletą osobistą, posiada wiedzę na temat najbliższego otoczenia, potrafi wykonywać czynności i prace dnia codziennego, jest chętna do
nawiązywania i utrzymywania relacji społecznych z kolegami i koleżankami oraz osobami
dorosłymi.
Jak można nadal wspierać dzieci i młodzież w osiąganiu takich zdolności? Przede
wszystkim należy pamiętać, aby nasza chęć pomocy dzieciom, w czasie wykonywania
tych wszystkich czynności, była „mądrą pomocą”, a mianowicie, by polegała na wsparciu,
podpowiedzi słownej, zachęcie, nie zaś na wyręczaniu i wykonywaniu czynności za dziecko. Pamiętajmy o tym każdego dnia!
Istnieje szereg umiejętności, których nasi wychowankowie jeszcze nie opanowali, ale
są na najlepszej drodze do sukcesu. Są to umiejętności, których zdobywanie już zostało
rozpoczęte i jest w sferze tzw. najbliższego rozwoju uczniów. Działania w zakresie tych
umiejętnością będą kontynuowane przez wychowawców.
R OK 2
NUMER
1
S TR . 6
Słabe strony naszych wychowanków, które również istnieją, warto potraktować, jako
drogowskaz dalszej pracy, w jakim kierunku należy pójść, aby móc rozwijać, kształtować i
doskonalić umiejętności „życiowe” dzieci i młodzieży. Takie umiejętności, które pozwolą
im na jak najbardziej samodzielne funkcjonowanie.
Przede wszystkim należy pozwolić starszym dzieciom i młodzieży na podejmowanie
różnorodnych prób, np. suszenia włosów suszarką, samodzielnego mycia się, zachęcić do
pielęgnacji paznokci, zwrócić uwagę na higienę osobistą w okresie dojrzewania. W czasie
czynności domowych warto zaangażować syna i córkę w proste prace porządkowe – odkurzanie, segregowanie ubrań przed praniem, zmywanie i wycieranie naczyń, przygotowanie prostego posiłku, zrobienie herbaty – oczywiście pod kontrolą rodzica. Warto pozwolić dziecku odebrać telefon, czy wykręcić wskazany numer. A w czasie robienia zakupów można angażować dzieci w wybieranie spośród różnych artykułów na półce supermarketu wskazanych przez rodzica produktów. Wszelkie naturalne sytuacje są źródłem
wielkich emocji i przeżyć dzieci, dzięki czemu łatwiej im zapamiętać takie wydarzenie, a
przez to nauczyć się nowej umiejętności. Wszelkie sytuacje naturalne wpływają również
na utrwalanie poznawanej wiedzy i zdobywanych umiejętności.
Kolejne badanie osiągnięć edukacyjnych uczniów w omawianych zakresach odbędzie
się w styczniu 2007 roku. Pozwoli to na dalszą analizę wyników. Możliwość porównania
tych standardów dostarczy pełniejszej wiedzy na temat poziomu rozwoju umiejętności
funkcjonalnych naszych wychowanków – Waszych dzieci.
W czerwcu b.r. pozostali wychowankowie CEiR – grupa 33 dzieci i młodzieży, została przebadana nowym narzędziem do badania osiągnięć edukacyjnych. Było to pierwsze
badania z wykorzystaniem nowego narzędzia.
Już dziś wiemy, iż należy to narzędzie zmodyfikować, udoskonalić, by otrzymywane
wyniki dawały pełniejszy obraz umiejętności dzieci i młodzieży. Zainteresowanie nauczyciele podjęli już ku temu właściwe kroki, zbierają propozycje, które na nowo będą analizowane.
Ola Bujara (wych. grupy przedszkolnej)
R OK 2
NUMER
1
S TR . 7
„WIĘC CHODŹ, POMALUJ MÓJ ŚWIAT NA ŻÓŁTO I NA NIEBIESKO”*
Człowiek od początku swego istnienia odczuwał potrzebę aktywności plastycznej, której najwspanialsze efekty zachowały się do dziś na ścianach jaskiń
w Hiszpanii i Francji w postaci wielkich malowideł przedstawiających zwierzęta i
sceny polowań.
Podobnie dziecko od najmłodszych lat próbuje na swój sposób tworzyć. Nie
inaczej jest z dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie. Jeśli tylko warunki
fizyczne pozwolą mu na to - sięgnie po jakieś narzędzie (choćby patyk) i na
piasku narysuje swoje dzieło. Być może tak zaczął tworzyć Nikifor Krynicki,
najsłynniejszy polski malarz nieprofesjonalny, będący osobą niepełnosprawną
umysłowo.
Co zatem daje naszym uczniom realizowanie potrzeby twórczości? Otóż na
zajęciach plastycznych mają większą możliwość odnoszenia sukcesów niż na
innych przedmiotach. Efekty ich działań dekorują sale lekcyjne i szkolne korytarze a prace wykonywane w ramach konkursów często są nagradzane. Uczniowie czują się wtedy dowartościowani a poczucie sukcesu i zadowolenia z siebie
daje z im siłę do rozwiązywania trudniejszych zadań np. z matematyki czy języka polskiego.
Zajęcia plastyczne są także doskonałą okazją do rozszerzenia i utrwalenia
wiedzy ucznia o otaczającym go świecie. Dzieje się tak dlatego, że aktowi tworzenia towarzyszą emocje a treści przeżyte emocjonalnie są łatwiej i trwalej
zapamiętywane.
Stosowanie różnorodnych technik np. wydzieranki, wyklejanki, wycinanki,
modelowania z mas plastycznych jest świetną okazją do usprawniania motoryki
małej oraz poprawy koordynacji wzrokowo-ruchowej. Należy także pamiętać o
roli zajęć plastycznych w redukcji napięć i negatywnych emocji.
Uważna obserwacja uczniów zaangażowanych w akt tworzenia i analiza
prac plastycznych pozwala pedagogom na głębsze poznanie ich uspołecznienia,
samodzielności, stopnia opanowania wiedzy, a przede wszystkim emocjonalności i wrażliwości.
Mając na uwadze korzyści wynikające z aktywności plastycznej nauczyciele
naszej placówki poświęcają temu przedmiotowi dużo uwagi o czym można się
przekonać obserwując wystrój klas i korytarzy.
Ważnym elementem propagowania plastycznych talentów naszych uczniów
jest reprodukowanie ich prac na kalendarzach propagujących nasza placówkę.
Przed nami kolejne miesiące twórczej pracy i okazji do powstawania niepowtarzalnych i zachwycających dzieł. Nie wszystkie zdobędą nagrody w konkursach i nie znajdą się na kalendarzu, ale każde będzie realizacją wewnętrznej
potrzeby samorealizacji.
Ola Dobrzyńska
(wych. grupy rewalidacyjno-wychowawczej)
R OK 2
NUMER
1
S TR . 8
ZABAWY RUCHOWE Z DZIECKIEM
Ruch jest jedną z naturalnych potrzeb każdego człowieka i ujawnia się poprzez
różne formy naszej aktywności. Ruch jest waznym sposobem wyrażania naszych emocji, jest pomocny w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi oraz
porozumiewaniu się z otoczeniem.
Dzieci w sposób naturalny zaspokajają potrzebę ruchu poprzez zabawę, w której występuje różnorodność form ruchu: bieganie, skakanie, chodzenie, taniec,
pokonywanie przeszkód, czołganie się, przetaczanie, wspinanie, pływanie, kopanie piłki itp..
Musimy pamiętać również o tym, że otoczenie, w którym wychowuje się i przebywa nasze dziecko ma duży wpływ na jego rozwój ruchowy, a co za tym idzie
preferencje ruchowe i zainteresowanie sportem.
Ruch jest niezbędny do prawidłowego rozwoju każdego człowieka. Ograniczenia
swobody ruchu od dzieciństwa poprzez dorastanie, aż do dorosłości mogą doprowadzić do negatywnych napięć emocjonalnych. Z kolei brak ich rozładowania może prowadzić do stresu, stanów niepokoju i nasilenia się niepożądanych
zachowań. Warunkiem naszego zdrowia psychicznego jest ruch!
Doświadczenia ruchowe dzieci powinny być pozytywne i mieć pozytywny wynik.
Ćwiczenia i zabawy ruchowe musimy więc tak dobierać by sprawiały radość
i były dostosowane do możliwości fizycznych uczestników zabawy.
Ruch prowadzi do stopniowego poznania i odczuwania naszego ciała, dziecko
poznaje swoją indywidualność, kształtuje swoją tożsamość dzięki możliwości
kontroli nad swoimi ruchami.
Ruch spełnia tak wiele funkcji i ma tak ogromny wpływ na rozwój, że nie sposób opisać jego wszystkich zalet w krótkim artykule. Chciałabym dlatego przedstawić Państwu kilka prostych zabaw, które wspomogą rozwój ruchowy Waszego dziecka. Zabawy te nie wymagają przyborów i mogą być wykonywane samodzielnie przez dzieci lub ze wspomaganiem rodzica.
Zabawy wspomagające wyczuwanie brzucha, pleców, pośladków
•
Ślizganie się w kółko na brzuchu lub na plecach, turlanie się
•
Leżenie na plecach, brzuchu — zawijanie w koc „naleśnik”
•
Siedząc, podciąganie kolejno nóg, ręce oparte wzdłuż boków
•
Siedząc, kręcenie się w koło na pośladkach, przewrót na plecy
•
Czołganie się na brzuchu do przodu — ręce na przemian zgięte i wyprostowane
•
Czołganie się na plecach
R OK 2
NUMER
S TR . 9
1
Ćwiczenia wyczuwania nóg:
•
podciąganie kolan w siadzie prostym, prostowanie kolan do siadu prostego (pchając po podłodze — dziecko pokonuje opór swojego ciała)
•
Siedząc, ręce oparte wzdłuż tułowia dotykanie palcami stóp podłogi,
uderzanie piętami o podłogę, uderzanie całą stopą o podłogę w różnym
tempie (szybko, wolno)
•
Chodzenie lub bieganie na sztywnych („bocianich”) nogach lub bieganie
na miękkich („gumowych”) nogach
•
Maszerowanie i bieganie z podnoszeniem kolan
Ćwiczenia wyczuwania rąk:
•
siedząc, z kolanami ugiętymi, dotykanie łokciami kolan, prawym łokciem
lewego kolana i odwrotnie
Ćwiczenia wspomagające wyczuwanie twarzy:
•
Robienie dużych oczu — wytrzeszczanie, mrużenie oczu
•
Robienie różnych śmiesznych minek: „dzióbki”, uśmiechy, nadymanie
policzków, liczenie językiem ząbków, oblizywanie warg, marszczenie
nosów
Zabawy wspierające poznanie drugiego człowieka i tworzenie więzi:
•
„fotelik” - kołysanie w pozycji siedzącej, aktywny partner tworzy fotelik
dla dziecka, obejmuje je i łagodnie kołysze
•
„przepychanka” - siedzą plecami do siebie dorosły pcha plecami dziecko,
starając się pokonać jego opór
•
„samolot” - dorosły kładzie się na plecach, unosi nogi zgięte nogi,
dziecko kładzie się na nogi, dorosły może podtrzymywać dziecko za ręce
•
„skakanie” - partnerzy stają zwróceni do siebie twarzami, dorosły trzyma dziecko pod łokcie i lekko podskakuje
•
„worek” - próby przewrócenia partnera leżącego na plecach lub na brzuchu na drugą stronę
Takich prostych zabaw jest bardzo wiele. Wszystkie one wspomagają rozwój
dziecka. Można je wykonywać nie tylko w domu, ale również na dworze. Są one
niezmiernie ważne dla rozwoju! Życzymy wytrwałości w ich wykorzystywaniu.
Karina i Krzysztof Kisielińscy
(wychowawczyni i rehabilitant w Centrum)
R OK 2
NUMER
S TR . 10
1
POMOC SPOŁECZNA — informacje ogólne*
Celem pomocy społecznej jest umożliwienie rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie sa one w stanie pokonać, wykorzystując
własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Rodziny korzystające z pomocy
społecznej są zobowiązane do współudziału w rozwiązywaniu swojej
trudnej sytuacji życiowej.
Świadczenia pomocy społecznej są udzielane na wniosek osoby zainteresowanej, bądź innej osoby, za zgoda osoby zainteresowanej.
Decyzje o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia wydaje się po
przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania lub pobytu rodziny ubiegającej się o świadczenia, przez pracownika Dzielnicowego
Punktu Pomocy Społecznej.
Pomocy społecznej udziela się rodzinom w szczególności
ubóstwa, sieroctwa, bezdomności, bezrobocia, niepełnosprawności,
i ciężkiej choroby, przemocy w rodzinie, bezradności w sprawach
wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego,
i narkomanii, zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej.
z powodu:
długotrwałej
opiekuńczoalkoholizmu
Rodzaje świadczeń o przyznanie których mogą ubiegać się rodziny:
Świadczenia pieniężne: zasiłek stały, zasiłek okresowy, zasiłek celowy
i specjalny zasiłek celowy, zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie,
pomoc na usamodzielnienie i kontynuowanie nauki.
Świadczenia niepieniężne: praca socjalna, bilet kredytowany, składki na
ubezpieczenie zdrowotne, składki na ubezpieczenie społeczne. Pomoc rzeczowa,
sprawienie pogrzebu, poradnictwo specjalistyczne, interwencja kryzysowa,
schronienie, posiłek, ubranie, usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania,
w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy, mieszkanie chronione, pobyt i usługi w domu pomocy społecznej, opieka i wychowanie w rodzinie
zastępczej i w placówce opiekuńczo - wychowawczej, szkolenia, poradnictwo
rodzinne, terapia rodzinna.
Zgodnie z art. 8 ustawy o pomocy społecznej prawo do świadczeń pieniężnych przysługuje osobom i rodzinom, których dochód na osobę wynosi:
•
461 zł — na osobę samotnie gospodarującą
•
316 zł — na osobę w rodzinie.
Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Zabrzu zaleca, aby nie dokonywać obliczeń samemu, lecz udać się do pracownika socjalnego.
Lucyna Balcerak
(wych. klasy V)
* Informacje przygotowane na podstawie strony internetowej MOPR– u w Zabrzu (www.republika.pl/zabrzemopr)
R OK 2
NUMER
S TR . 11
1
NASZE PLANY
Wakacje i wrzesień to czas, kiedy najintensywniej zajmujemy się planowaniem
rozwoju Centrum. Do najważniejszych zadań zaplanowanych na bieżący rok
szkolny należy:
1.
Prowadzenie działań zmierzających do uzyskania certyfikatu w programie Śląska Szkoła Jakości — może się to wiązać z częstszymi prośbami o wypełnianie ankiet, które pozwolą nam na uzyskanie Państwa opinii
o funkcjonowaniu Centrum.
2.
Realizacja zatwierdzonych programów innowacji pedagogicznych
(hipoterapia, Sala Poznawania Świata) oraz opracowanie nowej innowacji związanej z metodą EEG Biofeedback, do prowadzenia której przygotowujemy się.
3.
Prace remontowe: wymiana stolarki okiennej, docieplenie budynku
oraz wykonanie elewacji zewnętrznych budynku — prace prowadzone są
od sierpnia, a efekty tych prac już są widoczne.
4.
Wyposażenie nowych gabinetów w budynku: sali do prowadzenia zajęć
metodą Integracji Sensomotorycznej, metodą EEG Biofeedback, ogrodowego placu zabaw.
5.
Przeprowadzenie szkoleń z zakresu pierwszej pomocy dla wszystkich
pracowników Centrum.
6.
Systematyczne prowadzenie zajęć pozalekcyjnych: kółko hipoterapeutyczne, kółko komputerowe, kółko teatralne oraz nowość: kółko plastyczne.
7.
Doskonalenie narzędzi do oceny funkcjonowania uczniów oraz
bieżące monitorowanie rozwoju uczniów.
8.
Wdrażanie założeń zmodyfikowanego programu
oraz profilaktycznego.
9.
Kształtowanie samodzielności uczniów poprzez wdrożenie i systematyczne prowadzenie dyżurów szkolnych w czasie rozwożenia posiłków,
sprzątania, zajęć w pralni szkolnej i w ogrodzie.
10.
Udział uczniów w różnorodnych konkursach, zawodach sportowych
na terenie szkoły i poza nią.
11.
Stałe prowadzenie zajęć integracyjnych we współpracy z pobliskimi
szkołami.
wychowawczego
Szczegółowy plan rozwoju Centrum znajduje się na tablicach informacyjnych
w Centrum. Mamy nadzieję, że akceptują Państwo kierunki rozwoju Centrum.
Zapraszamy również do współpracy w zakresie ich realizacji oraz planowania
rozwoju na kolejny rok szkolny.
Lucyna Balcerak (wych. klasy V)
W skład Centrum Edukacji i Rehabilitacji wchodzą następujące placówki:
Żłobek Integracyjny
Przedszkole Nasz Dom
C ENTRUM E DUKACJI
I R EHABILITACJI
Zabrze 41-806
Ul. Wyciska 5
Tel.: 032 271 43 52
E-mail:
[email protected]
Nasza strona internetowa:
www.ztr.zabrze.pl
Szkoła Podstawowa Nasz Dom
Gimnazjum Nasz Dom
Świetlica terapeutyczna Nasz Dom
Opiekuńczy Ośrodek Oświatowo-Rehabilitacyjny
Nasz Dom
Centrum Edukacji i Rehabilitacji prowadzone
jest przez Zabrzańskie Towarzystwo Rodziców,
Opiekunów i Przyjaciół Dzieci Specjalnej Troski
K ALENDARZ R OKU S ZKOLNEGO 2006/2007
4 września — rozpoczęcie roku szkolnego 2006/2007
23 — 31 grudnia 2006 — zimowa przerwa świąteczna
12 – 25 lutego 2007 - ferie zimowe
5 - 10 kwietnia 2007 - wiosenna przerwa świąteczna
2 maja 2007 — dzień wolny od zajęć dydaktyczno — wychowawczych
4 maja 2007 — może być dniem
wolnym od zajęć dydaktyczno — wychowawczych po odpracowaniu
8 czerwca 2007 — dzień wolny od
zajęć dydaktyczno-wychowawczych
22 czerwca 2007 — zakończenie
rocznych zajęć dydaktyczno — wychowawczych
23 czerwca — 31 sierpnia 2007—
ferie letnie