Wymogi edytorskie
Transkrypt
Wymogi edytorskie
Wymogi edytorskie – Płock 2014 I. Przygotowanie tekstu 1. Tekst powinien liczyć maksymalnie 12 stron A4 lub 20 000 znaków ze spacjami 2. Czcionka: Times New Roman, wielkość czcionki: 12, interlinia 1,5; bibliografia – czcionka Times New Roman, wielkość 10 3. Układ strony – marginesy 2,5 cm, tekst wyrównany (wyjustowany), wcięcie 0,5 na początku każdego akapitu. 4. W lewym górnym rogu: imię i nazwisko autora, reprezentowana instytucja: nie używamy CapsLK, rozmiar czcionki: 12, zastosowanie pogrubienia, bez kursywy, wyrównanie tekstu do lewej. 5. Tytuł artykułu w języku polskim: nie używamy CapsLK, rozmiar czcionki: 14, zastosowanie pogrubienia, kursywy, wyśrodkowanie tekstu. 6. Tytuł artykułu w języku angielskim: nie używamy CapsLK, rozmiar czcionki: 12, zastosowanie pogrubienia, kursywy, wyśrodkowanie tekstu. 7. Śródtytuły: rozmiar czcionki: 12, zastosowanie pogrubienia, wyrównanie tekstu do lewej, nie stosujemy numeracji. 8. Do tekstu dołączamy: Słowa kluczowe- w j. polskim i j. angielskim – maksymalnie 5 słów Streszczenie- w j. polskim i j. angielskim – maksymalnie 600 znaków Informację o autorze – 3-4 zdania II. Redakcja tekstu • • • • • • • • • • • • • • • Podkreślamy terminy techniczne, obce słowa, obce terminy, nazwy, całe frazy (niedługie). Kursywą – tytuły książek, czasopism, wierszy, piosenek, filmów. WERSALIKAMI – zaznaczamy kluczowe słowa . W tabelach, wykresach, diagramach, rysunkach stosujemy numerację ciągłą, każdy rodzaj prezentacji ma swoją numerację. Wszystkie tabele, wykresy itp. muszą mieć swój tytuł (nad tabelą) np. Tabela 1. Poziom umiejętności czytania oraz źródło (pod). Staramy się nie dzielić tabel, w tabelach dzielonych powtarzamy tzw. główkę (podajemy jeszcze raz, co oznaczają dane). Przy wyliczaniu nie stosujemy ozdobników, jedynie standardowe punktory. Podajemy pełne imiona osób wymienionych (cytowanych) po raz pierwszy. Na dole strony umieszczamy wyłącznie przypisy odautorskie (ponumerowane). Cytaty zaznaczamy kursywą, bez znaku cudzysłowu np.: Nauka nie poszła w las. W przypadku cytowania nie od początku zdania myśli autora wprowadzamy nawias np. (…) poszła w las. Nazwy czasopism piszemy w cudzysłowie np. „Nowa Szkoła”. Tytuły publikacji zwartych wyłącznie kursywą np.: Pedeutologia. Nie formatujemy tekstu, nie przenosimy spójników, zaimków i przyimków do następnej linijki. Jeśli tekst był wcześniej publikowany, należy zaznaczyć to stosownym przypisem, zawierającym informację o miejscu i czasie publikacji. 1 III. Przypisy 1. Przypisy umieszczamy bezpośrednio w środku tekstu (styl Harvard) 2. W przypadku cytatu podajemy tylko nazwisko autora, rok wydania dzieła i numer strony, z której pochodzi cytat np.: (Kwiatkowska, 2005, s.13). Numery stron podajemy wyłącznie przy cytatach. 3. Gdy odwołujemy się do dwóch książek tego samego autora wydanych w tym samym roku, stosujemy zapis: (Śliwerski, 2009a, Śliwerski 2009b). 4. Gdy odwołujemy się do prac kilku autorów, przyjmujemy porządek chronologiczny, a nie alfabetyczny: (Lewowicki, 1997; Kwiatkowska, 2005; Czapiński, 2013). W bibliografii umieszczamy prace wszystkich wymienionych autorów. 5. Gdy powołujemy się na pracę dwóch autorów, umieszczamy obydwa nazwiska (Pilch, Lepalczyk, 1995). 6. Gdy powołujemy się na pracę, która została napisana przez większą liczbę autorów, podajemy pierwsze nazwisko i „i in..”, np.: (Putkiewicz i in., 1999). 7. Gdy powołujemy się na dokumenty, podajemy początek zapisu bibliograficznego, np.: (Dz. U. 1991, nr 95, poz.424), (Polska 2030…, 2011) 8. Jeśli cytujemy za innym autorem stosujemy zapis np.: (Theiss za: Szatur Jaworska 1995, s.112). IV. Bibliografia 1. Bibliografia na końcu tekstu, bez numeracji, pozycje ułożone w porządku alfabetycznym Przykłady: • Kwiatkowska, H., 2005. Tożsamość nauczycieli. Między anomią a autonomią. Gdańsk: GWP. • Lewowicki, T., 1997. Przemiany oświaty. Szkice o ideach i praktyce edukacyjnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak. • Pilch T., Lepalczyk I., (red.) 1995. Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa: „Żak”. • Putkiewicz, E., Siellawa-Kolbowska, K. E., Wiłkomirska, A., Zahorska, M., 1999. Nauczyciele wobec reformy edukacji. Raport z badań. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak". • Szatur – Jaworska, B., 1995. Teoretyczne podstawy pracy socjalnej. W: T. Pilch, I. Lepalczyk, (red.) Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa: „Żak”, ss. 106-122 • Śliwerski, B., 2009a. Współczesna myśl pedagogiczna. Znaczenia, klasyfikacje, badania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”. • Śliwerski, B., 2009b. Problemy współczesnej edukacji. Dekonstrukcja polityki oświatowej III RP. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. • W przypadku powoływania się na tekst w opracowaniu zbiorowym podajemy np.: 2 Czapiński, J., 2013. Stan społeczeństwa obywatelskiego. Kapitał społeczny. W: J. Czapiński i T. Panek, (red.) Diagnoza społeczna 2013. Warunki i jakość życia Polaków - Raport. Warszawa: Contemporary Economics, ss. 296-308. • W przypadku czasopisma: Denek, K., 2012. Czego pilnie potrzebuje nasza edukacja? „Nowa Szkoła”, nr 6, ss. 15-23. • W przypadku gazety: Siewiorek, R., 2013. Ciało 2.0: tak zabijemy starość. „Gazeta Wyborcza”, 26-27 styczeń, ss. 24-25. • W przypadku pozycji obcojęzycznej podajemy nazwiska tłumaczy: Speck, O., 2005. Być nauczycielem. Tłum. E. Cieślik. Gdańsk: GWP • W przypadku dokumentów: Ustawa z dnia 7 września 1991, O systemie oświaty. Dziennik Ustaw 1991, nr 95, poz.425. • W przypadku braku autora: Anon., 2011. POLSKA 2030. Trzecia fala nowoczesności. Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju. Projekt. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. • W opisie bibliograficznym stron WWW podajemy nazwisko autora i tytuł pracy, tryb dostępu, protokół dostępu (miejsce, ścieżka, nazwa), a także datę dostępu, np.: D. Houston Jones, The Body Eclectic: Viewing Bodily Modification in David Nebreda, http://reconstruction.eserver.org/051/jones.shtml, 01.01.2001 • Powyższe zasady dotyczą także tekstów obcojęzycznych. 3