22. Pryncypat i dominat-int
Transkrypt
22. Pryncypat i dominat-int
Pryncypat i dominat 1. Panowanie Flawiuszów i Antoninów Rok 69 – „rokiem czterech cesarzy”; (Galba, Otton, Witeliusz, Wespazjan) Od tego roku rządy dynastii Flawiuszów (69-96r.) 1. Centralizacja i podporządkowanie cesarzowi administracji republikańskiej 2. Powstanie kancelarii cesarskich (sprawy urzędowe) 3. Powstanie rady cesarskiej (złożona z senatorów i ekwitów) 4. Przedstawiciele arystokracji z prowincji dopuszczania do wysokich stanowisk (nawet tronu cesarskiego) 2. Romanizacja oraz urbanizacja prowincji Romanizacja; głównie na prowincjach zachodnich; polegał na upowszechnieniu się wzorców rzymskich 212 r. edykt Karakalli – wszyscy wolni mieszkańcy cesarstwa rzymskiego otrzymali obywatelstwo rzymskie Urbanizacja; zakładanie nowych i rozwój starych ośrodków miejskich W miastach prowincjonalnych wznoszono: Współczesne miasta założone przez Rzymian: Bonn Kolonia Moguncja Strasburg Trewir Paryż Lyon Budapeszt Wiedeń Londyn 3. Wojny w okresie pryncypatu Do początku II w., Rzym zdobył prowincje Numidia, Brytania, Tracja, Kommagena, Arabia, Dacja, Armenia, Mezopotamia Powstanie w Judei 66-70 r. Diaspora żydowska 132 r. wybuchło kolejne powstanie żydowskie 135 r. Rzymianie brutalnie stłumili powstanie, zburzyli Jerozolimę, Żydów wysiedlili Początek wielkiej diaspory Wojna z Dakami Dakowie – lud zamieszkujący Dacji; tereny dzisiejszej Rumunii Klęska w wojnie z Dakami w 89 r. Ostatecznie pokonano Daków w 106 r. za panowania cesarza Trajana Trajan (53-117) Pokonał Daków (106r.) 114-117 wyprawa przeciw Partom; zdobyto i utworzono prowincje: Armania, Mezopotamia, Asyria Dbał o rozwój prowincji i Rzymu 4. Limes i zagrożenia zewnętrzne Hadrian (117-138r); polityka defensywna, rezygnuje z terenów zabranych Partom przez Trajana Budowa limesu; systemu umocnień granicznych złożonych z wałów, wież strażniczych, obozów legionów, jednostek pomocniczych (nad Renem i Dunajem) Wał Hadriana w Brytanii Zagrożenie ze strony Germanów II w. najazdy Kwadów i Markomanów (docierają do Italii) III w. walki z Persją; 260 r. w trakcie walk do niewoli perskiej trafia cesarz Walerian (nie wraca) Prowincje wschodnie zależne od Palmyry (m.in. 271 r. zajęła Azję Mniejszą i Egipt) Na zachodzie napór barbarzyńców; III w. walki z Gotami, Alamanami, Frankami 5. Dominat Przyczyny wprowadzenia dominatu przez cesarza Dioklecjana 1) 2) 3) 4) 5) w III wieku osłabienie władzy cesarza uzależnionego od armii liczne uzurpacje najazdy plemion barbarzyńskich objawy kryzysu politycznego i gospodarczego lokalne seperatyzmy Podstawowe zasady dominatu Zerwanie z iluzją zachowywania instytucji republikańskich i wprowadzenie monarchii despotycznej Władza cesarska miała „boską naturę” Władca stał ponad prawem, którego był jedynym źródłem Wszyscy urzędnicy byli zależni od woli cesarza Na dworze cesarskich wprowadzono ceremoniał przypominający zwyczaje monarchii perskiej Cesarz rzadko występował publicznie, a gdy się pojawiał padano przed nim na twarz 6. Tetrarchia Tetrarchia - Podział państwa na 4 okręgi i 13 diecezji, a te na prowincje. Zmiana po 20 latach - Dioklecjan, august Wschodu, kontrolował tereny azjatyckie i Egipt - Galeriusz, cezar Wschodu, kontrolował obszary naddunajskie Maksymian, august Zachodu, zajmował się sprawami Italii, Afryki i Hiszpanii Konstancjusz, cezar Zachodu, opiekował się Galią i Brytanią,