Informatyka 2
Transkrypt
Informatyka 2
Informatyka 2 Informacje wstępne INFORMACJE OGÓLNE Programowanie proceduralne, język: Środowisko pracy: ANSI C; Microsoft Visual Studio 2005; Środowisko na potrzeby pracy poza zajęciami można pobrad: z kont studenckich MSDN AA dla Wydz. Mechanicznego PWr, w darmowej wersji udostępnianej przez producenta: Visual Studio 2005 Express. Literatura: S. Prata, "Język C szkoła programowania", B.W. Kernighan, D. M. Ritchie, "Język ANSI C", N. Wirth, "Algorytmy + Struktury Danych = Programy", P. Chomicz, R. Ulijasz, "Programowanie w języku C i C++. Poradnik programisty", http://pl.wikibooks.org/wiki/C. TWORZENIE PROSTEGO PROGRAMU W ŚRODOWISKU VISUAL STUDIO 2005 a. Środowisko Visual Studio 2005 - utworzenie nowego projektu. Wybierz: File > New > Project...; Z drzewa typów projektów wybierz: Visual C++ > Win32; Wybierz szablon Win32 Console Application; W dolnej części okna w polu Name: wpisz nazwę projektu, np.: program1; Wybierz OK. W oknie kreatora Win32 Application Wizard przejdź do etapu przedstawionego powyżej klikając Next >, następnie upewnij się, że zaznaczony jest wybór jak na rysunku powyżej i kliknij Finish. b. Utworzenie pliku .c dla main() w projekcie. W drzewie Solution Explorer kliknij prawym klawiszem myszy na Source Files, następnie wybierz Add > New Item... W oknie Add New Item, w drzewie kategorii wybierz Visual C++ > Code. Wybierz szablon C++ File (.cpp) i wpisz w polu Name: nazwę pliku: program1.c (zwróć uwagę na rozszerzenie .c, co gwarantuje użycie kompilatora języka C, a nie C++). Kliknij Add. Przykładowa zawartośd pliku z funkcją main()wyświetlająca napis na standardowym wyjściu (ekranie monitora): #include <stdio.h> int main() { printf("Hello World!\n"); system("pause"); return 0; } Kompilacja kodu programu: F7 Kompilacja i uruchomienie programu: F5 Kompilacja i uruchomienie programu z zatrzymaniem na koocu: Ctrl+F5 ZASADY POPRAWNEGO FORMATOWANIA KODU Nawias klamrowy zamykający blok kodu powinien znajdowad się na tej samej wysokości co nawias lub instrukcja otwierająca blok. Kod znajdujący się między każdą parą nawiasów klamrowych powinien byd wcięty na odległośd jednego tabulatora (nie stosowad spacji). Przykład poprawny: Przykład niepoprawny: int main() { int i; for(i=1; i<=5; ++i) { printf("%d", i); } int main() { int i; for(i=1; i<=5; ++i){ printf("%d", i); } for(i=10; i>=1; i--) { printf("%d", i); } return 0; for(i=10; i>=1; i--){ printf("%d", i); } return 0; } } Wskazówka: Visual Studio intuicyjnie wspomaga formatowanie kodu, a także posiada narzędzia do edycji wcięd itp. (Toolbar: Text Editor) Zalecane jest stosowanie nawiasów klamrowych przy pętlach, nawet jeżeli pętla zawiera jedną instrukcję. Zalecane: Niezalecane: for(probka=0; probka<MAX_PROBEK; probka++) for(probka=0; probka<MAX_PROBEK; probka++) { printf("%f\n",sygnal[probka]); printf("%f\n",sygnal[probka]); } NAZEWNICTWO STAŁYCH I ZMIENNYCH Zamiast stałych wpisywanych bezpośrednio w kodzie, należy stosowad dyrektywy preprocesora, definicje należy oznaczad WIELKIMI_LITERAMI np.: #define PI (3.141592653589793) #define MAX_PROBEK 200 Zmienne należy oznaczad małymi literami. Nazwy jednoliterowe są dopuszczalne w sytuacji, gdy oznaczają wielkości fizyczne o powszechnie stosowanych symbolach, np.: t – czas, T – okres, f – częstotliwośd. Pamiętaj, że C rozróżnia wielkośd liter. Zmienne t i T będą traktowane jako dwie różne zmienne, zalecane jest unikanie stosowania zmiennych, które mogą powodowad potencjalne pomyłki: masa może pomylid się z Masa, a litera l z cyfrą 1. Zalecane jest stosowanie nazw opisowych, oddających zastosowanie danej zmiennej lub struktury danych, np.: Niezalecane Zalecane p, ok prawdop, okres s1[100], s2[100], tab[200] sygnal[LICZBA_PROBEK], szum[LICZBA_PROBEK] p1, p2 plik_we, plik_wy lub plikWe, plikWy W pętlach: for(i=0; i<200; i++) - często stosowane, ale nic nie mówi for(probka=0; probka<MAX_PROBEK; probka++) - lepiej Nazwa funkcji powinna sugerowad czynnośd, jaką wykonuje dana funkcja i rozpoczynad się od czasownika pisanego z małej litery, np.: f1(...) - niepoprawnie szum(...) - lepiej dodaj_szum(...), dodajSzum(...), zapiszDoPliku(...) - najlepiej Raz przyjętej konwencji należy się trzymać konsekwentnie w całym programie.