Token Ring 802.5 Dwie odmiany TR

Transkrypt

Token Ring 802.5 Dwie odmiany TR
Token Ring 802.5
Krótki opis technologii
Dwie odmiany TR
1
Kodowanie Manchester różnicowy
Złącza i MsAU
Tr-ani.gif
2
Tr-ani.gif
Ramka i żeton
Mechanizmy współpracy mostów
• Pierwszy z nich oparty jest na zasadzie działania
algorytmu drzewa opinającego – Spanning Tree
i nosi nazwę mostu transparentnego, bądź
inaczej przeźroczystego.
• Natomiast drugi mechanizm to wspomniany już
wcześniej routing źródłowy (ang. Source routing)
( most SRB Source Routing Bridge )
• Bardzo często spotykane są również mosty
mieszane, czyli takie które łączą obie poznane
wcześniej metody mostowania. Noszą one
nazwę Source Routingowych mostów
Transparentnych (SRT)
3
SRB / SRT
Pole Routing Control + kilka opisów Route Descriptor
Routing Control
Routing Control Field zawiera cztery pola:
Typ, Długość, bit D oraz maksymalny rozmiar ramki.
•
Typ – zakłada trzy możliwości kontroli routingu
–
–
–
•
•
•
Specyfically routed – wykorzystywany, gdy węzeł źródłowy dostarcza informacje o routingu
w nagłówku pola RIF. Mosty trasują ramkę na podstawie zawartości pola (pól) Routing
Descriptor Fidel(s)]
All Paths Explorer – wykorzystywany w celu określenia zdalnego adresu węzła. Trasa jest
wyznaczana podczas przemieszczania się ramki wzdłuż sieci. Mosty dołączają do ramki
informacje o swoim numerze oraz numerze pierścienia, do którego ramka zostaje przesłana.
Dodatkowo pierwszy most dodaje numer pierwszego pierścienia. Stacja docelowa odbierze
tyle ramek ile zdołało do niej dotrzeć]
Spanning Tree Explorer – wykorzystywany do odnalezienia zdalnego adresu węzła. Jedynie
mosty obsługujące algorytm spinning tree przepuszczają ramki, dodając do nich swój numer
oraz numer kolejnego pierścienia, przez jaki emitowana zostanie dana ramka. Algorytm
spinning tree redukuje ilość wysyłanych ramek podczas procesu odnajdywania trasy.]
Długość – identyfikuje maksymalny rozmiar pola RIF (w bajtach). Wartość długości
waha się od 2 do 30 bajtów.
Bit D – identyfikuje i kontroluje kierunek przebiegu ramki. Ponadto wpływa na sposób
odczytu przez most numeru mostu oraz numeru pierścienia. Od lewej do prawej
(forward) bądź od prawej do lewej (reverse)
Maksymalny rozmiar ramki – określa maksymalny rozmiar ramki, jaki może być
przeniesiony wzdłuż wyznaczonej trasy. Stacja źródłowa definiuje maksymalny
rozmiar ramki, jednak mosty mogą zmniejszyć tę wartość o ile nie są w stanie
obsłużyć tak dużych ramek.
4
Routing Descriptor Fields
Routing Descriptor Fields złożona jest z dwóch składników:
•
•
Numer pierścienia – 12 bitowy unikalny numer jednoznacznie identyfikujący
dany pierścień w obrębie sieci.
Numer mostu – 4 bitowy numer mostu występujący po numerze
pierścienia. Nie musi być niepowtarzalny, chyba, że identyfikuje most
będący równoważnym z innym mostem łączącym dwa pierścienie.
Mosty dołączają do ramki numer pierścienia oraz mostu, przez jaki
ramka przechodzi. Ponadto stacja źródłowa dodaje numer pierwszego
pierścienia.
Pojedyncze pole RIF może zawierać więcej niż jedno pole Routing Descriptor,
jednak standard IEEE ogranicza ich ilość do 14. Ponieważ numer
ostatniego mostu zawsze jest równy zero, liczba hop’ów lub mostów, przez
jakie może przejść ramka zmniejsza się do 13.
Do stosunkowo niedawna, kiedy to IBM ograniczyło maksymalną ilość Routing
Descriptor Filds do ośmiu a producenci mostów zaimplementowali nowe
rozwiązanie firmy IBM, nie było możliwe osiągnięcie 13 hop’ów
wykorzystując bieżące urządzenia sieci LAN
5