Trzy rodzaje cierpienia w hinduizmie i buddyzmie - Joga-Joga

Transkrypt

Trzy rodzaje cierpienia w hinduizmie i buddyzmie - Joga-Joga
ścieżka do tekstu:
/ strona główna /abc jogi /słowniczek /
Trzy rodzaje cierpienia w hinduizmie i buddyzmie Cierpienie głosił Mistrz Eckhart, niemiecki mistyk z
trzynastego wieku
to najszybszy rumak unoszący nas ku Bogu." Byron miał coś podobnego na myśli
pisząc:
Smutek jest wiedzą", bo właśnie ciężkie doświadczenia i cierpienia przyspieszają nasze
dojrzewanie.
Życie dostarcza nam aż nazbyt wielu okazji do smutku. W istocie, wszystko budzi smutek", jak zauważył
Patandżali, mistrz, który skompilował Jogasutrę, powtarzając pogląd wygłoszony wieki przed nim przez
Gautamę Buddę.
W tradycji buddyjskiej cierpienie wymienia się jako jedną z trzech cech charakterystycznych uwarunkowanej
egzystencji.
Uznanie faktu, iż ludzkie życie jest z natury ograniczone i wiąże je nieuchronność śmierci to punkt wyjścia
wielu nauk duchowych, w tym jogi, Wedanty, sankhji, buddyzmu i dżinizmu. Jednak duchowe tradycje nie
pozwalają nam ulec lękowi i strachowi, lecz zachęcają do przezwyciężenia wszelkiego smutku czy cierpienia.
Według doktryny sankhji istnieje cierpienie trojakiego rodzaju: 1) wewnątrzpsychiczne (adhjatmika),
2) zewnętrzne czyli wywołane wpływem otoczenia (adhibhautika)
3) nadprzyrodzone (adhidaiwika).
Cierpienie wewnątrzpsychiczne ma źródło w naszej własnej psychice: naszych podnietach i pragnieniach,
obawach i nieporozumieniach.
Cierpienie zewnętrzne, jak wskazuje sam termin, pochodzi z zewnętrznego świata, tak jak ból wywołany
przez zranienie.
Według metafizyków hinduskich jesteśmy przedmiotem wpływu gwiazd i oddziaływania wszelkiego rodzaju
niewidzialnych istot, a najbardziej spektakularną formą wpływu jest władza demonów. To jest właśnie
cierpienie nadprzyrodzone.
Odkryliśmy (jako gatunek) najrozmaitsze sposoby radzenia sobie z cierpieniem. Odrzucenie to jeden sposób;
szaleństwo to drugi. Jednak jedyną metodą, dzięki której możemy zapobiec przyszłemu cierpieniu jest
prawdziwa mądrość, objawiająca nam naszą prawdziwą tożsamość. Owa tożsamość to Jaźń transcendentna
(purusza), której nigdy nie skala ból, smutek, frustracja i cierpienie. Urzeczywistniając Jaźń, przekraczamy
cierpienie.
Bibliografia
Praca zbiorowa: Mały słownik klasycznej myśli indyjskiej. Semper, Warszawa, 1992
Georg Feuerstein Joga Encyklopedia, Brama Książnica włóczęgów i uczonych, Poznań 2004
Wikipedia - portal internetowy
Georg Feuerstein Na początku była liczba, Limbus,: 1995,
data wydruku:
sobota, 4 marca 2017 roku 08:52:49
adres dokumentu:
http://www.joga-joga.pl//index.php?LANG=pl&page_ID=98&art_ID=92
1/1

Podobne dokumenty