WITOLD LUTOSŁAWSKI kompozytor i dyrygent

WITOLD
LUTOSŁAWSKI
kompozytor
i dyrygent
„Pragnę znaleźć tych, którzy
czują tak samo, jak ja..”
W. Lutosławski
Pierwsze lata
Dnia 25.01.1913 r. nieopodal gmachu
warszawskiej filharmonii przyszedł na
świat Witold Lutosławski. Był on
trzecim z kolei synem Józefa i Marii
z Olszewskich oraz bratem 9-letniego
Jerzego i 4-letniego Henryka.
Pierwsze lata życia upłynęły Witoldowi w Drozdowie,
w majątku położonym nieopodal Łomży, od połowy XVIII
wieku należącym do rodziny Lutosławskich.
W sierpniu 1915 roku, podczas pierwszej wojny
światowej, Lutosławscy zmuszeni zostali do
ucieczki przed wojskami niemieckimi.
Ewakuowali się do Moskwy. Tam w 1918 zginął
ojciec i brat Witolda, a rodzina Lutosławskich
przeprowadziła się do Warszawy.
Edukacja Witolda
Po powrocie do Warszawy mały Witold
rozpoczyna naukę gry na fortepianie u
Heleny Hoffmanowej, potem uczy go
Józef Śmidowicz. W 1927 wstępuje do
warszawskiego konserwatorium, którego
rektorem jest Karol Szymanowski. Uczy
się też gry na skrzypcach pod kierunkiem
Lidii Kmitowej.
Po maturze podejmuje studia matematyczne na Uniwersytecie
Warszawskim, z których później jednak rezygnuje. W 1932 wraca
do klasy kompozycji Witolda Maliszewskiego, a w latach 1933-36
studiuje pianistykę w klasie Jerzego Lefelda. W 1937 uzyskuje
dyplom ukończenia studiów kompozytorskich.
Twórczośc Lutosławskiego
W jego twórczości możemy zauważyć wpływy różnych stylów, nie
jest on przedstawicielem wyłącznie jednego nurtu muzyki XX w.
Często wykorzystywał muzykę ludową lub inspirował się nią.
Pisał pedagogiczne utwory fortepianowe – Melodie Ludowe i
Bukoliki oraz piosenki dla dzieci (ponad 40, np. Spóźniony
Słowik, O panu Tralalinskim do słów Juliana Tuwima)
Najwięcej skomponował utworów
orkiestrowych i one są najważniejsze
w jego dorobku. Wirtuozowskie
opanowanie orkiestry pozwala uznać
go za najwybitniejszego symfonika w
dziejach polskiej muzyki.






Utwory Orkiestrowe
Wariacje Symfoniczne
(1936-1939)
Uwertura na instrumenty
smyczkowe (1949)
Live pour orchestre (1968)
Preludium i Fuga na
instrumenty smyczkowe
(1970-1972)
Mi-Parti (1975-1976)





Utwory na solo i orkiestrę
Koncert wiolonczelowy
(1960-1970)
Koncert podwójny na harfę
i obój (1979-1980)
Chain II, dialog na
skrzypce i orkiestrę (19841985)
Koncert fortepianowy
(1987-1988)




Utwory wokalne
Pieśni walki podziemnej
(1942-1944)
Dwadzieścia Kolęd (1946)
Tryptyk śląski na sopran i
orkiestrę (1951)









Utwory Kameralne
Sonata na fortepian (1934)
Wariacje na temat
Paganiniego na dwa
fortepiany (1941)
Kwartet smyczkowy (1964)
Subito na skrzypce i
fortepian (1991)
Piosenki
Cyrk jedzie
Warszawski dorożkarz
Filipinka modna
W latach okupacji zarabiał na życie
m.in. jako pianista w kawiarniach
„SiM” oraz „U aktorek” grając w
duecie z Andrzejem Panufnikiem.
Od połowy lat 30 kierował nagraniami
swojej muzyki filmowej w studiu radiowym.
Działalnośc
artystyczna
Uczestniczył w wielu kursach
kompozytorskich (np. 1962 - Berkshire
Music Center w Tanglewood).
Jako jeden z niewielu kompozytorów
Przez jakiś czas działał pod
XX w. dyrygował wykonaniami
pseudonimem DERWID
wyłącznie swoich kompozycji.
Dawał kilkanaście koncertów rocznie. Występował w 32 krajach:
najczęściej przed publicznością niemiecką (62 koncerty),
angielską (57) i amerykańską (46) . Rekordową liczbę koncertów
(23) zagrał w 1993 – w roku jego 80. urodzin.
Witold Lutosławski był członkiem Międzynarodowej Rady
Muzycznej przy UNESCO. Zaangażował się w organizację Związku
Kompozytorów Polskich. Był z nim czynnie związany do końca życia,
jako członek władz i współorganizator Międzynarodowego
Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień".
Otrzymał wiele nagród międzynarodowych
i odznaczeń państwowych, a w 1994 r. nadano mu
najwyższe polskie odznaczenie: Order Orła Białego.
Witold Lutosławski zmarł 7 lutego 1994 r. w
Warszawie. Jego ciało spoczywa na cmentarzu
Powązkowskim w Warszawie.
Jest jednym z najwybitniejszych polskich kompozytorów
wszech czasów obok F. Chopina i K. Szymanowskiego.
W pokazie wykorzystane zostały
fragmenty prezentacji multimedialnych
uczniów naszej szkoły:
Bogdziewicz Dawid
Bogdziewicz Wiktoria
Dudek Justyna
Durczok Seweryn
Gawełek Aleksandra
Kajstura Aleksandra
Kardynał Julia
Koczy Julianna
Margielewski Filip
Minko Emilia
Niedbała Natalia
Pytlik Oliwia
Świerczek Paulina
Wardęga Michał
Serdecznie dziękujemy i gratulujemy !!!