spotkanie 3 dla dzieci mlodszych

WIELBI DUSZA MOJA PANA
Duch Święty napełnił Elżbietę.
Wydała ona okrzyk i powiedziała:«Błogosławiona jesteś,
któraś uwierzyła,
że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».
Wtedy Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy»
(por. Łk 1,39-49)
spotkanie 3
dla dzieci młodszych
Przed nami nowy czas. Otwórz jeszcze szerzej drzwi swojej przygody w tym wyjątkowym
czasie – w Roku Wiary. Poproś o pomoc Ducha Świętego, aby On prowadził twoją modlitwę.
Z Jego pomocą lepiej zrozumiesz rozważane słowo Boże.
Wspólnie z rodzicami przeczytaj fragment Ewangelii wg św. Łukasza, rozdział 1, wersy 39
– 49. Wyobraź sobie to wydarzenie. Kobieta wyrusza na spotkanie do swojej krewnej, której
dawno nie widziała. Mieszkają bardzo daleko od siebie. Są to Maryja i Elżbieta. Mają one
przekazać sobie radosną wiadomość, pewną tajemnicę. Jak dowiedziałeś się z Listu do dzieci,
tajemnica nie jest czymś, co należy ukrywać przed innymi, ale trzeba ją cały czas poznawać.
Zobacz, jak Maryja oczekuje na narodziny swojego dziecka – wędruje do Elżbiety, by
wspólnie z nią dzielić się swoją radością. Ale też po to, aby ucieszyć się tym, że i Elżbieta
zostanie mamą. Obie kobiety – Maryja i Elżbieta – oczekiwały narodzin swoich dzieci. To
oczekiwanie było wyjątkowe, ponieważ uwierzyły Bogu i Jego słowu. Dzięki tej wierze
wydarzył się cud w ich życiu. Gdy kobiety spotkały się, podarowały sobie wzajemnie
błogosławieństwo, czyli szczęście. Obdarzyły się radością, bo napełnił je Duch Święty, który
jest źródłem radości. Był to szczególny czas oczekiwania. Jak możemy dzisiaj nazwać ten
czas? Jest to...
Adwent. Fragment, który przed chwilą przeczytałeś, ma wprowadzić cię w czas twojego
oczekiwania na przyjście Pana Jezusa. Ma pomóc ci przeżywać twój Adwent. Co to jest za
czas? Jest to czas wyjątkowy, kiedy bardzo czekamy na uroczyste spotkanie z Panem
Jezusem. Prosimy również Ducha Świętego, aby obdarzał nas radością i pomógł nam
przygotować serce na narodziny Pana Jezusa.
Zobacz, że chociaż Jan i Pan Jezus jeszcze się nie narodzili, to już się spotkali. Było to
spotkanie niewidoczne dla oczu ich matek – dla Elżbiety i Maryi, ale odczuwalne dla nich.
Bowiem „dzieciątko poruszyło się”. To Duch Święty sprawił, że podczas tego spotkania stało
się coś bardzo ważnego pomiędzy Janem i Panem Jezusem.
Duch Święty w podobny sposób działa w naszym życiu. Ma to miejsce podczas
sakramentów, o których dowiedziałeś się z „Drugiego listu do dzieci”. Podczas ich
przyjmowania Duch Święty sprawia, że dzieje się coś bardzo ważnego. To „coś”, czyli Boża
łaska jest niewidzialna dla naszych oczu, ale bardzo przybliża nas do Pana Jezusa.
Sakramenty możemy porównać do tętnic Kościoła. W ciele człowieka tętnicami płynie
krew prosto do serca i dlatego serce bije. Takie tętnice są również w Kościele, a są nimi
właśnie sakramenty. To one dają człowiekowi życie. Jakiego rodzaju życie? – życie
nadprzyrodzone, duchowe. Pan Jezus na każdym etapie naszej wędrówki daje nam różne
sakramenty, aby to życie w nas wzmacniać.
Możemy powiedzieć, że Adwent, to nie tylko czas przed świętami Bożego Narodzenia.
Jest to również czas przed przyjęciem sakramentów, czyli czas przygotowania się do nich.
Pomyśl, że kiedy będziesz czekał na przyjęcie I Komunii Świętej – to będzie twój Adwent
przygotowujący cię do tego sakramentu.
Już teraz zapraszam cię do odkrywania piękna Adwentu, czyli czasu oczekiwania na
Narodzenie Pana Jezusa. Otwórz jeszcze szerzej drzwi naszej przygody.
Co trzeba zrobić?
Jak już wiesz, Adwent jest radosnym czasem. Dlatego...
Na początku Adwentu:
Zrób razem z rodzicami wieniec adwentowy, w którym umieścisz cztery świeczki
(każda z nich oznacza kolejną niedzielę adwentu). Połóż go w miejscu przygotowanym
przez ciebie na Rok Wiary (patrz spotkanie 1). Podejmij postanowienie codziennej modlitwy
adwentowej razem z rodzicami w tym miejscu modlitwy.
Razem z rodzicami przygotuj lampion, z którym będziesz chodził na roraty – tak
nazywa się msza święta sprawowana w czasie Adwentu ku czci Maryi.
W poszczególnych tygodniach Adwentu:
W pierwszym tygodniu idź na adorację Najświętszego Sakramentu i pomyśl o swoim
postanowieniu. Nie musisz rezygnować z jedzenia słodyczy. Zrób raczej coś, co
przybliży cię do Pana Jezusa.
Wytnij „drzwi do spotkania 3” i wklej na kartkę do segregatora. Otwórz je i wpisz
swoje adwentowe postanowienia. Przeczytaj również „Kartkę trzecią z
pamiętnika Tosi i Franka”. Zobacz jak oni przeżywają adwent.
W czasie adoracji w drugim tygodniu zastanów się, co to jest sakrament;
Wcześniej przeczytaj uważnie „Drugi list do dzieci” i porozmawiaj o nim z
rodzicami. Pomyśl o sakramencie, który już przyjąłeś. To Chrzest Święty. Pomyśl również o
innych, do których dopiero przystąpisz. Podziękuj Panu Jezusowi za wszystkie sakramenty,
szczególnie za te, które już przyjąłeś.
Na zewnętrznej stronie drzwi wypisz z pomocą rodziców siedem sakramentów.
Podkreśl ten, który już przyjąłeś. Obok wklej zdjęcie pamiątkowe z tego ważnego
momentu życia.
Na adoracji w trzecim tygodniu pomyśl: czy wiesz, na Kogo czekasz? Czy rozumiesz,
po co są Święta Bożego Narodzenia? Dołóż starań, by chodzić w tym tygodniu na
roraty. Zabieraj ze sobą lampion, który zrobiłeś. Zobacz, że chociaż na ulicach jest
ciemno, to światełko lampionu rozświetla drogę do domu. Takim światłem naszego
życia jest Pan Jezus.
W segregatorze narysuj tyle serduszek, ile razy byłeś na roratach w tym tygodniu.
W czwartą niedzielę adwentu pomyśl, co znaczy słowo „celebrować”. Przeczytaj z
pomocą rodziców odpowiedni fragment „Drugiego listu do dzieci”. Pomyśl i powiedz
rodzicom, jak ty chcesz przeżywać święta Bożego Narodzenia. Co nowego chciałbyś
wprowadzić? – np. przeczytajcie fragment Ewangelii przed wigilijną kolacją, a po niej
śpiewajcie wspólnie kolędy.
Na adoracji (przed albo po niedzielnej Mszy Świętej) powiedz Panu Jezusowi, że
czekasz na Jego narodzenie. Czekasz na Jego przyjście do ciebie i twojej rodziny.
Z pomocą rodziców przygotuj żłóbek, który będzie przypominał ci o narodzeniu Pana
Jezusa.
Pamiętaj, by przez cały Adwent naklejać odpowiednie znaczki na swoim kluczu.
W ostatnim dniu Adwentu, w czasie wieczornej modlitwy, przeczytaj, podpisz i wklej
do swojego segregatora „Twoje wyznanie wiary”. Ta modlitwa, to twoje uroczyste
celebrowanie – wraz z rodzicami – wiary w obecność Pana Jezusa w sakramentach świętych.
Poproś dorosłych, aby:
przeczytali z tobą „Drugi list do dzieci”
przeczytali z tobą fragment Ewangelii Łk 1, 39 – 49;
włączyli się w twoje adwentowe oczekiwanie poprzez codzienną wspólną modlitwę
w przygotowanym miejscu;
umożliwili ci pójście na adorację Najświętszego Sakramentu oraz na roraty;
pomogli ci zrobić wieniec adwentowy, lampion oraz żłóbek;
pomogli ci wydrukować pomoce:
 „Spotkanie 3”,
 „Kartkę trzecią z pamiętnika Tosi i Franka”,
 „Drugi list do dzieci”,
 „Drzwi do spotkania 3”,
 Znaczki, które naklejasz na klucz.
Moje wyznanie wiary
Kochany Panie Jezu,
wierzę, że jesteś obecny w sakramentach świętych.
Wierzę, że Ty Sam przychodzisz, aby spotkać się ze mną,
być bliżej mnie, umocnić i napełnić Duchem Świętym.
Amen.
________________________________
(mój podpis)