D - Sąd Rejonowy | W Wyszkowie
Transkrypt
D - Sąd Rejonowy | W Wyszkowie
Sygnatura akt V C 71/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 25 czerwca 2014 roku Sąd Rejonowy w Wyszkowie, V Zamiejscowy Wydział Cywilny w P. w składzie następującym: Przewodniczący SSR Arkadiusz Piotrowski Protokolant Ewelina Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2014 roku w P. sprawy z powództwa H. I Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. przeciwko H. P. o zapłatę 1. zasądza od pozwanej H. P. na rzecz powoda H. I Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. kwotę (...),70 (siedem tysięcy osiemset osiemdziesiąt cztery i siedemdziesiąt setnych) złotych wraz z odsetkami umownymi od kwoty (...),39 (cztery tysiące sześćset pięćdziesiąt dwa i trzydzieści dziewięć setnych) złotych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od dnia 25 lipca 2013 roku do dnia zapłaty; 2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 135,16 (sto trzydzieści pięć i szesnaście setnych) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu; 3. w pozostałym zakresie powództwo oddala. Sygnatura akt V C 71/14 UZASADNIENIE Powód H. I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. wystąpił z powództwem przeciwko H. P. o zapłatę kwoty 8384,70 złotych wraz z odsetkami umownymi od kwoty 4652,39 złotych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od dnia 25 lipca 2013 roku (data wniesienia pozwu) do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania, opłaty sądowej oraz opłaty od pełnomocnictwa. Nie wnosił o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wskazano, iż pozwana nie spłaciła kredytu udzielonego jej przez (...) Bank S.A. we W., którą to wierzytelność nabył powód. Pełnomocnik pozwanej pozostawił powództwo do uznania Sądu. Wskazał, że pozwana uiściła dobrowolnie na rzecz powoda kwotę 500 złotych na poczet dochodzonego roszczenia w okresie od stycznia do 24 czerwca 2014 roku (k 44). Sąd ustalił, co następuje: W dniu 04 lutego 2008 roku pozwana H. P. zawarła z (...) Bankiem S.A. we W. umowę kredytu na łączną kwotę 9105,73 złotych. Kredyt ten zobowiązała się zwrócić w 60 miesięcznych ratach. Strony zgodnie ustaliły, iż spłaty rat miesięczne, które wynikają z umowy, zaliczane będą w następującej kolejności: na opłaty i prowizje z tytułu prowadzenia konta osobistego, koszty windykacji, odsetki karne, odsetki umowne od kapitału przeterminowanego, kapitał przeterminowany, odsetki umowne raty bieżącej, kapitał raty bieżącej. Wobec nieuiszczania rat kredytu w terminie umowa powyższa została wypowiedziana, a pozwana została wezwana do zapłaty kwoty pozostałej do zwrotu. Wierzytelność stała się wymagalna w dniu 18 października 2010 roku. Została zbyta na rzecz powoda na podstawie umowy z dnia 07 czerwca 2013 roku. O cesji wierzytelności pozwana została poinformowana oraz wezwana do jej zapłaty. Na wymagane roszczenie składają się kwoty: 4652,39 złotych tytułem niespłaconego kapitału, 829,89 złotych tytułem odsetek umownych oraz 2902,42 złotych tytułem odsetek karnych (k 23-24 – umowa, k 25 – umowa przelewu, k 26-28 – aneks do umowy przelewu, k 27-28 – wyciąg, k 29-30 – wezwania do zapłaty). Pozwana po sprzedaży wierzytelności i otrzymaniu wezwania do zapłaty wpłaciła na poczet dochodzonej wierzytelności, na rachunek wskazany w wezwaniu do zapłaty (k 29), łącznie kwotę 500 złotych, to jest w dniu 10 lutego 2014 roku kwotę 100 złotych, w dniu 06 marca 2014 roku kwotę 100 złotych, w dniu 09 kwietnia 2014 roku kwotę 100 złotych, w dniu 08 maja 2014 roku kwotę 100 złotych, w dniu 09 czerwca 2014 roku kwotę 100 złotych (k 42 – potwierdzenia przelewów). Sąd zważył, co następuje: Sąd uznał za wiarygodny materiał dowodowy zebrany w sprawie, albowiem nie był on kwestionowany przez strony. Pomiędzy stronami nie było sporu co do tego, że pozwana zawarła przedmiotową umowę kredytu i nie wywiązała się z tej umowy, a wierzytelności wynikająca z umowy została skutecznie nabyta przez powoda. Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Jak wynika z niekwestionowanych twierdzeń powoda, a także potwierdzenia przez pozwaną, że kredyt w rzeczywistości otrzymała i nie spłaciła go w całości, a do spłaty pozostała kwota dochodzona pozwem, za wyjątkiem kwoty 500 złotych, którą dobrowolnie uiściła, należało uznać, iż powództwo było słuszne co do zasady i należało je uwzględnić, w tym również co do skapitalizowanych odsetek umownych na podstawie art. 482§1 kc. Niemniej jednak jak wynika z dowodów wpłat złożonych na rozprawie przez pełnomocnika pozwanej uiściła ona na poczet istniejącego zadłużenia kwotę 500 złotych na rachunek wskazany w wezwaniu do zapłaty wysłanym do pozwanej po zbyciu wierzytelności. Należało zatem zaliczyć tą kwotę na poczet dochodzonego roszczenia, to jest na poczet zaległego kapitału, albowiem jak wynika z §2 ust. 5 umowy kredytu spłaty rat miesięczne, które wynikają z umowy, zaliczane będą w następującej kolejności: na opłaty i prowizje z tytułu prowadzenia konta osobistego, koszty windykacji, odsetki karne, odsetki umowne od kapitału przeterminowanego, kapitał przeterminowany, odsetki umowne raty bieżącej, kapitał raty bieżącej. Wobec powyższego Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 7884,70 złotych, a nie 8384,70 złotych jak tego domagał się powód, a w pozostałym zakresie oddalił powództwo, to jest co do kwoty 500 złotych. Mając na uwadze, iż pozwana dokonała spłaty części zadłużenia po dniu wniesienia pozwu Sąd zasądził od niej na rzecz powoda kwotę 135,16 złotych tytułem kosztów procesu, na którą złożyła się kwota 105 złotych tytułem opłaty od pozwu, kwota 17 złotych tytułem uiszczonej przez pełnomocnika powoda opłaty skarbowej od złożonego dokumentu pełnomocnictwa, kwota 13,16 złotych za poświadczenie zgodności składanych dokumentów z oryginałem przez notariusza. O kosztach powyższych orzeczono na podstawie art. 98§1 i 3 kpc, zgodnie z którymi strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Sąd oddalił jednak żądanie pełnomocnika powoda co do zasądzenia od pozwanej kwoty 1,89 złotych tytułem kosztów eCard, o czym orzeczono w punkcie 3 wyroku, albowiem nie złożono dowodu uiszczenia tejże kwoty przez powoda. ZARZĄDZENIE Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi powoda. P., dnia 14 lipca 2014 roku SSR Arkadiusz Piotrowski